kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση: τα έθιμά σας στάζουν αίμα

ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΣΑΣ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΑΖΟΥΝ ΑΙΜΑ

Συγκέντρωση

Πέμπτη 7 Μαρτίου 6μμ

δημοτική αγορά κυψέλης

Φέτος όπως και κάθε χρόνο οι κυρίαρχοι αποφασίζουν να χορέψουν πάνω στα πτώματα των καταπιεσμένων. Στη δημοτική αγορά κυψέλης, διοργανώνεται ενόψει της τσικνοπέμπτης, ένα «εναλλακτικό» happening ψησίματος νεκρών ζώων υπό τους ήχους «εναλλακτικής» παραδοσιακής μουσικής. Η εκδήλωση διοργανώνεται από διαφημιστική εταιρία-παραγωγής και το μενού του θανάτου θα επιμεληθεί μια ομάδα σεφ που όπως ενημερώνουν στο σάιτ τους προσφέρουν μαγειρικές «εμπειρίες» χρησιμοποιώντας πτώματα ζώων που έχουν προμηθευτεί από κυνηγούς, ψαράδες και κτηνοτρόφους. Η ιστοσελίδα τους επενδεδυμένη με τσιτάτα δήθεν οικολογίας παρουσιάζει μια ωραιοποιημένη εικόνα της θανάτωσης ζώων για τροφή. Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του δήμου Αθηναίων και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παρείσφρησης στις γειτονιές εταιριών και χίπστερ διοργανώσεων. Η δημοτική αγορά κυψέλης, όπου λαμβάνει χώρα το γεγονός, αποτελούσε κατειλημμένο χώρο έως το 2012, όπου μετά από επέμβαση των ματ και εκκένωση «αξιοποιήθηκε» από τη δημοτική αρχή προς χάριν των εταιριών διοργάνωσης event και του πολιτισμικού κεφαλαίου. Αποτελεί ναό του εξευγενισμού (gentrification) των γειτονιών του κέντρου, μετατρέποντάς το χώρο σε εμπορικό πανηγύρι, μια διαδικασία που εκτοπίζει τους κατοίκους των περιοχών αυτών αυξάνοντας το κόστος ζωής στις γειτονιές.

Η τσικνοπέμπτη αποτελεί μια παράδοση των οικοσιτιστικών κοινωνιών βασισμένη σε μια μαζική σφαγή χοίρων που συντελούνταν τη μέρα αυτή, στην ουσία πρόκειται για τα ζώα που γλίτωσαν από τη σφαγή των χριστουγέννων και έπρεπε να καταναλωθούν άμεσα καθώς ακολουθούσε η νηστεία πριν από το πάσχα. Τώρα πια οι κάτοικοι ολόκληρου του ελλαδικού χώρου σαν «σώμα» επιτελούν τελετουργικά σχεδόν τη βρώση των γουρουνιών, των αρνιών, των αγελάδων και άλλων ζώων, στα σπίτια, τις ταβέρνες και τα ψητοπωλεία αλλά και σε κάθε άλλο υπαίθριο χώρο όπου είναι εφικτό να στηθεί η ψησταριά. Τα μη ανθρώπινα ζώα θυσιάζονται στο βωμό της παράδοσης ώστε η μυρωδιά των καμένων πτωμάτων (τσίκνα) να κατακλύσει την ατμόσφαιρα.

Τις μέρες αυτές η σφαγή των ζώων συντελείται σε μαζική κλίμακα στα «νόμιμα» εντατικοποιημένα σφαγεία όπου τα ζώα μπαίνουν στη σειρά ακούγοντας τις κραυγές και μυρίζοντας το θάνατο που έρχεται. Παράλληλα όμως στήνονται χιλιάδες αυτοσχέδια σφαγεία σε αποθήκες και αυλές για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Ζώα που σφάζονται με μαχαίρι στο λαιμό, πεθαίνουν αργά κατά την αποστράγγιση του αίματος ή ακόμα αργότερα κατά το γδάρσιμο και την αφαίρεση του δέρματος τους, για να γεμίσουν τις ψησταριές που θα στηθούν σε κάθε γωνιά. Επειδή η εγχώρια παραγωγή δεν καλύπτει τη ζήτηση σε ζώντα εμπορεύματα (livestock) επιστρατεύονται μέσα σε άθλιες συνθήκες ζώα από ολόκληρη τη βαλκανική χερσόνησο και την τουρκία. Ροές έμψυχων σωμάτων, στοιβαγμένα για μέρες σε φορτηγά, νηστικά, χωρίς νερό, μέσα στις σωματικές τους εκκρίσεις για να φθάσουν κατευθείαν στη σφαγή στο λιγότερο χρόνο και κόστος.

Μέσα από αυτή τη σπισιστική λογική (σπισιμός/ειδισμός = η αυθαίρετη διάκριση ανάμεσα στα είδη ζώων συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπινου ζώου) τα πτώματά τους πωλούνται στις δημόσιες αγορές, τα σούπερ μάρκετ και τα κρεοπωλεία, είτε με το κιλό, είτε με το κομμάτι, είτε ως ολότητες. Οι περισσότεροι είτε λόγω συνήθειας, είτε λόγω πεποιθήσεων, είτε λόγω συμμόρφωσης στην κυρίαρχη κρεοφαγική νόρμα αποφεύγουν και απορρίπτουν το βλέμμα των αθώων, αγοράζοντας, ψήνοντας και τρώγοντας τις σάρκες τους.

Πόλη, κρέας και βιομηχανικός εφιάλτης

Η σκληρή πραγματικότητα της βιομηχανίας κρέατος αντιτίθεται στο βουκολικό όνειρο του αγαθού ποιμένα που επιμένουν να συντηρούν οι ίδιες οι βιομηχανίες και οι άνθρωποι για να κατευνάσουν τις ενοχές τους. Σήμερα δισεκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα αποτελούν την πρώτη ύλη για μια παγκόσμια βιομηχανία μαζικής εκτροφής και σφαγής ζώων που αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα εφοδιασμού κρέατος στους μαζικούς υπερπληθυσμούς των πόλεων. Πλέον οι γιγάντιες πολυεθνικές εταιρίες εκτροφής και σφαγής που επιδοτούνται από τα κράτη να κάνουν αυτή τη σιχαμερή και ανενδοίαστη δουλεία στο μικρότερο δυνατό κόστος για το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η βιομηχανία κρέατος συμβάλλει καθοριστικά στην αποψίλωση των δασών, την καλλιέργεια μεταλλαγμένων φυτών για ζωοτροφές, τη μόλυνση του νερού και του αέρα αλλά και την τεράστια κατανάλωση ενέργειας μέσα από τα παγκόσμια δίκτυα μεταφοράς των ζώντων ή τεμαχισμένων εμπορευμάτων. Η βιομηχανία κρέατος και παραγωγής ζωικών προϊόντων, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του τεχνοβιομηχανικού συστήματος, της μαζικής κοινωνίας και των δομών της κυριαρχίας.

Πάνω στην κρεοφαγία τίθεται ένα πιο ριζικό ζήτημα, σε τι κόσμο τελικά θέλουμε να ζήσουμε.

Μέσα από τη μαζική βιομηχανική εκτροφή, λόγω των ασφυκτικά στοιβαγμένων σωμάτων των ζώων μέσα σε κλειστούς περιορισμένους χώρους, είναι αναπόφευκτη η άνοδος της νοσηρότητας και η δημιουργία και εξάπλωση νέων ασθενειών με θύματα τα ίδια τα ζώα εκτροφής. Πολλές φορές αυτές αφορούν ζωανθρωπονόσους (ασθένειες που μεταδίδονται σε πολλά είδη ζώων συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων) και παίρνουν διαστάσεις επιδημίας. Τότε εκατομμύρια ζώα σκοτώνονται είτε επειδή νοσούν, είτε προληπτικά με τους πιο φριχτούς τρόπους. Πολλά καίγονται ζωντανά ή πετιόνται σε λάκκους με καυτό νερό και μετά θάβονται ημιθανή. Τα ζώα δεν γίνονται αντιληπτά ως οντότητες παρά σαν ελαττωματικά εμπορεύματα προς καταστροφή, στερούμενα ζωής και του δήθεν «δικαιώματος» που λαμβάνει η ανθρωπότητα στην υγεία, τη ζωή και την ευημερία. είναι χαλασμένα εξαρτήματα μιας μηχανής που απειλεί να εξαπολύσει τον όλεθρο, όπως με τον ιό Η1Ν1 και τον covid-19. Όπως ειπώθηκε και παραπάνω οι ασθένειες αυτές δεν αφορούν τη «φύση» του ίδιου του ζώου αλλά το βιομηχανικό σύστημα εκτροφής που όπως και οι πόλεις κάνουν τα ζώα ανθρώπινα και μη να αρρωσταίνουν και τις ασθένειες να εξαπλώνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Παράλληλα η εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία κάνει τους ιούς και τα μικρόβια όλο και πιο ανθεκτικά και ισχυρά δυσχεραίνοντας την αντιμετώπισή τους.

Μιλάμε για το βιομηχανικό εργοστάσιο γιατί αυτό αποτελεί την βασική αλυσίδα ανεφοδιασμού των ζώων ως τροφής και με βάση αυτό πρέπει να σκεφτούμε τη σχέση μας με τα άλλα ζώα σήμερα. Παρόλα αυτά αποδίδουμε εγγενή αξία σε κάθε έμβιο ον και εναντιωνόμαστε στην εξημέρωση, την εκμετάλλευση και τη σφαγή σε κάθε κλίμακα και κάθε της μορφή.

Κρέας, φετιχισμός του εμπορεύματος και καταναλωτική αλλοτρίωση

Τα ζώα δεν νοσούν μόνο κυριολεκτικά μέσα στο εργοστάσιο και το σφαγείο αλλά ολόκληρη η καταναλωτική κοινωνία βιώνει μια αλλοτριωμένη και αλλοτριωτική πραγματικότητα ζώντας μέσα στην πλάνη του εμπορεύματος. Η φετιχοποιημένη αντίληψη σχετικά με το κρέας στο δυτικό κόσμο μετά το β' παγκόσμιο πόλεμο ως αποκύημα της στέρησης τροφής που είχαν υποστεί οι πληθυσμοί, σε συνδυασμό με μια σύγχρονη εμμονή στο φαγητό με τη διαφήμιση και τη συνεχή προβολή συνταγών, εστιατορίων και εκπομπών μαγειρικής οδηγεί σε μια επιτελεστικότητα των εδώδιμων σωμάτων (κρέας) πραγμοποιημένης μέσω του lifestyle. Τα σώματα των ζώων θεωρούνται εκ των προτέρων προορισμένα να τεμαχιστούν και να καταλήξουν στο πιάτο. Μια συνεχώς εμπλουτισμένη μόδα του αδηφάγου καταναλωτή που στο βωμό της αυτάρεσκης κάλυψης των επιθυμιών του μπορούν και πρέπει να θυσιαστούν όλα τα είδη ζώων. Όσο πιο σπάνιο, όσο πιο δαπανηρό, όσο πιο περίπλοκο και ενεργοβόρο για να παραχθεί ένα εμπόρευμα (έμβιο όν), τόσο περισσότερη αξία αποδίδεται στον καταναλωτή του. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο από επίπλαστες απολαύσεις οι οποίες οδηγούν μέσα από τη συνεχή αναζήτησή τους σε μια ακόρεστη κατανάλωση που συνεπάγεται ένα διαρκές και ασφυκτικό αίσθημα ανικανοποίητου.

Έθνος, οικογένεια, πατριαρχία, ανθρωποκεντρισμός

Η τσικνοπέμπτη όπως και οι άλλες γιορτές εθιμοτυπικής κατανάλωσης, δεδομένου ότι στη νεωτερική κοινωνία το θρησκευτικό αίσθημα έχει υποχωρήσει παρότι έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του, λειτουργούν συνεκτικά για την αναπαραγωγή των κυρίαρχων θεσμών όπως της οικογένειας και του έθνους. Αποτελούν μια διαδικασία ομογενοποίησης του υποτελούς πληθυσμού, αποσκοπούν στη δημιουργία κοινού συναισθήματος μέσω της εμπειρίας του συνεστιασμού. Όσες αντιστέκονται στην πατριαρχική επιβολή της γιορτής αυτής όπου οι cis άντρες ψήνουν τα πτώματα των ζώων και οι γυναίκες πλένουν στοίβες από πιάτα, όσοι δεν επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία θεωρούνται λιγότερο ή μη άνδρες έλληνες. Όσες αρνούνται να γιορτάσουν πάνω από τις ψησταριές, να φάνε τις σάρκες άλλων έμβιων όντων περιθωριοποιούνται και στιγματίζονται κατάφωρα ως «Άλλοι».

Η ζωή και η ελευθερία στο στόχαστρο.

Η υποταγή και η αλλοτρίωση στο προσκήνιο.

Οι εξουσιαστικές σχέσεις εμπεδώνονται και ένας κόσμος ιεραρχικά δομημένος αναπαράγει τον εαυτό του. Προσφορές στα σούπερ μάρκετ, φθηνά κομμάτια από την σάρκα των ζώων, ειδικά διαμορφωμένα μενού στις ταβέρνες και τα εστιατόρια και ψησταριές που κατακλύζουν το σύμπαν. Την τσικνοπέμπτη γιορτάζει πέρα από την κρεοφαγία, ο καταναλωτισμός, το θέαμα, η αλλοτριωμένες σχέσεις πελάτη - μαγαζάτορα- εργαζόμενου της εστίασης και στο κέντρο τα νεκρά ζώα και η μυρωδιά των σωμάτων τους. Σε εμάς, αυτή η μυρωδιά του καμένου δέρματος και λίπους των μη ανθρώπινων ζώων μας φέρνει φρίκη.

Παρότι η παραπάνω ανάλυση θα μπορούσε να αφορά και την κατανάλωση φυτικών τροφών μέσα σε μια αλλοτριωμένη εξουσιαστική κοινωνία, χωρίς τη σάρκα των ζώων τίποτε δεν θα ήταν ίδιο. Ο φόνος και το αίμα λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο σε συμβολικό επίπεδο παρότι γίνεται προσπάθεια να παρουσιάζεται το κρέας σαν κάτι απενοχοποιημένο και αποστασιοποιημένο από την προέλευσή του, το ίδιο δηλαδή το νεκρό ζώο. Η εξημέρωση άλλωστε των ζώων, αυτή η πιο ακραία μορφή εκμετάλλευσης και παρέμβασης στη φύση, εικάζεται ότι συντελέστηκε για να ικανοποιήσει την «ανάγκη» για τελετουργικές σφαγές. Συνεπώς η εκμετάλλευση των ζώων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις θρησκείες, τις παραδόσεις και τα έθιμα των εξουσιαστικά δομημένων κοινωνιών και λειτουργεί αναπαραγωγικά για τις ίδιες και το εκάστοτε σύστημα κυριαρχίας που υπηρετούν.

Έτσι λοιπόν υποστηρίζουμε ένα συνολικό πρόταγμα ολικής απελευθέρωσης που αφορά όλα τα ζώα και τη γη, άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένο με τη φυτοφαγία ως πρακτική άρνησης εμπέδωσης των εξουσιαστικών πρακτικών στην καθημερινή ζωή.

Δεν επιθυμούμε να προτάξουμε καμία ειρηνική εναλλακτική διατροφή όπου τα φυτικά τρόφιμα θα τοποθετούνται δίπλα στα πτώματα, επιθυμούμε να καταστρέψουμε τη βιομηχανία κρέατος και να σταματήσει η κατανάλωση των σωμάτων των ζώων.

Ανοιχτή αντισπισιστική συνέλευση

πηγή : email που λάβαμε στις 4 Μαρτίου 22h