Πέμπτη 30 Ιουνίου 2022 στις 19.00

6 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6

Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό κρατούμενο και απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ/ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ενώ είχε συλληφθεί και στο παρελθόν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων σε αντιπολεμικές και αντικρατικές/ αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις. Από την συμμετοχή σε αναρχικές μαθητικές ομάδες στα εφηβικά του χρόνια μέχρι τους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007 και τον Δεκέμβρη κι από τις μάχες ενάντια στα μνημόνια μέχρι μία σειρά αγώνων των φυλακισμένων ο σύντροφος αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική δυστοπία χωρίς να απαρνηθεί τις ιδέες του, χωρίς να μετανοήσει για τις επιλογές του.

Ο Γιάννης συνεχίζει να βρίσκεται φυλακισμένος παρόλο που έχει εκτίσει την απαιτούμενη ποινή για την υφ' όρον αποφυλάκιση αλλά και την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης (που δεν συγχωνεύεται) για το πειθαρχικό παράπτωμα της απόδρασης, ενώ από τη Δευτέρα 23 Μαΐου βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του.

Ο Γιάννης συνεχίζει να βρίσκεται φυλακισμένος παρόλο που έχει εκτίσει την απαιτούμενη ποινή για την υφ' όρον αποφυλάκιση αλλά και την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης (που δεν συγχωνεύεται) για το πειθαρχικό παράπτωμα της απόδρασης, ενώ από τη Δευτέρα 23 Μαΐου βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του.

Πιο συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2021 έπειτα από 8,5 περίπου χρόνια φυλακής, ο Γιάννης συμπλήρωσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκιση του. Στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας όμως, ως άλλη αστυνομία σκέψης, αποφάσισε πως ο σύντροφος "δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων", παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του. Απόφαση που βασίζεται στο ότι ο σύντροφος ύστερα από τη στέρηση των εκπαιδευτικών και τακτικών αδειών του και μπροστά στον κίνδυνο να μεταχθεί σε κλειστή φυλακή, απέδρασε τον Ιούνιο του 2019 από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας, στο ότι έχει καταδικαστεί για ληστεία τράπεζας αλλά και στο ότι δεν προέβη σε δήλωση μετάνοιας, αντιθέτως υπερασπίστηκε ηθικά και πολιτικά την επιλογή της στοχευμένης ληστείας σε ένα μηχανισμό του πλούτου έναντι μιας κοινής ληστείας όπως αυτής περαστικών ανθρώπων. Μάλιστα στην ανέλπιστη προσπάθεια τους να στηρίξουν τη απόφαση αυτή, πέφτουν σε κατάφωρη αντίφαση. Παρόλο που αναγνωρίζουν ότι ο σύντροφος δεν αποποιήθηκε της ταυτότητας του αναρχικού και των επιλογών του, αποδεικνύοντας τη συνέπεια και την αμετανόητη στάση του παρουσιάζουν την επιδείχθεισα καλή διαγωγή του στη φυλακή προσχηματική και κατ'επίφαση καλή.

Γνωρίζουμε κι εμείς μαζί του πως δεν τον λένε δολοφόνο Κορκονέα, δεν είναι κομμάτι του σάπιου συστήματος, δεν είναι φασίστας, δεν είναι βιαστής ούτε γυναικοκτόνος και για αυτό δεν πρόκειται να έχει καμία επιεική μεταχείριση. Αντίθετα είναι όμηρος της δικαστικής μαφίας, μέχρι να κρίνει κάποιος δικαστής ότι πληροί τις αόριστες "ουσιαστικές προϋποθέσεις" για να αποφυλακιστεί.

Στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα μέσα σε έναν νέο ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης το εξουσιαστικό σύμπλεγμα εμπλουτίζει το οπλοστάσιο του, και η καταστολή αναβαθμίζεται διαρκώς μπροστά στους "σεισμούς που μέλλονται να 'ρθουν" (πανεπιστημιακή αστυνομία και τουρνικέ στα πανεπιστήμια, συνεχείς αναβαθμίσεις του τρομονόμου και του ποινικού κώδικα, περιστολή του δικαιώματος στη διαδήλωση και στην απεργία, ιδιώνυμο για συγκρούσεις σε πορείες, φίμωση των ελάχιστων αντιφρονούντων δημοσιογράφων, εκδικητική μεταχείριση στους πολιτικούς κρατουμένους). Με πολυποίκιλα μέσα συνεχίζεται η επίθεση σε κάθε εργαζόμενη/ο, μετανάστη/τρια, καταπιεσμένο/η, σε όσα περισσέυουν, κάθε αγωνιζόμεο κομμάτι, καθένα που εξεγείρεται. Η αλληλεγγύη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της επιβίωσης μας και μονόδρομο για όσους και όσες αρνούνται να υποταχθούν στην εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου.

