Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019 στις 18.00
Πορεία γειτονιάς υπεράσπισης της κατάληψης Libertatia & όλων των καταλήψεων
Το μεσημέρι της Παρασκευής 8 Νοεμβρίου και ενώ πραγματοποιούνταν εργασίες ανοικοδόμησης, ομάδες ΔΙΑΣ και ΟΠΚΕ, αφού προσέγγισαν την κατάληψη Libertatia προσήγαγαν κόσμο έξω από αυτήν, ενώ έπειτα εισέβαλαν στο κτήριο συλλαμβάνοντας τα υπόλοιπα άτομα που βρίσκονταν στο χώρο. Σημαντικό να αναφερθεί πως κάποιοι από τους προσαχθέντες δεν βρίσκονταν καν στο σημείο της κατάληψης και ούτε έχουν σχέση με τη δομή αγώνα και τις εργασίες της ανοικοδόμησης. Στη συνέχεια οι 8 προσαχθέντες μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα Τούμπας. Αμέσως πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την κατάληψη και μόλις οι μπάτσοι πήραν τους συντρόφους για να τους πάνε στο τμήμα, οι συγκεντρωμένοι σύντροφοι ξαναμπήκαν στον χώρο ώστε να τον περιφρουρήσουν από νέα επίθεση. Άμεσα διοργανώθηκε πορεία αλληλεγγύης στους κρατούμενους που κατευθύνθηκε προς το τμήμα Τούμπας με τη συμμετοχή περίπου 150 συντρόφων. Οι μπάτσοι προκειμένου να αποφύγουν την πίεση στο τμήμα άφησαν ελεύθερους 4 προσαχθέντες, ενώ κράτησαν άλλους 4 τους οποίους και μετέφεραν κατευθείαν από το τμήμα στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσ/νίκης. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν για ένα βράδυ εκεί και το επόμενο πρωί με συνοπτικές διαδικασίες τους απαγγέλθηκαν στους 3 απ' τους 4 η κατηγορία της απείθειας για την άρνηση δακτυλοσκόπησης και φωτογραφικού φακελώματος και σε όλους τους η πλημμεληματικού τύπου κατηγορία της παράνομης επέμβασης σε ακίνητο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Έπειτα, αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους και ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τις 17/09/2020.
Η κρατική τρομολαγνεία και το τεράστιο πολιτικό αντίκτυπο της επίτευξης της ανοικοδόμησης τόσο στο κράτος όσο και στο παρακράτος έγιναν φανερά σε αυτήν την επίθεση. Το κράτος αντιλαμβανόμενοτην συσπείρωση κόσμου γύρω από την ανοικοδόμηση, αλλά και την συμβολική διάσταση που αυτή φέρει, θέλει να ανακόψει την πορεία του αγώνα αυτού. Η ανοικοδόμηση της Libertatia ως κομμάτι του αντιφασιστικού και αναρχικού κινήματος μπαίνει στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, καθώς η ολομέτωπη σύγκρουση με μια κατάληψη που ξαναχτίζεται φέρει και μια συγκεκριμένη πολιτική ευθύνη. Η ευθύνη αυτή έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί οι μηχανισμοί που τώρα συλλαμβάνουν συντρόφους για «παράνομες εργασίες» είναι οι ίδιοι που παρακολουθούσαν το κτίριο να καίγεται από φασίστες στις 21/1/18 και οι ίδιοι που συνέλαβαν 5 αλληλέγγυους την επόμενη μέρα στην πορεία υπεράσπισης, ενώ για το γεγονός του εμπρησμού δεν έχουν κάνει καμία κίνηση. Γι' αυτό και τώρα επιχειρείται η καταστολή του εγχειρήματος με έμμεσους τρόπους, «φορτώνοντας» δικαστήρια στους εμπλεκόμενους σε αυτό, διενεργώντας εφόδους στην κατάληψη την ώρα των εργασιών της ανοικοδόμησης, προσαγάγονταςάτομα που δεν έχουν καμία εμπλοκή και προσπαθώντας να σπείρουν ένα κλίμα φόβου, προσδοκώντας ότι κάτι τέτοιο θα αποσυσπείρωνε τον κόσμο και θα έβαζε «φρένο» στον αγώνα.
Τέτοιες κινήσεις εκφοβισμού αποτελούν μια πάγια τακτική του κράτους. Η κυβερνώσα ΝΔ από τη στιγμή της εκλογικής νίκης στις 7 Ιούλη, ανέλαβε το ρόλο του "κακού μπάτσου" σε αντίθεση με αυτόν του "καλού μπάτσου" που είχε η προηγούμενη συνομοταξία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία ασκώντας μια υποτιθέμενη αριστερή πολιτική κατάφερε να αφομοιώσει μέρος του κόσμου του αγώνα και να προλειάνει το έδαφος για μια ολομέτωπη επίθεση σε αυτόν. Η ΝΔ έχει δείξει ήδη την διάθεσή της απέναντι σε όσους αντιστέκονται και τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου, εκκενώνοντας καταλήψεις, εγκαθιστώντας μπάτσους σε μόνιμηβάση στα Εξάρχεια, καταργώντας το άσυλο και πραγματοποιώντας μια γενικευμένη επίθεση τόσο στον κόσμο του αγώνα όσο και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (εκπαιδευτικό και εργασιακό νομοσχέδιο, νέος Ποινικός Κώδικας), καθώς εφαρμόζει μια ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Γεγονότα που φανερώνουν ότι το κράτος επιθυμεί να ξεριζώσει κάθε πεδίο μάχης και αντίστασης που αποτελούσε ιστορικά και συνεχίζει να αποτελεί εφαλτήριο για κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες μέσα σε μια πραγματικότητα που το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί είναι εξαθλίωση και τρόμος.
