Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης σε διωκόμενο (για δεύτερη φορά για το ίδιο αδίκημα)
Στις 5 Ιουνίου 2017 συλλαμβάνεται ο αναρχικός ολικος αρνητής στράτευσης
Δημήτρης Δημτσιάδης. Η πολιτική επιλογή του να μην υπηρετήσει την ντόπια
μιλιταριστική μηχανή είτε σε περίοδο "ειρήνης" είτε σε περίοδο πολέμου,
μιλώντας δημόσια για τα εγκλήματα της στο παρελθόν και στο παρόν, για το
ρόλο που επιτελεί ο στρατός ως μηχανισμό του κράτους και του κεφαλαίου
απέναντι στα συμφέροντα και στις ζωές των καταπιεσμένων αυτού και κάθε
τόπου, τιμωρείται επανειλλημένα καθώς το "έγκλημα" της ανυποταξίας
θεωρείται διαρκές και ήδη έχει συλληφθεί 4 φορές με αυτή την κατηγορία,
ενώ για κάθε μία από αυτές του επιβάλλεται και νέο διοικητικό πρόστιμο
των 6000 ευρώ. Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, σε κάθε νέα του
σύλληψη του ζητούνται αποτυπώματα, διαδικασία που αρνήθηκε να υποβληθεί.
ΑΛΛΑ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗ
Στις 8 Ιουνίου αθωώνεται σε δίκη για τα αποτυπώματα που δεν είχε δώσει
κατά τη διάρκεια της σύλληψής του λίγες μέρες πριν. Μετά από 2 χρόνια,
ξανακαλείται να δικαστεί για το ίδιο αδίκημα λόγω ενός -κατά τα
φαινόμενα- γραφειοκρατικού λάθους στα διαβιβαστικά έγγραφα μεταξύ
καραβανάδων, μπάτσων και δικαστών.
Όσες διώξεις κι αν γίνουν στους αγωνιζόμενους, οι διεθνιστικοί ταξικοί αγώνες ενάντια στον πόλεμο και
το μιλιταρισμό, την εκμετάλλευση και τις ανισότητες αποτελούν
αναγκαιότητα και συνάμμα μοναδική ελπίδα και προοπτική απελευθέρωσης για
εμάς που χύνουμε τον ιδρώτα και το αίμα μας για τα κέρδη των
καπιταλιστών.
O σύντροφος αναρχικός Δημήτρης Δημτσιάδης επέλεξε το δύσκολο δρόμο της άρνησης στράτευσης, ως πολιτική θέση μάχης στον κοινωνικό ταξικό πόλεμο που μαίνεται παγκοσμίως. Η δομή του στρατού είναι αυτή ενός εκτελεστικού μηχανισμού που ασκεί βία ως επιχειρησιακός βραχίονας άνωθεν πολιτικών εντολών. Ένας τέτοιος μηχανισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ιεραρχία, υπακοή, επιβολή και σύνθλιψη του ατόμου κάτω από τις διαταγές των ανωτέρων, στρέφεται δε ενάντια στα συμφέροντα των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων δηλαδή των ανθρώπων της τάξης μας.
Οι ολικοί αρνητές διώκονται για την επιλογή τους να αρνηθούν να υπηρετήσουν ένα μηχανισμό θανάτου, να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του εθνικού και διεθνούς κεφαλαίου, να είναι «άξιοι» συνεχιστές της πατριαρχίας και της σεξιστικής νοοτροπίας που επικρατεί στην κοινωνία. Σαν αναρχικοί επιλέγουμε όχι μόνο να εναντιωθούμε, αλλά και να πολεμήσουμε τους εθνικισμούς που σπέρνουν τη διχόνοια σε ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, σε εθνικούς στρατούς που είναι έτοιμοι να αιματοκυλήσουν κάθε γωνία του πλανήτη, να καταστείλουν εξεγέρσεις, να καταναλώσουν ένα πολύ μεγάλο μερίδιο του προϋπολογισμού, να προσφέρουν αμισθί εργασία στα αφεντικά.
