Παρασκευή 6 Ιουνίου 2025 στις 20.00
*Προβολή ντοκιμαντέρ* 12ο Αντιφασιστικό Τουρνουά Μπάσκετ στις δυτικές συνοικίες
Προβολή ντοκιμαντέρ Brucia Ancora Dentro - 20 χρόνια από τη μαύρη νύχτα του Μιλάνο με τον DAX στην καρδιά μας την Παρασκευή 6/6 στις 20:00 στη σχολή κινηματογράφου (Ικονίου 1, Σταυρούπολη)
Μετά από δεκαετίες το Μιλάνο επιστρέφει στον τόπο μιας πολιτικής δολοφονίας: στις 16 Μαρτίου 2003 ο Dax, ένας νεαρός αντιφασίστας που μεγάλωσε στα προάστια του Μιλάνο και σύχναζε στους κατειλημμένους χώρους της συνοικίας Ticinese, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από τρεις ακροδεξιούς. Λίγες ώρες αργότερα, σύντροφοι και συντρόφισσες που φτάνουν στα επείγοντα περιστατικά, τσακίζονται από τις δυνάμεις της τάξης.
Είναι η Μαύρη Νύχτα του Μιλάνο και σηματοδοτεί μια καμπή στη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς νέων ανθρώπων, χαράσσοντας στην ιστορία τους την υποχρέωση να θυμούνται: από τότε, η ιστορία του Dax γίνεται συλλογική κληρονομιά, στην Ιταλία και στην Ευρώπη, μια ζωντανή μνήμη που, επέτειο με την επέτειο, γεμίζει τους δρόμους του Μιλάνο και μολύνει τους αγώνες του σήμερα.
Φωνές φίλων, συντρόφων και συντροφισσών, καθώς και μιας ακούραστης μητέρας, ανατρέχουν σε γεγονότα και το ιστορικό εκείνης της νύχτας, σε δικαστικά γεγονότα, σε προσωπικές εμπειρίες ικανές, είκοσι χρόνια αργότερα, να εμπνεύσουν ακόμη δυναμικά τις νέες γενιές.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με τους δημιουργούς της ταινίας και συντρόφισσες/ους του DAX
*στον χώρο θα λειτουργεί bar
Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών,
Αντιφασίστ(ρι)ες από τα δυτικά,
Αστέρας Κουκλουτζά
12o ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΣΤΙΣ ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ
αφιερωμένο στη μνήμη φίλου και συντρόφου
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΙΛΑΝΕ ΠΟΤΕ ΣΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ
Τι είναι:
Για 12η συνεχή χρονιά οργανώνουμε το αντιφασιστικό τουρνουά στις δυτικές συνοικίες. Σκοπός μας είναι να δώσουμε το μήνυμα ότι στις γειτονιές μας δεν υπάρχει χώρος για κανενός είδους φασιστικές, ρατσιστικές και σεξιστικές συμπεριφορές. Αποτελεί ακόμα μια ευκαιρία για να βρεθούμε με ελεύθερους όρους, να παίξουμε, να αράξουμε, να ακούσουμε μουσική και να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα που μας βαραίνει. Τουρνουά μπάσκετ 3*3, μουσικές, συλλογική κουζίνα, παιχνίδια, έκθεση έντυπου υλικού, εργαστήρια και άλλα δρώμενα και εκδηλώσεις για όλες τις ηλικίες, είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που πλαισιώνουν τη διοργάνωση όλα αυτά τα χρόνια.
Ποιες/οι/α είμαστε:
Το τουρνουά συνδιοργανώνεται από την Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών, τον Αστέρα Κουκλουτζά και από αντιφασίστ(ρι)ες/α.
Η Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών παράγει λόγο και δράσεις για τοπικά ζητήματα που αφορούν τις συνοικίες αυτές και όχι μόνο. Είμαστε αντιφασίστριες/στες/α, αντισεξίστριες/στές/α και συμμετέχουμε σε αδιαμεσολάβητους αγώνες μακριά από δήμο, κόμματα και αυθεντίες. Μοναδικό όργανο απόφασης είναι η τακτική μας συνέλευση, στην οποία λειτουργούμε αντιιεραρχικά, οριζόντια και επιδιώκουμε την ομοφωνία μέσω της συνδιαμόρφωσης.
Ο Α.Σ. Κουκλουτζά ιδρύθηκε το 2013 στον Εύοσμο με σκοπό να εφαρμόσει τις αρχές της αυτοοργάνωσης της ισότητας και της αλληλεγγύης, στηρίζοντας κάθε αντιφασιστική δράση στην πόλη με όχημα τον αθλητισμό και συγκεκριμένα την καλαθοσφαίριση. Ενάντια στα κλασικά μοντέλα διοίκησης (παράγοντες-χορηγοί-εμπορευματοποίηση) και με όργανο αποφάσεων την συνέλευσή μας καταφέραμε να έχει κρεμαστεί η σημαία του αντιφα σχεδόν σ' όλα τα γήπεδα του νομού.
Τι θέλουμε:
Για εμάς, τα πάρκα και οι πλατείες δεν είναι κενά σημεία στο χάρτη της πόλης αλλά σημεία συνάντησης, παιχνιδιού, συζητήσεων και χαλάρωσης, μακριά από κάθε λογική εμπορευματοποίησης. Κόντρα την υποβάθμιση των ζωών μας μέσα σε ολοένα και λιγότερο βιώσιμες πόλεις, στην αδιαφορία από δημοτικούς και κρατικούς θεσμούς για τις συνθήκες διαβίωσης -ενώ παράλληλα γίνεται ανάθεση δημόσιων χώρων σε ιδιωτική εκμετάλλευση (βλ. πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά) - , στην ανύπαρκτη μέριμνα για νέους χώρους πρασίνου, στην κακομεταχείριση των ήδη υπάρχοντων, στην επίθεση του εξευγενισμού (gentrification), του Airbnb και της τουριστικοποίησης, εμείς συνεχίζουμε να διεκδικούμε τον ζωτικό μας χώρο στο δημόσιο πεδίο, στα πάρκα και στις πλατείες των γειτονιών μας. Εκεί μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά, να γνωριστούμε, να συζητήσουμε για τα κοινά μας προβλήματα και στη συνέχεια να παλέψουμε για αυτά συλλογικά..
Γιατί παλεύουμε;
Είμαστε ενάντια σε ένα σύστημα που θέλει τους/τις μετανάστ(ρι)ες να βρίσκονται στοιβαγμένοι/ες σε κέντρα κράτησης μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται θύματα δολοφονικών καταδιώξεων και βίαιων επαναπροωθήσεων. Αντιδρούμε απέναντι στην επίθεση στις πολιτικές και κοινωνικές μας ελευθερίες, σε κεκτημένα κοινωνικών αγώνων και στην εμπέδωση του φόβου και της καταστολής που φτάνει μέχρι και σε εν ψυχρώ κρατικές δολοφονίες. Παλεύουμε μαζί με τη φοιτητική κοινότητα ενάντια στην ιδιωτική εκπαίδευση, μαζί με την μαθητική κοινότητα ενάντια στα Ωνάσεια σχολεία και στο διαχωρισμό της σε ανταγωνιστικές κατηγοριοποιήσεις, μαζί με την κοινωνία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση κάθε πτυχής της ζωής μας.
Είμαστε οργισμένες/οι/α για τις γυναικοκτονίες και τα περιστατικά έμφυλης βίας, τις τρανσοφοβικές και ομοφοβικές επιθέσεις και τη σεξουαλική εκμετάλλευση ακόμα και ανήλικων παιδιών που έχει γίνει εικόνα της καθημερινότητας, με θύτες (παρα)βιαστές της διπλανής πόρτας αλλά και υψηλά πολιτικά στελέχη και "επιφανείς" ανθρώπους τους συστήματος και της διαπλοκής του.
Δεν θα πληρώσουμε με κανένα τίμημα τις συνέπειες των ανταγωνισμών των ισχυρών αυτού του κόσμου, που οδηγούν σε πολέμους και περαιτέρω εξαθλίωση των αδύναμων. Ενώ μια μικρή μερίδα ελίτ συνεχίζει να πλουτίζει, οι/τα υπόλοιποι/ες/α βιώνουμε ένα νέο κύμα ακρίβειας, ακόμα πιο σκληρό και καταστροφικό. Η αυξανόμενη φτωχοποίηση γίνεται πιο αισθητή στις γειτονιές μας, των χαμηλών οικονομικών στρωμάτων, της εγκατάλειψης, της προσφυγιάς. Τα κέρδη τους στοιχίζουν ζωές. Ζωές που χάνονται καθημερινά λόγω της έλλειψης των απαραίτητων για τη διαβίωση, σε πολεμικές συρράξεις για τα συμφέροντα της εξουσίας. Κέρδη που μπαίνουν πάνω από τους ανθρώπους και οδηγούν σε σχεδόν καθημερινά «εργατικά ατυχήματα» αλλά και σε «ατυχήματα» - δολοφονίες, όπως αυτή των Τεμπών.
Παράλληλα βιώνουμε την προσπάθεια των φασιστών να σηκώσουν κεφάλι. Ξέρουμε ότι ο φασισμός είναι μέρος αυτού του συστήματος που πολεμάμε. Οι διάφορες φασιστικές ομάδες, χρησιμοποιώντας ρατσιστική ρητορική, προσπαθούν να στρέψουν την οργή για την καταπίεση και την ανέχεια που βιώνουμε καθημερινά απέναντι σε κάθετί το διαφορετικό, σε περιθωριοποιημένες ή αποκλεισμένες ομάδες, παρουσιάζοντας το διαχρονικά πολυπολιτισμικό χαρακτήρα των γειτονιών μας ως απειλή. Ο «αντισυστημικός» χαρακτήρας που προσπαθούν να προβάλουν είναι στην ουσία του βαθιά προς όφελος του κεφαλαίου.
Στους δρόμους, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, η αλληλεγγύη μας να νικήσει το ρατσιστικό οχετό. Στις δυτικές συνοικίες χωράμε όλες/οι/α ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκεία, φύλο, σεξουαλικό προσδιορισμό, χρώμα!
ΟΥΤΕ ΔΥΤΙΚΑ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών
Α.Σ. Αστέρας Κουκλουτζά
Αντιφασίστ(ρι)ες/ά
" Δυο λόγια για τον φίλο, σύντροφο και αδερφό μας Σταύρο.
Ο Σταύρος, ένα παιδί γέννημα θρέμμα των δυτικών συνοικιών, μεγαλωμένος στην Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης ήταν, είναι και θα είναι στη σκέψη όλων μας ένα τρανό παράδειγμα ότι οι αξίες, οι αγώνες και η ανιδιοτελής προσφορά μας σε όσους έχουν ανάγκη δε πεθαίνουν ποτέ!
Από τα μαθητικά χρόνια, αφουγκραζόμενος τις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, αλλά και τη συστηματική καταπίεση των από τα κάτω γεννήθηκε μέσα του το αίσθημα αντίστασης και αντίδρασης. Ήταν αυτο που του έδωσε την ώθηση για συλλογικοποίηση και ενασχόληση με τα κοινά. Ορόσημο στη πολιτική του γαλούχηση, όπως και σε πολλούς/ες από μας αποτέλεσε ο Δεκέμβρης του 08'. Η παρουσία και προσφορά του στους αγώνες τεράστια και ανεξίτηλη. Σε πορείες, σε συνελεύσεις, σε πλατείες και γήπεδα δε δίστασε στιγμή να υπερασπιστεί τα πιστεύω του αλλά κυρίως δε δίστασε ποτέ να τα διεκδικήσει. Με το χαρακτηριστικό πλατύ χαμόγελο και τις καυστικές του ατάκες δημιουργούσε σε όλους μας το αίσθημα ότι θα είμαστε μαζί και θα παλεύουμε ως το τέλος, ακόμα και όταν τα πράγματα παίρνουν τη χειρότερη μορφή τους.
Στις 11/1 το 2014 αυτό που κάποιοι ονομάζουν μοίρα αποφασίζει πως ο Σταύρος πλέον θα συμμετέχει σε πορείες και σε συνελεύσεις, θα πανηγυρίζει γκολ και θα κρατάει μπαρ σε κάποιο κινηματικό live του παραδείσου. Η απώλεια τεράστια! Οι αξίες και οι αναμνήσεις μαζί του, μένουν και θα μένουν για πάντα μέσα μας, στους αγώνες μας, στα μεθύσια μας, στα τουρνουά μας!
~ΣΤΑΥΡΟ ΑΔΕΡΦΕ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕΣ ΠΟΤΕ~ "