Το κύμα καταστολής ξεκίνησε στα τέλη του καλοκαιριού με την εκκένωση τεσσάρων καταλήψεων (κυρίως προσφυγικών) στη γειτονιά των Εξαρχείων, με δεκάδες γυναίκες, άντρες και παιδιά πρόσφυγες να στοιβάζονται σε κλούβες από ένοπλους κουκουλοφόρους των ΕΚΑΜ για να οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την ίδια ώρα, συνδικαλιστικός εκπρόσωπος της ΕΛΑΣ παρομοίαζε τα σώματα ασφαλείας με «ηλεκτρική σκούπα» που θα εξαφανίσει την «ενοχλητική σκόνη», τους πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ αποκάλεσε «σκουπίδια» τους αγωνιστές, εκφράζοντας με ξεκάθαρο τρόπο τις διαθέσεις της εξουσίας. Έκτοτε, ακολούθησαν οι εκκενώσεις άλλων τριών κατάληψεων προσφύγων στην Αθήνα (Αχαρνών, Πέμπτο, Μπουμπουλίνας), η εκκένωση της Βανκούβερ Απαρτμάν με την σύλληψη τεσσάρων καταληψιών και της κατάληψης Palmares στη Λάρισα, με έξι συλλήψεις. Οι καταλήψεις ανέκαθεν ενοχλούσαν το κράτος, αφού αποτελούν την προεικόνιση μιας άλλης κοινωνίας μέσα από τον τρόπο που λειτουργούν, δηλαδή χωρίς ιεραρχία, με οριζόντιες και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Αποτελούν ακόμα αναχώματα απέναντι στην καταστολή του κράτους και του παρακράτους (φασίστες, πρεζέμποροικτλ) και δομές προώθησης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Οι καταλήψεις υπάρχουν κόντρα στο ιδιοκτησιακό σύστημα και καλλιεργούν μια κουλτούρα αντίστασης στο κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα και αλληλεγγύης στους καταπιεσμένους. Μια κουλτούρα κόντρα στην κυρίαρχη αφήγηση, κόντρα στην ομοιομορφία που επιβάλλει το κράτος και οι φορείς του, κόντρα στις εμπορευματοποιημένες μορφές τέχνης. Γι' αυτό και το κράτος τους επιτίθεται λυσσαλέα, όπως επιτίθεται και σε κάθε άλλη μορφή αντίστασης στα σχέδιά του.
Παράλληλα, οι εκκενώσεις καταλήψεων άπτονται και σε ένα ακόμη ζήτημα που η κυβέρνηση έδειξε εξ'αρχής την επιθετικότητά του, το μεταναστευτικό. Αρχικά, προέβη στην κατάργηση παροχής ΑΜΚΑ στους μετανάστες και στην περαιτέρω εξαθλίωση των κατατρεγμένων,αποκλείοντάς τους από την πρόσβαση στην υγεία και την παιδεία. Την εξαθλίωση αυτή έρχεται να συμπληρώσει με την εκκένωση καταλήψεων που στέγαζαν πρόσφυγες και μετανάστες, παίρνοντάς τους από τις ζωές που είχαν χτίσει εναρμονισμένοι στο κοινωνικό σύνολο και πηγαίνοντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα σύγχρονα αυτά κολαστήρια κάθε άλλο παρά χώροι φιλοξενίας είναι, αφού σε αυτά στοιβάζονται διπλάσιοι αν όχι τριπλάσιοι αριθμοί ανθρώπων από αυτούς που προδιαγράφονται. Και επειδή δεν πρόκειται απλώς για αριθμούς αλλά για ανθρώπινες ζωές αξίζει να γίνει λόγος για τις άθλιες συνθήκες στα κέντρα αυτά που καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι, όπως η μητέρα και το νεογέννητο παιδί της εξαιτίας πυρκαγιάς που προκλήθηκεστο στρατόπεδο της Μόρια, αλλά και ο θάνατος ενός παιδιού που το πάτησε φορτηγό ενώ κοιμόταν σε χαρτόκουτο λόγω των "άριστων" συνθηκών διαβίωσης. Το κράτος, λοιπόν, επιλέγει οι άνθρωποι αυτοί που είναι βασανισμένοι και κατατρεγμένοι να "ζουν" σε αυτά τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκκενώνοντας τα σπίτια τους και πετώντας τους έξω από αυτά.
Η καταστολή, όμως, δεν έχει περιοριστεί μόνο στις εκκενώσεις καταλήψεων. Καθημερινά μπάτσοι στρατοπεδεύουν στα Εξάρχεια επιβάλλοντας την εξουσία τους με τη χρήση λεκτικής και σωματικής βίας. Από τις επιθέσεις στον κοινωνικό χώρο Κ*Βοξ με χρήση χημικών σε κλειστό χώρο που είχε κόσμο και τον ξυλοδαρμό ανθρώπων στην είσοδο του, τα ναζιστικά συνθήματα και τις απειλές έξω από τις καταλήψεις, τα σεξιστικά και ομοφοβικά σχόλια, την απομάκρυνση του πολιτικού περιπτέρου της Συνέλευσης για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων, που λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς της αντίστασης στους ναρκέμπορους και τους αστυνομικούς προστάτες τους, μέχρι την πρόσφατη αισχρή επίθεση διμοιριών στο Καφενείο, την επίθεσή τους κατά την αποχώρηση τους από το χώρο στους αλληλέγγυους και την σύλληψη του συντρόφου Λάμπρου Γούλα, τον οποίο βασάνισαν και ξυλοκόπησαν άγρια. Τέλος, εφαρμόζοντας στην πράξη την κατάργηση του ασύλου, διμοιρίες των ματ εισέβαλαν στην ΑΣΟΕΕ, όπου νωρίτερα φοιτητές -αψηφώντας το lock out που οι πρυτανικές αρχές χέρι χέρι με την αστυνομία είχαν αυθαίρετα εφαρμόσει- πήγαν στην σχολή τους για να πραγματοποιήσουν την προγραμματισμένη γενική τους συνέλευση. Το αποτέλεσμα ήταν ο σφοδρός ξυλοδαρμός τους με εκτεταμένη χρήση χημικών και απειλές για συλλήψεις του συνόλου τους.
Η κρατική, όμως, και η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν μας τρομοκρατεί. Ατσαλώνει τις συνειδήσεις μας και μας βρίσκει μπροστά της σε κάθε νέο βήμα για περαιτέρω εξαθλίωση των ζωών μας. Οργανώνουμε συλλογικές αντιστάσεις απέναντι στο χρεωκοπημένοσύστημα που μας "διασφαλίζει" εξαχρείωση, υποδούλωση και θάνατο. Υψώνουμε οδοφράγματα αλληλεγγύης στο πλευρό των δομών αγώνα, των καταπιεσμένων, των από τα κάτω, των μεταναστριών και όποιου αγωνίζεται για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
Τέλος, δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι η κατάληψη Libertatia θα συνεχίσει την παρουσία της ως δομή αγώνα απέναντι στην κρατική καταστολή και την φασιστική βία. Ο δίκαιος αγώνας για την ανοικοδόμησή της θα συνεχιστεί κόντρα στις απειλές και τους τραμπουκισμούς, ως μια σημαντική κινηματική παρακαταθήκη, σημείο αναφοράς και πρόταγμα μέσα σε μια συνθήκη διαρκούς καταστολής των καταλήψεων. Ευχαριστούμε, επίσης, την γειτονιά και τον αλληλέγγυο κόσμο για την ευρύτερη στήριξη που μας έχουν προσφέρει όλο αυτό τον καιρό και την αναγνώριση της σημασίας του εγχειρήματος.Τίποτα δεν τελείωσε… Όλα συνεχίζονται…
- ΤΡΙΤΗ 19/11 ΣΤΙΣ 18.00 ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
- ΠΕΜΠΤΗ 21/11 ΣΤΙΣ 18.00 ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
- ΠΕΜΠΤΗ 28/11 ΣΤΙΣ 18.00 ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
ΜΠΑΤΣΟΙ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ, ΔΙΚΑΣΤΕΣ , ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ
ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Η LIBERTATIA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA
15.11.2019
Οι εκκενώσεις καταλήψεων δεν γίνονται με τηλεσίγραφα και εξαγγελίες. Τα απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα θα ματώσετε για να τα πάρετε. Στις απειλές τους δεν απαντάμε με οπισθοχώρηση αλλά με εξωτερίκευση των δράσεων μας και με συνέπεια στο δρόμο του αγώνα.
Καλούμε καταλήψεις, συλλογικότητες και δομές του κινήματος, αναρχικούς συντρόφους/ισσες και όλους όσοι αγωνίζονται ενάντια στον σάπιο κόσμο του κράτους και του καπιταλισμού να πλαισιώσουν τη συνέλευση και τις δράσεις για την αλληλεγγύη και την υπεράσπιση των κατειλημμένων χώρων.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΟΛΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ & ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
ΠΕΜΠΤΗ 28/11 ΣΤΙΣ 18.00 ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA
ΣΑΒΒΑΤΟ 30/11 ΣΤΙΣ 13:30 ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ MUNDO NUEVO
Κατάληψη Mundo Nuevo
διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις
[Απάντηση σε ένα τελεσίγραφο]
Έφτασε στα χέρια μας, λοιπόν, το τελεσίγραφο της Κομαντατούρας. Μας δίνει μερικές μέρες να παραδοθούμε. Είναι η διαχρονική έπαρση μιας ολοκληρωτικής εξουσίας που «ενέπνευσε» αυτή την ανακοίνωση, υπογεγραμμένη από το χέρι του πρακτορίσκου εκτελούντα χρέη υπουργού των Δυνάμεων Καταστολής. Αυτό καθ' αυτό το τελεσίγραφο δεν εξυπηρετεί ασφαλώς κανέναν άλλο σκοπό πέρα από την επικοινωνιακή διαχείριση του ζητήματος. Το περιεχόμενο του όμως έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αποτελεί την πλέον επίσημη διακήρυξη ενός ευρύτατου αντικοινωνικού και ειδικότερα αντι-αναρχικού κρατικού πογκρόμ.
Στο πλαίσιο της ενιαίας κρατικής καταστολής απέναντι στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, απέναντι σε όσους δεν σκύβουν το κεφάλι, η σημερινή κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να ολοκληρώσει την κατασταλτική εκστρατεία εναντίον των αναρχικών, των προσφύγων και μεταναστών, των φοιτητών και της νεολαίας. Υπολογίζουν ότι έχουν με το μέρος τους όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ότι δεν υπάρχει καμιά κομματική/θεσμική αντιπολίτευση που θα έθετε σοβαρά εμπόδια και επίσης ότι η κοινωνική βάση έχει μετατοπιστεί προς συντηρητικές, μισαλλόδοξες έως και ανοιχτά ρατσιστικές και αυταρχικές θέσεις. Και σ' αυτά δεν πέφτουν έξω. Τα ΜΜΕ που πάντοτε αποτέλεσαν τη ναυαρχίδα της κατασταλτικής προπαγάνδας σήμερα πια έχουν ελεγχθεί εξολοκλήρου (κανάλια, εφημερίδες, ραδιόφωνα) από το κράτος και τους πασίγνωστους μαφιόζους, δολοφόνους μεγαλο-καπιταλιστές, οι οποίοι διαπλέκονται άμεσα με το κράτος και την κυβέρνηση.
Όντως όπως δεν υπήρξε ποτέ κανένα κόμμα το οποίο να ενδιαφέρεται πραγματικά για τις κοινωνικές ελευθερίες, για τους καταπιεσμένους και τους εκμεταλλευόμενους, καθότι η στρατηγική κάθε κόμματος είναι η κατάκτηση της εξουσίας με κάθε μέσο. Σήμερα πια έχει γίνει ακόμη πιο ευδιάκριτο ότι η «νίκη» του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές έχει μετατραπεί στη μεγαλύτερη ήττα για την κοινωνική βάση που ανέθεσε τις ελπίδες της σε αυτή τη «λύση». Η δε άσκηση εξουσίας με όρους καταστολής των κοινωνικών κινημάτων και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει κανένα πεδίο μιας εκ νέου εξαπάτησης της κοινωνικής βάσης ότι αποτελεί κάποια εναλλακτική επιλογή απέναντι στο αυταρχικό κράτος της Δεξιάς. Ασφαλώς, επίσης, δεν θα περίμενε κανείς να αναλάβει κάποια ουσιαστική δράση το ΚΚΕ, ώστε να υπερασπιστεί τις καταλήψεις.
Τέλος, όντως η κοινωνική βάση μετά την οπισθοχώρηση του κύματος αντίστασης, όπως ξέσπασε αυτό από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του ΄06-'07 μέχρι την προλεταριακή έκρηξη του 2012, έχει συντηρητικοποιηθεί, ως αποτέλεσμα της αποδρομής των κοινωνικών αγώνων. Δεν είναι τόσο ότι έχουν αυξηθεί ποσοτικά οι φασίστες, οι ρατσιστές και όσοι αποθεώνουν τους βασανιστές της αστυνομίας και ραίνουν με ροδοπέταλα τα καθάρματα του πολιτικού κατεστημένου, το ποσοστό αυτό είναι διαχρονικά καταγεγραμμένο στον κοινωνικό σχηματισμό της χώρας, αλλά ότι έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων ο λαϊκός παράγοντας, ο κόσμος του αγώνα.
Οι μάχες οπισθοφυλακής που δίνονταν τα τελευταία 4 χρόνια εναντίον της σαρωτικής κοινωνικά επίθεσης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα θα πρέπει να μετατραπούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σε έναν συνολικό πόλεμο απέναντι στον ολοκληρωτικό πόλεμο που κήρυξε το κράτος εναντίον του αναρχικού κινήματος και των «επικίνδυνων τάξεων». Τώρα οφείλει η κοινωνική βάση να συμμετάσχει μαζικά στην αντίσταση απέναντι στην κρατική καταστολή, ώστε να ξαναπιάσει το νήμα της αξιοπρέπειας και της ανυποταγής. Λέγαμε τα προηγούμενα χρόνια πως ότι δεν μπόρεσε να περάσει η Δεξιά τα πέρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το τρίτο μνημόνιο, το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου, την ακόμη πιο έντονη υποβάθμιση των ζωών μας, τώρα λοιπόν έρχεται η Δεξιά να ολοκληρώσει ότι δεν πρόλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς με το δικό της αυταρχικό στυλ. Γιατί όταν η κυβέρνηση «με κορμό» το ΣΥΡΙΖΑ απομείωνε την κοινωνική αντίδραση και χτυπούσε τις δυνάμεις που επιχειρούσαν να ανασυγκροτήσουν τον ιστό της κοινωνικής αντίστασης, δεν μπορούμε βέβαια να περιμένουμε τίποτε λιγότερο εκ μέρους της ανοιχτά εκφασισμένης δεξιάς από την επιχείρηση ενός σαρωτικού χτυπήματος στον κόσμο του αγώνα. Σε τι στοχεύει όμως αυτή η επίθεση;
Από τα πρώτα έργα της νέας διαχείρισης φάνηκαν οι προθέσεις της ολοκληρωτικής συντριβής όλων των καταπιεσμένων. Η μεταφορά της διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη -από κοινού με τη διαχείριση των φυλακών- σημειολογικά υπογράμμιζε την απόλυτη ταύτιση του μεταναστευτικού υποκειμένου με την παρανομία και ουσιαστικά δήλωνε τη δημιουργία κλειστών κέντρων/ φυλακών για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και τη «στρατιωτικού τύπου» διαχείριση του συνόλου των εγκλείστων. Το σπάσιμο του Ασύλου στα Πανεπιστήμια στόχευε επακριβώς στην κατά δοκούν εισβολή της Αστυνομίας σε αυτά, ώστε να χτυπηθεί οποιαδήποτε διαδικασία στη βάση των φοιτητών που θα μπορούσε να φέρει προσχώματα τόσο στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όσο και σε ένα σωρό ακόμα από κοινωνικά ζητήματα στα οποία πάντα η νεολαία έπαιζε σημαντικό ρόλο, αντιστεκόμενη στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Τέλος, η στοχοποίηση του αναρχικού κινήματος και των δομών του, όπως επίσης των καταλήψεων πολιτικών και στέγης συγκροτούν ένα ενιαίο δόγμα, το οποίο στοχεύει στο τσάκισμα όσων παράγουν στην κοινωνική βάση τις προϋποθέσεις της εξέγερσης, μαζί με την κακοποίηση όσων περισσεύουν ή δυνατόν και την εξόντωσή τους.
Ο στόχος της κυβέρνησης είναι να επικεντρώσει σε μια αφήγηση ότι χτυπάει την ανομία, αφού ασφαλώς σε ζητήματα οικονομίας και κοινωνικής πολιτικής μόνο χειρότερα μπορεί να πάνε τα πράγματα για τους πληβείους, ένα αφήγημα που καταναλώνεται εύκολα από την ακροδεξιά εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας. Αφού κλείνει τις «δομές φιλοξενίας» προσφύγων και μεταναστών, δημιουργεί έπειτα νέα κλειστά κέντρα - φυλακές στα νησιά. Η μόνη πιθανότητα να κλείσουν το κολαστήριο της Μόριας είναι για να φτιάξουν κάτι ανάμεσα σε Μακρόνησο και Γκουαντανάμο. Εξορία λοιπόν για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, φυλακές και διώξεις για τους αγωνιστές.
Αυτός ο σχεδιασμός σκοπεύει να συντρίψει αρχικά το αναρχικό κίνημα, γιατί η εξουσία γνωρίζει ότι αυτός είναι ο πλέον επικίνδυνος για το καθεστώς πολιτικός χώρος, αποτελεί ουσιαστικά τον «εσωτερικό εχθρό» του ελληνικού κράτους, το οποίο έχει συνέχεια και φυσικά δεν ξεχνά. Δεν ξεχνά ότι τη φλόγα που πυροδότησε τη μεγαλύτερη εξέγερση της σύγχρονης ιστορίας της χώρας την άναψαν οι αναρχικοί τον Δεκέμβρη του 2008 στα Εξάρχεια, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον δολοφονικό αστυνομικό μηχανισμό της δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τον υπουργό Δημόσιας Τάξης του Δεκέμβρη, Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η Νέα Δημοκρατία τώρα έρχεται να δώσει τελεσίγραφο στο αναρχικό κίνημα ανήμερα της 6ης Δεκέμβρη. Επιδιώκουν την εκδίκηση, τη ρεβάνς. Αυτή όμως η εκδίκηση μπορεί αρχικά να ξεσπάσει εναντίον των αναρχικών αγωνιστών και των δομών τους, όμως καθόλου δεν επιθυμεί να περιοριστεί σε αυτούς. Σκοπός είναι η απονέκρωση όλων των δυναμικών μορφών διαμαρτυρίας και αντίστασης με τις οποίες μπορούν οι καταπιεσμένοι, οι εκμεταλλευόμενοι, οι πληβείοι να αγωνιστούν εναντίον του κράτους και του κεφαλαίου.
Τα δείγματα είναι πολλά και ευκρινή. Από τα νομοσχέδια που διαλύουν τα υπολείμματα συνδικαλισμού που έχουν απομείνει και βασικότερα που επιχειρούν να διαλύσουν όλες τις νέες απόπειρες για έναν πραγματικό συνδικαλισμό βάσης των εργαζομένων, από τις αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι την ολοκληρωτική σήψη ενός χρεοκοπημένου συστήματος το οποίο εκπροσωπείται από ένα πλέγμα μαφιόζων λούμπεν μεγαλοαστών, μισθοφόρων δημοσιογράφων τους και ένα πολιτικό προσωπικό που λειτουργεί ως βαποράκι του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Η εξουσία φοβάται γιατί νέοι κύκλοι σύγκρουσης θα γεννηθούν στο άμεσο μέλλον ως απότοκο της συντριπτικής χρεοκοπίας του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος. Γι' αυτό επιθυμούν να εξαπολύσουν την επίθεσή τους τώρα, καθώς θεωρούν ότι δεν θα συναντήσουν ισχυρές αντιστάσεις. Αυτή είναι η στρατηγική τους στόχευση. Η συνολική αποσάρθρωση του επαναστατικού κινήματος.
Όλες οι άλλες ερμηνείες αποτελούν στην καλύτερη περίπτωση συνέπειες και όχι αιτίες. Όπως για παράδειγμα η ανάλυση περί εξευγενισμού που έχει επανέλθει ως επεξηγηματική θεωρία. Ο πιθανός εξευγενισμός γειτονιών μετά την κατίσχυση επί του επαναστατικού κινήματος, δεν αποτελεί τον κινητήριο μοχλό αλλά «προεκλογική υπόσχεση» προς ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Δεν χτυπιούνται τα Εξάρχεια γιατί ενδιαφέρεται κανείς για τον εξευγενισμό τους, αλλά γιατί αποτελούν το φυτώριο της κοινωνικής αντίστασης μέσα στην καρδιά της μητρόπολης που εδώ και δεκαετίες πυρπολεί τους κρατικούς σχεδιασμούς για ολοκληρωτική υποδούλωση της κοινωνίας, της νεολαίας, των πληβείων.
Όπως άλλωστε δεν χτυπιούνται οι καταλήψεις γιατί ενδιαφέρεται κανείς πρωτίστως να τις χρησιμοποιήσει, αυτό θα είναι το «τυχερό», το βασικό είναι να χτυπηθούν οι δομές που συγκροτούν τις αντιστάσεις, να χτυπηθεί ο κόσμος που τις λειτουργεί να τρομοκρατηθεί ο κόσμος που τις πλαισιώνει. Γι' αυτό παρακολουθούνται και βασανίζονται αγωνιστές, γι' αυτό χτυπιούνται παιδιά στο σωρό με μόνο κριτήριο την περιοχή που επιλέγουν να κινούνται, ενώ οι ναρκομαφιόζοι συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους…
Κι όμως! Αργήσανε πάρα πολύ. Όσα χτυπήματα κι αν δεχτεί το αναρχικό κίνημα και οι δομές αντίστασης δεν μπορεί πια να εξαλειφθεί. Υπάρχουν σε όλη την επικράτεια αγωνιστές οι οποίοι συγκροτημένοι πολιτικά γύρω από το αναρχικό ιδεώδες, όντας ηθικά ακέραιοι δεν πρόκειται ούτε να τρομοκρατηθούν, ούτε να λιποψυχήσουν, απέναντι στον εσμό της ανθρώπινης ευτέλειας, σε όσους επικαλούνται ως κανονικότητα το στοίβαγμα ανθρώπων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, το λιώσιμο και κάψιμο παιδιών σε «κέντρα φιλοξενίας», την ανεξέλεγκτη δράση των δολοφονικών συμμοριών της αστυνομίας και των ΜΑΤ, την κανονικότητα της βίας και της τρομοκρατίας. Το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα έχει πλέον μια μακρά ιστορία πίσω του σχεδόν μισού αιώνα πια, μετρώντας τους δικούς του νεκρούς, τους δικούς του βασανισμένους, φυλακισμένους, τραυματισμένους και κακοποιημένους.
Το αίμα που χύθηκε δεν ξεπλένεται με τις αύρες της Ελληνικής Αστυνομίας, η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, ώστε να πεταχτεί σε μια από τις χιλιάδες χωματερές ψυχών που έχει φτιάξει η εξουσία μέσα στην καταπίεση και τη βία.
Όλη η γη βοά εξεγερμένη ενάντια στους δυνάστες της. Στη Χιλή και τη Βολιβία, στη Γαλλία, στη Συρία και στην Παλαιστίνη, στην Τουρκία και σε χιλιάδες ακόμα σημεία που ακόμα ο πόθος για ελευθερία είναι μια καθημερινή πάλη. Η Ελλάδα δεν θα μείνει για πολύ έξω από αυτό τον νέο κύκλο συγκρούσεων. Και οι αναρχικοί όπως πάντα θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του νέου ξεσηκωμού. Αυτό είναι ένα διαρκές τελεσίγραφο απέναντι στον κόσμο της εξουσιαστικής βαρβαρότητας, το οποίο απαντά και τώρα και πάντα στα θλιβερά ραβασάκια της Κομαντατούρας:
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Από τα κατειλημμένα κτίρια, που όσο θα απειλούνται από τις φασιστικές δυνάμεις συμβολίζουν ολοένα και περισσότερο με τα απελευθερωμένα από τις δυνάμεις κατοχής των κατασταλτικών δυνάμεων εδάφη, καλούμε όλους: τον κόσμο του αγώνα, τη νεολαία, τους πληβείους, τους φοιτητές και τους μαθητές να μπουν δυναμικά στον αγώνα, σε κάθε κοινωνικό πεδίο για την αναχαίτιση του κύματος της κρατικής καταστολής, για να βγούμε στην αντεπίθεση στη διεκδίκηση ενός κόσμου χωρίς καταπιεστές και καταπιεζόμενους, μια κοινωνία ελευθερίας δικαιοσύνης και ισότητας,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Κατάληψη Mundo Nuevo | Κατάληψη Libertatia
Πορεία γειτονιάς για την υπεράσπιση των καταλήψεων, των κοινωνικών χώρων και των εστιών αγώνα.
Πέμπτη 28/11
18:00
Έξω από την κατάληψη Libertatia (Λ.Στρατού & Σαρανταπόρου)
Προσυγκέντρωση στις 17:30 στον Ε.Κ.Χ. Σχολείο
Ε.Κ.Χ. Σχολείο
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019 στις 18.00 Πορεία Συγκέντρωση Λεωφόρος Στρατού 19 (Έξω από την κατάληψη Libertatia)
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 13:00 μικροφωνική συγκέντρωση έξω από την κατάληψη Mundo Nuevo
Το μεσημέρι της Παρασκευής 8 Νοεμβρίου και ενώ πραγματοποιούνταν εργασίες ανοικοδόμησης, ομάδες ΔΙΑΣ και ΟΠΚΕ, αφού προσέγγισαν την κατάληψη Libertatia προσήγαγαν κόσμο έξω από αυτήν, ενώ έπειτα εισέβαλαν στο κτήριο συλλαμβάνοντας τα υπόλοιπα άτομα που βρίσκονταν στο χώρο. Σημαντικό να αναφερθεί πως κάποιοι από τους προσαχθέντες δεν βρίσκονταν καν στο σημείο της κατάληψης και ούτε έχουν σχέση με τη δομή αγώνα και τις εργασίες της ανοικοδόμησης. Στη συνέχεια οι 8 προσαχθέντες μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα Τούμπας. Οι μπάτσοι προκειμένου να αποφύγουν την πίεση στο τμήμα από τους αλληλέγγυους άφησαν ελεύθερους 4 προσαχθέντες, ενώ κράτησαν άλλους 4 τους οποίους και μετέφεραν κατευθείαν από το τμήμα στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσ/νίκης. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν για ένα βράδυ εκεί και το επόμενο πρωί με συνοπτικές διαδικασίες τους απαγγέλθηκαν στους 3 απ' τους 4 η κατηγορία της απείθειας για την άρνηση δακτυλοσκόπησης και φωτογραφικού φακελώματος και σε όλους τους η πλημμεληματικού τύπου κατηγορία της παράνομης επέμβασης σε ακίνητο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Έπειτα, αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους και ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τις 17/09/2020.
Στην περίπτωση της κατάληψης Libertatia η αστυνομία ήταν αυτή που κάλυψε την επίθεση των νεοναζί κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στις 21 Ιανουαρίου του 2018. Οι σύντροφοι/ισσες άμεσα πήρανε την βαριά πολιτική ευθύνη της ανοικοδόμησης του κτηρίου και τώρα μετά από 1,5 χρόνο εργασιών και συντήρησης του κτιρίου το κράτος εισβάλλει και συλλαμβάνει τους συντρόφους/ισσες μας και τους αλληλέγγυους αυτού του αγώνα. Ότι δηλαδή δεν κατάφερε το μακρύ χέρι του παρακράτους τότε, δηλαδή να διαλύσει τη δομή και τον κόσμο της κατάληψης επιχειρεί σήμερα να το πράξει το ίδιο το κράτος.
Με τις εκλογές της 7ης Ιουλίου να σηματοδοτούν τη συνέχεια της επιβολής ασφυκτικών συνθηκών διαβίωσης, φτώχειας και περιθωριοποίησης για εργαζόμενους και ανέργους, η νέα κυβέρνηση έρχεται να ανανεώσει την κρατική επιθετικότητα απέναντι στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, βαδίζοντας στα χνάρια της προηγούμενης κυβέρνησης της απονεύρωσης των αγώνων. Οι εγκλεισμοί προσφύγων και μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, το καθεστώς εξαίρεσης και η παρανομοποίηση τους, με τον αποκλεισμό από την πρόσβαση στην υγεία, μέσω της άρνησης παροχής ΑΜΚΑ, είναι όλα αυτά που μας δείχνουν ότι το κράτος έχει επιλέξει να επιτεθεί στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, όπως και στους αναρχικούς, τους συνδικαλιστές και γενικότερα τους καταπιεσμένους και τους αγωνιστές.
Από τα νέα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να λείπει και ο χώρος της εκπαίδευσης που χρόνια τώρα προσπαθούν να τον μετατρέψουν σε ένα νέο έδαφος κερδοφορίας για τα αφεντικά που θα παράγει υποταγμένους εργαζομένους για τις ανάγκες τους. Πρώτη επιλογή της κυβέρνησης ήταν η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου μέσα στο καλοκαίρι σε μια περίοδο που θα ήταν δύσκολο να υπάρξει διάλογος πάνω στο μέτρο και κατ' επέκταση να δημιουργηθούν αντιστάσεις. Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου έπεται ενός συνολικού σχεδιασμού εκ μέρους του κράτους ως προς την εντατικοποίηση των σπουδών, το ν+2, την οικονομική αυτονομία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την αναζήτηση πόρων μέσω του ιδιωτικού κεφαλαίου, δίδακτρα σε μεταπτυχιακές σπουδές και τέλος την συνολική ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων.
Χαρακτηριστικά είναι τα γεγονότα της ΑΣΟΕΕ ως προς την κίνηση που θέλει το κράτος να αναπτύξει στο συγκεκριμένο ζήτημα. Αρχικά, σε μια συντονισμένη επιχείρηση του Κράτους, η Αστυνομία εισβάλλει στο πανεπιστήμιο και εκκενώνει πολιτικούς χώρους, αυτοοργανωμένα στέκια, σε αγαστή φυσικά συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε. που σπεύδουν να υπερασπιστούν την επέμβαση. Η Πρυτανεία εκδίδει προκλητική ανακοίνωση λοκ άουτ την εβδομάδα πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου, ακυρώνοντας έτσι συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών και προγραμματισμένες Γενικές Συνελεύσεις. Πλήθος φοιτητών/τριων παρά την αστυνομική παρουσία σπάνε το λοκ άουτ και υπερασπίζονται έμπρακτα το άσυλο και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Το Κράτος αποδεικνύει τις προθέσεις και οι μπάτσοι εισβάλλουν στην ΑΣΟΕΕ χτυπώντας και πνίγοντας στα χημικά τον συγκεντρωμένο κόσμο, μην επιτρέποντας την είσοδο ακόμα και στα ΕΚΑΒ και αποκλείοντας τον χτυπημένο κόσμο από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η ωμή καταστολή και η καταπάτηση του Ασύλου φαίνεται να είναι ο κανόνας της κρατικής στρατηγικής όσον αφορά το φοιτητικό αλλά και το ευρύτερο κίνημα. Κι αυτό φαίνεται από τα γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ, τις εκκενώσεις των καταλήψεων σε όλη την ελλάδα, την αστυνομική κατοχή στα Εξάρχεια και τον βασανισμό του συντρόφου Λ.Γ., και την γενική στάση ακόμα και στις εξαγγελίες των κυβερνητικών και αστυνομικών στελέχων.
Μέσα σε όλα αυτά ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης στέλνει τελεσίγραφο προς τις καταλήψεις δίνοντας τους περιθώριο 15ημερών να παραδοθούν στήνοντας ένα ευρύτερα αντικοινωνικό και ειδικότερα αντι-αναρχικό πογκρόμ. Μάλιστα η επιλογή της ημερομηνίας του δεν είναι τυχαία καθότι αυτό λήγει σε μια ημερομηνία που σημαίνει πολλά για το σύγχρονο επαναστατικό κίνημα και ιδιαίτερα για τους αναρχικούς την έκτη Δεκέμβρη. Αυτό σε συνδυασμό με όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις ακραίας αστυνομικής βίας (έφοδος στο Κ-ΒΟΞ, στην ΑΣΟΕΕ, σε καταλήψεις, εφόδους και κλητεύσεις αγωνιστών στα δικαστήρια κλπ) σε συνδυασμό με την αθώωση Κορκονέα δείχνει ότι το κράτος θέλει να πάρει πίσω όλο τα κεκτημένα αγώνα και να επιβάλει το δόγμα τάξη κι ασφάλεια, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει «νέος Γρηγορόπουλος»
Εμείς ως φοιτητές/τριες αλλά και ως αναρχικοί/ες δε θα πάψουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε υπέρ του πανεπιστημιακού ασύλου, για μια παιδείας στο ύψος των αναγκών μας, δε θα πάψουμε ποτέ να στεκόμαστε πλάι στους καταπιεσμένους, δε θα πειθαρχήσουμε ούτε θα υποταχθούμε. Θα αγωνιζόμαστε πάντα και για πάντα μέχρι την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Αναρχική Συνέλευση φοιτητών/τριών Quieta Movere