kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Ο Αδυσώπητος αγώνας της μνήμης να κρατηθεί ζωντανή Μέρος 3o

''εξ αναβολής''

«Γιατί άραγε αγωνίζονται οι άνθρωποι για τη δουλοσύνη τους ωσάν να επρόκειτο για τη σωτηρία τους;».

Γιατί οι εξαθλιωμένες μεσαίες και κατώτερες κοινωνικές τάξεις εργαζομένων και εργατών χωρών, όπως της φασιστικής Γερμανίας του Χίτλερ και της Ιταλίας του Μουσολίνι στήριξαν τα φασιστικά καθεστώτα, δίνοντας ακόμα και τις ζωές τους; Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί για την«αφοσίωση» των λαών αυτών στους δυνάστες τους. Ήταν όμως απλά οι στρατιωτικές ήττες του παρελθόντος και η ελπίδα για ένα άλλο μέλλον, οι υποσχέσεις για επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων, όπως της φτώχειας και της ανεργίας, η ιστορία των χωρών αυτών και ο τρόπος που γαλουχήθηκαν οι γενεές μέχρι την ανάδυση του φασισμού, ήταν απλά πολιτικές συγκυρίες; Σε όλα αυτά υπάρχει δόση αλήθειας, αλλά αυτό που ίσως είναι το σπουδαιότερο από όλα είναι οι μηχανισμοί προπαγάνδας που διαμόρφωναν και ανατροφοδοτούσαν την κοινή γνώμη και συνείδηση. Πολλές φορές τα όπλα μόνο, ή τα χρήματα δεν αρκούν για να πειστεί ένας ολόκληρος λαός να δώσει τη συναίνεση και υποστήριξή του. Αυτό το ήξερε ο Χίτλερ και το δεξί του χέρι ο Γιόσεφ Γκέμπελς που ήταν ο Υπουργός Προπαγάνδας και Διαφωτισμού της ναζιστικής Γερμανίας, το ήξερε ο Μουσολίνι που εφάρμοσε την ίδια συνταγή με το Ministero della Cultura Popolare, το ήξερε ο Ιωάννης Μεταξάς, αλλά και η Χούντα των Συνταγματαρχών.

απόσπασμα από την μπροσούρα "Βγάζει ο Ντούτσε την στολή του" Απογυμνώνοντας τον Φασισμό από την Κατάληψη Ελαία Κέρκυρα Ιούνιος 2011

η κραυγή της πεταλούδας