Στην περίπτωση του Δ. Δημτσιάδη για την επιλογή της ολικής άρνησης το κράτος εξαντλεί την εκδικητικότητά του με κάθε πιθανό τρόπο. Με συνεχείς συλλήψεις, με διοικητικά πρόστιμα, με επιβολή νέων ποινών, με "γραφειοκρατικά" τεχνάσματα που παραπέμπουν σε νέες δίκες κ.α. Χαρακτηριστικά, έχει συλληφθεί 4 φορές για ανυποταξία, ενώ για κάθε μία από αυτές του επιβάλλεται και νέο διοικητικό πρόστιμο
των 6000 ευρώ. Σε κάθε νέα σύλληψη του ζητούνται αποτυπώματα, διαδικασία που αρνείται να υποβληθεί. Τον Ιούνιο του 2017, αθωώθηκε σε δίκη για τα αποτυπώματα που δεν είχε δώσει κατά τη διάρκεια της σύλληψής του λίγες μέρες πριν. Μετά από 2 χρόνια, ξανακαλείται να δικαστεί για το ίδιο αδίκημα λόγω ενός -κατά τα φαινόμενα- γραφειοκρατικού λάθους στα διαβιβαστικά έγγραφα μεταξύ καραβανάδων, μπάτσων και δικαστών.
Ο αγώνας ενάντια σε κάθε εξουσία όμως αποτελεί και αγώνα ενάντια σε κάθε στρατό, αποτελεί και αγώνα ενάντια στον μιλιταρισμό, αποτελεί και αγώνα αλληλεγγύης σε κάθε αγωνιζόμενο που επιχειρείται να συνθλιβεί από αυτόν τον μηχανισμό.
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Δ. Δημτσιάδη
Συγκέντρωση αλληλεγγύης: Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019 στις 9.00 πμ στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης
κάλεσμα : Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός
Στις Στις 5 Ιουνίου 2017 συλλαμβάνεται ο αναρχικός ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δημτσιάδης. Η σύλληψη αυτή ήταν μία από τις 4 συνολικά που έχει υποστεί για την πολιτική του επιλογή να μην υπηρετήσει την ελληνική πολεμική μηχανή, να μην υπηρετήσει, δηλαδή, τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου που αυτή διαχρονικά είναι επιφορτισμένη να υπερασπίζεται. Σε κάθε του νέα σύλληψη ο σύντροφος επιβαρύνεται και με νέο διοικητικό πρόστιμο, ύψους 6000 €, με το συνολικό πρόστιμο να έχει φτάσει τώρα τα 24.000 €. Επίσης σε κάθε σύλληψη, ο σύντροφος καλείται να περάσει τη διαδικασία της σήμανσης εκ νέου. Η άρνηση του να υποβληθεί στη διαδικασία της σήμανσης, κατά τη σύλληψη του στις 5/6/2017 επιφέρει το αδίκημα της "απείθειας", αδίκημα για το οποίο αθωώνεται λίγες μέρες μετά, στις 8/6/2017.
Και ένα το ζήτημα έχει κλείσει, ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δημτσιάδης ξανακαλείται να δικαστεί με την ίδια κατηγορία της απείθειας, για την οποία έχει ήδη αθωωθεί, λόγω ενός "γραφειοκρατικού λάθους" στα διαβιβαστικά έγγραφα.
Η υπόθεση του συντρόφου δεν είναι κάποιος μεμονωμένος καφκικός εφιάλτης. Είναι η πραγματικότητα για όλους όσους δείχνουν τη ρητή άρνηση τους να πολεμήσουν για τα συμφέροντα των αφεντικών τους και την αποστροφή τους στην ιδέα να σηκώσουν όπλο απέναντι σε οποιονδήποτε καταπιεσμένο, οποιασδήποτε εθνικότητας, μέσω της επιλογής του δρόμου της ολικής άρνησης στράτευσης (δηλαδή να μην υπηρετήσουν στο στρατό με οποιοδήποτε «εναλλακτικό τρόπο»). Σύμφωνα με την ελληνική δικαιοσύνη, το "αδίκημα" της ανυποταξίας θεωρείται "διαρκές" (άρα δεν διώκεσαι μόνο μία φορά για την τέλεση του, άλλα όσες φορές θελήσει ο κάθε στρατολόγος). Και ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός έχει φροντίσει να σε κάνει να το πληρώσεις ακριβά αν τολμήσεις και αμφισβητήσεις την βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η ίδια του η ύπαρξη: την συσπείρωση του λαού γύρω από μια εθνική ιδέα, με σκοπό πάντα την συγκάλυψη της ταξικής εκμετάλλευσης. Προφανώς και δεν νοιάζει ιδιαίτερα την στρατιωτική εξουσία αν χάσει έναν φαντάρο από τις τάξεις της: αυτό που δεν ανέχεται είναι η αμφισβήτηση της ίδιας της ύπαρξης της ως μηχανισμού επιβολής, ως δεξί χέρι του κράτους και του κεφαλαίου.
