Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023 στις 18.00
Συνέχεια ανοιχτής συνέλευσης για τα 10 χρόνια απο την δολοφονία του Π.Φύσσα
10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΡΑΠΕΡ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ.
Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι μαχαιρώνει και δολοφονεί τον αντιφασιστα ράπερ Παύλο Φύσσα. Από την πρώτη στιγμή τα ΜΜΕ προσπαθούν πάση θυσία να συγκαλύψουν την φύση αυτής της δολοφονίας μιλώντας για διαμάχη με οπαδικά χαρακτηριστικά, ενώ ταυτόχρονα η ΕΛ.ΑΣ παρακολουθεί την δολοφονία να εκτυλίσσεται χωρίς να επέμβει στηρίζοντας έμπρακτα τα φασιστικά τάγματα εφόδου. Το κράτος από πλευράς του, για άλλη μια φορά συγκαλύπτει και προωθεί ακροδεξιά φασιστικά μορφώματα, αξιοποιώντας τα ως άλλο παρακράτος κατά τα συμφέροντά του. Έχοντας δώσει τον απαραίτητο ζωτικό χώρο στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι να αναπτυχθούν τέτοια μορφώματα και να βρουν έδαφος στην κοινωνική βάση, παίζει σημαντικό ρόλο με μερίδιο συνενοχής. Από την αμέσως επόμενη μέρα γεννιέται ένας μακροχρόνιος αντιφασιστικός αγώνας σε όλη την Ελλάδα. Το αντιφασιστικό κίνημα βγαίνει μαχητικά μπροστά με πολύμορφα χαρακτηριστικά όπως πορείες, εκδηλώσεις, συνεχή παρέμβαση στις γειτονιές, τσακίσματα φασιστών.
10 χρόνια αργότερα, μαζί με την θεσμική καταδίκη της Χρυσής Αυγής, βρισκόμαστε στην εκλογική συντριβή της "ελπιδοφόρας αριστερίζουσας σοσιαλδημοκρατίας" και την διαρκή συντηρητικοποίηση και σταδιακό εκφασισμό της κοινωνίας. Η παραπάνω διατύπωση επιβεβαιώνεται αφετέρου εκλογικά, με τα ποσοστά που συγκέντρωσαν ακροδεξιά συντηρητικά κόμματα (ΝΙΚΗ-ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ) αλλά και κοινωνικά, με την απάθεια που έδειξε η κοινωνία στις κρατικές δολοφονίες Σαμπάνη - Φραγκούλη, των 600 μεταναστών πνιγμένων από το Λιμενικό ανοιχτά της Πύλου, και των 27 απανθρακωμένων μεταναστών στο δάσος της Δαδιάς στον Έβρο, την δολοφονία μετανάστη στην Περισσό, των αμέτρητων pushbacks και πολλών ακόμα γεγονότων. Τα ΜΜΕ όπως ακριβώς και στις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα το 2013 και του Ζακ Κωστόπουλου το 2018, συγκαλύπτουν τους θύτες, επιδιώκουν την στοχοποίηση χαρακτήρα των θυμάτων (victim blaming) και θάβουν το ρατσιστικό κίνητρο των δραστών.
Ο ελληνογενής φασισμός τα τελευταία χρόνια, ακολουθεί το μοντέλο του κεντροευρωπαϊκού φασισμού όπου το Κράτος διοικείται από νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις (Μελόνι-Ιταλία, Ορμπάν - Ουγγαρία, Μακρόν - Γαλλία) όπου πρωταγωνιστούν σε αντιμεταναστευτικές και άλλες ανελεύθερες πολιτικές, ενώ την ίδια στιγμή «αντισυστημικές» ακροδεξιές δυνάμεις σέ άγαστη συνεργασία με Κράτος και Κεφάλαιο, πιέζουν για περισσότερο κράτος, ασφάλεια, έλεγχο καταστολή, αυξήσεις ποινών φυλάκισης κλπ.
Με την σειρά τους, εγχώριες φασιστικές οργανώσεις συμμετέχουν στην δημιουργία ένοπλων πολιτοφυλακών με συνεργασία μπάτσων, λιμενικών και συνοριοφυλάκων με σκοπό τις επιθέσεις κατά μεταναστών. Το αποκορύφωμα των δράσεων τους, η απροκάλυπτη συμμετοχή τους στα γεγονότα του Έβρου τον Φεβρουάριο του 2020 και τον Αύγουστο του 2023.
Στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι φασίστες καλυμμένοι κάτω από προβιές αγανακτισμένων πολιτών επιχειρούν την επανεμφάνιση τους στον δημόσιο χώρο και την κοινωνική νομιμοποίηση του έργου τους. Αν και η εκλογή των Σπαρτιατών, έδειξε ότι οι φανεροί υποστηριχτές του Εθνικοσοσιαλισμού κάθε άλλο παρά λίγοι είναι, μέχρι πρότινος οι φασίστες οργανωνόνταν σε εθνικοπατριωτικές γκρούπες νεολαίες και συλλόγους (Ιερός Λόχος 2012, ΙΑΧΗ, ΚΙΝΗΜΑ, PROPATRIA, ΕΟΝ, ΕΝΕΘ. κ.α).
Στην συγκυρία αυτή το Κράτος προχωράει σε εκκενώσεις καταλήψεων, εκτελέσεις πληστειριασμών/εξώσεων Α' κατοικίας, αθώωση/συγκάλυψη παιδο-βιαστών, αύξηση τιμών προϊόντων, αποκλεισμό δημόσιων χώρων, υποβάθμιση του συστήματος υγείας/παιδείας, αυστηροποίηση του σωφρονιστικού κώδικα και διαρκή καταστολή σε όποιον/α αγωνίζεται για ζωή.
Χρέος του ανταγωνιστικού κινήμάτος, η οργάνωση και μαζικοποίηση ενος αντιεραρχικού, αντιθεσμικού αγώνα ικανού να σταθεί απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Ο ΕΔΑΦΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟΣ ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ.