kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 32 συλληφθέντα της πορείας των καταλήψεων

Κάλεσμα στήριξης στη δίκη των 32 συλληφθέντων από την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων στις 19/7/2024.

Καλούμε στα δικαστήρια της ευελπίδων την Πέμπτη 7/11 στις 10:30, στο
κτήριο 7, αίθουσα 2, συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 32 συλληφθέντα από την
πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων (19/07/24).

Στις 19/07/24, πανελλαδική ημέρα αλληλεγγύης και υπεράσπισης των καταλήψεων, διοργανώθηκε διαδήλωση με σημείο συγκέντρωσης την πλατεία Βικτωρίας από την ανοιχτή συνέλευση καταλήψεων, στεκιών και συλλογικοτήτων. Η πορεία συγκέντρωσε εκατοντάδες άτομα, ενώ από την αρχή υπήρχε πολύ μεγάλος αριθμός αστυνομικών δυνάμεων παντός τύπου. Πριν ξεκινήσει η πορεία, οι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε δύο προσαγωγές στην κάτω πλευρά της πλατείας Βικτωρίας, ενώ από την έναρξή της δημιούργησαν έναν ασφυκτικό κλοιό με δίπλα "κορδόνια" διμοιριών ΜΑΤ και απειλές, επιχειρώντας αρχικά μέχρι και να αποτρέψουν την κάθοδό μας στο δρόμο. Το σώμα των διαδηλωτ(ρι)ών ωστόσο παρέμεινε ψύχραιμο και με αγωνιστικό και συντροφικό πνεύμα πήρε τη θέση του στο δρόμο, ξεκινώντας με παλμό και συνθήματα. Λίγη ώρα μετά την έναρξη της πορείας, στη συμβολή των οδών Αχαρνών με Δεριγνύ, εκδηλώθηκε η προσχεδιασμένη από τα αστυνομικά επιτελεία επίθεση στη διαδήλωση, με έναν καταιγισμό από κρότου λάμψης, δακρυγόνα, γκλομπιές, σεξιστικούς και ρατσιστικούς οχετούς, με σκοπό τη διάλυσή της και την προσαγωγή-σύλληψη όσο περισσότερων διαδηλωτ(ρι)ών. Παρότι υπήρξε προσπάθεια ανασυγκρότησης της διαδήλωσης στη συμβολή των οδών Δεριγνύ με Αριστοτέλους, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό καθώς υπήρξε νέα δριμεία συνδυασμένη επίθεση διμοιριών ΜΑΤ και μηχανοκίνητων ομάδων ΔΡΑΣΗ, με αποτέλεσμα 38 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 32 μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Ήταν ξεκάθαρη πολιτική απόφαση του κράτους να τρομοκρατήσει όσα αγωνίζονται και κατεβαίνουν στους δρόμους ως ένα δείγμα προληπτικής αντιεξέγερσης. Έχει γίνει προφανές εξάλλου το τελευταίο διάστημα ότι υπάρχει μια αναβάθμιση της καταστολής εκείνων των αντιστάσεων και υποκειμένων που αναγνωρίζονται από το κράτος ως "εσωτερικός εχθρός".

Τι είναι όμως οι καταλήψεις;

Oι καταλήψεις είναι σημεία αφετηρίας των αγώνων μας για έναν κόσμο που επιθυμούμε. Είναι μέσα από αυτές που παίρνουμε πίσω ένα κομμάτι από τον κλεμμένο χώρο και χρόνο μας. Είναι ζωντανές εικόνες από και για το μέλλον στην προσπάθειά μας να ορίζουμε εμείς τις ζωές μας και να δίνουμε τα δικά μας μηνύματα από τα κάτω.

Καταλαμβάνουμε κτήρια για να στεγάσουμε τις επιθυμίες,τις ανάγκες μας και να δημιουργήσουμε πτυχές της ζωής μας απελευθερωμένες από την εμπορευματοποίηση.

Ωστόσο, δεν είμαστε τα μόνα που επιλέγουν το μέσο της κατάληψης για να δώσουν έδαφος σε όλα τα παραπάνω. Οι καταλήψεις είναι και μέσο αγώνα των μαθητριών/φοιτητών σε σχολεία και σχολές, των εργαζομένων που παίρνουν τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους (κατειλημμένα εργοστάσια), των γειτόνων μας που οι τράπεζες τους πήρανε τα σπίτια, των μεταναστ(ρι)ών που αναζητούν στέγαση με ή χωρίς τις οικογένειές τους και καθεμιάς απο εμάς που δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει το όλο και πιο ανεβασμένο ενοίκιο (στεγαστικές καταλήψεις). Γιατί δεν είναι μόνο τα αναρχικά που κάνουν καταλήψεις προκειμένου να δημιουργήσουν κέντρα αγώνων και πολιτικής ζύμωσης, είναι κάθε ένα απο που αντί να περιοριστεί στο μίζερο αφήγημα πως "δεν υπάρχει άλλη επιλογή" αποφασίζει να δημιουργήσει νέους δρόμους αντίστασης και απελευθερωμένους όρους ζωής. Το ετερόκλητο συχνά σώμα ανθρώπων που επιλέγουν το μέσο της κατάληψης αποτελεί μια έμπρακτη απόδειξη της <<κοινωνικής νομιμοποίησης>> των καταλήψεων που αντιπαρατίθεται στα κυρίαρχα κρατικά αφηγήματα. Αφηγήματα καθεστωτικής προπαγάνδας που θέλουν να καθοδηγήσουν τη συλλογική συνείδηση προκαλώντας εχθρικότητα στα εγχειρήματα που αντιστέκονται στην ευρύτερη θανατοπολιτική του κράτους και την αποστειρωμένη πραγματικότητά του, στρώνοντας έτσι τον δρόμο προς την καταστολή των αγώνων μας.

