Τετάρτη 5 Μαρτίου 2025 στις 19.00
Κάλεσμα στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η γενική απεργία στις 28 Φλεβάρη του 2025 ανέδειξε το μέγεθος και τη δυναμική της κοινωνικής οργής που αναμοχλεύονταν τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά αδυνατούσε να βρει υλικό τρόπο έκφρασης στον δρόμο. Μια οργή που τα αίτια γέννησής της δεν βρίσκονται μόνο στο ίδιο το έγκλημα των Τεμπών, αλλά στη σταθερή και θεσπισμένη ασυδοσία που έχουν επιβάλει διαχρονικά το Κράτος και το Κεφάλαιο, έχοντας να υποσχεθούν μονάχα μια συνεχή συγκάλυψη των εγκλημάτων των εξουσιαστών, και μια όλο και σκληρότερη αντιμετώπιση των εξουσιαζόμενων. Από τις δολοφονίες του Βασίλη Μάγγου, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, των Ρομά Σαμπάνη, Μιχαλόπουλο, και Φραγκούλη, μέχρι τα εγκλήματα στο Μάτι, στην Πύλο και στα Τέμπη, το Κράτος και το Κεφάλαιο σκοτώνουν και η "δικαιοσύνη" τους δρα επικουρικά για να κατευνάσει την κοινωνική οργή, υποσχόμενη μια πλασματική απόδοση ευθυνών, ενώ ταυτόχρονα κρύβει τις βαθύτερες αιτίες των εκάστοτε εγκλημάτων.
Βλέπουμε λοιπόν πάλι αυτές τις μέρες το ίδιο το κράτος που σκόπιμα υποβάθμιζε για δεκαετίες το σιδηροδρομικό δίκτυο και μετέπειτα ξεπούλησε το επικερδές κομμάτι του στην ιταλική Hellenic Train, ενώ κράτησε το κομμάτι που έμεινε υπό τη δικιά του διαχείριση σε μια κατάσταση υπολειτουργίας με το ελάχιστο δυνατό κόστος, να έρχεται και να αυτοανακηρύσσεται ως ο μόνος υπεύθυνος να αποδώσει "δικαιοσύνη" μέσα από τους θεσμούς του, μέσα δηλαδή από τη δικαστική εξουσία. Έτσι, συντηρεί τη θέση του ως δυνάστη της κοινωνίας, υποβαθμίζοντας και σκοτώνοντας από τη μία, αλλά ελέγχοντας και ρυθμίζοντας την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία από την άλλη, κρατώντας τη δέσμια ενός συμπλέγματος εξουσιών και επιβάλλοντας πάνω της την πολιτική του, η οποία δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο παρά στον ολοκληρωτισμό, τον συγκεντρωτισμό, και τον έλεγχο όλων των εκφάνσεων της πολιτικής, οικονομικής, και κοινωνικής ζωής, την ολοένα ενίσχυση της εξουσίας του, την πειθάρχηση όλων και την τιμωρία σε όσους δε συμμορφώνονται, προκειμένου να διαιωνίσει την παρασιτική του ύπαρξη με κάθε μέσο.
Τις συνέπειες της επιχειρούμενης επέλασης του Κράτους και του Κεφαλαίου τις βλέπουμε πάνω σε μια σειρά κοινωνικών αγαθών, τα οποία δέχονται μια παρόμοια επίθεση που αποσκοπεί στον μέγιστο δυνατό έλεγχο πάνω τους και στην εκμετάλλευσή τους. Σε δημόσια πανεπιστήμια υπό κρατική διαχείριση, όπως το ΑΠΘ, ασανσέρ μετατρέπονται σε παγίδες θανάτου μέσα στις ίδιες τις εστίες που μας έχει παραχωρήσει το κράτος ως δήθεν αρωγή, ενώ ταβάνια καταρρέουν, και αίθουσες πλημμυρίζουν όσο ένας τραυματισμένος άνθρωπος πεθαίνει γιατί δεν υπάρχουν ασθενοφόρα και γιατροί. Το βλέπουμε τώρα με την μετατροπή 22 σχολείων σε Ωνάσεια, όταν δημόσια σχολεία ξεπουλιούνται σε ομίλους και επενδυτές στο όνομα της ανάπτυξης, αποκλείοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνικής βάσης από την πρόσβαση στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, ενώ οι αγώνες που δίνονται από μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς σπιλώνονται και καταστέλλονται με διώξεις καθηγητών για τη συνδικαλιστική τους δράση και απειλές για συλλήψεις μαθητών σε καταλήψεις σχολείων.
Ταυτόχρονα, μαζί με την κλιμάκωση του αγώνα που δίνεται αυτή τη στιγμή για την απόδοση δικαιοσύνης στο έγκλημα των Τεμπών, ήρθε και η προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης και οριοθέτησής του από την αριστερή εναλλακτική μορφή της κρατικής διαχείρισης. Ενώ ήδη από τον Μάρτη του 2023, όταν οι πόλεις όλης της χώρας σείονταν από την κοινωνική οργή, η αριστερά μίλαγε για την ανάγκη μετάθεσης της κοινωνικής οργής από τον δρόμο στις κάλπες, πλέον οι πολιτικοί της εκπρόσωποι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο χυδαιότητας με μια καμπάνια προβοκατολογίας, η οποία στοχεύει κάθε έναν και κάθε μία αγωνιστή/-στρια που επιλέγει να δράσει και συλλογικοποιηθεί εξωθεσμικά αποκαλώντας τους ασφαλίτες και πράκτορες του εχθρού. Ένας ανυπόστατος γκεμπελισμός οι καταβολές του οποίου βρίσκονται στον σταλινικό εσμό του προηγούμενου αιώνα, υιοθετείται πλέον από ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτικού φάσματος και στοχεύει στην στοχοποίηση ολόκληρης της αναρχικής ιδεολογίας και αντίληψης, παρουσιάζοντάς την ως ένα περιθωριακό σημείο συνάντησης αντικοινωνικών στοιχείων το οποίο δε μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του και άγεται και φέρεται από τις διαταγές κάποιων κρατικών κέντρων εξουσίας.
Από μεριάς μας δηλώνουμε πως ο αγώνας που έχει ξεκινήσει δε θα τελειώσει ούτε άμα σταλεί στο δικαστήριο κάποιος υψηλόβαθμος, ούτε άμα αλλάξει η διαχείριση της πολιτικής εξουσίας. Και αυτό γιατί γνωρίζουμε πως η μόνη δικαιοσύνη άξια λόγου είναι η Κοινωνική Δικαιοσύνη, η οποία γεννιέται μέσα από τη συλλογική πάλη και μπορεί να υπάρξει μόνο μεταξύ ίσων. Η δικαιοσύνη αυτή που θα έρθει μονάχα με τον εκμηδενισμό των τάξεων και των προνομίων, της καταπίεσης, και του καταναγκασμού, όταν όλα τα κοινωνικά αγαθά, η παιδεία, η υγεία, οι μεταφορές δε θα ανήκουν στα χέρια κάποιων οικονομικών και πολιτικών ελίτ, αλλά θα βρίσκονται στα χέρια της ίδιας της κοινωνίας συλλογικά. Όταν θα προέρχονται, θα αναπτύσσονται, και θα επιστρέφουν σε εκείνη, ακριβώς γιατί αυτά είναι τα ελάχιστα που χρειάζονται οι άνθρωποι για την επιβίωση και την καλλιέργεια τους.
Δικαιοσύνη λοιπόν θα αποδοθεί από εκείνους που βάλλονται και όχι εκείνους που βάλλουν, και αυτό δε μπορεί να γίνει παρά μόνο στους δρόμους του συλλογικού αυτοοργανωμένου αγώνα. Να εντείνουμε την οργανωμένη παρέμβασή μας στα κοινωνικά πεδία όπου ζούμε, σπουδάζουμε, δουλεύουμε, δραστηριοποιούμαστε, να πολιτικοποιήσουμε τις αντιστάσεις και τους αγώνες που αναδύονται, στρέφοντάς τους σε ριζοσπαστική τροχιά, μακριά από τα ημίμετρα που προωθούνται από τις δυνάμεις της αριστεράς. Να προτάξουμε την άμεση συμμετοχή στις πολιτικές διαδικασίες και στις κοινές υποθέσεις, οικοδομώντας τις δομές αυτές που θα προωθούν ενάντια στην ανάθεση και την εξατομίκευση τη συλλογική δράση, θέτοντας στο εδώ και στο τώρα τα θεμέλια της κοινωνίας για την οποία παλεύουμε. Μια κοινωνία Ισότητας, Ανθρωπισμού, Δικαιοσύνης, Αλληλεγγύης. Την κοινωνία της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Διαδηλώσεις:
-Τετάρτη 5/3, 19.00 Σύνταγμα
-Παρασκευή 7/3, 12.00 Προπύλαια
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας
Ρικομέξ - Σάμινα - Ηλεία - Μάνδρα - Μάτι - Πύλος - Τέμπη
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ - ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ
Καμία αυταπάτη πως ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού μπορεί να εξανθρωπιστεί. Ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για μια χειραφετημένη κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας και κοινοκτημοσύνης είναι η οργάνωση στη βάση και ο συλλογικός αγώνας για την ανατροπή κράτους και κεφαλαίου, για την Κοινωνική Επανάσταση
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία - Παιδεία - Τροφή - Στέγαση - Μεταφορές
ΟΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - ΑΠΕΡΓΙΕΣ - ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΗ
Αθήνα: Σύνταγμα, 19.00 | Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 19.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
πηγή : email που λάβαμε στις 4 Μαρτίου 15h
Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που γεννάει Τέμπη για τη ζωή μας
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες που συμμετείχαν στην απεργία στις 28 Φλεβάρη.
