Τρίτη 30 Απριλίου 2019 στις 16.00
Κάλεσμα σε Φεστιβάλ Ελευθεριακής Τέχνης
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
«Τι είναι τέχνη;» Ανεξάρτητα από το αναπόφευκτο χαρακτηρισμό της συλλογιστικής προσπάθειας ορισμού της τέχνης ως χαοτικής, εμείς θέσαμε αυτό το ερώτημα. Μάλιστα, κάνοντας ένα βήμα παρακάτω, αναρωτιόμαστε: «Ποια είναι η ελευθεριακή τέχνη;»
Η ποιήτρια Κατερίνα Γώγου απαντούσε:
«Τέχνη σημαίνει έρωτας. Κι ο έρωτας είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων. Έρωτας σημαίνει ν' αγαπήσεις παράφορα τον στραπατσαρισμένο εαυτό σου, γιατί μονάχα έτσι θ' αγαπήσεις και τον δίπλα σου. Και έρωτας είναι η επιθυμία. Επιθυμία για ζωή, για τραγούδια, για σένα και για όλους. Και είναι η επιθυμία τέχνη επαναστατική με την αλήθεια του όρου, γιατί δε σηκώνει «επιτρέπεται» και «απαγορεύεται».
Για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερο έργο τέχνης απ' τον άνθρωπο, που περπατάει ολομόναχος μέσα στο χρόνο με οδυνηρές συγκρούσεις μέσα του. […]
Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του. Κι η Τέχνη, σαν άρρωστος και γιατρός μαζί.»
Η τέχνη δεν αποτελεί μια διαδικασία αποκομμένη από το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Αντιθέτως, σε συνάρτηση με ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, αφενός προσλαμβάνει την σημασία της, αφετέρου καθορίζεται αναφορικά με τον ρόλο της. Σήμερα κυρίαρχο στοιχείο της είναι η εμπορευματοποίηση, αφού η τέχνη χρησιμοποιείται/αντιμετωπίζεται κυρίως ως εμπόρευμα. Η εμπορικότητα της εκδηλώνεται σε κάθε (δημιουργικό;) στάδιο, από την σύλληψη και πραγμάτωση της ιδέας που με όρους χρήματος είναι η φάση «παραγωγής», στην παρουσίαση της στο κοινό, δηλαδή στη διανομή της, έως και την «κατανάλωση» της. Έτσι, επέρχεται η αλλοίωση της αδιαμεσολάβητης επαφής καλλιτεχν@ και κοινού, καθώς παρεμβάλλονται μηχανισμοί της αγοράς διαμέσου ενός συστήματος προώθησης που κατατείνει στην πώληση (χορηγίες, διαφημίσεις, γκαλερί) διαμορφώνοντας τόσο την πρόσληψη του έργου από το κοινό, όσο και τους όρους διάδρασης ή αποκλεισμού του κοινού από το έργο. Παράλληλα, η συνεχώς παρούσα και επικρατούσα επιδίωξη του κέρδους απομακρύνει και τ@ δημιουργ@ από το ίδιο το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που έπλασε.
Στην πορεία της ιστορίας καλλιτεχνικά έργα έχουν χρησιμοποιεί για να εξυμνήσουν ηγέτες, να ωραιοποιήσουν καθεστώτα, να στολίσουν εμπορικά προϊόντα ή ξέπλυνουν ονόματα εταιριών. Ωστόσο, το πολιτικό κομμάτι της τέχνης δεν έγκειται αποκλειστικά στη χρήση της. Η ελευθεριακή τέχνη διαφέρει όχι μόνο στη χρήση, αλλά και στην παραγωγή και διάχυση της. Ο/η/το καλλιτέχν@ που δημιουργεί σήμερα διαπιστώνει πως ακόμα και η λεγόμενη «πρωτοποριακή τέχνη», που κάποτε ξεκίνησε με δυναμικά ανατρεπτικά χαρακτηριστικά, περιορίζεται σε ένα θεσμικό πλαίσιο που «ιδρυματοποιεί» την ίδια την τέχνη και αφομοιώνει το ριζοσπαστικό στοιχείο της αδρανοποιώντας το, πουλώντας το. Από τη βιομηχανία της τέχνης που επωφελείται μέχρι και από την «επίκαιρη» θεματολογία για ευαίσθητα ζητήματα, έως νέα καλλιτεχνικά υποκείμενα που αν και δεν έχουν καταξιωθεί ακόμα αποσκοπούν και δρουν στοχεύοντας στην αναγνώρισή τους. Η τέχνη γίνεται (άλλο ένα) θέαμα.
Η τέχνη όμως, είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα εφήμερο αισθητικό προϊόν. H τέχνη, τόσο στη φάση της δημιουργίας της όσο και το αποτέλεσμα της έμπνευσης ως ολοκληρωμένα έργα, ενέχει μια απίστευτη και μοναδική δύναμη. Ως δημιουργία ενσωματώνει μια ορμή, μια ιδέα που σκοπός μας είναι να διαχυθεί, να κοινωνικοποιηθεί και στο πέρασμά της να παρασύρει, αλλά και να εγείρει. Δεν επιδιώκουμε να συντηρήσουμε την αυταπάτη πως η τέχνη καθαυτή αλλάζει τον κόσμο, αυτό θα είναι για πάντα έργο των ανθρώπων. Παρόλα αυτά, αναγνωρίζουμε τα εγγενώς επαναστατικά χαρακτηριστικά της δημιουργίας- όπως και της καταστροφής. Η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Η τέχνη, όμως, ως τρόπος διαρκούς αναζήτησης, πάλης και δημιουργίας μπορεί να αλλάξει τον κόσμο ενός, δέκα, εκατό ανθρώπων κ αυτές/οι είναι που θα αλλάξουν τον κόσμο.
Καθ' όλη την ανθρώπινη ιστορία, ελευθεριακά ρεύματα και κινήματα στο χώρο της τέχνης αναζήτησαν διαφορετικές μορφές δημιουργίας, απορρίπτοντας τις φόρμες, τα μέσα και τα μηνύματα της αστικής τέχνης, εισάγοντας παράλληλα νέους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης, ακόμα και προτάσσοντας την καταστροφή έργων. Όσον αφορά τη διάχυσή της ελευθεριακής τέχνης, αυτή διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι η ελευθεριακή τέχνη δεν αποσκοπεί στο κέρδος, δεν εξυπηρετεί συμφέροντα. Η ελευθεριακή τέχνη παράγεται από άτομα που εκφράζονται μέσω της τέχνης, όχι προωθώντας υπάκουα ορισμένα προστάγματα, καθώς με αυτό τον τρόπο αυτοκαταστέλλονται, αλλά επικοινωνώντας ιδέες, οράματα, προτάσεις, συναισθήματα. Με την τέχνη εξωτερικεύται ότι δεν δύναται να μοιραστεί αλλιώς και με αυτό τον τρόπο γεννάται μια μαγική δύναμη που συνδέει πρόσωπα, ιδέες και καταστάσεις. Σκέψεις κοινωνικοποιούνται, συναισθήματα γεννιούνται και ενδεχομενικότητες μιας διαφορετικής ζωής, ενός άλλου κόσμου προτείνονται.
Ως Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής οραματιζόμαστε και προτείνουμε ελευθεριακές δομές σχετικά με τη καλλιτεχνική δημιουργία. Η υπέρβαση του εμπορευματικού χαρακτήρα, ο συνεπής καλλιτεχνικός και ευρύτερος αγώνας για υπέρβαση των κυρίαρχων μορφών ελέγχου και προώθησης της τέχνης αποτελούν προτάγματα προς την ολικά χειραφετική και ελευθεριακή καλλιτεχνική διαδικασία. Για αυτό τον λόγο, καλούμε καλλτεχν@, άτομα, συλλογικότητες και κολεκτίβες για τη δημιουργία ενός Φεστιβάλ Ελευθεριακής Τέχνης με την ελπίδα να δούμε σε αυτό κάθε μορφή τέχνης (εικαστικά, γλυπτική, φωτογραφία, video art, χορός, performance, θέατρο, μουσική, ποίηση και λογοτεχνία…) .
Μετά από μια σειρά πολιτιστικών συζητήσεων και εκδηλώσεων στο χώρο του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Νομικής, οραματιζόμαστε την οργάνωση ενός Φεστιβάλ Ελευθεριακής Τέχνης. Επιλέγουμε να καλέσουμε σε ένα δημιουργικό/ καταστροφικό φεστιβάλ τέχνης, αντί πχ να καλέσουμε σε μια απεργία καλλιτεχνική δημιουργία, όπως διάφορ@ σύγχρον@ ριζοσπαστικ@ καλλιτέχν@ έχουν προτιμήσει. Δεν δεχόμαστε να απέχουμε από την τέχνη και να την παραχωρήσουμε ως είδος πολυτελείας, προπαγάνδας ή έκφρασης σε λίγ@ προνομιουχ@. Η στάση μας αυτή δεν πηγάζει από την πεποίθηση ότι η τέχνη είναι ανάγκη, καθώς μπορείς να ζήσεις χωρίς τέχνη, αλλά θα είναι μια ζωή ανελεύθερη που η ανάγκη για επικοινωνία, η έκφραση και η δημιουργία μας στερούνται. Αφήνοντας τέχνη κατά αποκλειστικότητα στο χώρο της μαζικής παραγωγής τέχνης, στα συστήματα τέχνης-κεφαλαίου και στους λίγους που θα έχουν το προνόμιο ή θα κάνουν τις θυσίες για παράγουν καλλιτεχνικό έργο, θα ήταν σαν παραιτούμασταν από ένα πεδίο αγώνα. Αντιθέτως, δημιουργούμε, δομούμε και αποδομούμε με έναν τρόπο που δεν θεμελιώνεται σε εκμετάλλευση ούτε προορίζεται για πώληση και κατανάλωση. Προτάσσουμε την ελευθεριακή τέχνη πρωτίστως ως μια ιδέα πώς να ζούμε τις ζωές μας, βλέποντας την τέχνη να ενυπάρχει σε όλες τις πτυχές της ύπαρξης μας και στον κόσμο που μας περιβάλλει. Επίσης, αντιμετωπίζουμε την τέχνη ως μια δυνατότητα να αφήσουμε τις ορμές που έχουμε μέσα μας να ενωθούν με άλλες, ώστε να συλλογικοποιηθούμε μέσω της τέχνης.
Σας καλούμε, λοιπόν, να μας στείλετε τα έργα σας (ή ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα σε μορφή βίντεο, κειμένου ή φωτογραφιών) στο festelart@outlook.com, μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας σας (όνομα, mail, τηλέφωνο) και να μοιραστείτε όποια άλλη συμπληρωματική ιδέα ή πληροφορία για το έργο/ έργα και τον τρόπο έκθεσής τους. Περιμένουμε τις δημιουργίες σας μέχρι 30 Απριλίου, ώστε να αποτελέσουν μέρους ενός Φεστιβάλ Ελευθεριακής Τέχνης στο χώρο του ΑΚΝ, της Νομικής Σχολής και των δρόμων κοντά σε αυτή.
Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής
πηγή : https://www.facebook.com/Kylikeio/?eid=ARAkks…
πηγή : email που λάβαμε στις 10 Μάρτιος 16h