Κυριακή 8 Μαρτίου 2020 στις 11.00
Πορεία 8η Μάρτη: Ημερα Αντίστασης και Αγώνα
8Η ΜΑΡΤΗ: ΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΙ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως «Διεθνής ημέρα της Γυναίκας» το 1910. Οι εκδοχές σε σχέση με τις καταβολές της χάνονται μέσα στο πέρας των χρόνων, ωστόσο η έμπνευση αντλείται από τους αγώνες που έδωσαν εργάτριες, μετανάστριες στην πλειοψηφία τους, εργοστασίων και βιομηχανιών στις Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου. Οι γυναίκες αυτές οργανώθηκαν και αγωνίστηκαν ενάντια στα εργασιακά κάτεργα της εποχής τους και συγκρούστηκαν όχι μόνο με τα αφεντικά και τις δυνάμεις καταστολής, αλλά και με τους ίδιους τους ρόλους που τους είχαν επιβληθεί ως γυναίκες.
Η έκπτωση της 8ης Μάρτη από ημέρα αντίστασης και αγώνα, σε «γιορτή της γυναίκας» αποτελεί μία ακόμα προσπάθεια της κυριαρχίας να αποχαρακτηρίσει και να αφομοιώσει τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση, μετατρέποντας τη σε μία μέρα επιβεβαίωσης και αναπαραγωγής των επιβεβλημένων έμφυλων ρόλων. Η γυναίκα που εξεγείρεται μετατρέπεται σε μία γυναίκα που «ευτυχισμένη» καταναλώνει και προσδοκώντας την ανθοδέσμη τελικά «καταναλώνεται». Άλλωστε, η ημέρα αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η «χαρά της εμπορευματοποίησης», ενώ η μνήμη της αντίστασης και των αγώνων επιτιδευμένα αργοσβήνει.
Η πατριαρχία αποτέλεσε βασικό πυλώνα του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος και είναι αλληλένδετη με αυτό. Έτσι, ανεξάρτητα από το προσωπείο της διαχείρησης της εξουσίας, η πατριαρχική βία ανέκαθεν χρησιμοποιείται ως εργαλείο κατακερματισμού των καταπιεσμένων, για την τρομοκράτηση και τελικά την καθυπόταξη της κοινωνίας. Η ευρεία κατασταλτική επίθεση που ξεκίνησε από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας τον Ιούλιο του 2019, έχει βάλει στο στόχαστρό της το αναρχικό κίνημα και τις δομές του, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, τόσο με την εκκένωση των καταλήψεων στέγης όσο και με τη διαχείριση του μεταναστευτικού εν γένει, τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Σε συνέχεια αυτής της διευρυμένης επιχείρησης κατασταλτικής επιβολής σε όσες γωνιές των Εξαρχείων δεν έχουν καταληφθεί από τους ναρκέμπορους έχουν στρατοπεδεύσει ένστολοι δολοφόνοι των ΜΑΤ. Από τις λεκτικές, σεξιστικές και ομοφοβικές παρενοχλήσεις σε μαθήτριες, γυναίκες, ομοφυλόφιλα ζευγάρια και σε όσους και όσες ζούν και αγωνίζονται στην περιοχή των Εξαρχείων, από τον ξυλοδαρμό και το ξεγύμνωμα του συντρόφου Λάμπρου Γούλα, από τις σεξιστικές επιθέσεις των μπάτσων και τις προσβολές με βάση το φύλο σε συντρόφισσες και σε αγωνίστριες που κατέβηκα να διαδηλώσουν τη 14η Σεπτέμβρη και τη 17η Νοέμβρη στην Αθήνα και την 6η Δεκέμβρη στην Πάτρα, μέχρι τον εξευτελισμό ατόμου ΑΜΕΑ στο διαβόητο Α.Τ. Ομόνοιας, τον ξυλοδαρμό των μεταναστριών σε διαδήλωση τους ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στη Μόρια και το σωματικό έλεγχο γυναικών και κυρίως μεταναστριών με εξευτελιστικούς όρους από άνδρες μπάτσους. Η βία που ασκείται από τους ένστολους εντολοδόχους του κράτους ενάντια σε αγωνιζόμενες γυναίκες έχει ως στόχο, εκτός από την καταστολή της αντίστασης, να τις εξευτελίσει και να τις πειθαρχήσει, καθώς ως γυναίκες τόλμησαν να αψηφήσουν τα κυρίαρχα πατριαρχικά πρότυπα και να αντισταθούν στην βία που επιβάλλει το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα σε όλους τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες.
