Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2021 στις 19.00
Ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης
ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ
Κτήριο Κατσίγρα, Παρασκευή 17/12 στις 19:00.
Την Τετάρτη 8/12 βρεθήκαμε σε κοινή συνέλευση άνθρωποι από συλλογικότητες και οργανώσεις της πόλης. Αφορμή για αυτή τη συνεύρεση υπήρξε η είδηση για έναν σύντροφο με ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, με το οποίο δυστυχώς είχε την ατυχία να έρθει αντιμέτωπος στην παρούσα συγκυρία. Η συνέχεια η ίδια, όπως για χιλιάδες άλλους: έλλειψη υλικών για τις απαραίτητες εξετάσεις, εξαντλημένο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, νοσηλεία υπό συνθήκες στα όρια της αναξιοπρέπειας, βασανιστικές καθυστερήσεις και αναβολές του απαραίτητου χειρουργείου εξαιτίας της απόφασης περί αναστολής του 80% των χειρουργείων. Και η «ελευθερία» της επιλογής ενός ιδιωτικού θεραπευτηρίου κοστίζει πολύ ακριβά αλλά συχνά η άλλη επιλογή είναι…θάνατος.
"Ο αέρας είναι γεμάτος από τις κραυγές μας. Αλλά η συνήθεια τις σβήνει…"
Από την έναρξη της πανδημίας το Μάρτιο 2020 όσες φορές βρεθήκαμε στο δρόμο αλλά και σε κάθε ευκαιρία προτάσσαμε αυτό που σκιαγραφούσε την μεγαλύτερη αγωνία μας: "Να μην συνηθίσουμε το θάνατο". 1,5 χρόνο μετά φθάσαμε στους 19000 νεκρούς από κορονοϊό και χιλιάδες άλλους από διαφορετικές νοσηρότητες που δεν αντιμετωπίζονται λόγω της κατάρρευσης του ΕΣΥ. Μήπως τελικά συνηθίσαμε;
Από το Μάρτιο του 2020, βιώνουμε τον ορισμό της θανατοπολιτικής καθώς το πολιτικό σύστημα έχει επιβάλλει μια αέναη συνθήκη εξαίρεσης όπου η απαξίωση της ζωής θεωρείται δεδομένη. Και αν πριν την πανδημία αυτή η απαξίωση επιτυγχάνονταν μέσω της μαζικής ανεργίας, της διαρκούς αβεβαιότητας, της «ευελιξίας» και των μισθών πείνας, 1,5 χρόνο μετά βρισκόμαστε πια στο σημείο όπου η εξόντωση της ζωής δεν θεωρείται καν έγκλημα. Παγιώθηκε πλέον η πεποίθηση, και μέσω και των «πετσωμένων» μμε, ότι όλες οι ζωές δεν έχουν την ίδια αξία, είτε αυτές είναι οι πνιγμένοι στον πάτο του Αιγαίου πρόσφυγες, είτε δολοφονημένες γυναίκες που τα 'θελαν/δεν πρόσεξαν/δεν έφυγαν, είτε οι εργάτες που χάνονται παλεύοντας για το μεροκάματο, είτε οι καταδικασμένοι σε αργό θάνατο ανοσοκατεσταλμένοι, ευπαθείς, ηλικιωμένοι, διασωληνωμένοι στις υποστελεχωμένες ΜΕΘ ή/και εκτός ΜΕΘ. Και αν συνηθίσαμε στην εξόντωση της ζωής, υπάρχει περίπτωση να αντισταθούμε μπροστά την εξάντληση των υγειονομικών, στις κούφιες υποσχέσεις για ενίσχυση του ΕΣΥ, τη διάλυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, τους αποκλεισμούς, τον έλεγχο, την αστυνομοκρατία; Για την πρόληψη εξάλλου της όποιας διάθεσης αντίστασης, έχουν επιστρατευθεί οι πρόθυμοι «ειδικοί επιστήμονες» που εξυπηρετώντας τις κρατικές επιλογές, εκχυδαΐζουν την επιστήμη (στα μμμ δεν κολλάει, στις εκκλησίες δεν κολλάει, κολλάει στις πλατείες μετά τις 9 το βράδυ, στα σχολεία 15 ή 25 μαθητές είναι το ίδιο κ.α.) και σιγοντάρουν τον σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία. Οδηγούν έτσι ένα μέρος του πληθυσμού στην αγκαλιά φασιστών/ρατσιστών που του πουλούν δήθεν αντίσταση στα πολυεθνικά μεγαθήρια και αντισυστημική εναλλακτική. Αλλά η πολιτική και επιχειρηματική ελίτ δεν ανησυχεί, διότι αυτοί οι δήθεν εκφραστές της λαϊκής δυσαρέσκειας δεν είναι ποτέ αληθινά επικίνδυνοι για τα σχέδια της. Την εξάλειψη του πιθανού κινδύνου από την αντίδραση του πληθυσμού εξυπηρετεί εξάλλου και η εμμονή κράτους και παρατρεχάμενων, στην επίκληση της ατομικής ευθύνης και ως εκ τούτου η δημιουργία του δίπολου εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων. Δημιουργείται έτσι το νέο κυρίαρχο αφήγημα που είναι η «πανδημία των ανεμβολίαστων», αποσκοπώντας προφανώς στην κατασκευή ενόχων.
Ήρθε όμως η ώρα να αναγνωρίσουμε και να καταδείξουμε τους πραγματικούς ενόχους. Ήρθε η ώρα να βρεθούμε μαζί στο ίδιο μέρος, την ίδια στιγμή όσοι έχουμε τη διάθεση να εκφράσουμε ειλικρινά την αγωνία αλλά και την οργή των από τα κάτω. Όσοι αντιλαμβανόμαστε ότι το πρωταρχικό μέλημα της κυριαρχίας είναι η μεγιστοποίηση του πλούτου του μεγάλου κεφαλαίου, που θα εξασφαλιστεί (και) από την κυνική και εν μέσω εκτάκτου ανάγκης επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων στην υγεία. Αυτό το σχέδιο δεν πρόκειται να το ανακόψουν ούτε η εξαθλίωση των ζωών των πολλών ούτε και οι εκατόμβες των νεκρών.
Ήρθε η ώρα να καλέσουμε όποιον νιώθει να τον κατατρώει η αγωνία και τον πνίγει η οργή, να συμπορευτούμε σε έναν κοινό αγώνα με σκοπό να διαφυλάξουμε την υγεία, να πάρουμε τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας πίσω.
Για όλους τους παραπάνω λόγους καλούμε όσους συμφωνούν και θέλουν να συμμετάσχουν στη συνδιαμόρφωση του πλαισίου αυτής της της ανοικτής συνέλευσης σε συνάντηση στο αμφιθέατρο της Ιατρικής σχολής στο Κτήριο Κατσίγρα, στην πλατεία Ταχυδρομείου, την Παρασκευή 17/12 στις 19:00.
ανοικτή συνέλευση για την υπεράσπιση της υγείας, της ζωής και της αξιοπρέπειας
