Πέμπτη 12 Μαίου 2022 στις 19.00

Κάλεσμα για συνδιοργάνωση πορείας για τους Δ.Χατζηβασιλειάδη & Β.Σταθόπουλο

Πέμπτη 12 Μαϊου στις 19.00, στο ΑΚΝ: η συνέχεια της κουβέντας για τη συνδιοργάνωση πορείας αλληλεγγύης στους συντρόφους Βαγγέλη Σταθόπουλο και Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη (το Σάββατο 14 Μάη στις 13.00 -προσυγκέντρωση πλατεία Μοναστηρακίου)

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΙ ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΚΑΙ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ

Τον Μάιο του '22, ξεκινά η δίκη σε δεύτερο βαθμό των συντρόφων Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλου, για την κατασταλτική επιχείρηση που εξαπέλυσε το κράτος, τον Οκτώβρη - Νοέμβρη του 2019. Τότε, μετά από μια κλοπή σε μίνι κρατικό καζίνο του ΟΠΑΠ στον Χολαργό, όπου αυτοτραυματίζεται ο αναρχικός Δ. Χατζηβασιλειάδης κι επί τόπου περνά στην παρανομία, ξεκινά επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής με παρακολουθήσεις, απαγωγές συντρόφων, άτυπες ανακρίσεις και μπούκες σε σπίτια, όπου οι μπάτσοι βρίσκουν οπλισμό, μεταξύ του οποίου κι ένα όπλο-σφραγίδα της Οργάνωσης Επαναστατική Αυτοάμυνα.

Έπειτα, συλλαμβάνουν και φορτώνουν με κατηγορίες για συμμετοχή στην Οργάνωση, τον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο που έδωσε στον τραυματισμένο Δ. Χατζηβασιλειάδη τις πρώτες βοήθειες, κι ένα φιλικό πρόσωπο του τελευταίου, στο σπίτι του οποίου είχε καταφύγει όντας τραυματισμένος κι όπου βρέθηκε ο οπλισμός.

Ο Δημήτρης αναλαμβάνει από την παρανομία την αποκλειστική ευθύνη για την κλοπή και για τον οπλισμό, καθώς και για τη φύλαξη του όπλου-σφραγίδα της Οργάνωσης Επαναστατική Αυτοάμυνα αλλά και για την προσπάθεια ανασυγκρότησης του αντάρτικου με βάση τη στρατηγική της Οργάνωσης, η οποία έχει παύσει τη δράση της από το 2017. Οι σύντροφοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό τον Απρίλη του '21, σε πολυετείς ποινές κάθειρξης, με τον φυγά τότε Χατζηβασιλειάδη να δικάζεται ερήμην.

Η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή απ' ό,τι μπορούν να περιγράψουν τα λόγια μας. Ζούμε κάτω από την μπότα αδίστακτων ολιγαρχών, που μοιράζουν στους πληβείους μόνο βόμβες, τρόμο, αρρώστια, φτώχεια κι ατέρμονη εκμετάλλευση. Τι άλλο εκτός από αντίσταση με όλα τα μέσα μπορεί να εγγυηθεί την ελπίδα για μια ελεύθερη ζωή; Το πρόταγμα της αδιάκοπης επαναστατικής πάλης δεν είναι θεωρία, αλλά ενσαρκώνεται από όσους/ες οργανώνονται σήμερα ενάντια στην τυραννική εξουσία. Οι ένοπλοι αντάρτες που σηκώνουν την ευθύνη να ζωντανεύουν αυτό το πρόταγμα εδώ και τώρα, αποτελούν την πρώτη ύλη του επαναστατικού κινήματος.

Στο πρόσωπο του συντρόφου Δ. Χατζηβασιλειάδη, που αιχμαλωτίστηκε τον Αύγουστο του '21, μετά από 2 χρόνια φυγής, το κράτος τιμωρεί την ανάληψη αυτού του κοινωνικού καθήκοντος, δηλαδή της έμπρακτης αντίστασης στο καθεστώς τρομοκρατίας του. Με τα λόγια του συντρόφου, η Οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα αποτέλεσε ένα παράδειγμα «όπου το αντάρτικο, ξεκινώντας με τις ελάχιστες διαθέσιμες πολιτικές δυνάμεις, επιχειρεί να δυναμώσει την κοινωνική εξέγερση, να την προστατεύσει και να καταθέσει επαναστατική γραμμή εντός της» κι «έκανε το καθήκον της, όπως μπόρεσε, για όσο υπήρχε ένα συλλογικό σώμα που αναγνώριζε αυτό το καθήκον».

Την ίδια στιγμή, το κράτος αντιλαμβάνεται πλήρως ότι για να πλήξει το αντάρτικο, πρέπει να πλήξει την κοινωνική κι έμπρακτη αλληλεγγύη που αποτελεί το υπόστρωμα κάθε απελευθερωτικού αγώνα. Τιμωρεί με την πρωτοφανή εκδικητικότητα των 19 χρόνων κάθειρξης, τον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο, που βοήθησε έναν τραυματισμένο αγωνιστή σε κατάσταση φυγής, χωρίς να τον παραδώσει στην καταστολή, ενσαρκώνοντας έτσι τη συνείδηση και τη στάση της έμπρακτης αλληλεγγύης. Με τη δίκη που έγινε και τη δίκη που ξεκινάει στις 18 Μαΐου, το κράτος ποινικοποιεί την αλληλεγγύη στη μεθόριο της επαναστατικής πάλης.

Στο πλαίσιο της τρέχουσας συγκυρίας, η επαναστατική πάλη δίχως σύνορα συναντά το αντιμιλιταριστικό καθήκον του αγώνα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό. Η σύγκρουση με τους μιλιταριστικούς μηχανισμούς μέσα από την ταξική πάλη, με σκοπό την αποδόμηση της κρατιστικής πολιτικής διεξαγωγής διακρατικών πολέμων μέσω εθνικών στρατών, εκτείνει την αλληλεγγύη μας όπου τα κράτη κι οι στρατοί σκοτώνουν ανά τη γη. Το πρόταγμα για αδιάλλειπτη και συστηματική επαναστατική πάλη, δεν μπορεί παρά να είναι διεθνιστικό, και τα σκεπτικά οργάνωσης και δράσης όσων πλήττονται, δεν μπορούν παρά να είναι παγκόσμια, για την αντεπίθεση απέναντι στην ισοπέδωση της αλληλεγγύης στα σύνορα. Βιώνοντας τον γενικευμένο πόλεμο εντός του καπιταλισμού, κι ας μεταστοιχειώνει η κυριαρχία με ζήλο, σημεία του σε «ειρήνη», η αλληλεγγύη κι η συνοργάνωση επαναστατικών αναχωμάτων έξω από τις συνοριακές χαρακιές, μπορούν να ανοίξουν τον ορίζοντα της επαναστατικής προοπτικής.

Υπερασπιζόμενοι/ες τον αγώνα για μια κοινωνία αταξική κι ελεύθερη από την κανιβαλική εξουσία, οφείλουμε να σταθούμε μαχητικά αλληλεγγυοι/ες με όσους υπερασπίζονται στην πράξη, την επαναστατική οργάνωση των καταπιεσμένων. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε όσους με βαρύ κόστος κάνουν πράξη, το πραγματικό νόημα της αλληλεγγύης.

«… ο χειμώνας πέρασε, η άνοιξη ήρθε, το καλοκαίρι θα έρθει, το φθινόπωρο θα έρθει κι ο χειμώνας θα έρθει ξανά, οι εποχές θα περάσουν, αλλά εμείς θα παραμείνουμε εδώ»1

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΙ ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗ

ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ

Πρωτοβουλία αλληλέγγυων

1 Καθένας από μας γίνεται μια ατομική βόμβα που θα εκραγεί στην καρδιά σου - Βουνό, πόλη, αντάρτικο σε Κουρδιστάν-Τουρκία, 28/05/2020

πηγή : email που λάβαμε στις 8 Μαΐου 20h