kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

[Θεσσαλονίκη] Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 49 συλληφθέντα της ΣΘΕ

πηγή : email που λάβαμε στις 23 Μαΐου 02h

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ την Τρίτη 27/5 στις 9:00 στα δικαστήρια

Στις 16/3 εκκενώνεται η κατειλημμένη ΣΘΕ, μια κατάληψη που γινόταν με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων στα πλαίσια του φοιτητικού κινήματος ενάντια στο νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Όποια και να ήταν η αφορμή που χρησιμοποίησε το κράτος για την εκκένωση αυτή, ξέρουμε πολύ καλά ότι ο πραγματικός λόγος ήταν να καταστείλει τον δίμηνο αγώνα που δόθηκε από τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σχήματα, τα φοιτητά και τον αλληλέγγυο κόσμο με καταλήψεις διαρκείας, μαζικές συνελεύσεις, έντονη και εβδομαδιαία παρουσία στο δρόμο, συχνά με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά· γενικότερα τις κοινότητες αγώνα που χτίστηκαν εκείνο το διάστημα, που αφορμώμενες από τον νόμο Πιερρακάκη, ανέπτυξαν περιεχόμενα και πέρα απ' αυτόν.

Η εκκένωση αυτή δεν ήρθε απ' το πουθενά. Γνωρίζουμε τη χρόνια προσπάθεια του κράτους να αποστειρώσει τα πανεπιστήμια, να τα κάνει μια καλολαδωμένη μηχανή παραγωγής εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, απομακρύνοντας όλα όσα το ενοχλούν, να απομονώσει κάθε μορφής αντίσταση και να εμποδίσει την πολιτικοποίηση μέσα στις σχολές. Μετά την εκκένωση αυτή, χωρίς φυσικά να είναι πρώτη φορά που συμβαίνει, βλέπουμε να επιστρέφουν και να εντείνονται μέτρα που στοχεύουν σ' αυτό: κλειδώματα των σχολών με το που πέσει ο ήλιος, εκκενώσεις στεκιών, παρουσία μπάτσων σε κάθε εκδήλωση, μπαρ και πάρτυ.

Εμείς από μεριάς μας θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα πάμε πουθενά. Όσο και να προσπαθήσουν, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στα πανεπιστήμια, να τους δίνουμε χρώμα και ζωή, να αντιστεκόμαστε σε κάθε τι που μας πιέζει η μία δίπλα στην άλλη.

Έτσι και την Τρίτη βρισκόμαστε δίπλα στα 49 συλληφθέντα, δίπλα σε συντρόφους, συμφοιτήτριες και φίλους, δίπλα σε κόσμο που αγωνιστήκαμε μαζί, όχι μόνο φέτος, αλλά και παλιότερα, δίπλα σε κόσμο με τον οποίο θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε εντός και εκτός πανεπιστημίων.

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους

Δεν κόβουν απλά ένα λουλούδι,

θέλουν να εμποδίσουν τον ερχομό της άνοιξης..

Συγκέντρωση αλλυλεγγύης στα 49, 27/5 9:00 Δικαστήρια

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ

23/5/2025

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Δεν κόβουν απλά ένα λουλούδι,

θέλουν να εμποδίσουν τον ερχομό της άνοιξης..

Αυτό το κείμενο είναι το δεύτερο κείμενο το οποίο γράφεται για την δίκη των 49 συλληφθέντων της εκκένωσης της Σ.Θ.Ε. γιατί ενώ οι θέσεις μας για τα φοιτητικά κινήματα και τους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες στα πανεπιστήμια μένουν απαράλλακτες, η κοινωνικοπολιτική συνθήκη διαφέρει από το Νοέμβριο του 2024, αφού διαμεσολάβησε μια από τις μεγαλύτερες και μαζικότερες κοινωνικές κινήσεις των τελευταίων ετών ζητώντας Δικαιοσύνη για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών.

Ένας ακόμα λόγος που γράφεται αυτό το κείμενο είναι η πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία βρέθηκαν τα 49 συλληφθέντα και ο αλληλέγγυος κόσμος που συγκεντρώθηκε στα δικάστηρια κατά τη πρώτη δικάσιμο. Εκείνη την ημέρα λοιπόν, με εισαγγελική εντολή αποκλείστηκαν οι είσοδοι των δικαστηρίων από ΜΑΤ και τη δικαστική αστυνομία, η οποία μάλλον τότε έζησε το ζενίθ της μπατσικής καριέρας της, απαγορεύοντας την είσοδο στο κόσμο κι έχοντας λίστες με τα ονόματα των 49 οι οποίοι και μόνο θα μπορούσαν να εισέλθουν έπειτα από ταυτοποίησή τους. Ενώ οι 49 είχαν δηλώσει ξεκάθαρα στο δικαστήριο ότι είναι κατά μεγάλη πλειονότητα παρόντες και ότι θέλουν να δικαστούν, η στάση του δικαστή και το κλίμα τρομοκρατίας που επέλεξε να στήσει το κράτος εκεί, έκανε σαφές ότι δεν υπήρχε πρόθεση να τους δικάσουν επεκτείνοντας την ηθική, πολιτική και οικονομική φθορά των συντρόφων μας. Η στάση αυτή δεν θεωρούμε ότι είναι τυχαία αλλά αποτέλεσμα της πίεσης που άσκησε ο συγκεντρωμένος κόσμος στα δικαστήρια και της ευρείας κοινωνικής αποδοχής που είχε το περσινό φοιτητικό κίνημα ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια που έφερε ο ν. Πιερρακάκη.

Το περσινό εαρινό εξάμηνο για δύο ολόκληρους (και κάτι) μήνες δεν είχε την κλασική μορφή του. Τις πρώτες μέρες της εβδομάδας, αντί για μαθήματα οι φοιτητές/ριες συναντιόντουσαν στα αμφιθέατρα για τις Γενικές Συνελεύσεις και τα συντονιστικά, στη μέση και το τέλος της εβδομάδας αντί για εργαστήρια κάναν εξωστρεφείς παρεμβάσεις κι εκδηλώσεις και κάθε Πέμπτη βγαίναν μαζικά στους δρόμους. Όλα αυτά για να μην περάσει το τότε νομοσχέδιο Πιερρακάκη το οποίο προέβλεπε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Τόσο πανελλαδικά, στη Σ.Θ.Ε., αλλά και στο φυσικό υπερασπιστήκαμε το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και διεκδικήσαμε δημόσια δωρεάν παιδεία χωρίς ταξικούς φραγμούς. Φυσικά αυτός ο αγώνας στρεφόταν ενάντια σε όλη την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση η οποία συντελείται αυτά τα χρόνια με τη συστηματική υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, με νόμους οι οποίοι αποσκοπούν στην επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων, την πειθάρχηση των μαθητών/φοιτητριών κι όσων αγωνίζονται και την μετατροπή της εκπαίδευσης σε εμπόρευμα για λίγους. Ο πολιτικός ορίζοντας διευρήνθηκε περεταίρω με τη συμμετοχή στον αγώνα ενάντια του νέου Ποινικού Κώδικα, στη διεθνιστική αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό και την ανάδειξη του ρόλου του Πανεπιστημίου στην εθνοκάθαρση και γενοκτονία του και στο κίνημα που μέχρι σήμερα προσπαθεί να αποδώσει Δικαιοσύνη για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Αυτή την συνολική αντίληψη αγώνα, την πρότασαν όλοι οι Φοιτητικοί Σύλλογοι που οργανωνόντουσαν στην βάση, αντιιεραρχικά κι αδιαμεσολάβητα μέσω των ανοικτών πλαισίων, κάτι το οποίο έχει γίνει κουλτούρα αγώνα και στον δικό μας σύλλογο, τον Σύλλογο Φοιτητών Φυσικού.

Η αντίληψη αυτή είναι αποτέλεσμα χρόνιων πολιτικών ζυμώσεων και προσπαθειών, κληρονομήθηκε από παλιότερες συλλογικές εμπειρίες, αλλά συνεχώς παραμένει υπό διαμόρφωση περνώντας από τα συλλογικά φίλτρα που αναπτύσσει η κοινότητα αγώνα, βάσει της πολιτικής συγκυρίας, αλλά και εμπλουτίζεται από τις νέες θέσεις της, ενώ φυσικά η πράξη παραμένει ο τελικός κριτής. Προφανώς, μεγάλη συμβολή στη διάχυση αυτών των εργαλείων έπαιξαν τα ιστορικά στέκια εντός της Σ.Θ.Ε., το στέκι στο Βιολογικό, το στέκι του Μαθηματικού και το πρόσφατα εκκενωμένο, επανακατηλημμένο και ξανά εκκενωμένο, Στέκι Φυσικού. Στην πράξη, αυτή η κουλτούρα της αντι-ιεραρχικής κι άμεσης δράσης βρήκε εφαρμογή είτε μέσω αποφάσεων φοιτητικών συλλόγων, είτε μέσω ανοικτών συνελεύσεων και συνελεύσεων στεκιών/σχημάτων. Για παράδειγμα, οι επιμέρους αγώνες για την ανοικτότητα του ασύλου και οι αγώνες ενάντια στα κλειδώματα, οι προσπάθειες για την πρόσβαση όλων στην σίτιση στη λέσχη αλλά ακόμα και αγώνες-κινήματα όπως το 2021 ενάντια στο νόμο Κ-Χ, όπου αυτός ο τρόπος οργάνωσης και δράσης επανακαλήφθηκε από τις πολλές και διάφορες κοινότητες αγώνα που είχαν δημιουργηθεί σε κάθε σχολή.

Οι κοινότητες αγώνα εντός της Σ.Θ.Ε. ,όπως και σε άλλες σχολές, δεν είναι τίποτα άλλο παρά δίκτυα σχέσεων μεταξύ ανθρώπων που συναντιούνται, αρχικά ίσως βάσει της φοιτητικής τους ταυτότητας, αλλά εν τέλει οργανώνονται βάσει της ταξικής τους θέσης αναπτύσσοντας τις ανάλογες ιδεολογικές αιχμές και τρόπους δράσης που θα ριζώσουν εντός των σχολών απλώνοντας παράλληλα τις ρίζες τους και προς την υπόλοιπη κοινωνική βάση εκτός πανεπιστημίου. Αυτό τον ιστορικό ρόλο που κατέχει το άσυλο και το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά, δηλαδή ενός σημαντικού σημείου συνάντησης, ζύμωσης και οργάνωσης των από τα κάτω προσπαθούμε συνεχώς να τον επαναφέρουμε ενώ το κράτος βάζει όλες του τις δυνάμεις για να ανακοινώσει το τέλος της μεταπολίτευσης. Παρόμοιες κοινότητες αγώνα χτίζονται μέσα σε στέκια και καταλήψεις που έρχονται πλήρως σε ρήξη με το κράτος και την αστική πολιτική, έχοντας αναπτύξει τα ανάλογα μέσα αγώνα που τις έχουν καταστήσει εσωτερικό εχθρό και στόχο. Για αυτό λοιπόν, δεν είναι τυχαίος ο διαρκής αποκλεισμός και πόλεμος που δέχεται το Α.Π.Θ. κι άλλα πανεπιστήμια από μπάτσους και πρυτάνεις, η εκκένωση στεκιών και καταλήψεων πανελλαδικά αλλά και της ίδιας της Σ.Θ.Ε. στις 16/3/24 και τη σύλληψη των 49, όπως και η φανερή στοχοποίηση της κοινότητας του Φυσικού.

Μετά το πέρας των δύο μηνών όπου μαζικά η κοινωνική βάση σταμάτησε τα γρανάζια της παραγωγής και βρέθηκε έπειτα από χρόνια στην ιστορική της θέση, το δρόμο, δείχνοντας στην πράξη ότι δεν έχει ξεχάσει τα μέσα πάλης που κληρονόμησε από τις προηγούμενες δεκαετίες, το κράτος λαβωμένο κι έχοντας καταλάβει ότι απειλείται παραπάνω από ότι θα ήθελε, περνά ξανά στην επίθεση. Επιτίθεται στους συλλογικούς φορείς όπου οι άνθρωποι συναντήθηκαν, νιώσαν το άδικο της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης και επέλεξαν τον αγώνα... τα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους, κεκτημένα της τάξης μας από αιματηρούς αγώνες. Επιτίθεται στους χώρους όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν τους δικούς τους χωροχρόνους, βάζοντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους μπροστά ενώ παράλληλα ακονίζουν τις αρνήσεις τους, και δίνουν τρόπο στην οργή της αδικίας... οι καταλήψεις, τα στέκια και οι δημόσιοι χώροι με ξεχωριστή θέση να έχουν τα πανεπιστήμια και η γειτονιά των εξαρχείων. Επιτίθεται στους ανθρώπους με τις σφυγμένες γροθιές, που στις υφέσεις και τις οξύνσεις του ταξικού ανταγωνισμού βρίσκονται μέσα στη καρδιά των κοινωνικών διεργασιών προσπαθώντας να οργανώσουν την κοινωνική αυτοάμυνα στην νεοφιλελεύθερη επέλαση, να κρατήσουν ζωντανή την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, να αποδώσουν δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών και να σταθούν δίπλα στους ανθρώπους που βάλλονται περισσότερο, τους μετανάστες, τους ρομά και τους φυλακισμένους. Επιτίθεται σε αυτούς που σε πείσμα των καιρών κάνουν τις αξίες τους πράξη και οι αξίες τους δεν είναι αποτέλεσμα πράξεων...τον κόσμο του αγώνα, αναρχικές ομάδες, ελευθεριακές και κομμουνιστικές οργανώσεις, συνελεύσεις και δομές στα κοινωνικά πεδία που βάζουν το λιθαράκι τους στην προετοιμασία της επόμενης ταξικής αντεπίθεσης.

Θέλουν να κάνουμε πίσω. Να γίνουν οι αγώνες και τα κινήματά αξιόποινες πράξεις που οδηγούν σε ξεφτιλιστηκές ποινές και φυλακή. Να γίνουν οι ζωές μας μόνιμα επιτηρούμενες και δέσμιες του κράτους. Η δίκη των 49 έρχεται σε συνέχεια δύο πρωτόγνωρα εξοργιστικών δικαστηρίων, αυτό της δεύτερης πρυτανείας όπου καταδικάστηκαν όλα τα άτομα σε 6 μήνες (αναστολή) με λογική "συλλογικής ευθύνης" από τον δικαστή χωρίς να εξεταστεί ουσιαστικά το κάθε άτομο ξεχωριστά, κι αυτό της κατάληψης του χημικού όπου συντρόφια μας επομοίστηκαν βαριές, πολύμηνες κι εκτίσιμες ποινές. Ξέρουμε ότι τα δικαστήρια στην Θεσσαλονίκη έχουν κατά βάση μάρτυρες κατηγορίες κοσμήτορες και πρυτάνεις του Α.Π.Θ. εκτός αν έχουν προλάβει κι έχουν γίνει βουλευτές της Ν.Δ. Στο ίδιο ακριβως πλαίσιο, οι 49 είναι μία πρώτη απόπειρα να ποινικοποιηθεί ένα ολόκληρο, δίμηνο φοιτητικό κίνημα. Να καταδικαστούν 49 πρόσωπα για την δίμηνη ύπαρξή τους. Η κατηγορία της "σοβαρής διατάραξης δημόσιας υπηρεσίας" που τους επιρρίπτεται έχει ημερομηνία έναρξης τις 8/1/24 μέχρι τις 16/3/24, από τη μέρα που ο σύλλογος φοιτητών φυσικού δηλαδή αποφάσισε μαζικά κατάληψη μέχρι την ημέρα της σύλληψης.

Πώς άραγε πιστεύουν ότι 49 άτομα ευθύνονται για δύο ολόκληρους μήνες κατάληψης, ενώ μάλιστα η Σ.Θ.Ε. συνέχιζε να είναι κατηλημμένη όσο οι 49 ήταν στα κρατητήρια;

Δεν το πιστεύουν... Ξέρουν ότι είναι παράλογο να προσπαθείς να δικάσεις 49 ανθρώπους για ένα τέτοιου τύπου "αδίκημα" το οποίο τελούταν για δύο μήνες. Είναι ξεκάθαρο ότι προσπαθούν να κάνουν τους 49 ένα παράδειγμα, ότι αυτό είναι το τίμημα συμμετοχής σε κινήματα, έτσι ώστε κάθε αίσθημα κοινωνικού δικαίου, κάθε σκέψη για συλλογική διεκδίκηση να πνίγεται στο φόβο. Στο εδώλιο δεν θα καθίσει η εμπροσθοφυλακή του περσινού κινήματος, ούτε οι ηθικοί αυτουργοί του. Αυτά τα φαντάζονται οι μπάτσοι και οι δικαστές που βλέπουν τα κοινωνικά κινήματα και τις αγωνίστριες ως εγκληματικές συμμορίες κι οργανώσεις. Στο εδώλιο θα κάτσουν όσα δυστυχώς συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα. Θα έχουν, όμως, δίπλα τους και πίσω τους όλο το κόσμο του αγώνα. Όσους βάδισαν μαζί τους σε πορείες ή άραξαν μαζί τους στα σκαλία της Σ.Θ.Ε., όσες συζήτούσαν μαζί τους επί ώρες σε συνελεύσεις και όσους βρέθηκαν πλάι τους σε συγκρούσεις με τα ένστολα καθάρματα.

Δεν κόβουν απλά ένα λουλούδι, θέλουν να εμποδίσουν τον ερχομό της άνοιξης…

Θέλουν να κάνουμε βήμα πίσω, να θαμπώσουν τα μάτια μας από τον φόβο και να σκύψουν τα κεφάλια μας στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Ούτε βήμα πίσω, το βλέμμα μπροστά και οι γροθιές υψωμένες.

Αλληλεγγύη στα 49 συλληφθέντα της Σ.Θ.Ε.

Αλληλεγγύη στον 34χρονο ερευνητή του Ε.Μ.Π. και τους 7 συλληφθέντες της Νομικής Αθήνας

Αλληλεγγύη και δύναμη στον Ρουβίκωνα που διώκεται ως εγκληματική οργάνωση

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις καταλήψεις και την γειτονία των Εξαρχείων που βαστά επάξια την βαριά κληρονομιά της

Συγκέντρωση αλλυλεγγύης στα 49, 27/5 9:00 Δικαστήρια

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ

23/5/2025

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1635720/

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 49 συλληφθέντα της ΣΘΕ, τρίτη 27/05, στις 9:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Στις 16 Μαρτίου εκκενώθηκε η κατειλημμένη από φοιτητικούς συλλόγους ΣΘΕ με τους μπάτσους να συλλαμβάνουν συνολικά 49 άτομα. Ένα κτήριο το οποίο τελούσε υπό κατάληψη για περισσότερο από δύο μήνες και αποτελούσε μια ζωντανή κοινότητα αγώνα στην μάχη απέναντι στο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Την άνοιξη του 24 πραγματοποιήθηκαν μαζικές γενικές συνελεύσεις, μαχητικές διαδηλώσεις και χτίστηκαν κοινότητες αγώνα οι οποίες επιχείρησαν να βάλουν αναχώματα στην όλο και πιο επιθετική αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου. Στα πλαίσια αυτού του κινήματος το κράτος εξάντλησε όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του. Από τις εφεδρείες των δαπιτών σε διάφορους συλλόγους και τις απειλές κοσμητόρων για πειθαρχικές διώξεις, μέχρι την ωμή καταστολή των μπάτσων. Το κράτος επιχείρησε να ενεργοποιήσει όλα τα μέσα τα οποία είχε στη φαρέτρα του από τον νόμο Κ-Χ για πρώτη φορά. Τόσο στην Κρήτη όσο και στην Πάτρα φοιτητές και φοιτήτριες διώχθηκαν με πειθαρχικό για την κατάληψη φοιτητικών συλλόγων με τις απειλές από πρυτάνεις, πρωθυπουργούς και άλλους να φτάνουν μέχρι και τη διαγραφή. Ταυτόχρονα για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε μια σειρά από απόπειρες εκκένωσης καταλήψεων σχολών, οι οποίες τελούσαν υπό κατάληψη ύστερα από απόφαση γενικής συνέλευσης. Τόσο στην Κομοτηνή, όσο και στη Θεσσαλονίκη με τις απόπειρες σε ΣΘΕ και Νομική οι μπάτσοι μπορεί να μπήκαν στις σχολές παρ'ολα αυτά οι καταλήψεις παρέμειναν και δημιουργήθηκαν και άλλες.

Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μπορεί να πέρασε παρ'ολα αυτά ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν πολλά περισσότερα από αυτό. Ήταν ένα κίνημα αντίστασης απέναντι στην υποτίμηση της ζωής μας και στην όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Μπορεί η ελάχιστη βάση εισαγωγής να έχει ήδη εφαρμοστεί και τα πειθαρχικά και οι διαγραφές να έχουν γίνει καραμέλα στα στόματα των θεσμών, ωστόσο ο περσινός αγώνας απέδειξε το αυτονόητο. Ότι είναι όλα ακόμη υπό διακύευμα. Δεν ξεχνάμε ότι οδήγησε το κράτος στην πολιτική επιλογή να απομακρύνει την κλούβα η οποία βρισκόταν καθημερινά πάνω από τη ΣΘΕ και δημιουργούσε ένα ασφυκτικό περιβάλλον στην καθημερινότητα της σχολής. Ωστόσο, από την άνοιξη και μετά η καταστολή εντός των πανεπιστημίων έχει αυξηθεί και έχει αλλάξει μορφή. Τα κλειδώματα, τα εκκενωμενα στέκια και τα lockout σε περιπτώσεις πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο. Το πανεπιστήμιο παρέλαβε την σκυτάλη από την ΕΛΑΣ και οι φυλακές λειτουργούν πλέον ως ρουφιάνοι της αστυνομίας αναφέροντας ότιδηποτε συμβαίνει εντός των σχολών στους μπάτσους. Το ίδιο το κτήριο της ΣΘΕ στοχοποιηθηκε όσο κανένα άλλο το τελευταίο διάστημα. Την περσινή 24ωρη φύλαξη διαδέχθηκαν φέτος τα κατεβασμένα ρολά. Το συγκεκριμένο κτήριο τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσε έναν ανοιχτό χώρο στην κοινωνία και πρακτικά κρατούσε όλο το camous ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλη την πόλη. Ήδη από την εκκένωση του στεκιου στο Βιολογικό 3 χρόνια πριν έγινε εμφανής η προσπάθεια του κράτους να ελέγξει και να περιορίσει αυτό το κέντρο ριζοσπαστικοποίησης και ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Το συγκεκριμένο στέκι ήταν εμβληματικό για την πόλη της Θεσσαλονίκης από τα αυτοοργανωμένα λάιβ μέχρι την στήριξη στον αγώνα απέναντι στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Φέτος μετά το Πάσχα εκκενώθηκε, ανακαταληφθηκε και επανεκενώθηκε το στέκι φυσικού, ένα στέκιε μακρά ιστορία αγώνων τόσο μέσα στα πανεπιστήμια όσο και την πόλη.

Η ΣΘΕ ανά τα χρόνια είναι το κτήριο το οποίο ανήκει σε όλη την κοινωνία στο οποίο πραγματοποιούνταν πολιτικές διαδικασίες φοιτητικών και μη ομάδων αλλά και πολύμορφες πολιτιστικές δράσεις μέχρι αργά το βράδυ σχεδόν σε καθημερινή βάση. Αυτό ακριβώς φοβάται το κράτος και για αυτό προσπαθεί να θέσει τη σχολή όλο και περισσότερο σε ένα καθεστώς επιτήρησης. Την συλλογικοποίηση και τους κοινούς αγώνες ανθρώπων με οριζόντιες διαδικασίες και τις ζωντανές κοινότητες που δομούνται μέρα με τη μέρα μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Αυτό είναι που φοβάται γιατί ακριβώς αυτό είναι που δεν μπορεί να ελέγξει. Οι εκκενώσεις στεκιων όπως αυτή του Φυσικού και το Ακν, τα σαθρά κατηγορητήρια σε φοιτήτριες και ερευνητές και η επεμβάσεις των μπάτσων στα πανεπιστήμια δείχνουν την κατεύθυνση του κράτους στην εκπαίδευση. Τα πανεπιστήμια λειτουργούνε με βασικό αξονα το κέρδος των αφεντικών, είναι εστίες διαφθοράς όπου ο πρύτανης ταϊζει την οικογένεια του από ερευνητικά στα οποία οι πραγματικοί εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι, ενώ κάθε φοιτητικός αγώνας γίνεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί. Σε μια περίοδο αύξησης καταστολής τόσο εντός όσο και εκτός σχολων όπου το κράτος δολοφονεί μετανάστες τοσο στα ΑΤ όσο και στα σύνορα και το κράτος του Ισραήλ διαπράττει στη Γάζα γενοκτονία το ΑΠΘ έχει ταχθεί συνειδητά στην λάθος πλευρά της ιστορίας. Εμείς από την μεριά μας επιλέγουμε με αγώνας από τα κάτω μέσα στις σχολές να αμτιστεκόμαστε στους ταξικούς φραγμούς και την επέλαση του κεφαλαίου μέσα στις σχολές μας.

Την Τρίτη 27/05 δεν δικάζονται απλά οι 49 συμφοιτήτριες μας. Δικάζονται οι αγώνες για την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στην παιδεία για τους μη προνομιούχους. Δικάζονται οι ταξικοί αγώνες των φοιτητριών μέσα από οριζόντιες και συλλογικές διαδικασίες και επιχειρείται να ποινικοποιηθούν μέσα όπως οι γενικές συνελεύσεις και οι καταλήψεις συλλόγων. Καλούμε, την Τρίτη 27/05, στις 9:00, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους 49 συμφοιτήτριες/ες μας. Για να δείξουμε και έμπρακτα μέσα από την αλληλεγγύη μας ότι ο αγώνας απέναντι στην εκπαίδευτικη αναδιάρθρωση και στην υποτίμηση των ζώων μας συνεχίζεται και τίποτα δεν έχει τελειώσει.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ-ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΦΕΡΜΑ (αυτοοργανωμένο σχήμα στο Μαθηματικό ΑΠΘ)

πηγή : email που λάβαμε στις 25 Μαΐου 17h

Στις 27/5 έχει οριστεί η δική των 49 συλληφθέντων/είσων έπειτα απο την εκκένωση της κατάληψης της ΣΘΕ. Στις πλάτες τους έχει χτιστεί δικογραφία που θέλει να τους καταλογίσει ολόκληρο το φοιτητικό κίνημα που άνθισε τη δίμηνη περίοδο που προηγούνταν.

Αυτο που όμως το κράτος δε μπορεί να αντιληφθεί είναι πως σε περιόδους κινηματικων διεκδικησεων, πολιτικών ζυμώσεων, συλλογικοποίησης• περίοδοι που αποτελούν πνοή ελευθερίας για όποιο ασφυκτιά με την καθημερινή βαρβαρότητα κι οραματίζεται εναν διαφορετικό ελευθεριακό τρόπο ζωης• περίοδοι που χιλιάδες κατεβαίνουν εβδομαδιαίως στο δρόμο και που τα πανεπιστήμια σφύζουν ζωής, συζητήσεων, γενικών συνελευσεων, 49 άτομα που βρέθηκαν σε ενα καφενείο υπεράσπισης/επανοικιοποιήσης δεν αποτελούν τον πυρήνα αυτών των κινηματικών διαδικασιών, αλλά ενα κομμάτι του. Δεν υπάρχουν παράνομα και κακοποιά στοιχεία, ο χαρακτηρισμός τους ως τέτοιος είναι ένα τέχνασμα του κράτους προκειμένου να νομιμοποιήσει την καταστολή που εξαπολύει όταν ένα κίνημα γινεται ανατρεπτικό κι επικίνδυνο, και χρειάζεται έτσι, να προσωποποιήσει αυτη τη ρωγμή στη κανονικότητά του, η οποια απειλεί την διατήρηση κι αναπαραγωγή της ισχύουσας τάξης πραγμάτων. Γιατί απειλή είναι οταν αγωνιζεσαι για τα αυτονόητα.

Ο νόμος που πέρασε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κι ο νόμος Κ-Χ, που βάζουν ταξικούς φραγμους στην εκπαίδευση αποκλείοντας χιλιάδες, υπήρξε το εφαλτήριο για την ανάδυση και τη συνδεση αυτού του αγώνα με άλλους ταξικούς/κοινωνικούς, όπως αυτούς για τη δολοφονία των Τεμπών, τον νέο ποινικό κώδικα, τη γενοκτονία της Παλαιστίνης, τις κρατικές δολοφονίες σε σύνορα και θάλασσες, οι οποίοι έμπαιναν κεντρικό θέμα σε συνελευσεις γενικών συλλόγων, συζητήσεων σχολών και πολλες φορές συνδέονταν και συναντιούνταν σε επίπεδο δρόμου.

Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα κρατικοί μηχανισμοί να προσπαθούν λυσσαλέα να επιτεθούν σε διεκδικήσεις δεκαετιών, στο Άσυλο, και κατά συνέπεια στα στέκια και στις καταλήψεις μας, προκειμένου να πετύχουν την αποστείρωση των πανεπιστημίων και κατα συνέπεια των πολιτικών και κοινωνικών μας σχέσεων. Θέλουν να δημιουργήσουν ενα κλίμα τρομοϋστερίας, όπου ο,τι δεν εμπορευματοποιείται, ό,τι δεν λειτουργεί στα μίζερα πλαίσια που ορίζει το καπιταλιστικό σύστημα θα ποινικοποιείται κι οι χώροι μας θα βαφτίζονται κέντρα ανομίας. Έτσι, μπάτσοι εισβάλλουν στο άσυλο, εκκενώνουν καταλήψεις, όπως προσφάτως το στέκι φυσικού(θεσ/νικη), το ΑΚΝ(αθήνα) και διώκουν κόσμο του κινήματος.

Εμείς απο τη μεριά μας δε μπορουμε παρα να σταθουμε με αμέριστη αλληλεγγύη σε όσα αντιστέκονται στον καθημερινό ζόφο και στην αλλοτρίωση, σε όσα αγωνίζονται για τη βελτιωση των ζωων τους και διεκδικούν τα αυτονόητα. Ενάντια στη λογική του κέρδους και στις κρατικές ορέξεις, διεκδικούμε μαχητικά το άσυλο, τα στέκια μας, χτίζουμε κοινότητες αλληλεγγύης και συλλογικοποιούμε τους αγώνες μας στο δρόμο.

ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΈΝΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 7 ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ

18 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑ ΜΙΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΔΕ ΣΒΗΝΕΙ,ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΑΚΝ, ΡΑΣΠΡΑΒΑ, ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΚΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΆΣΥΛΟ ΑΓΏΝΩΝ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΏΝ ΚΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΡΥΤΆΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΏΝ

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

Στεκόμαστε στο πλευρό των 49 συλληφθέντων/συλληφθεισών της εκκένωσης της Σθε, τα οποία στα πλαίσια επανοικειοποίησης του κάμπους τολμησαν να υπερασπιστούν κάτι το οποίο μέχρι τότε θεωρούνταν δεδομένο , την δημόσια παιδεια .

Βρέθηκαν αντιμέτωπα με την καταστολή, όχι επειδή έκαναν κάτι άδικο ή επιβλαβές, αλλά επειδή στάθηκαν πλάι στο δίκιο.

Ειναι προφανές ότι η εξουσία φοβάται. Φοβάται τη φωνή, την πράξη, την παρουσία όσων δεν σκύβουν το κεφάλι. Και γι' αυτό απαντά.

Οι συλλήψεις αυτές δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι κομμάτι ενός ευρύτερου μηχανισμού φίμωσης, εκφοβισμού και καταστολής κάθε φωνής που αντιστέκεται. Κάθε άδικη σύλληψη, κάθε ψευδές κατηγορητήριο, κάθε επιχείρηση σπίλωσης, είναι επίθεση στο δικαίωμα όλων μας να διεκδικούμε, να διαμαρτυρόμαστε, να υπάρχουμε ελεύθερα.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνοι τους. Είναι κομμάτι ενός κινήματος που δεν σιωπά. Ενός κόσμου που αρνείται να συνηθίσει την αδικία. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας - και δεν πρόκειται να το αφήσουμε από τα χέρια μας.

Απαιτούμε την άμεση παύση κάθε δίωξης και την απαλλαγή τους από όλες τις κατηγορίες.

Δεν ξεχνάμε - δεν συγχωρούμε - δεν φοβόμαστε.

Κανένα μονο απέναντι στην καταστολή.

Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα

Αγώνας για την διατήρηση του ασύλου στο τώρα και στο μετά

αυτόνομη παρέμβαση εστιακών

πηγή : email που λάβαμε στις 25 Μαΐου 19h

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ | ΤΡΙΤΗ 27/05 09.00

Αλληλεγγύη στα 49 συλληφθέντα άτομα της ΣΘΕ

Τον περασμένο Μάρτιο και κατά την περίοδο καταλήψεων διαρκείας ενάντια στο νομοσχέδιο για την αναθεώρηση του άρθρου 16 βρεθήκαμε αντιμέτωπες με την εκκένωση της ΣΘΕ και την σύλληψη 49 ατόμων, με πρόσχημα δράση επανοικειοποίησης του ασύλου που αποφασίστηκε από τον ΦΣ Φυσικού. Στις 27/05 εκδικάζεται η υπόθεση, μια υπόθεση που θέτει όλους εμάς στο στόχαστρο των μπάτσων και του κράτους που τολμά να μας «βγάλει την γλώσσα» και να επιδείξει με χυδαιότητα την δύναμη του.

Αυτο, άλλωστε, γίνεται ευκόλως αντιληπτό μόνο και μόνο απο τις τελευταιες εβδομάδες: η συνοδος των Πρυτάνεων - ο θεμέλιος λίθος για την ολική πραγμάτωση του πανεπιστημίου της εκμετάλλευσης και της αποστείρωσης , οι εκκενώσεις του ΑΚΝ και του στεκιου στο Φυσικό, καθώς και η γρήγορη κινητοποίηση για αχρηστεύση των χώρων... Και συνάμα ποιος είναι καλύτερος τρόπος από την εξουθένωση του κόσμου του αγώνα, πέρα από τις δικαστικές αίθουσες; Το είδαμε να συμβαίνει με τις ανυπόστατες κατηγορίες για μέλος του ΣΕΡΕΤΕ -αλλά και φιλικό του πρόσωπο- που συνελήφθη κατα την διάρκεια αφισοκόλλησης αλλά και με τις τρομοκρατικές μπούκες της ΕΛΑΣ στα σπίτια 10 ατόμων και την επακόλουθη σύλληψη των 7 για την παρέμβαση στην Μέρα Καριέρας της ΔΑΠ, υπόθεση που κουβαλάει όλα τα παράσημα της υποτιθέμενης "αναβάθμισης" των ΑΕΙ με βαριες και επιθετικές κατηγορίες.

Σαφέστατα, από την πρώτη στιγμή οι δηλώσεις από πλευράς κράτους όσο και πρυτανικών αρχών επιζητούσαν την εφαρμογή των διαγραφών και των πειθαρχικών αλλά και μια πιο εντατική παρουσία μπάτσων στο ΑΠΘ στο όνομα μιας δήθεν ασφάλειας, προστασίας της περιουσίας και ευρυθμίας του πανεπιστημίου. Θα ήμασταν αφελείς αν δεν τοποθετούσαμε την εκκένωση της ΣΘΕ σε ένα σχήμα-σειρά εκκενώσεων και επιθέσεων στον αγωνιζόμενο κόσμο τόσο εντός όσο και εκτός των πανεπιστημίων, με βασικότερο επίδικο από πλευράς της εξουσίας την εκδικητική επιβολή μιας βεβιασμένης «κανονικότητας» εντός των σχολών, μια βδομάδα, μάλιστα, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν μπόρεσαν, άλλωστε, να εμποδίσουν τις καταλήψεις από το να ξεπηδήξουν και να ριζώσουν πανελλαδικά, δεν μπόρεσαν να καταπνίξουν τις φωνές μας, να περιορίσουν την αγανάκτηση μας ή να «μετριάσουν» την δράση μας.

Το αφήγημα περί «ασφάλειας και πρόσβασης στην ακαδημαϊκή γνώση», με το οποίο το κράτος μεθοδεύει την εντατικοποίηση των σπουδών και των ζωών μας είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Την ίδια στιγμή μεθοδεύονται οι κόφτες και οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση, τα δημόσια πανεπιστήμια ερειπώνονται, η γνώση γίνεται εμπόρευμα, οι σπουδές «παζάρι» προσόντων, κι όλα αυτά τα επιβάλλουν με καταστολή και συλλήψεις σε καθημερινή βάση. Για χάρη της κερδοφορία τους, η παρακολούθηση μιας διάλεξης μπορεί να μας βρει μέσα σε απαρχαιωμένα ασανσέρ, πεσμένους από τα παράθυρα της νομικής ή πνιγμένους στα χημικά σε κάποια αίθουσα της ΣΘΕ...

Σήμερα που το μόνο μέλημα του κράτους και των μπάτσων είναι να τρομοκρατούν και να επιτίθενται στον αγωνιζόμενο κόσμο, σήμερα χτίζουμε νέες αντιστάσεις και υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο τα κεκτημένα αγώνων μας απέναντι στον κόσμο της εκμετάλλευσης, του ανταγωνισμού, της εμπορευματοποίησης και της καταστολής. Γιατί δεν θα σταματήσουμε να οραματιζόμαστε. Γιατί στο δικαστήριο δικάζονται οι ιδέες μας, πολλές παραπάνω από 49, και δεν θα κάνουμε ησυχία!

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ★

Στις 16/03/2024 έπειτα από εισβολή των μπάτσων στο ΑΠΘ, συλλαμβάνονται 49 άτομα στη Σχολή Θετικών Επιστημών, η οποία τελούσε υπό κατάληψη ήδη δύο μηνών και αποτελούσε κέντρο αγώνα με κεντρικό γνώμονα το νομοσχέδιο Πιερρακάκη το οποίο προέβλεπε την ίδρυση μη κρατικών/ ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η κατάληψη της ΣΘΕ ήταν μια κατάληψη που φιλοξένησε έναν πολύμορφο αγώνα μηνών, αφορμώμενη από ένα κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όπως το κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Αγώνα ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, αγώνα ενάντια στη σφαγή της Παλαιστίνης και την ανάδειξη της "χέρι-χέρι" συνεργασίας του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ με το ελληνικό πανεπιστήμιο, αγώνα υπεράσπισης του ασύλου και τον κατειλημμένων χώρων, αγώνα ενάντια στους ταξικούς φραγμούς που όλο ένα και εντείνονται .

Οι κατηγορίες που τους προσάπτουν είναι η σοβαρή διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας (δίμηνη κατάληψη κατά συναυτουργία) και η απείθεια. Ο κρατικός μηχανισμός σε μια ακόμη επίδειξη δύναμης ποινικοποιεί τους αγώνες που λαμβάνουν χώρα ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει. Καταστέλλει κάθε μορφή εναντίωσης σε αυτό το άθλιο σύστημα ,εκκενώνει ό,τι γεννά συνειδήσεις, φυλακίζει ό,τι δεν το βολεύει και δολοφονεί ό,τι τρέχει να ξεφύγει από την βαρβαρότητα του πολέμου. Το κράτος σε αγαστή συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές θέλουν να δικάσουν στο πρόσωπο των 49 ένα ολόκληρο κίνημα μηνών, εντείνοντας το αφήγημα των μειονοτήτων που καπηλεύονται το ρόλο του δημόσιου πανεπιστημίου. Ένα κίνημα που έχοντας ως αφετηρία το νόμο Πιερρακάκη και όλους του εκάστοτε αντιεκπαιδευτικούς νόμους, όπως και του νόμου Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη που ψηφίστηκε το 2021, κατάφερε να συσπειρώσει τον κόσμο αλλά και να θυμίσει ότι ο αγώνας ενάντια στην απαξίωση των ζώων μας είναι διαχρονικός.

Στις 27/05/2025 στεκόμαστε αλληλέγγυα στα συλληφθέντα της εκκένωσης της ΣΘΕ όντας κομμάτι και εμείς αυτού του αγώνα.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 09:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ, ΡΑΣΠΡΑΒΑ, ΑΚΝ

Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνίστ(ρι)ων

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΕΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ | 27/05 09.00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ

Ζούμε σε μια περίοδο έντονης κρατικής καταστολής, με την επίθεση που εξαπολύει η κυριαρχία προς την κοινωνική βάση και ιδιαίτερα τη μερίδα αυτής που αγωνίζεται ενάντια στα πλάνα της να είναι ολομέτωπη και βάρβαρη. Από τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που ως στόχο έχουν τον κατακερματισμό της πραγματικά δωρεάν και δημόσιας παιδείας, τους αντεργατικούς νόμους, τις μεταβολές στο ΕΣΥ και τη γενικότερη ακρίβεια, στην βίαιη καταστολή κάθε φωνής αντίθεσης με συλλήψεις αγωνιστ(ρι)ών, τις εκκενώσεις καταλήψεων και τη συνολικότερη αστυνομοκρατία που επιχείρει η εξουσία να επιβάλλει.

Ήδη το τελευταίο και μόνο διάστημα κράτος, πρυτανικές αρχές και μπατσοι έχουν εξαπολύσει μια συντονισμένη επίθεση αποστείρωσης απέναντι στον αγωνιζόμενο κόσμο, με αλλεπάλληλες εκκενώσεις καταλήψεων και στεκιών, το ΑΚΝ, το Μηχανουργείο στην Αθήνα και το στέκι Φυσικού στο ΑΠΘ. Ταυτόχρονα, η κρατική τρομοκρατία εντείνεται μέσα από τις ανυπόστατες κατηγορίες και τις βίαιες εισβολές σε σπίτια αγωνιστών, όπως στην περίπτωση της παρέμβασης στη "Μέρα Καριέρας" της ΔΑΠ ή της στοχοποίησης του διδακτορικού ερευνητή στο ΕΜΠ . Με βαριές κατηγορίες, απειλές προφυλάκισης και αποκλεισμού από τις σχολές, επιχειρείται η ποινικοποίηση κάθε μορφής συλλογικής έκφρασης που στέκεται απέναντι στις επιταγές του κεφαλαίου και της κρατικής "αναβάθμισης" των ΑΕΙ. Και σαφώς δεν μπορούμε να βγάζουμε εκτός εξίσωσης την πρόσφατη Σύνοδο των Πρυτάνεων που αποτέλεσε την επιτομή της επιθετικής μεθόδευσης της πλήρους αναδιάρθρωσης των ΑΕΙ, καθιστώντας σαφή τον σχεδιασμό για αυταρχικό έλεγχο τόσο με πειθαρχικά και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών όσο και με περαιτέρω κατασταλτικά μέτρα και επιχειρηματοποίηση των ιδρυμάτων.

Για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, τα τελευταία χρόνια μια σωρεία νομοσχεδίων που αφορούν την παιδεία έχουν κατατεθεί και ψηφιστεί, με σημαντικότερα από αυτά να είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη 4777, που φέρνει μεταξύ άλλων μπάτσους στις σχολές, πειθαρχικά και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, κάμερες παρακολούθησης εντός του κάμπους και αναβαθμίζει το επίπεδο δυσκολίας εισαγωγής σε κάποια σχολή, και ο προσφάτως ψηφισμένος νόμος-σχέδιο του Πιερρακάκη για την ίδρυση Μη Κρατικών Πανεπιστημίων, όπως αυτός ορίζει, που στην ουσία πρόκειται για την ίδρυση Ιδιωτικών ιδρυμάτων. Τα νέα αυτά νομοσχέδια, ως απώτερο στόχο έχουν την πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας και της γνώσης εν γένει, την υποβάθμιση των δημοσίων Πανεπιστημίων και φυσικά την άριστη εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου στις πλάτες της κοινωνικής βάσης η οποία μοχθεί για να καταφέρει να επιβιώσει, εντείνοντας τους ήδη υπάρχοντες ταξικούς φραγμούς, κάνοντας τη γνώση πλεονέκτημα των λίγων και εκλεκτών και αναιρώντας τη φύση του δικαιώματος που αυτή έχει για όλη την κοινωνία.

Εξάλλου, ακόμη και τώρα, που οι προαναφερθέντες νόμοι δεν έχουν εφαρμοστεί στην ολότητα τους, δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, καθώς ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες οι λογική κόστους και οφέλους έχουν επιχειρηματοποιήσει την εκπαίδευση, τόσο σε τριτοβάθμιο επίπεδο με πολλαπλούς τρόπους όπως π.χ. με την ανάθεση εργολαβιών για τη φοιτητική μέριμνα, τον αποκλεισμό χιλιάδων σπουδαστών/τριών από τις φοιτητικές εστίες κ.α αλλά και σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, όπως λ.χ. με τα εντατικά φροντιστήρια μαθημάτων εκτός σχολικών ωραρίων.

Απέναντι στα πλάνα της εξουσίας ωστόσο, βρίσκεται πάντα ο αγωνιζόμενος κόσμος που αντιτίθεται στην εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής και στα σχέδια της κυριαρχίας που προσπαθούν να κινηθούν σε αυτήν την κατάσταση. Η δύναμη της ανατροπής κάθε νόμου και κάθε εξουσίας βρίσκεται στα χέρια του κόσμου του αγώνα γενικά, και των φοιτητ(ρι)ών ειδικά, που με οργάνωση στη βάση, γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, πορείες και συγκρούσεις αντιπαλεύουν κόντρα στην κρατική απειλή. Ο περσινός αγώνας ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων άλλωστε αυτό ακριβώς απέδειξε, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο απαντήθηκε από το κράτος με τον βαθμό της καταστολής που επιχείρησε να τον πλήξει.

Την περασμένη άνοιξη, κατά τη διάρκεια δημόσια καλεσμένων δράσεων επανοικειοποίησης του κάμπους από τον Σ.Φ. Φυσικού, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις κάθε λογής εισέβαλλαν στο άσυλο, καταστέλλοντας με μανία τον συγκεντρωμένο κόσμο, εκκενώνοντας την κατάληψη της ΣΘΕ και συλλαμβάνοντας 49 αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/τριες, αποδίδοντας τους τις κατηγορίες της απείθειας και της σοβαρής διατάραξης της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας. Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει οριστεί για την Τρίτη 27/05 στις 9:00, στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Η καταπάτηση του ασύλου από τα ένστολα τσιράκια της ΕΛΑΣ, η μαζική σύλληψη του συγκεντρωμένου κόσμου και η εκκένωση της κατάληψης της ΣΘΕ, δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο παρά την μεθοδευμένη κίνηση της εξουσίας που θέλει να φιμώσει κάθε φωνή αντίστασης και να ισοπεδώσει το ηθικό των αγωνιστριών, για να επιβάλλει ανενόχλητη τα σκοταδιστικά της πλάνα.

Η συνεχόμενη αστυνόμευση κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής, η τρομοκράτηση των αγωνιστών, οι σκευωρίες και συνολικά η ποινικοποίηση κάθε όψης της κοινωνικής ζωής όπως οι πρόσφατες επιθέσεις στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι πειθαρχικές διώξεις σε εκπαιδευτικούς συμπληρώνουν άριστα το παζλ της δυστοπίας που βιώνουμε σε καθημερινή βάση, επιβάλλοντας σταδιακά τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Το κράτος ιεραρχεί ψηλά στην πολιτική του ατζέντα την πλήρη καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης ενάντια στα πλάνα του, τα οποία επιφυλάσσουν μια κοινωνία ανελεύθερη, αποστειρωμένη και απαλλαγμένη από οποιαδήποτε συλλογική και πολιτική ζύμωση.

Οφείλουμε να μην το αφήσουμε να περάσει. Να προτάξουμε την αλληλεγγύη, να οργανωθούμε στη βάση, δημιουργώντας εστίες αγώνα σε κάθε σχολη, να ανοίξουμε στέκια και καταλήψεις και και να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια σε κράτος, καπιταλισμό και πρυτανικές αρχές που θυσιάζουν τις ζωές μας στον βωμό του κέρδους. Να υψώσουμε τις ταξικές μας αντιστάσεις ενάντια σε κάθε λογής εξουσία που επιβάλλει τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Να περάσουμε στην αντεπίθεση για την κατάλυση του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος, για μια κοινωνία αταξική και δίκαιη, για την Αναρχία.

ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΠΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ

10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere

Στις 27 Μαϊου είναι δίκη των 49 συλληφθέντων από την εκκένωση της κατειλημμένης σχολής θετικών επιστημών του ΑΠΘ στις 16/3/2024. Τα συλληφθέντα κατηγορούνται από την εισαγγελική αρχή για την διατάραξη της λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας για όλη την διάρκεια της δίμηνης κατάληψης κατά την περίοδο του φοιτητικού κινήματος ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Στην περίοδο των φοιτητικών κινητοποιήσεων η συμμετοχή όλο και περισσότερων φοιτητ(ρι)ών άλλα και εργαζομένων και μη ήταν ραγδαία. Η κυβέρνηση προσπαθούσε να καταστείλει το κύμα καταλήψεων από την αρχή είτε μέσω προβοκάτσιας και νοθείας των εκλογών από την φοιτητική νεολαία της ΝΔ όσο και με εκκενώσεις σχολών και πειθαρχικά. Όμως ο αγώνας για την ανατροπή του νομοσχεδίου συνεχίστηκε και μετά την ψήφιση του. Μπορεί τότε μερικές σχόλες να είχαν αποδυναμωθεί, άλλα υπήρχαν σχόλες που δεν σταμάτησαν τις καταλήψεις, μια από τις οποίες ήταν και η ΣΘΕ. Η εκκένωση της κατειλημμένης ΣΘΕ δεν ήταν μια τυχαία κίνηση του κρατικού μηχανισμού, καθώς είχε σκοπό να χτυπήσει μια σχολή με σημαντικό πολίτικο υπόβαθρο σε μια περίοδο κόπωσης άλλα και αναδιαμόρφωσης του φοιτητικού κινήματος. Ταυτόχρονα είναι αρκετά τραγελαφικό το γεγονός ότι αυτή η "μεγάλη" αστυνομική επιχείρηση (συμμετείχαν διάφορες δυνάμεις της ελληνικής αστυνομίας : ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΜΑΤ και η αντιτρομοκρατική) έγινε το τριήμερο των αποκριών που αρκετός αλληλέγγυος κόσμος δεν ήταν στην πόλη. Κατά την διάρκεια της εκκένωσης και κατ' επέκταση στην σύλληψη 49 ατόμων και κράτηση τους για 48 ώρες στην ΓΑΔΘ, η στάση των μπάτσων ήταν να τραμπουκίζουν και να στερούν από τα συλληφθέντα βασικά δικαιώματα, όπως η επικοινωνία και η πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης. Η βαρβαρότητα των άρχων σε όσα άτομα αγωνίζονται δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, το κράτος επιδιώκει να τρομοκρατεί και να εκδικείται όσα προσπαθούν να αλλάξουν αυτό το μίζερο και σαπισμένο σύστημα, στο οποίο μεγαλώνουμε και εργαζόμαστε. Έτσι οι κατασταλτικές κινήσεις δεν είναι καθόλου τυχαίες, άλλα μεθοδευμένες σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αδρανοποίησης τω φοιτητών και αποστείρωσης των πανεπιστημιακών χώρων. Επομένως στις 26/11 δεν θα δικαστούν μόνο τα συγκεκριμένα 49 άτομα άλλα όλοι οι φοιτητικοί αγώνες που έγιναν το '24 άλλα και παλαιότερα. Τα κινήματα δεν δικάζονται και δεν αποτυπώνονται σε πρόσωπα. Το κράτος προσπαθεί να μας στερήσει το δικαίωμα να αντιδράσουμε απέναντι στην ταξική αδικία και στην βια που βιώνουμε καθημερινά.

Γενικότερα, τελευταίο καιρό έχουμε δει μια σειρά από κατασταλτικά χτυπήματα από την μεριά του κρατικού μηχανισμού. Πιο συγκεκριμένα μέσα σ' αυτό το διάστημα έχουν γίνει κινήσεις τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος από τις πρυτανικές αρχές σε τέλεια συνεργασία με τους μπάτσους και κάθε λογής ρουφιάνους (εκκενώσεις καταλήψεων σχολών, ξύλο, χημικά εντός κι εκτός κτηρίων, κλείδωμα σχολών, διαγραφές, ηλεκτρονικά μαθήματα σε περίοδο καταλήψεων). Επίσης, έχουν εκκενωθεί κατειλημμένοι χώροι (Αυτόνομο Στέκι Φυσικού, Αυτόνομο Κυλικείο Νομικής Αυτοσχεδιαζόμενο κυλικείο στο ΕΜΠ) εντός πανεπιστημιακών campus και αρκετοί ακόμα μέσα στον αστικό ιστό (Ρασπάβα, Ευαγγελισμός,Εξωστρεφής).

Ο σκοπός όλων αυτών των κινήσεων είναι η απαγόρευση της δημιουργίας εστιών αγώνα είτε εκτός είτε εντός του πανεπιστημίου. Ειδικότερα, ξεκινώντας από το πανεπιστήμιο, όπου δρούμε καθημερινά, παρατηρούμε μια όλο και αυξανόμενη υπονόμευση του δημοσίου και ανοιχτού χαρακτήρα του. Αυτό γίνεται εμφανές με την αυξανόμενη υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων που αντί να καλυφθούν οι πάγιες ανάγκες τους για τεχνικό και διδακτικό προσωπικό, υποδομές και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, κατασπαταλώνται χρήματα σε κάμερες ασφαλείας, τουρνικέ και ερευνητικά προγράμματα για βελτίωση του εξοπλισμού στο στρατό (funds από το Ισραήλ) και την αστυνομία. Ακόμα, με την παρουσία των μπάτσων σε οποιαδήποτε εκδήλωση ή διαμαρτυρία είναι έξω από τα πλαίσια του ακαδημαϊκού πλαισίου (π.χ. παρέμβαση στην παλιά φιλοσοφική για υποδομές από εστιακούς, μπαρ οικονομικής ενίσχυσης αυτόνομων σχημάτων κ.α.) δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για έναν ελεύθερο χώρο ανταλλαγής ιδεών και γνώσης, αλλά για ένα πλήρως ελεγχόμενο μέρος. Στο ίδιο μήκος κύματος θα μπορούσαμε να πούμε πως το κράτος κινείται και στις γειτονιές. Εκκενωμένα κτίρια ρημάζουν χωρίς τον κόσμο που τα φρόντιζε και τα άνοιγε στον κόσμο τις γειτονιάς, πλατείες και πάρκα με όλο και λιγότερο πράσινο, όλο και λιγότερο προσιτά, με όλο και περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας

Όμως, γιατί το κράτος κυνηγάει με τόση μανία τους φοιτητικούς αγώνες και πιο συγκεκριμένα το μέσο της κατάληψης; Μέσα από τη διαδικασία της κατάληψης βρίσκουμε το χώρο και το χρόνο ν' αλληλεπιδράσουμε με τους δικούς μας όρους. Μαθαίνουμε να δρούμε με πιο συλλογικό τρόπο, να παίρνουμε αποφάσεις εμείς τα ίδια για αυτά που θέλουμε να κάνουμε κι όχι κάποιος εκπρόσωπος "συλλόγου" αντί για μας, να στεκόμαστε αλληλέγγυα το ένα στο άλλο, να βρίσκουμε τρόπους ν' αντιστεκόμαστε στο σύστημα του κέρδους, της εκμετάλλευσης και του ατομικού δρόμου μέσα και έξω από τη σχολή. Ακόμα, μέσα στις καταλήψεις προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα έξω από τη λογική του εμπορεύματος, όπου δεν έχει τίποτα αντίτιμο αλλά θα προσφέρει ο καθένας ό,τι θέλει. Έτσι θα διακινούνται ελεύθερα ιδέες, γνώσεις και οποιουδήποτε είδους ανησυχίες. Κι αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που επιμένουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το μέσο αγώνα, ψάχνοντας ταυτόχρονα κι άλλες πρακτικές που θα το εμπλουτίσουν. Εμείς, λοιπόν, στεκόμαστε δίπλα σε όσες δομές αγώνα και σε όσα άτομα προσπαθούν να δημιουργήσουν ρωγμές αντίστασης στον ζόφο της καθημερινότητας.

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΚΤΗΡΙΑ

10-100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΣΤΕΚΙΑ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 27/5 9:00

ΜΠΟΥ (ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ)

πηγή : email που λάβαμε στις 26 Μαΐου 11h

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ

Στις 16/03/2024, σαν έτοιμη από καιρό, η αστυνομία εκκενώνει την κατάληψη του Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, συλλαμβάνοντας 49 άτομα. Μία κατάληψη διάρκειας σχεδόν δύο μηνών, η οποία αποτέλεσε δυναμικό κομμάτι του κινήματος που ξέσπασε σχεδόν σε όλη τη χώρα, με αιχμή την εναντίωση στην ψήφιση του νόμου περί ίδρυσης μη κρατικών/ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τη σκυτάλη για τη συνέχιση της δίωξης αναλαμβάνουν όλα τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα του κράτους. Η κοσμητόρισσα εκτελεί χρέη καταδώτη, οι πένες των μπάτσων στα αιματοβαμμένα γραφεία τους πιάνουν φωτιά και συντάσσουν τη δικογραφία μέχρι και πριν τρεις βδομάδες, αγχωμένοι να προλάβουν τη μέρα της δίκης, για να διανθίσουν το κατηγορητήριο με "κατηγορίες" που θα ήλπιζαν ότι θα ακούγονταν σε ένα δικαστήριο ως πειστήρια της "παρανομίας'.

Τα γεγονότα εκείνου του διαστήματος, το κίνημα που βρήκε παλμό, οι πράξεις αντίστασης και η αυτοπεποίθηση που έδωσαν στην κοινωνική βάση, έχουν καταγραφεί στη συλλογική μνήμη. Διαδέχθηκαν προηγούμενους κύκλους αγώνων και με τη σειρά τους θα παραχωρήσουν την παρακαταθήκη τους και τη θέση τους στα επόμενα κινήματα που αναπόφευκτα θα ξεσπούν όσο υπάρχει ταξική καταπίεση. Εν ολίγοις, από τη μεριά του, το κράτος ευελπιστεί ότι η κυρίαρχη ιδεολογία και η ανεμπόδιστη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων θα διασφαλιστεί με την ολοένα μεγαλύτερη εμπλοκή της αστυνομίας στη ρύθμιση κάθε πτυχής της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, με ποινικοποίηση των πολιτικών αγώνων και με δεκάδες συλλήψεις.

Τα κινήματα, ωστοσο, διαχρονικά ανθίζουν σε πείσμα αυτών των συνθηκών. Το περσινό φοιτητικό κίνημα με την αλληλεγγύη μερίδας της κοινωνίας, κατάφερε να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην επελαύνουσα εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Κόντρα στην αποστείρωση του πανεπιστημίου από πολιτικές δράσεις, κόντρα στην ιδιώτευση και την εξατομίκευση που γεννά η εντατικοποίηση των σπουδών σε συνδυασμό με το υπέρογκο κόστος ζωής, δημιουργήθηκαν εστίες αγώνα, που διεκδίκησαν το χώρο τους και προέταξαν την συλλογικοποίηση και την αντίσταση, όξυναν τις αντιθέσεις του πανεπιστημίου του κεφαλαίου και κατέδειξαν τον αντιδραστικό του ρόλο.

Παράλληλα, όπως και στην όξυνση κάθε κινήματος, αναδείχθηκε ένα αγωνιστικό υποκείμενο με τα εργαλεία των περασμένων κινημάτων, σφυρηλατημένο ταυτόχρονα στις σύγχρονες καταπιεστικές συνθήκες, οι οποίες είναι ομόρριζες με τις προϋπάρχουσες. Μέσα από τις γραμμές αυτού του κοινωνικού πεδίου, εκφράστηκαν, επηρεάστηκαν, συμμετείχαν και επηρέασαν άτομα που διέκριναν μια προοπτική αντίστασης απέναντι στην υποτίμηση της ίδιας τους της ζωής. Έτσι, ξεπεράστηκαν οι παραδοσιακές μορφές συνδικαλισμού, οι αυτοαναφορικές επιβεβαιώσεις και προέκυψε ένα κίνημα με κατεύθυνση ταξικής διεκδίκησης με όποια προβλήματα και εμπόδια συναντά ένα κίνημα. Εντός πανεπιστημίου, διαχρονικά αναπτύσσονταν ανατρεπτικές, αντικαπιταλιστικές και αντικρατικές ιδέες, εφορμούσαν κινήματα, εκκινούσαν συγκρούσεις, και ρίζωναν μέσα του σχέσεις ανταγωνιστικές του κράτους και του κεφαλαίου.

Καταργώντας σταδιακά το παράδειγμα της μεταπολίτευσης, το κράτος επιχειρεί να εκριζώσει αυτό που θεωρεί ως πηγή των ριζοσπαστικών ιδεών, την ίδια την εδαφικοποίηση των πολιτικών αγώνων εντός του πανεπιστημίου, εκκενώνοντας καταλήψεις, ποινικοποιώντας του φοιτητικούς συλλόγους, καταργώντας το άσυλο και διαχέοντας το κυρίαρχο αφήγημα περί επιχειρηματικότητας, κέρδους, νόμου και τάξης.

Το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αυτην την πολιτική με μια κλιμακώμενη εντάση και με ιδιαίτερο μένος. Στις 22/04/2025 η ΕΛΑΣ προχωρησε σε έφοδο και εκκένωση του κατειλημμενου στεκιού του Φυσικού στη Θεσσαλονίκη με τις ευλογίες της Πρυτανείας ως γνωστό τσιράκι του Υπουργειου Προστασιας του Πολίτη, επιχείρηση που επανέλαβε στις 30/04 μια ώρα μετά την επανακατάληψη του στεκιού γκρεμιζοντας μάλιστα και την πρόσοψη του.Υπό το μανδύα του νόμου και της τάξης εκκενώθηκε στις 13/05 το Αυτοδιαχειριζομενο Κυλικείο της Νομικής στην Αθήνα ενώ συνελλήφθησαν 7 συντροφοι για παρέμβαση σε εκδηλωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στους οποιους απαγγέλθηκαν βαριές κατηγοριες και αυστηρα περιοριστικα μέτρα.Στον ίδιο άξονα κινήθηκε και η επιχείρηση τα ξημερωματα του Σαββάτου 24/05 στο ΕΜΠ, οπου ο Πρύτανης, η εργολαβία και η ΕΛΑΣ εκκένωσαν τα καμαρινια του Μηχανουργείου επιβάλλοντας το γνωστό λοκ άουτ στο συγκρότημα. Το κράτος διεξάγει μία ακόμα επιχείρηση ισοπέδωσης των πολιτικών ελευθεριών εντός του πανεπιστημίου, με φόντο την πλήρη εναρμόνηση του τελευταίου με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Η αύξηση της έντασης της καταστολής χτυπάει τους αγωνιζόμενους στα πανεπιστήμια και έχει ως στόχο να δικαιολογήσει την εφαρμογή ταξικών μέτρων για την εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, το κράτος προσπαθεί να περάσει τις πτυχές του νόμου 4777 που δεν είχαν υλοποιηθεί, δηλαδή τις διαγραφές φοιτητ(ρι)ών στα ν+ν/2 έτη, την ελεγχόμενη είσοδο, την ίδρυση πειθαρχικών συμβουλίων. Τα τελευταία θα έχουν την αρμοδιότητα της εφαρμογής ποινών αναστολής ή και παύσης φοίτησης σε φοιτητές/ριες που συλλαμβάνονται για την αγωνιστική τους δράσης στο πανεπιστήμιο, αλλά και θα είναι υπεύθυνα για την ευθυγράμμιση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τις επιταγές του κεφαλαίου. Βλέπουμε ότι σε έναν χώρο που διαχρονικά ευδοκιμούσαν ταξικά-αγωνιστικά-ριζοσπαστικά-αντικαπιταλιστικά κινήματα, το κράτος προσπαθεί να επιβάλλει πλήρη πολιτική αποστείρωση, με τη διάλυση πολιτικών χώρων και καταλήψεων, συλλήψεις, ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής πολιτικοποίησης και ακόμα και των φοιτητικών συλλόγων. Πέρα από

την μετατροπή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ένα προνόμιο για λίγους και της εξ ολοκλήρου λειτουργίας για χάρη του κεφαλαίου, το κράτος προσπαθεί να ξεμπερδέψει με τη γεννεσιουργό αιτία πολλών εξεγέρσεων και αντιστάσεων.

Καθήκον του προλεταριάτου είναι η υπεράσπιση τόσο των πολιτικών αγώνων, όσο και των δομών οργάνωσης που έχουν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες (βλέπε άσυλο και φοιτητικοί σύλλογοι), τουλάχιστον όσον αφορά το πανεπιστήμιο. Φυσικά, η ίδια επίθεση με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά συντελείται χρόνια τώρα και στο υπόλοιπο κοινωνικό πεδίο, όπου χτυπιούνται καταλήψεις, πολιτικές δράσεις, πορείες και ποινικοποιείται ο εργατικός συνδικαλισμός, οι απεργίες και οι εργατικές κινητοποιήσεις.

Συγκεκριμένα για τις καταλήψεις τόσο εντός όσο και εκτός των σχολών η καταστολή οργιάζει. Η εκκένωση της κατάληψης του Ευαγγελισμου στο Ηράκλειο Κρήτης στις 22/04 ( ο οποίος έχει ανακαταληφθεί), η εκκένωση των καταλήψεων Ρασπραβα και Εξωστρεφή στα Εξάρχεια τον τελευταίο μήνα ( με την επαναστρατοπέδευση μπάτσων στο Λόφο του Στρέφη) αλλά ταυτόχρονα και οι εξοντωτικές ποινές που έχουν επιβληθεί σε καταληψίες τόσο στο Κουκάκι στην Αθήνα όσο και στην κατάληψη χώρου στο Χημικό ΑΠΘ το 2022 ( μετά την εκκένωση του Στεκιού στο Βιολογικό)

καταδεικνύουν την πολιτική ατζέντα της επίθεσης στον κόσμο του αγώνα. Δεν ξεχνάμε φυσικά την ανεκδιήγητη πρωτόδικη καταδίκη των 16 συντρόφων για την κατάληψη της Πρυτανειας του ΑΠΘ κατά την διάρκεια του φοιτητικού κινήματος του 2021 ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τον νόμο 4777 που ανοίγει ακριβώς τον δρόμο της ποινικοποίησης των φοιτητικών αγώνων.

Στην περίπτωση της μαζικής δίωξης της υπόθεσης των 49, μπορεί κανείς να εντοπίσει διάφορους συμβολισμούς, καθώς και την έκδηλη εκδικητικότητα του κράτους εναντίον των κινημάτων που θεωρεί επικίνδυνα και ριζοσπαστικά. Ωστόσο, πέρα από τις διαπιστώσεις, οφείλουμε να σταθούμε με αμέριστη αλληλεγγύη δίπλα στα συλληφθέντα άτομα και να παρέχουμε την πλήρη υποστήριξή μας, καθώς από εκεί θα εξαρτηθεί η διατήρηση της ίδιας της συλλογικής μνήμης και η πολιτική, ηθική και υλική υπεράσπιση των ίδιων των κινημάτων (παρελθοντικών και επερχόμενων).

Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Τρίτη 27/05, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης 9:00

ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΔΕ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Αλληλεγγύη στα 49 Συλληφθέντα άτομα της ΣΘΕ

Οι φοιτητικοί αγώνες δεν ποινικοποιούνται

Στις 16 Μαρτίου 2024, στα πλαίσια ενός μαζικού πανελλαδικού φοιτητικού κινήματος, που είχε δημιουργηθεί με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, το Κράτος, από κοινού με τις πανεπιστημιακές αρχές, επιλέγει να στείλει τους μπάτσους να εισβάλλουν στο κτίριο της ΣΘΕ, για να καταστείλουν μια δράση επανοικειοποίησης που πραγματοποιούταν εκείνη την ημέρα, καλεσμένη από τον Σύλλογο Φοιτητών Φυσικού.

Η επέμβαση αυτή της αστυνομίας είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη 49 φοιτητών και φοιτητριών (μεταξύ των οποίων και μέλος της συλλογικότητάς μας), ενώ τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σοβαρή διατάραξη της ομαλής λειτουργίας δημόσιου κτιρίου, για τους 2 μήνες κατά τους οποίους το κτίριο βρισκόταν υπό κατάληψη, καθώς και για απείθια.

Είναι οφθαλμοφανές ότι η συγκεκριμένη κίνηση είχε σκοπό να στοχοποιήσει ολόκληρο τον αγώνα που δινόταν από τις τεράστιες μάζες των φοιτητών/ριών. Αποτελεί πραγματικότητα αυτό που λένε και οι ίδιοι/ες οι φοιτήτ(ρι)ες, ότι δηλαδή στα πρόσωπα των 49 δικάζονται όλοι και όλες που συμμετείχαν στις συλλογικές διαδικασίες, που τάχθηκαν υπέρ των καταλήψεων και διαδήλωναν στον δρόμο δυναμικά. Άλλωστε, εκατοντάδες σχολές βρίσκονταν σε κατάληψη διαρκείας και οι διαδηλώσεις που πραγματοποιούνταν εκείνο το διάστημα απαριθμούσαν χιλιάδες κόσμου, που διεκδικούσαν το αυτονόητο, το να παραμείνει ο χαρακτήρας της εκπαίδευσης δημόσιος ώστε να είναι προσβάσιμη σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας.

Αγωνίζονταν δηλαδη για να μην γίνει η εκπαίδευση ακόμα ένα πεδίο κερδοφορίας των αφεντικών και να μην χρειάζεται οι φοιτήτ(ρι)ες να πληρώνουν δίδακτρα, συγγράματα και τις υπόλοιπες φοιτητικές παροχές (πχ. φοιτητική εστία). Απ' ό,τι φαίνεται όμως, το πανεπιστήμιο που ονειρεύονται οι πρυτάνεις και τα κράτη είναι ένα πανεπιστήμιο προσαρμοσμένο εξ' ολοκλήρου στις ανάγκες της αγοράς και όχι στις ανάγκες της πλειοψηφίας, δηλαδή της κοινωνικής βάσης. Αυτό είναι φανερό, άλλωστε, αν εξετάσει κανείς τον τομέα της Έρευνας στα πανεπιστήμια, ο οποίος εξυπηρετεί είτε τις ανάγκες μεγάλων εταιριών, οι οποίες αποτελούν και χρηματοδότες των ερευνών αυτών, είτε στρατιωτικούς σκοπούς (πχ αντιμετώπιση εσωτερικού/εξωτερικού «εχθρού», παραγωγή ακόμα πιο αποτελεσματικών/δολοφονικών οπλικών συστημάτων κλπ).

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα η καταστολή στους/ις αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/ριες έχει αναβαθμιστεί. Οι μπάτσοι μπαινοβγαίνουν συνεχώς στο campus (η τελευταία εισβολή πραγματοποιήθηκε στην ΣΘΕ με αφορμή την επανακατάληψη του Στεκιού Φυσικού) και προσπαθούν να στοχοποιήσουν όσους και όσες αγωνίζονται. Οι εκκενώσεις στεκιών διαδέχονται η μία την άλλη με τελευταία αυτή του Στεκιού Φυσικού.

Ας μην ξεχνάμε επίσης τα τελευταία γεγονότα στο ΕΚΠΑ, τόσο με το παράδειγμα του κυλικείου όπου "φοιτητής" - που εν τέλει αποδείχθηκε διδακτορικός ερευνητής- δήθεν χτύπησε "εργαζόμενη", η οποία τύχαινε να είναι η ιδιοκτήτρια του κυλικείου, που τελείως απρόκλητα επιτέθηκε πρώτη, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται από βίντεο που είδαν το φως της δημοσιότητας, όσο και το παράδειγμα της επίθεσης στην εκδήλωση της ΔΑΠ στην Νομική. Και για τα δύο περιστατικά συνελήφθησαν φοιτητ(ρι)ες με βαριές κατηγορίες.

Για τα γεγονότα στην Νομική χρειάζεται μια ειδική αναφορά, διότι τα φερέφωνα των ΜΜΕ παρουσιάζουν τους φοιτητές και τις φοιτήτριες ως εγκληματίες (όπως έκαναν και με το παράδειγμα του κυλικείου), υπηρετόντας πιστά το σχέδιο εξόντωσης και απονομιμοποίησης οποιασδήποτε πολιτικής/πολιτιστικής δράσης που ξεφεύγει από τα ακαδημαϊκά πλαίσια. Θα αναφέρουμε μονάχα ορισμένα παραδείγματα από τα αμέτρητα που υπάρχουν: Ο πρύτανης του ΕΜΠ αποκαλεί φοιτήτριες "escorts". Ο πρύτανης του ΑΠΘ εμπλέκεται σε οικονομικά σκάνδαλα όπου ο ίδιος και η οικογένεια του αποκόμιζαν έσοδα από δημόσιο χρήμα εκμεταλλευόμενος την θέση του. Ο πρύτανης του ΠΑΔΑ κατηγορείται επίσης για διαφθορά από τους ίδιους τους καθηγητές του πανεπιστημίου.

Αν ανατρέξουμε και σε παλαιότερα γεγονότα, μπορούμε να θυμηθούμε τον πρύτανη του Παντείου που καταδικάστηκε για υπεξαίρεση εκατομμυρίων προς ιδίον όφελος Και εξέτησε ελάχιστη ποινή πριν απαλλαγεί με προεδρικό διάταγμα, την ίδια στιγμή που αναρχικοί αγωνιστές φυλακίζονται για μισό αποτύπωμα σε σακούλα (Ν. Ρωμανός) και για φωτογραφίες από πολιτικά κείμενα (Α. Φλώρος). Και αυτή η λίστα δεν έχει τελειωμό. Όσον αφορά την ΔΑΠ και το τι αυτή πρεσβεύει - πέρα από την πλήρη της συμφωνία με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που θέλει να επιβάλει η Κυβέρνηση- θα αναφέρουμε μονάχα πως στην εκδήλωση της Νομικής υπήρχαν μεταξύ άλλων «διακεκριμένες» προσωπικότητες όπως οι Γρίβας, Μάζης, Φίλης, οι οποίοι διαχέουν καθημερινά το φασιστικό τους δηλητήριο, μιλώντας ακόμα και για στενότερη συνεργασία της Ελλάδας με το κράτος του Ισραήλ που εδώ και πολλούς μήνες διαπράττει γενοκτονία στην Παλαιστίνη.

Επομένως δεν είναι αποδεκτό από κανέναν πρύτανη, κανένα μπάτσο, κανένα δικαστή, κανένα υπουργό και κανένα παπαγαλάκι να μιλάει για πανεπιστήμια ανομίας, για εγκληματικότητα, για τραμπουκισμούς κλπ, την ίδια στιγμή που μπροστά σε όλα αυτά κλείνουν τα μάτια τους και επιλέγουν να στοχοποιήσουν όποιον και όποια αγωνίζεται απέναντι σε αυτό τον ζόφο, την βρωμιά τους και την διαφθορά τους.

Όπως ειπώθηκε, ο μεγαλύτερος στόχος του κράτους είναι να φιμώσει οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης και να καταστείλει οποιαδήποτε πράξη αντίστασης που πάει κόντρα στα σχέδια τους. Πόσο δε μάλλον όταν αφορά τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ανέκαθεν αποτελούσαν ένα πολύ ενεργό κοινωνικό κομμάτι στα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα.

Ως Οριζόντια Κίνηση στηρίζουμε τους αγώνες των φοιτητών/ριων που απαιτούν καλύτερες συνθήκες σπουδών, που διεκδικούν ένα πανεπιστήμιο το οποίο βάζει τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης πάνω από τα κέρδη των εταιριών, ένα πανεπιστήμιο που δεν παράγει ερευνητικό έργο για τον στρατό, ένα πανεπιστήμιο που θα είναι προσβάσιμο από τον καθένα και την καθεμία και θα αποτελεί πραγματικό πεδίο αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας ολόκληρης της κοινωνίας.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΤΗΣ ΣΘΕ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ ΣΤΙΣ 09:00

Οριζόντια Κίνηση - Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Στις 16 Μαρτίου, οι δυνάμεις καταστολής εισβάλουν στην Σχολή Θετικών Επιστημών κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης δράσεων επανοικειοποίησης του campus από τον Φοιτητικό Σύλλογο Φυσικού. Με 49 συλλήψεις συμφοιτητ(ρι)ών μας προσπαθούν να σημάνουν το τέλος του δίμηνο φοιτητικού κινήματος, ενός κινήματος που στον πυρήνα του διεκδικούσε τη δημόσια δωρεάν παιδεία.

Τα αστικά δικαστήρια κατηγορούν τους συλληφθέντες για δίμηνη κατάληψη της σχολής, επιχειρείται δηλαδή να δικαστεί συνολικά η δράση του φοιτητικού κινήματος του 2024. Ένα κίνημα που σάρωσε τα πανεπιστήμια πανελλαδικά, έθεσε την πλειοψηφία των ιδρυμάτων υπό κατάληψη, αποτυπώθηκε σε πορείες χιλιάδων ανθρώπων εβδομαδιαία, ένα κίνημα που αμφισβήτησε στο βάθος της την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και προσπάθησε να στήσει αναχώματα στο βάθεμά της με την ψήφιση ενός νόμου που επιτρέπει για πρώτη φορά την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Αυτό το κίνημα δεν τελειώνει με την ψήφιση ενός νόμου και σίγουρα δεν τελειώνει με την εκδίκαση των αγωνιστ(ρι)ών που συμμετείχαν σε αυτό.

Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε όλο και περισσότερο την ένταση της ιδιωτικοποίησης της παιδείας, των ταξικών φραγμών στην πρόσβαση σε αυτήν, καθώς και την αύξηση της καταστολής που καλείται να περιφρουρήσει αυτήν την αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων. Η περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών είτε αυτή γίνεται με πειθαρχικές διώξεις συνδικαλιστών, με την κήρυξη απεργιών ως παράνομες, με την καταστολή πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων είτε και με την εκκένωση καταλήψεων και την σύλληψη φοιτητ(ρι)ών αποτελεί στόχευση του αστικού κράτους προκειμένου να φιμώσει κάθε φωνή που αντιστέκεται στα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζουν οι διαχειριστές του.

Εμείς κάνουμε ξεκάθαρο πως οι αγώνες για δημόσια δωρεάν παιδεία ούτε καταστέλλονται ούτε δικάζονται.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους/ις συλληφθέντες/ισσες και απαιτούμε την άμεση αθώωση τους.

Παλεύουμε ενάντια σε ένα αποστειρωμένο και επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και διεκδικούμε παιδεία στο ύψος των αναγκών μας και στεκόμαστε δίπλα σε όσους/ες στοχοποιούνται γιατί διεκδικούν τα αυτονόητα. Το φοιτητικό κίνημα δεν ήταν μόνο οι 49 ήμασταν περισσότεροι και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάνε.

πηγή : email που λάβαμε στις 26 Μαΐου 15h

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις 49 συλληφθέντες/είσες της εισβολής της αστυνομίας στο ΑΠΘ και της εκκένωσης της Σχολής Θετικών Επιστημών που συναίβει στις 16/3/24 με τις κατηγορίες της διατάραξης ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας για όλο το δίμηνο της κατάληψης και απείθειας

27/5 στις 9:00 - Δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Στις 16/3 κατά την διάρκεια δράσης επανοικειοποίησης του Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού στον πλάτανο του Βιολογικού, ΜΑΤ και ΕΚΑΜ εισβάλλουν στο ΑΠΘ. Στη συνέχεια βρισκόμαστε μπροστά σε μια τεράστιας κλίμακας αστυνομική επιχείρηση που είχε ως στόχο τόσο την εκκένωση της ΣΘΕ, όσο και την τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων φοιτητών. Των ίδιων που για πάνω από δύο μήνες βρίσκονταν στις επάλξεις του φοιτητικού αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την ιδιωτικοποίηση την πανεπιστημίων. Βλέπουμε για ακόμη μια φορά τις κατασταλτικές κινήσεις του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα που μέσα από τους ίδιους τους φοιτητικούς αγώνες αμφισβητεί συνολικά το σάπιο εξουσιαστικό κρατικό καπιταλιστικό σύστημα και τις εγγενείς του αντιφάσεις.

Στα πλαίσια αυτής της βάρβαρης αστυνομικής επιχείρησης έγιναν 49 συλλήψεις με τις κατηγορίες της κατάληψης και της παρεμπόδισης λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας, με ξεκάθαρη στοχοποίηση προς τους καταληψίες φοιτητές. Ανάμεσα εξ αυτών βρίσκεται και ένας σύντροφος μας, μέλος της Συλλογικότητας για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο και Κόκκινο» (μέλος της Αναρχική Πολιτικής Οργάνωσης).

Σε συνέχεια, το τελευταίο διάστημα, από πλευράς πρυτανικών αρχών, μπάτσων και ΜΜΕ, επικρατεί πλήρως συντονισμένα ένα κλίμα εκφοβισμού και καταστολής. Κυριαρχεί το αφήγημα περί «κέντρων ανομίας» για τα πανεπιστήμια και πάνω σε αυτό στήνεται το σχέδιο αποστείρωσης, πειθάρχησης και προληπτικής αντιεξέγερσης. Εκκενώνονται ή και γκρεμίζονται καταλήψεις (στέκι Φυσικού ΑΠΘ, Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής Αθήνας), πραγματοποιούνται συλλήψεις και στήνονται σκευωρίες εις βάρος αγωνιζόμενων υποκειμένων, κυνηγιούνται φοιτητές από τα ΜΑΤ, με χρήση χημικών. Ταυτόχρονα επανατοποθετείται το ζήτημα των διαγραφών, πειθαρχικών συμβουλίων, του ελέγχου και της αυστηροποίησης των ποινών.

Η διαρκής επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του ασύλου στοχεύει ευθέως στον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και μαζί με την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων αποτελούν δομικό στοιχείο των κρατικών πολιτικών αναδιάρθρωσης των αποκλεισμών και της καταστολής, στοχεύοντας στη νεολαία, σε σχολεία και σχολές. Μέσα από μεταρρυθμίσεις, αναδεικνύεται ευκρινέστερα η ουσία συνολικά των αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων. Από τη μία είναι η ασύστολη βία του κράτους και των αφεντικών εις βάρος της κοινωνικής και ταξικής βάσης. Από την άλλη, είναι η διακαής προσπάθεια να τσακιστούν οι συλλογικές αντιστάσεις , οι χώροι συλλογικής πολιτικοποίησης, ριζοσπαστικοποίησης και κοινωνικής αντίστασης στοχεύοντας, ακόμη, στη πειθάρχηση της κοινωνίας για την απρόσκοπτη επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Η συνολική κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης όλων των μέχρι πρότινος δημοσίων αγαθών είναι αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος του κράτους και του κεφαλαίου. Τα αποτελέσματα της στρατηγικής αυτής φάνηκαν με πιο τρανταχτό παράδειγμα τη μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη. Μιλάμε δηλαδή για την ουσία της κρατικής αντικοινωνικής πολιτικής που εκτείνεται από την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, μέχρι τις εκκενώσεις καταλήψεων, την κρατική καταστολή και τις δολοφονίες από μπάτσους. Δηλαδή, την πλήρη λεηλασία της ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στον βωμό της εξουσίας, του ελέγχου και του κέρδους των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών.
Σε αυτή τη δίκη δεν δικάζονται μόνο 49 άτομα, αλλά ένα ολόκληρο φοιτητικό κίνημα για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία ενάντια στην παράκαμψη του άρθρου 16, με καταλήψεις σχολών, πορείες και συνελεύσεις.

Ο μόνος δρόμος είναι η ανυποχώρητη στάση και ο οργανωμένο αναρχικός αγώνας μέσα σε όλα τα κοινωνικά πεδία απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η οργάνωση και ο αγώνας μέσα από ελευθεριακά σχήματα, γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις ενάντια στην επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων και την κρατική καταστολή.

Υπερασπιζόμαστε σήμερα, τον δημόσιο χαρακτήρα όλων των κοινωνικών αγαθών και τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης για όλους, έχοντας τα μάτια στραμμένα στην αυριανή αυτοδιευθυνόμενη και χειραφετημένη κοινωνία για την οποία παλεύουμε «Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».

Η ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ - ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ - ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ

ΠΑΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ: ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό- Μαύρο & Κόκκινο μέλος της Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις 49 συλληφθέντες/είσες της ΣΘΕ: Τρίτη 27/5, 9:00, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Στις 16 Μαρτίου του 2024 τα ένστολα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ. εισβάλουν στο ΑΠΘ και διαλύουν τον κόσμο από τον πλάτανο του Βιολογικού, όπου είχε συγκεντρωθεί για την πραγματοποίηση δράσεων επανοικειοποίησης της σχολής μετά από απόφαση του ΦΣ Φυσικού. Έπειτα από τη διάλυση της συγκέντρωσης μεγάλο κομμάτι του κόσμου κατευθύνθηκε στο εσωτερικό της σχολής, την οποία οι μπάτσοι αφού πρώτα περικύκλωσαν, εισέβαλαν στο εσωτερικό της, σπάζοντας πόρτες και παράθυρα και προχωρώντας στη σύλληψη 49 αγωνιστ(ρι)ών. Οι κατηγορίες που τους απέδωσε η εισαγγελία αφορούν αυτή της απείθειας και της διατάραξης της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας.

Η εισβολή στους πανεπιστημιακούς χώρους του ασύλου αποτελεί πλέον την έσχατη λύση για το κράτος στην προσπάθειά του να καταστείλει όλους όσους αγωνίζονται και στέκονται ανάχωμα απέναντι στην κρατική βαρβαρότητα. Οι φοιτητές που διαχρονικά βρίσκονται στον πυρήνα των κοινωνικών αντιστάσεων αποτελούν τον βασικό κίνδυνο για την εξουσία. Ταυτόχρονα με τις 49 συλλήψεις της ΣΘΕ, τις εκκενώσεις καταλήψεων εντός και εκτός των σχολών, έρχεται στην επιφάνεια η νομοθρτηση των εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων, με πειθαρχικά, διώξεις αλλά και ο νόμος Κ-Χ όπου οι φοιτητές/τριες απειλούνται ευθέως με οριστική διαγραφή από τις σχολές τους, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη νέα κανονικότητα, τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

Η ριζοσπαστικοποίηση που συντελείται στους χώρους των πανεπιστημίων, στα στέκια και τις καταλήψεις των σχολών, αλλά και των εστιών αγώνων που πυροδοτούνται συνεχώς μέσα από αυτούς τους χώρους, φοβίζει την εξουσία και για αυτό προσπαθεί να τα εξαφανίσει. Η απώλεια τέτοιων χώρων μέσα στο πανεπιστήμιο, οδηγεί εκτός από την μετατροπή του σε καθαρά ακαδημαϊκό αποστειρωμένο περιβάλλον και στην περιστολή του ελεύθερου και δημόσιου χαρακτήρα του, λόγω της προσπάθειας να εισχωρήσουν ιδιώτες, στρατός και εταιρίες τόσο στον έλεγχο της χρηματοδότησης όσο και στο περιεχόμενο της γνώσης που προσφέρεται.

Την περιοδο των 49 συλλήψεων η εξουσία με τους ρουφιάνους των ΜΜΕ ενορχηστρώνουν την πιο χυδαία εκστρατεία προπαγάνδας απέναντι σε φοιτητές φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να διαδίδουν ότι οι φοιτητές έκλεψαν πυρηνικά όπλα από τη σχολή.

Αν νομίζουν ότι οι διώξεις τους μας τρομοκρατούν είναι γελασμένοι. Η τρομοκρατία δεν μπορεί παρά να πεισμώσει ακόμα περισσότερο τον αγώνα για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και τους ρουφιάνους του, απέναντι σε πρυτάνεις και δικαστικές αρχές, βρισκόμαστε όλοι μαζί στο πλάι των συντρόφων μας.

ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ

ΜΠΑΤΣΟΙ - TV - ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

Libertatia,
Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους/ις 49 συλληφθέντες/είσες από την εκκένωση της κατηλειμμένης ΣΘΕ τη περασμένη άνοιξη, μετά το δίμηνο καταλήψεων, γενικών συνελεύσεων, πορειών, ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας.

Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές, τις καταλήψεις, τους αγώνες

Ελευθεριακό Σχήμα Γεωλογίας

Το μεσημέρι του Σαββάτου 16/03/24, είδαμε για άλλη μία φορά τις διαθέσεις κράτους απέναντι σε κάθε μορφή αγώνα εντός των πανεπιστημίων. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια επανοικειοποίησης του Πλατάνου στο βιολογικό του ΑΠΘ, δράση οργανωμένη από τον σύλλογο φυσικού ,αστυνομική διμοιρία των ματ προσέγγισε το σημείο. Αφού απομάκρυναν μέρος του συγκεντρωμένου κόσμου, αστυνομικές δυνάμεις κάθε λογής (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφαλιστές), απέκλεισαν το κάμπους και εισέβαλαν στην κατειλημμένη, απο τους φοιτητικούς συλλόγου του φυσικού,γεωλογίας και βιολογικού, ΣΘΕ εκκενώνοντας τη, σπάζοντας την είσοδο και συλλαμβάνοντας τον κόσμο που βρισκόταν εντός του κτιρίου. Οι συλλήψεις έφτασαν τις 49. Σαν να μην ήταν ήδη αρκετή η εκκένωση καταλήψεων φοιτητικών συλλόγων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων,η αστυνομία κατέλαβε για ώρες το κτίριο για να μαζέψει δακτυλικά αποτυπώματα απ'όλη τη σχολή, θέλοντας προφανώς να στήσει μία βάση δεδομένων με στοιχεία αγωνιζόμενων (και όχι μόνο) φοιτητών. Φαίνεται πως η υπεράσπιση των κατειλημμένων αλλά και του δημόσιου χώρου του πανεπιστημίου αντιμετωπίζεται με τις πολιτικές πειθάρχησης και καταστολής, που συναντάμε όλο και συχνότερα.

Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στα 49 συλληφθέντα και στηρίζουμε τη συγκέντρωση, Τρίτη 27/05 στις 09:00 στα δικαστήρια

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

EΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΙΓΗ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ,ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΖΩΝΤΑΝΙΑ,ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ,ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Κοινότητα Κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