Γιατί τις χτυπάει το κράτος;

Γιατί φοβάται οποιαδήποτε εναλλακτική αντιτίθεται στην ιδιοκτησία, την ταξική διάρθρωση της κοινωνίας, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τις ιεραρχίες, την εμπορευματοποίηση, τις ταυτοτικές διακρίσεις και τους έμφυλους διαχωρισμούς. Οι τρόποι που υπάρχουμε μέσα σε αυτές με αλληλεγγύη, οριζοντιότητα και συντροφικότητα είναι αξίες συνύπαρξης που δεν συνάδουν με το κυρίαρχο ατομικιστικό μοντέλο που προωθείται από το κράτος και τον καπιταλισμό.

Γιατί επιβάλλει τον εξευγενισμό των αστικών κέντρων μέσω αναπλάσεων και ιδιωτικοποίησεων, δημιουργώντας αποστειρωμένους και "ασφαλείς" χώρους που μπορούν να προσελκύσουν το επενδυτικό κεφάλαιο ώστε να αναπαραχθεί το μοντέλο της τουριστικής ανάπτυξης της χώρας. Μια χρόνια οικονομική τακτική του ελληνικού κράτους που στη μικροκλίμακα της καθημερινότητας εκτοπίζει ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια από τα σπίτια τους και έτσι περιθωριοποιεί όλο και περισσότερο κόσμο, ενώ στη μεγαλύτερη κλίμακα εξαντλεί και καταστρέφει κάθε "εκμεταλλεύσιμο" φυσικό πόρο για χάρη του κεφαλαίου. Καλούμαστε λοιπόν να υπομείνουμε τη φτωχοποίηση των ζωών μας, τη συρρίκνωση των διαθέσιμων δημόσιων χώρων και την καταστροφή της φύσης προς όφελος ενός οικονομικού μοντέλου που αυξάνει το ΑΕΠ, με στρατηγικό τρόπο ώστε τα κέρδη να καταλήγουν στα χέρια λίγων και εκλεκτών.

Γιατί προσπαθεί να συμβαδίσει με τα ευρωπαϊκά μοντέλα και στα πλαίσια της γενικευμένης πολεμικής σύρραξης που βιώνουμε στο σημερα αποπεράται να εντείνει την πειθάρχηση στο εσωτερικό του, αυξάνοντας τον έλεγχο στις πόλεις με σταθερές/κινούμενες κάμερες (ακόμα και πάνω στους μπάτσους ή στα φανάρια κεντρικών δρόμων), εξελιγμένα μέσα παρακολούθησης και αναβαθμισμένες κατασταλτικές επιχειρήσεις που στοχεύουν, εκτός των άλλων, στην εξολόθρευση των καταλήψεων ως εσωτερικού εχθρού. Άλλωστε το κράτος πρέπει να θωρακιστεί εσωτερικά και να ενοποιήσει τον "εθνικό" κορμό του απέναντι σε κάποιους αποδιοπομπαίους τράγους (μετανάστ(ρι)ες, παραβατικά, αντιστεκόμενα υποκείμενα), ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί ως αξιόπιστος παράγοντας στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων και ανταγωνισμών.

Τι επεκτάσεις έχει αυτή η καταστολή;

Μέσα σε αυτή την κοινωνικο-πολιτική συνθήκη η κατασταλτική μεθόδευση του κράτους εξοπλίζεται με νέα νομικά εργαλεία, με τον περιβόητο νέο ποινικό κώδικα και τον νέο κώδικα ποινικής δικονομίας. Η αυστηροποίηση των ποινών, η γενίκευση της φυλάκισης ως εκτίσιμης πλέον ποινής, οι αλλαγές στην ίδια την ποινική διαδικασία με τον περιορισμό και την πληρωμή των αναβολών και τη δυνατότητα διεκπαιρέωσης δίκης από μονομελή δικαστήρια χωρίς την παρουσία μαρτύρων κατηγορίας στοχεύουν στο να αυξήσουν τον φόβο με την απειλή της στέρησης της σωματικής ελευθερίας και να εδραιώσουν τη μικροαστική λογική του "πού να μπλέκω τώρα". Αυτές οι πρόσφατες αλλαγές δεν εστιάζουν μόνο στον α/α χώρο, αλλά με ρατσιστικά και ταξικά κριτήρια αποσκοπούν στην περαιτέρω εξόντωση των φτωχών, των από τα κάτω, των μεταναστ(ρι)ών και των καταπιεσμένων. Κορύφωση αποτελεί η δρομολόγηση ίδρυσης νέων φυλακών και η ιδιωτική διαχείρισή τους.

Σε αυτές τις συνθήκες όπου το κράτος συντελεί σε μια γενοκτονία ως σύμμαχος του κατοχικού κράτους-απαρτχάιντ του Ισραήλ, δολοφονεί μετανάστ(ρι)ες στα ΑΤ και φιμώνει οποιαδήποτε φωνή αντιστασης, για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν έχουμε αυταπάτες, δεν περιμένουμε τίποτα από το κράτος. Αυτοαμυνόμαστε συλλογικά στη βία τους, αντεπιτεθόμαστε και παίρνουμε πίσω τις συλλογικές μας εστίες,με πυξίδα μας την αντίσταση, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την εξέλιξη των συντροφικών μας σχέσεων.

Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι με αυτό των συλληφθέντων. Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε και να προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη στα αγωνιζόμενα άτομα. Ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα που ποινικοποιεί περισσότερο τις κοινωνικοπολιτικές αντιστάσεις. Όσο και να μας καταστέλλουν, συνεχίζουμε να μαχόμαστε το ένα δίπλα στην άλλη ενάντια στον κόσμο της εξουσίας.

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

10-100-1000αδες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Καταλήψεις, Στέκια, Συλλογικότητες

πηγή : email που λάβαμε στις 30 Οκτωβρίου 17h

Αλληλεγγύη στα 32 συλληφθέντα από την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων - Κάλεσμα Ευελπίδων

Αλληλεγγύη στα 32 συλληφθέντα από την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων

Τα τελευταία χρόνια το κράτος έχει εντείνει τις επιθέσεις του στις καταλήψεις με επιχειρήσεις εκκενώσεων, απειλές-τελεσίγραφα και γκρεμίσματα χώρων επιχειρώντας να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην κοινωνία: «η εποχή των καταλήψεων τελείωσε». Τον τελευταίο μόνο χρόνο η κατάληψη των Ζιζανίων εκκενώνεται για δεύτερη φορά, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πολυτεχνείου εκκενώνεται (για πέμπτη φορά) και κατεδαφίζεται, το αναρχικό στέκι Utopia A.D. εκκενώνεται και αυτό για πέμπτη φορά, ενώ οι επιθέσεις και οι διώξεις ενάντια στα κατειλημμένα Προσφυγικά είναι συνεχείς και η κατάληψη του Εξωστρεφή στοχοποιείται συχνά με παρενοχλήσεις, ακόμα και «παροδικές» εισβολές από τους μπάτσους. Και η λίστα κατασταλτικών επιχειρήσεων είναι ατελείωτη φορτώνοντας τον κόσμο του αγώνα με κατηγορίες και ποινές, όπως η πρόσφατη εκδικητική απόφαση των 6,5 χρόνων με αναστολή(!) για τους συντρόφους από την Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου που υπερασπίστηκαν μαχητικά την κατάληψη Ματρόζου. Φυσικά οι απόπειρες του κράτους να «τελειώνει» με τις καταλήψεις δεν μένουν αναπάντητες. Οι απαντήσεις συνεχίζουν να δίνονται αμείωτες μέσα από τις αντιστάσεις των καταληψιών και του αλληλέγγυου κόσμου: Η ανακατάληψη του στεκιού Άνω Κάτω Πατησίων, του Ευαγγελισμού στην Κρήτη, των Ζιζανίων (παρ' ότι εκκενώθηκε ξανά), των Καλλιαρντών στη Νομική και η επαναλειτουργία του Αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Πολυτεχνείου είναι μερικές μόνο από τις στιγμές αντεπίθεσης στον κόσμο της ιδιοκτησίας και της εξουσίας.

Έτσι και η πορεία που ξεκίνησε από τη Βικτώρια στις 19/7/2024 -πανελλαδική μέρα υπεράσπισης των καταλήψεων- αποτέλεσε ένα ακόμα κομμάτι του πολύμορφου και δυναμικού καταληψιακού κινήματος. Η μανιασμένη επίθεση των μπάτσων στο σώμα της πορείας, το ξύλο και η σύλληψη 32 ατόμων δείχνουν πεντακάθαρα την στρατηγική μηδενικής ανοχής που το κράτος έχει χαράξει απέναντι στον κόσμο των καταλήψεων.

Οι καταλήψεις ως εγχειρήματα που έρχονται σε ρήξη με το θεσμό της ιδιοκτησίας, εφαρμόζουν στο τώρα και όχι σε ένα ευκταίο μέλλον πτυχές της κοινωνίας που οραματιζόμαστε, μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης. Είναι τόποι πολιτικής ζύμωσης και αμφισβήτησης των κυρίαρχων σχέσεων ∙ορμητήρια ενάντια στον εθνικιστικό και πατριωτικό οχετό, στο ρατσισμό και το φασισμό, στην πατριαρχία και στις κραυγές για συστράτευση σε εθνικούς πολέμους. Με λόγο και δράση στέκονται εμπόδιο στην επέλαση του εξευγενισμού και του real estate, αποτελούν κοινότητες αγώνα κόντρα στην ανάπτυξη, τον εκτοπισμό κατοίκων και την τουριστικοποίηση των γειτονιών μας, την αύξηση ενοικίων και την ακρίβεια. Ταυτόχρονα αποτελούν εστίες αντίστασης στην καταστολή και στην εφαρμογή του δόγματος νόμου και τάξης που τόσο λυσσαλέα προσπαθεί να επιβάλει το κράτος στο όνομα της ασφάλειας, μέσω της αυξημένης αστυνόμευσης, του κοινωνικού ελέγχου, των επιχειρήσεων σκούπας κ.ο.κ.

Κομμάτι του δόγματος νόμου-τάξης είναι φυσικά και ο νέος ποινικός κώδικας που ψηφίστηκε τον τελευταίο χρόνο και ο οποίος έρχεται σε πλήρη εναρμόνιση με τις κυρίαρχες προσταγές που δεν είναι άλλες από το βάθεμα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, την πειθάρχηση, την όξυνση της καταστολής και του ελέγχου στο κοινωνικό σώμα. Η δίκη των 32 συλληφθέντων που θα λάβει χώρα στο νέο αυτό νομικό πλαίσιο θα αποτελέσει ένα από τα πρώτα δείγματα του τι επιφυλάσσει ο νέος ποινικός κώδικας για τα υποκείμενα που επιλέγουν να αντισταθούν. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο νέος Π.Κ. στοχεύει στην πειθάρχηση και τον εκφοβισμό όσων δυνητικά αμφισβητήσουν την κυρίαρχη πραγματικότητα, άλλα και στην καταστολή και το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Απέναντι στην νομική οχύρωση του κράτους και στον εκβιασμό της ελευθερίας μας η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι άλλη παρά αλληλεγγύη σε όσα διώκονται και αμείωτη συνέχιση των αγώνων με τους όρους που ξέρουμε.

Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις και όλα όσα σημαίνουν. Παλεύουμε με όπλα μας τη συλλογικοποίηση, την αλληλεγγύη και τη δράση στο εδώ και το τώρα, για την συλλογική και ατομική απελευθέρωση.

Ποτέ δεν θα καταστείλουν αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Στεκόμαστε δίπλα στα συλληφθέντα και στηρίζουμε το κάλεσμα

7 Νοέμβρη, 10:30, δικαστήρια Ευελπίδων [κτήριο 7, αίθουσα 2]

Αναρχικό στέκι Υπόκεντρο

Αραχώβης 42, Εξάρχεια

ypokexentro@esexpiv.net

Κάλεσμα σε συγκέντρωση στα δικαστήρια για τις συλλήψεις της πορείας υπεράσπισης των καταλήψεων στις 19/07/2024

Στις 19/7/2024, στο πλαίσιο πανελλαδικής ημέρας υπεράσπισης των καταλήψεων και των κοινοτήτων αγώνα, είχε καλεστεί στην πλατεία Βικτωρίας πορεία αλληλεγγύης από διάφορες καταλήψεις, στέκια και συλλογικότητες της Αθήνας. Η πορεία είχε προγραμματιστεί σε μια χρονική συγκυρία όπου κεντρική εξουσία, τοπικοί φορείς και πρυτανικές αρχές είχαν ξεκινήσει ένα μπαράζ εκκενώσεων και επιθέσεων σε καταλήψεις και τους αυτόργανωμένους χώρους, το οποίο συνεχίζεται έως και σήμερα.

Οι καταλήψεις, είναι χώροι που στεγάζουν πολιτικές συνελεύσεις και συλλογικότητες, οι οποίες λειτουργούν οριζόντια και αδιαμεσολάβητα, πολιτικές εκδηλώσεις, δομές αυτομόρφωσης και ανταλλαγής γνώσεων μακριά από το αυστηρό πλαίσιο του δασκάλου - μαθητή και δομές αλληλεγγύης. Οι καταλήψεις βέβαια, στεγάζουν και εμάς τα ίδια, τα οποία έχουμε επιλέξει συνειδητά να ζήσουμε, να κοινωνικοποιήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, με τους δικούς μας όρους, μακριά από πατριαρχικές, εθνικιστικές , εμπορευματικές και εξουσιαστικές λογικές, ενάντια στη λογική της ατομικής ιδιοκτησίας. Είναι οι χώροι, που αποτελούν στο εδώ και στο τώρα, παραδείγματα αυτοδιαχείρισης, αυτοοργάνωσης, ελεύθερης έκφρασης και ψυχαγωγίας, και αποτελούν κέντρα αγώνα και σημεία πνοής, για όσα άτομα ασφυκτιούν στο δυστοπικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο επιβιώνουμε, και σημεία στα οποία συλλογικοποιούνται οι αντιστάσεις μας ενάντια στο υπάρχον.

Οι καταλήψεις, δεν συνάδουν με τον κρατικό καπιταλιστικό σχεδιασμό για τα αστικά κέντρα, ο οποίος αποτελείται από μία πλήρως εξευγενισμένη και τουριστικοποιημένη πόλη. Επομένως, η συνέχεια είναι γνωστή: Ό,τι δεν πειθαρχεί, δεν θα χωράει και θα διώχνεται. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα πλήρως αποστειρωμένο περιβάλλον από οτιδήποτε μπορεί τώρα ή εν δυνάμει, να διαταράξει την ψευδαίσθηση της κοινωνικής ειρήνης, και χαλάει την εικόνα που οραματίζονται. Έτσι, άνθρωποι της κοινωνικής βάσης εκτοπίζονται γιατί αδυνατούν να συνεχίσουν να πληρώνουν τα αυξημένα ενοίκια. Μετανάστριες, μαζεύονται σε επιχειρήσεις " σκούπα ", με άγνωστο προορισμό και μέλλον ( στρατόπεδα συγκέντρωσης, απελάσεις, κρατήσεις σε ΑΤ, και οτιδήποτε άλλο), τοξικοεξαρτημένα άτομα και σεξεργάτριες, τραμπουκίζονται και μεταφέρονται όπου βολεύει κάθε φορά, γιατί απλά " καταστρέφουν" την εικόνα της περιοχής, και φυσικά διότι εξυπηρετούν και τις ρατσιστικές πολιτικές του κράτους, που θέλει να καθησυχάσει κομμάτια του κοινωνικού ιστού. Οι καταλήψεις, μάχονται καθημερινά απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, και βρίσκονται και για αυτόν τον λόγο στο στόχαστρο της ατζέντας νόμος-τάξη-ανάπτυξη, και δέχονται κατασταλτικές εκκενώσεις και επιθέσεις. Έτσι, οι καταλήψεις είναι αναχώματα που κρατάνε ζωντανές τις γειτονιές και αντιστέκονται στα σχέδια του κράτους και κεφαλαίου, και εμείς τις υπερασπιζόμαστε ως τέτοιες.

Στις 19/7/2024, λοιπόν, πάνω από 300 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και συγκεντρώθηκαν στην πλ. Βικτωρίας με σκοπό την πραγματοποίηση της πορείας. Ώρες πριν την ανακοινωμένη ώρα έναρξης της πορείας (19:00) φάνηκε ο σχεδιασμός του κρατικού μηχανισμού. Συγκέντρωση υπερβολικά μεγάλου αριθμού κάθε είδους αστυνομικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή, προσαγωγές κόσμου που προσπαθούσε να προσεγγίσει την πλατεία, ασφυκτικός κλοιός περιμετρικά της πορείας (από την πρώτη στιγμή που κατεβήκαμε στο δρόμο) με προκλητική διάθεση, σεξιστικά σχόλια και σπρωξίματα, δηλώνοντας μεταξύ άλλων ανοιχτά και χωρίς προσχήματα το τι θα επακολουθούσε. Ενώ η πορεία με παλμό και συνθήματα είχε καταφέρει να προχωρήσει κάποιες εκατοντάδες μέτρα, σπάζοντας στη πράξη το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι μπάτσοι και ενώ η κεφαλή της είχε στρίψει στην οδό Δεριγνύ, οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν στην πορεία κατ' επανάληψη με εμφανή σκοπό τη διάλυσή της και συλλήψεις στο σωρό. Κάνοντας χρήση χημικών εντός μικρών στενών, χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες κρότου- λάμψης κατευθείαν πάνω στα σώματά μας, ξύλο και κυνηγητό στον κόσμο της πορείας που προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί, δημιούργησαν μια αφόρητη κατάσταση για να σταθεί κάποιο και να υπερασπιστεί την αυτονόητη παρουσία του στο δρόμο και τη συμμετοχή του σε μια πορεία, και οποιοδήποτε βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή. Το αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν 32 συλλήψεις, χρησιμοποιώντας το σύνολο των κατηγοριών που συνηθίζουν να κατασκευάζουν και να απαγγέλουν σε τέτοιες περιπτώσεις (απείθεια, οπλοκατοχή/οπλοχρησία, βία κατά υπαλλήλων, απόπειρα σωματικής βλάβης, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κ.α.). Το κατ' εντολή αφήγημα των μπάτσων ήταν ότι διαδηλωτές επιτέθηκαν στις αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια αυτές προχώρησαν σε συλλήψεις, κάτι που αρκετά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν αυτούσιο από το δελτίο τύπου της ΓΑΔΑ, όπως ακριβώς γίνεται σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις. Καταθέσεις μπάτσων που αντιστρέφουν την πραγματικότητα των γεγονότων και αν και θυμίζουν κακογραμμένο σενάριο, διαχρονικά παίρνουν τη "βούλα" των εισαγγελέων και οδηγούν σε δίκες, συνθήκες κράτησης και μια διαδικασία εγκλεισμού για τρεις μέρες που δηλώνουν ξεκάθαρα την εξαρχής πρόθεση του κρατικού σχεδιασμού: την δήλωση μιας νέας κανονικότητας μέσα από την fast - track απόφαση του δικαστηρίου του Σαββάτου (20/7/2024), η οποία μέσα σε ένα νέο νομικό καθεστώς (κάνοντας χρήση του νέου Κ.Π.Δ και ενώ το αυτόφορο είχε λήξει) παρέτεινετιμωρητικά την κράτησή μας για ακόμα δύο 24ωρα έως τη διαδικασία της Δευτέρας (22/7/2024) όπου η έδρα ανέβαλε την έναρξη της διαδικασίας για τις 7/11/2024.

Ως συλληφθέντα άτομα για την παρουσία μας σε συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τις κοινότητες αγώνα και ύστερα από την διαδικασία στην οποία μας υποβάλλει ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους, θεωρούμε ότι όλη αυτή η υπόθεση δεν αποτελεί μια ξεχωριστή κουκίδα μέσα στο ασφυκτικό ψηφιδωτό στο οποίο καλούμαστε να επιβιώνουμε. Αντιθέτως , αποτελεί τη συνέχεια μιας προσπάθειας από πλευράς του κράτους να επιβάλει μια νέα κανονικότητα, ακόμα πιο ολοκληρωτική, ως προς το σχεδιασμό διαχείρισης και καταστολής των κοινωνικών αντιστάσεων. Έτσι, η αυτονόητη υπεράσπιση της παρουσίας των αγωνιζόμενων στο δρόμο αποτελεί αδίκημα, η ανάρτηση ενός πανό και τα συνθήματα μπορούν να οδηγήσουν ανθρώπους σε δίκες, ο ανταγωνιστικός λόγος απέναντι στο υπάρχον αποτελεί παρακίνηση σε έκνομες πράξεις, η παρέμβαση σε εκδηλώσεις βαφτίζεται παρακώλυση, η διαφωνία και η κριτική πρέπει να μην ακούγονται, να φιμώνονται, να καταστέλλονται εξ 'αρχής. Τα παραδείγματα των τελευταίων ετών και ιδιαίτερα μετά την covid εποχή, όπου επιταχύνθηκε η εξέλιξη των μηχανισμών πειθάρχησης και ελέγχου, είναι αμέτρητα.

Όσες/όσα/όσοι αγωνίζονται, οι καταλήψεις και η κοινωνική αυτοργάνωση ήταν πάντα στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών. Υποθέσεις κρατικής σκευωρίας σαν τη δική μας σε πορείες και έμπρακτες δράσεις αλληλεγγύης στο παρελθόν, με συντρόφια κατηγορούμενα για πληθώρα πλημμελημάτων είναι δεκάδες. Ακόμη και οι ελάχιστες "εγγυήσεις" του αστικού θεσμού της δικαιοσύνης που έχουν κερδηθεί με αγώνες και προσδίδουν ένα επίπεδο κοινωνικής συναίνεσης καταργούνται με τον νέο ποινικό κώδικα και τον κώδικα ποινικής δικονομίας. Οι μπάτσοι, πλέον δεν υποχρεούνται να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας στο δικαστήριο, καθιστώντας τις ιστοριούλες που γράφονται στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ θέσφατο. Τα συνήθη πλημμελήματα όπως αυτά που μας έχουν φορτώσει ως κατηγορίες (οπλοχρησία, οπλοκατοχή, φθορές, απείθεια, διατάραξη κοινής ειρήνης κλπ) μπορούν συσσωρευτικά να οδηγούν σε εκτίσιμη ποινή φυλάκισης χωρίς δικαίωμα αναστολής ενώ αυξάνονται και τα χρηματικά ποσά για το μέρος των ποινών που είναι εξαγοράσιμες, ενισχύοντας το ταξικό χαρακτήρα του νόμου.

Ο νέος ποινικός κώδικας δεν περιορίζεται ωστόσο μόνο στη δική μας υπόθεση. Οποιαδήποτε δράση ανυπακοής και πολιτικής διαμαρτυρίας όπως αφισοκολλήσεις, πορείες και κινητοποιήσεις σε χώρους εργασίας, απλές παραβιάσεις της αστικής νομιμότητας κατά την καθημερινή ζωή όπως του κώδικα οδικής κυκλοφορίας μπορούν να οδηγήσουν στη φυλακή, ενώ αν είσαι μετανάστρια ακόμα και σε άμεση απέλαση. Τα αποτελέσματα από την έναρξη εφαρμογής του νέου ποινικού κώδικα είναι εμφανή με την αύξηση του πληθυσμού των φυλακών και εξαγγελίες για άμεση ολοκλήρωση έως το τέλος της χρονιάς των νέων φυλακών σε Δράμα, Κρήτη και Ασπρόπυργο με ορίζοντα την δημιουργία ιδιωτικών φυλακών και φυλακών για πλημμελήματα.

Βλέπουμε δηλαδή μια κατάσταση συνολικής εξαίρεσης μέσω της ραγδαίας αναβάθμισης του κατασταλτικού οπλοστασίου του κράτους που ήδη εφαρμόζεται στα ταξικά και κοινωνικά πιο καταπιεσμένα όπως Ρομά, μετανάστ(ρι)ες και νεολαία και πλέον επεκτείνεται σε ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας. Αυτό το καθεστώς εξαίρεσης χτίζεται με αφετηρία την κρατική και κυβερνητική προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης, την αστυνομοκρατία και την καταστολή και ολοκληρώνεται με το νέο νομικό οπλοστάσιο του κράτους. Η αναβάθμιση του κατασταλτικού οπλοστασίου δεν είναι τυχαία αλλά εντάσσεται στην ευρύτερη πραγματικότητα της κρατικοκαπιταλιστικής κρίσης με τον εντεινόμενο ταξικό πόλεμο στο εσωτερικό των συνόρων και την στρατιωτική εμπλοκή εκτός αυτών.

Επικεντρώνοντας σε διάφορα κοινωνικά υποκείμενα οι κρατικοί - θεσμικοί μηχανισμοί προσπαθούν να ελέγξουν και να εμποδίσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις, προσπαθούν να καταστείλουν κάθε αντίθετη φωνή, έχοντας στο νου ότι τα "κοινωνικά συμβόλαια" του παρελθόντος έχουν διαρραγεί. Η φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας και η επιβίωσή τους με κάθε είδους pass, η λεηλασία της φύσης στο όνομα της ανάπτυξης, η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση των ανοικτών δημόσιων χώρων, ο εξευγενισμός ολόκληρων γειτονιών και ο εκτοπισμός των κατοίκων σε άλλες περιοχές για χάρη της τουριστικής βιομηχανίας, οι συνεχείς κρατικές δολοφονίες, η διαρκής πολεμική συνθήκη, η μπατσοκρατία, η συντηρητικοποίηση, ο εκφασισμός, ο εθνικισμός, η πατριαρχία, οι ολοκληρωτικές λογικές και η κυριαρχία του φόβου αποτελούν καταστάσεις που απορρέουν και αναπαράγονται από την κρατική διαχείριση.

Σε συνέχεια αυτών, το κράτος, χρησιμοποιώντας όλο και πιο εξελιγμένους μηχανισμούς ελέγχου και επιτήρησης, νέες αλλά και "παραδοσιακές" τεχνικές πειθάρχησης, παραγωγή και διασπορά φόβου με κάθε πιθανή και απίθανη αφορμή αλλά και με την ενίσχυση του νομικού οπλοστασίου, επιχειρεί να εμποδίσει κάθε προσπάθεια κριτικής, διαφωνίας, αγώνα απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα που έχει επιβάλει. Απέναντι σε αυτή τη "νέα" κανονικότητα, λοιπόν, δηλώνουμε ότι έχουμε πάρει θέση και αυτή είναι με το πλευρό των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων αυτού του κόσμου, με τον κόσμο της αλληλεγγύης, με τον κόσμο που σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται…

Καλούμε στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Πέμπτη 07/11, στις 10:30, στο κτίριο 7, αίθουσα 2, για τις συλλήψεις από την πορεία για την υπεράσπιση των καταλήψεων που πραγματοποιήθηκε στην γειτονιά της Βικτώριας στις 19/07.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ, ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

10, 100, 100ΑΔΕΣ (ΑΝΑ) ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Συλληφθέντα από την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων, 19/07/2024

Κάλεσμα αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων | Πέμπτη 07/11

Καλούμε την Πέμπτη 07/11 στις 10:30 στα δικαστήρια της Ευελπίδων σε αλληλεγγύη στα 32 συλληφθέντα από την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων στις 19/07/2024. Ακολουθεί το κείμενο των συλληφθέντων:

https://athens.indymedia.org/post/1632555/

Ακόμη στηρίζουμε τα καλέσματα αλληλεγγύης, την ίδια μέρα στις 10:00, στην αναρχική διωκόμενη συντρόφισσα Δήμητρα Ζ. (https://athens.indymedia.org/event/95962/)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου

Αλληλεγγύη στα 32 συντρόφια που συνελήφθησαν στην πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων - Κάλεσμα Ευελπίδων [07/11, 10:30]

Αλληλεγγύη στα 32 συντρόφια που συνελήφθησαν στην πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων Στις 19/7 πραγματοποιήθηκε πορεία στην Αθήνα (όπως και σε άλλες πόλεις) έπειτα από πανελλαδικό κάλεσμα δράσεων για την υπεράσπιση των καταλήψεων με σημείο συγκέντρωσης την πλατεία Βικτωρίας , στην οποία συμμετείχε πλήθος συντροφισσών-συντρόφων.

Αλληλεγγύη στα 32 συντρόφια που συνελήφθησαν στην πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων

Στις 19/7 πραγματοποιήθηκε πορεία στην Αθήνα (όπως και σε άλλες πόλεις) έπειτα από πανελλαδικό κάλεσμα δράσεων για την υπεράσπιση των καταλήψεων με σημείο συγκέντρωσης την πλατεία Βικτωρίας , στην οποία συμμετείχε πλήθος συντροφισσών-συντρόφων.

Οι πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις που αναπτύχθηκαν, ο ασφυκτικός κλοιός των ματ γύρω από το σώμα της πορείας , οι λεκτικές και σωματικές προκλήσεις στην περιφρούρηση της πορείας έδειξαν εξ αρχής τις κατασταλτικές προθέσεις των μπάτσων. Στη διασταύρωση Αχαρνών και Δεριγνύ, και αφού η πορεία είχε διασχίσει λίγες εκατοντάδες μέτρα, δέχθηκε σφοδρή επίθεση με ρίψη δακρυγόνων, κρότου λάμψης, αρχικά από τα ματ και στη συνέχεια από την ομάδα δράση.

Από την οργανωμένη και προσχεδιασμένη επίθεση των μπάτσων και το κυνήγι των διαδηλωτών στην Αριστοτέλους, τη Βικτώρια έως και την Πατησίων αρχικά, προσήχθησαν 38 άτομα και μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ και στη συνέχεια κρατήθηκαν 32 συντρόφια αφού τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα για οπλοκατοχή, απόπειρα βαριάς σωματικής βλάβης, διατάραξη κοινής ειρήνης και απείθεια.

Είναι σαφές ότιη εντεινόμενη επίθεση του κράτους μέσω του κατασταλτικού μηχανισμού του, μπάτσους και δικαστές, έχει ως στόχο τον αναρχικό χώρο, τις καταλήψεις (πολιτικές και φοιτητικές) αλλά και όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια των από τα κάτω που αντιστέκονται στη σαρωτική επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους. Μια επίθεση που μέσω της εγκαθίδρυσης του δόγματος "νόμος και τάξη" και της επιβολής φόβου, έχει ως στόχο να αποτρέψει κάθε αντίδραση των από τα κάτω, ενάντια στην κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, τον αποκλεισμό όσων δεν έχουν χρήματα από τις δομές υγείας, στη ληστρική επιδρομή των τραπεζών σε όσες-όσους χρωστάνε, στον εξευγενισμό των αστικών κέντρων και την εκτίναξη των ενοικίων, στην συστημική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης και των πανεπιστημίων με σκοπό την παραγωγή φθηνού και εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, στο ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής, στην ανεργία και την εργασιακή επισφάλεια.

Παράλληλα, η κυριαρχία, με τον δρακόντειο νέο ποινικό κώδικα και την κλιμάκωση των ποινικών διώξεων στις-τους αγωνιζόμενες-ους, επιδιώκει να επιβάλει εκτίσημη φυλάκιση ακόμα και για ποινές ενός έτους από μονομελή δικαστήρια χωρίς την παρουσία μαρτύρων κατηγορίας, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζει την ίδρυση νέων φυλακών που θα παραχωρήσει προς εκμετάλλευση σε ιδιωτικές εταιρείες.

Κάθε διεκδικητικός αγώνας και κάθε αυτοοργανωμένο εγχείρημα που βρίσκονται συνειδητά απέναντι στο εξυφαινόμενο δυστοπικό μέλλον που θέλουν να θεμελιώσουν κράτος και αφεντικά, μπαίνει στο στόχαστρό τους. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος των δεκάδων εκκενώσεων των καταλήψεων τα τελευταία χρόνια. Γιατί οι καταλήψεις αποτελούν, και αυτές, σημεία συνάντησης και εκκίνησης κοινωνικών και ταξικών αγώνων που αντιπαρατίθενται στην ανελευθερία του εξουσιαστικού υπάρχοντος. Είναι κινηματικές δομές στις οποίες οικοδομούνται σχέσεις ελευθερίας, ισοτιμίας, αλληλεγγύης και συντροφικότητας πέρα από οποιεσδήποτε διακρίσεις, προεικονίζοντας τον κόσμο που θέλουμε να φτιάξουμε, χωρίς κράτος και καπιταλισμό, βασιζόμενες-οι στις δικές μας δυνατότητες και δυνάμεις.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 32 συντρόφια που συνελήφθησαν στην πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων στις 19/7/24, στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Πέμπτη στις 7/11 στις 10:30 στο κτίριο 7 αίθουσα 2.

Στεκόμαστε στο πλευρό των διωκόμενων αγωνιστών-τριων, απέναντι στη βαρβαρότητα του κράτους και του κεφαλαίου, αγωνιζόμαστε για την κοινωνική επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Αναρχική συλλογικότητα Καθ'οδόν

Κάλεσμα Ευελπίδων [7/11, 10:30], Αλληλεγγύη στα 32 διωκόμενα για την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων

Όλοι/ες/α στα δικαστήρια της Ευελπίδων, την Πέμπτη 7/11/2024, στις 10:30, στο κτήριο 7 στην αίθουσα 2.

Κάλεσμα Ευελπίδων [7/11, 10:30], Αλληλεγγύη στα 32 διωκόμενα για την πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων

Την Παρασκευή 19/7/2024, είχε καλεστεί πανελλαδική μέρα δράσης υπεράσπισης των καταλήψεων. Στην Αθήνα εκείνη την ημέρα πραγματοποιήθηκε κεντρική πορεία, με αφετηρία την πλ. Βικτωρίας, διοργανωμένη από καταλήψεις, στέκια και συλλογικότητες. Ήδη από την προσυγκέντρωση υπήρχε πληθώρα ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων πέριξ της πλατείας. Η πορεία ξεκίνησε περικυκλωμένη από μπάτσους, με προκλητική συμπεριφορά. Δεν είχε περάσει πολύ ώρα, όταν στη γωνία Αχαρνών και Δεριγνύ τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στον κόσμο με τον πλέον χαρακτηριστικό τους τρόπο: χρήση χημικών, κρότου λάμψης και ξύλο. Ακολούθησε κυνηγητό στα γύρω στενά, ενώ ΜΑΤ και ΔΡΑΣΗ χτυπούσαν ανελλιπώς οποιαδήποτε προσπάθεια ανασυγκρότησης του σώματος της πορείας. Ο απολογισμός ήταν 38 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 32 μετατράπηκαν σε συλλήψεις (δύο εξ αυτών μέλη της συνέλευσής μας). Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν τα συντρόφια είναι: απόπειρα σωματικής βλάβης, οπλοκατοχή/οπλοχρησία, βία κατά υπαλλήλων, φθορά ξένης ιδιοκτησίας και απείθεια. Ακολούθησε κράτηση στη ΓΑΔΑ και στο Α.Τ. Μαραθώνα για 3 μέρες, μέχρι και τη Δευτέρα οπού αφέθηκαν.

Η οργάνωση πανελλαδικής μέρας δράσεων υπεράσπισης των καταλήψεων και η πορεία που ακολούθησε στην Αθήνα, ήταν μία απάντηση στις συνεχείς επιθέσεις που δέχονται οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις. Λίγα μόνο παραδείγματα είναι: η πέμπτη εκκένωση και κατεδάφιση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου, η δεύτερη εκκένωση του Κοινωνικού Κέντρου Ζιζάνια, η πέμπτη εκκένωση του Αναρχικού Στεκιού Utopia A.D στην Κομοτηνή και πολύ πρόσφατα, η εκκένωση του Παπουτσάδικου στο Χαϊδάρι και οι δύο απανωτές εκκενώσεις της Libertatia στη Θεσσαλονίκη. Αλλά γιατί θεωρούμε τόσο σημαντικές τις καταλήψεις; Οι καταλήψεις και γενικά οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, δρουν σαν ορμητήριο των πολιτικών μας προταγμάτων, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, τον φασισμό, την κρατική βαρβαρότητα, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τις έμφυλες καταπιέσεις. Κόντρα στον θεσμό της ιδιοκτησίας, στις καταλήψεις διαμορφώνονται και δοκιμάζονται στην πράξη η αυτοοργάνωση, η αντιιεραρχία, η αντιεμπορευματικότητα και οι αδιαμεσολάβητες σχέσεις και αποτελούν ανάσες ελευθερίας μέσα στον αποπνικτικό αστικό ιστό. Μέσα σε αυτές πραγματοποιούνται πολιτικές εκδηλώσεις, συνελεύσεις, συλλογικές κουζίνες, δραστηριοποιούνται καλλιτεχνικές ομάδες και άλλα πολλά, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούν ως στέγη για άτομα που είτε το έχουν ανάγκη, είτε το κάνουν ως μια ευρύτερη πολιτική επιλογή. Για όλους τους παραπάνω λόγους - και πολλούς ακόμα - αντιλαμβανόμαστε τις καταλήψεις ως εικόνα από το μέλλον που θα θέλαμε, ένα μέλλον χωρίς αφεντικά και κράτη. Για αυτό και βρίσκονται στο στόχαστρο των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών, όπως και κάθε κίνηση αλληλεγγύης και εγχείρημα προάσπισής τους.

Η γενικευμένη καταστολή είναι η στρατηγική του κράτους σε μια πολεμική περίοδο θανάτου, εξαθλίωσης και κατατρεγμών στο εξωτερικό και άγριας εκμετάλλευσης και φτωχοποίησης από το αυξημένο κόστος διαβίωσης, στο εσωτερικό που χαρακτηρίζεται από κοινωνική απογοήτευση και μιζέρια. Τους αγώνες που διεκδικούν και αμφισβητούν τα κυρίαρχα αφηγήματα, το κράτος επιχειρεί να τους φιμώσει και να τους απονομιμοποιήσει κοινωνικά. Προσφάτως, σε πανεπιστήμια (εισβολή μπάτσων στο ΑΠΘ μετά από παρέμβαση στον πρύτανη, όργιο καταστολής στο Κάτω Πολυτεχνείο στη βραδιά του ερευνητή) και στον δρόμο (συνεχείς επιθέσεις σε πορείες, βλ. πορεία ενάντια στην κρατική δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, πορεία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη ένα χρόνο μετά την έναρξη της γενοκτονίας) η μπατσοκρατία, η βία, οι συλλήψεις και οι διώξεις γίναν κανονικότητα αξιοποιώντας τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα και στον κώδικα ποινικής δικονομίας, που μεταφράζονται σε δυσανάλογα αυστηρές ποινές και συνολικά σε ένα πιο αυταρχικό δικαστικό σύστημα. Η καταστολή είναι κομμάτι της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας των δολοφονιών σε σύνορα και Α.Τ., των πογκρόμ και της καθημερινής βίας που βιώνουν τα πιο περιθωριοποιημένα εκμεταλλευόμενα και καταπιεσμένα κομμάτια της τάξης μας (Ρομά, μετανάστ(ρι)ες, τοξικοεξαρτημένα κ.α.) από τα σώματα ασφαλείας και το σοφρωνιστικό σύστημα. Το κράτος μην έχοντας να υποσχεθεί τίποτα πλέον, εφαρμόζει τις πολιτικές υποτίμησης και εξόντωσης με ραγδαιότητα.

Σε πείσμα των καιρών και παρά τις δυσμενείς συνθήκες που καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε καθημερινά, θεωρούμε μονόδρομο το δυνάμωμα των συλλογικών αγώνων, με οριζόντιο χαρακτήρα που δημιουργούν ρήγματα και απειλές για την κυριαρχία και συμβάλλουν στην ικανοποίηση των αναγκών μας. Σε αυτή την κατεύθυνση, είναι αναγκαία η παρουσία μας στον δρόμο και εν γένει στον δημόσιο χώρο. Μόνο έτσι μπορούμε να αναδείξουμε ό,τι θέλουν να μείνει στην αφάνεια και να ταράξουμε τα νερά της "εύρυθμης" καθημερινότητας που αφήνει χώρο μόνο για εργασία και κατανάλωση. Αναπόσπαστο κομμάτι των συλλογικών μας αντιστάσεων και ισχυρό όπλο ενάντια στις διώξεις που βιώνουμε, είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη που αποτελεί ανάχωμα στον φόβο και την ηττοπάθεια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, το μόνο που έχουμε είναι ο ένας την άλλη. Όλοι/ες/α στα δικαστήρια της Ευελπίδων, την Πέμπτη 7/11/2024, στις 10:30, στο κτήριο 7 στην αίθουσα 2.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 32 ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ

Μολόχα - Συνέλευση για Αυτοοργάνωση, Αντίσταση, Αλληλεγγύη στα Νότια

moloexha_notia@espiv.nexet