Η ομηρία του Γιάννη και η άρνηση της αποφυλάκισης που δικαιούται από τον περασμένο Δεκέμβρη, αφορά πολλούς περισσότερους από τον ίδιο, αποτελεί ένα σημείο συμπύκνωσης της ταξικής και κατασταλτικής βίας που δεχόμαστε. Έτσι και η υπόθεση της απελευθέρωσής του, πρέπει να γίνει σημείο συσπείρωσης και πάλης όλου του κινήματος που οφείλει να στηρίζει, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, τους πολιτικούς κρατουμένους απέναντι στο ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που τους έχει επιβληθεί. Γιατί είναι μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, από τις μάχες χαρακωμάτων που κράτησαν ζωντανή την ύπαρξή μας στο δρόμο τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι το φοιτητικό κίνημα πέρσι στη Θεσσαλονίκη, κι από την απεργία πείνας του κομμουνιστή Δ. Κουφοντίνα, μέχρι τους υποδειγματικούς και επίμονους εργατικούς αγώνες στον Πειραιά, στην Καβάλα, στην E-food και στη Λάρκο όπου μία γενιά αγωνιστών και αγωνιστριών ατσαλώνεται και μαθαίνει εκ νέου, κόντρα στην ηττοπάθεια που κυριαρχεί, τον τρόπο να αλλάζει τους συσχετισμούς δύναμης.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕΣΤΕΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ: 30/6 ΚΑΜΑΡΑ 19:00

κάλεσμα : Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη (Θεσσαλονίκη)

πηγή : email που λάβαμε στις 27 Ιουνίου 23h


1 2 3 4 5 6

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Η αστική «δημοκρατία» και η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» παραβαίνουν και πάλι τους ίδιους τους τους νόμους, στη βάση πολιτικών κριτηρίων. Όπως πάντα, η στόχευση διπλή: από την μία, η τρομοκράτηση όσων ακόμα επιμένουν να αντιστέκονται κόντρα στην καπιταλιστική και κρατική κυριαρχία, κόντρα στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση. Από την άλλη, η «χαρά» που όπως φαίνεται παίρνουν κάποια βάρβαρα ανθρωπάκια, από την ωμά εκδικητική βία που ασκούν από θέση (θεσμικής) ισχύος, προς όσες και όσους αμφισβήτησαν και αμφισβητούν την εξουσία τους.

Αυτή τη φορά, είναι η σειρά του έγκλειστου συντρόφου Γ. Μιχαηλίδη να μπει στο στόχαστρο της «δημοκρατίας» και της «δικαιοσύνης». Όπως αναφέρει ο σύντροφος στην ανακοίνωση του στις 23/5/2022: "Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της 20ετούς ποινής μου και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, σύνολο 8 χρόνια και 3 μήνες πραγματικός χρόνος έκτισης ποινής, η γραμματεία της φυλακής με καλεί να υπογράψω την αίτηση για υφ' όρον απόλυση όπως προβλέπεται. Φτάνοντας στο τελευταίο επεισόδιο, αντιμετώπισα κι εγώ με τη σειρά μου την πάγια τακτική του σωφρονιστικού μηχανισμού να εκδικείται τους απείθαρχους κρατούμενους με άρνηση χορήγησης αναστολών, παρά την ουσιαστική προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής μου (εμποδίζοντας με από την ολοκλήρωση της) και του ότι έχω ήδη βρει εργασία. Και πάλι με νομικό παραθυράκι… Αυτή τη φορά με το επιχείρημα της δυνάμει επικινδυνότητας… προληπτικά δηλαδή". Σε παλιότερη ανακοίνωση του τονίζει: "συμπλήρωσα τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες μου τις ποινές. Σήμερα 22/2/2022, ενημερώθηκα για την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας σχετικά με την αίτηση αποφυλάκισης μου. Οι δικαστές Σμαράγδα Μωραΐτη (Πρόεδρος), Ιωάννης Γκάτζιας (Πλημμελειοδίκης - Εισηγητής) και Κωσταντίνος Μαντζαβίνος (Δικαστικός Πάρεδρος) έκριναν ότι δεν πληρώ τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Η αλήθεια είναι ότι ανέμενα αυτή την επιπλέον αδικαιολόγητη κράτηση που χρησιμοποιείται άτυπα από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσουν επιλογές που κατά τη γνώμη κάποιων δικαστών δεν τιμωρούνται επαρκώς από το νόμο, όπως η επιλογή της απόδρασης (για την οποία βέβαια έχω εκτίσει την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης που δεν συγχωνεύεται). Για να δικαιολογηθεί αυτή η παρατυπία επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος "δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων". Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα."

Ο σύντροφος, προκειμένου να διεκδικήσει το αυτονόητο, να τηρηθεί δηλαδή ο νόμος και να αποφυλακιστεί, μετά από 5 επιπλέον μήνες προληπτικής κράτησης, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5/2022. Εδώ και μερικές μέρες ο σύντροφος βρίσκεται φρουρούμενος στο νοσοκομείο της Λαμίας, όπου μεταφέρθηκε εξαιτίας της επιδείνωσης της υγείας του. Το "καθεστώς εξαίρεσης" συνεχίζεται μέχρι και εκεί, καθώς του έχει απαγορευτεί κάθε δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας, η διοίκηση του νοσοκομείου δεν έχει χορηγήσει άδεια συνοδού, τα επισκεπτήρια είναι περιορισμένα, ενώ οι οικείοι του αδυνατούν να λάβουν επαρκείς πληροφορίες για τις εξελίξεις στην κατάσταση της υγείας του. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 20/6 το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας, απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου, επιβεβαιώνοντας έτσι την πλήρη υποτέλειά του και λαμβάνοντας ενεργό ρόλο στην προσπάθεια εξόντωσης του απεργού πείνας.

Φυσικά, για τον κόσμο του αγώνα, η παραβίαση του νομικού πλαισίου από τους ίδιους τους θεσμούς της «δικαιοσύνης» και η αυτό-αναίρεση της «δημοκρατίας», δεν προκαλούν έκπληξη. Είναι πλέον δεδομένο ότι όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον καπιταλισμό αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας καταδικάζεται και θα συνεχίσει να καταδικάζεται εσαεί με πολλαπλά μέσα: χαλκευμένα στοιχεία, test DNA μηδενικής αξιοπιστίας, μαρτυρίες μπάτσων και στελεχών της αντιτρομοκρατικής, ποινικοποίηση προσωπικών σχέσεων ώστε να καταφέρουν να βάλουν αγωνιστές στη φυλακή, καθεστώς απομόνωσης, στέρηση εκπαιδευτικών ή τακτικών αδειών, 18μηνες προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, άρνηση αποφυλάκισης για ιατρικούς λόγους, ακόμα και απόπειρα στέρηση των παιδιών των κρατουμένων αφού μπουν στη φυλακή, πολλαπλές νέες διώξεις με ανύπαρκτα κατηγορητήρια σε όσους καταφέρουν να αποδείξουν τη γελοιότητα των κατηγοριών της αντιτρομοκρατικής και (τελικά) αποφυλακίζονται. Η λίστα των συντρόφων/συντροφισσών και συναγωνιστών/αγωνιστριών που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μανία του κράτους είναι μεγάλη: Κουφοντίνας, Ρούπα, Μαζιώτης, Τ. Θεοφίλου, Περικλής, Ηριάννα, Σεϊσίδης, Σειρηνίδης, Σακκάς, Ασπιώτης, Τσιρώνης, Ρωμανός, κάτοικοι Χαλκιδικής, Χριστοδούλου, Σωτηροπούλου, Τσάκαλου, Στατήρη, Μ. Θεοφίλου και πολλές και πολλοί ακόμα κλήθηκαν να «αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες».

Κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της. Κάθε διωκόμενος εκφράζει ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο. Για τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα με ποια πολιτικά περιεχόμενα μπορεί να ταυτίζονται, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και όλες μαζί, καταδεικνύουν τον ουσιαστικό πολιτικό πυρήνα κάτω από την επιφάνεια «αμεροληψίας» που η αστική δικαιοσύνη αξιώνει για τον εαυτό της. Ο πολιτικός αυτός πυρήνας παράγει μία γκρίζα ζώνη αυτό-αναίρεσης του «κράτους δικαίου», η οποία ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να διογκωθεί αισθητά. Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, «επανεξέταση» αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων κ.λπ.

Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου είναι συνολική, συνεχής και εντεινόμενη. Πλέον είναι εμφανής σε όλους και όλες. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας με την πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική βάση, με μοναδική πυξίδα το κέρδος τους και την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αγώνες, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η αδιανόητη αύξηση του κόστους ζωής, η εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας με λίγα λόγια, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Αλλά ούτε και περιθώρια εφησυχασμού ή παραίτησης και ανακωχής από μεριάς μας. Γνωρίζοντας, βέβαια, ότι το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί χτυπούν όλο και πιο σκληρά όσους και όσες τολμούν να αντιστέκονται.

Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους. Από την πρώτη στιγμή συνελεύσεις αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, Γ. Μιχαηλίδη δημιουργήθηκαν, ενώ μία σειρά συγκεντρώσεων, παρεμβάσεων, αναρτήσεων πανό, αφισοκολλήσεων και άλλων δράσεων πραγματοποιούνται κάθε μέρα.

Για αυτό και εμείς το απόγευμα της Τρίτης πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές στο δικηγορικό γραφείο του Δημήτρη Φινοκαλιώτη, στην οδό Γιαννιτσών 31. Ο Φινοκαλιώτης είναι μέλος της πολιτικής επιτροπής της ΝΔ και την ώρα της παρέμβασης βρισκόταν σε διευρυμένη συνεδρίαση της διοικούσας επιτροπής, μαζί με όλη την τοπική "αφρόκρεμα" της ΝΔ καθώς και στελεχών τους από την Αθήνα. Επίσης εκτός από μέλος της πολιτικής επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος είναι και πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Θεσσαλονίκης. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, παρόλα αυτά θα περίμενε κανείς ο δικηγορικός σύλλογος να πάρει θέση, όπως έχει κάνει προηγούμενες φορές, μπροστά σε αυτή τη καταφανή παραβίαση του νομικού πλαισίου, προκειμένου να παραταθεί παράτυπα η κράτηση του αναρχικού, πολιτικού κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη.

Απέναντι στα χίλια πρόσωπα της «δημοκρατίας» τους, κανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν είναι μόνος/μόνη. Γιατί για εμάς η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αδιαπραγμάτευτη και ένα βασικό θεμέλιο κάθε απελευθερωτικής δράσης.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ "ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ" ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕΣΤΕΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ:
ΠΕΜΠΤΗ 30/6 | 19:00 | ΚΑΜΑΡΑ

κάλεσμα : Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)

e-mail επικοινωνίας: lib_exthess@hoextmail.coexm

blog: libertasalonica.wordpress.com


1 2 3 4 5 6

_ΠΟΡΕΙΑ_ αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Καλούμε σε πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη την Πέμπτη 30 Ιουνίου στις 19:00 στην Καμάρα.

Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης συνελήφθη τον Φεβρουάριο του 2013 για τη διπλή ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομείου στο Βελβεντό Κοζάνης. Μαζί με τους τρείς συντρόφους του, Νίκο Ρωμανό, Δημήτρη Πολίτη και Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο κυνηγήθηκαν και βασανίστηκαν στο Α.Τ Βέροιας, ωστόσο η στάση που έδειξαν τότε απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς υπήρξε από τις πιο μαχητικές που ζήσαμε εκείνο το διάστημα. Σε κείμενο τους που δημοσιεύεται στα τέλη Φεβρουαρίου αναφέρουν μεταξύ άλλων και τα εξής:

"Θεωρούμε αυτονόητο πως ανάμεσα σε εμάς και το σύστημα υπάρχει μία σαφής διαχωριστική γραμμή που αποτυπώνει τον πόλεμο μεταξύ δύο κόσμων. Τον κόσμο της κυριαρχίας, της καταπίεσης και της υποδούλωσης και τον κόσμο της ελευθερίας που δημιουργούμε και κρατάμε ζωντανό μέσα από την αδιάκοπη πάλη με την εξουσία."

Όλα αυτά τα χρόνια κι ενώ βρίσκεται αιχμάλωτος του κράτους δεν παύει να αγωνίζεται εντός των τειχών όπως και να αλληλεπιδρά με το κίνημα εκτός των τειχών. Στοχοποιήθηκε όπως κι άλλοι σύντροφοι για την εξέγερση που πραγματοποιήθηκε στις φυλακές του Μαλανδρίνο σε αλληλεγγύη με τον τότε απεργό πείνας Ντίνο Γιαντζόγλου και έκανε την επιλογή να αποδράσει από την φυλακή. Πιστός στις αξίες του και μετά την απόδραση του, όντας στην παρανομία, ξανασυλλαμβάνεται στα τέλη Ιανουαρίου του 2020 στην Αγία Παρασκευή, ύστερα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής, μέσα σε κλεμμένο αυτοκίνητο μαζί με την Δήμητρα Βαλαβάνη και την Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου. Αναλαμβάνει δε την ευθύνη του οπλισμού που βρέθηκε στο αυτοκίνητο. Έχοντας υπόψη του τις συνέπειες των επιλογών του στέκεται για ακόμα μια φορά με αξιοπρέπεια και μαχητικότητα απέναντι στους διώκτες του.

"Δύσκολη η στιγμή της απώλειας της ελευθερίας. Ειδικά όταν αυτή κερδήθηκε υπό αντίξοες συνθήκες. Η κατάσταση γίνεται πιο βαριά αν αναλογιστούμε ότι το πλήγμα που δεχτήκαμε σε υλικό επίπεδο έχει ακόμα πιο δυνατές συμβολικές προεκτάσεις. Η κινηματογραφική σύλληψη μας ακολουθούμενη πάντα και από την ανάλογη μιντιακή προπαγάνδα, η γραφική περιφορά μας με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και η συνήθης δικονομική διαχείριση να μας βρίσκει πάλι με ένα υπερφουσκωμένο κατηγορητήριο, είναι στοιχεία που αποτελούν τη προέκταση των χειροπέδων και των όπλων των ένστολων δολοφόνων."

Αυτήν την αδιάλλακτη στάση του θέλουν να εκδικηθούν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και η δικαστική εξουσία μέσα από τις τακτικές του σωφρονιστικού συστήματος τιμωρεί και "ξαναδικάζει" τον σύντροφο γιατί είναι το παράδειγμα της αξιοπρεπούς αναρχικής υπόστασης που φοβούνται να μην ακολουθηθεί και από άλλους. Είναι η δράση της διαρκούς αναρχικής σύγκρουσης που μετουσιώνει την αναρχική θεωρία σε πράξη που θέλουν να καταστείλουν και που την βλέπουν στο πρόσωπο του συντρόφου γι'αυτό και τον κρατούν όμηρο.

Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, μετά από 8 μιση χρόνια εγκλεισμού στις φυλακές, συμπλήρωσε ήδη από τον Δεκέμβρη του '21 τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκιση του που όμως στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφάσισε πως δεν την δικαιούται γιατί "δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων" παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του επ'αόριστο.

Η απόφαση αυτή του Συμβουλίου βασίζεται στην απόδραση που πραγματοποίησε ο σύντροφος τον Ιούνιο του 2019 από τις αγροτικές φυλακές της Τίρυνθας. Μια απόδραση που έγινε έπειτα από την στοχοποίηση του και την πιθανότητα να μεταφερθεί πάλι πίσω σε κλειστή φυλακή. Προφανώς και το κράτος δεν ξεχνά τους εχθρούς του, δεν ξεχνά ότι ο σύντροφος υπερασπίστηκε πολιτικά τις επιλογές αγώνα που έκανε, την συνέχιση της αναρχικής του δράσης και με το κεφάλι πάντα ψηλά δεν προέβη ποτέ σε δήλωση μετάνοιας.

Έτσι, η εκδικητικότητα και η εχθρότητα που δείχνει η δικαστική εξουσία εναντίον του συντρόφου δε μας εκπλήσσει ούτε μας είναι δυσνόητη. Από την μια, αυτός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τους εκάστοτε εχθρούς της η αστική δημοκρατία και από την άλλη, εντάσσουμε αυτήν την αντιμετώπιση σε ένα συνολικότερο πλαίσιο αναβάθμισης και αυταρχικοποίησης του κατασταλτικού μηχανισμού και κάθε κρατικού θεσμού που δουλεύουν για την εξασφάλιση και την ομαλή λειτουργία του καπιταλιστικού εξουσιαστικού συστήματος, με όπλο τους την ισχυροποίηση και όξυνση του δόγματος του νόμου και της τάξης, ώστε να ελέγχουν κάθε πτυχή της παραγωγικής διαδικασίας, του κοινωνικού γίγνεσθαι, τις ζωές των ανθρώπων κι όσων αγωνίζονται, αντιστέκονται, εξεγείρονται και διεκδικούν.

Εμείς, από την πλευρά που βρισκόμαστε, βλέπουμε και νοιώθουμε τα αιχμάλωτα συντρόφια μας ως μέρος του εαυτού μας, του κοινού μας αγώνα για την αναρχία και του μίσους μας απέναντι σε κάθε εκμεταλλευτικό, καταπιεστικό μηχανισμό και αξία αυτού του κόσμου. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη εκεί όπου χτυπά η άγρια φλέβα της ελευθερίας, σε κάθε έκφανση του πολέμου απέναντι στα δεδομένα και τις σταθερές τους όπως και η διαρκής πολύμορφη δράση που ανοίγει προοπτικές εξεγερτικές, απελευθερωτικές. Στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όσους πολέμησαν αυτό το σύστημα με οποιονδήποτε τρόπο και ανέλαβαν ακλόνητα την ευθύνη των πράξεων τους.

Η έμπρακτη αλληλεγγύη για μας, εκτός από την συνέχιση του αγώνα των αιχμάλωτων συντρόφων μας, με όποια μέσα επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε φορά, καθώς όλα τα μέσα είναι εφικτά, είναι και το να στεκόμαστε πλάι τους σε κάθε τους αγώνα εντός των τειχών, είτε αυτός είναι ατομικός είτε συλλογικός. Όπως όταν εξεγείρονται διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες και δικαιώματα ως κρατούμενοι έως και όταν στασιάζουν καίγοντας τις φυλακές. Υπήρξαν αρκετές φορές που η διεκδίκηση στιγμών ελευθερίας ή η άμεση απελευθέρωση κερδίθηκαν μέσα από σκληρές μάχες που δόθηκαν εντός και εκτός των κελιών, όπου σύντροφοι/ες έβαλαν την ίδια τους την ζωή μπροστά χρησιμοποιώντας το ύστατο μέσο αγώνα, την απεργία πείνας. Σε τέτοιους αγώνες που παίζονται με όρους ζωής και θανάτου εμείς έχουμε μια ευθύνη παραπάνω, να είμαστε αλληλέγγυα ως το τέλος, στηρίζοντας την επιλογή των συντρόφων μας.

Γι'αυτό κι εμείς είμαστε κοντά στον σύντροφο μας Γιάννη Μιχαηλίδη στηρίζοντας την απεργία πείνας που ξεκίνησε στις 23.5.22 για να διεκδικήσει την άμεση αποφυλάκιση του. Ο ίδιος, κατεβαίνοντας σε απεργία πείνας βάζει μπροστά την ζωή του, εμείς θα βάλουμε την αλληλεγγύη μας για να λήξει η ομηρία του και να κερδίσει την ελευθερία του.

Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης ανήκει εκεί που στάθηκε με το τόξο στο χέρι, στους δρόμους!

"Γι' αυτό σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, τη μάχη που διεξάγω για την ελευθερία μου την αντιλαμβάνομαι και ως μια απελπισμένη προσπάθεια συμμετοχής στον ευρύτερο αγώνα από τον οποίο ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μου με έχει αποκόψει. Γι' αυτό και δεν θεωρώ ότι πρέπει να διεκδικήσω την αποκλειστικότητα των κινηματικών αναφορών, αλλά να προτάξω την επανασύνδεση του αγώνα για την απελευθέρωση των φυλακισμένων αναρχικών με τις ιδέες που τους οδήγησαν στη σύγκρουση με το σύστημα και προκάλεσαν τη φυλάκιση τους. Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους. Αντίθετα καλώ σε μια σχέση επαναστατικής αλληλεγγύης στη βάση των κοινών προταγμάτων και ενός κοινού αγώνα με πολλαπλές αιχμές, που συντονίζει την οργή που αισθάνονται διαφορετικοί άνθρωποι βιώνοντας διαφορετικές συνθήκες με τις ίδιες όμως αιτίες. Και τέλος, γνωρίζοντας ότι είναι πιθανό ενδεχόμενο αυτή η απεργία να είναι το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μου, επιθυμώ να του δώσω ακριβώς αυτή τη διάσταση η οποία με εκφράζει συνολικά:

Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων…

…μέχρι την καταστροφή του τελευταίου κλουβιού''

Γιάννης Μιχαηλίδης, προληπτικά αιχμάλωτος στις φυλακές Μαλανδρίνου. 23/5/2022

ΆΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΟΜΗΡΟΣ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ-ΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

κάλεσμα : ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

saepexexegersi@riseup.exnet


1 2 3 4 5 6

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 30/06 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/05/2022

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφανσή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ' αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν' αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.

Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»

Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον απεργών και το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Θεσσαλονίκη: Πορεία, Πέμπτη 30/06, Καμάρα, 19.00

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων


1 2 3 4 5 6

Ο αναρχικός κρατούμενος στις φυλακές Μαλανδρίνου Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 διεκδικώντας να γίνει δεκτή η αίτηση αποφυλάκισης του. Ενώ ο ίδιος έχει εκτίσει χρονικά το σύνολο της ποινής του (8.5 χρόνια στα κελιά της δημοκρατίας) και σύμφωνα με τους νόμους της αστικής δικαιοσύνης δικαιούται να αποφυλακιστεί, το υπεύθυνο δικαστικό συμβούλιο απέρριψε την 1η αίτηση για την υφ'ορον απόλυση του με το φαιδρό σκεπτικό ότι είναι «επικίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», ενώ στις 20 Ιουνίου απορρίφθηκε και η 2η αίτησή του για αποφυλάκιση. Αποφασισμένος και συνεπής για χρόνια στον αγώνα ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και κάθε μορφής εκμετάλλευση έχει δώσει μάχες μέσω της συμμετοχής του σε κοινωνικούς αγώνες αλλά και σε αντάρτικες ομάδες δράσης. Παρών σε κάθε μορφή αγώνα που προάγει την εξέγερση και την αντίσταση στην εξουσία, έμπρακτα αλληλέγγυος σε όσους βίωσαν την βαναυσότητα και την εκδικητικότητα της καταστολής. Έχοντας κατηγορηθεί ατελέσφορα για ένα σωρό αβάσιμες υποθέσεις (ληστεία στην Πάρο, ένταξη στην ΣΠΦ) και καταδικασμένος, μεταξύ άλλων, για το «έγκλημα» της ληστείας μιας τράπεζας και ενώ έχει καταφέρει να αποδράσει από τα κολαστήρια της δημοκρατίας (μία πράξη για την οποία έχει εκτίσει το νομικό του «χρέος»), παραμένει υπερήφανος επαναστάτης χωρίς ποτέ να υπογράψει δηλώσεις μετάνοιας για τις δράσεις και τις επιλογές του. Είναι προφανές, λοιπόν, για ποιο λόγο το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας του αρνείται την υφ'ορον απόλυση που δικαιούται. Διότι αυτό ακριβώς επιφυλάσσουν σε όσα κρατούμενα δεν «μετανοούν» για την πολιτική τους δράση και δεν πειθαρχούν στον νοσηρό σωφρονιστικό μηχανισμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δικαστικοί και σωφρονιστικοί λειτουργοί - πραιτοριανοί του συστήματος εκδικούνται όσα αντιστέκονται στις επιταγές τους, στο καθεστώς τους που διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την ανισότητα. Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, ανυποχώρητος στην αναρχική του στάση, πολέμησε και πολεμάει το κρατικό και καπιταλιστικό καθεστώς που σήμερα βρίσκεται σε ακόμα μια φάση «κρίσης», κάτι που η κοινωνική βάση το βιώνει στο πετσί της αδυνατώντας ουσιαστικά να επιβιώσει λόγω της αύξησης του κόστους διαβίωσης. Το βιώνει στους πολέμους των ισχυρών, αναπόσπαστο κομμάτι της καπιταλιστικής οικονομίας και της κρατικής δόμησης των κοινωνιών, που λεηλατούν τον φυσικό κόσμο στο βωμό του χρήματος και εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ύπαρξη με στόχο το κέρδος. Συνέπειες του καθεστώτος αυτού όμως, το βιώνουν και χωρίς να έχουν φωνή να το εκφράσουν η φύση και τα υπόλοιπα έμβια όντα. Ο σύντροφος έχει επιλέξει πλευρά στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται συνεχώς και συνεχίζοντας αυτή την στράτευση του επιλέγει ένα από τα πιο σκληρά μέσα αγώνα για να διεκδικήσει την ελευθερία του. Και σε αυτό τον αγώνα του η αλληλεγγύη είναι κρίσιμη και αναγκαία. Γι αυτό λοιπόν δηλώνουμε απερίφραστα την στήριξη μας.

Όποιος ξεχνά τους αιχμαλώτους πολέμου, ξεχνά και τον ίδιο τον πόλεμο.

Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλα τα έγκλειστα συντρόφια μας.

Άμεση απελευθέρωση του αμετανόητου αναρχικού συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη που βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5.

κάλεσμα : Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων & διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών


1 2 3 4 5 6

Στις 29 Δεκεμβρίου 2021 και μετά από 8 χρόνια, 3 μήνες και 11 μέρες αιχμαλωσίας, είτε μέσα στα κολαστήρια των φυλακών είτε κατά τη φυγοδικία του, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης συμπληρώνει επίσημα τις τυπικές προϋποθέσεις για την αποφυλάκισή του από τις φυλακές Μαλανδρίνου. Παρόλα αυτά, το κράτος και τα πιόνια του, δείχνουν το εκδικητικό τους μένος απέναντι στον κόσμο του αγώνα και τον ενημερώνουν πως θεωρείται ακόμα επικίνδυνος για την τέλεση «νέων αδικημάτων» κρατώντας τον αιχμάλωτο επ' αορίστου χρόνου.

Οι λόγοι πίσω από αυτήν τη δικαιολογία βρίσκονται στην πολιτική υπεράσπιση της στοχευμένης ληστείας ενός καπιταλιστικού μεγάρου, την αναρχική ταυτότητα του συντρόφου και την «επιτηδευμένη» καλή διαγωγή που λειτουργεί, όπως λένε, ως προσωπείο. Επιλέγουν να συμπεριφερθούν σε ένα πολιτικό υποκείμενο με όρους μαφίας, με το έτσι θέλω, ενώ στο κοινωνικό σύνολο σουλατσάρουν ανενόχλητοι παιδοβιαστές και γυναικοκτόνοι. Έτσι, κράτος και κεφάλαιο επιλέγουν τι πάει να πει σωφρονισμός και ποιο υποκείμενο είναι αρκετά σωφρονισμένο για να επιστρέψει στην κοινωνία των αρίστων. Μέσα σε ένα σύστημα που βάζει ταμπέλες σε κάθε μας βήμα, κάθε μας ανάσα και κάθε μας επιλογή και αυτή τη φορά τιμωρούνται οι ιδέες μας.

Δεν θα αναλωθούμε περαιτέρω στην απελπιστική διαχείριση της κοινωνικής παρακμής από τον κρατικό μηχανισμό, ούτε θα κάνουμε βήμα πίσω γιατι δεν αντιμετωπίζεται ο κόσμος του αγώνα με ισάξιους -ή τουλάχιστον αξιοπρεπείς- όρους. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να απαιτήσουμε από κάποιον που δεν αναγνωρίζει την έννοια της ελευθερίας να καταλάβει τι σημαίνει να αναπνέεις χωρίς ενοχες. Ο σύντροφός μας κρατείται πλέον αιχμάλωτος χωρίς κάποια ημερομηνία σαν σημείο αναφοράς για την αποφυλάκιση του, μέχρι να κρίνει κάποιος δικαστής πως πλέον πληροί τις προϋποθέσεις. Κρατείται δέσμιος του κράτους γιατί συνέχισε αμετανόητα να υπερασπίζεται τον πολύμορφο αγώνα για την αναρχία.

Αυτό που μπορούμε να δηλώσουμε με το κεφάλι ψηλά είναι πως καμία καταστολή δεν θα σταθεί εμπόδιο στο να δείξουμε για ακόμα μία φορά την αλληλεγγύη μας στους αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Στέλνουμε δύναμη σε αυτές και αυτούς που μάχονται μέσα από τα κολαστήρια της δημοκρατίας και καλούμε τον κόσμο εκτός των τειχών σε μία νέα μάχη για την αξιοπρέπεια και την αδιαλλαξία. Οι σκέψεις μας βρίσκονται δίπλα σε αυτούς που στρέφονται ενάντια στην κοινωνική εκμετάλλευση και κάθε μορφή εξουσίας ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Τα σημάδια σίγουρα προμηνύουν θύελλα και ήρθε η στιγμή να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Γιατί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα οφείλουμε να αγωνιστούμε για την ελευθερία.

Ας γίνουμε οι εφιάλτες τους

Άμεση απελευθέρωση του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/5/22

Δύναμη σε όσα είναι στα κελιά

Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής

Στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ.Μιχαηλίδη, που έχει καλεστεί στα πλαίσια της 3ης πανελλαδικής ημέρας δράσης

κάλεσμα : κατάληψη Terra Incognita

https://terraincognita.squat.gr/