Πέμπτη 1 Μαίου 2025 στις 10.30 πμ
Απεργιακή συγκέντρωση
Ώμο με ώμο με τους προλετάριους του κόσμου αυτού, για ζωή πάνω από τα κέρδη!
Γιατί μπροστά στα κέρδη τους, οι ζωές μας μοιάζουν να μην έχουν αξία!
Κράτος και κεφάλαιο μας το δείχνουν αυτό καθημερινά με την κοινωνία αντιμέτωπη με την μη βιώσιμη ακρίβεια, τις εξώσεις πρώτης κατοικίας, τα εργατικά "ατυχήματα", τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Η δικαιολογία περί "ατομικής ευθύνης" καλύπτει τα αντεργατικά νομοσχέδια, τα εξαντλητικά ωράρια, το ανήθικο και αντικοινωνικό που έγινε νόμιμο, την ψυχολογική πίεση του εργαζομένου που πνίγεται εντός εργασίας, εντός πόλης, εντός καθημερινότητας. Στους χώρους της δουλειάς, στους δρόμους, στα σπίτια μας και σε εστίες αγώνα, Κράτος, Καπιταλισμός και Πατριαρχία υπάρχουν και δρουν αλλά ποτέ προς όφελός μας.
Σε μία εποχή που η εργατική τάξη βλέπει και βιώνει το πορτοφόλι της ολοένα και πιο άδειο και με τα σώματα εργατ(ρι)ών σακατεμένα, μοιάζει σχεδόν να περιμένουμε καρτερικά σε ποιον ή ποια θα πέσει σήμερα ο κλήρος, ενώ οι λίγοι αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη τους. Από την ακρίβεια, την ανασφάλεια, τον αναξιοπρεπή μισθό και τα εργατικά ατυχήματα/ δολοφονίες μέχρι τα Τέμπη, το Κεφάλαιο και το σύστημα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που το υποστηρίζει, καθημερινά μας το κάνει όλο και πιο λιανά: είμαστε αναλώσιμοι/αναλώσιμες, είμαστε απλά ένας αριθμός, ένα ακόμα σώμα χρήσιμο για τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων, με σκυφτό το κεφάλι, είτε λόγω φόβου είτε λόγω καταστολής.
Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς μας, συνεχίζουν να ζουν μέσα στους αγώνες μας. Από τις αιματηρές συγκρούσεις της εξέγερσης στην πλατεία Haymarket του Σικάγο τον Μάη του 1886 με 4 νεκρούς διαδηλωτές και ακόμη 4 καταδικασμένους σε θάνατο, την εξέγερση τον εργατών στην Θεσσαλονίκη τον Μάη 1936 με 9 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες μέχρι και σήμερα το κράτος και τα αφεντικά δολοφονούν, με πιο πρόσφατα παραδείγματα (στη Λάρισα) τον τραυματισμό μετά από πτώση από σκάλα εργαζομένης σε σούπερ μάρκετ αλλά και την σοβαρή πτώση οικοδόμου από μεγάλο ύψος...
Άλλωστε τα επίσημα στοιχεία έρευνας που δημοσίευσε η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΟΣΕΤΕΕ) είναι γροθιά στο στομάχι...
Γροθιά στο στομάχι του κάθε προλετάριου, του κάθε φτωχοδιάβολου, του καθένα και της καθεμιάς που δεν ανήκει στην κάστα των καταπιεστών, αλλά των καταπιεσμένων! Μια συνθήκη που δεν πρέπει να την συνηθίσουμε και να την αποδεχτούμε.
Τους 4 πρώτους μήνες του 2025 έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 101 σοβαρά εργατικά ''ατυχήματα'', ενώ 60 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους εν ώρα εργασίας.
Είναι επιτακτικό καθήκον μας να σταθούμε απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα και να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα με αίμα και αγώνες εργασιακά δικαιώματά μας.
Η ιστορία της εργατικής τάξης μας δείχνει τον δρόμο για την ανύψωση ταξικού και κοινωνικού φράγματος απέναντι σε μία ακόμα προσπάθεια του κράτους να ποινικοποιήσει τους δίκαιους αγώνες της κοινωνίας και να εκμεταλλευτεί το πολυεθνικό προλεταριάτο θέτοντάς το σε εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας προς όφελος της συσσώρευσης κέρδους.
Σήμερα συνεπώς, περισσότερο από ποτέ, η εργατική τάξη, οι εκμεταλλευόμενοι/ες και ο κόσμος του αγώνα επιβάλλεται να οξύνουν τις πολιτικές αντιστάσεις.
Να οργανωθούμε συλλογικά και από τα κάτω για να τα πάρουμε όλα πίσω, γιατί όλα είναι κλεμμένα.
Να μην ξανασακατευτούμε για τα κέρδη τους!
Να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε όλους τους κλάδους!
Να μην θρηνήσουμε ξανά νεκρό/νεκρή.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ 1ης ΜΑΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΤΙΣ 10:30
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
Ανοιχτή Συνέλευση Σπορά