Η συγκλονιστική αυτή Απεργία, δείχνει τη μεγάλη δύναμη του αγωνιζόμενου λαού. Εκατομμύρια εργαζομένων, νεολαίας, επαγγελματιών, βούλιαξαν σε όλη τη χώρα τους χώρους των απεργιακών συγκεντρώσεων.
Ο λαός μίλησε και τρόμαξε όλους αυτούς που στηρίζουν το σύστημα του κέρδους σε βάρος των αναγκών και της ζωής μας. Η προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων και του λαού δεν πέρασε.
Το εργατικό λαϊκό ποτάμι θα σαρώσει τις αντεργατικές ράγες του συστήματος των κερδών που γεννά συνεχώς «νέα Τέμπη». Φοβούνται τον λαό στους δρόμους του αγώνα, με τα σωματεία του πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Το μήνυμα της Απεργίας στις 28 Φλεβάρη είναι κλιμάκωση του αγώνα, ενάντια στην πολιτική και το σύστημα που εγκληματούν απέναντι στη ζωή και τα όνειρα τα δικά μας και των παιδιών μας.
Συνεχίζουμε ενάντια στη συγκάλυψη που επιχειρείται από το κράτος, την κυβέρνηση, την ΕΕ και τη Hellenic Train. Από το μπάζωμα και το "καθάρισμα" του χώρου από τα εδάφη που ήταν μολυσμένα με τα εύφλεκτα υλικά από το πρώτο κιόλας βράδυ, μέχρι την παραποίηση ηχητικών ντοκουμέντων και την πρόσληψη εμπειρογνωμόνων για τη διερεύνηση ύπαρξης χημικών ουσιών ένα χρόνο μετά (!), όλα δείχνουν την συντονισμένη, κεντρικά ελεγχόμενη κυβερνητική προσπάθεια συγκάλυψης.
Όση λάσπη και εάν ρίξουν, όσο και να προσπαθούν να τα κουκουλώσουν, δεν θα αφήσουμε να κρυφτεί η αλήθεια!
Είναι ΕΓΚΛΗΜΑ με υπεύθυνους την πολιτική της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, την πολιτική της ΕΕ.
Η πολιτική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, οι ελλείψεις σε προσωπικό, η υποσυντήρηση, τα κέρδη εταιρειών και εργολάβων που καθορίζουν και το επίπεδο ασφάλειας του μεταφορικού αυτού μέσου, με θανάσιμους κινδύνους και για τη ζωή επιβατών και εργαζομένων όπως αποδείχτηκε με τραγικό τρόπο στα Τέμπη, συνεχίζεται με τους ίδιους θλιβερούς και επικίνδυνους πρωταγωνιστές τόσο στον ιδιωτικό Προαστιακό, όσο και στο κρατικό ΜΕΤΡΟ.
Παλεύουμε για ασφαλείς, αποκλειστικά δημόσιες και φτηνές σιδηροδρομικές μεταφορές, ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης» της ΕΕ και των ιδιωτικοποιήσεων, που θεωρεί την ανθρώπινη ζωή κόστος.
Οξυγόνο είναι ο αγώνας μας για να κάνουμε το δίκιο μας πραγματικότητα!
Όλοι και όλες στο Συλλαλητήριο την Τετάρτη 5 Μάρτη στο Σύνταγμα, στις 7.00 μ.μ. (προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 6.30 μ.μ.).
ΣΜΤ
Τετάρτη 5/3 στις 19.00 όλες/όλοι/όλα Συντάγμα |Δεν ξεχνάμε-δεν συγχωρούμε...
Είναι κρίσιμο να επιμείνουμε μαχητικά στον δρόμο. Με μαζικές και συγκρουσιακές πορείες και συγκεντρώσεις, με απεργίες για να παραλύσουμε την παραγωγή και να απλώσουμε τον αγώνα στους χώρους δουλειάς. Με καταλήψεις διαρκείας σε σχολεία και σχολές. Η λογική της παραίτησης από τον δρόμο, της ανάθεσης και αναμονής κάποιου νέου «σωτήρα» και μιας αλλαγής στην κρατική διαχείριση είναι καταστροφική
Τετάρτη 5/3 στις 19.00 όλες/όλοι/όλα Συντάγμα |Δεν ξεχνάμε-δεν συγχωρούμε...
Ήταν βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2023 όταν δύο τρένα, το ένα επιβατικό ιδιοκτησία της Hellenic Train και το άλλο εμπορικό, συγκρούστηκαν. Οι νεκροί και οι τραυματίες ήταν δεκάδες. Τα αίτια της σύγκρουσης εκείνης της βραδιάς ξεκινούν χρόνια πριν. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο ήδη παρατημένο από το κράτος περνά στα χέρια ιδιωτικής εταιρίας σε εξευτελιστική τιμή. Εργαζόμενοι σε ωράρια λάστιχο, εκπαιδεύονται σε ελάχιστο χρόνο, για να μπορέσουν να στελεχώσουν βάρδιες μιας εταιρίας που επιλέγει να δουλεύει με χειροκίνητες ρυθμίσεις κυκλοφορίας. Συνδικαλιστικά όργανα που όταν απεργούσαν καταγγέλλοντας τη κατάσταση του σιδηροδρόμου και τις συνθήκες εργασίας είτε καταστέλλονταν, είτε οι απεργίες τους κηρύσσονταν παράνομες και καταχρηστικές από την αστική δικαιοσύνη. Και πριν καλά καλά παγώσει το αίμα των νεκρών, οι κρατικές γλώσσες εξαπέλυσαν την κρατική προπαγάνδα, επιστρατεύοντας όλα τα διαθέσιμα μέσα (ΜΜΕ, δικαστήρια), προκειμένου να μηδενίσουν τις ευθύνες του κράτους και του κεφαλαίου, για να κουκουλωθεί και να συγκαλυφθεί άλλη μια δολοφονία, ορίζοντάς τη ως ανθρώπινο λάθος. Να «αποκατασταθεί το πεδίο» με τόνους χώματος, να εξοβελιστούν οι ενδείξεις για ύπαρξη αρωματικών υδρογονανθράκων (τολουόλιο, ξυλόλιο, βενζόλιο) σε θεωρίες συνομωσίας, να προστατευτούν οι ηθικά και πολιτικά υπεύθυνοι πίσω από το πέπλο της κακιάς στιγμής. 2 χρόνια μετά η κοινωνική οργή μεγεθύνεται, 2 χρόνια μετά πλατιά κοινωνικά κομμάτια πέρα από τη κυρίαρχη προπαγάνδα κατεβαίνουν στο δρόμο βιώνοντας το πως κράτος και κεφάλαιο μας θεωρούν αναλώσιμες.
Η απεργία στις 28 Φεβρουαρίου 2025 ήταν η μαζικότερη απεργιακή συγκέντρωση των τελευταίων δεκαετιών, σε εκατοντάδες πόλεις σε όλον τον κόσμο οι πλατείες και οι δρόμοι πλημμύρισαν. Εργασιακοί χώροι έκλεισαν ή υπολειτούργησαν, κινητοποιήσεις απλώθηκαν στις φυλακές ανά τον ελλαδικό χώρο. Φωνές ενώθηκαν, ματιές γεμάτες δάκρυα και οργή συναντήθηκαν με μία κοινή σκέψη και υπόσχεση, αυτή η κρατική και καπιταλιστική δολοφονία να μην ξεχαστεί, να μην γίνει άλλη μια καθημερινή είδηση. Από τα συνθήματα ενάντια στους υπεύθυνους της σύγκρουσης και προσπάθειας συγκάλυψης των Τεμπών, τα πανό, τα τρικάκια, τα κείμενα, το τσάκισμα των φασιστών που επιδίωξαν να εμφανιστούν στις συγκεντρώσεις, τις πέτρες, τις σημαίες, τις μολότοφ η καθεμία, με κάθε μέσο αγώνα τράβηξε μια γραμμή. Μια γραμμή ανάμεσα σε αυτούς που καταπιέζουν και εκμεταλλεύονται και στον κόσμο που αντιδρά, στον κόσμο που αγωνίζεται, στον κόσμο που επιδιώκει ίσως και για πρώτη φορά να αντισταθεί.
