Κυριακή 31 Μαίου 2020 στις 19.00
Άνοιγμα στεκιού
Το Υπόστεγο ξανανοίγει…
Δέκα χρόνια μετά την έναρξη της επίθεσης στους από κάτω που ονομάστηκε «Κρίση του Δημόσιου Χρέους», μια καινούργια επίθεση σχεδιάζεται. Αυτή τη φορά έχουμε την «Κρίση του Κορωνοϊού» και το σενάριο είναι παρόμοιο με το προηγούμενο: μειώσεις μισθών, περιστολή εργατικών δικαιωμάτων, ανεργία- συν μερικές χειρουργικές μάσκες και αντισηπτικά, για πρωτοτυπία. Με λίγα λόγια, ό,τι και να συμβεί σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει οπωσδήποτε να καθόμαστε ήσυχα και να αφήνουμε Κράτος και αφεντικά να μας κάνουν τη ζωή ολοένα και χειρότερη. Ήδη, πολλοί μισθοί στον ιδιωτικό τομέα μειώνονται κατά 20%, τίμημα αναγκαίο στην εθνική μάχη κατά του κορωνοϊού. Και τώρα, που πρέπει να στηρίξουμε τη βαριά βιομηχανία του Τουρισμού, θα απαιτηθούν καινούργιες θυσίες…
Για την αντιμετώπιση της νόσου Covid-19, το ελληνικό κράτος προώθησε με κάθε πιθανό τρόπο το «μένουμε σπίτι», μετακυλώντας το πρόβλημα του υπό κατάρρευση υγειονομικού συστήματος στις πλάτες του κάθε ατόμου. Η ρητή εντολή του εγκλεισμού, μας απομόνωσε για σχεδόν 2 μήνες και επέφερε μια ασφυκτικά ελεγχόμενη από το κράτος πραγματικότητα. Η απομάκρυνση από το εργασιακό περιβάλλον, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους δρόμους και τις πλατείες, μας επέβαλλε μια καθημερινότητα ξεκομμένη από κοινωνικές επαφές. Οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και οι ιστοσελίδες πληροφόρησης, έσπερναν τον τρόμο με τα εκτεταμένα δελτία ειδήσεων και τα (ενίοτε σεξιστικά) σποτάκια της Γ.Γ.Π.Π. Προωθήθηκε η ρουφιανιά και ο κοινωνικός κανιβαλισμός μέσα από το δόγμα της ατομικής ευθύνης. Επιπλέον, στο σήμερα, η καταστολή εντείνεται με επιθέσεις σε πλατείες (Αγ. Παρασκευή, Κυψέλη, Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, όντας έγκλειστες/-οι, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση περνώντας το περιβαλλοντολογικό νομοσχέδιο Χατζιδάκη καθώς και ένα σωρό αντιεργατικά μέτρα που, όπως μοιάζει, ήρθαν για να μείνουν. Κι όλα αυτά, ακούγοντας το τσιτάτο-μότο «επανεκκίνηση της οικονομίας», που μεταφράζεται σε ακόμα περισσότερες/-ους εργαζόμενες/-ους με ωράρια-λάστιχο, μαύρη εργασία, καθυστερήσεις πληρωμών, ημιαπασχόληση, πετσόκομμα μισθών κ.λπ.
Καιρός να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Για μας, ο μόνος τρόπος να σπάσουμε την απομόνωση είναι η συλλογική δράση. Σε μια εποχή φίμωσης, συζητάμε και δρούμε. Όταν μας λένε «οι θυσίες είναι αναγκαίες», απαντάμε με αγώνες και αντίσταση.
Τώρα πιο πολύ από ποτέ, υπάρχει ανάγκη να ξαναβρεθούμε και να δράσουμε συλλογικά από τα κάτω, μέσα από οριζόντιες δομές, χωρίς ειδικούς και μεσάζοντες. Στεκόμαστε δίπλα σε όσες/-ους δεν έχουν για να ζήσουν και σε όσες /-ους παραμένουν αόρατες /-οι (θύματα ενδοοικογενειακής βίας, μετανάστριες/-ες, έγκλειστες/-οι). Με αλληλεγγύη και συντροφικότητα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στις καταπιεστικές πολιτικές του κράτους και του κεφαλαίου. Δημιουργούμε και στηρίζουμε εστίες αντίστασης, αλληλεγγύης, συντροφικότητας και αγώνα.
Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο, ανοίγει τον κήπο του ως σημείο συνάντησης και συλλογικοποίησης στη γειτονιά.
ΜΑΙΟΣ 2020
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ ΥΠΟΣΤΕΓΟ
ypostego.wordpress.com / ypostego@espiv.net
Ενάντια στο καθεστώς φόβου και απομόνωσης επανασυγκροτούμε τις κοινότητες αγώνα. Αυτήν την Κυριακή 31/5 από τις 7 το Υπόστεγο ανοίγει για συνάντηση, χαλαρή κουβέντα και σπιτική λεμονάδα στον κήπο. Στο στέκι υπάρχει έντυπο, κινηματικό υλικό ενώ λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη καθώς και βιβλιοπωλείο.
επικοινωνία :
