kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους συντρόφους Πολύκαρπο Γεωργιάδη, Μ.Τ, Ε.Μ.

Στις 23.9.20 συλλαμβάνεται ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης μετά από έφοδο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας σε αποθήκη στο Κουκάκι όπου βρίσκονται και κατάσχονται ποσότητα εκρηκτικών και σφαίρες, καθώς η αποθήκη ενοικιάζονταν στο όνομα του. Λίγο αργότερα συλλαμβάνεται επίσης ο σύντροφος Μ.Τ . Μετά από ερεύνα στο σπίτι του συλλαμβάνεται επίσης η σύντροφος του Ε.Μ . Η όλη επιχείρηση εφορμάται από τις γνωστές και πάγιες πλέον (από την αστυνομία προς την αστυνομία) τηλεφωνικές κλήσεις από ανώνυμο αριθμό.!!!

Τα ΜΜΕ σε αγαστή συνεργασία με την "αντιτρομοκρατική" υπηρεσία προσπαθούν να συνδέσουν τις συλλήψεις αυτές με την επαναστατική οργάνωση ΟΛΑ και να τις παρουσιάσουν ως επιτυχία της ΕΛΑΣ στην εξάρθρωση της. Σενάρια που καταρρέουν καθώς η "αντιτρομοκρατική" παραδέχεται τη μη ύπαρξη στοιχείων παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να δημιουργήσουν κλίμα και να δικάσουν εκ των προτέρων τους τρεις συντρόφους.

Τελικά οι Μ.Τ. και Ε.Μ. κατηγορούνται για απλή οπλοκατοχή σε βαθμό πλημμελήματος για τα δύο όπλα που βρέθηκαν στο σπίτι στα Πετράλωνα και αφήνονται ελεύθεροι. Ο Π. Γεωργιάδης οδηγείται στις φυλακές της Λάρισας με την κατηγορία της "διακεκριμένης περίπτωσης κατοχής εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανισμών με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος".

Ωστόσο τα σαΐνια της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας δεν το βάζουν κάτω και σε 2ο χρόνο επιχειρούν και πάλι να συνδέσουν τον Π. Γεωργιάδη με την επαναστατική οργάνωση ΟΛΑ παρουσιάζοντας μια προκήρυξη ανάληψης ευθύνης της οργάνωσης που βρέθηκε στον υπολογιστή του Π.Γ , κατεβασμένη από διαδικτυακό ιστότοπο, ως αυθεντική. Μετά από ενστάσεις του ίδιου του συντρόφου και δράσεις του κινήματος αλληλεγγύης αυτό το φιάσκο έλαβε τέλος και η αντιτρομοκρατική υποχρεώθηκε να ανασκευάσει.

Η εμμονή των αντιτρομοκρατικών αρχών δεν σταματάει εδώ. Σε 3ο χρόνο προσπαθούν να συσχετίσουν κάποιες από τις σφαίρες που βρέθηκαν στην αποθήκη με οπλισμό των επαναστατικών οργανώσεων ΟΛΑ κ ΟΠΛΑ. Ωστόσο και η 3η απόπειρα σύνδεσης πέφτει στο κενό, αναδεικνύοντας παρόλη την προχειρότητα, την επιμονή των διωκτικών αρχών να συνδέσουν τον σύντροφο με ενέργειες που εκδικάζονται με τις διατάξεις του 187α ώστε να εξασφαλίσουν τα μέγιστα των ποινών και να του χρεώσουν μια δεύτερη προφυλάκιση.

Το δικαστήριο του Πολύκαρπου Γεωργιάδη καθώς και του συντρόφου Μ.Τ. και της Ε.Μ ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου και η απόφαση θα βγει στις 2 Μάρτη στις 9πμ στο Εφετείο Αθηνών (Λουκάρεως).

Θα είμαστε όλες και όλοι εκεί

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

κάλεσμα : Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/86836/

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συντρόφους Π.Γεωργιάδη και Μ.Τ. και στην συντρόφισσα Ε.Μ., Τετάρτη 2/3, 9πμ, Λουκάρεως

Η "ΑΝΤΙ"ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΕΝ ΛΥΝΕΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ

Στις 23.9.20 μετά από δήθεν "ανώνυμο τηλεφώνημα" η αντιτρομοκρατική υπηρεσία συλλαμβάνει τον σύντροφο Π. Γεωργιάδη. Αργά το ίδιο βράδυ συλλαμβάνει τον σύντροφο Μ.Τ κάτω από το σπίτι του, στο οποίο εισβάλλει λίγες ώρες αργότερα συλλαμβάνοντας και τη συντρόφισσα Ε.Μ.

