kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συνέλευση του Ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

Το ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών είναι μια δομή που εδώ και 14 χρόνια οργανώνει την υλική, πολιτική και ηθική στήριξη των φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών/ριών. Συγκροτήθηκε ως μια πανελλαδική δομή αποτελούμενη από επιμέρους συνελεύσεις σε πόλεις της Ελλάδας (Αθήνα και Θεσ/νικη πλέον).

Σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε συνθήκες οξυμένης καταστολής, και όπως φαίνεται για το επόμενο διάστημα η ένταση δεν θα μειωθεί.

Προκειμένου λοιπόν να συνεχίσουμε να στηρίζουμε με συνέπεια τους πολιτικούς κρατούμενους - διωκόμενους και τους αγωνιζόμενους φυλακισμένους, είναι ζωτικής σημασίας ολοένα και περισσότερα άτομα να πλαισιώσουν τη δομή του Ταμείου αλληλεγγύης, να συμμετέχουν στις διαδικασίες του και να συνδράμουν στις δράσεις του.

Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, η επόμενη συνέλευση της δομής θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 15/10 στις 18:00 στην ΣΘΕ.

E-mail επικοινωνίας με την δομή της Θεσ/νικης: tameexio-selanexik@listsex.espiv.nexet

Ακολουθεί το παρουσιαστικό κείμενο της δομής:

Το Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών/ριων δημιουργήθηκε το 2010, σε μία συγκυρία όπου από τη μία πλευρά μία σκληρή καπιταλιστική αναδιάρθρωση λάμβανε χώρα εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικήςκρίσης και από την άλλη ο ριζοσπαστικός χώρος, με πρόσφατη την εμπειρία της κοινωνικής έκρηξης του Δεκέμβρη του 2008, βρισκόταν σε μία άνθιση δραστηριοποίησης, εκφράζοντας την πηγαία, αυθόρμητη κοινωνική οργή και αποτυπώνοντας τη συγκυρία των συσχετισμών του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού.

Η σφοδρότητα της κοινωνικής σύγκρουσης των χρόνων αυτών θα αποτυπωθεί και με την όξυνση της επιθετικής αντιπαράθεσης με το καθεστώς (από τη δυναμική εργατική αλληλεγγύη, τις μαζικές συγκρούσεις, τις καταλήψεις κτιρίων και δημόσιων χώρων, τις συλλογικές άμεσες δράσεις, μέχρι και τις ένοπλες επαναστατικές ενέργειες).Την κλιμάκωση της επαναστατικής δράσης, ακολούθησε η αναβάθμιση της καταστολής.

Ο τρομονόμος έχει υποστεί ήδη ριζικές αλλαγές μετά τις συλλήψεις για την 17 Νοέμβρη, ώστε να αποτελεί πλέον ένα από τα βασικότερα όπλα στην φαρέτρα των κατασταλτικών μηχανισμών. Σε μια δεύτερη αναθεώρηση του τρομονόμου, το καλοκαίρι του 2010, διευρύνεται ακόμα περισσότερο το πεδίο εφαρμογής του, εν δυνάμει και σε διαδηλωτές/ριες ή συνδικαλιστές/ριες. Στην αναβάθμιση της καταστολής εντάσσεται και η ψήφιση του ιδιώνυμου για τις κουκούλες, στοχεύοντας στην αναχαίτιση των συγκρουσιακών διαθέσεων στις πορείες.

Οι φυλακές της χώρας γεμίζουν με πολιτικούς/ες κρατούμενους/ες που εξαιτίας της αναβάθμισης των τρομονόμων και του δικαστικό-κατασταλτικού συμπλέγματος, αλλά και σε συνάρτηση πάντα με την κλιμάκωση της ίδιας της επαναστατικής δράσης, αντιμετώπιζαν πλέον βαριές καταδίκες. Προέκυψε δηλαδή μία κατάσταση πρωτόγνωρη για την πλειοψηφία του ριζοσπαστικού χώρου της μεταπολίτευσης. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κατάστασης αυτής διαφαινόταν ότι θα αποτελέσουν η σφοδρότητα και η διάρκεια. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι εκείνη την χρονική περίοδο 50 πολιτικοί/ες κρατούμενοι/ες βρίσκονταν έγκλειστοι/ες στις φυλακές της επικράτειας. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο συγκροτήθηκε το Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών/ριων μέσα από τις γραμμές του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Από τότε, το καλοκαίρι του 2010 μέχρι και σήμερα, το Ταμείο έχει μια αδιάλειπτη και πολύμορφη παρουσία στην κινηματική ιστορία του ελληνικού χώρου, που ως αρχικό στόχο έθεσε τη συνεπή και σταθερή υλική-ηθική και πολιτική στήριξη όσων διώκονται ή φυλακίζονται για την ανατρεπτική τους δράση και την συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες.

Βασικός στόχος της δομής αποτέλεσε εξαρχής η εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους/ις φυλακισμένους/ες συντρόφους/ισσες μέσα από μία κινηματική διαδικασία που θα πήγαινε την υλική διάσταση της αλληλεγγύης σε πολιτικό επίπεδο, δηλαδή πέρα από τις οικογενειακές και στενές φιλικές/συντροφικές σχέσεις. Από εκεί και πέρα ανάμεσα στις προτεραιότητες των ανθρώπων που το απαρτίζουν παραμένουν οι έμπρακτες κινήσεις αλληλεγγύης, το χτίσιμο γεφυρών επικοινωνίας των μέσα με τους/ις έξω κι ανάπτυξη κοινών αγώνων εντός και εκτός των τειχών. Όλα αυτά τα χρόνια που οι φυλακισμένοι/ες αγωνιστές/ριες παλεύουν με κινητοποιήσεις και απεργίες πείνας ενάντια στις εκδικητικές ποινές, τις απομονώσεις, τις μεταγωγές και τους βασανισμούς, το Ταμείο παρεμβαίνει με λόγο και πράξεις ενάντια στην φρίκη του εγκλεισμού, και με όλες του τις δυνάμεις δρα για την υλική, ηθική και πολιτική στήριξη των έγκλειστων συντρόφων/ισσων μας. Πέραν δηλαδή της οικονομικής στήριξης στους/ις κρατούμενους/ες, αιχμάλωτους/ες του κοινωνικού/ταξικού πολέμου, η δομή επιχειρεί διαχρονικά να στηρίξει και πολιτικά τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που βρίσκονται εντός των τειχών, με πολιτικές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, δράσεις αλληλεγγύης, παρουσία στα δικαστήρια.

Το Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών/ριων είναι μία πανελλαδική δομή που σήμερα συνίσταται από δυο επιμέρους ανοιχτές συνελεύσεις, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ στο παρελθόν συμμετείχαν και άλλες πόλεις της Ελλάδας. Η συνέλευση κάθε πόλης λειτουργεί αυτόνομα αποφασίζοντας και σχεδιάζοντας δράσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις που αφορούν τόσο τους πολιτικούς/εςκρατούμενους/ες, όσο και το ζήτημα του εγκλεισμού συνολικά στα σύγχρονα κολαστήρια. Ανά τρεις μήνες μέλη των τοπικών αυτών ομάδων συναντώνται στην πανελλαδική συνέλευση του Ταμείου, η οποία έχει δημόσιο χαρακτήρα και πραγματοποιείται κυκλικά σε μία από τις πόλεις που την απαρτίζουν. Στην ανοιχτή αυτή συνέλευση συζητιούνται θέματα οργάνωσης, προοπτικών και στόχων της δομής και λαμβάνονται αποφάσεις για πολιτικές εκδηλώσεις, εκδόσεις βιβλίων-εντύπων, δράσεις οικονομικής ενίσχυσης, αλλά και δράσεις που μπορούν να αναδείξουν τους σκοπούς της. Οι αποφάσεις λαμβάνονται οριζόντια και ισότιμα, πέρα από λογικές ανταγωνισμού και ιεραρχίας, σε πλαίσιο συνδιαμόρφωσης μετά από πολιτική ζύμωση των μελών και μακριά από πρακτικές ψηφοφορίας και ανάθεσης. Από την ανοιχτή, πανελλαδική συνέλευση της δομής έχουν περάσει και συμμετάσχει ενεργά δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι. Ως Ταμείο Αλληλεγγύης είμαστε κομμάτι από τη σάρκα του ριζοσπαστικού κινήματος. Οι άνθρωποι που συμμετέχουμε στις συνελεύσεις του προερχόμαστε από αυτό και δρούμε πολιτικά εντός του.

Οι πόροι της δομής είναι πόροι που προέρχονται από την έμπρακτη αλληλεγγύη του πολιτικού μας χώρου (σε Ελλάδα και εξωτερικό) προς τους/ις κρατούμενους/ες. Μέσω των εκδόσεών μας, των κάθε είδους εκδηλώσεών μας προσπαθούμε να συγκεντρώνουμε τα αναγκαία ποσά για την μηνιαία οικονομική στήριξη των έγκλειστων συντροφισσών και συντρόφων. Στην προσπάθεια για την κάλυψη των οικονομικών αναγκών της δομής, πέρα από τις εκδόσεις πραγματοποιούνται επίσης διάφορες εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης. Ωστόσο, η δομή αυτή δε θα ήταν δυνατό να σταθεί χωρίς την στήριξη μεμονωμένων συντρόφων/ισσων και συλλογικοτήτων που αντιλαμβάνονται την ύπαρξη και συνέχιση της ως κάτι αναγκαίο και απαραίτητο. Η πλαισίωση της προσπάθειας του Ταμείου ιδιαίτερα από συλλογικότητες, με τη συμμετοχή στις κατά τόπους συνελεύσεις ή και μέσω έστω της τακτικής και συνεπούς οικονομικής συνεισφοράς κρίνεται ζωτικής σημασίας.Επιπλέον, πολύ σημαντική παραμένει η στήριξη που έρχεται από συντρόφους και συντρόφισσες από το εξωτερικό. Η στήριξη αυτή αφενός αναπτύσσει το αίσθημα της αλληλεγγύης και αλληλεπίδρασης με συλλογικότητες και οργανώσεις διεθνώς και αφετέρου βοηθά ουσιαστικά και έμπρακτα τη δομή στην προσπάθεια της να καλύπτει καθημερινές ανάγκες των κρατουμένων. Βασική, λοιπόν, επιδίωξη των μελών της είναι και η διατήρηση-ενδυνάμωση των διεθνών σχέσεων σε μία προσπάθεια δικτύωσης, αλλά και συλλογικοποίησης των αντιστάσεων, τόσο εκτός όσο και εντός των τειχών. Αυτή η προσπάθεια συμπεριλαμβάνει επικοινωνία και οργάνωση εκδηλώσεων στο εξωτερικό, καθώς αντίστοιχα και φιλοξενία εκδηλώσεων και συντρόφων/ισσων εδώ. Η δομή είναι, με αυτόν τον τρόπο, ένας ακόμα σύνδεσμος του κινήματος με τους/ις πολιτικούς/ες κρατούμενους/ες, ένας από τους «φορείς» που το ίδιο το κίνημα έχει δημιουργήσει ως ένα ακόμα σταθερό σημείο αναφοράς της πολύμορφης αλληλεγγύης που διαχρονικά επιδεικνύει προς αυτούς/ες.

Το Ταμείο στηρίζει αγωνιζόμενους ανθρώπους που διώκονται και φυλακίζονται για την συμμετοχή τους στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, για την ανατρεπτική τους δράση στο πλαίσιο του πολύμορφου επαναστατικού αγώνα. Ακόμη, στηρίζει συντρόφους και συντρόφισσες που βρέθηκαν στη φυλακή κατηγορούμενοι/ες για αδικήματα που φαινομενικά δε σχετίζονται άμεσα με τους κοινωνικούς αγώνες, αλλά η πολιτική τους ταυτότητα και δράση τούς εντάσσει ξεκάθαρα στο ριζοσπαστικό χώρο. Επίσης, όταν η ωμή κρατική καταστολή ποινικοποιεί τις φιλικές/συντροφικές σχέσεις, την ίδια την ανθρώπινη αλληλεγγύη, εμείς επιλέγουμε να στηρίξουμε τους ανθρώπους αυτούς που στάθηκαν με αξιοπρέπεια και στοχοποιήθηκαν για αυτές τους τις σχέσεις. Απαραίτητη και αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την ανάπτυξη διαλεκτικής σχέσης στήριξης, αποτελεί η μη συνεργασία με τις αρχές κατά τη διάρκεια της σύλληψης και της φυλάκισης. Παράλληλα, δε θα μπορούσαμε να μην είμαστε αλληλέγγυοι/ες σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κοινωνικών κρατουμένων, που εντός της φυλακής σχετίστηκαν με τον επαναστατικό χώρο και συνεχίζουν να αγωνίζονται και να παλεύουν με αξιοπρέπεια για καλύτερες συνθήκες εντός των κολαστηρίων, με όλους αυτούς που προβάλλουν τη σπουδαιότητα διασύνδεσης των αγώνων εντός και εκτός τον τειχών. Τέλος πέρα από την τακτική οικονομική στήριξη των κρατουμένων, το Ταμείο στο μέτρο των δυνατοτήτων του συνδράμει στην άμεση κάλυψη έκτακτων καταστάσεων, όπως δικαστικά έξοδα και εγγυήσεις, με την προϋπόθεση να επιστρέφονται σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Σήμερα, μερικά χρόνια μετά, καλούμαστε για ακόμα μία φορά να διαβάσουμε τις συνθήκες που διαμορφώνονται σε ένα τοπίο που ξεκαθαρίζει γύρω μας και να αναδιοργανώσουμε την συνεπή κινηματική στήριξη των φυλακισμένων αγωνιστών/ριων με όρους και στοχεύσεις εξίσου ξεκάθαρες. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση εκφραζόμενη μέσω μιας συνολικής επίθεσης από τα πάνω σε ολόκληρο το εύρος της κοινωνικής ζωής του τόπου, δείχνει να μονιμοποιείται. Γίνεται πλέον σαφές ότι ανεξαρτήτως των αλλαγών στα χρώματα και τα ονόματα αυτών που κυβερνούν, η εφαρμογή στρατηγικών που επιβάλλουν πλατιά ανέχεια και φτωχοποίηση, κοινωνικό κανιβαλισμό και κρατική καταστολή, αποτελούν μονόδρομο για τον κόσμο του κεφαλαίου και της ανισότητας που αυτό παράγει. Μαζί τους εξαϋλώνεται και η κάλπικη ελπίδα της ανάθεσης στην «αριστερή» διαχείριση. Όσοι και όσες βρίσκονται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις κατανοούν σταδιακά όλο και περισσότερο τη σημασία που αποκτά η δική τους οργάνωση προκειμένου να αντιμετωπίσουν -και υλικά- τις ανάγκες που ανακύπτουν. Θεωρούμε πως ο επαναστατικός χώρος, ο κόσμος του ριζοσπαστικού αγώνα, κομμάτι του οποίου αποτελεί και η ανοιχτή συνέλευση της δομής μας, μπορεί -μετά από μια πορεία αρκετών πια δεκαετιών- να συγκροτήσει και να υποστηρίξει σε βάθος χρόνου σταθερές οργανωτικές δομές που αναλογούν σε ένα ώριμο κίνημα. Από τη μία πλευρά η διαρκής και ρητή προσπάθεια της κυριαρχίας για επιβολή ακόμα περισσότερων ανισοτήτων και καταναγκασμών και από την άλλη τα αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια που επιμένουν να δρουν ανατρεπτικά και πολύμορφα, δημιουργούν -και θα δημιουργήσουν ακόμα εντονότερα- μια συνθήκη για την οποία το κίνημα πρέπει να είναι ακόμα πιο προετοιμασμένο. Είναι μάλλον λογικό να προβλέψει κανείς ότι ο ήδη μεγάλος αριθμός των αγωνιστών/ριων που διώκονται και φυλακίζονται θα παραμείνει τέτοιος,αποτελώντας ένα υπαρκτό ζήτημα προς αντιμετώπιση από τα αγωνιζόμενα κομμάτια που επιδιώκουν να λέγονται -αλλά και να πράττουν- επαναστατικά.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, με τις συνεχόμενες διώξεις και φυλακίσεις, κρίνουμε ότι η ύπαρξη του Ταμείου παραμένει επίκαιρη και αναγκαία. Ένα ακόμα λιθαράκι μέσα σε ένα μωσαϊκό που χτίζουν οι πολύμορφοι αγώνες ενάντια στις φυλακές και που προτρέπουν να δράσουμε απέναντι σε έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες του συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Απέναντι στο έγκλημα του εγκλεισμού που αναπαράγει ταξικές ανισότητες, φόβο και υποταγή.

Γιατί στους καιρούς της οικονομικής λεηλασίας, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του ρεφορμιστικού εφησυχασμού…
οι αιχμάλωτοι/ες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ/ΕΣ ΤΟΥΣ

Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ών