kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση για τα Τέμπη

Τέμπη, Πύλος, γυναικοκτονίες, βιασμοί, τροχαία, επαναπροωθήσεις. Το κράτος διαχρονικά συγκαλύπτει και δολοφονεί. Σχεδόν δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δεν αφήνουμε να ξεχαστεί τίποτα. Η μνήμη μας και η οργή μας, όπλο απέναντι στην θανατοπολιτική κράτους-κεφαλαίου.

Καλούμε σε συγκέντρωση την Κυριακή στις 12:00, 26/1 στην πλ. Αγοράς.

Κατάληψη Rosa Nera.

πηγή : https://rosanera.squat.gr/2025/01/24/7283/

Συγκέντρωση-Πορεία για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη

από Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας

Κυριακη 26/01 - 12:00 - πλατεια Αγορας

Κυριακή 26/01 - 12:00 - πλατεία Αγοράς

Λίγο πριν ολοκληρωθούν δυο χρόνια από το κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη με 58 νεκρούς, έρχεται το πόρισμα του εμπειρογνώμονα των οικογενειών και προσθέτει νέα δεδομένα στα αίτια του εγκλήματος. Στο πόρισμα του εμπειρογνώμονα ως αιτία θανάτου για πολλά από τα θύματα είναι η ασφυξία η οποία προκλήθηκε από την έκρηξη εύφλεκτων υλών. Το πόρισμα αυτό αποκαλύπτει την μεθοδευμένη απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος καθώς η έκρηξη αυτή αποσιωπήθηκε από τον κρατικό μηχανισμό με τις στημένες εξεταστικές επιτροπές και τα πορίσματα τους, από τα ΜΜΕ μέσω της παραποίησης ηχητικού και οπτικού υλικού, και της προσπάθειας απόκρυψης στοιχείων, με μονομερή και επιλεκτική δημοσιοποίηση ειδήσεων επί του "δυστυχήματος", και την Hellenic train με την αποποίηση των ευθυνών της.

Η τακτική της συγκάλυψης είναι πάγια και επιβάλλεται ως κανονικότητα από το κράτος. Από την θανατοπολιτική των συνόρων όπου το λιμενικό εμβολίζει βάρκες πνίγοντας μετανάστριες και μετανάστες, και το κράτος εγκλωβίζει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τους φτοχωδιαβόλους που καταφέρνουν να πατήσουν μέσα στα σύνορα του "δυτικού πολιτισμού", τις κρατικές δολοφονίες των Ρομα, Σαμπάνη, Μιχαλόπουλου, Φραγκούλη, με ρατσιστικό υπόβαθρο, εως τις κρατικές δολοφονίες του Κώστα Μανιουδάκη και του Βασίλειου Μάγγου. Κράτος και κεφάλαιο έρχονται να συγκαλύψουν και την εργοδοτική δολοφονία του Μανώλη Αφρατη ώστε η εταιρεία για την οποία εργαζόταν να συνεχίσει την καθαγιασμένη από το κράτος επιχειρηματικότητά της. Πιστό λοιπόν σε αυτή την τακτική έρχεται να συγκαλύψει και τους μπάτσους που μεροληπτουν ανάλογα με το κοινωνικό status και prestige ντόπιων μάτσο επιχειρηματιών που οδηγούν ακριβά αμάξια και δολοφονούν όποιον/α βρεθεί στο δρόμο τους. Απέναντι στη θανατοπολιτική του κέρδους, απέναντι στην υπεροψία της έπαρσης, οφείλουμε να θέσουμε αναχώματα, και πρωτίστως να εξερευνήσουμε την υλική μετουσίωση της οργής και του πόνου. Για την αξιοπρέπεια όλων εκείνων που συνεχίζουν να αγωνίζονται, με τους τρόπους που επιλέγουν (από τις οικογένειες των νεκρών, τις φοιτητικές καταλήψεις και τις αγροτικές κινητοποιήσεις έως τους εξεγερσιακούς αγώνες). Σε πείσμα του κόσμου που επιλέγει να σκύβει το κεφάλι, να γυρνάει από την άλλη, και να καταφάσκει στην εκμετάλλευση, το ξεζούμισμα, και την υποτίμηση του διπλανού, ευελπιστώντας την κοινωνική του ανέλιξη .

Στους καιρούς που ζούμε, τα αδιέξοδα τίθενται διαρκώς από τα πάνω, όλο και πιο έντονα, και τα συναντάμε πλέον σε καθημερινό επίπεδο. Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αμείλικτη. Είναι ο τρόπος διαχείρισης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, και τίποτα δεν έχει να προσφέρει σε εμάς, πέρα από παραπάνω ιδρώτα, αίμα, μιζέρια και πόνο. Αν δεν το αντιληφθούμε, δεν έχουμε πολλά να περιμένουμε. Αν δεν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, με άλλα λόγια, δεν θα μας τις δώσει κανείς. Αυτό είναι το δικό μας στοίχημα.

Η αξιοπρέπεια και το δίκιο κερδίζονται στον αγώνα, και μέσα από τον αγώνα. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει...

Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας