Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2022 στις 17.30
Κάλεσμα σε κουβέντα για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης στα Εξάρχεια
Καλούμε σε κουβέντα την Τετάρτη 16 Νοέμβρη, στις 17.30, στο Πολυτεχνείο (προαύλιο), για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης στα Εξάρχεια. Τα Εξάρχεια και τα αγωνιζόμενα επαναστατικά κομμάτια τους, θα είναι για πάντα εδώ, ζωντανά, να τρομάζουν με το ανεξέλεγκτο, την εξουσία και τους κάθε λογής υπηρέτες της. ΜΑΦΙΑ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, Η ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ. «... επειδή ... το όνειρο των ανθρώπων το απειλούν οι έμποροι, οι κομματάρχες, οι βιαστές, οι δημαγωγοί, οι ψηφοφόροι κι οι καταναλωτές.»
Καλούμε σε κουβέντα την Τετάρτη 16 Νοέμβρη, στις 17.30, στο Πολυτεχνείο (προαύλιο), για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης στα Εξάρχεια
Τα Εξάρχεια αποτελούν εδώ και δεκαετίες, ένα από τα πιο ζωντανά πεδία του κέντρου της Αθήνας. Με πανεπιστημιακά ιδρύματα στην περιφέρειά τους, το Πολυτεχνείο, καταλήψεις κτιρίων και πολιτικά στέκια, με ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων να περνούν τις νύχτες τους στα πεζούλια και τους δρόμους τους, αλλά και να επιλέγουν να ζήσουν εκεί λόγω του ιδιαίτερου ασύνορου κι αγωνιστικού χαρακτήρα της περιοχής· ενός χαρακτήρα που αντιμάχεται κάθε μορφή εξουσίας κι αγωνίζεται για την ελευθερία και την ισότητα, την αλληλεγγύη και την ανάπτυξη συνολικού σεβασμού κι αποδοχής της διαφορετικότητας.
Οι συνελευσιακές διαδικασίες κι η συνύπαρξη συλλογικοτήτων κι ατομικοτήτων πάνω στη βάση της αντιϊεραρχίας, εμπεριέχουν τον παλμό του ακηδεμόνευτου αγώνα για τη ριζική καταστροφή του εξουσιαστικού συμπλέγματος, με τα Εξάρχεια να ενισχύουν την εδαφικοποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης και της έμπρακτης αλληλεγγύης στην κοινή συνδιαμόρφωση για το χτίσιμο ενός άλλου κόσμου.
Η περιοχή των Εξαρχείων διαχρονικά αγκάλιαζε τα καταπιεσμένα κι αποκλεισμένα κομμάτια της κοινωνίας, μέσα από τον συγκρουσιακό της χαρακτήρα και την εγγενή της σχέση με την αντικουλτούρα. Αποτελεί σημείο συνάντησης και κέντρο εξεγερμένων, για όσους/ε/α αρνούνται το υπάρχον και συγκρούονται μαζί του, ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο κι εξουσία. Στην ευρύτερη περιοχή, έχουν δοθεί αρκετές από τις μεγαλύτερες μάχες των πιο εξεγερμένων τμημάτων της κοινωνίας, σηματοδοτώντας αγωνιστικό έδαφος των αναρχικών, τόπο οργάνωσης κι αφετηρίας.
Η απόπειρα των πολιτικών κι οικονομικών μηχανισμών να εξοβελίσουν τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες από τα Εξάρχεια, γνωστοποιεί την αξία της περιοχής ως ακόμη μιας προϋπόθεσης της εχθρότητας απέναντι στα πολιτικά κυκλώματα του κράτους-μαφίας και την οικονομική δικτατορία του ολοκληρωτικού καπιταλισμού· παράλληλα, επιβεβαιώνει πως οι κόμβοι διασποράς της έμπρακτης αλληλεγγύης, της ατομικής εξέγερσης και της συλλογικής πρακτικής, ανοίγουν τις πύλες προς τη συνολική απελευθερωτική διεργασία.
Η παρέλαση των κομμάτων πάνω στο σώμα των Εξαρχείων, οφείλεται στην ανοχή και τον συνειδησιακό πόλεμο που λαμβάνει χώρα εδώ και χρόνια, στις πλάτες των αγωνιζομένων. Η ιστορία των Εξαρχείων δεν οφείλει να δώσει ούτε μια θέση στους μηχανισμούς του ρεφορμισμού και της χειραγώγησης, στην κομματοκρατία και τα παραρτήματά της.
Η δε «μπίζνα των Εξαρχείων» με τις ισραηλινές -κι όχι μόνον- εταιρείες (βλ. επενδυτικό όμιλο ακινήτων από το Ισραήλ, Zoia Fund, κι αλυσίδα από το Ισραήλ, Brown Hotels Collection) που αγοράζουν συλλήβδην στην περιοχή, εκτοπίζοντας τα προλεταριακά κομμάτια της συνοικίας και τα πολιτικά χαρακτηριστικά της, συμπληρώνει την κρατική κατασταλτική επέλαση με τις ορέξεις του κεφαλαίου, όπως αυτές εφορμούν μέσα από τον επικοινωνιακό δούρειο ίππο της αστικής «ανάπλασης» και τον εναλλακτισμό.
Η απαλλαγή από τα εξουσιαστικά δεσμά της κρατικής βίας και τη στρατοκατοχική υπάρχουσα τάξη, θα έρθει μέσα από την ανάπτυξη των σχέσεων των εξεγερμένων και τη συσπείρωση των καταπιεσμένων, με την αλληλοκατανόηση να χτίζεται μέσα από την πρόκριση της οργανωμένης αντίστασης.
Δε θα επιτρέψουμε να παραδοθούν τα Εξάρχεια στο κράτος και τους επενδυτές. Δε θα αφήσουμε να καταλήξουν ένα κέντρο τουριστών κι εναλλακτικών μικροαστών.
Τα Εξάρχεια και τα αγωνιζόμενα επαναστατικά κομμάτια τους, θα είναι για πάντα εδώ, ζωντανά, να τρομάζουν με το ανεξέλεγκτο, την εξουσία και τους κάθε λογής υπηρέτες της.
Η πλατεία Εξαρχείων, ο λόφος του Στρέφη, το Πολυτεχνείο, η Μεσολογγίου, οι αγωνίστ(ρι)ες, ο δρόμος κι ό,τι άλλο ενσαρκώνει τον αναρχικό αγώνα, δε χωράνε στη γυάλα της εμπορευματοποίησης και του πλαστικού κόσμου του χρήματος και της υποταγής.
«... επειδή ... το όνειρο των ανθρώπων το απειλούν οι έμποροι, οι κομματάρχες, οι βιαστές, οι δημαγωγοί, οι ψηφοφόροι κι οι καταναλωτές.»[1]
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΕΞΩ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΜΑΦΙΑ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, Η ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ
ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ!
Ανοιχτή Συνέλευση Ⓐναρχικών
anoixti_syneleusi_anarhikwn@riseup.net
[1] ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '90: και όμως … θα μπορούσε να γίνει το ΑΓΚΑΘΙ της ελληνικής κοινωνίας, ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