Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2020 στις 19.30
Προβολή-συζήτηση "Αν Όχι Εμείς, Ποιοι?"
Μια ταινία για τα παιδιά που αγωνίζονται
"Αν Όχι Εμείς, Ποιοι?" - "If Not Us, Who?" (2011)
Οι μαθητές λένε: " ...ζωγραφίζουμε έναν κόσμο όπως τον θέλουμε εμείς." Η κάμερα καταγράφει την ιστορία μιας δημιουργικής κατάληψης μαθητών σε ένα σχολείο στο κέντρο της Αθήνας. Τότε ήταν που αγάπησαν το σχολείο τους. Οι νέοι είναι ο καθρέφτης και η πυξίδα τής κοινωνίας μας. Οι μαθητές προφητικά έλεγαν το 2006: " Το ο,τιδήποτε στον κόσμο μας να έχει κάποια αξία, να μην πουλιέται το ο,τιδήποτε με το χρήμα. Στην προκειμένη περίπτωση πουλιούνται τα σχολεία. ...Πουλιέται η εκπαίδευση, στο μέλλον θα πουλιέται το παν. Αυτό, να μη γίνει αυτό. ...Υπάρχουν ακόμα αξίες που δεν πουλιούνται ... θα καταντήσουμε να πουλάμε και τις αξίες για την επιβίωσή μας. ...Αν δεχόμαστε τα πάντα ασυμβίβαστα θα καταλήξει εκεί που λέμε ότι θα πουλιούνται τα πάντα." Αυτό είναι το δελτίο τύπου.
Τα αιτήματα των παιδιών του 2020 έχουν αλλάξει από το 2006. Ένα από τα αιτήματα των μαθητών που έστειλαν μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ τότε, είναι η επιμόρφωση των δασκάλων, καθηγητριών και καθηγητών, σε ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο που να εξελίσσεται με παιδαγωγικές που να μορφώνουν και να καλλιεργούν την ψυχή και το πνεύμα, να ξεδιψούν ανησυχίες και να ανοίγουν ορίζοντες, γιατί αν υπάρχει ελπίδα για ανθρώπινες και υγιείς κοινωνίες αυτό μπορεί να αξιωθεί μέσα από την παιδεία. Τώρα ζητούν να τα σέβονται οι καθηγητές τους
Όμως το τότε και το τώρα είναι σχετικό. Ζητούν νέους τρόπους διδασκαλίας, καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα για τους μαθητές, αναφέρθηκαν στην ψυχολογία τού εφήβου, σε έννοιες και αξίες ζωής όπως αλληλεγγύη, επανάσταση, έρωτας, ελευθερία. Ζητούν από δασκάλες και δασκάλους, καθηγήτριες και καθηγητές να επιμορφώνονται, να έχουν διάθεση, να μην τους τρώει το σύστημα. Πέτυχαν να ακουστούν από τους καθηγητές, τους γονείς, τον κόσμο, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, την πολιτεία και απέδειξαν μέσα από τη δράση και το λόγο τους πως δεν είναι οι μικροί τής παρέας που δεν σκέφτονται. Σήκωσαν το ανάστημά τους στους μεγαλύτερους μέσα από τα επιχειρήματά τους και τις διεκδικήσεις τους.
Σήμερα τα παιδιά ζητούν ό,τι οι καθηγητές τους. Λιγότερα παιδιά ανα τάξη, υπαίθρια διδασκαλία, βιβλιοθήκες για τη μοναχική ανάγνωση και αποσχολειοποίηση χωρις τις αυταπάτες της τεχνολογίας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια ευκαιρία να πλησιάσει η μια μεριά την άλλη και να κάνουμε αυτό που ονειρευόμαστε.Ένα σχολείο ανοιχτό, άμεσο - δημοκρατικό,συμπεριληπτικό και συνεταιριστικό - ένα σχολείο της κοινότητας. Γεια σας παιδιά!Η ταινία είναι αφιερωμένη σε σας! [Μπ. Μπ.]
