Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024 στις 10.30 πμ
Πανεκπαιδευτική πορεία
ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤ(ΡΙ)ΩΝ ΦΥΣΙΚΟΥ
ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 1/11/24
Τι είναι το ανοιχτό πλαίσιο;
Το ανοιχτό πλαίσιο κατατίθεται στο σώμα της γενικής συνέλευσης και
εφόσον ψηφιστεί αποτελεί τον πολιτικό λόγο του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού.
Η συγγραφή του γίνεται με όρους συνδιαμόρφωσης και μέσω αδιαμεσολάβητων διαδικασιών στις οποίες αποφασίζουμε ισότιμα και χωρίς από τα πάνω υπαγόρευση του πολιτικού πλαισίου. Επιδιώκουμε να σπάσουμε τον διαχωρισμό μεταξύ αυτών που γράφουν τον πολιτικό λόγο και αυτών που τον υλοποιούν, συζητώντας και αναλαμβάνοντας δράση πάνω στις κοινές μας ανάγκες. Θεωρούμε ότι η δημιουργία ενός φοιτητικού κινήματος που θα αντισταθεί στην υποτίμηση της ζωής μας, οφείλει να συμπεριλάβει και να εμπλέξει ενεργά στις πολιτικές και αγωνιστικές διαδικασίες όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές και φοιτήτριες.
Εκπαιδευτική αναδιάρθρωση: Διαγραφές- Πειθαρχικά - ΕΒΕ
Τις τελευταίες δεκαετίες, το πανεπιστήμιο αποτελούσε για πολλά άτομα της κοινωνικής βάσης ένα μέσο απόκτησης ενός πτυχίου και διεκδίκησης μεγαλύτερων χρηματικών απολαβών και πιο αξιοπρεπούς διαβίωσης. Φυσικά, υπήρχαν πάντοτε ταξικοί φραγμοί, με πολλά παιδιά να δυσκολεύονται οικονομικά , από το σχολείο ακόμη , να ανταπεξέλθουν στα δίδακτρα φροντιστηρίων και ιδιωτικών μαθημάτων. Με την ψήφιση του ν. 4777 το 2021 οι διακρίσεις και τα εμπόδια που προϋπήρχαν στις σπουδές και την καθημερινότητα εντός πανεπιστημίων γιγαντώθηκαν. Ουσιαστικά, τόσο η πρόσβαση όσο και η φοίτηση στο πανεπιστήμιο αποκρυσταλλώθηκαν ως προνόμιο μέσω της θεσμοθέτησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, τις διαγραφές φοιτητριών και τα πειθαρχικά. Αυτή την επίθεση στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και τα φοιτητικά κεκτημένα ακολούθησε η ίδρυση ιδιωτικών (μη κρατικών) πανεπιστημίων μέσω του νομοσχέδιου Πιερρακάκη το οποίο καθιστά την εκπαίδευση εμπόρευμα προς αγορά και αποτελεί τομή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που συντελείται εδώ και δεκαετίες.
Ήδη από την εφαρμογή της ΕΒΕ το αφήγημα της αξιοκρατίας ήρθε να αιτιολογήσει τον αποκλεισμό χιλιάδων μαθητών από τη τριτοβάθμια εκπαίδευση, μαθητές οι οποίοι αποτελούν τη φτωχότερη μερίδα της κοινωνίας και συνεπώς δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα τεράστια χρηματικά ποσά που απαιτεί πλέον η προετοιμασία για το πανεπιστήμιο.
Το ίδιο αφήγημα είναι που υποστηρίζει και την εφαρμογή διαγραφών και πειθαρχικών διώξεων. Από την αρχή εξάλλου της ακαδημαϊκής χρονιάς ακούσαμε ανακοινώσεις διαγραφών και απειλές για πειθαρχικά · επιπτώσεις και μέτρα που προσπαθούν να επιβάλλουν μια ακόμα πιο εντατικοποιημένη καθημερινότητα στην οποία συμπεριλαμβάνονται μονάχα διάβασμα, δουλειά και υποχρεώσεις.
Επομένως, η πολιτικοποίηση και η ενασχόληση με δραστηριότητες εκτός αυτών των καθορισμένων πλαισίων ζωής εμποδίζονται όλο και περισσότερο ,ενώ παράλληλα οι σχολές μας τείνουν συνεχώς να μετατραπούν σε στείρα, αποστειρωμένα ακαδημαικά περιβάλλοντα. Το πανεπιστήμιο στην προσπάθεια του να αυτοπροβληθεί ως αξιοκρατικό , ελεύθερο και δημοκρατικό δεν διστάζει να στοχοποιήσει και να καταστείλει όσους συλλογικά διαμαρτύρονται για τις εξαθλιωμένες συνθήκες που μας υποβάλλει . Στην πραγματικότητα ,πίσω από το φιλήσυχο πρόσωπο που προσπαθεί να αναδείξει το ΑΠΘ , κρύβονται συνεργασίες με το κράτος του Ισραήλ, από φοιτητικές ομάδες που δραστηριοποιούνται εντός του ΑΠΘ και χρηματοδοτούνται από αυτό. Επομένως, το ΑΠΘ , μέσω της συνεργασίας με εταιρίες όπως είναι η Intracom Defense, βάζει το λιθαράκι του στην υποστήριξη του Ισραήλ, το οποίο διαπράττει ενεργά μία γενοκτονία κατά του Παλαιστινιακού λαού. Οι συλλογικές μας διαδικασίες και δράσεις ,λοιπόν, πρέπει να ενεργοποιηθούν κόντρα στις λογικές της καριέρας και της ατομικού δρόμου που επιβάλλει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Λέσχη , εστίες και πεσμένα ασανσέρ
Όποιος καταφέρει και ανταπεξέλθει στις υπέρμετρες απαιτήσεις για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, έρχεται αντιμέτωπος με τις υποστελεχωμένες παροχές που προσφέρει , συνάμα με την καθημερινή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Για να φας πλέον ένα πιάτο φαΐ στην λέσχη πρέπει να περάσεις τον έλεγχο, επιδεικνύοντας κάρτα σίτισης ενώ αν αρνηθείς, ξεκινάνε οι τραμπουκισμοί και οι αναίσχυντες απειλές για τηλεφωνήματα και συνεννοήσεις με την διανομή έτσι ώστε να μην σου δώσουν φαγητό . Κάθε χρόνο η εργολαβία προσφέρει όλο και λιγότερες μερίδες φαγητού ενώ ταυτόχρονα τα κριτήρια για την λήψη κάρτας σίτισης πληθαίνουν και αυστηροποιούνται. Η συνεργασία αυτή του πανεπιστημίου με τον ιδιωτικό τομέα ( εργολαβία) αυξάνει τα έσοδα του δεύτερου , με αντίτιμο τον σταδιακό αποκλεισμό όλων και περισσότερων φοιτητών από την λέσχη .
Αν ακόμη είσαι φοιτητής που διαμένει στις εστίες, βιώνεις καθημερινά και εντονότερα τις υποβαθμισμένες παροχές που προσφέρει το πανεπιστήμιο , από την άθλια κατάσταση των εστιών έως και της πτώσης ασανσέρ στο κενό, όπως έγινε στις 7/10/24 στις Γ' φοιτητικές εστίες. Βιώνοντας αυτές τις δυσμενείς συνθήκες, όταν πας να διαμαρτυρηθείς , όπως έκαναν οι φοιτητές των εστιών, ξεκινά το αφήγημα περί ατομικής ευθύνης και δολιοφθοράς. Δηλαδή, ο εργολάβος των εστιών έριξε το μπαλάκι των ευθυνών στους φοιτητές, λέγοντας πως ίδιοι φταίνε επειδή δεν ΄΄προσέχουν΄΄ τα ασανσέρ, ενώ στην πραγματικότητα το ασανσέρ δεν είχε το νόμιμο πιστοποιητικό ελέγχου δύο χρόνια τώρα. Μία από τις φοιτητικές διεκδικήσεις ήταν η υπόδειξη του υπαιτίου ,της αρμόδιας για τις φοιτητικές εστίες αρχή ( ΙΝΕΔΙΒΜ) , αφού τις μέρες μετά το συμβάν οι δημόσιοί και οι ιδιωτικοί φορείς αποποιούνταν όλοι τις ευθύνες. Κατά την παρέμβαση στον πρύτανη στις 10/10/2024 στην παλιά φιλοσοφική , του ζητήθηκε να καταδείξει δημόσια τον υπεύθυνο και αντ' αυτού αυτός κάλεσε τους μπάτσους να τον φυγαδεύσουν ,ενώ έκαναν και πέντε συλλήψεις. Έτσι λοιπόν, μπήκαν οι μπάτσοι μία απλή Πέμπτη στο ΑΠΘ και συνέλαβαν φοιτητές και φοιτήτριες οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις υποβαθμισμένες παροχές του πανεπιστημίου, δηλώνοντας για άλλη μία φορά για ποιανού τα συμφέροντα καταπατούν το άσυλο.
Για ποιον λόγο θέλουν οι μπάτσοι να υπάρχουν μέσα στο άσυλο
Το πανεπιστήμιο ανέκαθεν, αποτελούσε πολλά περισσότερα από ένα χώρο μετάδοσης στείρας γνώσης. Αποτελούσε και αποτελεί ένα χώρο κοινωνικό, ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης, ένα δημόσιο χώρο τον οποίο έχουμε οικειοποιηθεί τόσο οι φοιτητ(ρι)ες όσο και οι εργαζόμενοι/ες αλλά και ο κόσμος της γειτονιάς(ειδικά σε πανεπιστήμια της Αθήνας) ένα χώρο που χτίζουμε τις σχέσεις με βάση την αλληλεγγύη . Αποτελεί ένα χώρο στον οποίο νιώθουμε άνετα, ένα χώρο που έχει διεκδικηθεί το έδαφος για να αναπτυχθούν ανθρώπινες σχέσεις και δομές αγώνα που αμφισβητούν την κυρίαρχη αφήγηση, τον "τυπικό" ρόλο του πανεπιστημίου, αλλά και θεσμών του κράτους. Πριν από την θεσμική κατάργηση του ασύλου δινόταν περισσότερος χώρος στο πανεπιστήμιο να υπάρχει ως ένας τέτοιος χώρος και , έξω από την κατασταλτική μανία του κράτους , αποτέλεσε διαχρονικά εστία των αγώνων των από τα κάτω, σημείο συνάντησης και ζύμωσης πολιτικών σκεπτικών , καθώς και σημείο εφόρμησης κάποιων από των μεγαλύτερων κινημάτων.
Το κράτος πάντα επιτίθεται και επιχειρεί να καταστείλει μέρη στα οποία ο κόσμος συλλογικοποιείται και παράγουν πολιτικό περιεχόμενο .Έτσι ακριβώς και στα πανεπιστήμια ο ρόλος της αστυνομίας δεν είναι άλλος από το «σβήσιμο» οποιασδήποτε φωνής αντίστασης, και τελικά η πλήρης πολιτική απονέκρωση των σχολών μας .Κάθε μορφή διαμαρτυρίας-πολιτικής παρέμβασης , ακόμα και για την πτώση ενός ασανσέρ στις εστίες , θα μπορεί να καταστέλλεται .
Προχωράμε σε:
- Ορισμό επόμενης Γενικής Συνέλευσης
- Σύσταση συντονιστικής επιτροπής
- Παρέμβαση για της φοιτητικές παροχές
- Συζήτηση για διαγραφές - πειθαρχικά
- Πορεία Δευτέρα 4/11 10:30 Άγαλμα βενιζέλου
Πανεκπαιδευτική πορεία
Άγαλμα Βενιζέλου - Δευτέρα 4/11 στις 10.30
Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση τόσο της δευτεροβάθμιας όσο και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί καίριο στοιχείο της πολιτικής ατζέντας, μιας που η εκπαίδευση - όντας θεσμός του ίδιου του κράτους- τείνει να συναρμόζεται διαρκώς σύμφωνα με τις ανάγκες του συστήματος. Έτσι οδηγούμαστε σταδιακά σε ένα εκπαιδευτικό μοντέλο, το οποίο εξυπηρετεί μονίμως τα συμφέροντα των ισχυρών και συνθλίβει τις ελευθερίες της κοινωνικής βάσης.
Τα τελευταία χρόνια πολυάριθμες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και νομοσχέδια προδίδουν έκδηλα τον κρατικό σχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει την προσαρμογή της παιδείας στις ανάγκες του κεφαλαίου και την απόσχιση της από τον δημόσιο χαρακτήρα της. Οι συγχωνεύσεις τμημάτων, το κλείσιμο σχολείων και σχολών, οι εξισώσεις πτυχίων με τα αντίστοιχα κολλέγια, η ΕΒΕ, η παραχώρηση εκπαιδευτικών υποδομών σε ιδιωτικές εταιρίες είναι ορισμένα από τα παραδείγματα που φανερώνουν την μετατροπή της εκπαίδευσης σε εμπορεύσιμο αγαθό. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι -χωρίς να χρειαστεί να αναφερθούμε σε κάθε ένα από τα νομοσχέδια- η στόχευση του κράτους επεκτείνεται και συντελείται και στα πανεπιστήμια και είναι σαφέστατα η ολοένα και ευκολότερη διείσδυση των χορηγιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφήνοντας όλους εμάς , τα «ασύμβατα μοσχεύματα» εκτεθειμένους στην βαρβαρότητα του «ελεύθερου πανεπιστήμιου» του ανταγωνισμού, της κερδοφορίας και της καταστολής.
Ουσιαστικά, και λίγο ειδικότερα ως προς την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι με λιγότερα τμήματα και συνεπώς μικρότερη ανάγκη για εκπαιδευτικούς η μόρφωση γίνεται ένας απλός δείκτης κόστους- κέρδους στα μάτια του κράτους, που επιδιώκει τόσο την ελαχιστοποίηση του κόστους όσο και την εισροή ιδιωτικών συμφερόντων στην εκπαίδευση. Άλλωστε, σε ένα τμήμα 27 ατόμων και με αυξημένες τις απαιτήσεις για την επίδοση των μαθητών , το φροντιστήριο μοιάζει πλέον αναγκαίο, υποχρεώνοντας τον γονιό να χώσει βαθιά το χέρι στην τσέπη για ένα στοιχειώδες δημόσιο αγαθό. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι αξιολογήσεις ή ακόμα και η δυνατότητα «ελεύθερης επιλογής σχολείου», που έρχονται να αποδομήσουν ό,τι έμεινε από τον δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας, προωθώντας ένα σύστημα "rating and ranking", δηλαδή κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων και προσπάθειας επιβίωσης και εξασφάλισης της αυτοχρηματοδότησης μέσω ενδεικτικά test Pisa, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των οποίων οι διευθυντές-manager θα τρέξουν να διαλέξουν τους άριστους. Ταυτόχρονα, η εξατομίκευση, ο ανταγωνισμός, η εντατικοποίηση, οι ιεραρχικές σχέσεις και οι ταξικοί διαχωρισμοί είναι στοιχεία που πασχίζουν να ηγεμονεύσουν, αφήνοντας πίσω κάθε ίχνος συλλογικής δράσης, κριτικής σκέψης και ουσιώδους επιμόρφωσης. Είδαμε, άλλωστε, την σταδιακή εφαρμογή πειθαρχικών τόσο σε φοιτητ(ρι)ες όσο και σε εκπαιδευτικούς που τόλμησαν να αντιπαρατεθούν στο τέρας της κρατικής βαρβαρότητας, στις αξιολογήσεις και την αποστείρωση, όσο και ποινικοποίησης και αυστηρού ελέγχου την δράση των μαθητών κάτω από επικοινωνιακά σόου περι «ομαλότητας» και «αντιμετώπισης της νεανικής παραβατικότητας» . Έτσι λοιπόν η πολιτική ατζέντα - πλήρως προσανατολισμένη στα ίδια της τα συμφέροντα - υποβαθμίζει την δημόσια παιδεία και υιοθετεί χαρακτηριστικά διεθνών προτύπων, μετακυλώντας το κόστος φοίτησης στις πλάτες μας.
Παράλληλα, από την εξίσωση δεν δύναται να λείπει η απόσχιση του πανεπιστημίου από τον κοινωνικό- πολιτικό του χαρακτήρα. Η βία και η καταστολή, ως έσχατα εργαλεία του κρατικού συστήματος να θωρακίσει την παντοδυναμία του, συντελούν στην πλήρη αποστείρωση των πανεπιστημίων και στην ποινικοποίηση κάθε ριζοσπαστικής χροιάς. Η στρατοπέδευση δυνάμεων της αστυνομίας , οι εξακριβώσεις στα πέριξ του πανεπιστημίου, οι εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων, καθώς επίσης και οι αλλεπάλληλες συλλήψεις αγωνιστών καταδεικνύουν την προσπάθεια της εξουσίας να εξαλείψει κάθε μαχητική φωνή αντίστασης και αμφισβήτησης στον πανεπιστημιακό χώρο. Μπάτσοι και πρυτάνεις - σε αγαστή συνεργασία - εξυπηρετούν άριστα το κρατικό μοντέλο, συμβάλλοντας στην μετατροπή του πανεπιστημίου από χώρο κοινωνικό- πολιτικών εξελίξεων σε ένα πεδίο ωμής καταστολής, βίας και τρομοκρατίας.
Η επίθεση που εξαπολύει το κράτος σε κάθε κοινωνική πτυχή είναι πολύπλευρη, επομένως ο αγώνας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση οφείλει να εκκινείται υπό το πρίσμα της συλλογικής δράσης ως ένδειξη μαζικής αντίστασης απέναντι στα κρατικά αφηγήματα. Όσο οι κρατικοί μηχανισμοί επιδιώκουν την πλήρη ηθική και οικονομική εξόντωση μας, εμείς οφείλουμε να τους υπενθυμίσουμε ότι οι αγώνες μας δεν ναρκοθετούνται και δεν υποτάσσονται. Οι ιδέες μας δεν έχουν χώρο στο πανεπιστήμιο που ευαγγελίζονται, αντιθέτως διανθίζουν έξω και πέρα από αυτό. Ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών και των ζωών μας, θέτουμε μπροστά τα ελευθεριακά προτάγματα και παλεύουμε να γκρεμίσουμε συθέμελα κάθε μορφή εξουσίας. Μέσα από μαζικές συνελεύσεις, πορείες, καταλήψεις και με έρεισμα την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση δίνουμε μαχητικές απαντήσεις στα πλάνα του συστήματος και παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Για έναν κόσμο δίχως εκμετάλλευση, ταξικές διακρίσεις και καταπιεσμένους, για έναν κόσμο αξιοπρέπειας, ισότητας και ελευθερίας.
ΟΧΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ\
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣTΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΉΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών και των ζωών μας, σε πειθαρχικά, διαγραφές, ελέγχους και καταστολή
Με έρεισμα την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση δίνουμε μαχητικές απαντήσεις στα πλάνα του κράτους και παίρνουμε τις ζωές στα χέρια μας
ΠΟΡΕΙΕΣ - ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
Αναρχική συνέλευση φοιτητ(ρι)ων Quieta Movere
