Τετάρτη 25 Μαίου 2022 στις 19.00
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ/ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ενώ είχε συλληφθεί και στο παρελθόν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων σε αντιπολεμικές και αντικρατικές/ αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις. Από την συμμετοχή σε αναρχικές μαθητικές ομάδες στα εφηβικά του χρόνια μέχρι τους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007 και τον Δεκέμβρη κι από τις μάχες ενάντια στα μνημόνια μέχρι μία σειρά αγώνων των φυλακισμένων ο σύντροφος αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική δυστοπία χωρίς να απαρνηθεί τις ιδέες του, χωρίς να μετανοήσει για τις επιλογές του.
Ο Γιάννης συνεχίζει να βρίσκεται φυλακισμένος παρόλο που έχει εκτίσει την απαιτούμενη ποινή για την υφ' όρον αποφυλάκιση αλλά και την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης (που δεν συγχωνεύεται) για το πειθαρχικό παράπτωμα της απόδρασης, ενώ από τη Δευτέρα 23 Μαΐου βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του.
Πιο συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2021 έπειτα από 8,5 περίπου χρόνια φυλακής, ο Γιάννης συμπλήρωσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκιση του. Στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας όμως, ως άλλη αστυνομία σκέψης, αποφάσισε πως ο σύντροφος "δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων", παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του. Απόφαση που βασίζεται στο ότι ο σύντροφος ύστερα από τη στέρηση των εκπαιδευτικών και τακτικών αδειών του και μπροστά στον κίνδυνο να μεταχθεί σε κλειστή φυλακή, απέδρασε τον Ιούνιο του 2019 από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας, στο ότι έχει καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας αλλά και στο ότι δεν προέβη σε δήλωση μετάνοιας, αντιθέτως υπερασπίστηκε ηθικά και πολιτικά την επιλογή της στοχευμένης ληστείας σε ένα μηχανισμό του πλούτου έναντι μιας κοινής ληστείας όπως αυτής περαστικών ανθρώπων. Μάλιστα στην ανέλπιστη προσπάθεια τους να στηρίξουν τη απόφαση αυτή, πέφτουν σε κατάφωρη αντίφαση. Παρόλο που αναγνωρίζουν ότι ο σύντροφος δεν αποποιήθηκε της ταυτότητας του αναρχικού και των επιλογών του, αποδεικνύοντας τη συνέπεια και την αμετανόητη στάση του παρουσιάζουν την επιδείχθεισα καλή διαγωγή του στη φυλακή προσχηματική και κατ'επίφαση καλή.
Γνωρίζουμε κι εμείς μαζί του πως δεν τον λένε δολοφόνο Κορκονέα, δεν είναι κομμάτι του σάπιου συστήματος, δεν είναι φασίστας, δεν είναι βιαστής ούτε γυναικοκτόνος και για αυτό δεν πρόκειται να έχει καμία επιεική μεταχείριση. Αντίθετα είναι όμηρος της δικαστικής μαφίας, μέχρι να κρίνει κάποιος δικαστής ότι πληροί τις αόριστες "ουσιαστικές προϋποθέσεις" για να αποφυλακιστεί.
Στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα μέσα σε έναν νέο ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης το εξουσιαστικό σύμπλεγμα εμπλουτίζει το οπλοστάσιο του, και η καταστολή αναβαθμίζεται διαρκώς μπροστά στους "σεισμούς που μέλλονται να 'ρθουν" (πανεπιστημιακή αστυνομία και τουρνικέ στα πανεπιστήμια, συνεχείς αναβαθμίσεις του τρομονόμου και του ποινικού κώδικα, περιστολή του δικαιώματος στη διαδήλωση και στην απεργία, ιδιώνυμο για συγκρούσεις σε πορείες, φίμωση των ελάχιστων αντιφρονούντων δημοσιογράφων, εκδικητική μεταχείριση στους πολιτικούς κρατουμένους). Με πολυποίκιλα μέσα συνεχίζεται η επίθεση σε κάθε εργαζόμενη/ο, μετανάστη/τρια, καταπιεσμένο/η, σε όσα περισσέυουν, κάθε αγωνιζόμεο κομμάτι, καθένα που εξεγείρεται. Η αλληλεγγύη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της επιβίωσης μας και μονόδρομο για όσους και όσες αρνούνται να υποταχθούν στην εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου.
Η ομηρία του Γιάννη και η άρνηση της αποφυλάκισης που δικαιούται από τον περασμένο Δεκέμβρη, αφορά πολλούς περισσότερους από τον ίδιο, αποτελεί ένα σημείο συμπύκνωσης της ταξικής και κατασταλτικής βίας που δεχόμαστε. Έτσι και η υπόθεση της απελευθέρωσής του, πρέπει να γίνει σημείο συσπείρωσης και πάλης όλου του κινήματος που οφείλει να στηρίζει, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, τους πολιτικούς κρατουμένους απέναντι στο ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που τους έχει επιβληθεί. Γιατί είναι μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, από τις μάχες χαρακωμάτων που κράτησαν ζωντανή την ύπαρξή μας στο δρόμο τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι το φοιτητικό κίνημα πέρσι στη Θεσσαλονίκη, κι από την απεργία πείνας του κομμουνιστή Δ. Κουφοντίνα, μέχρι τους υποδειγματικούς και επίμονους εργατικούς αγώνες στον Πειραιά, στην Καβάλα, στην E-food και στη Λάρκο όπου μία γενιά αγωνιστών και αγωνιστριών ατσαλώνεται και μαθαίνει εκ νέου, κόντρα στην ηττοπάθεια που κυριαρχεί, τον τρόπο να αλλάζει τους συσχετισμούς δύναμης.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη (Θεσσαλονίκη)