kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική στην πύλη Στουρνάρη για τη προσβασιμότητα και τους ελέγχους

ΠΟΣΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ (ΚΑΤΩ) ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ?

Και ενώ ξυπνάμε μία μέρα, όπου προς τιμήν της εξέγερσης του '73, με απόφαση των πρυτανικών αρχών και την ομόφωνη σύμφωνη γνώμη της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχ άνοιξαν "μόνιμα" οι πλευρικές θύρες της κεντρικής εισόδου της οδού Πατησίων, και ενώ βγάζουν χαρούμενες φωτογραφίες μπροστά από την πύλη, εμείς βρισκόμαστε ακόμα μία φορά σε μία συνθήκη παράνοιας μεταξύ συμβολισμού και πράξης.

Βιώνουμε την επιθετική προσπάθεια αποστείρωσης του Πολυτεχνείου από κάθε πολιτική και κοινωνική διεργασία, ήδη από την εποχή της πανδημίας, φτάνοντας στον σημερινό παροξυσμό που ακολουθείται από τις εντολές του πρύτανη Χατζηγεωργίου:

Απαγόρευση πολιτιστικών πολιτικών εκδηλώσεων και συζητήσεων σε οποιοδήποτε κτίριο/αίθουσα/αμφιθέατρο ή προαύλιο του Κάτω Πολυτεχνείου,

Απειλές του πρύτανη για λοκ-άουτ στις 25/1 στην Αρχιτεκτονική σχολή, προκειμένου να μην διεξαχθεί το Συντονιστικό των Φοιτητικών Συλλόγων,

Έλεγχος της εισόδου, με face-control, και απαγόρευση εισόδου μετά τις 21.00 και τα ΣΚ,

Κρυφές αποτυπώσεις χώρων και σχέδια για την επαναχρηση και ριζική ανακαίνιση κτιρίων του συγκροτήματος χωρίς να έχουν λόγο οι φοιτητές,

Τοποθέτηση ενός container για τουριστική χρήση, σαν γραφείο πληροφόρησης επί της Πατησίων,

Κλείδωμα αιθουσών(πχ. Αμφιθέατρα, Τ-12) και ολόκληρων κτιρίων (πχ. Γκίνη).

Αποκορύφωμα;

Σε μια πρωτοφανή κίνηση την Τρίτη 2/4, οι φύλακες κλειδώνουν μέσα στο κτίριο Μπουμπουλίνας(!), μεταπτυχιακούς και υπ. διδακτόρισσες την ώρα που διεξάγεται συνέλευση, με την συνήθης πλέον δικαιολογία ότι έχουν εντολές ''από πάνω'' να αδειάσει ο χώρος μετά τις 21.00, εκτίθοντας μας σε κίνδυνο.

Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΕΝΟΧΛΕΙ

Οι παραπάνω πρακτικές δεν αποτελούν τυχαία ή μεμονομένα περιστατικά, αλλά, αντιθέτως, αποτελούν συστατικά στοιχεία ενός καλά προσεγμένου σχεδίου ερήμωσης της Σχολής, που περιλαμβάνει τόσο τον αποκλεισμό και αποσιώπιση κάθε διαδικασίας αμφισβήτησης της υλοποίησης του, όσο και την ταυτόχρονη μετατροπή του σε έναν ακόμη τουριστικό πόλο του 'amusement park Αθήνα. Το άνοιγμα της πύλης Πατησίων μέχρι τις 15.00 για τη διευκόλυνση των τουριστών, αλλά και η πρόθεση διαμόρφωσης του χώρου έμπροσθεν του κτιρίου Αβέρωφ, ως πλατεία μνήμης , συνθέτουν το τραγελαφικό σκηνικό, όπου η Πρυτανεία από την μία λέει ότι τιμά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και συγχρόνως απαγορεύει τις πολιτικές εκδηλώσεις μέσα στο χώρο…

Το πιο χαρακτηριστικό ίσως σημείο της τουριστικοποίησης του χώρου είναι το φαραωνικό πλάνο της πρυτανείας να μετατρέψει το κτίριο Γκίνη σε συνεδριακό κέντρο, με roof garden, μουσείο, εστιατόριο και καφετέρια. Και όλα αυτά με συνολικό προϋπολογισμό 25 εκ. ευρώ, την ίδια στιγμή που πολλές ερευνήτριες και υποψήφιοι διδάκτορες παραμένουν απλήρωτες ή το πολύ να λαμβάνουν την υποτροφία-χαρτζιλίκι των 625 ευρώ από τον ΕΛΚΕ.

Το σενάριο αυτό τουριστικοποίησης και καταστολής δεν θα μπορούσε να μην αφορά την εν εξελίξει μεταφορά και της Πρυτανείας στο Κάτω Πολυτεχνείο. Αυτό θα σημάνει άμεσα την αύξηση- κατοχύρωση της ασφυκτικής καταστολής με την ανοχή και τη λογική μιας επιβεβλημένης κανονικότητας πλασμένης όπως τους συμφέρει.

Και ποιός ξέρει; Ίσως οι διοικητικές χρήσεις της Πρυτανείας να προωθήσουν την ολοκλήρωση του σεναρίου απομάκρυνσης της Αρχιτεκτονικής σχολής από τους χώρους του κάτω πολυτεχνείου, ώστε να πραγματοποιηθεί επιτέλους η πολύκοπη από τα πάνω προσπάθεια για τη ριζική μουσειοποίηση-εμπορευματοποίηση του συνόλου των κτιρίων του. Τα σχέδια της Πρυτανείας μοιάζει να πηγαίνουν χέρι χέρι με το σχέδιο "ανάπλασης"του κέντρου της Αθήνας. Ένα σχέδιο που προβλέπει την ολοκλήρωση του "Μεγάλου Περιπάτου" με παρεμβάσεις στην οδό Πατησίων, από την Ομόνοια έως την πλατεία Αιγύπτου (Πεδίον Άρεως), τον εξευγενισμό και εμπορευματοποίηση της γειτονιάς των Εξαρχείων, την ενοποίηση του ΕΜΠ με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μέσω υπόγειας επέκτασης του Μουσείου, ενώ συζητείται η δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης για τουριστικά λεωφορεία στην οδό Τοσίτσα.

Τις συνέπειες των παραπάνω τις βιώνουμε ήδη, με τα απλησίαστα ενοίκια στην γειτονιά, τα πανάκριβα μαγαζιά και την σιωπηλή αλλαγή των όρων λειτουργίας του ιστορικού συγκροτήματος της Πατησίων. Σε αυτό το πλαίσιο, όλα όσα είμαστε χρήστες του χώρου του Κάτω Πολυτεχνείου και κατοικούμε ή συχνάζουμε στα Εξάρχεια, ειδικά μετά την καταστροφή της πλατείας από το εργοτάξιο της Αττικό Μετρό, οφείλουμε να προστατέψουμε με κάθε μέσο έναν από τους τελευταίους ζωντανούς χώρους στη γειτονιά που προβάλλουν την αμφισβήτηση και τον χώρο για το "άλλο" και το "ανεπιθύμητο".

Για εμάς, οι χώροι, οι αιθουσές, τα αμφιθέατρα, τα σκαλάκια και τα μάρμαρα αποκτούν σημασία όταν χρησιμοποιούνται καλύπτοντας τις πολύμορφες ανάγκες και επιθυμίες μας · διαφορετικά υποβαθμίζονται μόνο και μόνο για να νομιμοποιηθεί και να προετοιμαστεί το "θέρισμα του κεφαλαίου". Αναζητούμε τη ζωή που αρνούνται οι κλειδαμπαρωμένες πόρτες και ο έλεγχος του ποιο είσαι και πού πας.

Είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να διεκδικήσουμε ξανά το άσυλο στους χώρους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Να δώσουμε ζωή στα άψυχα πανεπιστημιακά ντουβάρια, να οικειοποιηθούμε τους χώρους που καλύπτουν τις πολύμορφες ανάγκες μας, να υπάρχουμε ξανά ενεργά στον ιστορικό τόπο του κάτω Πολυτεχνείου που τόσα έχει σημάνει, να ταράξουμε την ηρεμία και την τάξη.

• Ελεύθερη χρήση των αιθουσών/αμφιθεάτρων για εκδηλώσεις και συνελεύσεις, όχι στα λουκέτα, το face control και τη λογοκρισία
• Όλες οι πύλες του κάτω Πολυτεχνείου να είναι ανοιχτές όλες τις μέρες/ώρες, ο χώρος να είναι δημόσιος και ελεύθερος στη γειτονιά, όπως είναι η Πολυτεχνειούπολη
• Επανάχρηση του κτιρίου Γκίνη με βάση τις ανάγκες μας.
• Οι νέες χρήσεις να αφορούν την εκπαιδευτική διαδικασία και όχι χρήσεις γραφειοκρατικές.

Πίσω από τα λουκέτα υπάρχει παραλία

Πρωτοβουλία Μεταπτυχιακών και Υποψηφίων Διδακτορισσών/ων Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ

πηγή : email που λάβαμε στις 8 Απριλίου 12h