Τις προηγούμενες μέρες από την απεργία στις 28 Φλεβάρη κράτος, αφεντικά, κόμματα και ΜΜΕ επιδίωξαν για ακόμη μια φορά να σπείρουν κλίμα τρομοκρατίας σε σχέση με τις συγκεντρώσεις. Εξαπολύοντας κάθε λογής ρουφιάνο της κρατικής ασφάλειας προέβησαν σε δεκάδες προληπτικές προσαγωγές που οδήγησαν σε πολύωρες κρατήσεις στα κεντρικά της ΓΑΔΑ και συλλήψεις, εισέβαλαν στην κατάληψη Παραρτήματος στην Πάτρα, αλλά και στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω. Και όταν ο κόσμος επέστρεψε το ελάχιστο κομμάτι βίας που δέχεται καθημερινά με συγκρούσεις που κράτησαν πολλές ώρες, έσπευσαν να μιλήσουν για προβοκάτορες και να ζητήσουν συλλήψεις, διαπομπεύσεις και κάθε λογής κατασταλτικό μέσο. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω οι δεκάδες συλλήψεις που στην πλειοψηφία τους αναβαθμίστηκαν σε κακουργηματικές διώξεις.
Ο φόβος στους εξουσιαστές είναι έντονος και ξεκάθαρος το τελευταίο διάστημα. Για αυτό και οξύνεται η καταστολή . Οι τεράστιες και δυναμικές πορείες και συγκεντρώσεις στις 26/1 και στις 28/2 για την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη, αποτυπώνουν μια βαθιά κρίση πολιτικής νομιμοποίησης του συστήματος και δημιουργούν νέες προοπτικές για αδιαμεσολάβητους και μαχητικούς αγώνες ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά. Κανένα κόμμα δεν φαίνεται να μπορεί να εγκλωβίσει τους από τα κάτω που βγαίνουν στον δρόμο, να τους ενσωματώσει και να εμφανιστεί ως μια ισχυρή αντιπολίτευση που θα στείλει τον κόσμο από τον δρόμο στις κάλπες και από εκεί σπίτι του. Και αυτό είναι σοβαρό ζήτημα για το σύστημα. Η τόσο έντονη προβοκατορολογία αποτυπώνει την σύμπνοια του συνόλου του επίσημου κομματικού συστήματος (από την αριστερά έως την άκρα δεξιά) στο να μην υπάρξει ένας νέος κύκλος μαχητικών αγώνων αλλά να εκτονωθεί η ένταση, με ειρηνικές διαμαρτυρίες και οι μάχες στον δρόμο να αντικατασταθούν από κοινοβουλευτικές κόντρες στην αίθουσα της Βουλής.
Είναι κρίσιμο να επιμείνουμε μαχητικά στον δρόμο. Με μαζικές και συγκρουσιακές πορείες και συγκεντρώσεις, με απεργίες για να παραλύσουμε την παραγωγή και να απλώσουμε τον αγώνα στους χώρους δουλειάς. Με καταλήψεις διαρκείας σε σχολεία και σχολές. Η λογική της παραίτησης από τον δρόμο, της ανάθεσης και αναμονής κάποιου νέου «σωτήρα» και μιας αλλαγής στην κρατική διαχείριση είναι καταστροφική. Όσο υπάρχει κράτος, τόσο θα υπάρχει εξουσία και εκμετάλλευση. Όσο υπάρχει ενσωμάτωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όσο μπαίνουμε στα καλούπια του σεβασμού της νομιμότητας, τόσο οι ισχυροί θα επεκτείνουν τις καταπιέσεις τους. Ο κόσμος της εξουσίας που εκτοπίζει, που ορίζει και συντηρεί διαχωρισμούς (έμφυλους, φυλετικούς, σεξουαλικότητας), που καταπιέζει, που δολοφονεί σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, στα σύνορα, στους δρόμους δεν αλλάζει, ούτε διορθώνεται. Ο κόσμος αλλάζει μέσα από τις καθημερινές μας μάχες, την δημιουργία επαναστατικών κινημάτων . Όταν οι από τα κάτω πιστέψουν στις δυνάμεις τους, από τις ματωμένες απεργίες που ένοπλα διεκδικήσαν και κατέκτησαν το 8ωρο, στα οδοφράγματα στην Ισπανία το `36 και την Γαλλία το `1871, μέχρι την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μέσα από τους μαζικούς ακηδεμόνευτους αγώνες που η ατομική υπέρβαση συναντά και ενισχύει την συλλογική, η εξουσία του κράτους κλονίζεται. Όταν η οικειοποίηση κάθε μέσου αγώνα από κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο συναντά το ίδιο το δίκιο του αγώνα, έρχεται η στιγμή που το μίσος για την αδικία συναντά την αλληλεγγύη. Τη στιγμή που θα σταθούμε μπροστά από τους στρατούς τους, η μία δίπλα στο άλλο και θα ξέρουμε βαθιά μέσα μας, ότι μπορούμε να τους καταστρέψουμε και θα τους καταστρέψουμε.
Μέσω της συντροφικότητας και αλληλεγγύης, κανένα συντρόφι δεν θα μείνει μόνο απέναντι στην κρατική καταστολή. Οι αγώνες του σήμερα να δυναμώσουν, μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος και την οικοδόμηση μιας άλλης ζωής. Για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.
Τα θέλουμε όλα για όλους/ες\α ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και εξουσιαστικές σχέσεις
Απεργίες διαρκείας-Συγκρούσεις-Απαλλοτριώσεις-Σαμποτάζ
Στα σύνορα, στα τρένα, στους δρόμους, στα νοσοκομεία… Κράτος και κεφάλαιο κάνουν δολοφονία.
2 χρόνια από την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη.
Δεν ξεχνάμε-δεν συγχωρούμε.
Κάτω τα ξερά σας από τα συντρόφια μας- Άμεση απελευθέρωση στα συλληφθέντα από την απεργιακή συγκέντρωση της 28ης Φεβρουαρίου
Αναρχική συλλογικότητα Acte
Κάλεσμα στις πανελλαδικές συγκεντρώσεις την Τετάρτη 5/3 στις 19:00 ενάντια στη συγκάλυψη και την ατιμωρησία για το κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη [Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου & Αθήνα: Σύνταγμα]
Την Τετάρτη 5/3 θα κατατεθεί από το ΠΑΣΟΚ πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Μια πρόταση δυσπιστίας που έρχεται σε ένα πυκνό πολιτικό χρόνο μετά από τις πρωτοφανείς εικόνες συμμετοχής στην απεργία της 28ης Φλεβάρη και των χιλιάδων κόσμου που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών, των ταξικών και κοινωνικών φορέων, των εργατικών σωματείων και των πολιτικών δυναμεων με τις αδρανοποιημένες εργασιακά και οικονομικά πόλεις σε όλη την επικράτεια και τις εικόνες μαζικής, πολύμορφης και δυναμικής παρουσίας, δράσης και αντίστασης στους δρόμους να αποκρυστάλλωνουν σε πολλαπλά επίπεδα την κοινωνική αγανάκτηση και οργή σχηματοποιώντας ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα λαϊκής αποδοκιμασίας.
Μια λαϊκή αποδοκιμασία η οποία, με καταλύτη το κρατικό/καπιταλιστικο έγκλημα στα Τέμπη, είναι παράγωγο της συνειδητοποίησης της ωμής, θανατηφόρας εκμετάλλευσης του καπιταλιστικού συστήματος, της διαφθοράς και της διαπλοκής με τα συμφέροντα των κεφαλαιούχων που κάνουν ξεκάθαρο το δίπολο "τα κέρδη τους ή οι ζωές μας".
Μια λαϊκή αποδοκιμασία η οποία απαιτεί επιτακτικά απαντήσεις και δικαίωση από την κρατική διαχείριση που προσπαθεί να ξεπλυθεί από τις ευθύνες της με το αφήγημα του "ανθρώπινου λάθους", των "επιχειρησιακών αστοχιών", της "άγνοιας", των "διαχρονικών στρεβλώσεων" των μηχανισμών της.
Αυτή η λαϊκή κινητοποίηση δημιουργεί τους εκκωφαντικούς τριγμούς οι οποίοι διαπερνούν όλο το πολιτικό φάσμα φτάνοντας στο ανώτατο πολιτικό πεδίο με την κυβέρνηση της ΝΔ και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να αισθάνονται όσο ποτέ το βάρος των κοινωνικών αντιδράσεων και αιτημάτων.
Γνωρίζουμε καλά ότι η συζήτηση γύρω από την πρόταση δυσπιστίας σκοπό έχει να λειτουργήσει ως μέτρο αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής παράγοντας πιθανές διαχειριστικές διεξόδους ενσωμάτωσης για το πολιτικό σύστημα. Εξάλλου η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων που συμμετέχουν στη συζήτηση είναι αναντίρρητα συνένοχες στο έγκλημα των Τεμπών και τις προεκτάσεις του αφού και αυτές με τη σειρά τους προώθησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τις πολιτικές του ξεπούληματος, της διάλυσης των δημόσιων υποδομών, τις αντιδραστικές πολιτικές εκμετάλλευσης που οδήγησαν γραμμικά, μεταξύ άλλων, στο κρατικό/καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών.
Παρόλ' αυτα δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι η πολιτική αναταραχή που εξελίσσεται είναι προϊόν της κοινωνικής πίεσης, της λαϊκής κινητοποίησης η οποία με δυναμικούς όρους διεξάγει τον αγώνα για δικαίωση ο οποίος εμπεριέχει και όλες τις πτυχές του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση της τάξης μας. Και αυτή η έμμεση παραδοχή εκ μέρους της κρατικής διαχείρισης όπως και η συζήτηση γύρω από μια πιθανή πτώση της κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να λογιστεί σαν μια, έστω και μικρή, νίκη του λαϊκού παράγοντα, ένα μικρό παράδειγμα των προοπτικών και των δυνατοτήτων της λαϊκής οργάνωσης και πάλης στην κατεύθυνση του αγώνα για την απελευθέρωση της τάξης μας.
Σίγουρα η κρατική διαχείριση θα επιχειρήσει ελιγμούς πολιτικής διαφυγής με σκοπό την διάσωση και την αναπαραγωγή του αντιδραστικού πολιτικού συστήματος και αυτός είναι ο λόγος που τα καθήκοντα της κάθε επόμενης μέρας για τις ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις, για το κίνημα, για τον λαό βαραίνουν όλο και περισσότερο.
Και σίγουρα η απάντηση που έχουμε να δώσουμε είναι η οργάνωση της τάξης μας και η διεύρυνση του αγώνα. Στους χώρους δουλειάς, στα παν/μια και στα σχολεία, στις γειτονιές, στο δρόμο, εκεί όπου χτίζονται οι πραγματικές δομές ριζοσπαστικοποίησης, αγώνα, διεκδίκησης, αντίστασης, αποσταθεροποίησης και ανατροπής.
Την Τετάρτη 5/3, την ώρα που με υποκριτικό τρόπο, τα αστικά κόμματα θα συζητάνε μέσα στη Βουλή, το κίνημα, οι οργανώσεις, τα εργατικά σωματεία και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι θα βρίσκονται στον δρόμο δίπλα και μαζί με το ενεργό υποκείμενο. Εκεί που χτυπάει η καρδιά της κοινωνικής πλειοψηφίας, της τάξης μας. Εκεί που διατηρείται η λαϊκή μνήμη ζωντανή. Εκεί που η λαϊκή οργή βρίσκει τους τρόπους και τα μέσα να εκφραστεί διαμορφώνοντας τους όρους για την έμπρακτη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων της.
Ραντεβού λοιπόν εκεί που όλα κρίνονται.
Να συνεχίσουμε τον αγώνα, να ανατρέψουμε το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που δολοφονεί και συγκαλύπτει.
ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ/ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΗΣ 28ς ΦΛΕΒΑΡΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΤΑΞΙΚΟ
ΤΑΞΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΑΞΗΣ
//ΑΘΗΝΑ: 19:00 Σύνταγμα (με προσυγκέντρωση 18:00 πλ.Κολοκοτρώνη)
//ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 19:00 Άγαλμα Βενιζέλου
Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση