kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αυτοοργανωμένο Καφενείο Αλληλεγγύης - Το άραγμα

Αυτοοργανωμένο Καφενείο Αλληλεγγύης - Το άραγμα

Ζούμε σε έναν κόσμο που οι ανθρώπινες σχέσεις, η έκφραση, η διασκέδαση και κάθε πτυχή της ζωής μας διέπεται από τις αρχές του καπιταλισμού. Σχέσεις εξουσίας, ανταγωνισμός, καταναλωτισμός, τρεντς, λάιφ στάιλ διαπερνούν κάθετα και οριζόντια το κοινωνικό σώμα, ορίζοντας τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε, συνυπάρχουμε και αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας. Καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης», με αποκορύφωμα τα χρόνια της καραντίνας, η ολοένα αυξανόμενη ακρίβεια και φτωχοποίηση, εν μέσω της επιβαλλόμενης από τα πάνω λογικής του «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει», μας σπρώχνουν σε μια ατομική απομόνωση κι έναν καθημερινό αγώνα δρόμου για επιβίωση με τη φυσική της έννοια. Παράλληλα, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα η ατομική μας ανάπτυξη και η δημιουργική μας έκφραση, χαμένες στο φαύλο κύκλο του να δουλεύουμε για να ζούμε και να ζούμε για να δουλεύουμε.

Στην όποια πιθανή διέξοδο από την καπιταλιστική οργάνωση της ζωής κι από τα εξουσιαστικά πρότυπα έρχεται να βάλει μπλόκο η ολοένα κι εντεινόμενη κρατική καταστολή. Μαζικές συλλήψεις σε συγκεντρώσεις ή πορείες (χωρίς απαραίτητα συγκρουσιακό χαρακτήρα), στοχευμένες διώξεις, μαγειρεμένες κατά συναυτουργία από ασφάλεια και αντιτρομοκρατική, αυθαίρετα αναβαθμισμένα κατηγορητήρια κι όλα αυτά υπό το καθεστώς του νέου ποινικού κώδικα, δυσχεραίνουν τους αγώνες, τείνουν να κάμψουν τις αντιστάσεις και λειτουργούν τιμωρητικά και αποτρεπτικά ως προς τον κόσμο που έχει διάθεση να αγωνιστεί, ενώ τον φορτώνουν με δικαστήρια και τα αντίστοιχα οικονομικά (και όχι μόνο) βάρη που αυτά επιφέρουν.

Στην ίδια κατεύθυνση χτυπιούνται και οι χώροι του αγώνα. Χρόνια στοχοποιημένες από την κυρίαρχη ρητορική ως «άντρα ανομίας», μέχρι και ως «υγειονομικοί κίνδυνοι», στην περίοδο της καραντίνας, οι καταλήψεις βρίσκονται σταθερά ψηλά στην κατασταλτική αντζέντα του κράτους. Λογικό και προφανές, βέβαια, να τους ενοχλούν οι ελεύθεροι, κοινωνικοί χώροι αγώνα, οι χώροι στους οποίους αμφισβητούνται οι κυρίαρχες νόρμες και τα επιβαλλόμενα εξουσιαστικά πρότυπα, οι χώροι στους οποίες οι αντιστάσεις συμπυκνώνονται σε αναχώματα απέναντι στην καπιταλιστική ισοπέδωση και την κρατική βαρβαρότητα.

Στο πλαίσιο αυτό, με όλα τα παραπάνω υπ'όψιν, κάποιοι άνθρωποι που συμμετέχουμε και δραστηριοποιούμαστε στην κατάληψη Παραρτήματος αποφασίσαμε τη δημιουργία ενός εβδομαδιαίου αυτοοργανωμένου καφενείου, στο χώρο της κατάληψης. Στόχος μας, πέρα από την αυτοοργάνωση της ψυχαγωγίας και της διασκέδασής μας, είναι η ανάδειξη του Παραρτήματος ως ανοιχτό κοινωνικό κέντρο αγώνα και ως ζωντανό σημείο συνάντησης και αναφοράς για τον κόσμο που αγωνίζεται, αμφισβητεί ή «ψάχνεται» και η μηνιαία οικονομική ενίσχυση του ΤΟΥΔΑ και του Ταμείου Αλλήλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών. Έχουμε αποφασίσει να λειτουργούμε αυτοοργανωμένα και με τη λογική της ελεύθερης συνεισφοράς, προτάσσοντας έτσι τη συμμετοχικότητα, την ευθύνη, την οριζοντιότητα, απέναντι σε λογικές ανάθεσης, αντιτίμου και σε σχέσεις τύπου εργαζόμενου-πελάτη. Προσβλέπουμε, μέσω του εγχειρήματός μας, στην καλλιέργεια της κουλτούρας της αυτοοργάνωσης και της ευθύνης, της ανάδειξης και της φροντίδας των χώρων μας και στην πολιτική και κοινωνική ζύμωση, στη γνωριμία και τη δημιουργία ουσιαστικών σχέσεων αλληλεγγύης και συντροφικότητας.

πηγή : email που λάβαμε στις 2 Οκτωβρίου 20h