Δευτέρα 30 Μαίου 2022 στις 18.00

5 καλέσματα : 1 2 3 4 5

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

Στηρίζουμε και καλούμε στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη

ΑΜΕΣΗ ΑΠOΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5/2022

Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει εκτίσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο αρνείται την αποφυλάκιση του με το πρόσχημα, ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Αυτή η επιπλέον κράτηση, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσει επιλογές και στάσεις αγώνα.

Μετά την πρώτη απόρριψη της αίτησης του για υφ΄ όρων απόλυση το Φεβρουάριο έρχεται η δεύτερη αρνητική εισαγγελική πρόταση, τώρα τον Μάιο, με τους αρμόδιους δικαστές να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν χρονικά την αποφυλάκιση του, ή μάλλον να δηλώνουν, ότι ο σύντροφος θα χρειαστεί να παραμείνει για αόριστο ακόμα χρονικό διάστημα στη φυλακή έως ότου κριθεί με βάση τις ορέξεις τους, ότι δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο. Για να δικαιολογηθεί αυτή η επ' αόριστον ομηρία του συντρόφου επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος "δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης, καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων". Πρόκειται δηλαδή για προληπτική παράταση κράτησης ενός κρατουμένου χωρίς χρονικό ορίζοντα.

Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που εφαρμόζεται στην περίπτωση του συντρόφου, όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες που έχουν συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής τους δικαιούνται την υφ ' όρων αποφυλάκιση τους εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η υφ' όρων απόλυση είναι ένα αγωνιστικό κεκτημένο των κρατουμένων. Ένα κεκτημένο που μαζί με κάποια άλλα λίγα, όπως οι ολιγοήμερες άδειες, κερδήθηκαν την εποχή του σκληρού καθεστώτος εγκλεισμού και των αιματηρών εξεγέρσεων στις φυλακές.

Σε μια περίοδο όπου η δομική κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει και οι πολεμικές συγκρούσεις επεκτείνονται πλέον και σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι στρατηγικές προληπτικής αντιεξέγερσης αποτελούν την πολεμική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των κοινωνικών- ταξικών αντιστάσεων. Στο μέτωπο της ποινικής καταστολής, οι ποινικοί κώδικες αυστηροποιούνται ενώ το καθεστώς εξαίρεσης για όλους τους πολιτικούς κρατούμενους συνεχίζει να βαθαίνει και να οξύνεται. Το αίτημα του συντρόφου για την άμεση αποφυλάκιση του αποτελεί έναν αγώνα για να σπάσει η εκδικητική πρακτική του προληπτικού εγκλεισμού και αποκτάει ειδικό βάρος γιατί οι πολιτικοί κρατούμενοι λόγω των πολιτικών επιλογών τους, είναι η προμετωπίδα του κοινωνικού - ταξικού πολέμου. Ο αγώνας του συντρόφου για την αποφυλάκιση του δεν είναι επομένως ένας στενός αγώνας, που αφορά τον ίδιο αποκλειστικά. Είναι μια αγωνιστική επιλογή συνολικά ενάντια σε ένα καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται αυθαίρετα και καταχρηστικά απέναντι σε κάθε κρατούμενο που έχει μια αξιοπρεπή στάση αλλά και πιο ειδικά ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης εις βάρος πολιτικών κρατουμένων, αναρχικών ή κομμουνιστών.

Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για έναν κόσμο χωρίς φυλακές και συρματοπλέγματα, χωρίς σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς την λεηλασία και την καταστροφή του πλανήτη από τις πολυεθνικές, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, χωρίς φτωχούς και πλούσιους, χωρίς έμφυλη και φυλετική καταπίεση.Για αυτό τον κόσμο αγωνιζόμαστε, για αυτό τον κόσμο αγωνίζεται ο σύντροφος μέσα από την απεργία πείνας που διεξάγει.

Να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε από κοινού με όλες μας τις δυνάμεις την αποφυλάκιση του συντρόφου.

Να στήσουμε αναχώματα απέναντι στην απόπειρα εξόντωσης του απεργού πείνας.

Η ΕΠ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

κάλεσμα : Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/87756/


1 2 3 4 5

Ως "Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές" καλούμε την Δευτέρα 30/05, 18:00 στο εφετείο, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.

για την εν εξελίξει από 23/5 απεργία πείνας του αναρχικού αιχμαλώτου Γ. Μιχαηλίδη

ή αλλιώς...

πως η επιλογή της ευθείας αναμέτρησης με τον θάνατο είναι η επιθετική διεκδίκηση της ζωής

"Το χειρότερο δεν είναι

που μ' έκλεισαν σ' αυτή τη φυλακή

και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν,

μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου…"

Τον Δεκέμβριο του 2021, έπειτα από 8 χρόνια, 3 μήνες και 11 μέρες αιχμαλωσίας στα χέρια του κράτους, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης συμπλήρωσε τις δικονομικά τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφάσισε πως ο σύντροφος «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του επ' αόριστον. Μια απόφαση που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την εκδικητικότητα του κράτους και των μηχανισμών του απέναντι σε όποιον/α αγωνίζεται με συνέπεια και πάθος για την καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της υποταγής.

Σύμφωνα με τους δικαστές, η απόφαση για επ' αόριστον παράταση της αιχμαλωσίας του Γιάννη Μιχαηλίδη, στηρίζεται σε δύο σκέλη. Από τη μία, ο σύντροφος κρίνεται από τους δήμιους της αστικής δημοκρατίας ως «μη επαρκώς σωφρονισμένος», μιας και δεν υπέγραψε δηλώσεις μετανοίας και υπερασπίστηκε πολιτικά τις επιλογές του. Από την άλλη, στην απορριπτική απόφασή τους αναφέρουν πως η επιδειχθείσα καλή διαγωγή του συντρόφου καθ' όλη τη διάρκεια της ομηρίας του στη φυλακή είναι κατ' επίφαση και την αποδίδουν σε λόγους προσχηματικούς. Η επιτηδευμένη νομικά ρευστότητα της έννοιας του σωφρονισμού δίνει τη δυνατότητα στον κάθε δικαστή να αποφασίζει είτε βάσει προσωπικών πολιτικών πεποιθήσεων είτε βάσει εντολών που δίνονται απ' την εκάστοτε πολιτική εξουσία για το αν ο κρατούμενος που εξετάζεται η αίτηση αποφυλάκισής του έχει τιμωρηθεί αρκετά. Ωστόσο, γνωρίζουμε καλά πως ο κρατικός σαδισμός απέναντι στους κατ' εξοχήν εχθρούς του ίδιου του κράτους και όσους επιλέγουν να διαρρήξουν το κρατικό μονοπώλιο της βίας δεν έχει όρια. Αυτός είναι και ο λόγος που ανέκαθεν οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές φυλακισμένοι τείθονταν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης, που στοχεύει στην φυσική και πολιτική εξόντωσή τους.

Παρακολουθούμε λοιπόν, για ακόμη μία φορά την κρατική και πολιτική εξουσία να επιδίδεται σε ασκήσεις εκπειθάρχησης, σωφρονισμού και εκδικητικότητας πάνω στις ζωές όσων αρνούνται να γίνουν ψηφίδες στο ψηφιδωτό της κανονικότητας. Πάνω στις ζωές όσων "περισσεύουν" και όσων στέκονται με πείσμα απέναντί στους κρατικούς διώκτες τους μέσα στα χρόνια. Μπορεί η υπόθεση του Γιάννη να είναι μια φαινομενικά δικονομική υπόθεση, όμως από πίσω της κρύβει όλη την ουσία του κράτους και της αστικής δικαιοσύνης.

Η επίθεση που ξεδιπλώνεται απ' την πλευρά του κράτους στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες και στα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με το αίμα των φυλακισμένων ανά τα χρόνια δεν είναι μία κίνηση σε κενό χρόνο. Έρχεται σε μία περίοδο που εν μέσω πολέμων, ανατιμήσεων, φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης επιχειρείται απ' την πλευρά της κυριαρχίας να σταλθεί ένα μήνυμα προς όσες/όσους επιλέξουν να αντισταθούν στη λεηλασία των ζωών τους. Και το μήνυμα είναι σαφές: Η κοινωνική "ειρήνη" θα διατηρηθεί με κάθε κόστος και με κάθε μέσο. Έτσι, το κράτος εν μέσω των αλλεπάλληλων και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων των δύο τελευταίων δεκαετιών και εν όψει μιας πιθανής κοινωνικής αναταραχής που διαφαίνεται πως θα ξεδιπλωθεί στο εγγύς μέλλον θωρακίζεται, αναβαθμίζοντας τα θεσμικά του όπλα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η διαρκής επίθεση στα ήδη κατακερματισμένα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, η τοποθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές και η ασφυκτική αστυνομοκρατία στον δημόσιο χώρο. Στο ίδιο πλαίσιο, το κράτος, μέσω της αυστηροποίησης του νέου ποινικού κώδικα και της εφαρμογής ειδικής "αντιτρομοκρατικής" νομοθεσίας για τους πολιτικούς του αντιπάλους, δημιουργεί ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης για τους/ις πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες, επιχειρώντας από τη μία να αποπολιτικοποιήσει τη δράση τους, και από την άλλη να παρατείνει την ομηρία τους (κόψιμο αδειών, άρνηση αποφυλακίσεων κτλ).

Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαστε δίπλα στον αγώνα του συντρόφου μας με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς στο πρόσωπο του Γιάννη οι εχθροί τις ελευθερίας αναγνωρίζουν όλα αυτά που φοβούνται και απεχθάνονται, για αυτό και τον εκδικούνται. Γιατί ο σύντροφός μας βρίσκεται σε μια διαρκή ριζοσπαστική τροχιά από τα χρόνια που ως μαθητής συμμετείχε στον αναρχικό χώρο και τόσα χρόνια μετά παραμένει αδιάλλακτα κομμάτι των αγώνων εντός και εκτός φυλακών. Από τη συμμετοχή του στους φοιτητικούς αγώνες της περιόδου 2006-2007 και την δράση του ενάντια στη λεηλασία & εμπορευματοποίηση της φύσης στην πάρνηθα το 2007, μέχρι την παρουσία του στην εξέγερση του Δεκεμβρη του '08 και τις αντιμνημονιακές συγκρούσεις του 2010-2012, ο Γιάννης ήταν ένας από αυτούς/ες που κατέστησαν εφικτή τη συνέχιση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Ως απότοκο των επιλογών του και των κατασταλτικών κινήσεων/μεθοδεύσεων προς το πρόσωπό του, τα τελευταία 10 χρόνια ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε σε καθεστώς ομηρίας είτε κυνηγημένος από τους φρουρούς του καθεστώτος. Κι όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν κατάφερε να κάμψει την αγωνιστικότητα, το εξεγερσιακό πείσμα και την αναρχική δράση του συντρόφου.

Για αυτό και η απεργία πείνας του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη δεν αποτελεί μια προσωπική διεκδίκηση, αποκομμένη από το ευρύτερο κάδρο των κοινωνικών αγώνων. Όπως γράφει ο ίδιος ο σύντροφός μας στο κείμενό του: «[...]σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, τη μάχη που διεξάγω για την ελευθερία μου την αντιλαμβάνομαι και ως μια απελπισμένη προσπάθεια συμμετοχής στον ευρύτερο αγώνα από τον οποίο ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μου με έχει αποκόψει. Γι' αυτό και δεν θεωρώ ότι πρέπει να διεκδικήσω την αποκλειστικότητα των κινηματικών αναφορών, αλλά να προτάξω την επανασύνδεση του αγώνα για την απελευθέρωση των φυλακισμένων αναρχικών με τις ιδέες που τους οδήγησαν στη σύγκρουση με το σύστημα και προκάλεσαν τη φυλάκισή τους. Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους. Αντίθετα καλώ σε μια σχέση επαναστατικής αλληλεγγύης στη βάση των κοινών προταγμάτων και ενός κοινού αγώνα με πολλαπλές αιχμές, που συντονίζει την οργή που αισθάνονται διαφορετικοί άνθρωποι βιώνοντας διαφορετικές συνθήκες με τις ίδιες όμως αιτίες.

Και τέλος, γνωρίζοντας ότι είναι πιθανό ενδεχόμενο αυτή η απεργία να είναι το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μου, επιθυμώ να του δώσω ακριβώς αυτή τη διάσταση η οποία με εκφράζει συνολικά: Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων…»

Το σώμα του Γιάννη αυτή τη στιγμή γίνεται οδόφραγμα απέναντι στη ολοένα και εντεινόμενη επελαύνουσα κρατική καταστολή. Γίνεται η συνέχιση των αγώνων εντός των τειχών, αυτής της ιδιάζουσας πολιτικής διελκυστίνδας που διεκδικεί απ' την πλευρά των καταπιεσμένων τις μικρές ανάσες "ελευθερίας" μέσα στο ανελεύθερο περιβάλλον των φυλακών. Ο αγώνας που ξεκινάει ο σύντροφος είναι ένας αγώνας ενάντια στον θάνατο, την ίδια στιγμή που αναμετριέται μαζί του διεκδικώντας επιθετικά τη ζωή. Και σε αυτόν τον αγώνα ο Γιάννης δεν θα είναι μόνος.

Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τις/ους πολιτικές/ους κρατούμενες/ους

Δύναμη & λευτεριά στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη

Αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο

Μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής

κάλεσμα : Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/87750/


1 2 3 4 5

Ως "Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων αγωνιστών-στριών " καλούμε την Δευτέρα 30/05, 18:00 στο εφετείο, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.

Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας από το 2013, βρίσκεται για μία ακόμη φορά σε ένα καθεστώς ιδιότυπης δικονομικής ομηρίας. Ενώ, μετά τη συγχώνευση των ποινών του και την έκτιση της ποινής για την απόδρασή του, θεμελίωσε το δικαίωμα να αποφυλακιστεί υπό όρους, όπως ρητά προβλέπουν οι δικοί τους νόμοι, το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο απέρριψε την αίτησή του, με ένα βούλευμα που ξεκάθαρα αποτυπώνει την εκδικητική στάση που έχουν ήδη αποφασίσει να τηρήσουν οι δικαστές απέναντί του.

Η άρνηση του συντρόφου να εκφράσει την πολυπόθητη για αυτούς δήλωση μετάνοιας για την πράξη της ληστείας για την οποία καταδικάστηκε ότι τέλεσε στο διάστημα που βρισκόταν δραπέτης, χρησιμοποιείται για ακόμη μία φορά ως υποτιθέμενο, αυθαίρετο νομικό επιχείρημα (το οποίο όμως δεν προβλέπεται καν από το νόμο) για να δικαιολογήσουν την παράταση του εγκλεισμού του συντρόφου.

Η επιμονή αυτή εκδηλώνει την εκδικητική εμμονή των αρχών απέναντι στο Γιάννη, για την αμετανόητη στάση που έχει τηρήσει σε όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και σε όλες τις συνθήκες που βρέθηκε (φυγοδικίας, κράτησης, απόδρασης). Η συνέπειά του να υποστηρίζει μέχρι τέλους κάθε φορά την επιλογή της μη υποταγής, τον φέρνει και πάλι ενώπιον της εφαρμογής εις βάρος του ενός κατασταλτικου πλαισιου, αυτή τη φορά με τη μορφή επιβολής εγκλεισμού με αόριστο χρόνο λήξης, αφού με την απόρριψη της αίτησης για υφ' όρων απόλυση από το συμβούλιο, μένει ασαφές και επικίνδυνα αόριστο το πόσα χρόνια τελικά χρειάζεται να παραμείνει κάποιος αιχμάλωτος στα κελιά της δημοκρατίας, για να θεωρηθεί ότι η δικαιοσύνη και ο σωφρονισμός πέτυχαν το «έργο τους».

Υπό αυτές τις συνθήκες ο σύντροφός μας αποφάσισε να προχωρήσει στο έσχατο μέσο αγώνα βάζοντας σε ομηρία το σώμα και τη ζωή του, την ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ. Από τη Δευτέρα 23/5 ο Γιάννης αρνείται την πρόσληψη τροφής διεκδικώντας να γίνει δεκτό το νέο αίτημα για άμεση αποφυλάκιση του.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο σύντροφό μας, στις επιλογές που ακολούθησε και στη μάχη του ενάντια στη νέα ιδιότυπη κατασταλτική μέγγενη που τον έχουν ρίξει. Απέναντι στην εκδικητική μανία των αρχών, θα μας βρουν αδιαπραγματευτα δίπλα στον Γιαννη, που μετα από 11 χρόνια συνεπούς και αμετανόητου αγώνα, βάζει ανάχωμα την ίδια του τη ζωή, αρνούμενος να υποχωρήσει στιγμή στον αγώνα του για ελευθερία.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΊΟ ΑΘΗΝΏΝ ΣΤΙΣ 18:00 ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30/5

κάλεσμα : Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων αγωνιστών-στριών

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/87752/


1 2 3 4 5

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΏΣΕΙΣ: 30/05, 18:00, ΕΦΕΤΕΊΟ 02/06, 19:00, ΣΎΝΤΑΓΜΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Καλούμε την Δευτέρα 30/05, 18:00 στο Εφετείο, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη και στις 02/06, 19:00 στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσης σε συγκέντρωση στη Πλατεία Συντάγματος.

« Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.

Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων…

…μέχρι την καταστροφή του τελευταίου κλουβιού».

Γ. Μιχαηλίδης

Ο σύντροφος Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται για πάνω από μια δεκαετία άλλοτε καταζητούμενος και διωκόμενος από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και άλλοτε φυλακισμένος με τη βούλα της αστικής δικαιοσύνης. Όλα αυτά τα χρόνια υπερασπίστηκε την αναρχική του πολιτική ταυτότητα και τις επιλογές του με συνέπεια και μαχητικότητα. Δεν προέβη σε δηλώσεις μετανοίας και δεν αποκήρυξε την δράση του ως αναρχικός - με αντάλλαγμα ευεργετήματα - κάτι που τόσο απεγνωσμένα ζητούν το κράτος και οι δικαστές του από τους πολιτικούς κρατούμενους με επίφαση τον «σωφρονισμό» τους, αλλά με απώτερο σκοπό την ταπείνωση του/-ης κάθε αγωνιστή/-στριας που βρίσκεται εντός των τειχών, την σύνθλιψη του ήθους και την ιδεολογική μεταστροφή συνοδευόμενη πάντα από τα ανάλογα εχέγγυα για την απόσχιση από τις επαναστατικές ιδέες και πράξεις στο μέλλον.

Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έπειτα από περίπου οκτώ μισή χρόνια φυλάκισης, o σύντροφος συμπλήρωσε τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες του τις ποινές. Στις 22/2/2022, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας έκρινε ότι δεν πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι "δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων", αναφορά τόσο γενική που δεν διασαφηνίζεται καν υπό ποιες προϋποθέσεις θα πάψει να συντρέχει ο «κίνδυνος» αυτός. Στο σκεπτικό της απορριπτικής απόφασης του δικαστηρίου σημειώνεται επίσης ότι η επιδειχθείσα καλή διαγωγή του συντρόφου στη φυλακή είναι κατ' επίφαση καλή, αποδίδοντάς τη σε λόγους προσχηματικούς για την επίτευξη ενός απώτερου σκοπού.

Το όλο σκεπτικό εν ολίγοις εξαντλείται στο ότι ο σύντροφος ύστερα από τη στέρηση των εκπαιδευτικών και τακτικών αδειών και μπροστά στον κίνδυνο να μεταχθεί σε κλειστή φυλακή απέδρασε το καλοκαίρι του 2019 καθώς επίσης και στη διάπραξη εκ μέρους του ληστείας τράπεζας για την οποία ανέλαβε την πολιτική ευθύνη καταδεικνύοντας την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα σε μια κοινή ληστεία και στη ληστεία μιας τράπεζας ως μηχανισμού πλούτου και καταδυνάστευσης της κοινωνίας.

Ταυτόχρονα και σύμφωνα με τους ίδιους τους τους νόμους η απόδραση, για την οποία ο σύντροφος έχει εκτίσει πειθαρχική ποινή και ποινή κράτησης και δεν συγχωνεύεται με τις άλλες ποινές και έτσι δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επ' αορίστου ως δικαιολογητική βάση για την άρνηση της ελευθερίας του κρατούμενου.

Την Πέμπτη 12/5 το Δικαστικό Συμβούλιο Άμφισσας εξέτασε την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη και θα αποφανθεί το προσεχές διάστημα για τον αν ο σύντροφος θα αποφυλακιστεί όπως και δικαιούται ή αν θα συνεχιστεί η επ' αορίστων αιχμαλωσία του.

Στις 23/05 ο Γ. Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς προληπτικής αιχμαλωσίας του, διεκδικώντας την άμεση αποφυλάκισή του. Ο σύντροφος βάζει λοιπόν το σώμα του ως ανάχωμα απέναντι στην κρατική καταστολή και την επ' αορίστου αιχμαλωσία του, συνδέοντας τον αγώνα του αυτόν με τον αγώνα για την συνολική απελευθέρωση του ανθρώπου, μην υποχωρώντας στιγμή στον αγώνα του για ελευθερία.

Ως αναρχικοί/-ες, κομμουνιστ(-ρι)ές στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα δίπλα στον σύντροφό μας, ενώνουμε τις φωνές μας με τη δική του, αντιλαμβανόμενοι/-ες την αποφυλάκισή του ως υπόθεση όλων μας. Ο αγώνας αυτός μπορεί να διεξάγεται εντός των τειχών των «σωφρονιστικών» κολαστηρίων, απλώνεται όμως έξω από αυτά και αφορά όμως κάθε άνθρωπο μάχεται για μια κοινωνία ελεύθερη.

Άλλωστε, δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη περί «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη τους είναι ταξική, δομημένη για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εξουσίας και της κυριαρχίας και να ¨χαλιναγωγεί¨ τους από τα κάτω, τους/-ις εργάτ(-ρι)ες, τους φτωχοδιαβόλους, τους/-ις μετάναστ(-ρι)ες που βιώνουν στο πετσί τους τη στυγνότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Την ίδια στιγμή οι εγκληματίες του λευκού κολάρου, οι βιαστές, οι μπάτσοι, οι φασίστες απολαμβάνουν την πλήρη κάλυψη της δικαιοσύνης ενώ οι από τα κάτω, οι αγωνιστ(-ρι)ες στοιβάζονται και δολοφονούνται στις φυλακές - στρατόπεδα συγκέντρωσης. Φτάνει μια ματιά στην πρόσφατη κοινωνική πραγματικότητα, με την αθώωση των μπάτσων δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου/ της Ζackie oh!, με την δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.Α.Σ., το ομαδικό βιασμό στην Θεσσαλονίκη από πλούσιους γόνους και επιχειρηματίες, την πλήρη απόκρυψη της δίωξης για προμήθεια ναρκωτικών ουσιών σε ανήλικα αγόρια από τον αντιπροέδρο του ΣτΕ και στενό φίλο της ΠτΔ Σακελλαροπούλου, Παναγιώτη - Κίμωνα Ευστρατίου, τις καθημερινές επαναπροωθήσεις μεταναστών από το ελληνικό κράτος και το λιμενικό του σε αγαστή συνεργασία με τη FRONTEX και τις επακόλουθες δολοφονίες τους στα σύνορα κ.α. δίχως την αναζήτηση καμίας ποινικής ευθύνης, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ούτε αμερόληπτη ούτε ανεξάρτητη, αλλά ταξική.

Δυο κόσμοι λοιπόν βρίσκονται σε διαρκή και ανειρήνευτη σύγκρουση μεταξύ τους. Από τη μία στέκεται ο κόσμος του αγώνα, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, της αντίστασης. Από την άλλη σέρνεται ο κόσμος της εξουσιομανίας, της κτηνώδους επιβολής, των δικαστηρίων και των αποφάσεων τους, που κραυγάζουν ώστε να μας πείσουν ότι ο αγώνας για ισότητα, αλληλεγγύη και μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερη δίχως την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, είναι μάταιος.

Απέναντι στα κελεύσματά τους στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα αλληλέγγυες/-οι στον αναρχικό αγωνιστή Γ. Μιχαηλίδη που με τη στάση του και τη δράση του αποδεικνύει ότι δεν αποδέχεται το ¨τέλος της ιστορίας¨ και απαιτούμε την άμεση αποφυλάκισή του. Η ανυποχώρητη στάση του συντρόφου και η συνέπειά του ανοίγουν δρόμους αποδεικνύοντας ότι ο αγώνας σημαίνει πολιτική στράτευση και πίστη στην υπόθεση.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΕΠ' ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΤΟΥ

ΚΑΝΕΝΑΣ/-ΙΑ ΜΟΝΟΣ/-Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ταξική Αντεπίθεση - Ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(-ρι)ών

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1618875/


1 2 3 4 5

Κάλεσμα σε Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

Καλούμε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γίαννη Μιχαηλίδη τη Δευτέρα 30/5 στις 18:00 στο Εφετείο.

Επικίνδυνος για τέλεση νέων αδικημάτων

ή Η "ΤΥΧΑΙΑ" ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ

ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Εδώ και περίπου μια δεκαετία, ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας για τη δράση του, είτε διωκόμενος από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Η αγωνιστική του στάση εντός και εκτός των τειχών, η αξιοπρέπεια των επιλογών του και η μαχητικότητα που έχει επιδείξει απέναντι στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης δεν θα μπορούσαν παρά να μας τοποθετήσουν αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του. Μετά την απόδραση του από τις φυλακές Τίρυνθας στις 7/6/19, αγωνιζόμενος για την ελευθερία του και αμφισβητώντας για άλλη μια φορά έμπρακτα την παντοδυναμία των κατασταλτικών μηχανισμών, ο σύντροφος συλλαμβάνεται εκ νέου στις 29/1/20 μαζί με τις συντρόφισσες Δήμητρα Βαλαβάνη και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, και αντιμετωπίζουν ένα ακόμη σαθρό κατηγορητήριο για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης το οποίο και καταρρέει συθέμελα στο δικαστήριο. Μετά από ακόμα δύο χρόνια εγκλεισμού, ο σύντροφος συμπληρώνει όλες τις τυπικές προϋποθέσεις της υφ'όρων αποφυλάκισής του στις 29/12/21, συμπεριλαμβανομένης της πειθαρχικής ποινής για την απόδραση. Η αίτηση αποφυλάκισης που καταθέτει απορρίπτεται από το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας, γεγονός που του γνωστοποιείται στις 22/2/2022. Το σκεπτικό της απόφασης είναι το γνωστό πλέον πασπαρτού του "κινδύνου τέλεσης νέων αδικημάτων".

"Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα."

Το δικαστικό σύμπλεγμα για μια ακόμα φορά κρίνει πολιτικές αντιλήψεις και ιδεολογίες ως καθ΄ αυτά αδικήματα βασιζόμενο στο ότι ο σύντροφος ουδέποτε αποποιήθηκε την πολιτική του ταυτότητα, υπερασπίστηκε την επιλογή της απαλλοτρίωσης τράπεζας, ενώ ταυτόχρονα αυτό που αναγνωρίζεται ως "καλή διαγωγή" σε άλλες περιπτώσεις, οι ίδιοι μηχανισμοί τo απορρίπτουν ως προσχηματικό. Αυτή η αιτιολόγηση χρησιμοποιείται εργαλειακά από μεριάς των κρατικών μηχανισμών για να εξαιρέσουν το σύντροφο από το κεκτημένο δικαίωμα των κρατουμένων για την υφ' όρων απόλυσή τους όταν εκτίσουν τα 3/5 της ποινής τους, εφόσον δε συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις για αυτούς.

Το κράτος επί της ουσίας μέσω της δικαστικής εξουσίας ποινικοποιεί τα πολιτικά κίνητρα μιας έκνομης πράξης ενισχύοντας και διευρύνοντας συνεχώς το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων. Ένα καθεστώς που κατασκευάζεται αργά και μεθοδικά χρόνια τώρα με στόχο να καταστείλει όχι μόνο τις πράξεις μας αλλά και τις σκέψεις που τις γεννούν. Τα ατελείωτα χρόνια που μοιράζουν δικαστές και εισαγγελείς βασιζόμενοι σε κακοφτιαγμένα αφηγήματα των μπάτσων και της αντιτρομοκρατικής, η στέρηση αδειών, τα πειθαρχικά, η ιδιωνυμική αντιμετώπιση σε αδικήματα που φέρουν πολιτικά χαρακτηριστικά, η ποινικοποίηση φιλικών και συντροφικών σχέσεων, η απομόνωση, αποτελούν πρακτικές εξάντλησης όσων αγωνίζονται για την διεκδίκηση ενός κόσμου που μας έχει στερηθεί. Ταυτόχρονα οι πρακτικές αυτές επιχειρούν να παραδειγματίσουν και να καταστείλουν το συλλογικό αίσθημα οργής και ανυπακοής που κρύβεται αμορφοποίητο και ακατέργαστο σε ένα ευρύτερο κοινωνικό φάσμα. Για να κατασκευάσουν τον οργουελικό κόσμο της πειθάρχησης και της δουλικότητας που φαντασιώνονται, πειραματίζονται πάνω στους/στις φυλακισμένους/ες αγωνιστές/ριες. Οι φυλακές ανέκαθεν υπήρχαν όχι μόνο για να συγκρατούν όσους και όσες βρίσκονται μέσα αλλά και για να απειλούν όσους και όσες βρίσκονται έξω, αποτελώντας έτσι ένα από τα ευνοϊκότερα εργαστήρια παραγωγής ιδεών και δογμάτων κοινωνικής υποταγής και συμμόρφωσης. Στην κατεύθυνση αυτή οι κανόνες που το ίδιο το κράτος νομοθετεί λειτουργούν σαν ένα λάστιχο που τραβιέται πότε από τη μια μεριά για να τιμωρήσει με τον πιο ολοκληρωτικό τρόπο οποιονδήποτε επιλέγει να σηκώσει ανάστημα απέναντι στην βαρβαρότητα που η κυριαρχία ονομάζει κανονικότητα και ταυτόχρονα να παραδειγματίσει τους υπολοίπους, και πότε από την άλλη για να εξυπηρετήσει την επέλαση της εξουσίας και του κεφαλαίου σε όλο και περισσότερες πτυχές των ζωών μας.

Η δικαιοσύνη των από τα πάνω, δεν είναι παρά δημιούργημα τους και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε παρά να προασπίζεται τα συμφέροντα τους και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζει με τον πιο σκληρό τρόπο τους φτωχούς, τις περιθωριοποιημένες, τους μετανάστες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, εν τέλει όποιον/α/ο κρίνεται ότι βρίσκεται εκτός κανονικότητας, ότι είναι έστω και εν δυνάμει εχθρικό και επικίνδυνο για την "τάξη" της πειθάρχησης και της σιγής που επιχειρούν να επιβάλλουν ολοκληρωτικά στους από τα κάτω. Δεν είναι παρά η νομιμοποίηση της κοινωνικής ιεραρχίας, η επιβολή της κρατικής βίας και απέναντι σε όποιον/όποια αγωνίζεται, το μέσο φίμωσης στις φωνές που αντιτάσσονται σε αυτή, το μέσο εξόντωσης των κοινωνικών, ταξικών αγώνων, όπως επίσης και όλων των κινημάτων που θέτουν το προτάγμα της ολικής απελευθέρωσης.

"Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων"

"Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους."

Αντιλαμβανόμαστε την ομηρία του συντρόφου ως ένα ακόμα σημείο της εντεινόμενης επίθεσης που εξαπολύεται προς τους από τα κάτω. Με τους διακρατικούς ανταγωνισμούς για τον επανακαθορισμό της εκμετάλλευσης των πρώτων υλών αλλά και των σφαιρών επιρροής και κυριαρχίας να επαναφέρουν τον πόλεμο εντός ευρωπαϊκού εδάφους. Με τη στρατιωτικοποίηση των ζωών μας να εντείνεται, μια διαδικασία που επιταχύνθηκε και μέσω της πρόσφατης κρατικής διαχείρισης της Covid-19, σκορπώντας έλεγχο και την πειθάρχηση. Με το μιλιταρισμό να διαχέεται συνεχώς στον κοινωνικό ιστό και την κούρσα των εξοπλισμών να τρέχει με ιλιγγιώδης ρυθμούς. Κράτος και κεφάλαιο γεννούν συνεχώς κρίσεις των οποίων τις συνέπειες φορτώνουν στις πλάτες μας. Μέσα από μια συνολική παραγωγική και θεσμική αναδιάρθρωση που σαρώνει τις ζωές των υποτελών τάξεων σε πολλαπλά επίπεδα, στην εκπαίδευση, την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, την ποινική μεταχείριση κ.ά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η λαιμαργία του κεφαλαίου για επενδύσεις και πράσινη ανάπτυξη (πχ βιομηχανίες και ΑΠΕ), οδηγεί στην καταστροφή της φύσης, της βιοποικιλότητας και των δασών με πυρκαγιές και τσιμέντο, η οποία καταλήγει και στην εξαφάνιση ειδών. Την ίδια στιγμή μέσα στα αστικά κέντρα το κεφάλαιο καταστρέφει λόφους, δέντρα, πλατείες και πάρκα, δημιουργώντας χώρους για μετρό, εμπόρευμα και τουρισμό. Μέσα σε αυτήν τη συγκυρία με φόντο της επερχόμενες εκλογές, αριστεροί και δεξιοί "σωτήρες" διαγωνίζονται για να μας πείσουν να υποταχθούμε στις υποσχέσεις τους περί "ανάπτυξης", εκδημοκρατισμού" και "δικαιοσύνης". Απέναντι στην παγίδα της ανάθεσης και της αναπαραγωγής του κόσμου της εξουσίας οραματιζόμαστε την καταστροφή κράτους, κεφαλαίου, πατριαρχίας, του συνόλου των εξουσιαστικών μηχανισμών.

Στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου, που αποτελεί πλέον έναν κρατούμενο αορίστου χρόνου λόγω της εκδικητικότητας του πολιτικοδικαστικού συμπλέγματος. Η απεργία πείνας που ξεκινά, η χρήση του ίδιου του του σώματος ως ανάχωμα στο βάθεμα του καθεστώτος εξαίρεσης σε βάρος των πολιτικών κρατουμένων και των μεθοδεύσεων της δικαστικής εξουσίας, δεν αφορά μόνο τον ίδιο αλλά όλους όλες και όλα. Γιατί γνωρίζουμε ότι το οπλοστάσιο των αντιεξεγερτικών μεθοδεύσεων κράτους και κεφαλαίου δοκιμάζεται πάντα και πρώτα απέναντι σε όσους και όσες τολμούν να πορεύονται αγωνιζόμενοι/ες, σε όσους και όσες βρίσκονται αιχμάλωτοι/ες στα χέρια τους. Δίπλα στο Γιάννη Μιχαηλίδη, όπως και σε κάθε αγωνιζόμενο κρατούμενο/η, θα αγωνιστούμε για ένα κόσμο χωρίς κελιά και εκμετάλλευση. Μέσα και έξω από τα τείχη η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και η ανυποχώρητη σύγκρουση με τον κόσμο της εξουσίας χαράζουν το δρόμο για την ταξική και κοινωνική απελευθέρωση. Για την αναρχία.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/05 ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Συνέλευση αναρχικών ομάδων και ατόμων για την αλληλεγγύη στον σύντροφο απεργό πείνας Γ.Μιχαηλίδη

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1618884/