Οι 3 σύντροφοι αφού δικαστούν ερήμην στα δελτία ειδήσεων ως μέλη ένοπλης οργάνωσης θα οδηγηθούν στον ανακριτή ο οποίος αποφασίζει την προφυλάκιση του Πολύκαρπου Γεωργιάδη για την κατηγορία της "παράνομης κατοχής εκρηκτικών υλών για διάπραξη κακουργήματος" ενώ ο σύντροφος και η συντρόφισσα διώκονται με κατηγορίες πλημμεληματικού χρακτήρα.

Κι αν οι συλλήψεις και οι έφοδοι σε σπίτια αγωνιστών είναι πλέον κανονικότητα, εξίσου επικίνδυνη συνήθεια τείνει να αποτελέσει και η χρήση εκ μέρους της αντιτρομοκρατικής, μεθόδων όπως αυτή του "ανώνυμου τηλεφωνήματος" ή τα φαιδρά τεχνάσματα με τα αποία διακαώς επιχειρεί να αναβαθμίσει το κατηγορητήριο του προφυλακισμένου συντρόφου. Τεχνάσματα χωρίς τα οποία ο σύντροφος Π.Γ θα ήταν ελεύθερος αντιμετωπίζοντας την κατηγορία της απλής κατοχής.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ.

Καλούμε σε Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους συντρόφους Π.Γεωργιάδη και Μ.Τ. και στην συντρόφισσα Ε.Μ. την Τετάρτη 2/3, 09:00, Εφετείο οδός Λουκάρεως, όπου θα ανακοινωθεί η απόφαση της έδρας

κάλεσμα : Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

Συγκέντρωση ενόψει της απόφασης της δίκης των συντρόφων Π.Γεωργιάδη, Μ.Τ. και της συντρόφισσας Ε.Μ., Τετάρτη 2/3, 9πμ, Λουκάρεως

"Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που

λέμε, κι η ομορφιά του ανθρώπου." -Ρίτσος-

Στις 14 Φλεβάρη 2022 ξεκίνησε μια δίκη fast track. Μια δίκη, στην οποία από την πρώτη στιγμή φάνηκε η προκατάληψη της έδρας απέναντι τόσο στους κατηγορούμενους όσο και στους μάρτυρες υπεράσπισης, αλλά κυρίως απέναντι στην πραγματική φύση της υπόθεσης που δεν είναι άλλη από αυτή μιας πολιτικής δίκης.

Η δίκη ξεκίνησε με την εξέταση των μαρτύρων κατηγορίας, δύο άνδρες της αντιτρομοκρατικής. Κανείς τους δεν μπόρεσε να απαντήσει στο πώς αποδεικνύεται το κομμάτι της κατηγορίας που σχετίζεται με την διάθεση των εκρηκτικών σε τρίτους. Οι αόριστες απαντήσεις και οι κραυγαλέες αντιφάσεις με τα όσα είχαν καταθέσει προανακριτικά προκάλεσαν τον εκνευρισμό της εισαγγελέως Ευθυμίας Σωτηροπούλου, η οποία απευθυνόμενη στον έναν εκ των δύο είπε ειρωνικά: «Ναι εντάξει... καταλαβαίνετε ότι καλό θα ήταν ειδικά σε τέτοιες υποθέσεις να κρατάτε ένα αντίγραφο της αρχικής κατάθεσής σας. Να έρχεστε διαβασμένος τουλάχιστον».

Στη συνέχεια, ακολούθησαν οι μάρτυρες υπεράσπισης. Η Πρόεδρος, Παρασκευή Γρίβα, εξέφρασε την έντονη δυσφορία της για τον μεγάλο αριθμό τους, γεγονός που απέδειξε άλλωστε στη συνέχεια με το πόσο γρήγορα τους «ξεπέταξε» μην αφήνοντας κανέναν/καμία να ολοκληρώσει την κατάθεσή του/της. Αποκορύφωμα αυτής της επίθεσης ήταν οι ερωτήσεις, με νόημα, της εισαγγελέας στον μάρτυρα, καθηγητή πανεπιστημίου και αγωνιστή, Τ. Πολίτη για το αν στη σχολή στην οποία διδάσκει είχαν πραγματοποιηθεί καταλήψεις και τι σχέση μπορεί να έχει ένας καθηγητής πανεπιστημίου με έναν άνθρωπο με απολυτήριο λυκείου όπως είναι ο κατηγορούμενος.

Μπορεί το κατηγορητήριο που αντιμετωπίζει ο σύντροφος να είναι υπερδιογκωμένο (από πλημμεληματικού βαθμού κατηγορίες σε κακουργηματικό), όμως οποιοσδήποτε προσπαθούσε να το θίξει αυτό κοβόταν με συνοπτικές διαδικασίες.

Είναι γνωστή η apriori κοινωνική και ταξική θέση της πλειοψηφίας των δικαστών απέναντι στους κατηγορούμενους, ειδικά όταν αυτοί είναι μετανάστες, μικροπαραβάτες, φτωχοδιάβολοι, πολιτικοί κρατούμενοι και κοινωνικοί αγωνιστές. Η ευκολία με την οποία μοιράζουν καταδίκες και επιβάλλουν πολυετείς καθείρξεις δεν μπορεί να ερμηνευθεί και να αναλυθεί έξω από την ανισότητα και την αδικία του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά και θρέφει τις αξίες της εκμετάλλευσης και του ανταγωνισμού.

Για τον κόσμο της εξουσίας, ένας αγωνιστής όπως ο Πολύκαρπος αποτελεί απειλή και φόβο και πρέπει να εξουδετερωθεί από το κράτος και τους θεσμούς. Αποτελεί ένα σύμβολο Αντίστασης που πρέπει να ισοπεδωθεί. Όχι για αυτά που βρεθήκαν στην κατοχή του, αλλά για την ανυποταξία που εκφράζει, για την αγωνιστική και αμετανόητη στάση του όλα αυτά τα χρόνια. Επειδή δεν «σωφρονίστηκε» από την πρέζα, τα ψυχοφάρμακα, την εθελοδουλία και την μοναξιά που προσφέρει απλόχερα η φυλακή. Επειδή τόλμησε να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του στον πιο κυνηγημένο δραπέτη των ελληνικών φυλακών εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη του.

Γι' αυτό και η πρόεδρος δεν επέτρεψε στον σύντροφο Πολύκαρπο να απολογηθεί. Επέλεξε την λογοκρισία και την φίμωση του, διακόπτοντάς τον συνεχώς, μη επιτρέποντάς του στην ουσία να ολοκληρώσει ούτε μια φράση. Κατά την υποχρεωτικά ολιγόλεπτη απολογία του, ο σύντροφος έκανε λόγο για στημένες υποθέσεις και αναφέρθηκε σε «φάμπρικα ανώνυμων τηλεφωνημάτων». Μπορεί η έδρα να διατεινόταν διαρκώς πως η δίκη δεν είναι πολιτική, όμως με την συνολική της στάση έκανε σαφές πως η απόφαση είναι ειλημμένη και πως μοναδικό κριτήριο είναι η πολιτική θέση και δράση του συντρόφου τόσα χρόνια μέσα στο ανταγωνιστικό κίνημα. Άλλωστε, το γεγονός ότι ο Π. Γεωργιάδης έχει καταδικαστεί στο παρελθόν δεν έπαψε να υπενθυμίζεται ούτε στιγμή από την έδρα του δικαστηρίου, καταδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι και σε αυτή την δίκη συγκρούονται αξιακά δυο διαφορετικοί κόσμοι.

Η σύλληψη του συντρόφου το 2004 για τοποθέτηση εμπρηστικού μηχανισμού σε φορτηγό της εταιρείας security GROUP 4 αποτελεί την πρώτη αναμέτρηση του συντρόφου με τις δικαστικές αρχές και με την σωφρονιστική μαφία. Η αστυνομία τότε τον συνέλαβε παραδειγματικά, επιχειρώντας να ανακόψει ένα κύμα εμπρηστικών επιθέσεων που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Η προκήρυξη μεταξύ άλλων ανέφερε: «Εμείς οι φτωχοί, με τα πλούσια όνειρα γεμάτα φωτιά, θα τιμούμε για πάντα το λήσταρχο Χάρη Τεμπερεκίδη...».

Στις 21.8.2008 ο σύντροφος συλλαμβάνεται ξανά αυτή την φορά για την αλληλεγγύη του στον φυγόδικο Βασίλη Παλαιοκώστα. Σε κείμενο του ανέφερε:

«Όταν κάποια μέρα στις αρχές του 2007 έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν παλιό φίλο, ο οποίος ζητούσε τη βοήθεια μου για να κρυφτεί από τα κρατικά μαντρόσκυλα που τον κυνηγούσαν, δέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη και ανεπιφύλαχτα να του την προσφέρω. Από τότε γνώριζα και είχα συνείδηση όλων των κινδύνων που συνόδευαν την απόφαση μου αυτή. Για μένα η αλληλεγγύη στο πρόσωπο του Βασίλη Παλαιόκωστα δεν πήγαζε από την αποθέωση ενός παράνομου φετιχισμού, αλλά εκπλήρωνε συγκεκριμένα στοιχεία της αντιεξουσιαστικής μου κοσμοθέασης. Ο Βασίλης είναι σάρκα από τη σάρκα του προλεταριάτου, ένιωσε στο πετσί του από την εφηβική του ηλικία την εργοδοτική τρομοκρατία και την καπιταλιστική εκμετάλλευση, όντας μισθωτός σκλάβος σε εργοστάσιο. Γρήγορα, μισοενστικτωδώς και μισοσυνειδητά , οπλίστηκε και στράφηκε εναντίον των εκμεταλλευτών και των μαντρόσκυλων τους. Όχι, ο Βασίλης Παλαιοκώστας δεν είναι ''κοινός κακοποιός'', δεν είναι ''ποινικός" έτσι απλά και πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά σχέση με το "οργανωμένο έγκλημα". Δεν ανήκει σε εκείνο τον ιδιαίτερο τομέα της οικονομίας της μαύρης συσσώρευσης κεφαλαίου και του παράνομου καπιταλισμού. Για μένα, λοιπόν, η αλληλεγγύη στο πρόσωπο του Βασίλη Παλαιοκώστα ήταν απλά ένας ακόμα σταθμός σε ένα διαρκές ταξίδι ταξικής αλληλεγγύης: προς κάθε εκμεταλλευόμενο, προς κάθε καταπιεσμένο, ανεξάρτητα από εθνικότητα ή φύλο».

Λίγα χρόνια αργότερα, το 2015, συλλαμβάνεται μαζί με άλλους συντρόφους/συντρόφισσες για την κατάληψη της πρυτανείας. Η Κατάληψη πραγματοποιήθηκε σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα και την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές. Τα κύρια αιτήματα συνοψίζονταν στην κατάργηση του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης εναντίων αγωνιστών. (187, 187α, «κουκουλονόμος», κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ, οριοθέτηση της χρήσης και της επεξεργασίας του DNA, απελευθέρωση για λόγους υγείας του μέλους της Ε.Ο 17Ν, Σ. Ξηρού.)

Όπως ο ίδιος ανέφερε σε κείμενο του, «εάν κάτι κατέδειξε η κατάληψη της Πρυτανείας, ακόμα πιο μακριά από την ανάδειξη των δίκαιων αιτημάτων των φυλακισμένων συντρόφων μας, ήταν και η αυταπόδεικτη αλήθεια πως ο κοινωνικός-ταξικός ανταγωνισμός συνεχίζεται και μετά την εκλογική νίκη της ροζ αριστεράς και το σχηματισμό κυβέρνησης με την λουμπενική δεξιά. Και παρά το βραχύβιο χαρακτήρα της, μιας και ήταν κατάληψη ειδικού σκοπού και κοινού αγώνα με τους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, κατάφερε να συναντηθεί πέρα από το κλασικό διακηρυκτικό επίπεδο με αγώνες που αναπτύσσονται στο κοινωνικό και το πολιτικό πεδίο: με το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, με τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, με τη διεθνιστική αλληλεγγύη στον αγώνα του Λαϊκού Μετώπου στην Τουρκία κλπ».

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε δεκάδες ακόμα στιγμές του απελευθερωτικού αγώνα που ο σύντροφος άφησε ισχυρό το αποτύπωμα του.

Στην κατάθεση του σαν μάρτυρας υπεράσπισης του τότε πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Μπουρζούκου στο δικαστήριο για την υπόθεση απαλλοτρίωσης τράπεζας στο Βελβεντό το 2014, όπου μεταξύ άλλων υποστήριξε:

«Αρχικά, σκοπός μου υπήρξε, σε πλήρη συντονισμό με τους συντρόφους, να προχωρήσω σε μια πολιτική υπεράσπιση της επαναστατικής απαλλοτρίωσης, ως μιας πράξης όχι μονάχα δίκαιης, αλλά και ιστορικά αναγκαίας. Ως αντιεξουσιαστής κομμουνιστής, άλλωστε, θεωρώ την απαλλοτρίωση ως αναπόσπαστο κομμάτι του διαρκή αγώνα για τη συνολική απαλλοτρίωση της αστικής τάξης, για μια αταξική κοινωνία. Για αυτό αναφέρθηκα και σχετικά εκτενώς σε παραδείγματα που επαναστατικά κινήματα χρησιμοποίησαν τη μέθοδο αυτή, όπως οι Γερμανοί κομμουνιστές, οι Ρώσοι μπολσεβίκοι (όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Hobsbawm), ο Δημοκρατικός Στρατός στην Ελλάδα, οι αναρχοσυνδικαλιστές της CNT κλπ. Αναφέρθηκα στην ίδια την εκμεταλλευτική- ληστρική βάση του καπιταλισμού με την

απόσπαση της υπεραξίας της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο. Ανέφερα πως πάνω στο αίμα των σκοτωμένων παιδιών και τις πολεμικές επενδύσεις (όπως αυτή της Γάζας), στα ορυχεία, στο αιματοκύλισμα στις βραζιλιάνικες φαβέλες κλπ, χτίζεται όλο το προνομιούχο υπόβαθρο που επιτρέπει στους δικαστές να απολαμβάνουν τους παχυλούς μισθούς τους, παίζοντας έναν συγκεκριμένο ταξικό ρόλο, υπηρετώντας το κεφάλαιο. Και για κερασάκι στην τούρτα, κάλεσα τους δικαστές αν πραγματικά είναι στεναχωρημένοι και προβληματισμένοι όπως λένε, να αφήσουν αμέσως ελεύθερους τους συντρόφους γιατί είναι το πιο υγιές κομμάτι της κοινωνίας και ακολούθως να παραιτηθούν ή να αυτοκτονήσουν».

Τέλος στο επίκαιρο, για την εποχή που διανύουμε, βιβλίο που πρόσφατα έγραψε μέσα από τη φυλακή με τίτλο: «Γεωπολιτικός μεντεσές : Ένστολο κράτος, γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί, έρπων παγκόσμιος πόλεμος», μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν πρέπει να το βλέπουμε αποκλειστικά και μόνο ως σύστημα οικονομικής εκμετάλλευσης. Πρέπει να το βλέπουμε επιπλέον και ως σύστημα παραγωγής υλικών και πνευματικών σκουπιδιών, ως σύστημα παραγωγής στερημένων και ακρωτηριασμένων ανθρώπινων υπάρξεων, ως σύστημα παραγωγής ενός ανθρωπολογικού τύπου -του Homo Economicus- που βρίσκει ικανοποίηση μονάχα μέσω της μιζέριας της καταναλωτικής φρενίτιδας. «Η καρδιά ενός ανθρώπου είναι παράξενο πράγμα, ιδίως όταν ο άνθρωπος την καρδιά του την έχει στη χρηματοσακούλα του», έγραφε ο Μαρξ στον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου. Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα έχει αποικιοποιήσει ολόκληρη τη ζωή, ξεκινώντας από το κάθε σπίτι και φτάνοντας σε ολόκληρο τον πλανήτη. Συνακόλουθα, την κρίση του συστήματος δεν πρέπει να τη βλέπουμε μονάχα στην οικονομική/τεχνοκρατική της διάσταση, αλλά ως συνάρθρωση πολλαπλών κρίσεων (οικονομικής, οικολογικής, επισιτιστικής, πολιτιστικής κλπ). Η βαναυσότητα στις καθημερινές σχέσεις (όπως και στις διεθνείς) είναι μια από τις όψεις αυτής της κρίσης».

Είναι σαφές ότι ο σύντροφος δεν δικάζεται για τις σφαίρες και τα εκρηκτικά που βρέθηκαν αλλά κυρίως για αυτό που συμβολίζει ως ανυπότακτος αγωνιστής.

Γιατί συνεχίζει να παλεύει για την επαναστατική προοπτική σαν μονόδρομο στο καπιταλιστικό/ ιμπεριαλιστικό σύστημα. Γιατί συνεχίζει να αγωνίζεται στις φυλακές, ως πολιτικός κρατούμενος, απέναντι στην δολοφονική διαχείριση της πανδημίας και στην θανατοπολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη που οδηγεί έμμεσα ή άμεσα σε δολοφονίες κρατουμένων.

«Γιατί τα όπλα της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας δεν παραδίδονται. Και όπως έλεγε κι αδερφός μας Χρήστος Πολίτης: «ΥΠΟΜΟΝΗ, ΔΥΝΑΜΗ, ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ!»

-απόσπασμα από κείμενο του Π. Γεωργιάδη-

ΛΕΥΤΕΡΙΑ στον αγωνιστή Πολύκαρπο Γεωργιάδη

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στην διωκόμενη συντρόφισσα Ε.Μ. και στον διωκόμενο σύντροφο Μ.Τ.

ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ - ΟΥΤΕ

ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης: Τετάρτη 2 Μάρτη 2022 Εφετείο Αθηνών, Λουκάρεως, 9.00.

κάλεσμα : Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών)

[ΚτΒ]: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Π. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ. Δίκη. Τετάρτη 2 Μάρτη. Εφετείο Αθηνών. 9.00

Συνεχιση δίκης. Τετάρτη 2 Μάρτη. Εφετείο Αθηνών (οδός Λουκάρεως) στις 9.00 πμ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ. ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

"Τι τάχα αν είσαι φυλακή;

- Να μη λυγάς!

αυτό είν' όλο.

Δεν είναι άλλη συμβουλή."

Ναζίμ Χικμέτ

"Το πιο ακριβό στον άνθρωπο είναι η ζωή. Αυτή του δίνεται μια φορά και πρέπει να τη ζήσει κανείς έτσι, που να μη τον βασανίζει ο πόνος για τα χρόνια που τα 'ζησε άσκοπα, για να μην τον καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το τιποτένιο παρελθόν και να μπορέσει … να πει: Όλη μου τη ζωή, όλες μου τις δυνάμεις τις έδωσα στο πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου - στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας."

Νικολάι Οστρόφσκι

Στις 23 Σεπτέμβρη 2020, μετά από δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα, συλλαμβάνονται από την «αντι»τρομοκρατική οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ., την επόμενη μέρα εισβάλουν στο σπίτι του δεύτερου όπου και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικο του E.M. Μετά από έρευνα που ακολούθησε στην νόμιμα νοικιασμένη αποθήκη βιβλίων του Π.Γ. και την ανεύρεση ποσότητας εκρηκτικής ύλης, πυροκροτητών και σφαιρών διατάσσεται η προφυλάκιση του συντρόφου με διογκωμένο κατηγορητήριο.

Αμέσως μετά τις συλλήψεις των συντρόφων, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ ξεκινάνε τις γνωστές "διαρροές" και μιλούν για "άρωμα τρομοκρατίας" αρχικά, για εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών στη συνέχεια, σε ένα κρεσέντο τρομο-υστερίας συνεχίζουν να αναπαράγουν και να επινοούν καταφανή ψέματα. Μιλούν μέχρι και για την ύπαρξη έτοιμης προς χρήση βόμβας, αναιρώντας μέχρι και τις φωτογραφίες που παρουσιάζουν την ίδια στιγμή στα "ρεπορτάζ" τους. Τις επόμενες μέρες «αντι»τρομοκρατική και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία, συνεχίζουν να στοχοποιούν τους συντρόφους αλλά και την Ταξική Αντεπίθεση, την πολιτική συλλογικότητα που συμμετέχουν οι 2 σύντροφοι, με παρακολουθήσεις και εισβολές σε σπίτια, ενώ διαρρέουν ότι δήθεν βρέθηκε πρωτότυπη προκήρυξη της ΟΛΑ. Το φιάσκο όμως της «αντι»τρομοκρατικής είναι τέτοιο, όπου όταν ορίζεται εμπειρογνώμονας από την υπεράσπιση, οι μπάτσοι αναγκάζονται να ανασκευάσουν και να παραδεχθούν ότι η προκήρυξη ήταν κατεβασμένη από το διαδίκτυο.

Ο σύντροφος βρίσκεται στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών γιατί για περισσότερα από είκοσι χρόνια είναι αδιάλειπτα παρών στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής του. Είτε κατά την παραμονή του στα κολαστήρια της ελληνικής "δημοκρατίας" στις προγενέστερες περιόδους κράτησής του, είτε με την πολιτική του συλλογικότητα τα τελευταία χρόνια, την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους (για την οποία και συνελήφθη το 2015), την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον Βασίλη Παλαιοκώστα (για την οποία και φυλακίστηκε το 2008), την αλληλεγγύη στους μετανάστες, τη συμμετοχή του σε αντι-ιμπεριαλιστικούς - αντικαπιταλιστικούς - αντιφασιστικούς και εργατικούς αγώνες και σε τόσες άλλες, μεγάλες ή και μικρότερες, στιγμές της ταξικής πάλης. Παρών στη διάδοση του ανατρεπτικού λόγου, είτε μέσω των εκδόσεων Ασύμμετρη Aπειλή, Μόλοτ και Red n Noir, είτε μέσω του κινηματικού εκδοτικού εγχειρήματος Los Solidarios.

Από τον περσινό Σεπτέμβρη κι έπειτα, ο σύντροφος συνεχίζει να συμβάλει μέσα από τα κελιά των φυλακών -με κείμενα, αναλύσεις και τηλεφωνικές παρεμβάσεις του σε κινηματικές εκδηλώσεις- στον πολιτικό διάλογο, την προλεταριακή αυτομόρφωση, την ιδεολογική ζύμωση και τη θεωρητική συγκρότηση του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή, η συλλογή κειμένων του "Ο Γεωπολιτικός Μεντεσές. Ένστολο κράτος. Γεωστρατηγικοί ανταγωνισμοί. Έρπων παγκόσμιος πόλεμος".

Ταυτόχρονα, δεν συνήθισε το θάνατο και μαζί με τον συγκρατούμενο του, σύντροφο και πολιτικό κρατούμενο Βαγγέλη Σταθόπουλο δεν έπαψαν να δημοσιοποιούν το αίσχος της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης της πανδημίας στις φυλακές.

[...] Η απάντηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην υγειονομική κρίση ήταν μία: καταστολή, καταστολή και καταστολή! Το υπουργείο και η Γενική Γραμματεία Εγκληματικής Πολιτικής αντί να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του κατ' ευφημισμό "σωφρονιστικού συστήματος", έχουν ξεκινήσει όλο αυτό το διάστημα μια καταιγιστική επικοινωνιακή εκστρατεία ώστε να δοθεί η ψευδής εικόνα στην κοινωνία πως οι φυλακές είναι γεμάτες σουίτες και οι κρατούμενοι ζουν πλουσιοπάροχη ζωή. Έκαναν τα πάντα για να πείσουν την κοινωνία πως η υγειονομική κρίση είναι απόλυτα ελεγχόμενη, ενώ έφτασαν στο σημείο να διαψεύσουν τις συγκεκριμένες και στοιχειοθετημένες καταγγελίες που κάναμε δημόσια και επώνυμα δείχνοντας την παντελή τους άγνοια και αδιαφορία για την πραγματική κατάσταση στις φυλακές. Είναι τόσο τραγελαφικοί, όμως, που στην ουσία μας είπαν πως πολεμάνε τον κορονοϊό με σαμπουάν και αφρόλουτρα […]Καλά θα κάνει, λοιπόν, η Γ.Γ. Εγκληματικής Πολιτικής αντί να φλυαρεί αδιάκοπα και να διασπείρει συκοφαντίες και fake news για την εφιαλτική κατάσταση στις φυλακές, να στρωθεί στη δουλειά και να λάβει άμεσα μέτρα που να εξασφαλίζουν πιο ανθρώπινες συνθήκες κράτησης. Για να σταματήσει πριν να είναι αργά το καθεστώς της αργής δολοφονίας των χιλιάδων ανθρώπων που στοιβάζονται στις αποθήκες ψυχών των κολαστηρίων, τα οποία κατ' ευφημισμό αποκαλούνται "σωφρονιστικά καταστήματα"…

Βαγγέλης Σταθόπουλος, Πολύκαρπος Γεωργιάδης.

Φυλακή Λάρισας, 03/02/2021

Εν μέσω της τέταρτης φάσης της πανδημίας και αυτής της εγκληματικής διαχείρισής της, οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα άλλο, εντός και εκτός των τειχών, πέρα από την όξυνση της καταστολής. Απαγορεύοντας διαδηλώσεις και ξυλοκοπώντας διαδηλωτές, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα να δολοφονούν εν ψυχρώ και να συγχαίρονται από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, όπως στην περίπτωση του 18 χρόνου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, στήνοντας σκευωρίες εναντίον αγωνιστών με βάση μόνο το DNA, όπως πχ στις πρόσφατες περιπτώσεις των συντρόφων Κώστα Κ. και Χάρη Μ. καθώς και σ' εκείνη των 14 διωκόμενων φοιτητών για την κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΜΠ το προπερσινό Νοέμβρη, κατά τη διάρκεια του απαγορευμένου τριήμερου εορτασμού για την 47η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η κυβέρνηση, οξύνοντας την επίθεση σε όλα τα μέτωπα, μάς υπενθυμίζει ότι την ώρα που η εργατική Τάξη φτωχοποιείται περαιτέρω, οι αγωνιστές στοχοποιούνται και καταστέλλονται και για την Υγεία δεν δίνεται ούτε ένα ευρώ, λεφτά υπάρχουν αφειδώς για τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και τους κλινικάρχες. Την ώρα που οι εργατικές διαδηλώσεις και το δικαίωμα στην απεργία ποινικοποιούνται, οι εργαζόμενοι απολύονται στο σωρό ή οι σχέσεις εργασίας τους ελαστικοποιούνται, τα εργατικά κεκτημένα χάνονται το ένα μετά το άλλο, για τους εξοπλισμούς (των -ως επί των πλείστων- ανεμβολίαστων και αντιεμβολιαστών) αστυνομικών δίνονται δεκάδες εκατομμύρια. Την ώρα που η ανεργία εκτοξεύεται και η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, το πολυεθνικό προλεταριάτο υποβαθμίζεται και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στοιβάζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή επαναπροωθούνται βίαια, αγοράζονται Ραφάλ και η Ελλάδα μετατρέπεται περαιτέρω -με τη βούλα της πρόσφατης στρατιωτικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ- σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση.

Το αστικό Κράτος γνωρίζει ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις στη ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του θα οξυνθούν και απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο θωρακίζεται. Χτίζονται νέες φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών, η εργατική νομοθεσία γίνεται κουρελόχαρτο, o ποινικός και ο σωφρονιστικός κώδικας αυστηροποιούνται, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες στοχοποιούνται, διώκονται, φυλακίζονται.

Σε αυτό το πλαίσιο ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης βρίσκεται για ακόμα μια φορά στο στόχαστρο των αστυνομοδικαστικών μηχανισμών. Γιατί δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, γιατί δεν παραιτήθηκε, δεν ιδιώτευσε. Γιατί στον ανειρήνευτο ταξικό πόλεμο ήταν, είναι και θα είναι με την πλευρά των καταπιεσμένων, των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί είναι με την πλευρά αυτών που "έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο".

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ

ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Στηρίζουμε τη Συγκέντρωση -Πορεία που καλείται από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές το Σάββατο 12 Φλεβάρη στην πλατεία Εξαρχείων στις 20.00

Δίκη. Τετάρτη 2 Μάρτη. Εφετείο Αθηνών (οδός Λουκάρεως) στις 9.00 πμ.

κάλεσμα : Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Αθήνα, Φλεβάρης/Μάρτης 2022