Μέσα από την καταστολή και την τρομοκρατία που διαχέεται από την κυβέρνηση και τους κρατικούς μηχανισμούς προωθείται η ακραία συντηρητικοποίηση όλων των πτυχών της κοινωνικής και όχι μόνο ζωής. Προωθείται η σεξιστική βία και ο κοινωνικός κανιβαλισμός, με σκοπό τη διαίρεση του κοινωνικού σώματος, διαχέεται μέσα από τη μισαλλόδοξη, εθνικιστική ρητορική ο φασισμός και τροφοδοτείται η επιφυλακτικότητα, το μίσος και εν τέλει είτε η κοινωνική αδιαφορία για τη ζωή και τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και των μεταναστών/στριών είτε η βίαιη αντιμετώπιση τους. Οι γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες υφίστανται την κρατική και πατριαρχική βία εντονότερα, καθώς εξαναγκασμένες να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους λόγω πολέμου ή οικονομικών και άλλων δυσκολιών. Έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες με την πιθανότητα ή και το ίδιο το γεγονός ενός βιασμού ή το φόβο της σωματεμπορίας. Βρίσκονται έγκλειστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης τα οποία δυνητικά αποκτηνώνουν ή στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να τις χρησιμοποιήσουν ως φθηνά εργατικά χέρια για τα αφεντικά στην εκάστοτε χώρα προορισμού.
Σε αυτό το πλαίσιο της συντηρητικοποίησης και της καθυπόταξης του κοινωνικού συνόλου, η κυριαρχία καλλιεργώντας μια μισαλλόδοξη εθνικιστική αφήγηση, έρχεται να αντιπαραβάλλει «απέναντι στον εξωτερικό εχθρό» την εθνική ομοιογένεια. Η επαναφορά στον δημόσιο λόγο αναχρονιστικών αντιλήψεων όπως οι αφίσες ενάντια στις εκτρώσεις και το αυτοαποκαλούμενο κίνημα «αφήστε με να ζήσω» είναι ένα ακόμη χτύπημα στα δικαιώματα των γυναικών και ένα βήμα προς την ίδια κατεύθυνση. Η έκτρωση είναι εχθρός του καπιταλισμού και του μιλιταρισμού. Η αφήγηση περί «ηθικότητας» των εκτρώσεων αλλά και η ίδια η πρόσβαση σε αυτές αφορούν κυρίως τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων. Η εξύμνηση του ρόλου της γυναίκας ως μητέρα στην πραγματικότητα υπονοεί την επιστροφή στον παραδοσιακό και επιβεβλημένο από τη συντηρητική κοινωνία ρόλο της συζύγου - νοικοκυράς. Στην ουσία τη μετατρέπει σε αναπαραγωγική μηχανή, με πρωτεύοντα σκοπό τη γέννηση εργατών και στρατιωτών για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κρατικό - καπιταλιστικου συστήματος.
Εμείς από την πλευρά μας, απαντάμε με την οργάνωσή μας ως αναρχικές και ως γυναίκες ενάντια στην καταπίεση της πατριαρχίας και όλων των μορφών εξουσίας που επιβάλλονται από το υπάρχον σύστημα. Στοχεύουμε στη διάχυση της αμφισβήτησης των ορίων που έχουν τεθεί στο ρόλο των γυναικών και των ιδεών εκείνων που αντιτίθενται στην πατριαρχία όπως και στον έλεγχο του σώματός μας, ώστε να καταφέρουμε ένα ακόμη πλήγμα στον κόσμο της εξουσίας, ορίζοντας οι ίδιες τις ζωές μας. Για να γίνει ο κόσμος όπως οραματιζόμαστε, δεν μπορούν να διατηρηθούν οι υπάρχουσες πατριαρχικές δομές και για να επέλθει αυτή η αλλαγή, πρέπει να συμμετάσχουμε οι ίδιες στον αγώνα εναντίον του κόσμου της εξουσίας. Πιστεύουμε, λοιπόν, πως η χειραφέτηση των γυναικών θα επέλθει μέσω του ευρύτερου αγώνα για το όραμα μιας μη ιεραρχικής κοινωνίας, όπου η διαφορετικότητα δεν θα σημαίνει ανισότητα και δεν θα υπάρχει καμίας μορφής καταπίεση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο αγώνας των γυναικών για την απελευθέρωσή τους από τα δεσμά της πατριαρχίας είναι αναπόσπαστο κοµµάτι του αγώνα για το γκρέμισμα της κρατικής και καπιταλιστικής επιβολής. Ενώνουμε τις φωνές μας μαζί με όλες τις καταπιεσμένες και τους καταπιεσμένους, με τους εργάτες και τους άνεργους, τις μετανάστριες, τους φοιτητές και τις μαθήτριες και με όλους όσοι αγωνίζονται σε κάθε γωνιά της γης για να οικοδομήσουμε από κοινού έναν κόσμο που θα χωράει πολλούς κόσμους μέσα του, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΧΙΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία
prwtovoulia_gunaikwn1@riseup.net | https://prwtovouliagunaikwnskg.wordpress.com/
Όταν οι γυναικοκτονίες είναι η κανονικότητα…
Όταν η άμβλωση προπαγανδίζεται ως έγκλημα…
Όταν χτίζονται στρατόπεδα συγκέντρωσης…
Όταν κάποιοι οραματίζονται ξερονήσια για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες…
Όταν η αστυνομία τραβάει το όπλο προς τους φοιτητές…
Όταν τα ματ μπουκάρουν στις σχολές για να καταστείλουν κάθε σπίθα αντίστασης…
Όταν τα πανεπιστήμια και οι πλατείες παραδίνονται στις ορέξεις του κεφαλαίου…
ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
βγαίνουμε στους δρόμους για να σπάσουμε την κοινωνική ασφυξία, την καταστολή και τον τρόμο
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 12:00
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Συμμετέχουμε με το δικό μας μπλοκ στην πορεία για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας
>Καμία άλλη γυναίκα/θηλυκότητα δολοφονημένη
>Προστασία θυμάτων trafficking/ενδοοικογενειακής βίας
>Η κουλτούρα του βιασμού και η πατριαρχία δολοφονούν
>Καμία ανοχή στη σεξουαλική παρενόχληση, την υποτίμηση των γυναικών/θηλυκοτήτων και στην ανισότητα στους χώρους εργασίας
>Μηδενική ανοχή στις απολύσεις εγκύων / Ελεύθερες, ασφαλείς και δωρεάν εκτρώσεις
>Πλήρης στήριξη της μητρότητας (επιδόματα, βρεφονηπιακοί σταθμοί)
>Η μητρότητα είναι δικαίωμα όχι υποχρέωση/ Οι αμβλώσεις είναι κοινωνικό κεκτημένο
>Γυναίκα δεν σε κάνουν οι ψυχίατροι και οι δικαστές αλλά ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου
>Δωρεάν φυλομετάβαση («αλλαγή» φύλου) χωρίς όρους και προϋποθέσεις
>Αλλαγή ταυτότητας για τα τρανς άτομα με μια απλή δήλωση στο ληξιαρχείο
Κυριακή 8 Μαρτίου
12 το μεσημέρι
Άγαλμα Βενιζέλου
Ανοιχτή Συνέλευση
για έναν Αντιφασιστικό και Αντιπατριαρχικό Σεπτέμβρη
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Φεβρουάριος 18h
Τα δικαιώματα των γυναικών και όλων των καταπιεσμένων, ποτέ δεν ήταν δεδομένα. Διεκδικήθηκαν και κατακτήθηκαν μέσα από αγώνες. Στόχος μας είναι οι διεκδικήσεις της διεθνούς φεμινιστικής απεργίας να φτάσουν παντού, στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό χώρο. Θέλουμε να αποτελέσουμε ένα δίκτυο γυναικών που θα το μεταφέρει σε κάθε εργασιακό χώρο όπου οι γυναίκες εργάζονται, σε κάθε σπίτι όπου η γυναίκα με κόπο και χρόνο, φροντίζει συζύγους, παιδιά, ηλικιωμένους, εργαζόμενη απλήρωτα και «εθελοντικά», σε κάθε πανεπιστήμιο και σχολείο όπου οι γυναίκες σπουδάζουν, σε κάθε προσφυγικό καταυλισμό όπου οι γυναίκες κρατούνται σε άθλιες συνθήκες επειδή αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Η 8η Μάρτη να μας βρει όλες και όλους μαζί στο δρόμο και να διαδώσουμε το μήνυμα που φώναξαν οι Ισπανίδες και οι Ελβετίδες αδερφές μας: «Χωρίς εμάς παύει ο κόσμος.»
Διεκδικούμε:
Ισότητα στο σπίτι και τη δουλειά. Δε θέλουμε να είμαστε πρωταθλήτριες στη φτώχια, την ανεργία και την επισφαλή εργασία.
Απαιτούμε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις καθώς και μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες.
Πλήρη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών από το κράτος. Καμία ιδιωτικοποίηση των δομών του κοινωνικού κράτους, που ανακούφιζαν τον ήδη επιβαρυμένο κοινωνικό ρόλο μας.
Αξιοπρέπεια και ελευθερία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Από το σχολείο, τη σχολή, τον εργασιακό χώρο μέχρι και τη διασκέδασή μας, δικαιούμαστε να είμαστε «ελεύθερες και όχι θαρραλέες».
Παλεύουμε ενάντια στην έμφυλη βία, τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση των γυναικών μέσα και έξω από το σπίτι.
Αγωνιζόμαστε όλες και όλοι μαζί, για τα αυτονόητα.
Αξίζουμε μια ζωή αλλιώτικη από αυτή που μας έχουν μάθει!
Συνέλευση Γυναικών 8 Μάρτη
πηγή : email που λάβαμε στις 1 Μάρτιος 02h
ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ που παρουσιάζουν τους αγώνες για τη γυναικεία χειραφέτηση ως αίτημα συνδιαχείρισης της κρατικής, καπιταλιστικής και πατριαρχικής βαρβαρότητας, για να αποσιωπήσουν την ιστορία αιματηρών αγώνων, απεργιών και εξεγέρσεων γυναικών από τα κάτω.
ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ σε βάρος των εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών γυναικών (τη μαύρη εργασία, τη μισθολογική ανισότητα, τις απολύσεις εγκύων, τις σεξιστικές παρενοχλήσεις, την υποτίμηση και τη δίωξη των μεταναστριών εργατριών
ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ και τη στοχοποίηση των αγωνιζόμενων γυναικών, τις σεξιστικές επιθέσεις της αστυνομίας με ξεγυμνώματα, ξυλοδαρμούς και εικονικούς βιασμούς σε βάρος διαδηλωτών και διαδηλωτριών.
ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝΣτον εγκλεισμό γυναικών, αντρών και παιδιών σε απάνθρωπες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως στη Μόρια ή στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, στην απαγόρευση μετακίνησης και την παρανομοποίηση που οδηγούν στο θάνατο, στις εκκενώσεις των καταλήψεων προσφύγων και μεταναστών και στον αποκλεισμό τους από την πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση.
ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ που τροφοδοτείται και νομιμοποιείται από τους θεσμούς με στόχο τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων, με την προώθηση του ρατσισμού και του σεξισμού, με τη στοχοποίηση όσων θεωρούνται «αδύναμοι» στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, τις δολοφονίες και τους βιασμούς γυναικών, όπως με τον μαρτυρικό θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο.
ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ που θέλουν τους καταπιεσμένους να αλληλοσπαράσσονται στο βωμό των συμφερόντων των αφεντικών και τα γυναικεία σώματα μηχανές αναπαραγωγής υπηκόων για το έθνος.
EΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΡΙΑ ΩΣ ΤΗ ΡΟΤΖΑΒΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΩΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ 8 ΜΑΡΤΗ
ΑΘΗΝΑ: 12μ., ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 11π.μ., ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΑΤΡΑ: 12μ., ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ομάδα ενάντια στην πατριαρχία-
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Ακολουθεί η ανακοίνωση:
8 Μάρτη - Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα
Πίσω από τους βολικούς για την κυριαρχία µύθους, που διαστρεβλώνουν την υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης παρουσιάζοντάς την ως αίτηµα "ισότητας" στη διαχείριση της εξουσίας, κρύβεται η ιστορία αιματηρών, μαχητικών αγώνων και εξεγέρσεων γυναικών από τα κάτω. Οι ρίζες της 8ης Μάρτη, ως ημέρας μνήμης των γυναικείων αγώνων και αντιστάσεων, βρίσκονται στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες μεταναστριών εργατριών που ξέσπασαν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα. Αγώνες ριζοσπαστικοί και μαχητικοί, που ξεσπούσαν μέσα από τους κόλπους του πιο άγρια εκµεταλλευόµενου κοµµατιού της κοινωνίας, διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες και ωράρια εργασίας, αξιοπρεπή μεροκάματα, ίση αντιμετώπιση με τους άντρες εργαζόμενους, τη συμμετοχή τους στα σωματεία και σεβασμό στο χώρο εργασίας.
Διανύοντας μία περίοδο όπου το κράτος και τα αφεντικά επιτίθενται με όλο και μεγαλύτερη σφοδρότητα στην κοινωνία, στη φύση, στον κόσμο της εργασίας, οι αγώνες του παρελθόντος αποτελούν έμπνευση και πηγή δύναμης για τους αγώνες του παρόντος, για την υπεράσπιση όσων έχουν κατακτηθεί στο χθες, για το στήσιμο των αναχωμάτων στην κρατική και καπιταλιστική επέλαση στο σήμερα, για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας τώρα, αύριο και για πάντα. Κομμάτι αυτών είναι και οι γυναικείοι ταξικοί αγώνες που στρέφονται ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις στους χώρους εργασίας, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση σε βάρος εργαζόμενων, άνεργων και φτωχών γυναικών, με τη μαύρη εργασία, τις μισθολογικές ανισότητες, τις απολύσεις εγκύων, τις σεξιστικές παρενοχλήσεις, την υποτίμηση και δίωξη των μεταναστριών εργατριών, συνθήκη που εξώθησε στον θάνατο τη Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, όταν πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, κατά τη διάρκεια της βάρδιας της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλασή της.
Μέσα στις συνθήκες προϊούσας αποσύνθεσής του, το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται αναδεικνύοντας την ωμή βαρβαρότητα που πάντοτε το χαρακτήριζε, εντείνοντας την καταστολή και προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό με στόχο αφενός τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων και την εξόντωση των πιο αδύναμων κομματιών στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, όπως καταδεικνύει το λιντσάρισμα και η δολοφονία του οροθετικού ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh, και αφετέρου την εξουδετέρωση των αντιστεκόμενων γυναικών και αντρών. Η έμφυλη βία έχει απογειωθεί σε συνθήκες κρίσης του συστήματος, κάτι που αναδεικνύεται μέσα από τους βιασμούς και τις δολοφονίες γυναικών, όπως με τον μαρτυρικό θάνατο της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο. Γιατί η πατριαρχική σεξιστική βία δεν είναι ένα φαινόμενο που πηγάζει αυθόρμητα, αλλά προωθείται, ασκείται και νομιμοποιείται θεσμικά. Οι βιασμοί, οι δολοφονίες, η κακοποίηση γυναικών, το trafficking, η δικαίωσή τους από τη δικαστική εξουσία και η ενοχοποίηση των «θυμάτων» είναι κομμάτι του κοινωνικού κανιβαλισμού, κομμάτι της κυριαρχίας και της διαίρεσης του κοινωνικού σώματος.
Ανεξάρτητα από το εκάστοτε προσωπείο της εξουσίας, η πατριαρχική βία συνιστά διαχρονικά συστατικό στοιχείο του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος και ως τέτοιο επιστρατεύεται από τους μηχανισμούς καταστολής για να πειθαρχήσουν και να συμμορφώσουν μεταξύ άλλων όσες γυναίκες επέλεξαν και ως τέτοιες να αντισταθούν στην βαρβαρότητα της εξουσίας.
Ακόμα ένας τρόπος με τον οποίο το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται στοχεύοντας στον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων είναι η διάχυση της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού και του φασισμού με στόχο την καθυπόταξη του «εσωτερικού εχθρού» κραδαίνοντας την απειλή εξωτερικών κινδύνων και προτάσσοντας την φαντασιακή κοινότητα εθνικών συμφερόντων κυρίαρχων και κυριαρχούμενων στη θέση της πραγματικής κοινότητας διεθνιστικών συμφερόντων της τάξης των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών. Στο όνομα της υπεράσπισης του γνωστού φασιστικού τριπτύχου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», ανασύρονται από το χρονοντούλαπο της ιστορίας απόψεις περί απαγόρευσης των εκτρώσεων που αναιρούν το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση των σωμάτων τους και μετατρέπουν τη μητρότητα από επιλογή σε «ιερό καθήκον». Για τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, η εθνικιστική αφήγηση επιφυλάσσει τα χειρότερα: πίσω από τον καθαγιασμό του ρόλου της γυναίκας ως σεμνής και αφοσιωμένης μητέρας κρύβεται η θλιβερή πραγματικότητα της μετατροπής της σε φορέα γέννησης και ανατροφής ζωών που προορίζονται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κρατικού και καπιταλιστικού μηχανισμού.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία (η οποία σαφώς προϋπήρχε του καπιταλισμού, αλλά εδραιώθηκε -κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο- μαζί με την εγκαθίδρυση του θεσμού της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους), αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να έχει καμιά απελευθερωτική προοπτική παρά μόνο εάν συνδέεται με τον ευρύτερο αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, για τη δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας που θα χωρά πολλούς κόσμους.
Εμείς, ως αναρχικές, θεωρούμε πως η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης είναι και θα είναι πάντα κομμάτι του αγώνα από τα κάτω ενάντια σε κάθε μορφή ταπείνωσης, ανισότητας και εξουσίας. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, προτάσσουμε την οργανωμένη και συγκροτημένη παρουσία στο δρόμο, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας. Στην κρατική, καπιταλιστική και πατριαρχική βαρβαρότητα, αντιτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων γυναικών, την ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, την οργανωμένη ταξική αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων γυναικών και ανδρών.
Η φλόγα της αντίστασης από την οποία «γεννήθηκε» η 8η Μάρτη παραμένει ζωντανή και θεριεύει μέσα στους αγώνες των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που ξεσπούν καθημερινά ανά τον κόσμο, με τις γυναίκες να συμμετέχουν στην πρώτη γραμμή. Γυναίκες, που παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά τους, δεν σκύβουν το κεφάλι στην εξουσία του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού συστήματος. Εκείνες που δεν σταματούν να αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την εξαθλίωση και τις έμφυλες διακρίσεις.
Χαιρετίζουµε τους αγώνες των γυναικών σε όλη τη γη: από την Τσιάπας και τη Χιλή ως τη Ροτζάβα και την Τουρκία, από τη Μόρια και την Πέτρου Ράλλη ως τα Εξάρχεια. Για την ανατροπή του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αξιοπρέπειας, ελευθερίας, για την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Από την Χιλή μέχρι την Τουρκία, Αγώνες Γυναικών για την Ελευθερία
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΕΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ
Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία
- Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Πορεία 8η Μάρτη: Ημερα Αντίστασης και Αγώνα
Η 8η Μάρτη δεν αποτελεί επέτειος, δεν είναι γιορτή ούτε διάλειμμα από την καθημερινότητα για τον εορτασμό της γυναικείας ύπαρξης. Αντιθέτως είναι απλά μια υπενθύμιση, μια κόκκινη ημερομηνία στα ημερολόγια μας για να μας θυμίσει την 8η Μάρτη του 1857 τότε που εργάτριες της υφαντουργίας στην Αμερική αποφάσισαν να αντισταθούν στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και που το κράτος χρησιμοποίησε βάρβαρη καταστολή βάφοντας την μέρα αυτή της εξέγερσης με αίμα. Ο αγώνας για τα στοιχειώδη δικαιώματα των γυναικών συνεχίζεται μέχρι σήμερα οπού ακόμα η πατριαρχία και ο σεξισμός είναι έννοιες βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία μας.
Η πατριαρχία ως έννοια, είναι ένα κοινωνικό σύστημα το οποίο προβάλλει την ανδρική ύπαρξη και με βάση αυτή ορίζει το όμορφο, το άσχημο, το σεμνό, το άσεμνο, το καλό και το κακό καθώς ταυτόχρονα αποσιωπά την γυναικεία φύση. Εμείς ως μαθήτριες/τες βλέπουμε το σχολειό ως έναν χώρο κοινωνικοποίησης και διεύρυνσης πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων να αναπαράγει και να συντηρεί την ύπαρξη έμφυλων διακρίσεων. Το πρόβλημα ξεκινά από τα σχολικά βιβλία του δημοτικού και συνεχίζει να εκδηλώνεται μέσω καθημερινών πράξεων μαθητών/τριων και καθηγητών/τριων που γίνονται επιτρεπτές και αποδεκτές από το κράτος και το σχολείο. Προβάλλεται πως η γυναίκα είναι για το σπίτι και τις δουλειές καθώς επίσης είναι αδύναμη σωματικά και πνευματικά, ο άνδρας από την άλλη είναι πάντα ο δυνατότερος και ο πιο έξυπνος, είναι αυτός για τις δύσκολες δουλείες και αυτός που φέρνει λεφτά στο σπίτι. Στον προφορικό και γραπτό λόγο από πολύ νεαρές ηλικίες μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε αποκλειστικά το αρσενικό γένος και όσο ασήμαντο και να φαίνεται, αυτό είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων. Η πατριαρχία στους σχολικούς χώρους δεν σταματά μόνο στον τρόπο διδασκαλίας αλλά επεκτείνεται βαθύτερα . Τα παιδιά πριν από κάποια χρόνια ήταν αναγκασμένα να φοράνε συγκεκριμένες στολές στα σχολεία όπου για τα κορίτσια ήταν φούστα ή φόρεμα και για τα αγόρια παντελόνι με πουκάμισο. Πλέον, τα πράγματα είναι πολύ πιο ήπια παρόλα αυτά κάποιες φορές δεν μπορούμε να εκφράσουμε τον εαυτό μας με τα ρούχα που θέλουμε και νιώθουμε άνετα, λόγω του καθιερωμένου κώδικα ενδυμασίας που ο καθωσπρεπισμός και ο πουριτανισμός επιβάλλει ο οποίος δεν επιτρέπει στις μαθήτριες ρούχα που αποκαλούνται ''προκλητικά'' και ''ασεβή''. Η πατριαρχία τοποθετεί τη γυναίκα σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τον άνδρα, την υποβαθμίζει και την καθιστά αντικείμενο της κοινωνίας που υπάρχει μονάχα για να εξυπηρετεί τις σεξουαλικές και αναπαραγωγικές ανάγκες των ανδρών. Τα προσβλητικά σχόλια και τα «πειράγματα» για την εμφάνιση των κοριτσιών είναι συχνό φαινόμενο από συμμαθητές και καθηγητές. Φυσικά όλα τα παραπάνω οδηγούν τα αγόρια στην υιοθέτηση αντιλήψεων όπως λόγου χάρη πως οι γυναίκες είναι σεξουαλικά διαθέσιμες όποτε το επιθυμούν οι άνδρες και πως στις περισσότερες περιπτώσεις βιασμού ή σεξουαλικής παρενόχλησης η γυναίκα φέρει μερίδιο ευθύνης. Όπως φάινεται, λοιπόν, η πατριαρχία αποτελεί έντονο φαινόμενο που χαρακτηρίζει την σημερινή κοινωνία απλώς συνηθίζουμε να το απορρίπτουμε.
Ο σεξισμός και οι έμφυλες διακρίσεις είναι φαινόμενα που εμφανίζονται σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Το κράτος και η εξουσία χρησιμοποιώντας ως μέσο τους τα ΜΜΕ επικυρώνουν σεξιστικά κομπλιμέντα έως και περιστατικά εμφύλιάς βίας με κάθε τρόπο. Τα τελευταία χρόνια έχουν γνωστοποιηθεί πολλές υποθέσεις βιασμών και δολοφονιών όπως τον πρόσφατο βιασμό και την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη στην Ρόδο από τους ίδιους τους βιαστές της, της Αγγελικής Πέτρου στην Κέρκυρα από τον πατέρα της, τον στραγγαλισμό της Κατερίνας Μελάκη από τον πατέρα των παιδιών της στην Σητεία, όλα αυτά και άλλα πολλά που ποτέ δε γνωστοποιήθηκαν, αλλά συνέβησαν στην ίδια μας τη γειτονιά δίχως να γνωρίζουμε, έρχονται να συμπληρώσουν τα νέα γεγονότα με της γυναίκες πρόσφυγες στην Μυτιλήνη να δέχονται σεξιστικά σχόλια από κατοίκους του νησιού οι οποίοι χρησιμοποιούσαν υβριστικά σχόλια απέναντι σε εγκύους. Η συντήρηση λοιπόν της έμφυλης βίας είναι εμφανής και την βλέπουμε να συμβαίνει σε κάθε κοινωνικό χώρο. Ως αναρχικές και αναρχικοί η στάση μας απέναντι στην έμφυλη βια και την πατριαρχία είναι ξεκάθαρη. Θέλουμε να καταργήσουμε τις οργανωμένες σχέσεις κυριαρχίας και υποτέλειας που υφίστανται μέσα σε μια κοινωνία. Αυτό που θέλουμε είναι η δημιουργία μιας κοινωνίας βασισμένης στην ισότητα και την αλληλεγγύη . Μιας κοινωνία στην οποία κάθε άνθρωπος θα χαίρει εκτίμησης και σεβασμού ως άνθρωπος. Ο αγώνας για την εξάλειψη της πατριαρχίας είναι κομμάτι του αγώνα για την κατάργηση της εξουσίας και του καπιταλισμού. Θα παλέψουμε μέχρι τέλος για την διεκδίκηση της ζωής που μας αξίζει. Συνολικοποιούμε τον αγώνα μας για την εξάλειψη της εμφυλης βίας και της πατριαρχίας με τον αγώνα για μια ζωή που μας αξίζει, για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για έναν κόσμο που τους χωράει όλους και όλες.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ, ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ, ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ, ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ, ΛΟΑΤΚΙΑ+, ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΣΙΩΠΗ
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Αναρχική Μαθητική Ομάδα: Αταξία.