kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγωνιστή απεργό πείνας Δ.Κουφοντίνα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Την ίδια στιγμή που το κράτος μας καλεί -υπό το πρόσχημα της πανδημίας- να παγώσουμε κάθε μας δραστηριότητα, πλην αυτών που σχετίζονται με την παραγωγή και την κατανάλωση, η κυβέρνηση έχει πατήσει γκάζι φέρνοντας προς ψήφιση στη βουλή το ένα επαίσχυντο νομοσχέδιο μετά το άλλο. Έτσι, είδαμε αυτούς τους μήνες να περνάνε υπό τη μορφή «έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας» μέτρα περιστολής των ατομικών ελευθεριών και περαιτέρω ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και υπο τη μπρφή νομοσχεδίων ο νέος ασφαλιστικός και πτωχευτικός κώδικας, αντιπεριβαλλοντικά, αντιμεταναστευτικά νομοσχέδια, νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων, και φυσικά το πιο πρόσφατο και αυτό που επέφερε τις μεγαλύτερες αντιδράσεις το νομοσχέδιο για την εκπάιδευση. Συγκεκριμένα, με αφορμή αυτό χιλιάδες φοιτητές/ριες αλλά και ευρύτερα το ανταγωνιστικό κίνημα βρίσκεται κάθε μέρα στους δρόμους και διαδηλώνει με αίτημα την απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Έτσι και χθες, στα πλαίσια των κινητοποιήσεων πραγματοποιήθηκε κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ η οποία μετά απο εντολή του πρύτανη Νίκου Παπαϊωάνου σπάστικε βίαια απο τους μπάτσους. Το "εκπαιδευτικό" έργο του πρύτανη συνεχίστηκε και στην ΓΑΔΘ όπου σαν γνήσιος απόγονος ταγματασφαλίτη υποδείνκυε στους μπάτσους τους φοιτητές που κατά την άποψη του ήταν υπέυθυνοι για την κατάληψη.

Ακόμα ένα -νομοθετικό- σκέλος αυτής της επίθεσης στους όρους ζωής όσων αντιστέκονται ή περισσεύουν, ψηφίστηκε στις αρχές του Δεκέμβρη και αποτελεί ένα ακόμη χτύπημα σε βασικά δικαιώματα των κρατουμένων, όπως το δικαίωμα στην άδεια, τη δυνατότητα μείωσης της ποινής όταν εκτίεται σε αγροτικές φυλακές και την υφ'όρον απόλυση. Μεταξύ άλλων, αυστηροποιούνται και οι όροι που πρέπει να πληροί ένας κρατούμενος προκειμένου να μεταφερθεί σε αγροτικές φυλακές. Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύονται πλέον οι μεταγωγές κρατουμένων που έχουν κατηγορηθεί για τρομοκρατία σε αγροτικές φυλακές. Μια διάταξη που είναι στην πραγματικότητα φωτογραφική για την περίπτωση του επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα, καθώς είναι ο μόνος κρατούμενος ο οποίος εμπίπτει σε αυτό το καθεστώς. Μια διάταξη που ακόμα κι αυτή κουρελιάστηκε, καθώς στις 22 Δεκέμβρη, στις 3:30 το βράδυ, ο Δ. Κουφοντίνας μετήχθη εκδικητικά στις φυλακές Δομοκού, με την κυβέρνηση να παρουσιάζει σε επίσημα έγγραφα, πως μέσα στο ίδιο βράδυ πρόλαβε να πάει όχι μόνο στο Δομοκό αλλά και στον Κορυδαλλό.

Απέναντι στην εκδικητικότητα του ελληνικού κράτους και το διαρκές καθεστώς εξαίρεσης προς το άτομό του, ο Κουφοντίνας στις 08/01 ξεκίνησε απεργία πείνας και στις 22/02 και απεργία δίψας διεκδικώντας το ελάχιστο: την τήρηση έστω αυτού του φωτογραφικού νόμου που του στερεί το δικαίωμα έκτισης της ποινής του στις αγροτικές φυλακές και ορίζει ότι θα έπρεπε να μεταχθεί στο προηγούμενο κατάστημα κράτησής του, δηλαδή τις φυλακές Κορυδαλλού. Όλο αυτό το διάστημα κρατείται υπό καθεστώς πλήρους απομόνωσης και διαρκούς παρακολούθησης, ενώ τις τελευταιες μέρες λόγω των σοβαρών επιπλοκών στην υγεία του νοσηλεύεται στην εντατική. Σε ένδειξη αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα του έχει ξεσηκωθεί κύμα αντιδράσεων απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία. Οι περίφημοι υπερασπιστές "του κράτους δικαίου" όμως δε φαίνεται να προτίθενται να τηρήσουν τους νόμους τους και αντ' αυτού έχουν το θράσος να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν πλήρως την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας τον αγώνα του Κουφοντίνα ως αίτημα για "προνομιακή μεταχείριση".

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κουφοντίνας βρίσκεται αντιμέτωπος με την εκδικητικότητα του κράτους και της αστικής τάξης της χώρας. Χρειάστηκε να περάσουν 8 χρόνια, αμέτρητες αιτήσεις και αγώνες που περιλάμβαναν και την απεργία πείνας του ιδίου, προκειμένου να του χορηγηθούν άδειες που -με βάση την αστική δικαιοσύνη- δικαιούταν από καιρό. Πέρα από την ικανοποίηση του συντηρητικού ακροατηρίου της κυβέρνησης και των στελεχών των ΗΠΑ που ασκούν μόνιμα πιέσεις για την εξόντωση του Κουφοντίνα, ένας από τους λόγους που το κράτος αρνείται πεισματικά να τηρήσει ακόμα και τους ίδιους του τους νόμους στην περίπτωση του συγκεκριμένου πολιτικού κρατούμενου είναι ότι, δε δέχτηκε ποτέ να προχωρήσει σε δήλωση μετάνοιας. Από το Σεπτέμβρη του 2002, όταν παραδόθηκε αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τις ενέργειες της 17 Νοέμβρη, μέχρι το Φλεβάρη του 2019 και τις πιέσεις που δέχτηκε όταν ο εισαγγελέας άσκησε βέτο ενάντια στη χορήγηση νόμιμης άδειας λόγω του πολιτικού του λόγου και της στήριξής του σε αγώνες κρατουμένων, ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν σιώπησε ποτέ, δεν έπαψε ποτέ να είναι συνεπής στις ιδέες του.

