Τρίτη 3 Μαίου 2022 στις 12.00

Μικροφωνική συγκεντρωση για την υπεράσπιση του ασύλου

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Με την έναρξη των γιορτών του Πάσχα, το κράτος γνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία φοιτητ(ρι)ών και μη θα είναι εκτός πόλης λόγω διακοπών ξαναρχίζει τις εργασίες στο εκκενωμένο πια, Στέκι στο Βιολογικό. Λαμβάνοντας τις εργασίες αυτές ως αφορμή, το πρωί της μεγάλης Δευτέρας ομάδα ασφαλιτών εισέρχεται εντός του campus και συγκεκριμένα γύρω από το κτήριο της ΣΘΕ, με ταυτόχρονη ισχυρή παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ περίγυρα του κάμπους, στις Εθνικής Αμύνης και Αγίου Δημητρίου.

Αμέσως πραγματοποιήθηκε αντανακλαστική συγκέντρωση από φοιτητ(ρι)ές, με το κράτος να πάρει για ακόμη μια φορά την πολιτική επιλογή να στείλει τα ΜΑΤ εντός του campus την ίδια κιόλας μέρα, επικαλούμενο την ομαλή συνέχιση των εργασιών. Αν και οι φοιτητ(ρι)ές κατάφεραν να απωθήσουν τις δυνάμεις καταστολής εκτός του κάμπους, αυτές συνέχισαν να εισβάλλουν στον πανεπιστημιακό χώρο καθημερινά, για τις επόμενες δύο, σχεδόν, εβδομάδες. Φοιτήτ(ρι)ες και αγωνίστ(ρι)ες αντιστάθηκαν πολύμορφα σε αυτήν την πρωτόγνωρη κρατική επίθεση, ωστόσο η παρουσία των μπάτσων έξω από το κτήριο της ΣΘΕ αλλά και της Γεωπονίας συνεχίστηκε με αυξανόμενη ένταση.

Εμείς, ως φοιτήτ(ρι)ες αντιλαμβανόμαστε ότι η εισβολή των μπάτσων στις σχολές μας δεν πραγματοποιείται για να διασφαλιστεί ένα κλίμα προστασίας όπως ισχυρίζεται η -οποιαδήποτε- κυβέρνηση, αλλά για να κατασταλεί οποιαδήποτε μορφή αγώνα και αντίστασης. Γίνεται για να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα την επέλαση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, δηλαδή τα ανώτατα όρια φοίτησης, τα πειθαρχικά, τις διαγραφές φοιτητών, την αύξηση του κόστους φοίτησης, την πλήρη επιτήρηση, την «αποστείρωση» και αποπολιτικοποίηση των ζωών μας στο πανεπιστήμιο. Επίσης ως φοιτητές/φοιτήτριες, αναρχικοί/αναρχικές αντιλαμβανόμαστε το campus ως ένα ακόμη πεδίο αγώνα και συνεύρεσης μέσα στο οποίο μπορούμε να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας και να αναζητήσουμε νέους τρόπους να υπάρχουμε και να δρούμε, με όρους αυτοοργάνωσης, αντιιεραρχικότητας και αλληλεγγύης. Γι' αυτό άλλωστε και επιλέγουμε να δημιουργούμε και να υπερασπιζόμαστε τα στέκια και τις καταλήψεις εντός και εκτός πανεπιστημίου, αφού αποτελούν χώρους που προτάσσουν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια ενάντια στην πραγματικότητα της εξαθλίωσης που βιώνουμε.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Όσο οι μπάτσοι θα είναι μέσα στα πανεπιστήμιά μας εμείς δεν θα νιώθουμε ασφαλείς. Οι μπάτσοι δεν περιφρουρούν τίποτα άλλο πέρα από την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τα σχέδια κράτους-κεφαλαίου. Δεν θα σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε.

Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε.

Υπουργοί, Πρυτάνεις, Εργολάβοι βάλτε το καλά στο μυαλό σας : Ο κόσμος του αγώνα θα περάσει από πάνω σας.

ΣΤΕΚΙΑ ΟΡΜΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑΦΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ.

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 19/4.

Ελευθεριακό Σχήμα Δασολογίας