Δευτέρα 1 Μαίου 2023 (χωρίς ακριβή ώρα) πμ
Απεργιακό καφενείο
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
1Η ΜΑΗ 10:30 ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ
*Θα ακολουθήσει απεργιακό καφενείο στο Αναγνωστήριο
Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η «ΜΑΓΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
Η φετινή Πρωτομαγιά έχει ιδιαίτερη σημειολογία, καθώς έρχεται λίγο καιρό μετά το κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη που επισφράγισε την σφοδρή, βάρβαρη επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι κυρίαρχοι στην εργατική τάξη μέσα από τις φιλελεύθερες πολιτικές του θανάτου. Με την οργή να μην έχει κοπάσει και το δίκιο να μένει ακόμα να κριθεί, η φετινή πρώτη του Μάη αναδεικνύει ακόμα πιο έντονα την αναγκαιότητα να αναζωπυρώσουμε την σπίθα του αγώνα του τελευταίου διαστήματος και να την μεταλαμπαδεύσουμε σε κάθε κοινωνικό πεδίο, χτίζοντας την οργάνωση και ενορχηστρώνοντας την δική μας αντεπίθεση στο κόσμο της κυριαρχίας, στο κεφάλαιο και το κράτος. Οι δυναμικοί εργατικοί αγώνες στο σήμερα, από τα πετρέλαια καβάλας, μέχρι την πολύμηνη απεργία των εργαζομένων στην Μαλαματίνα, κόντρα στον απεργοσπαστικό μηχανισμό που είχε στήσει η εργοδοσία και την τρομοκρατία, εμπνέουν και κρατούν την φλόγα του Μάη ζωντανή.
Τη 1η Μάη του 1886 καλείται γενική απεργία στην Αμερική από τα εργατικά συνδικάτα για την καθιέρωση της 8ώρης εργασίας. Εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες κατεβαίνουν στον δρόμο και διαδηλώνουν ενάντια στα εξαντλητικά ωράρια και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Ενώ οι μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις συνεχίζονται, έπειτα από συγκρούσεις εργατών με απεργοσπάστες και την αστυνομία σημειώνονται οι πρώτες δολοφονίες εργατών. Μετά από ένα μπαράζ αιματηρών διαδηλώσεων κατοχυρώνεται τελικά το 8ωρο. Μετά από 137 χρόνια, η αναγκαιότητα για έναν ακόμα Μάη εργατικών αγώνων και απεργιών, όπως τότε, είναι πιο μεγάλη από ποτέ.
Την περίοδο της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης της πανδημίας Covid-19, το κράτος εκμεταλλευόμενο το μούδιασμα των κοινωνικών αντιστάσεων, βρίσκει εύφορο έδαφος να περάσει αντιλαϊκά νομοσχέδια, εξ αυτών και αντεργατικά, όπως ο περιβόητος νόμος Χατζηδάκη που ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2021. Το εν λόγω νομοσχέδιο παρουσιάζεται ως επιθυμητός εκσυγχρονισμός των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των εργαζομένων, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προσπάθεια αναθεώρησης και κατάργησης όλων των σημαντικών κεκτημένων των εργατικών αγώνων χρόνων. Επιγραμματικά, το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει την κατάργηση του 8ώρου και την αύξηση του πλαφόν των υπερωριών, τη δυνατότητα ανοίγματος καταστημάτων περισσότερες Κυριακές το χρόνο σε σχέση με πριν, δυνατότητα εργοδοτών για σύναψη ατομικής σύμβασης εργαζομένων έναντι των συλλογικών, τηλεργασία, αντισυνδικαλιστικά μέτρα με φακέλωμα συνδικαλιστών, απαγόρευση περιφρούρησης και κατάληψης χώρων εργασίας, την καθιέρωση προσωπικού ασφαλείας 40% σπάζοντας την ολική απεργία και την απαγόρευση έλευσης απολυμένων εργαζομένων στον χώρο εργασίας. Στόχος του είναι να δημιουργήσει εκείνο το θεσμικό πλαίσιο που θα προσαρμόσει τις συνθήκες εργασίας μας στις ανάγκες του κεφαλαίου. Περισσότερες ώρες δουλειάς χωρίς μισθό μειώνοντας τα έξοδα των αφεντικών, διαθέσιμοι κι αναλώσιμοι εργάτες, εντατικοποίηση της εργασίας και ελλιπή μέτρα ασφαλείας με αποτέλεσμα τα εργατικά ατυχήματα να δίνουν και να παίρνουν.
Μία ακόμα πτυχή της υποτίμησης των αναγκών και των ζωών της τάξης μας είναι η παρείσφρηση των ιδιωτικών συμφερόντων στα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, ή ακόμα και η πλήρης ιδιωτικοποίησή τους. Το κράτος στον καπιταλισμό ανέκαθεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των αφεντικών, για αυτό και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα του. Φυσικό και επόμενο, ο ιδιώτης στην προσπάθεια να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, υποβαθμίζει την ποιότητα των υπηρεσιών και αυξάνει την τιμή τους, σίγουρα όχι προς το δικό μας όφελος! Τέτοια παραδείγματα αποτελούν οι συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), όπως στον τομέα της υγείας και της παιδείας, αλλά και το ξεπούλημα του ΟΣΕ με αποτέλεσμα το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους της τάξης μας. Ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που σε συνδυασμό με τη δημιουργία του χρηματιστηρίου ενέργειας, έφερε τους φουσκωμένους λογαριασμούς ρεύματος που καλείται να πληρώσει ο λαός και ,ως συνέπεια, τις ανατιμήσεις σε όλα τα προϊόντα, μήνες πριν την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η νομοθέτηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας σε συνδυασμό με το υπέρογκο κόστος ζωής, έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα, εξαναγκάζοντας χιλιάδες ανθρώπους στο να χάσουν τα σπίτια τους.
Για όλα αυτά είναι απαραίτητο την 1η Μάη αλλά και κάθε μέρα, να βρισκόμαστε στο δρόμο, να διαδηλώνουμε και να αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε ελεύθερα με αξιοπρέπεια . Να οργανωθούμε στα σωματεία μας, χωρίς όμως να έχουμε αυταπάτες ότι αυτά δεν εργαλειοποιούνται από τα αστικά κόμματα για τους δικούς τους σκοπούς. Να μη μείνουμε θεατές όσο μας κλέβουν τη ζωή, όπως δεν κάνουν τα ταξικά μας αδέρφια στη Γαλλία με τους μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες το τελευταίο διάστημα. Πολεμάμε για τα συμφέροντα της τάξης μας κι όχι για τα συμφέροντα των ισχυρών αυτού του κόσμου, που μας οδηγούν στη φτώχεια, την εξαθλίωση και το θάνατο. Οραματιζόμαστε ένα κόσμο απαλλαγμένο από κάθε σύστημα εκμετάλλευσης, έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΤΗΝ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου