kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία οργής για το ναυάγιο στην Πύλο

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ. ΤΩΡΑ.

Το πρωί της Τετάρτης στα ανοιχτά της Πύλου ένα ακόμα σκάφος όπου επέβαιναν μετανάστ(ρι)ες προστέθηκε στη μακρά λίστα των ναυαγίων που λαμβάνουν χώρα στα νερά της Μεσογείου. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για εκατοντάδες νεκρούς, αν και μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τον ακριβή αριθμό των θυμάτων. Το ναυάγιο αυτό, όπως και όλα τα υπόλοιπα, δεν συνέβη τυχαία. Οι πνιγμένες/οι μετανάστ(ρι)ες αποτελούν τα θύματα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους και της ΕΕ. Και όσες δηλώσεις και αν κάνουν τα διάφορα τσογλάνια της πολιτικής, όσες φωτογραφίες και να βγουν εμείς δεν ξεχνάμε ότι αυτοί/ες είναι που σχεδιάζουν και εκτελούν τις πολιτικές υποτίμησης της ζωής των μεταναστ(ρι)ών.
Εδώ και χρόνια, το ελληνικό κράτος έχει κηρύξει έναν πόλεμο εναντίον των μεταναστ(ρι)ών, επιτυγχάνοντας έτσι την οικονομική του μεγέθυνση, την πειθάρχηση του ντόπιου πληθυσμού (μέσω και της ενίσχυσης στρατού και αστυνομίας), την δημιουργία ενός νέου θεσμικού/νομικού πλαισίου και την ενίσχυση της κυρίαρχης εθνικής ιδεολογίας μέσω της κατασκευής της φιγούρας του μετανάστη άλλοτε ως θύμα και άλλοτε ως εισβολέα. Βασικό στοιχείο του πολέμου αυτού είναι η τακτική των pushbacks (παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστ(ρι)ών), τα οποία πραγματοποιούνται τόσο στα χερσαία σύνορα στον Έβρο (και συχνά εντός των πόλεων) όσο και στα θαλάσσια σύνορα.
Αποτέλεσμα των pushbacks είναι αφενός ένας μεγάλος αριθμός ναυαγίων στα θαλάσσια σύνορα ελλάδας-τουρκίας και αφετέρου έχουν οδηγήσει τις/τους μετανάστ(ρι)ες να προσπαθούν να εισέλθουν εντός ευρωπαϊκού εδάφους είτε μέσω μακρύτερων και πιο επικίνδυνων «οδών» π.χ. δρόμος της «Καλαβρίας», είτε μέσω χωρών της Βόρειας Αφρικής αντιμετωπίζοντας επιπλέον κινδύνους, μεταξύ αυτών και ο εξαναγκασμός τους σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Η κατάσταση που περιεγράφηκε παραπάνω αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο τωρινό ναυάγιο. Το αλιευτικό που βυθίστηκε είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά αργά την Τρίτη από την Frontex σε διεθνή ύδατα περίπου 50 μίλια νοτιοδυτικά της Πύλου. Στη συνέχεια, ένα σκάφος του λιμενικού προσέγγισε το σκάφος, το οποίο κατευθυνόταν προς την Ιταλία. Το σκάφος των μεταναστ(ρι)ών βρισκόταν δίπλα στο σκάφος του λιμενικού για τουλάχιστον τέσσερις ώρες. Σύμφωνα με μαρτυρίες των επιζήσαντων, το πλοίο τους ανατράπηκε κατά την προσπάθεια ρυμούλκησης από το ελληνικό λιμενικό. Η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και συγκεκριμένα οι δολοφόνοι του ελληνικού λιμενικού είναι υπεύθυνοι για το μαζικό, αντιμεταναστευτικό έγκλημα στην Πύλο. Όπως και για κάθε θάνατο, με όνομα ή χωρίς, ορατό ή αόρατο, που έχουν σκορπίσει τα τελευταία χρόνια στο Αιγαίο, με τις γνωστές σε όλους τακτικές τους. Παρά την έκταση που έχει λάβει το ναυάγιο στη δημόσια σφαίρα, η διαχείριση του ναυαγίου από το ελληνικό κράτος είναι πάνω κάτω η γνωστή: Δακρύβρεχτα δάκρυα για τους απάνθρωπους «δουλεμπόρους» σε ένα damage control πλαίσιο, μηντιακή διαχείριση της κρίσης, συνθήκες εγκλεισμού για τους επιζήσαντες όπως για ολους τους μετανάστες, επιλογή κάποιων από τους επιζήσαντες ως «διακινητές». Οι ελληνικές φυλακές είναι γεμάτες μετανάστες/τριες που έχουν προφυλακυστεί ή φυλακιστεί με την κατηγορία της διακίνησης, ακόμα και αν η «διακίνηση» αφορούσε το ότι πέρασαν τα σύνορα με την οικογένειά τους (!).
Όσο κλισέ και να ακούγεται, το ναυάγιο στην Πύλο και αυτά που προηγήθηκαν και αυτά που θα συμβούν στο μέλλον, δεν αποτελεί μια ακόμα εικόνα στις ειδήσεις. Τα πτώματα των μεταναστ(ρι)ών που ξεβράζονται στις ακτές δεν εκφέρουν κάποιο λόγο και ούτε αποτελούν μια απλή αφορμή σχολιασμού στα social media. Τα σώματα αυτά φέρουν πάνω τους τη βία του κράτους και φέρουν τον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή. Αυτό και τίποτα άλλο. Σε αυτές τις στιγμές λοιπόν ίσως ντόπιοι/ες και μετανάστ(ρι)ες είναι δύσκολο να βρούμε κάτι να μας ενώνει, ίσως όμως εμείς αναγνωρίσουμε στις προσπάθειες και τους αγώνες των μεταναστ(ρι)ών στοιχεία που μας θυμίζουν τους δικούς μας αγώνες. Ίσως τη στιγμή της κυριαρχίας της θανατοπολιτικής εμείς να διαπιστώσουμε ότι ο θάνατος δεν μας ένωσε ποτέ, αντίθετα αυτό που μας ενώνει είναι η επιθυμία μας για μια διαφορετική ζωή.
Ο πόλεμος εναντίον των μεταναστ(ρι)ών συνεπάγεται νεκρούς, σώματα τσακισμένα από το ρατσισμό, την εργασιακή εκμετάλλευση από το εγχώριο και πολυεθνικό κεφάλαιο, σώματα χωρίς όνομα που βασανίζονται στα σύνορα από τους δολοφόνους του ελληνικού λιμενικού, του στρατού, της συνοριοφυλακής, σώματα κλεισμένα σε camp. Αυτός ο πόλεμος δεν ξεκίνησε εχτές. Οι στιγμές που συμπυκνώνουν την αποτρόπαια βαρβαρότητά του, προϋποθέτουν την καθημερινή βαρβαρότητα, την καθημερινότητα του κηρυγμένου πολέμου εναντίον των μεταναστριών. Και καθημερινή πρέπει να είναι η αλληλεγγύη μας, η οργάνωσή από κοινού με τους/ις μετανάστ(ρι)ες, η σύνδεση των αγώνων μας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθούμε στον αντιμεταναστευτικό πόλεμο.
Αυτός ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει. Τώρα.

Ανοιχτά σύνορα
Χορήγηση ασύλου στους/ις επιζήσαντες/ασες - Χαρτιά σε όλους/ες τους/ις μετανάστ(ρι)ες
Καμία δίωξη σε όσους επιζήσαντες διώκονται ως «διακινητές»
Αλληλεγγύη στους/στις μετανάστ(ρι)ες
Στέγαση - περίθαλψη για όλους-ες-α

συνέλευση Stop War on Migrants

Αλλη μια μαζική δολοφονία σημειώθηκε την Τετάρτη, ίσως το πιο θανατηφόρο ναυάγιο στη Μεσόγειο από όσα έχουν φτάσει στο φως της δημοσιότητας. Αυτή την φορά έξω από την Πύλο, κοντά στο πιο βαθύ σημείο της Μεσογείου, πνίγηκαν εκατοντάδες μετανάστες με τον αριθμό των θυμάτων συνεχώς να αυξάνεται. Για άλλη μια φορά η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Ο πόλεμος του ελληνικού κράτους εναντίον των μεταναστ(ρι)ών συνεχίζεται αδιάκοπα με την πραγματικότητα να χωράει όλο και λιγότερους/ες.

Στις 14/6 αλιευτικό πλοίο με περισσότερους από 700 μετανάστες, με αφετηρία τη Λιβύη, εξέπεμψε σήμα κινδύνου το οποίο το ελληνικό λιμενικό αγνόησε για ένα ολόκληρο 24ωρο. Το ελληνικό κράτος, εφόσον δεν πρόλαβε να τους βυθίσει κάπου στα ανοιχτά με την γνωστή πρακτική των pushbacks βρέθηκε για ακόμα μια φορά μπροστά στο ίδιο δίλημμα: είτε τη ρυμούλκηση προς τα παράλιά του και προς την ενδοχώρα των στρατοπέδων συγκέντρωσης είτε να μεταθέσει την ευθύνη στο λιμενικό κάποιας γειτονικής χώρας.

Όποια επιλογή και αν έκανε, δεν θα λογάριαζε τις ζωές των μεταναστών, και πώς θα μπορούσε άλλωστε αφού ήδη από το 2016 τους έχει κατονομάσει εθνική απειλή. Ο πόλεμος εναντίον των μεταναστ(ρι)ών είναι υπόθεση όλων μας. Όσες μετανάστριες γλιτώνουν από την θανατοπολιτική των κρατών στα σύνορα και αποφεύγουν τον εγκλεισμό στα κέντρα κράτησης επιβιώνουν μαζί μας στις γειτονιές και τις δουλειές μας. Ενώ παράλληλα μεγάλη μερίδα μεταναστών καταλήγει στην φυλακή δίπλα σε ντόπιους της τάξης μας. Όσο το ελληνικό κράτος μεταφράζει αυτές τις καταστάσεις σε πολιτική σταθερότητα, ενίσχυση της εθνικής ιδεολογίας και διασφάλισης των συνόρων εμείς οφείλουμε να αναζητήσουμε τα πεδία στα οποία θα βρεθούμε με μετανάστ(ρι)ες και θα σταθούμε πραγματικά αλληλέγγυοι/ες. Όσο εντείνεται ο διαχωρισμός μεταξύ ντόπιων και μετανάστ(ρι)ων ο πόλεμος των κρατών ενάντια τους θα μοιάζει ανίκητος. Οι αντιστάσεις στη βία των κρατών εναντίον των μεταναστ(ρι)ών διαμορφώνονται και στις πόλεις μας. Με την δημιουργία σχέσεων και την συλλογικοποίηση των αγώνων μας.

Kοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστριών

Αλληλεγγύη στους/ις μετανάστ(ρι)ες

ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 20/6 18:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Στηρίζουμε το μπλοκ του Stop War on Migrants

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

Ακούμε από τα κανάλια για την «Τραγωδία» της Πύλου ή για το «Δυστύχημα». Αυτοί είναι οι τίτλοι που προσπαθούν να εξωραΐσουν την κρατική δολοφονία 550 ανθρώπων. Στις 14 Ιουνίου 2023 κοντά στην Πύλο βούλιαξε πλοιάριο με εκατοντάδες μετανάστ(ρι)ες με αποτέλεσμα μέχρι στιγμής πάνω από εκατό πνιγμένους και αρκετές εκατοντάδες αγνοούμενους, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά (υπολογίζονται πάνω από 100). Η αρχική εκδοχή ήταν ότι ενώ το ελληνικό λιμενικό είχε ενημερωθεί από τη Frontex από τις 14:30 το μεσημέρι για το πλοιάριο, και ενώ το προσέγγισε, άφησε αυτούς του ανθρώπους να πνιγούν μπροστά στα μάτια του, επειδή υποτίθεται εκείνοι ζήτησαν να μην τους βοηθήσουν (παρότι υπάρχουν δεκάδες κλήσεις προς το τηλέφωνο alert που λειτουργεί στη Μεσόγειο και οι άνθρωποι φαίνονται στις φωτογραφίες να ζητούν βοήθεια με τα χέρια σηκωμένα). Και ενώ αυτή η εκδοχή αποτελούσε σε κάθε περίπτωση κρατική δολοφονία, σοκαρισμένοι ενημερωθήκαμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν εγκαταλείφθηκαν απλώς να πεθάνουν από το ελληνικό λιμενικό, αλλά δολοφονήθηκαν ευθέως. Από τις μαρτυρίες των επιζώντων αποδεικνύεται ότι το λιμενικό ρυμούλκησε το πλοιάριο και ενώ οι άνθρωποι που επέβαιναν σε αυτό δεν είχαν πιει νερό ούτε είχαν φάει επί 4 μέρες, ενώ παρακαλούσαν για βοήθεια, προσπάθησε να τους τραβήξει και να τους πετάξει στα ιταλικά ύδατα, δηλαδή όπως κάνει καθημερινά πετώντας ανθρώπους σε ακυβέρνητες σχεδίες ή βάρκες χωρίς μηχανές, εγκαταλείποντας τους να πεθάνουν. Στην προσπάθεια τους αυτή βούλιαξαν το σκάφος και στη συνέχεια εγκατέλειψαν όλους αυτούς τους ανθρώπους να πεθάνουν. Στην Ελλάδα 2.0 του Μητσοτάκη μπορείς να δολοφονήσεις εν ψυχρώ 550 ανθρώπους και να μην διωχθείς καν, για τα μάτια του κόσμου.

Οι επαναπροωθήσεις (τα γνωστά pushbacks) αποτελούν σταθερή πρακτική του ελληνικού κράτους εδώ και αρκετά χρόνια, κάτι που όμως το ίδιο αρνείται, παρά την πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων που έχουν έρθει στη δημοσιότητα από μεγάλα δημοσιογραφικά μέσα του εξωτερικού και παρ' όλη την κατακραυγή ακόμα και διεθνών οργανώσεων για την πρακτική αυτή. Και πέραν των pushbacks που γίνονται στο υδάτινο νεκροταφείο της Μεσογείου, (παράνομες) επαναπροωθήσεις γίνονται και από τον στρατό στον Έβρο αλλά και από τους διάφορους παρακρατικούς μηχανισμούς που επί χρόνια δρουν ανενόχλητοι, αλλά ακόμα και από τα αστικά κέντρα από τους ένστολους φασίστες της ΕΛ.ΑΣ. H Ευρώπη-φρούριο υψώνει τα τείχη της, με την Ελλάδα στον ρόλο του μαντρόσκυλου (έναν ρόλο που η ίδια αναλαμβάνει πρόθυμα, με το αζημίωτο φυσικά).Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο είναι ότι η πολιτική της φύλαξης των συνόρων απαιτεί όλο και περισσότερους νεκρούς.

Φτωχοί μετανάστες σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας ως αποκλεισμένοι ενός συστήματος που προκαλεί πολέμους, κρίσεις και φτώχεια για τους πολλούς, ανεβαίνουν σε πλοία-κινούμενα φέρετρα διακινδυνεύοντας τη ζωή τους. Καθώς αυτοί οι άνθρωποι δε διαθέτουν τα χρήματα που απαιτεί το ελληνικό κράτος, για να γίνουν "golden visa" επενδυτές, γίνονται αναλώσιμοι και παράπλευρες απώλειες. Αυτό που πετυχαίνουν οι φράχτες του Έβρου δεν είναι η μείωση της μετανάστευσης, αλλά ουσιαστικά κατευθύνουν τους απελπισμένους σε πολύ πιο επικίνδυνα περάσματα με θανατηφόρες συνέπειες.

Αλλά ακόμα κι αν καταφέρουν να φτάσουν, αυτό που τους περιμένει είναι κλειστά κέντρα κράτησης, βασανισμοί, ξυλοδαρμοί, κλοπές από τα «όργανα της τάξης», εκδικητική καταστροφή των εγγράφων τους, ελλιπής πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μειωμένη πρόσβαση στο αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα στο άσυλο μέσω μιας σειράς νόμων που την περιόρισαν ξανά και ξανά γελοιοποιώντας στην πράξη κάθε έννοια «ανθρώπινου δικαιώματος» και «διεθνών συμβάσεων» (με κορυφή αθλιότητας τον τελευταίο νόμο για το άσυλο), αναγνώριση για πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία, της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας (!), ρατσιστικές και ξενοφοβικές συμπεριφορές, επιθέσεις στον δρόμο, μηδενική πρόσβαση στην αγορά εργασίας, μηδενική πρόσβαση σε ουσιαστικά προγράμματα ένταξης. Και όσοι "τυχεροί" καταφέρουν να βρουν δουλειά έρχονται αντιμέτωποι με άθλιες συνθήκες εργασίας, ανασφάλιστοι, ακόμα και με σφαίρες των αφεντικών όταν ζητούν τα μεροκάματα τους.

Οι ταλαιπωρημένοι, οι κυνηγημένοι εξαιτίας των πολέμων και των διώξεων κάθε εξουσίας και κάθε κράτους, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες/μετανάστριες, βρίσκονται στην καρδιά της αλληλεγγύης μας. Είναι ταξικά αδέρφια μας, το πιο υποτιμημένο, κακοπληρωμένο και επισφαλές μέρος της τάξης μας, βορά στα δόντια κάθε μικρού και μεγάλου αφεντικού. Είναι καθήκον μας να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά και την ελεύθερη μετακίνησή τους, σβήνοντας τις συνοριακές γραμμές που οι εξουσίες χάραξαν για τους υπηκόους τους, αλλά όχι για τα εμπορεύματα των αφεντικών και απαιτώντας άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών.

Απαιτούμε να σταματήσουν τώρα τα pushbacks. Απαιτούμε να ανοίξουν άμεσα τα σύνορα και να απεγκλωβιστούν οι μετανάστες/μετανάστριες. Απαιτούμε την παροχή δημόσιας περίθαλψης και στέγης για όσους και όσες επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα και τη χορήγηση των απαραίτητων εγγράφων για όσους και όσες επιθυμούν να μεταβούν σε λοιπές χώρες της Ευρώπης. Απαιτούμε να κλείσουν τώρα τα κολαστήρια-στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/μεταναστριών και να αρθούν τα κωλύματα στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί και η αποστέρηση εργασιακών και προνοιακών δικαιωμάτων από τους μετανάστες και τις μετανάστριες.

Στο πλευρό πάντα των αδύναμων, των καταπιεσμένων, των ξεριζωμένων αυτού του κόσμου, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας, ντόπιοι και «ξένοι» ενώνουμε τα χέρια, υψώνουμε τις γροθιές μας.

ΣΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ, ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΛΙΜΕΝΟΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ - Η ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΝΙΞΕΙ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ PUSHBACKS

ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ - ΧΑΡΤΙΑ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

ΠΟΡΕΙΑ ΟΡΓΗΣ:

ΤΡΙΤΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ

18:00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

*Στηρίζουμε το μπλοκ της συνέλευσης Stop War on Migrants

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

blog: libertasalonica.wordpress.com

e-mail επικοινωνίας: lib_exthess@hoextmail.coexm

ΠΟΛΥΝΕΚΡΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΠΥΛΟ.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.

ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ.

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 20/06, 18:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Τ.Σ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Π.Ο - Ο.Σ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΦΡΑΧΤΕΣ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Το πρωί της Τετάρτης 14/06 βυθίστηκε στα ανοιχτά της Πύλου ένα σκάφος στο οποίο επέβαιναν πρόσφυγες και μετανάστες με σκοπό να περάσουν στην Ευρώπη και να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον σε κάποια από τις χώρες της. Προς το παρόν έχουν καταγραφεί 78 νεκροί και ο αριθμός ολοένα αυξάνει, ενώ δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον ακριβή αριθμό των επιβατών, πράγμα που καθιστά ακόμα δυσκολότερο τον εντοπισμό των αγνοουμένων.

Στις 31/03, μόλις ένα μήνα μετά τη μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη υπογράφηκε η συμφωνία για την "επέκταση" του φράχτη στον Έβρο κατά 35χλμ, ώστε να "αναβαθμιστεί" περαιτέρω η θωράκιση των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας και κατ' επέκταση και της Ευρώπης. Τα push-backs, οι παράνομες δηλαδή επαναπροωθήσεις μεταναστών, εξακολουθούν σε καθημερινή βάση, τα ναυάγια και οι πνιγμοί όσων επιχειρούν να διασχίσουν τα θαλάσσια σύνορα συνεχίζονται απρόσκοπτα, οι μετανάστες στοιβάζονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και όσοι είχαν την "τύχη" να μείνουν σε κάποιο σχετικά αξιοπρεπές οίκημα μέσω κάποιου προγράμματος στέγασης, τώρα πετιούνται στο δρόμο. Παράλληλα οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι και σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός σπεύδει να διαψεύσει τα δημοσιεύματα των New York Times που μιλούν για μυστικές φυλακές στον Έβρο όπου γίνονται συστηματικά βασανιστήρια, συνεχίζεται αδιάκοπα η προσπάθεια αποκλεισμού και εκτοπισμού των μεταναστ(ρι)ών από τον κοινωνικό ιστό και το κέντρο των πόλεων, η διαδικασία χορήγησης ασύλου ολοένα και δυσχεραίνει και το νομικό οπλοστάσιο του κράτους αναβαθμίζεται μέσα από την πρόταση σχεδίου νόμου για το "Νέο Κώδικα Μετανάστευσης". Και φυσικά τα Μ.Μ.Ε. σε απόλυτη αρμονία με τις κρατικές - κυβερνητικές επιταγές χρησιμοποιούν το θάνατο τόσων ανθρώπων για να διαχύσουν μία ακόμη φορά το ρατσιστικό και ξενοφοβικό δηλητήριο τους, επιχειρώντας να μεταφέρουν τις ευθύνες για τις ελλείψεις ασθενοφόρων και γενικά για τη διάλυση του Ε.Σ.Υ. στους μετανάστες!

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης συνοψίζονται στα παραδείγματα του Καρά Τεπέ, στη Λέσβο, στο Παρανέστι της Δράμας αλλά και σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την επικράτεια, όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν έγκλειστοι, χωρίς ρεύμα, θέρμανση και τρεχούμενο νερό, στοιβαγμένοι σε σκηνές. Ακόμα όμως και όσοι καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα της διαβίωσης ως αόρατες υπάρξεις μέσα στα καπιταλιστικά κέντρα. Η μια κυβέρνηση διαδέχεται την άλλη και μέσω της εγκληματικής πολιτικής τους η οποία συνίσταται στις εκκενώσεις των προσφυγικών καταλήψεων, τις έντονες πιέσεις με σκοπό να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αλλά και τη διακοπή ή την τρομακτική περικοπή των οικονομικών βοηθημάτων και προγραμμάτων που τους παρέχονταν, τους επιβάλλουν να ζουν κάτω από ένα καθεστώς εξευτελισμού χωρίς να ξέρουν τι τους ξημερώνει. Οι εξώσεις έρχονται η μία μετά την άλλη, ακόμη και σε όσους αιτούντες ασύλου έχουν πάρει θετική απόφαση, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να φεύγουν από τη χώρα ή να μένουν πολλά άτομα και οικογένειες μέσα σε ένα διαμέρισμα, ακόμα και να ζουν στο δρόμο μη έχοντας άλλη επιλογή.

