kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

(Αναβάλλεται) Προβολή ντοκιμαντέρ +αφτερ μπαρ

Απόφαση Σ.Φ. Μαθηματικού

Ανοιχτό πλαίσιο Φ.Ε.Ρ.ΜΑ. 06/06/2022

Τι γυρεύουν τα ΜΑΤ στη ΣΘΕ;

Τα γεγονότα που συνέβησαν την Πέμπτη 26/5, με τα ΜΑΤ να στοχεύουν σε ευθεία βολή κεφάλια φοιτητών και να τραυματίζουν σοβαρά συμφοιτητή μας, καθώς και οι εξαγγελίες για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία τον Ιούνιο έρχονται να μας δείξουν το πιο σκληρό πρόσωπο όσων σκοπεύουν να επιβάλλουν στα πανεπιστήμια. Η καθημερινή παρουσία διμοιριών των ΜΑΤ και ασφαλιτών γύρω από τη ΣΘΕ, οι τραμπουκισμοί τους, οι επιθέσεις τους σε συγκεντρωμένους φοιτητές, οι συλλήψεις, τα δακρυγόνα και οι κρότου λάμψεις στο εσωτερικό της σχολής δείχνουν ότι ένα χρόνο μετά το φραγμό που έβαλε το φοιτητικό κίνημα του 21΄, επιχειρείται ξανά η εφαρμογή του νόμου 4777. Ένας νόμος που ήρθε για να εντείνει τους ταξικούς διαχωρισμούς στην εκπαίδευση αφού στρώνει τον δρόμο στις επιχειρήσεις, ενώ μειώνει με τις διαγραφές και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής τον αριθμό των φοιτητ(ρι)ών. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζει ένα αποστειρωμένο και χωρίς αντιδράσεις περιβάλλον αφού φέρνει ελέγχους με κάμερες , πειθαρχικά συμβούλια και φυσικά την πολυπόθητη για το κράτος ΟΠΠΙ για να διασφαλίσει όλα τα προηγούμενα.

Ταυτόχρονα, φέρνουν νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που με μια ματιά καταλαβαίνει κανείς ότι αποτελεί την πλήρη παράδοση του πανεπιστημίου στις επιχειρήσεις. Κουμάντο σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο στο πανεπιστήμιο θα κάνουν διορισμένοι managers, που έρχονται να διαλύσουν κάθε κεκτημένο και υποδομή του πανεπιστημίου,παρακάμπτωντας φοιτητές και καθηγητές, καταργώντας επαγγελματικά δικαιώματα, κατακερματίζοντας τα πτυχία, προετοιμάζοντας το πανεπιστήμιο να παράγει φθηνό και πειθαρχημένο δυναμικό, έρμαιο του εργασιακού μεσαίωνα που έτσι κι αλλιώς επικρατεί.

Η προπαγάνδα που γίνεται για να κάμψει τις αντιδράσεις για όλα αυτά δεν έχει προηγούμενο. Το κράτος, σε συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές δημιούργησε το δίπολο <<στέκι ή βιβλιοθήκη>> ώστε να εγκαταστήσει τις δυνάμεις καταστολής. Το στέκι του βιολογικού ήταν ένας χώρος ανοιχτός, με βιβλιοθήκη, κείμενα, αφίσες όπου πραγματοποιούνταν πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στα σχέδια της νέας βιβλιοθήκης αξίζει να προσέξουμε ότι πρόκειται για τον χώρο αναμονής, αλλά και ότι αυτοί που γκρέμισαν το ισόγειο του και παρέμεινε έτσι για 4 μήνες ήταν οι πρυτανικές αρχές και η αστυνομία, όσοι δήθεν τώρα ενοχλούνται από τις καταστροφές. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι οι επί μέρους βιβλιοθήκες των τμημάτων αφέθηκαν στην τύχη τους, δημιουργώντας τεχνητά την ανάγκη μίας νέας βιβλιοθήκης, αλλά και ότι στην κεντρική βιβλιοθήκη βλέπουμε κουβάδες να μαζεύουν τα νερά που στάζουν από τα ταβάνια.

Η αστυνομία λοιπόν καμία βιβλιοθήκη δεν έρχεται να προσέχει. Έτσι κι αλλιώς ο ρόλος της ήταν πάντα να διασφαλίζει τα συμφέροντα των αφεντικών. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο πανεπιστήμιο, όπου η έρευνα για τις επιχειρήσεις και για το στρατό ανθίζει , με προγράμματα εκατομμυρίων από ιδιώτες που εκμεταλλεύονται το φτηνό εργατικό δυναμικό των νέων ερευνητών. Την ίδια στιγμή οτιδήποτε δεν έχει να επιφέρει κέρδος, δηλαδή οι ανάγκες για γνώση, σίτιση και στέγαση υποβαθμίζεται διαρκώς. Έτσι αποκλείεται και το πιο καταπιεσμένο κομμάτι εντός των σχολών που αναγκάζεται να δουλεύει ταυτόχρονα με τις σπουδές.

Στη σχολή μας...

Με τις αστυνομικές δυνάμεις πλέον μόνιμα εγκατεστημένες στους χώρους του ΑΠΘ βλέπουμε το χαρακτήρα της νέας κανονικότητας. Η σχολή μας άδεια με φοιτητ(ρι)ες να φοβούνται να την πλησιάσουν έχοντας δει μια επίθεση των ΜΑΤ ακόμα και την ώρα που έκαναν μάθημα. Η ακαδημαϊκή κοινότητα στην πλειοψηφία της δεν παίρνει θέση και οι διδάσκοντες μεταφέρουν τα μαθήματα διαδικτυακά.

Ταυτόχρονα, έχουν προκύψει μια σειρά από ζητήματα εκ των οποίων άλλα αποτελούν χρόνιες παθογένειες και άλλα προέκυψαν με τα νέα δεδομένα της πανδημίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά εξ αυτών:

• Η επί πτυχίω εξεταστική μόνο υπό όρους (ελάχιστο όριο μονάδων ECTS 180 ως προαπαιτούμενο για τη δήλωση)
• Οι διπλές και τριπλές εξετάσεις για το ίδιο μάθημα (κουίζ, γραπτά, και προφορικό κομμάτι)
• Τα συνηθισμένα χαμηλά ποσοστά επιτυχίας σε συγκεκριμένα μαθήματα (ενίοτε χαμηλότερα και από το 15% που προβλέπεται)
• Έλλειψη καθηγητικού προσωπικού (μόνο 21 (+1 αναμένεται) μέλη ΔΕΠ)
• Δεν προβλέπεται πρακτική άσκηση για όλους/ες τους φοιτητ(ρι)ές και η διδακτική επάρκεια είναι αποκομμένη από το βασικό κορμό του πτυχίου της σχολής.

Λέσχη - Φοιτητική μέριμνα

Τώρα, όσον αφορά το κομμάτι της φοιτητικής μέριμνας, και πιο συγκεκριμένα το κομμάτι της λέσχης, το έργο το έχουμε ξαναδεί. Μετά την πολυήμερη στρατοπέδευση των ΜΑΤ και ασφαλιτών στη ΣΘΕ η επίθεση στις ζωές μας συνεχίστηκε με την εργολαβία της λέσχης να αποφασίζει να ζητάει κάρτα σίτισης από όσους περίμεναν στην ουρά για ένα πιάτο φαί. Μάλιστα μετά τις απολύτως δικαιολογημένες αντιδράσεις του κόσμου κλείσαν τις διανομές και κατέβασαν ρολά αδιαφορώντας για τις ανάγκες όλων όσων ζητούσαν το αυτονόητο. Αυθόρμητα φοιτητές και αλληλέγγυος κόσμος άνοιξαν τα ρολά και κράτησαν τη λέσχη ανοιχτή για όλους και όλες μοιράζοντας οι ίδοι/ες φαγητό . Το έργο αυτό συνεχίστηκε για άλλες δύο μέρες όπου μετά από παρεμβάσεις φοιτητών ενάντια στην κάρτα σίτισης οι διανομές έκλειναν. Παρ'όλα αυτά, τα αντανακλαστικά φοιτητών και μη έδωσαν την σωστή αγωνιστική κατεύθυνση. Με αλληλεγγύη και συλλογική δουλειά έγινε προσπάθεια να ικανοποιηθεί η σίτιση όλων όσων την είχαν ανάγκη. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι εγκαταστάσεις και η οποία δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση με βάση την τεράστια χρηματοδότηση που λαμβάνει ο εργολάβος. Ενδεικτικά, την πρώτη μέρα, στα καζάνια δίπλα στο φαγητό βρέθηκε ένας αρουραίος κάτι που δείχνει τις συνθήκες εγκατάλειψης ενός χώρου υγειονομικού ενδιαφέροντος για τις οποίες η εργολαβία φέρει την αποκλειστική ευθύνη. Άφαντα όλος τυχαίως όλα τα πρόσωπα της διοίκησης αυτές τις μέρες. Η προσπάθεια καθιέρωσης της κάρτας σίτισης, αποκλείει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας (φοιτητ(ρι)ες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, ανέργους, αστέγους, μετανάστες κλπ) την ίδια ώρα που περισσευούμενες μερίδες καταλήγουν καθημερινά στα σκουπίδια. Φυσικά, οι κινήσεις αυτές εντάσσονται σε μια συνολικότερη τακτική ελέγχου και είναι άμεσα συνδεδεμένες με τον νόμο 4777. Η υποβάθμιση της φοιτητικής μέριμνας γίνεται φανερή και από τις άθλιες συνθήκες εργασίας των εργαζομένων της λέσχης, ως έρμαια των αποφάσεων της διεύθυνσης, με πιεστικά ωράρια, χαμηλούς μισθούς, αβέβαιο μέλλον με σύντομες συμβάσεις και απολύσεις. Η διοίκηση αρνούμενη να αναλάβει το κόστος της σίτισης, δέχεται προσφορές χαμηλότερου κόστους για την εργολαβία. Συνεπώς, με τη πλήρη συγκάλυψη του πανεπιστημίου, η ποιότητα και ποσότητα του φαγητού έχει φτάσει σε πάτο άνευ προηγουμένου, μεγιστοποιώντας το κέρδος της εργολαβίας εις βάρος κάθε καταπιεσμένου/ης. Στη λέσχη του ΑΠΘ δε θα επιτρέψουμε να γίνει κανένας έλεγχος πάσο ή κάρτας σίτισης και θα την κρατήσουμε ανοιχτή για όλη την κοινωνία με κάθε κόστος.

Τα πράγματα στις εστίες δεν διαφέρουν κατά πολύ. Ελάχιστοι φοιτητές καταφέρνουν να πάρουν μία θέση, ώστε να έρθουν αντιμέτωποι με άθλιες συνθήκες διαβίωσης (χαλασμένα ασανσέρ σε πολυώροφα κτίρια, κοινές τουαλέτες, χρεώσεις των μερίδων στη λέσχη, κακές υγειονομικές συνθήκες). Ακόμη, τους ζητήθηκε με παρουσία της αστυνομίας να αφήσουν τα σπίτια τους στις αρχές της πανδημίας με δικαιολογία την "υγειονομική κρίση", αντί να δώσουν δωρεάν τεστ σε όλους/ες.

Ν. 4777- Νέο νομοσχέδιο «Πανεπιστήμιο 2030»- Έρευνα

Παρατηρώντας το πανεπιστήμιο πιο γενικά…

Το πανεπιστήμιο είναι ένα κρίσιμο κοινωνικό πεδίο που αξιοποιείται από τα έθνη- κράτη με κύριο στόχο, αφενός μεν την αφομοίωση του πληθυσμού στα δυτικά πρότυπα ζωής, αφετέρου δε, στην εκ νέου πειθάρχηση του ευέλικτου και ολοένα αυξανόμενου φτηνού εργατικού δυναμικού. Ξεκινώντας από την εντατικοποίηση των σπουδών μας και φτάνοντας μέχρι την ξεκάθαρη παρέμβαση στον τομέα της έρευνας με σκοπό την ικανοποίηση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής (πολεμικής ,φαρμακευτικής κ.λπ. βιομηχανίας ), ο κρατικός μηχανισμός, ανεξαρτήτως «χρώματος» , επιχειρεί να θεσπίσει ένα αυστηρότερο πλαίσιο εντός των πανεπιστημίων κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του αγνοώντας πλήρως την δυναμική του ως προς την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας. Ακριβώς αυτή η κατάσταση θεσπίζεται με μια σειρά από νόμους που έχουν ψηφιστεί από όλες τις κυβερνήσεις (Νόμοι Κεραμέως, Γαβρόγλου, Διαμαντοπούλου, Γιαννάκου κ.λπ.) με πιο πρόσφατο τον νόμο Κ-Χ (4777) ο οποίος μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: πανεπιστημιακή αστυνομία (ΟΠΠΙ), συστήματα ασφαλείας (κάμερες, κάρτες εισόδου), πειθαρχικά τα οποία θα επιφέρουν έως και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, (ν+ν/2) χρονικό όριο φοίτησης, ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διπλό μηχανογραφικό με περιορισμένο αριθμό επιλογών. Τους καρπούς αυτών των διατάξεων απολαμβάνουν τα ιδιωτικά κολέγια στα οποία η κυβέρνηση εξασφαλίζει πελάτες, κάνοντας ολοένα και δυσκολότερη την φοίτηση στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ακόμη με την θέσπιση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, των ελέγχων και των πειθαρχικών η κυβέρνηση επιδιώκει την καταστολή του φοιτητικού κινήματος και την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και της πολιτικής δράσης. Το πανεπιστήμιο που οραματίζονται είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς Γενικές Συνελεύσεις, χωρίς πολιτιστικά ή πολιτικά δρώμενα, ένας χώρος που θα προσφέρει στείρα γνώση.

Σε συνέχεια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, κατατέθηκαν πρόσφατα οι άξονες του νέου νομοσχεδίου για την εκπαίδευση, το οποίο αποτελεί συμπλήρωμα όλων των προηγούμενων νόμων. Αυτό προβλέπει συγχώνευση τμημάτων μεταξύ τους και το κλείσιμο άλλων (βλέπε ΔΙΠΑΕ), καθώς και αφαίρεση των εργασιακών δικαιωμάτων από τα πτυχία τα οποία οι φοιτήτ(ρι)ες θα πρέπει να τα αποκτούν από εξω-πανεπιστημιακούς φορείς. Μία άλλη πτυχή είναι η ίδρυση Συμβουλίων Ιδρύματος τα οποία θα ασκούν τον πλήρη έλεγχο στα πανεπιστήμια (επηρεάζοντας τα διοικητικά όργανα) και θα διαχειρίζονται το σύνολο των οικονομικών πόρων του πανεπιστημίου. Η υλοποίηση αυτού του πλάνου θα πραγματοποιείται με τη συμβολή ενός άλλου «Big Brother» , δηλαδή πέρα από όργανα του πανεπιστημίου, αλλά από «ανθρώπους της αγοράς» , με σκοπό την περαιτέρω σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας. Το τελευταίο, παρά την εξωραϊσμένη ερμηνεία της «ανάπτυξης» που προσπαθούν να του προσδώσουν, είναι φανερό ότι ανοίγει τον δρόμο στον ιδιωτικό τομέα να καθοδηγήσει την έρευνα με σκοπό την κερδοφορία των εταιρειών. Επιπρόσθετα, ελευθερώνοντας την δυνατότητα των ιδρυμάτων για πρόσληψη διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού από τον ιδιωτικό τομέα και πατώντας στην αξιολόγηση που θεσπίστηκε από την Κεραμέως, η οποία συνδέει την χρηματοδότηση των πανεπιστημίων με την αποδοτικότητα της έρευνας που διεξάγεται σ 'αυτά, το νέο νομοσχέδιο έρχεται να θωρακίσει την σύνδεση του πανεπιστημίου με τα συμφέροντα των εταιρειών. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι τμήματα τα οποία δεν συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις της «αγοράς- ζήτησης» ή που δεν τις ικανοποιούν στο μέγιστο, θα υποχρηματοδοτούνται συνεχώς. Τέλος, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την πλήρη άρση των περιορισμών ως προς το ύψος των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα, γεγονός που πιθανότατα θα δημιουργήσει περαιτέρω επιβάρυνση των φοιτητ(ρι)ών που επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Έρευνα και πολεμική βιομηχανία

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω ο νόμος 4777 έρχεται να εντατικοποιήσει τις σπουδές και να αποπολιτικοποιήσει πλήρως τα πανεπιστήμια. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συνεχίζεται με το επερχόμενο <<Πανεπιστήμιο 2030>> όπου τα πανεπιστήμια θα παραδοθούν πλήρως στα κέρδη των επιχειρήσεων. Ήδη το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας που πραγματοποιείται στα εργαστήρια γίνεται προς όφελος της καταστολής, των επιχειρήσεων και του στρατού. Ως προς το κομμάτι του στρατού, η τεράστια ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας ακόμα και σε χρόνια πανδημίας συνδέεται άμεσα με την εμπορευματοποίηση των ερευνών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ερευνητικό πρόγραμμα εκατομμυρίων στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ για να παραχθούνdron

Πόλεμος-Ακρίβεια-κρίσεις

Η εισβολή του Ρωσικού κράτους στην Ουκρανία ήρθε να αναδείξει όλη τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος και των διακρατικών ανταγωνισμών που γεννά. Γίνεται ολοφάνερο ότι όσο τα κράτη και οι ελίτ επιχειρούν διαρκώς να επεκτείνουν την κυριαρχία τους, τόσο θα μετράμε χιλιάδες νεκρούς φτωχούς ανθρώπους.

Σε όλα αυτά φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι αμέτοχο το ελληνικό κράτος. Με τις νατοϊκές βάσεις στη Σούδα να είναι σε επιφυλακή και τον ελληνικό στρατό να βρίσκεται στις επάλξεις του πολέμου, η ελληνική αστική τάξη δεν διστάζει να πάρει μέρος στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια των υπόλοιπων αστικών τάξεων εντός και εκτός ΕΕ, στέλνοντας πολεμικό υλικό στα ουκρανικά εδάφη. Αυτό έρχεται να πλαισιώσει μια πορεία χρόνων προετοιμασίας από το ελληνικό κράτος, που μας ετοιμάζει για έναν πόλεμο ελέγχου των ΑΟΖ στο Αιγαίο και δαπανά δισεκατομμύρια για εξοπλιστικά τη στιγμή που οι συνθήκες διαβίωσης, εντός συνόρων, είναι ολοένα και πιο δυσμενείς.

Η κρίση των διακρατικών ανταγωνισμών βέβαια δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Το σύστημα φαίνεται συνεχώς να γεννά κρίσεις, ακριβώς γιατί είναι προβληματικό από τη ρίζα του. Ας μην ξεχνάμε ότι προερχόμαστε από μια 10ετη οικονομική κρίση και βρισκόμαστε εν μέσω μιας υγειονομικής κρίσης.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η ακρίβεια και η φτωχοποίησή μας, εντεινόμενη από την οικονομική πλευρά του νέου πολέμου. Οι τιμές στην ενέργεια και σε απαραίτητα αγαθά ανεβαίνουν διαρκώς, οι μισθοί όμως και τα εργασιακά δικαιώματα συνεχώς υποτιμούνται. Τα ενοίκια αυξάνονται, οι λογαριασμοί έρχονται όλο και πιο "φουσκωμένοι", η θέρμανση στο σπίτι μοιάζει πλέον πολυτέλεια. Και μπορεί όλα αυτά να "ντύνονται" με το μανδύα μιας πρωτοφανούς κρίσης, δεν έρχονται όμως όλοι οι άνθρωποι αντιμέτωποι με αυτήν. Καμία κρίση δεν προέρχεται από τους καταπιεσμένους, όμως είναι δεδομένο πως αυτοί θα κληθούν στο τέλος να πληρώσουν τον λογαριασμό. Γιατί η κάθε κρίση είναι ταυτόχρονα και μια χρυσή ευκαιρία για κάποιους να επεκτείνουν τα κέρδη τους και την κυριαρχία τους, ενώ ταυτόχρονα το κράτος δυναμώνει, ισχυροποιεί το εσωτερικό του και είναι έτοιμο να υπερασπιστεί αυτά τα κέρδη ακόμα πιο εύκολα και αποτελεσματικά.

Τι κάνουμε εμείς;

Απέναντι σε όλα αυτά πρέπει να σταθούμε εμείς. Εμείς που βρισκόμαστε στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας και κινδυνεύουμε να βρεθούμε εν μέσω ενός πολέμου για τα συμφέροντα των "ανωτέρω". Εμείς που έχουμε τις ίδιες ανάγκες και τον ίδιο εχθρό, που δεν είναι άλλος από τις αστικές τάξεις και τα κράτη που τις εξυπηρετούν. Με όπλα μας την ταξική συνειδητοποίηση και την αυτοοργάνωση να βάλουμε φρένο στην εντατικοποίηση των σπουδών μας,στην καταστολή, στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, στη φτώχεια, στον πόλεμο. Να εμποδίσουμε και εν τέλει να ανατρέψουμε την εκμετάλλευση και τους ταξικούς φραγμούς εντός και εκτός πανεπιστημίου.

Απαιτούμε:

• Άμεση αποχώρηση των δυνάμεων καταστολής από τη ΣΘΕ
• Κατάργηση του νόμου 4777 (Κεραμέως- Χρυσοχοίδη). Κανένα πειθαρχικό, καμία διαγραφή, κανένας μπάτσος μέσα στις σχολές μας.
• Καμία σκέψη για πανεπιστημιακή αστυνομία
• Να μην κατατεθεί το νέο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ
• Αύξηση της διάρκειας της εξεταστικής, κανένας αποκλεισμένος από κανένα μάθημα
• Κόντρα εξεταστική για όλους/ες
• Πρακτική για όλους/ες με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα
• Παιδαγωγική επάρκεια ενσωματωμένη στο πτυχίο
• Ακύρωση των ορίων στη δήλωση μαθημάτων ανά εξάμηνο
• Πρόσληψη εκπαιδευτικών, αύξηση τμημάτων, μαζικά δωρεάν τεστ για όλους/ες
• Αξιοπρεπή και επαρκή σίτιση και στέγαση για κάθε φοιτητή/τρια
• Ανοιχτές όλες οι διανομές στη λέσχη, μόνιμα ανοιχτή η πάνω λέσχη, βελτίωση της ποιότητας και της ποσότητας του φαγητού, καμία επίδειξη πάσο και κάρτας σίτισης
• Δωρεάν μετακινήσεις στον ΟΑΣΘ και αύξηση δρομολογίων
• Κάλυψη των αναγκών μας και όχι λεφτά για το στρατό, καταστολή και επιχειρήσεις
• Καμία εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο
• Έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τις ανάγκες κράτους και κεφαλαίου

Προχωράμε σε:

• Δημιουργία συντονιστικής επιτροπής για την υλοποίηση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης
• Κατάληψη της σχολής Πέμπτη 9/6 και Παρασκευή 10/6
• Κάλεσμα σε φοιτητική πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την καταστολή την Πέμπτη 9/6, 7 μ.μ. στην Καμάρα
• Κάλεσμα συντονιστικού γενικών συνελεύσεων και κλιμάκωση των δράσεων σε συνεργασία με άλλους φοιτητικούς συλλόγους(πχ κατάληψη διοικητικών κτιρίων)
• Παρέμβαση στη λέσχη για τους ελέγχους, την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού
• Παρέμβαση στον πρόεδρο για τα ζητήματα της σχολής
• Επόμενη γενική συνέλευση του Σ.Φ. Μαθηματικού την επόμενη Δευτέρα 13/6 12:00
• Κινητοποιήσεις υπεράσπισης του ασύλου

πηγή : email που λάβαμε στις 8 Ιουνίου 05h