Ένας άλλος λόγος για την αντιμετώπιση αυτή, είναι ότι ο Δ. Κουφοντίνας, μέσω της δράσης του ως μέλος της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τόλμησε να αμφισβητήσει το μονοπώλιο της κρατικής βίας. Και σε αυτό το σημείο οφείλει να αναδειχθεί και να απογυμνωθεί η ταξική ερμηνεία της αξίας της "ανθρώπινης ζωής" από τα πολιτικά τζάκια, τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους, τους στρατοκράτες, τους καταπιεστές και τους εκμεταλλευτές. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη δυστυχία και τη φτώχεια εκατομμυρίων, αλλά και για το θάνατο χιλιάδων από τους "εξοστρακισμούς" των όπλων των μπάτσων, από "εργατικά ατυχήματα", από "αυτοκτονίες" λόγω οικονομικών συνθηκών, από τη μεθοδευμένη κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας, τολμούν χωρίς καμία ντροπή να κατηγορούν για τρομοκρατία αγωνιστές που επέστρεψαν στο καπιταλιστικό σύστημα και τους εκφραστές του λίγη από την ίδια τους τη βία. Είναι οι ίδιοι που μπροστά στο κέρδος τους δεν αρκούνται μόνο στα παραπάνω, και δε θα διστάσουν να προκαλέσουν πολέμους στους οποίους θα χύσουμε εμείς το αίμα μας για να δημιουργηθούν νέες συνθήκες κερδοφορίας για εκείνους. Από έπαρση ή από αφέλεια πάντως, είναι τρομερά ειλικρινείς: η ζωή ενός εργάτη, μιας μετανάστριας, ενός μαθητή, μιας κρατούμενης, ενός συνταξιούχου δεν έχουν την ίδια αξία με τη ζωή ενός εφοπλιστή, ενός μεγαλοεπιχειρηματία ή ενός πολιτικού.

Θα μπορούσαμε να φέρουμε αμέτρητα παραδείγματα για το πώς όταν έχεις λεφτά μπορείς να δολοφονείς χωρίς να έρθεις ποτέ αντιμέτωπος με συνέπειες (όπως το πρωτοπαλίκαρο του Μαρινάκη που αποφυλακίστηκε προ ολίγων ημερών), ενώ όταν δεν έχεις μπορείς να καταλήξεις στη φυλακή για χρέη ή μικροκλοπές (όπως ο 35χρονος που αυτοκτόνησε πριν από ένα μήνα στις φυλακές Δομοκού). Η συνθήκη μάλιστα της πανδημίας κάνει την παραπάνω ανισότητα ακόμα πιο σαφή.

Γι' αυτό είδαμε βουλευτές, υπουργούς και συζύγους αυτών να τρέχουν να εμβολιαστούν πρώτοι-πρώτοι/εκατομμύρια να δίνονται σε στρατό, αστυνομία, ιδιωτικές κλινικές, καναλάρχες, αεροπορικές, ΚΕΚ και λοιπούς φίλους των κυβερνώντων/την ακύρωση του 80% των τακτικών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, χωρίς καμία μέριμνα για το τι θα απογίνουν όσοι αδυνατούν να πάνε σε κάποια ιδιωτική κλινική/ την παντελή έλλειψη κινήσεων αποσυμφόρησης σε camp μεταναστριών και φυλακές όπου η πανδημία χρησιμοποιήθηκε μόνο για τον περαιτέρω περιορισμό των κρατουμένων.

Όσο και να μας προσπαθούν να πείσουν ότι τρομοκράτες είναι όσοι στοχοποιούν τους εξουσιαστές, οι φτωχοί κι όσοι περισσεύουμε σ'αυτή την κοινωνία, δε φοβόμασταν ποτέ τη 17 Νοέμβρη. Φοβόμαστε το ότι τον επόμενο μήνα δε θα βγαίνει το νοίκι και το ότι μπορεί να ξαναείμαστε άνεργοι άμα διεκδικήσουμε τα νόμιμα στις δουλειές μας, το ότι τα παιδιά μας στοιβάζονται στις τάξεις, και το ότι δε μας φτάνουν τα φράγκα για τις εξετάσεις στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και τις κλινικές. Φοβόμαστε για τα πιτσιρίκια που κυκλοφορούν στην πλατεία να μη βρεθούν μπροστά στους μπάτσους, φοβόμαστε για το ότι οι ορέξεις της ντόπιας αστικής τάξη μπορούν να μας μπλέξουν σε κάναν πόλεμο που θα πάμε να σκοτωθούμε πάλι εμείς, οι περιττοί, οι αναλώσιμοι, οι προλετάριοι. Μπροστά σε μια νέα κρίση που θα κληθούμε πάλι να βάλουμε πλάτη για να σωθούν τα αφεντικά, μπροστά σε μια νέα κλιμάκωση της επίθεσης απέναντι σε όσους αντιστέκονται, ο Δημήτρης Κουφοντίνας αποτελεί σύμβολο για τους καταπιεσμένους απέναντι στο κλίμα φόβου που καλλιεργείται. Και ο αγώνας του είναι και δικός μας αγώνας. Για αυτό την Τρίτη 09/02 καλούμε όλους όσους και όσες δε δέχονται να μένουν άπραγοι απέναντι στη δολοφονική πολιτική του ελληνικού κράτους σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ (8/1) ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ (22/1)

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/02 | 17.00 | ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΕΚΡΟ ΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Τον Δεκέμβριο η κυβέρνηση περνάει τον νόμο με τίτλο «Ρυθμίσεις σωφρονιστικής νομοθεσίας», στον οποίο προβλέπεται ότι «απαγορεύεται η μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές και στην ΚΑΥΦ σε όσους κρατουμένους έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα τρομοκρατίας». Ο νόμος είναι φωτογραφικός προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου όπου κρατούνταν. Λίγες μέρες μετά ο Δ. Κουφοντίνας μετάγεται όχι στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά στο Δομοκό, με απόφαση -φυσικά- της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου. Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ σπεύδουν να δικαιολογήσουν την καταστρατήγηση του νόμου, αλλά δεν το κάνουν επιτυχημένα με αποτέλεσμα σε κάθε ειδησεογραφικό μέσο να αναγράφονται άλλες γελοίες δικαιολογίες για την καθαρά πολιτική αυτή απόφαση. Στο έγγραφο που επιδόθηκε για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από την Κασσαβέτεια στο Δομοκό, φαίνεται ότι μετήχθη και στον Κορυδαλλό ώστε, όπως αναφέρει και ο ίδιος στην ανακοίνωση του, να τηρηθεί «αυτό που απαιτούσε ο φωτογραφικός νόμος για τις αγροτικές, που έφτιαξαν για να με εκτοπίσουν από αυτές».

Ήδη από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας, ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας κρατείται στην απομόνωση, σε ένα κελί, που το έχουν βαφτίσει θάλαμο νοσηλείας, με 24ωρη παρακολούθηση μέσω κάμερας. Η παρακολούθηση του εσωτερικού του κελιού, φυσικά, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κρατουμένου.

Απέναντι του στέκεται το πιο μαύρο πρόσωπο της Εξουσίας: το ΠΡΟ.ΠΟ. και η αδίστακτη Νικολάου δε θέλουν φυσικά να παραδεχθούν ότι τιμωρούν τον Κουφοντίνα για την ανυποχώρητη στάση του τα 18 χρόνια που έχει παραμείνει στα κελιά της Δημοκρατίας, ότι τον θέλουν νεκρό. Οπότε στις ανακοινώσεις τους δε διστάζουν να αραδιάζουν εξοργιστικότατα ψέματα. Το ίδιο το ΠΡΟ.ΠΟ. εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ερωτά (!) ποιος νόμος παραβιάζεται και δείχνει σε κάθε τόνο ότι η στάση της κυβέρνησης είναι αδιάλλακτη.

Την ίδια στιγμή ακόμα και ο Συνήγορος του Πολίτη με επιστολή του στις 23/1 αναρωτιέται για πιο λόγο παραβιάστηκε η κείμενη νομοθεσία και ξεκινά έρευνα. Στην επιστολή του ο Συνήγορος ζητά στοιχεία για το κατά πόσο σύννομη είναι η μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα, ως προς την αιτιολογία, τη διαδικασία και την ειδικότερη τεκμηρίωση των αιτιών της παράκαμψης των νομίμων διαδικασιών, ενώ κάνει ξεκάθαρα λόγο για παράκαμψη της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών και των αποφάσεων αυτής για αναστολή των μεταγωγών, λόγω της πανδημίας. Τέλος καλεί την -υποτίθεται αναρμόδια!- κα. Νικολάου να δώσει στον κρατούμενο τα αντίγραφα των εγγράφων για τη μεταγωγή του, κάτι που η ίδια αρνήθηκε να κάνει, χωρίς φυσικά καμία δικαιολογία ή νόμιμα αποδεκτή αιτία. Η απάντηση από την κυβέρνηση στα ερωτήματα… δεν ήρθε ποτέ! Να πούμε εδώ ότι σε συνέντευξη του σχετικά με το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για την εφαρμογή του νόμου περί διαδηλώσεων, λίγες μόνο πριν, ο Μ. Χρυσοχοΐδης εξήρε το ρόλο του "Συνηγόρου του Πολίτη" ως αυτού του οργάνου που ελέγχει την κρατική ασυδοσία και (υποτίθεται ότι) διενεργεί ανεξάρτητες έρευνες. Σε αυτόν τον ίδιο "Συνήγορο του Πολίτη", λοιπόν, ο ίδιος δεν μπήκε καν στον κόπο να δώσει κάποια απάντηση…
Μπροστά σε αυτόν τον εμπαιγμό, στις 22/2, μετά από 46 μέρες απεργίας πείνας, ο Δ. Κουφοντίνας αποφασίζει να βγάλει τον ορό, ξεκινώντας και απεργία δίψας.

Σε αυτό τον αγώνα ο κομμουνιστής πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας δεν είναι μόνος. Τόσο για την προσωπική του στάση τόσα χρόνια μέσα στα κελιά της δημοκρατίας τους, που κάνει τη λέξη «αξιοπρέπεια» να φαντάζει λίγη, όσο και γιατί τα αιτήματα του μας αφορούν όλες και όλους. Όπως είχε γράψει και ο ίδιος σε παλιότερη ανακοίνωση του ο δικός του αγώνας μέσα στα κελιά δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αφορά «την επίθεση στο δικαίωμα του λόγου και της έκφρασης, στα δικαιώματα του κρατούμενου, στα δικαιώματα του λαού.» Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.

Μια κυβέρνηση που αξιοποιώντας την πανδημία περνάει αντιδημοκρατικους νόμους, που έχει γεμίσει μπάτσους τη χώρα, που επιτίθεται σε όποιον τολμάει να διαδηλώνει, που καταστρατηγεί ακόμα και το δικό της Σύνταγμα, που μπουκάρει χωρίς ένταλμα σε ταράτσες σπιτιών και δέρνει τους ιδιοκτήτες τους, που δέρνει ηλικιωμένους στην αυλή των σπιτιών τους, που βασανίζει φοιτητές μέσα στο πανεπιστήμιο, που συγκαλύπτει απροσχημάτιστα βιαστές και παιδεραστές, τώρα δολοφονεί.

ΚΑΘΙΚΙΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Ο απεργός πείνας δήλωσε ήδη ρητά την αντίρρηση του σε κάθε απόπειρα σίτισης του. Να τονίσουμε εδώ ότι πέρα από το ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να μη συναινέσει σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη, άρνηση την οποία οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν, η ΕΙΝΑΠ (Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά) έχει και σε άλλες φορές πάρει ομόφωνη αρνητική απόφαση σχετικά με την πιθανότητα υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας, σεβόμενη το στοιχειώδη κώδικα δεοντολογίας που οφείλουν να ακολουθούν οι γιατροί. Άλλωστε υπάρχει και σχετική διακήρυξη των Παγκόσμιων Ιατρικών Συνεδρίων, η οποία παίρνει ρητή θέση ενάντια σε κάθε προσπάθεια υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας, την οποία χαρακτηρίζει αδικαιολόγητη και αντιδεοντολογική (Μάλτα 1991, και αναθεωρήσεις Ισπανία 1992 και Ν. Αφρική 2006 WMV). Σε ανακοίνωση της η ΟΕΝΓΕ (Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος) στις 15/2/2021 αναφέρει:

"Με αφορμή την επιδείνωση της υγείας του κρατούμενου απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, η ΟΕΝΓΕ δηλώνει άλλη μια φορά πως πάγια και σταθερή θέση των νοσοκομειακών γιατρών σε όλες ανεξαίρετα τις περιπτώσεις απεργίας πείνας είναι:

1. Σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιατρικής δεοντολογίας δεν νοείται ιατρική πράξη χωρίς την εκούσια συναίνεση του έχοντος ικανότητα καταλογισμού ασθενούς και παρά την θέλησή του.

2. Ιδιαίτερα δε η αναγκαστική σίτιση θεωρείται βασανιστήριο σύμφωνα με αποφάσεις διεθνών ιατρικών συνεδρίων περί ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και του ΟΗΕ και της Διεθνούς Αμνηστίας."

Αλλά φυσικά η Εξουσία δεν άργησε πολύ να βρει κάποιον πρόθυμο υποψήφιο βασανιστή. Σύμφωνα με την συνήγορο του απεργού πείνας, Ιωάννα Κούρτοβικ, ο Διευθυντής Μ.Ε.Θ. του νοσοκομείου Λαμίας «έχει, σε προηγούμενο στάδιο, δηλώσει, ότι αν το κρίνει αναγκαίο θα προβεί σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση».

Η απάντηση του κινήματος αλληλεγγύης προς αυτή τη χυδαία αυτή απειλή, αλλά και σε όσους γιατρούς ίσως σκεφτούν να την υλοποιήσουν, γελοιοποιώντας κάθε έννοια δεοντολογίας και ηθικής, είναι η ίδια με αυτή που έχει πολλαπλώς δώσει και ο ίδιος ο Κουφοντίνας: ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όποιον χαμογελάει κοιτώντας κατάματα το κρατικό θηρίο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ (ΑΠΟ 8/1) ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/2
17:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
lib_exthess@hoextmail.coexm
libertasalonica.wordpress.com

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον επαναστάτη απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

Στις 8/1/2021 ο σύντροφος, πολιτικός κρατούμενος, Δημήτρης Κουφοντίνας, μέλος της Ε.Ο. 17 Νοέμβρη, ξεκίνησε απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική μεταχείριση του από την κυβέρνηση και τους διωκτικούς μηχανισμούς, οι οποίοι παραβαίνοντας ακόμα και τους δικούς τους αστικούς νόμους αρνούνται να τον μεταφέρουν από τις φυλακές Δομοκού, στις φυλακές Κορυδαλλού όπου και δικαιούται να βρίσκεται με βάση τον φωτογραφικό νόμο που ψήφισε εις βάρος του η κυβέρνση της ΝΔ. Σήμερα ο απεργός πείνας βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική.

Βάζοντας το σώμα του ανάχωμα, για ακόμη μια φορά, αντιστέκεται στο καθεστώς εξαίρεσης, στο μακροχρόνιο, αυτό σχεδιασμό που διεξάγεται μεθοδικά και διαχρονικά από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του. Που με ειδικούς νόμους (187 Α) και συνεχόμενες επιβαρυντικές τροπολογίες προσπαθούν να εξοντώσουν τους πολιτικούς κρατούμενους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ εν μέσω τις υγειονομικής και οικονομικής κρίσης που διανύουμε βρήκε την ευκαιρία να εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στην εργατική τάξη και τη κοινωνική βάση ψηφίζοντας αντιλαϊκά νομοσχέδια που τσακίζουν το λαό, την νεολαία, τους εργαζομένους, τους φοιτητές, τους μετανάστες, τους πολιτικούς κρατουμένους και τους φυλακισμένους. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από το κράτος και την αστική τάξη κορυφώθηκε με την επιλογή της στήριξης των πολεμικών εξοπλισμών, του ΝΑΤΟ, των ΜΜΕ και των κατασταλτικών μηχανισμών. Στον αντίποδα η δημόσια υγεία και το υγειονομικό προσωπικό έμειναν να παλεύουν στην υγειονομική κρίση στα ίδια πλαίσια υποβάθμισης που το σύνολο των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων φρόντισε να εγκαθιδρύσει.

Το όργιο καταστολής που έλαβε χώρα στις κινητοποιήσεις της 17ης Νοέμβρη και της 6ης Δεκέμβρη, η φωτογραφική απόφαση της αστυνομίας για απαγόρευση συγκεντρώσεων την τρέχουσα εβδομάδα (συνάμα με την προκλητικό "παραθυράκι" που επιτρέπει τον συνωστισμό σε εμπορικά καταστήματα), το νομοσχέδιο για την καταστολή των διαδηλώσεων, η επίθεση στα εργατικά σωματεία και στο φοιτητικό κίνημα αλλά και η εντεινόμενη καταστολή του αναρχικού και του ευρύτερα ανταγωνιστικού κινήματος αποδεικνύουν όχι απλά το ότι η αστική τάξη και το κράτος οχυρώνονται απέναντι στις κοινωνικές θύελλες που επιφυλάσσουν οι πολιτικές τους, αλλά το ότι προσπαθούν να εξαφανίσουν κάθε φωνή αντίστασης.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, το αστικό κράτος και οι διωκτικοί του μηχανισμοί θέλουν να πάρουν εκδίκηση για όλους εκείνους που δεν έσκυψαν το κεφάλι , που δεν μετανόησαν, για όλους αυτούς που παρέμειναν πιστοί στην Επαναστατική Υπόθεση και δώσανε τη ζωή τους γι' αυτή.

Γιατί ο σύντροφος Δημήτρης Κουφοντίνας καταγράφεται στην ιστορική μνήμη του κινήματος ως τέτοιος. Ως αλύγιστος κομμουνιστής, λαϊκός αγωνιστής, αμετανόητος επαναστάτης, ως ένας αντάρτης πόλης που αμφισβήτησε έμπρακτα το κρατικό μονοπώλιο της βίας, επιστρέφοντας ένα μερίδιο από την καθημερινή βία που επιβάλλουν κεφάλαιο, κράτος και ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί.

Γιατί πάλεψε από το μετερίζι του για τα συμφέροντα του λαού, της εργατικής τάξης και της νεολαίας και σήμερα ακόμη για μία φορά συνεχίζει να αντιστέκεται απέναντι στην κατασταλτική ασυδοσία.

Απέναντι στον ρεβανσισμό που εκφράζεται στο πρόσωπο του αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα από την κυβέρνηση, την αστική τάξη, το κράτος αντιτάσσουμε την Αλληλεγγύη, την Οργάνωση, την Αντεπίθεση ως τον μόνο δρόμο ανύψωσης αναχωμάτων αντίστασης μπροστά στην επελαύνουσα κρατική καταστολή.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)

https://taksiki-antepithesi.gr
πηγή : email που λάβαμε στις 25 Φεβρουαρίου 21h

Συγκέντρωση αλληλεγγύης 26/2 στις 17:00, στο Αγ. Βενιζέλου

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ/ΔΙΨΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Η πρόσφατη μεταγωγή του Δημήτρη Κουφοντίνα από την αγροτική φυλακή Κασσαβέτειας στη φυλακή Δομοκού υπενθυμίζει την χρόνια εκδικητική μανία της κυβέρνησης Μητσοτάκη προς το πρόσωπο του και επιβεβαιώνει πώς μπροστά σ΄αυτή τη σκοπιμότητα, κανένας νόμος δεν ισχύει για όσους τάσσονται απέναντι της, όσο και εάν το ελληνικό κράτος συστήνεται ως Κράτος Δικαίου. Συνιστά κοινή γνώση άλλωστε, πως όταν η εκάστοτε ηγεσία ελληνικών κυβερνήσεων θέλει να «τιμωρήσει» κάποιον κρατούμενο συνηθίζει πέραν άλλων ευφάνταστων σχεδίων, να πράττει αιφνίδιες και δυσμενείς μεταγωγές, κρατώντας είτε τα προσχήματα (πειθαρχική τιμωρία κρατουμένου) είτε επικαλούμενη λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας του σωφρονιστικού καταστήματος (με πλήρως αόριστη άρα ανύπαρκτη αιτιολογία).

Αυτό που μάθαμε όμως, για πρώτη φορά, είναι πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη ταγμένη στην προσπάθεια να εξοντώσει όσους ανέλαβαν την ευθύνη για την οργάνωση της 17Ν, άλλαξε ολόκληρη νομοθετική διάταξη και κατέστησε φωτογραφική και ισχυρή την εντολή της εξουσίας να απαγορεύσει την παραμονή κρατουμένων στις αγροτικές φυλακές που έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατία, κάτι που δεν ίσχυε μέχρι την πρόσφατη τροποποίηση με το νόμο 4760/2020 που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες, συγκεκριμένα στις 11-12-2020.

Μετά από 10 ημέρες εφαρμογής του νέου νόμου- τόση ασυγκράτητη χαρά- ο Δημήτρης Κουφοντίνας μετήχθη στη φυλακή Δομοκού και μετά από 2 έτη «συνεπούς» παραμονής του στην αγροτική φυλακή και λήψη αδειών εξόδου του από τις φυλακές, διότι πολύ απλά η εφαρμογή της είχε αποκλειστικό αποδέκτη το πρόσωπο του.

Και εάν όλα τα ανωτέρω δεν πείθουν, ας προστεθεί το γεγονός πως στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα η μεταφορά του δεν έγινε προς τη φυλακή του Κορυδαλλού όπου κρατούνταν για 16 έτη πριν από τη μεταγωγή του στην αγροτική φυλακή, όπως δηλαδή ορίζει ο φωτογραφικός νόμος, ότι δηλαδή

ο κρατούμενος για τον οποίο απαγορεύεται η παραμονή του στην αγροτική φυλακή επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη. Πως κανένα σχετικό έγγραφο δεν του κοινοποιήθηκε που να του αναφέρει τη διαταγή και την αιτιολογία της μεταγωγής του και όταν ακόμη αιτήθηκε τη λήψη του, η απάντηση που πήρε ήταν απορριπτική (με ασαφή αναφορά στο άρθρο 3 του νόμου και με ανύπαρκτη αιτιολογία). Πως με βάση τη βασική ποινική διάταξη του άρθρου 2 του Ποινικού Κώδικα, δυσμενείς ποινικές διατάξεις δεν πρέπει να εφαρμόζονται για όποιον εκτίει ήδη την ποινή του με βάση προηγούμενες ευμενέστερες διατάξεις. Πως η μεταφορά του έγινε εν μέσω κρατικής διαταγής απαγόρευσης μεταγωγών λόγω της πανδημίας και ενώ οι φυλακές συνιστούν μία τεράστια υγειονομική βόμβα έτοιμη να εκραγεί (τα κρούσματα και οι θάνατοι «θάβονται» κάτω από το χαλί, με τις πλάτες των ΜΜΕ).

Ο κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας αντιστέκεται στη προκλητική αυτή μεθόδευση με όπλο το σώμα του και την υγεία του η οποία απειλείται άμεσα καθώς ήδη εκτίει πάνω από 40 ημέρες απεργίας πείνας (ξεκινώντας στις 8-1-2021) και μέρα με τη μέρα οι εξελίξεις για τη ζωή του αποβαίνουν κρίσιμες.

Το αίτημα του να μεταχθεί στη φυλακή του Κορυδαλλού που συνιστά τη πλησιέστερη προς τον τόπο κατοικίας των μελών της οικογένειας του - και συνιστά υποχρέωση κατά τον Σωφρονιστικό Κώδικα και τις ανωτέρω διατάξεις του νόμου- είναι δίκαιο και μας συναντά μαζί του στον αγώνα του.

- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

- ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

- ENANTIA ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 26/2 ΣΤΙΣ 17.00 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΤΟΠΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

TΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας, ευρισκόμενος σε εντελώς οριακή και κρίσιμη κατάσταση για την υγεία του, αντιμετωπίζει τη μεθόδευση της εξόντωσής του, η οποία αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Έχοντας επενδύσει στον εκφασισμό, την άγρια εκμετάλλευση και τη διαρκή όξυνση της καταστολής απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις και χτυπώντας διαρκώς το αναρχικό κίνημα, οι κρατικοί μηχανισμοί, διαμορφώνουν αυτή τη στιγμή επάνω στο σώμα του απεργού πείνας, ένα εφιαλτικό παρόν.

Ένα παρόν όπου η ανθρώπινη ζωή ενός πολιτικού κρατούμενου μπαίνει στη ζυγαριά των ακροδεξιών πολιτικών σκοπιμοτήτων ενός καθεστώτος που βρίσκεται σε γενικευμένη σήψη, που αναδεικνύεται σε κάθε πεδίο. Οι εξουσιοφρενείς δικτατορίσκοι που αποφασίζουν να καταδικάσουν σε θάνατο τον απεργό πείνας είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν την εξαθλίωση και τη φτώχεια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου μικρά παιδιά κινδυνεύουν από το κρύο, είναι αυτοί που έχουν αναθρέψει κάθε λογής άθλια κυκλώματα ακόμα και σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανηλίκων. Είναι οι ίδιοι που καθημερινά συλλαμβάνουν και χτυπούν εκατοντάδες ανά την επικράτεια γιατί «τόλμησαν» να διαμαρτυρηθούν.

Η απαγόρευση των πολιτικών συγκεντρώσεων, την ίδια στιγμή που γεμίζουν οι χώροι δουλειάς και τα μέσα μεταφοράς με εργαζόμενους, αποδεικνύει πως η πανδημία για τους κρατούντες δεν είναι παρά ένα εργαλείο επιβολής. Οι χιλιάδες νεκροί από αυτήν άλλωστε είναι αποτέλεσμα των πολιτικών τους, που έχοντας ως απόλυτο κριτήριο το κέρδος και τον έλεγχο διέλυσαν τις δομές υγείας και επέβαλαν το μαζικό συνωστισμό σε χώρους δουλειάς και σε αγορές. Οι ασκήσεις αυταρχισμού με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, με τις επιθέσεις κατά συγκεντρωμένων, με τις συνεχείς διώξεις και την αναβάθμιση των κατηγορητηρίων, συνιστούν διαρκή και επίμονα βήματα προς την εγκαθίδρυση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Η κοινωνική οργή, η οποία συσσωρεύεται, εκφράζεται αυτή τη στιγμή κατά κύριο λόγο από τις διαρκείς και επίμονες κινήσεις των εκατοντάδων αγωνιστών, κυρίως του αναρχικού κινήματος, ενάντια στην καταστολή και σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας, αλλά και από τις μαζικές κινητοποιήσεις όσων αγωνίζονται ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Εκφράζεται από τις μικρές και μεγαλύτερες πράξεις αντίστασης που θα πολλαπλασιαστούν.

Η απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα και η πιθανότητα να χάσει τη ζωή του, όντας δέσμιος στα χέρια του κράτους, είναι ένα σημείο χωρίς γυρισμό. Για τους κρατούντες που με αυτό τον τρόπο θα επικυρώσουν την επιβολή ενός φασιστικού κράτους με μια κήρυξη πολέμου με απρόβλεπτες συνέπειες και για τους ίδιους, με πρώτο νεκρό ένα πολιτικό κρατούμενο. Για τους αντιστεκόμενους αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία που απέναντί της θα βρει τους δολοφόνους του Κουφοντίνα, τους δυνάστες της, εντελώς αποθρασυμμένους.

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας πρέπει να ζήσει

Ο αγώνας του πρέπει να νικήσει!

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση-Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον επαναστάτη απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

Στις 8/1/2021 ο επαναστάτης πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκινά για 5η φορά απεργία πείνας προκειμένου να θέσει το ίδιο το σώμα ως οδόφραγμα αξιοπρέπειας απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που επιθυμεί να τον εξουθενώσει ηθικά και ψυχικά με σκοπό τη μεθόδευση της σταδιακής του εξόντωσης. Η μεθόδευση αυτή εν προκειμένω ξεκινάει με τη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τις φυλακές, νομοσχέδιο που καταργεί μια σειρά κεκτημένων των κρατουμένων και που εμπεριείχε φωτογραφική διάταξη ειδικά για την περίπτωση του συντρόφου, όσον αφορά τη δυνατότητα παραμονής του σε αγροτικές φυλακές. Ακολούθησε η βίαιη μεταγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Βόλου όπου βρισκόταν για τουλάχιστον δύο χρόνια, στις φυλακές Δομοκού κάτι που ωστόσο συνιστά θεσμική παρατυπία, καθώς η ίδια η φωτογραφική διάταξη για όσους επαναμετάγονται από τις αγροτικές φυλακές, προβλέπει την επιστροφή τους στα καταστήματα κράτησης που βρισκόντουσαν προηγουμένως, στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα δηλαδή, στις φυλακές Κορυδαλλού.

Η πρωτοβουλία αυτή έχει ως ηθική αυτουργό τη συνήθη ύποπτο Σοφία Νικολάου, ως Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, που με πρόσχημα μέτρα πρόληψης σχετικά με τον covid 19, υπέγραψε αυτήν την παράτυπη μεταγωγή-με χαρακτηριστικά απαγωγής- του Κουφοντίνα στις φυλακές Δομοκού. Γνωρίζοντας ωστόσο ότι η απόφαση αυτή αποκλίνει από το νόμο που η ίδια η κυβέρνηση προώθησε με εκδικητικές προθέσεις εναντίον του συντρόφου, επιχείρησε να καλύψει τα νώτα της για το τυπικό της υπόθεσης, με ένα ψευδές έγγραφο που φαίνεται ότι της μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού προηγήθηκε στάση στις φυλακές Κορυδαλλού.

Η νέα αυτή βασανιστική μεταχείριση του Δημήτρη Κουφοντίνα- προφανώς με τις ευλογίες της κυβερνητικής οικογενειοκρατίας- με τον τρόπο που υλοποιήθηκε και τα χαρακτηριστικά που είχε, ως συνέχεια δηλαδή ενός μόνιμου καθεστώτος εξαίρεσης στο πρόσωπού του, αποτέλεσε μονόδρομο ώστε να προχωρήσει στην απόφαση να διεκδικήσει πίσω την αξιοπρέπεια του, με έναν από τους ελάχιστους τρόπους που διαθέτουν οι κρατούμενοι, ως άνθρωποι πραγματικά στριμωγμένοι στον τοίχο, χωρίς πολλά περιθώρια κινήσεων, την απεργία πείνας.

Αυτή η οριακή απόφαση, που τοποθετεί εκ νέου το σύντροφο σε κίνδυνο για τη σωματική του υγεία και την ίδια του τη ζωή, είναι και το βήμα αντίστασης απέναντι στη συνολική αντιμετώπιση του από την πολιτική διαχείριση της εξουσίας και τα διάφορα θεσμικά και παραθεσμικά της κέντρα. Για αυτό η ικανοποίηση του αιτήματος του για άμεση μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού δεν έχει μόνο τεχνικό χαρακτήρα, που είναι εξίσου σημαντικός, αλλά και βαθιά ουσιαστικό, καθώς θα είναι μια πρώτη μικρή νίκη απέναντι στο καθεστώς που επιλέγει να προβεί σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μέσω ενός συστηματικού βασανισμού του.

Σύντροφοι και συντρόφισσες από την Ελλάδα και όχι μόνο προβαίνουν σε κινήσεις αλληλεγγύης δηλώνοντας την αμέριστη συμπαράσταση τους. Από τις 19 Ιανουαρίου βρίσκεται σε κελί όπου παρακολουθείται από κάμερα ασφαλείας ενώ έξι μέρες αργότερα μεταφέρεται για τρίτη φορά στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας όπου συνεχίζει να αρνείται οποιαδήποτε ιατρική βοήθεια όπως είχε δηλώσει στην αρχή της απεργίας. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται μέρα με την μέρα με αποτέλεσμα στις 16 Φεβρουαρίου, την 40η ημέρα απεργίας πείνας να εισηχθεί στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Την ίδια στιγμή έχει ξεκινήσει να έρχεται στην επιφάνεια η ιδέα του βασανιστηρίου της αναγκαστικής σίτισης καθώς ο διευθυντής του τμήματος δηλώνει πρόθυμος να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αν το κρίνει αναγκαίο. Στις δηλώσεις της η δικηγόρος του Ιωάννα Κούρτοβικ ενημέρωσε για την συναίνεση του απεργού να τοποθετηθεί ορός χωρίς πρόσθετα στοιχεία για να αποφευχθεί η αφυδάτωση. Στις 23 Φεβρουαρίου ο Δημήτρης Κουφοντίνας αφαιρεί την πεταλούδα με τον ορό ενυδάτωσης. Ο επαναστάτης αγωνιστής συνεχίζει να διεκδικεί με αξιοπρέπεια αυτό που εκδικητικά ψήφισαν οι ίδιοι οι βασανιστές του.

Ως Ταμείο δε μπορούμε παρά να εκφράσουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα και να πιέσουμε με τις όποιες δυνάμεις μας για την ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος του.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ

Ταμείο Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών-συνέλευση Θεσσαλονίκης

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον επαναστάτη απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στάθηκαν έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποίησαν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Η κυβέρνηση και οι δικαστικοί θέλουν νεκρό τον επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα

Η υγεία του συντρόφου Δημήτρη αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, με τους γιατρούς να τον μεταφέρουν στην εντατική, ενώ από 22/2 ο ίδιος αρνείται τη χορήγηση του ορού. Ανοιχτό παραμένει το ζήτημα της εντολής αναγκαστικής σίτισης-ένα σύγχρονο βασανιστήριο που έχει διαταχθεί από την εισαγγελία Δομοκού και βρίσκει έδαφος συνεργασίας με τους υπεύθυνους της ΜΕΘ. Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Συγκέντρωση αλληλεγγύης εν όψει της 7ης πανελλαδικής μέρας δράσης

Παρασκευή 26/2 17:00 Αγ. Βενιζέλου

κατάληψη Terra Incognita

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Στις 08/01 ο πολιτικός κρατούμενος και μέλος της Ε.Ο 17 Νοέμβρη Δ.Κουφοντίνας ξεκινά απεργία πείνας ενάντια στις εκδικητικές μεθοδεύσεις του κράτους. Μετά τον φωτογραφικό νόμο που πέρασε η κυβέρνηση, που απαγορεύει την μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές σε όσους κρατουμένους έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα τρομοκρατίας, ουσιαστικά άνοιξε ο δρόμος για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου. Ωστόσο αντί να μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος, μετήχθη στο κολαστήριο της Δομοκού, με απόφαση της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου.

Ο Δ. Κουφοντίνας έχει εκτίσει ήδη 16 από τα 18 χρόνια του εγκλεισμού του στα υπόγεια των φυλακών του Κορυδαλλού, τα «λευκά κελιά» τα οποία φτιάχτηκαν κατ΄εντολή του ίδιου του Μ. Χρυσοχοΐδη ειδικά για τα μέλη της 17 Νοέμβρη. Και εκεί πρέπει να επιστρέψει, όπως προβλέπεται και απο την ίδιο τον φωτογραφικό νόμο που ψήφισαν. Βάζοντας το σώμα του ανάχωμα για ακόμη μια φορά ο Δ. Κουφοντίνας αντιστέκεται στην εκδικητική μανία της ΝΔ, αλλά και στο μακροχρόνιο καθεστώς εξαίρεσης που διεξάγει διαχρονικά το κράτος σε πολιτικούς κρατουμένους και αγωνιστές. Ένα κράτος που πάνω στο πρόσωπο του Δ. Κουφοντίνα έχει εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, στερεί κάθε ευεργετικό δικαιώμα, προχωρά σε εκδικητικές μεταγωγές και στέρηση αδειών. Ο αγωνιστής Δ. Κουφοντίνας διεκδικεί, βάζοντας σε κίνδυνο άλλη μια φορά την ίδια του τη ζωή, να συμβεί το αυτονόητο. Να μεταφερθεί στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα και όπου πέρασε τα 16 από τα 18 χρόνια που είναι στη φυλακή.

Όσο και αν η εκάστοτε εξουσία προσπαθεί να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας, όσες και αν είναι οι προσπάθειες και το εκδικητικό μένος που προσπαθούν να συντρίψουν με κάθε τρόπο τον αγωνιστή Δ.Κουφοντίνα, όσο και αν το κράτος εκμεταλλεύεται την συνθήκη της πανδημίας για να εξαντλήσει την εκδικητικότητα του απέναντι σε έναν αγωνιστή, δεν πρόκειται να πετύχουν τίποτα. Οι αγωνιστές συνεχίζουν και διεκδικούν, βάζοντας μπροστά το σώμα τους. Η υγεία του Δ. Κουφοντίνα έχει κλονιστεί από τις αλλεπάλληλες απεργίες πείνας που έχει πραγματοποιήσει για να υπερασπιστεί όχι μόνο τα δικά του δικαιώματα αλλά και όσων αντιστάθηκαν για δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Oι πολιτικοί κρατούμενοι Ν. Μαζιώτης, Γ. Δημητράκης, Π. Γεωργιάδης και Β. Σταθόπουλος στάθηκαν στο πλευρό και πραγματοποίησαν απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης.

Ήδη σήμερα ο Δ. Κουφοντίνας διανύει την 49η ημέρα απεργίας πείνας και 3η ημέρα απεργία δίψας με την κατάσταση της υγείας του να βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, καθώς έχει ήδη μεταφερθεί στην εντατική. Ανοικτό παραμένει το ενδεχόμενο αναγκαστικής σίτισης, το οποίο συνιστά βασανιστήριο, από τους σύγχρονους βασανιστές και τους εντολοδόχους τους. Σε αυτόν τον αγώνα δεν είναι μόνος. Ως αναρχικοί/ες στεκόμαστε δίπλα σε αυτούς/ες που αγωνίζονται και διεκδικούν. Απέναντι στις δολοφονικές πολιτικές και στον ρεβανσισμό του κράτους, την εκκωφαντική σιωπή των καθεστωτικών ΜΜΕ, αντιτάσσουμε την αλληλεγγύη. Δεν θα αφήσουμε κανέναν αγωνιστή να θαφτεί στα κελιά της αστικής δημοκρατίας. Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής, κανένας αγωνιστής μόνος στα χέρια του κράτους.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/02, ΣΤΙΣ 17:00 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Αναρχική Συλλογικότητα Pueblo

Συγκέντρωση αλληλεγγύης για τον απεργό πείνας Δ.Κουφοντίνα

Σήμερα, 25/2, 3 μέρες μετά την αστυνομική εισβολή και τη σύλληψη των 31 συντρόφων/ισσών μας η πρυτανεία παραμένει κατειλημμένη. Με αφετηρία την κατάληψη, συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου, σχημάτων και φοιτητικών συλλόγων που κινήθηκαν προς το άγαλμα βενιζέλου, ξεκινώντας μία από τις πολυπληθέστερες και δυναμικότερες πορείες στο πρόσφατο παρελθόν. Μέσα στην τωρινή δυστοπική συνθήκη της πολύπλευρης επίθεσης στην κοινωνία και της εργαλειοποίησης της πανδημίας από το κράτος, χιλιάδες κόσμου συσπειρώθηκε στο μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων φυσικού, θεάτρου, εικαστικών και της κατειλημμένης πρυτανείας, Η απάντηση στις επιταγές του κράτους και των πρυτανικών αρχών δόθηκε στο δρόμο.

Η μεγαλειώδης διαδήλωση ήταν και η απάντηση στους συγκλητικούς που μας επισκέφτηκαν μετά την πορεία και προσπάθησαν να μας πείσουν να εγκαταλείψουμε την κατάληψη με μία μεσοβέζικη λύση, η οποία προφανώς δεν θα μπορούσε να μας καλύψει.

Απαιτούμε:

• Ανατροπή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη
• Καμία δίωξη στους/στις 31 συλληφθέντες/είσες της 22/2
• Παραίτηση του πρύτανη του ΑΠΘ Παπαϊωάννου
• Το άνοιγμα των σχολών με τήρηση των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων και με μέριμνα της υγείας των φοιτητών και εργαζομένων
• Διακοπή των εκπαιδευτικών διαδικασιών από τους καθηγητές μέχρι να ξεκινήσουν μαθήματα δια ζώσης
• Άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του απεργού πείνας και δίψας Δ. Κουφοντίνα

Καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους να λάβουν αγωνιστικές αποφάσεις και να στηρίξουν την κατάληψη πρυτανείας.

Kαλούμε τους φοιτητές, τους κοινωνικούς φορείς και τα σωματεία, πολιτικές συλλογικότητες και κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας να συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στις βίαιες τακτικές του κράτους, την καταστολή και την επιβολή μέτρων ολοκληρωτισμού.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/2:

7.00 Κάλεσμα στήριξης στην κατειλημμένη πρυτανεία

12:00 Συνέλευση για τη διοργάνωση και το σχεδιασμό δράσεων στα πλαίσια της κατάληψης

17:00 Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον επαναστάτη απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

Συντονιστική Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγωνιστή απεργό πείνας Δ.Κουφοντίνα

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/2, 17:00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Κανείς δε μπορεί να σιωπά μπροστά σε μια εκδικητική κρατική δολοφονία...

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕΤΑΓΩΓΩΝ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΝΕΚΡΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ

Αναλυτικότερα:

Στις 8/1 ο Δημήτρης Κουφοντίνας μετάγεται στις φυλακές Δομοκού, σε αντίθεση με τον (νεοσύστατο) σωφρονιστικό νόμο που προβλέπει την επαναμεταγωγή των κρατουμένων για εγκλήματα τρομοκρατίας στις φυλακές Κορυδαλλού. Ωστόσο αναφέρεται σε έγγραφο του υπουργείου πως κατά τη μεταγωγή του πέρασε και από τον Κορυδαλλό, για να αποδειχθεί έστω και στο ελάχιστο ότι το κράτος τήρησε τη νομοθεσία που κατασκεύασε ειδικά για το πρόσωπο του αγωνιστή. Ως πρόφαση για την μη παραμονή του εκεί φαίνεται να παρουσιάζεται το υψηλό ιικό φορτίο που επικρατεί στη Δυτική Αττική, η οποία είναι τουλάχιστον προκλητική, αφού σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας το κράτος και οι ανθρωποφύλακες του μας έχουν καταστήσει σαφές πως η ζωή και η υγεία των κρατουμένων είναι μηδαμινής σημασίας. Το μαρτυρεί εξάλλου η καθ όλα επιφανειακή - η σε κάποιες περιπτώσεις ανύπαρκτη- μέριμνα για τις υγειονομικές συνθήκες στις φυλακές. Ωστόσο, η πολιτική ουσία αυτής της κίνησης του κράτους, από την ίδια την ψήφιση της νομοθεσίας περί μεταγωγής των «τρομοκρατών» μέχρι το χειρισμό του Δ.Κ, μας υπενθυμίζει το εξής : το κράτος κατασκευάζει και θα συνεχίσει να κατασκευάζει φωτογραφικούς νόμους, με σκοπό να εξοντώνει όσες και όσους αμφισβητούν τον δομικό χαρακτήρα του, τόσο ως μηχανισμού ελέγχου και καταστολής των αγωνιζομένων, όσο και ως φορέα αναπαραγωγής των ανισοτήτων σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Η προέκταση ωστόσο αυτών των νομοθετικών πρακτικών καταλήγει να αφορά -όχι μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις αγωνιστών- αλλά όλο το αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.

Την ημέρα της μεταγωγής του, ο Δ. Κουφοντίνας ανακοινώνει την έναρξη απεργίας πείνας του, ζητώντας να εφαρμοστεί ο νόμος που ψήφισαν για τον ίδιο και να τον μεταφέρουν στις φυλακές του Κορυδαλλού. Όπως αναφέρει και στην ανακοίνωση του «Η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας». Στις 16/01 μεταφέρεται στο Νοσοκομείο Λαμίας μετά από εισαγγελική παραγγελία και παρά την θέληση του, κάνοντας ξεκάθαρο στην διοίκηση των φυλακών, την άρνηση του για παροχή φαρμακευτικής ή οποιαδήποτε άλλης αγωγής. Στο διάστημα αυτο, μεσολαβεί ένα ακόμα βασανιστήριο εις βάρος του αγωνιστή. Σε μία ολιγοήμερη επιστροφή του στο κέντρο κράτησης του Δομοκού, μεταφέρεται σε θάλαμο νοσηλείας των φυλακών με πλήρη απομόνωση και αποκόβονται οι -έστω και αυτές οι λίγες- επαφές που είχε προηγουμένως. Η κατάσταση υγείας του απεργού πείνας, επιδεινώνεται κάθε μέρα όλο ένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα την Τρίτη 16/02, διανύοντας την 40η μέρα απεργίας, να ενημερωνόμαστε ότι εισήχθη στην ΜΕΘ (Μονάδα Εντατικής Θεραπείας). Βέβαια ήταν από μέρες πριν γνωστή, η διάταξη της εισαγγελέας Λαμίας η οποία ζητούσε από τους γιατρούς του νοσοκομείου Λαμίας, να παράσχουν ιατρική υποστήριξη, παρεμβαίνοντας στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα και την βούληση του.

Όσον αφορά την ίδια την απεργία πείνας, ιστορικά έχει καταδειχθεί ότι είναι το έσχατο μέσο πίεσης ενός ανθρώπου για την διεκδίκηση βασικών, και τις περισσότερες φορές των ελάχιστων, δικαιωμάτων. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός πως ο παγκόσμιος οργανισμός υγειονομικών (world medics association) έχει θεσπίσει συγκεκριμένες ηθικές επιταγές για όλους τους ιατρικούς κλάδους που εμπλέκονται στην παρακολούθηση ενός απεργού πείνας, που κατατάσσουν ως απαράδεκτη κάθε παρέμβαση χωρίς τη ρητή συγκατάθεσή του. Έτσι όταν το ίδιο το σώμα μπαίνει ως οδόφραγμα στην καταπάτηση ελευθεριών, καμία απειλή βιοπολιτικού τύπου δε μπορεί να σταματήσει τον απεργό, πόσο μάλλον όταν αυτή έρχεται από κυβερνήσεις που χειροκροτούν υγειονομικούς αυτάρεσκα για το ήθος τους. Νεκρός απεργός πείνας στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης δεν έχει υπάρξει, κι αυτή είναι μάλλον μία από τις πρωτιές που διεκδικεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνούμενη να αναγνωρίσει το κράτος δικαίου που η ίδια καυχιέται πως υπηρετεί, ενώ αντίθετα στρέφει τη συζήτηση στη δράση του Κουφοντίνα. Το κρατικό μονοπώλιο της βίας, όταν απειλείται, δεν δίνει περιθώριο σε καμία συζήτηση γύρω από δικαιώματα για τους αμφισβητουντες, είτε αυτά εκφέρονται από πιο ανατρεπτικά κομμάτια της κοινωνίας είτε είναι οι ακαδημαϊκοί που τα αξιώνουν θεωρητικά. Σε κάθε περίπτωση, όπου κι αν τοποθετούμαστε σαν ατομικότητες, είναι αυτονόητη η συλλογική στήριξη του αγώνα ενός κρατουμένου που διεκδικεί να επιβάλλει το κράτος το θάνατό του μέσα από το χυδαίο εμπαιγμό στον οποίο ως δυνάστης τον έχει υποβάλει.

Στηρίζουμε τα δικαιώματα και τους αγώνες των πολιτικών κρατουμένων και ειδικότερα στην προκειμένη του Δ.Κ., χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα και ιδεολογική ταύτιση μαζί τους (πολιτική σκέψη/δράση), αναγνωρίζοντας, όμως, τη θέση τους μέσα στο πολύμορφο ανταγωνιστικό κίνημα καθώς και ότι η θέση αυτή είναι στην ίδια μεριά του οδοφράγματος με μας, τους εκμεταλλευόμενους και τους αγωνιζόμενους.

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο