Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2022 στις 20.00
Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών
Eπόμενη κουβέντα μας: Τετάρτη 30 Νοεμβρίου, εκτάκτως στις 20.00 στo Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής (AKN), μετά τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από την 20/10 ενάντια στο καθεστώς 41-bis, Alfredo Cospito, στην ιταλική πρεσβεία.
Πέραν της άμεσης αντικατασταλτικής επιτακτικότητας που συνιστά σταθερό επίδικο των αγώνων και των εγχειρημάτων μας, το αντικρατικό πρόταγμα δεν είναι κάτι αόριστο κι αφηρημένο αλλά βιωμένη ανάγκη μέσα από την καθημερινή συμπίεση των ζωών μας. Όπως το κράτος έχει πρόσωπο/α, θεσμούς και σύμβολα, έτσι κι η αντικρατική πάλη έχει υποκείμενα που παλεύουν, απτές εκφράσεις-στοχεύσεις κι όνειρα.
Μαζί με το ηθικό -κι όχι μόνο- γκρέμισμα του υπάρχοντος, παλεύουμε για τη δημιουργία κοινοτήτων αγώνα κι αλληλεγγύης που θα αποτελέσουν τη βάση για την προοπτική προς τη γενικευμένη κοινωνική απελευθέρωση. Η οικοδόμηση ενός νέου κόσμου προϋποθέτει την αντίσταση και την οργάνωσή της που θα πραγματοποιείται σε πραγματική βάση στο εδώ και το τώρα. Αναρχικές ομάδες, συλλογικότητες κι εγχειρήματα που θα συνθέτουν με όλα τα αγωνιζόμενα καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας, με προτάσεις και κριτική για το ατελέσφορο του οικονομικού συστήματος αλλά και για την προβολή της εξόντωσης και του αποκλεισμού, για όποιον/α/ο δε συμμετέχει στην παραγωγική αλυσίδα εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας της αριστεράς, του ηγεμονισμού και των ενδοκινηματικών μικροπολιτικών και κατασταλτικών πρακτικών. Για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση. Για την ελευθερία.
Δεν είναι το πρόβλημά μας μόνον η κρατική διαχείριση.
Έχουμε πρόβλημα με τους κάθε λογής διαχειριστές (του).
Έχουμε πρόβλημα με το κράτος καθεαυτό.
Δε σταματούμε να χτίζουμε, παρά το συνεχές του κοινωνικού πολέμου. Μες στο οξύμωρο της ζωής και του θανάτου που μόνο γραμμικό δεν είναι, γκρεμίζουμε και ταυτοχρόνως, χτίζουμε, κι έτσι προχωρούμε. Μες στις ρωγμές που προκαλούμε σε κάθε λογής «κανονικότητες» του υπάρχοντος, παράλληλα, συνδεόμαστε (ατομικά και συλλογικά) υποκείμενα κι αγώνες, μέσω των πολυσχιδών διακλαδώσεων που γεννούν η άμεση δράση κι η σύγκρουση. Η αντιιεραρχία κι η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη κι η αλληλοβοήθεια είναι το ανάχωμά μας απέναντι στην καταστολή και την εκμετάλλευση, είναι όμως και το θεμέλιο του αγώνα μας για δημιουργία.
Για δεκαετίες, από το '80, η πλατεία στεκόταν ζωντανό πεδίο συνάντησης του δρόμου, της νεολαίας και της ελευθερίας. Μετά από την τελευταία πολύπαθη δεκαετία, η διεκδίκησή της ως ζωντανού διασυλλογικού κόμβου, είναι επίδικο αγώνα. Το ίδιο και το Πολυτεχνείο, ως ζωντανό κύτταρο ιστορικής μνήμης κι αντίστασης στο εδώ και το τώρα.
Η πλατεία Εξαρχείων, ο λόφος του Στρέφη, το Πολυτεχνείο, το Γκίνη, η Μεσολογγίου, οι αγωνίστ(ρι)ες, ο δρόμος κι ό,τι άλλο ενσαρκώνει τον αναρχικό αγώνα, δε χωράνε στη γυάλα της εμπορευματοποίησης και του πλαστικού κόσμου του χρήματος και της υποταγής.
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ, ΑΥΡΙΟ Η ΠΟΛΗ ΟΛΗ
ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΕΞΕΓΕΡΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Ανοιχτή Συνέλευση Ⓐναρχικών
*ολόκληρο το κείμενο απόψεων και θέσεων της συνέλευσης: Αγώνας για την Αναρχία