Το κράτος και το κεφάλαιο μας γνωστοποιούν για χιλιοστή φορά με τον χειρότερο τρόπο, πως η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, μετανάστης ή οποιοδήποτε μέλος της κατώτερης κοινωνικής τάξης. Οι ζωές των καταπιεσμένων συνεχίζουν να θυσιάζονται. Στη μακρά λίστα των θανάτων που έχουν καταγραφεί εν μέσω πανδημίας, στις όλο και συχνότερες γυναικοκτονίες και τις δολοφονίες Ρομά από τους ένστολους φρουρούς του κράτους, στο τεράστιο κρατικό- καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών που κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 57 συνανθρώπους μας, στα εκατοντάδες θανατηφόρα «εργατικά ατυχήματα», στις αμέτρητες δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών, στα χερσαία ή θαλάσσια σύνορα, στις βραχονησίδες και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έρχεται να προστεθεί μία ακόμα. Η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Είναι πάντοτε η εξουσία που δολοφονεί!

Η αντιμεταναστευτική πολιτική και η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας δεν ξεκινάνε σήμερα. Το καθεστώς εξαίρεσης όπως αυτό αποτυπώνεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στο δόγμα της μηδενικής ανοχής που επιβάλλεται σε όσους αντιστέκονται αποτελούν την ουσία του κράτους και της εξουσίας. Το ξεσπίτωμα των προσφύγων από τις καταλήψεις στέγης, οι δολοφονίες στη Μόρια, η νομοθετική δυσχέρεια για τους αιτούντες ασύλου, οι καμπάνιες ενάντια στις εκτρώσεις οι εξαγγελίες για την δημιουργία κλειστών στρατοπέδων κράτησης, η μισαλλόδοξη εθνικιστική ρητορική που διαχέεται στο κοινωνικό σώμα από το κράτος και τους μηχανισμούς του, καλλιεργούν τον κοινωνικό εκφασισμό, στοχεύοντας προς μία κατεύθυνση συντηρητικοποίησης και συνολικής καθυπόταξης του κοινωνικού συνόλου. Το δικαίωμα στην ζωή και στην αξιοπρέπεια εκμηδενίζεται για όσους περισσεύουν, για τους αδύναμους, τους φτωχούς, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η δημοκρατία δηλαδή επιλέγει ποιους θα αγνοήσει και ποιους θα προστατέψει και ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός επελαύνει. Όλες οι πολιτικές αποσκοπούν στην ένταση της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της εδραίωσης του κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ των εκμεταλλευομένων, τη λουμπενοποίηση των αντιστάσεων και των υποκειμένων, την ενίσχυση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πληθυσμούς που «περισσεύουν», το όρθωμα των τειχών απέναντι στον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό. Λέμε εδώ και χρόνια ότι η απομείωση της αξίας της ανθρώπινης ζωής όπως συντελείται από τις διαχρονικά εγκληματικές πολιτικές του κράτους και τις επιταγές του κεφαλαίου διαμορφώνουν ολοένα πιο δολοφονικά περιβάλλοντα. Σήμερα, μετά και τη μαζική κρατική δολοφονία που διαπράχτηκε στα Τέμπη, η αίσθηση στην κοινωνική βάση είναι ότι έχουμε βρεθεί στη μέση ενός ακήρυχτου πολέμου, πως η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, πρόσφυγας, μετανάστρια ή μέλος κάποιας μειονότητας. Οι ζωές των καταπιεσμένων θυσιάζονται στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η οποία για να συνεχίσει απρόσκοπτα τον κύκλο εκμετάλλευσης χρειάζεται την κρατική τρομοκρατία.

Οι ζωές μας μετράνε! Οι ζωές των εργατών, των παιδιών και των μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα ή στα ανοιχτά του Αιγαίου, οι ζωές των διανομέων που στις πλάτες τους τα αφεντικά καθημερινά αισχροκερδούν, οι ζωές όλων των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου, μετράνε.

Σήμερα φαντάζει κάθε άλλο παρά επιτακτική η ανάγκη οργάνωσης και αντίστασης απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να υπερασπίσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση! Να μη συνηθίσουμε το θάνατο, την καθημερινότητα των εξώσεων, των εκκενώσεων και των πλειστηριασμών, τα ναυάγια, τις γυναικοκτονίες, τους βιασμούς

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Στεκόμαστε ενάντια στον πόλεμο, στην Ευρώπη - Φρούριο και στις διακρατικές αντιμεταναστευτικές συμφωνίες, ενάντια στις δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών, στη φασιστική πολιτική του ελληνικού κράτους, στο ρατσισμό, στον εθνικισμό και στη μισαλλοδοξία. Η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων ξένων ή ντόπιων αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους εκμεταλλευτές. Ντόπιοι και μετανάστες αντιστεκόμαστε στην ρατσιστική θανατοπολιτική κράτους και κεφαλαίου, οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί απέναντι στους πολέμους, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αλληλεγγύη, κοινός αγώνας, κοινή ζωή

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ PUSH-BACKS, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ - ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ | Διαδήλωση Τρίτη 20/06 στις 18:00, Άγαλμα Βενιζέλου

Τα ξημερώματα της 14ης Ιουνίου, νοτιοδυτικά της Πύλου ένα πλοίο το οποίο μεταφέρει πρόσφυγες και μετανάστες βυθίζεται.

Μέχρι στιγμής γνωρίζουμε για 78 νεκρούς, μην γνωρίζοντας τον ακριβή αριθμό των επιβατών.

Λίγους μήνες μόλις μετά την τραγική μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη, ενώ μετράμε πάνω από 70 νεκρούς εργάτες μόνο το 2023, γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμα κρατικής δολοφονίας, η οποία έρχεται να κάνει ακόμα πιο ευδιάκριτη την θανατοπολιτική του κρατικού μηχανισμού.

