kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή συγκέντρωση

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Η πρωτομαγιά είναι μέρα μνήμης και αγώνα. Το 1886 οι εργάτες στο Σικάγο διεκδίκησαν την καθιέρωση του 8ωρου και καλύτερες εργασιακές συνθήκες, με μαζικές κινητοποιήσεις και προς έκπληξη κανενός το κράτος απάντησε με τον ίδιο τρόπο που απαντάει και σήμερα. Ακραία καταστολή και βία, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 4 διαδηλωτών, τον τραυματισμό δεκάδων και σε δεύτερο χρόνο την καταδίκη 4 συνδικαλιστών σε απαγχονισμό.

Σε πολλές περιοχές του κόσμου, κλιμακώθηκαν οι εργατικές διεκδικήσεις, όπου πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατακτώντας όσα εμείς θεωρούσαμε δεδομένα μέχρι πρότινος, όπως και στην Ελλάδα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Μάιο του 1936 όπου στη Θεσσαλονίκη το κράτος δολοφονεί 16 ανθρώπους κατά τη διάρκεια μαζικών διαδηλώσεων και απεργιών. Ένα χρόνο αργότερα ο δικτάτορας πλέον Μεταξάς, αφού κήρυξε σωματεία και κόμματα παράνομα, κυνήγησε αγωνιστές και κομουνιστές, άλλαξε την απεργία σε εθνική εορτή και αργία, η οποία έχει γίνει πλέον μια μέρα ξεκούρασης και διασκέδασης και όχι αγώνα και συλλογικών διεκδικήσεων. Είναι δύσκολο αλλά οφείλουμε να αντιδράσουμε γιατί οι ζωές μας επηρεάζονται άμεσα όσο δε σκεφτόμαστε συλλογικά αλλά μόνο ατομικά.

Τώρα, το 2022 βλέπουμε τα πάντα γύρω μας να ακριβαίνουν, από καύσιμα και ρεύμα μέχρι το φαγητό που φτάνει στο τραπέζι μας, και η απάντηση του κράτους είναι να μας δώσει ένα πενηντάρικο και να περιμένει να πούμε και ευχαριστώ. Δεν έσκασε από το πουθενά αυτή η ακρίβεια αλλά μας επιβλήθηκε με ευκολία γιατί δεν αντιδρούμε σε όσα συμβαίνουν τόσα χρόνια. "Εργατικά ατυχήματα" τα οποία στην πράξη είναι δολοφονίες των εργατών γιατί δεν τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη στους χώρους εργασίας, "ευέλικτα ωράρια εργασίας" το οποίο σημαίνει ότι θα δουλεύουμε όποτε το επιβάλει το αφεντικό, "απελευθέρωση της κυριακάτικης αργίας" γιατί ποιος δε θέλει να δουλεύει 7/7, σύνταξη βλέπουμε με το κιάλι, και προφανώς μην ξεχάσουμε τη βαριά βιομηχανία μας, τον τουρισμό, όπου υπάρχουν αξιοζήλευτες θέσεις εργασίας που καταστρέφουν τα κορμιά και τα μυαλά μας για να προσφέρουμε στους τουρίστες το "greek summer" που ονειρεύονται. Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία, μισθοί που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω, ιδιωτικοποιήσεις, ανεργία και επιπλέον παραβιάσεις εν μέσω Covid, έρχονται να συμπληρώσουν τη σημερινή εργασιακή εικόνα.

Η απάντηση μας είναι συλλογική αντίδραση, οριζόντιες διαδικασίες χωρίς μεσάζοντες και αρχηγούς, δεν θα έρθει κάποιος να μας λύσει τα προβλήματα δια μαγείας αλλά θα το καταφέρουμε εμείς μέσα από τους αγώνες μας. Όσο δεν αντιδρούμε, αφήνουμε ανοιχτό το πεδίο για μεγαλύτερες παραβιάσεις της αξιοπρέπειάς μας και της ελευθερίας μας. Μπορεί οι αγωνιστικές μας υποχρεώσεις να τελείωσαν στα γήπεδα αλλά συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε στους δρόμους, στις πλατείες και όπου δραστηριοποιούμαστε και συμβιώνουμε.

«Λίγο ψωμάκι ζήτησες καὶ σοὔδωκαν μαχαίρι, τὸν ἵδρωτά σου ζήτησες καὶ σοὔκοψαν τὸ χέρι.»

*απόσπασμα από τον επιτάφιο του Ρίτσου ( ποίημα με αφορμή την δολοφονία του διαδηλωτή Τάσου Τούση τον Μάιο του 1936 στη Θεσσαλονίκη)

Αυτοοργάνωση-Αλληλεγγύη-Αντιφασισμός

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΩΡΑ 11:00

ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΗΑΣ

πηγή : email που λάβαμε στις 29 Απριλίου 12h