Ως αναρχικοί δεν πρόκειται να πολεμήσουμε για λογαριασμό των αφεντικών. Δεν πρόκειται να στρέψουμε τις κάννες των όπλων προς τα ταξικά μας αδέλφια, από τα οποία μας χωρίζουν μόνο με τεχνητό τρόπο και από τα πάνω συνοριογραμμές, έθνη και θρησκείες, για να ενισχύεται με αυτόν τον τρόπο ο αποπροσανατολισμός των από τα κάτω από την πολιτική καταπίεση και την οικονομική εκμετάλλευση που υφίστανται και να διαιρούνται οι ίδιοι μεταξύ τους παρά την κοινότητα των υλικών τους συμφερόντων. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο συμμετέχουμε είναι ο ασταμάτητος κοινωνικός και ταξικός πόλεμος, απόληξη του οποίου επιζητούμε να είναι η κοινωνική επανάσταση που θα κατακρημνίσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου για να καταστήσει εφικτή την πανανθρώπινη ακρατική και εξισωτική συνύπαρξη και τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση πάνω στις βάσεις του ελευθεριακού κομμουνισμού.
Όπως αναφέρει και ο σύντροφος στη δήλωση άρνησης στράτευσής του:
«Αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως κομμάτι της αγωνιζόμενης κοινότητας της εκμεταλλευόμενης και καταπιεζόμενης τάξης που όπως και οι κυρίαρχοι, δεν έχει συγκεκριμένη καταγωγή και μιλάει όλες τις γλώσσες του κόσμου. Μετράμε σαν δικούς μας νεκρούς όλους τους καταπιεσμένους που ρίχτηκαν στην πρώτη γραμμή των μαχών υπό την απειλή του θανάτου, όλους τους εκμεταλλευόμενους που πεθαίνουν σε όλο τον κόσμο από τις άθλιες συνθήκες ζωής που προσφέρει η παγκόσμια κυριαρχία κι ακόμη περισσότερο αυτούς που δολοφονήθηκαν αγωνιζόμενοι στις μάχες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Δικιά μας ιστορία είναι η παγκόσμια ιστορία των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων που ύψωσαν μαύρες και κόκκινες σημαίες, δικός μας ύμνος είναι η Διεθνής. Για αυτούς τους νεκρούς, για αυτήν την ιστορία, αλλά κυρίως για αυτούς και αυτές που ζωντανοί και ζωντανές σήμερα, δεν αντέχουν να ζουν μέσα στην εξαθλίωση, στην ανελευθερία, στην καταπίεση και σηκώνουν το ανάστημα τους απέναντι σε έθνη και αυτοκρατορίες, αξίζει και πρέπει να πολεμήσουμε.»
Σε αυτό το πλαίσιο η δίκη του συντρόφου Δημήτρη Δημτσιάδη δεν αποτελεί απλά ένα δικαστικό ζήτημα ενός μεμονωμένου ανθρώπου με τις ένοπλες δυνάμεις, αλλά ένα καθόλα πολιτικό ζήτημα, μέρος της πάλης της τάξης μας με το βαθύ κράτος και με τους σάπιους θεσμούς που το ενσαρκώνουν.
Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο σύντροφο μας και σε όλους τους αρνητές στράτευσης που βρίσκονται στο στόχαστρο δικαστικών, στρατιωτικών και κρατικών θεσμών. Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλης της τάξης μας.
ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ
ΟΥΤΕ ΕΘΝΙΚΟΣ - ΟΥΤΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ,
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20/9 , 09:00, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_thess@hotmail.com
libertasalonica.wordpress.com