Όσοι πρόσφυγες και μετανάστριες έρχονται στην Ελλάδα, είτε προερχόμενοι από εμπόλεμες περιοχές είτε από εξαθλιωμένες χώρες, καλούνται να αντιμετωπίσουν αυτό που λέμε «Ευρώπη Φρούριο». Αυτό ξεκινάει από τον 92 εκατομμυρίων ευρώ αξίας φράχτη του Έβρου και φτάνει μέχρι το βύθισμα πλοίων που μεταφέρουν πρόσφυγες, όπως στην προκειμένη περίπτωση της Πύλου. Η Ε.Ε πίσω από το προσωπείο της «ενότητας» μεταξύ των χωρών της, προσπαθεί να κρύψει το τι συμβαίνει στα σύνορα και στους φράχτες της, είτε είναι χερσαίοι είτε υδάτινοι. Οι συνθήκες κράτησης διαβίωσης των μεταναστών είναι απάνθρωπες και εγκληματικές, με παραδείγματα όπως στην Λέσβο και στον Ελαιώνα, όπου χιλιάδες άνθρωποι μένουν σε σκηνές, χωρίς την πρόσβαση σε πρώτες ανάγκες, όπως το φαγητό και την περίθαλψη.

Η ανθρώπινη ζωή δεν υπολογίζεται και δεν έχει καμία αξία, στον βωμό του κέρδους και του καπιταλισμού.

Εμείς, ως αναρχικοί/ές βρισκόμαστε πάντα στο πλευρό των μεταναστριών, πάντα στο πλευρό των καταπιεσμένων. Παλεύουμε και αγωνιζόμαστε ενάντια στην υποτίμηση των ζώων όλων μας, ενάντια στην θανατοπολιτική κράτους και κεφαλαίου.

Να γκρεμίσουμε σύνορα και φράχτες.

Για έναν κόσμο ελευθερίας και ισότητας.

Κοινή μας γλώσσα η αλληλεγγύη.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΞΕΝΟΙ - ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Υπάρχει η πρακτική των pushbacks και οι φράχτες που αναγκάζουν τους μετανάστες και τις μετανάστριες ν' αναζητούν όλο και πιο ριψοκίνδυνα περάσματα για την Ευρώπη.

Υπάρχει η παρανομοποίηση της μετανάστευσης που γεννά διακινητές, εκμετάλλευση, άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες μεταφοράς.

Υπάρχει η ποινικοποίηση της διάσωσης που αφήνει τις μετανάστριες αβοήθητες, έχοντας μετατρέψει το Αιγαίο σ' ένα ατελείωτο νεκροταφείο.

Υπάρχουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τους νεκρούς, προερχόμενα απ' όλους αυτούς που πιο πριν έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δημιουργηθούν οι συνθήκες δολοφονίας τους.

Υπάρχει το ρατσιστικό μίσος για όσους επέζησαν, στα κέντρα των πόλεων, στις γειτονιές, μακριά από τις δημοσιογραφικές κάμερες και τις επισκέψεις των επισήμων.

Υπάρχει η εκμετάλλευση, από τα κέντρα κράτησης μέχρι τα φραουλοχώραφα, και από τα κυκλώματα σωματεμπορίας μέχρι τις μηχανιώνες αυτής της φιλάργυρης χώρας.

Υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος με στρατόπεδα συγκέντρωσης, με δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα, με πνιγμούς στο Αιγαίο.

και απέναντι σε όλα αυτά

Υπάρχει η εμπρόθετη κίνηση των ίδιων των μεταναστριών. Η επιμονή τους να αναζητούν μια καλύτερη ζωή μέσα στον χειρότερο ζόφο. Να συνεχίζουν να σπάνε το ένα σύνορο μετά το άλλο. Να βάζουν φωτιά στις Μόριες αυτού του κόσμου.

Υπάρχει η αλληλεγγύη. Οι κοινοί αγώνες. Η ανάγκη να σταθούμε δίπλα στα όμορφα και μαζί στα δύσκολα. Η επιθυμία να συντονίσουμε τους χτύπους των καρδιών μας με τις δικές τους, μέχρι να σταματήσει να χτυπάει η καρδιά αυτού του άκαρδου κόσμου.

Υπάρχει η κοινή γνώση και εμπειρία πως όσο παραμένουμε θεατές, όσο σιωπούμε, όσο αποφεύγουμε να συναντηθούμε με τους Άλλους, όσο δεν κατεβαίνουμε στον δρόμο για να τον σταματήσουμε εμείς, ο πόλεμος του ελληνικού κράτους εναντίον των μεταναστριών όλο και θα εντείνεται. Και γι' αυτό...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ

Πορεία οργής - Καμάρα, Πέμπτη 15.6 - 7μμ

ΦΑΜΠΡΙΚΑ*ΥΦΑΝΕΤ

Πορεία οργής για το ναυάγιο στην Πύλο

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης

ΠΟΡΕΙΑ ΟΡΓΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ

ΠΟΡΕΙΑ:

Τρίτη 20/6 18:00 άγαλμα Βενιζέλου

Στηρίζουμε το μπλοκ της συνέλευσης Stop War On Migrants

Αναρχική Ομάδα Πυρανθός

Πορεία οργής για το ναυάγιο στην Πύλο

Το ναυάγιο της περασμένης Τετάρτης στα ανοιχτά της Πύλου προκάλεσε τον θάνατο δεκάδων μεταναστ(ρι)ών με εκατοντάδες ακόμα να αγνοούνται. Και αυτό το κρατικό- καπιταλιστικό έγκλημα έρχεται να προστεθεί στον μακρύ και αιματοβαμμένο κατάλογο των θυμάτων της τάξης μας. Μετά τα Τέμπη, το Μάτι, τα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα, τους πνιγμούς μεταναστ(ρι)ών στο Αιγαίο και στον Έβρο, τους νεκρούς μετά από καταδιώξεις στις εθνικές οδούς, τους χιλιάδες νεκρούς στα πολεμικά σφαγεία και αυτό το ναυάγιο επιβεβαιώνει όσα οι από τα κάτω γνωρίζουμε ήδη… ότι για τους κρατιστές και τους καπιταλιστές οι οποίοι πλουτίζουν και αυξάνουν τα κέρδη τους από το δικό μας αίμα, η ανθρώπινη ζωή είναι απλά αναλώσιμη.

Είναι οι ίδιοι οι κυρίαρχοι που διεξάγουν πολέμους, που μας καταδικάζουν στη φτώχεια και την ανέχεια, που αναγκάζουν ανθρώπους να εκτοπιστούν από τις εστίες τους, που παρανομιμοποιούν και διαιρούν τους ανθρώπους με επίπλαστους εθνικούς διαχωρισμούς. Στην ίδια κατεύθυνση η Ευρώπη-Φρούριο που προωθείται ως πολιτική από τους κρατιστές και καπιταλιστές αναγκάζει εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες να επιλέξουν επισφαλείς τρόπους διέλευσης, προκειμένου να βελτιώσουν, με κάθε τρόπο, τους όρους και τις συνθήκες διαβίωσής τους, λαμβάνοντας κάθε ρίσκο για τη σωματική τους ακεραιότητα. Συνθήκες στις οποίες έχουν καταδικαστεί από τα κράτη και το υπερεθνικό κεφάλαιο.

Το ελληνικό κράτος, ως οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι της Ε.Ε. ακολουθεί απαρέγκλιτα αυτήν την αντιμεταναστευτική πολιτική, πάρα τις ρητορείες των εκφραστών του περί ανθρωπισμού, φιλοξενίας και αλληλεγγύης. Η κήρυξη εθνικού πένθους για τους/ις δεκάδες νεκρούς/ές μετανάστ(ρι)ες είναι εξοργιστικά υποκριτική. Τα κροκοδείλια δάκρυα τους δεν μας πείθουν γιατί γνωρίζουμε καλά ότι όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός αυτή η δολοφονία, αλλά και όσες προηγήθηκαν και όσες θα ακολουθήσουν θα αποτελούν απλά την αναπόφευκτη συνέπεια της ύπαρξής τους.

Η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, η ειρηνική και ασφαλής διαβίωση όλων των ανθρώπων, η μη "εργαλειακή χρήση του ανθρώπινού πόνου", ο ανθρωπισμός και αλληλεγγύη θα γίνουν πράξη μόνο όταν καταστραφούν ολοκληρωτικά τα κράτη, ο καπιταλισμός και κάθε κάθε είδους σαθρό ιδεολόγημα που διασπά την ενότητα του ανθρώπινου γένους.

Στηρίζουμε την Πορεία Οργής για το κρατικό έγκλημα της Πύλου

ΤΡΙΤΗ 20/6, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, 18:00

αναρχική συλλογικότητα Άνω Θρώσκω

anwthrwskw.espivblogs.net

anwtexhrwskw@eexspiv.net

Εκατοντάδες μετανάστες πνιγμένοι στα νερά της Πύλου - Διαδήλωση: Τρίτη 20/06 Θεσσαλονίκη

Ο επίσημος ρατσισμός Κυβέρνησης και ΕΕ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ!

Διαδήλωση: Τρίτη 20 Ιούνη 6μμ αγ. Βενιζέλου

Σε υδάτινο τάφο μετατράπηκαν τα νερά της Πύλου τα ξημερώματα της Τετάρτης 14/06. Αλιευτικό προερχόμενο από τη Λιβύη, με περίπου 750 επιβάτες(!), βυθίστηκε με τραγικό απολογισμό τουλάχιστον 78 νεκρούς ως τώρα και εκατοντάδες αγνοούμενους.

Μπροστά σε αυτό το νέο έγκλημα, όλοι οι μνημονιακοί και όχι μόνο έσπευσαν στην Καλαμάτα να παίξουν επικοινωνιακά παιχνίδια, κοιτάζοντας πάντα την εκλογική ενίσχυσή τους. Οι νεκροί εργαλειοποιούνται κυνικά από τα αστικά κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ: αυτοί που με τις ρατσιστικές συμφωνίες με την ΕΕ, την ενίσχυση της Frontex, τον φράχτη στον Έβρο κ.λπ. έχουν κάνει τη χώρα μας υπερασπιστή της Ευρώπης Φρούριο και μια τεράστια «αποθήκη» και κρατητήριο προσφύγων και μεταναστών, προσπαθούν να μας πείσουν ποιος έχει την πιο «ευαίσθητη» πολιτική. Ειδικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα ΜΜΕ, που χύνουν σήμερα κροκοδείλια δάκρυα, όλο το προηγούμενο διάστημα επιδίδονταν σε ανελέητα ανθρωποκυνηγητά προσφύγων, δολοφονικές επαναπροωθήσεις, απαγωγές και σε κάθε λογής εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Και μάλιστα η ΝΔ του Μητσοτάκη έχει κάνει σημαία της προεκλογικής της εκστρατείας την ισχυρή φύλαξη των συνόρων από τις «απειλές» των εξαθλιωμένων και απελπισμένων προσφύγων. Η λύση όλων αυτών των κυβερνήσεων, σήμερα του Μητσοτάκη, χθες του Τσίπρα, όλων των ομοίων τους στην ΕΕ, σχετικά με την «προσφυγική κρίση» (όπως κυνικά ονομάζουν το δράμα ) ήταν πάντα η βία, η καταστολή - και όλα αυτά αφού πρώτα παρείχαν γη και ύδωρ στους ευρωπαίους και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές για να λεηλατήσουν και να ισοπεδώσουν τις χώρες προέλευσης των προσφύγων. Η αναθεώρηση της «μεταναστευτικής πολιτικής» της ΕΕ, παρά την προπαγάνδα, θα παγιώσει αυτή την κατάσταση.

Ντόπιους και Μετανάστες, φτωχούς, εργάτες, νέους, μας πετούν στο περιθώριο και ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ. Μέρα με τη μέρα, φτωχές εργατικές και λαϊκές οικογένειες θρηνούν τους νεκρούς τους: από το έγκλημα στα Τέμπη, από τη διάλυση του δημοσίου συστήματος υγείας, το οποίο με τόση λύσσα ο Μητσοτάκης και η ελίτ θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν πλήρως, από την φτώχεια, εξαθλίωση και κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου, από την κρατική καταστολή… Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους! Μοναδική λύση στον εφιάλτη της προσφυγιάς, είναι να παλέψουμε ενάντια στις πολιτικές που φορτώνουν την κρίση του συστήματος στην εργατική τάξη, στον ιμπεριαλισμό και τους πολέμους του που ισοπεδώνει τους λαούς. Με την κοινή, διεθνιστική πάλη των λαών για άλλη κοινωνία, βασισμένη στη διεθνή συνεργασία και αδελφοσύνη, για τον Σοσιαλισμό.

Όχι στην αναθεώρηση - συνέχιση της ρατσιστικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Καμία επαναπροώθηση. Δικαίωμα για όλους στο άσυλο

Όχι στον φράχτη στον Έβρο, στην Frontex, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών. Σύνορα ανοιχτά, με ελεύθερη, ασφαλή, οργανωμένη διέλευση και χαρτιά για όλους.

Κοινός αγώνας των λαών ενάντια στο Ρατσισμό, τον Πόλεμο, τον Ιμπεριαλισμό, την Εκμετάλλευση

Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ)

πηγή : https://www.okde.gr/archives/19699

Στηρίζουμε την πορεία 20/6 στις 6μμ, Άγαλμα Βενιζέλου

Λιμενικό, frontex, ΕΕ-φρούριο, ΝΑΤΟ και ελληνικό κράτος ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ με φράχτες -pushbacks -ναυάγια

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση (Θεσσαλονίκη)

πηγή : https://twitter.com/Diarkis_Agonas

Πορεία οργής για το ναυάγιο στην Πύλο

Τέσσερις μήνες μετά το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη που αφαίρεσε την ζωή 57 ανθρώπων το ελληνικό κράτος μας υπενθυμίζει ότι δεν είναι μεμονωμένες τραγωδίες αλλά η πάγια του τακτική να διασφαλίζει και να αυξάνει τα κέρδη του, να ενισχύει το αφήγημα της ασφάλειας των φραχτών και των συνόρων σκοτώνοντας εδώ και χρόνια χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες με την συνδρομή της frontex και των πολιτικών της ΕΕ. Την Τετάρτη 14/6 εντοπίζεται στην θάλασσα κοντά στην Πύλο ένα σκάφος με πληροφορίες να αναφέρουν ότι επέβαιναν πάνω από 700 ανθρώποι το οποίο βυθίζεται. Στο τέλος της ημέρας το τραγικό αποτέλεσμα είναι 78 νεκροί 104 διασωθέντες και όλοι οι υπόλοιποι αγνοούμενοι (που τόσες ώρες μετά δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για τον εντοπισμό τους).

Αντικρίζουμε μια αντιμεταναστευτική πολιτική που δεν συμβαίνει μόνο από την τελευταία κυβέρνηση αλλά και από τις προηγούμενες, θυμίζουμε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που επί ΣΥΡΙΖΑ φτιάχτηκαν αλλά και τις προεκλογικές του θέσεις για την εκμετάλλευση των μεταναστ(ρι)ών ως εργατικο δυναμικό, τα αμέτρητα pushbacks και την πλήρη κάλυψη των δολοφόνων του λιμενικού και της frontex, αλλά και την επέκταση του φράχτη του Έβρου.

Στην εποχή του ζόφου και της παρακμής είναι υποχρέωση μας να προτάξουμε θεωρητικά και πρακτικά την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια. Να τσακίσουμε την περαιτέρω υποτίμηση των ζώων μας μέχρι κανένας άνθρωπος να μην πνίγεται μέχρι την καταστροφή κάθε φράχτη και κάθε συνόρου.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 20/6 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 18:00

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ

Πορεία οργής για το ναυάγιο στην Πύλο

ΤΡΙΤΗ 20/6

18:00 - Άγαλμα Βενιζέλου

Στηρίζουμε την πορεία (20/06) για το έγκλημα στην Πύλο

Τα κορμιά των μεταναστ(ρι)ών, στο δρόμο τους για μία καλύτερη ζωή, ξεβράζονται στη Μεσόγειο, αφήνοντας γυμνές τις πολιτικές της Ευρώπης (Ένωσης και κρατών-μελών), που για μια ακόμη φορά αποδεικνύονται κυβιστήσεις ανθρωπισμού.

Μιας Ευρώπης - Φρούριο, οχυρωμένης πίσω από φράχτες, push-back και απελάσεις απέναντι στον Άλλον. Αυτόν που απογυμνώθηκε από τα δικαιώματά του, έρμαιο της καπιταλιστικής μετρησιμότητας. Περισσεύων, εκμεταλλεύσιμος, φονεύσιμος.

Τα 500+ θύματα του ναυαγίου στην Πύλο, δεν είναι παρά θύματα ενός συστήματος που γεννά περιθώρια και ανισότητες.

Μπροστά σε αυτή τη συντριπτική εκδοχή του κόσμου - του συντηρητισμού, της ξενοφοβίας, της εκμετάλλευσης, του ρατσισμού, που συνθλίβει και καταστρέφει ζωές - είναι το ανάστημα και οι αδιαμεσολάβητοι αγώνες των καταπιεσμένων που διαπερνούν σύνορα και φράχτες, ξετυλίγοντας στιγμές και σχέσεις αλληλεγγύης. Αυτοί που φωτίζουν τη διαρκή κίνηση, την πεισμωμένη θέληση για ζωή.

ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ - ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ PUSHBACKS
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ KAI ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ/Α
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο