kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία υπεράσπισης καταλήψεων & ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση

Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΤΟ ΑΚΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

Καλούμε την Πέμπτη σε συγκέντρωση/πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και για την υπεράσπιση των καταλήψεων στις 17:30 στην νομική επί της Σόλωνος.

Η μετατροπή των πανεπιστημίων σε πλήρως ελεγχόμενες επιχειρήσεις αποτελεί κομμάτι της ευρύτερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που ξεκίνησε τη δεκαετία του '70. Στόχος της αναδιάρθρωσης είναι να αλλάξουν πλήρως οι όροι που συντελείται η εκμετάλλευση της εργασιακής δύναμης και συνεπώς το σύνολο των τρόπων που δομούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις. Η αναδιάρθρωση έρχεται τόσο μέσα από τη σοσιαλδημοκρατική ρύθμιση (τύπου ΣΥΡΙΖΑ) όσο και μέσα από μια πιο πεζή, κατασταλτική πολιτική όπως αυτή της ΝΔ. Δεν ξεκινάει λοιπόν με την εκκένωση του ΑΚΝ, και δεν θα τελειώσει εκεί. Η εκκένωση του ΑΚΝ όμως και κάθε αυτοργανωμένου χώρου μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια φαίνεται να αποτελεί κεντρικό σημείο για τα αφεντικά και το κράτος. Είτε γιατί εκεί βρίσκουν το εύφορο έδαφος να διογκώσουν τους λόγους ασφαλείας χτυπώντας παραδειγματικά όσα ήδη αντιστέκονται στη μιζέρια της καπιταλιστικής καθημερινότητας. Είτε γιατί, ακόμα και αν για κάποιους είναι δύσκολο να το καταλάβουν, οι κατηλλειμενοι χώροι αποτελούσαν ήδη πρόβλημα στα σχέδια των πρυτάνεων και των αφεντικών.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι ένας θεσμός που έχει περάσει διάφορες φάσεις, και τα τελευταία χρόνια οι διαδοχικές καπιταλιστικές κρίσεις προσπαθούν να επιταχύνουν την είσοδό του σε μία νέα. Στην πρώτη του φάση, από την ίδρυσή του ως τον Β'ΠΠ, το "πανεπιστήμιο-ελίτ" έδινε στάτους και τεχνογνωσία στα τέκνα της αστικής τάξης, στελεχώνοντας ως επί το πλείστον τις ανάγκες της κρατικής γραφειοκρατίας, των μηχανικών του στρατού, και την αστική πολεοδομία.Στην δεύτερή του φάση, από τον Β'ΠΠ ως σήμερα, το "μαζικό-πανεπιστήμιο" "έσπασε" τον ελιτισμό, "άνοιξε" και φιλοξένησε τα παιδιά της επαρχίας και της αστικοποιημένης εργατικής τάξης, που καταρτίζονταν για να μπουν στην αγορά εργασίας μίας οικονομίας που σταδιακά μετατοπίστηκε όλο και περισσότερο από τον πρωτογενή (αγροτική παραγωγή) και τον δευτερογενή τομέα (βιομηχανία) στον τριτογενή (υπηρεσίες).

Στις πρώτες δύο φάσεις του λοιπόν, το πανεπιστήμιο ως θεσμός προσπάθησε αρχικά να συγκροτήσει την αστική τάξη και να επιβληθεί ως θεσμός στην καπιταλιστική κοινωνία. Στη συνέχεια λειτούργησε ως κομμάτι των προνοιακών πολιτικών και με σκοπό την κατάρτηση της εργατικής τάξης για τις νέες ανάγκες του καπιταλισμού. Σε εκείνη τη περίοδο το πανεπιστήμιο χρησιμοποιείται από τα κάτω και φεύγει από τον απόλυτο έλεγχο της ακαδημαικης ελιτ.

Έτσι, από το 70 και μετά, μία τρίτη φάση αναδύεται εντός της δεύτερης, με τα περιεχόμενά της να αποτελούν διαρκές επίδικο και πεδίο ανταγωνισμού. Σε αυτή την τρίτη φάση, το "επιχειρηματικό-πανεπιστήμιο", αποτελεί μία προσπάθεια εξορθολογισμού της σύνδεσης του πανεπιστημίου με την αγορά. Επιχειρείται δηλαδή να εξαλειφθεί η χασούρα, να μειωθούν τα κόστη και να αυξηθούν τα κέρδη. Αυτό που λέμε "εκπαιδευτική αναδιάρθρωση" λοιπόν είναι η εξάλειψη του δημοσίου - κοινωνικού χαρακτήρα του πανεπιστημίου και το πέρασμα του στην πλήρη εναρμόνισή του με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Η αναδιάρθρωση, λοιπόν, έχει άμεσο και πρώτο στόχο την εξάλειψη των ανταγωνιστικών φωνών στο πανεπιστήμιο, την αποστείρωση των δημόσιων κοινωνικών χώρων μας μέσω της εκδίωξής μας από αυτούς. Οι δημόσιες εγκαταστάσεις ριμάζουν έτσι ώστε να αξιοποιηθούν στα χέρια ιδιωτών ή εργολαβιών. Οι λευκοί τοίχοι που μοιάζουν με λευκά κελιά φυλακών,η αποσιώπηση του πολιτικού λόγου με πολύμορφα μέσα, οι κάμερες, τα τουρνικέ, η πλήρης γραφειοκρατικοποίηση των διαδικασιών που αποτρέπουν την πραγματοποίηση εκδηλώσεων με αντιστασιακό και ανταγωνιστικό χαρακτήρα, ο διαχωρισμός των φοιτητών από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, η απόλυση και μετάθεση εργαζομένων που στέκονται κόντρα στις αυταρχικές πολιτικές της διοίκησης και η δίωξη φοιτητών και διοικητικών για την συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση αποτελούν μερικά παραδείγματα της συστημικής απόπειρας της απόλυτης καθυπόταξη στις επιταγές της αγοράς. Τα σχέδιά τους είναι ακριβώς αυτά για ένα πανεπιστήμιο-εταιρεία-φυλακή, όπου καθένα θα γίνεται ένα συνειδητοποιημένο χωρίς ίχνος αμφισβήτησης γρανάζι, που θα πατά επί πτωμάτων και θα αποδέχεται ότι όλα είμαστε αναλώσιμα.

Η εκκένωση του ΑΚΝ μαζί με τις εκκενώσεις του στεκιού φυσικού ΑΠΘ, του ΑΚΜ, του Μηχανουργείου και των κατειλημμένων χώρων εντός των πανεπιστημίων- αποτελεί την συντεταγμένη επίθεση του κράτους και κάθε είδους εξουσίας εντός αυτού, για να συντρίψει ότι συλλογικό και αυτοοργανωμένο- να καθαρίσει μια και καλή με κάθε αντίσταση.

Το φοιτητικό κίνημα ολόκληρων δεκαετιών έχει σταθεί απέναντι, με καταλήψεις - είτε συγκρουσιακές είτε συμβολικές -, πορείες, κινητοποιήσεις και είχε καθυστερήσει αυτά τα σχέδια. Το ΑΚΝ άνηκε τα τελευταία 13 χρόνια σε αυτό τον χώρο αντιστάσεων στηρίζοντας αγώνες εντός και εκτός πανεπιστημίου. Από το ΑΚΝ έχουν περάσει ανά τα χρόνια εκατοντάδες συνελεύσεις και άτομα που έχουν στεγάσει τους προβληματισμούς τους, τις πολιτικές τους ιδέες, έχουν συνδιαμορφώσει, αράξει, έχουν πιει ένα ποτήρι μη απαλλωτριομένου καφέ, έχουν συντηρήσει τον χώρο και έχουν πλαισιώσει αυτοοργανωμένα εγχειρήματα.

Και γιατί η κατάληψη είναι η απάντηση;

Τα στέκια και οι καταλήψεις είναι χώροι που δίνουν τη δυνατότητα να σπάμε στην πράξη τα δεσμά και τα όρια που επιβάλουν το κράτος και οι διάφορες μορφές εξουσίας. Καταλύοντας την νομιμότητα και αψηφώντας την απειλή της, ανοίγουμε ταυτόχρονα ένα συγκεκριμένο υλικό πεδίο πειραματισμού και αυτοοργάνωσης. Μπορούμε να ζούμε πέρα και ενάντια στους κανόνες τους,τα πρότυπα τους περί κανονικού. Μπορούμε να συζητάμε τρόπους δράσης για να εμποδίσουμε και ανατρέψουμε την εκμετάλλευση των ζωών όλων μας. Η κατάληψη είναι ένα εργαλείο αλλά είναι και μια προ-εικόνιση της κοινότητας που οραματιζόμαστε. Εντός τους εδαφικοποιούνται ανησυχίες, ιδέες, μεθόδοι και μορφοποιούνται δράσεις.

Εκτός από την κατάληψη (απελευθέρωση ενός χώρου από την ιδιοκτησία) κάθε κοινωνικός χώρος - στέκι καταδεικνύει ότι είναι εφικτό (αλλά και πολύ απολαυστικό και αναγκαίο!) να ζούμε χωρίς να επιτελούμε ρόλους αφεντικών, μπάτσων, καταναλωτών, θεατών. Οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι ευνοούν την δημιουργική σύγκρουση των ιδεών, την αλληλοφροντίδα. Αποτελούν τόπο πειραματισμού και φυγής από τους κοινωνικούς ρόλους της πατριαρχικής κανονικότητας, και ανάχωμα στην προέλαση των μαγαζιών και της κυρίαρχης κουλτούρας που μας θέλουν εναλλάξ πειθήνια εργατά ή/και απαθή, απομονωμένα άτομα εξουσιαστές, καταναλωτές, χρήστες ψηφιακών εφαρμογών. Η κατάληψη και η κοινωνικοποίηση των χώρων είνα ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε κάθε ντουβάρι που ειδάλως θα γίνει airbnb ή ένα ακόμα μαγαζί.

Με δύο λόγια: οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι βρίσκονται στο στόχαστρο του κράτους, στο πλαίσιο της κατασταλτικής στρατηγικής που εφαρμόζεται για την απονέκρωση όλων των τόπων που μπορούμε να υπάρχουμε με τρόπους επικίνδυνους και ενοχλητικούς για την εξουσία. Στην ίδια κατασταλτική ατζέντα εντάσσεται, λοιπόν, και η επίθεση και επιτήρηση των δημόσιων χώρων, όπου οι αστυνομικοί έλεγχοι όσων αράζουν εκεί έχουν αυξηθεί δραματικά. Ο δημόσιος χώρος είναι ο τόπος στον οποίον αντιπαρατίθενται και τελικάαποτυπώνονται και εγχαράσσονται κοινωνικοί ανταγωνισμοί. Μέχρι σήμερα κόσμος συνεχίζει να αραζει σε πλατείες και πάρκα, επιλέγοντας να μην καταναλώνει - παράγει κάθε στιγμή της ζωής του. Μέχρι στιγμής τα τραπεζάκια των μπαρ, οι λαμαρίνες των εργολάβων και τα μηχανάκια των μπάτσων δεν έχουν επικρατήσει, αλλά έχουν αρπάξει πολύ χώρο.

Οι κρατικές πολιτικές για την "ασφάλεια" στον δημόσιο χώρο, παράλληλα με πρακτικές ποινικοποίησης «ανεπιθύμητων» κοινωνικών ομάδων, εισάγουν και εδραιώνουν μεθόδους ιδιωτικοποίησης του χώρου. Η επίθεση σε κοινωνικούς και δημόσιους χώρους εξυπηρετεί δύο παράλληλους στόχους του εξουσιαστικού συμφερτού, αφενός επιτείνει την κυριαρχία στις ζωές μας και αφετέρου λειτουργεί ως κεντρικός μοχλός της λειτουργίας των εμπορικών αγορών.

Με τον ενθουσιασμό της αυτοδιαχείρησης, με φιτίλι τις οργές και τις θλίψεις μας, με την εφευρετικότητα των κοινοτήτων μας και με το πείσμα της πολιτικής μας πρότασης: θα συνεχίσουμε να καταλαμβάνουμε τον χώρο και να διαστέλλουμε τον χρόνο!

-Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής

-31/5/2025

πηγή : email που λάβαμε στις 1 Ιουνίου 02h

Τα όνειρα που κάνετε για τα πανεπιστήμια θα γίνουν οι χειρότεροι σας εφιάλτες

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε για άλλη μια φορά την καταστολή στην φοιτητική κοινότητα και την κοινωνική βάση ευρύτερα. Οι συνεχείς επιθέσεις κατά των κατειλημμένων χώρων εντός και εκτός πανεπιστημίων ακολουθούνται από απειλές από την πλευρά του κράτους προς όλο τον αγωνιζόμενο κόσμο. Κομμάτι αυτών των επιθέσεων αποτελούν τα τελευταία μέτρα γύρω απο την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που αφορούν παύση της φοιτητικής ιδιότητας σε περίπτωση σύλληψης εντός πανεπιστημίου και πλήρης διαγραφή σε ενδεχόμενο ενοχής, εγκατάσταση καμερών εντός και τουρνικέ στην είσοδο των πανεπιστημίων, ελέγχους κατά την είσοδο και έξοδο και παρουσία μπάτσων εντός των χώρων. Οι δηλώσεις αυτές συνοδεύονται με πλήθος ψεμάτων για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα: η δήθεν επίθεση από τον διδακτορικό στο ΕΜΠ που εν τέλει ξεκίνησε από την κυλικειάρχισσα και φίλη του πρύτανη για μια αφισοκόλληση, η υπόθεση της νομικής οπού αποκρύπτεται ότι επρόκειτο για επίθεση στην ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και στοχοποιούνται συντρόφια για την πολιτική τους ταυτότητα και μόνo, το lockout της Νομικής στις 19/05 για να μην πραγματοποιηθεί η μικροφωνική, η αποτύπωση των χώρων μας ως βρώμικους και χώρους ανομίας αντί για περιβάλλοντα κοινωνικής αντίστασης και άλλα πολλά. Μέσα από ολα αυτά κράτος, μπάτσοι και πρυτανικές αρχές χτίζουν το κατάλληλο περιβάλλον για την επέλαση της επιτήρησης των ζωών μας όλο και περισσότερο. Το κατάλληλο κλίμα για την επιβολή των μέτρων ενός σχεδίου που έχει μείνει στα χαρτιά εδώ και δεκαετίες λόγω των αγώνων των καταπιεσμένων μερών της κοινωνίας. Στο ΕΜΠ και συγκεκριμένα στα κτίρια επί της Πατησίων η παρακολούθηση μέσω καμερών έχει ήδη ξεκινήσει να πραγματοποιείται• στο ΕΚΠΑ κόπηκαν τα απαραίτητα κονδύλια για να στηθεί η μονάδα ασφαλείας και προστασίας, ενώ στις ΦΕΠΑ έχει ήδη πραγματοποιηθεί η τοποθέτηση τουρνικέ, η είσοδος εντός του κτιρίου με κάρτα και καταγραφή στοιχείων.

Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση έρχεται σε μια περίοδο που τα φοιτητικά κινήματα και ο κόσμος που οργανώνεται εντός αυτών καταστέλεται λόγω της ανάγκης του να αντιτεθεί στην νέα πραγματικότητα που αυταρχικά μας επιβάλλεται. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα παραπάνω μέτρα για την εκπαίδευση συνοδεύονται με αμέτρητα ακόμα που αφορούν την εργασία, το μεταναστευτικό, το περιβάλλον, την υγεία, τον ποινικό κώδικα, τις μεταφορές, το ρεύμα, ακόμα και το νερό. Το κράτος θέλοντας να γίνουν τα πανεπιστήμια πιο ελκυστικοί χώροι για επενδύσεις, κινείται κατασταλτικά με στόχο την αποστείρωση και πειθάρχηση εντός αυτών. Καταστολή δεν είναι μόνο τα πειθαρχικά, το ν+2, οι διαγραφές φοιτητών, συλλήψεις και κάμερες. Καταστολή για εμάς είναι και ό,τι συνοδεύεται και ό,τι προκύπτει από όλα αυτά, η εντατικοποίηση, καταστολή είναι και τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, ή η αναθεώρηση του αρθρου 16. Όλες αυτές οι αλλαγές δεν πάνε να απαγορεύσουν μόνο τον αγώνα εντός των σχολών αλλά και την δυνατότητα φοίτησης γενικά, με την ολοένα και μεγαλύτερη όξυνση των ταξικών φραγμών.

Τα πανεπιστήμια ανέκαθεν στέκονται αγκάθι στην επιβολή κράτους και κεφαλαίου, από τους αντιδικτατορικούς αγώνες κατά την Χούντα, τα κοινωνικά κινήματα της Μεταπολίτευσης έως και σήμερα. Ως χώροι συσπείρωσης, σύνδεσης και ριζοσπαστικοποίησης όσων αγωνίζονται ενάντια στην υποτίμηση των ζώων τους, οι σχολές μας ενέχουν από πάντα το στοιχείο της σύγκρουσης τόσο απέναντι στην εξουσία όσο και στο εσωτερικό τους από τη στιγμή που αποτελούν πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ αντιπάλων πολιτικών και ταξικών συμφερόντων. Συγκεκριμένα λειτουργώντας ως χώρος ελεύθερης παραγωγής και διακίνησης ιδεών-επικίνδυνων προς την εκάστοτε εξουσία καθώς και γνώσεών που μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και όχι απλά στην αγορά, εμφανίζονται ως ρήγμα στο κρατικό καπιταλιστικό σύστημα που θέλει τα πάντα υποταγμένα στο κέρδος και την αδράνεια. Τα πανεπιστήμια σε αυτο ακριβώς το πλαίσιο, εμφανίζονται ως εδάφη αγώνα για τα κινήματα και πέραν του φοιτητικού, το οποίο από μόνο του υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα των φοιτητ(ρι)ών απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση μπορεί να αποτελέσει απειλή. Ακριβώς λοιπόν η πολιτική σημασία των σχολών βρίσκεται στην δυνατότητα τους να λειτουργήσουν ως ορμητήρια για ολόκληρη την αγωνιζόμενη κοινωνία απέναντι στο κράτος, τον καπιταλισμό, την πατριαρχία και κάθε καταπιεστική δομή. Το πανεπιστημιακό άσυλο που συμπύκνωνει αυτήν την δυνατότητα σύνδεσης αγώνων, ανήκει σε όλη την κοινωνία και σε καμία περίπτωση δεν χωράνε σε αυτό μπάτσοι και αφεντικά.Οι καταλήψεις πέρα από άμεση αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας και της εμπορευματοποίησης, αποτελούν εδαφικοποίηση των συντροφικών μας σχέσεων, νησίδες αγώνα και αντίστασης, χώρους πολιτικής ζύμωσης και αυτοοργάνωσης στους οποίους η εξουσία του κράτους απουσιάζει. Είναι ανάσες ελευθερίας στο μικροαστικό και ρεφορμιστικό τρόπο ζωής που θέλει να μας επιβάλλει το κράτος. Είναι οι χώροι στους οποίους η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και οι ιδέες μας μεταβαίνουν από την θεωρία στην πράξη. Αποτελούν οδοφράγματα και επίθεση στις πρακτικές κράτους-κεφαλαίου που καταπιέζουν και ευτελίζουν τις ζωές μας. Για αυτά και ακόμη περισσότερα οι καταλήψεις δεν παραδίδονται αλλά μάχονται.

Στα μέτρα που προσπαθεί να επιβάλλει το κράτος εμείς απαντάμε με συλλογικούς αγώνες ενάντια στην καταστολή και την πειθάρχιση εντός των πανεπιστημιακών χώρων. Ως ελευθεριακά σχήματα, στέκια και κατειλημμένοι χώροι εντός των σχολών, καλούμε σε συγκέντρωση-πορεία την Πέμπτη 5/6 στις 17:30 στην Νομική.

Θα ακολουθήσει η ανοιχτή συνέλευση

Ανοιχτή συνέλευση για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την καταστολή στα πανεπιστήμια

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1636177/

5/6,17:30 Στήριξη|κάλεσμα για τη συγκέντρωση/πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων στα πανεπιστήμια

Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής που βάλλεται από την πολιτική καταστολή του κράτους, όπως επίσης και σε όλους τους ελεύθερους - κοινωνικούς χώρους που εκφράζουν έμπρακτα τον ανυποχώρητο αγώνα κόντρα στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

Στο ΑΚΝ βρήκαν στέγη συλλογικότητες του πολύμορφου α/α/ε χώρου όπως κι η δική μας συνέλευση αλληλεγγύης στα καταδικασμένα συντρόφια του Ε.Α.

Η ευθεία επίθεση στα πεδία του αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, αποτελεί κεντρική στρατηγική και πολιτική επιλογή κράτους και κεφαλαίου, και των κάθε λογής κομματικών φερεφώνων, καθώς αποπειράται να ισοπεδώσει το ιστορικό κεκτημένο της κοινωνικής - ταξικής πάλης, έτσι όπως εκφράστηκε μέσα από τα οχυρά του αντιδικτατορικού αγώνα και μεταπολιτευτικά.

Όταν η ιδιοκτησία της κυριαρχίας αποδομείται στα απελευθερωμένα εδάφη, ειδικά όπου αυτά δημιουργούν την προοπτική επανανοηματοδότησης ενός κόσμου κόντρα στην υποταγή, την ανέχεια, τους ταξικούς και κοινωνικούς διαχωρισμούς με βάση το χρώμα, τη φυλή, την πατριαρχία και τους έμφυλους αποκλεισμούς, τότε η έφοδος προς το επαναστατικό όραμα αντίστασης και ελευθερίας ανατροφοδοτείται με μαχητικούς όρους για την επαναστατική προοπτική.

Τα πανεπιστήμια και ο ιστορικός τους ρόλος πάντα συνέδεαν το νήμα της εξέγερσης με την κοινωνική βάση, ως μέσο διεργασιών και οργάνωσης μεταξύ των καταπιεσμένων, προκειμένου να οπλίζεται η συλλογική συγκρότηση με τα ιδανικά της αλληλεγγύης και της ισότητας, με το πάθος της σύγκρουσης για λευτεριά και ζωή. Η αποφασιστικότητα, η συμμετοχή και η άμεση δράση αποτελούν τα εχέγγυα που θα προσδώσουν έμπρακτα αποτελέσματα για την επανεδαφικοποίηση του κόσμου των αξιών και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Να ενδυναμώσουμε τα δεσμά αλληλεγγύης, να συνδέσουμε τους αγώνες, ώστε να αναχαιτίσουμε την κρατική καταστολή. Να μην γίνουν τα πανεπιστήμια φυλακές παραγωγής υπηκόων του κρατικού μηχανισμού και της καπιταλιστικής εμπορευματικότητας.

Δημοσιογράφοι, πρυτάνεις και πολιτικοί λακέδες όλων των ειδών, οι πένες, οι στολές και τα όπλα σας δεν μας τρομάζουν• μας εξοργίζουν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Τα πανεπιστήμια ιστορικά εκφράζουν την παράδοση αντίστασης και της ταξικής σύγκρουσης ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και έτσι θα παραμείνουν.

Όλοι/όλες,όλα στη πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων και των ελεύθερων κοινωνικών χώρων μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια.

Το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής κατάληψη θα μείνει

Συνέλευση Αλληλεγγύης στα καταδικασμένα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη

e-mail επικοινωνίας: synaexllil-rouexpamaziotexis@espivex.net

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1636280/

H ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ...

Το Σάββατο 17/5/25 μπάτσοι σε αγαστή συνεργασία με την πρυτανική αρχή μπουκάρουν στο αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο νομικής. Κάποιες μέρες πριν το είχαν παραβίασει χωρίς να «πειράξουν» κάτι -φαινομενικά τουλάχιστον- και ο χώρος ξανά πέρασε στα χέρια μας. Λίγες μέρες αργότερα ξανά εισβάλλουν, αποκλείουν το προαύλιο, αδειάζουν τους χώρους, «καθαρίζουν»,πασαλείβουν με λευκή μπογιά τους τοίχους, ανεβάζουν βιντεάκια στο tik-tok και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης -τύπου «πρώτο θέμα»- με τα κατορθώματά τους .

Ο χώρος επικαλούνται πως επιστρέφει στους φοιτητές/τριες! Στην πραγματικότητα ο «χώρος» από τη στιγμή που μπήκε στο στόχαστρο κρατικών και πρυτανικών αρχών είναι κλειδωμένος με λουκέτο, φρουρείται και ελέγχεται κάθε κίνηση προς σ' αυτόν. Μιλάνε για αυτόν τον χώρο που εδω και 13χρόνια είναι ελεύθερα προσβάσιμος αποτελώντας τόπο συνάντησης, διαστάυρωσης, ζύμωσης, αντιπληροφόρησης, δημιουργίας. Αδιαμεσόλαβητα πέρα απο διαχωρισμούς με βάση το φύλο, την φυλή την τάξη, ενάντια σε εμπόρευμα και θέαμα.

Αυτός ο χώρος φιλοξένησε και τις δικές μας συναντήσεις. Τις συνελέυσεις, τις συμφωνίες και τις διαφωνίες μας, τις συνδιαμορφώσεις μας. Τις εκδηλώσεις μας, την διάθεση μας για νέες διασταυρώσεις ενάντια σε έναν εξουσιαστικό κόσμο κρατών, καπιταλισμού πατριαρχίας, αλληλέγγυα σε όσα καταπιέζομαστε. Έτσι, η τελευταία εκδήλωση του ΑΚΝ, ήταν κάποιες μέρες πρίν την εκκένωσή του. Το Σάββατο 10/5 η συνέλευσή μας πραγματοποίησε το πρώτο της καφενείο με τίτλο : "φαγητό, καφές, κουβέντα και κουήρ κινηματική ιστορία", με προβολή του Remembering Stonewall για το 1969, διάβασμα αρχειακού υλικού, δημιουργία συλλογικού κολάζ-χρονολογίου πάνω στην ιστορία του κουήρ κινήματος και του athens pride, μοιράσματος σκέψεων και προβληματισμών...

Είναι εμφανές ότι κράτος και πρυτανικές αρχές απ' άκρη σ' άκρη της ελλάδας έχουν αποφασίσει να τελειώνουν και με τους ελεύθερους και ανατρεπτικούς χώρους στα πανεπιστήμια και τις εστίες. Με την εκκένωσή τους και τη μετατροπή τους σε μαγαζιά ή ότι άλλο επικαλούνται κάθε φορά, θέλουν να συρρικνώσουν τους τόπους συνάντησής μας και να μετατρέψουν κάθε ένα τους σε εμπορευματικούς και καταναλωτικούς χώρους. Συναίνεση και αποδοχή δεν θα υπάρξει, ό,τι και να έχουν αποφασίσει. Το κυλικείο (όπως) και όλες οι καταλήψεις -εντός και εκτός πανεπιστημίων, εντός και εκτός Αθήνας- δεν είναι υπόθεση μόνο των ατόμων που το έτρεχαν σταθερά ή και όλων των σχημάτων/ατόμων που βρισκόμασταν, επισκεπτόμασταν ή είμαστε αλληλέγγυα. Είναι υπόθεση όλων όσων πνίγονται καθημερινά από τους θεσμούς και τις διαμεσολαβήσεις, την εκμετάλλευση και τις καταπιέσεις.

Oι καταλήψεις δεν «αδειάζουν» γιατί στοιχειώνουν οι φωνές μας τους τοίχους. Oι καταλήψεις δεν «καθαρίζονται» γιατί οι «βρώμικοι» τοίχοι με τις αφίσες και τα συνθήματά μας αντικατοπτρίζουν τον κόσμο ελευθερίας που ονειρευόμαστε και τον κόσμο καταπίεσης και εκμετάλλευσης που επιβάλλετε. Oι καταλήψεις δεν «εκκενώνονται» γιατί όσα ζούμε σε αυτές τις γεμίζουν με όσα δεν μπορείτε ούτε κατά διάνοια να αντιληφθείτε.

...ΤΟ ΑΚΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΠΕΜΠΤΗ 5/6 17:30, ΣΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΟΛΩΝΟΣ

συγκέντρωση / πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων & ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

κουήρ (και) αναρχικά

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Ιουνίου 01h

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ | Στήριξη του καλέσματος του ΑΚΝ, Νομική, 5/6, 17:30

Στηρίζουμε το κάλεσμα σε συγκέντρωση-πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και για την υπεράσπιση των καταλήψεων, την Πέμπτη 5/6, 17:30, στην Νομική.

Τους τελευταίους δύο μήνες και μετά τις μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις για το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, το κράτος επιχειρεί με κάθε τρόπο να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, με την αλλαγή της πολιτικής αντζέντας να βρίσκεται στην κορυφή των επικοινωνιακών τεχνικών του. Η στοχοποίηση, η καταστολή και η συκοφάντηση των πολιτικών αντιπάλων κράτους και κεφαλαίου αποτελούν πάγια και διαχρονική μέθοδο αποπροσονατολισμού της κοινωνίας από τα πραγματικά της προβλήματα με στόχο την εκτόνωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας και την απονοηματοδότηση των δυναμικών-μαχητικών αντιδράσεων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η οργανωμένη επίθεση στον αναρχικό χώρο με εφόδους σε σπίτια, συλλήψεις και εκκενώσεις καταλήψεων σε πανεπιστήμια ή χώρους που κράτος και κεφάλαιο επιδιώκουν με κάθε τρόπο να πάψουν να είναι δημόσιοι, αποτελεί σταθερά της ημερήσιας κυβερνητικής διάταξης.

Η οργανωμένη αυτή κατασταλτική επιχείρηση ξεκινάει στις 12/4 με μπούκες σε 6 σπίτια συντρόφων/ισσών στην Αθήνα και προσαγωγές 10 ατόμων στη ΓΑΔΑ, όπου και κρατήθηκαν για αρκετές ώρες, θεωρούμενα ύποπτα για τον εμπρησμό του κτιρίου διοίκησης του ΕΜΠ στις 08/11/2024. Πίσω από αυτή την επιχείρηση βρίσκεται τόσο ο συνολικότερος διωκτικός μηχανισμός που στήνεται εντός των πανεπιστημίων μέσω της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, όσο και η προσωπική στάση του πρύτανη Χατζηγεωργίου, ο οποίος ευθύνεται για τις αμέτρητες αστυνομικές επιχειρήσεις στην πολυτεχνειούπολη και για την μετατροπή του Κάτω Πολυτεχνείου σε κατεχόμενη ζώνη. Τρεις μέρες μετά, εκκενώνεται η κατάληψη Ρασπράβα στα Εξάρχεια, η οποία και πρόσφατα ανακαταλήφθηκε.

Στις 22 Απριλίου, πραγματοποιείται συντονισμένη επιχείρηση εκκένωσης του στεκιού στο Φυσικό του ΑΠΘ με ταυτόχρονη εκκένωση, για δεύτερη φορά, της κατάληψης Ευαγγελισμού ενώ πραγματοποιούνται και συλλήψεις έξι ατόμων. Το ίδιο κιόλας βράδυ γίνεται δυναμική πορεία και δύο μέρες μετά, κατάληψη της δημοτικής Πινακοθήκης στο κέντρο του Ηρακλείου. Στις 26 Απριλίου, οι σύντροφοι κι οι συντρόφισσες προχωρούν για δεύτερη φορά σε μαζική ανακατάληψη του Ευαγγελισμού. Μία βδομάδα μετά την εκκένωσή του, το Στέκι Φυσικού ανακαταλήφθηκε από τον κόσμο του αγώνα, με την αστυνομία να προχωράει μέσα σε μερικές ώρες σε νέα εκκένωση και κατεδάφιση της πρόσοψης του στεκιού. Η νέα επιχείρηση συνοδεύτηκε από συγκρούσεις φοιτητριών και ατόμων, που υπερασπίζονταν το Στέκι, με τις αστυνομικές δυνάμεις που είχαν εισβάλει και στρατοπεδεύσει μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο.

Στις 26/4, εκκενώνεται η κατάληψη του Εξωστρεφή. Μια κατάληψη που αποτέλεσε για έναν χρόνο το σημαντικότερο κοινωνικό και πολιτικό κέντρο του Λόφου Στρέφη και ένα σημείο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας για τη γειτονιά των Εξαρχείων, στο οποίο ο καθένας και η καθεμία μπορούσε να συναντηθεί μακριά από τις νόρμες του κυρίαρχου αφηγήματος. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο μιας πιο ευρείας επίθεσης στην έννοια του δημόσιου χώρου, εγκαθίσταται μόνιμη παρουσία ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και ΔΕΛΤΑ σε όλο τον λόφο. Η άμεση ανταπόκριση των κατοίκων της περιοχής και αλληλέγγυου κόσμου στα καλέσματα υπεράσπισης της κατάληψης και του λόφου έρχεται αντιμέτωπη με την προκλητική συμπεριφορά των δυνάμεων κατοχής, οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα τραμπουκίζουν γονείς με τα παιδιά τους, διερχόμενες παρέες και απευθύνονται σεξιστικά σε θηλυκότητες.

Το μήνυμα είναι σαφές και οι αποδέκτες όσο το δυνατόν περισσότεροι: δεν πρέπει να υπάρχει σπιθαμή χώρου που να μην ελέγχεται από το κράτος, να μην αποτελεί αντικείμενο κέρδους από το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο, προκειμένου οι πόλεις μας να μετατραπούν σε ζώνες διασκέδασης και εμπορεύματος για πλούσιους τουρίστες, περίκλειστες και απρόσιτες στις φτωχές, τις μετανάστριες και τα αποκλεισμένα αυτού του κόσμου. Κάθε σπιθαμή πρασίνου να είναι οργανωμένη, εποπτευόμενη και αποστειρωμένη, όπως ακριβώς στοχεύουν για κάθε πεδίο της ζωής. Άλλωστε η αισθητηριακή αποστείρωση είναι κομβικό σημείο καταστολής τόσο σωματικής όσο και ψυχικής (βλέπε φυλακές, ψυχιατρεία κλπ).

Στις 5/5, μία νέα κατασταλτική επιχείρηση έλαβε χώρα στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, όταν η πρυτανεία του ΕΜΠ σε συνεργασία με τους δημοσιογράφους και τις αστυνομικές δυνάμεις έστησαν μια χυδαία είδηση περί «βίαιης επίθεσης κουκουλοφόρων σε εργαζόμενη του κυλικείου» με δράστη «34χρονο φοιτητή που τη χαστούκισε». Το θέμα πήρε μεγάλη έκταση όχι μόνο λόγω της μεγάλης κινητοποίησης της αστυνομίας με ΟΠΚΕ και ΜΑΤ εντός της Πολυτεχνειούπολης, αλλά και της απίστευτης δημοσιότητας απ' τα ΜΜΕ.Τα τελευταία επιχείρησαν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα μέσω παραποιημένων και μονταρισμένων φωτογραφιών και video. Ακολουθεί η σύλληψη ενός από τους συνδικαλιστές σε σπίτι φιλικού του προσώπου, το οποίο επίσης συλλαμβάνεται, για υπόθαλψη εγκληματία.

Αποκορύφωμα υπήρξαν οι κατασταλτικές κινήσεις που ακολούθησαν τα γεγονότα στη Νομική. Συγκεκριμένα, στις 30/4 λαμβάνει χώρα εκδήλωση με τίτλο "Ημέρες Καριέρας" της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ Τουρκικών Σπουδών στο κτίριο της ΝΟΠΕ, με συμμετέχοντες τους ακαδημαϊκούς της ακροδεξίας διανόησης Μάζη, Γρίβα, Φίλη κ.α. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε παρέμβαση και διαπληκτισμός με μέλος της ΔΑΠ, συνεργάτη του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας και του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. Περίπου 2 εβδομάδες μετά, πραγματοποιούνται έφοδοι σε σπίτια 7 συντρόφων/ισσας, οι/η οποίοι/α και συλλαμβάνονται. Οι 6 αντιμετωπίζουν βαρύ κατηγορητήριο και αφήνονται ελεύθεροι 6 ημέρες μετά με αυστηρούς περιοριστικούς όρους ενώ η 7η αναμένει κατηγορίες σχετικά με υπόθαλψη. Ενδεικτικό της καταστολής στα πανεπιστήμια, είναι ο επιβαλλόμενος περιοριστικός όρος της καθολικής απαγόρευσης εισόδου των 6 συλλφθέντων στα δημόσια πανεπιστήμια, υπαγορεύοντας έτσι τον άμεσο εξοβελισμό όσων αγωνίζονται και όσων έχουν ταυτιστεί με την αναρχική ταυτότητα, με συνοπτικές διαδικασίες.

Παράλληλα, στις 13 και 17 Μαΐου, αστυνομικές δυνάμεις και ΜΜΕ (καθένας από το πόστο του) προχώρησαν αρχικά σε εισβολή και στη συνέχεια σε εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Νομικής. Το σόου περιελάμβανε από σώματα ασφαλείας με πλήρη εξάρτυση και live μετάδοση της χολιγουντιανής επιχείρησης εκκένωσης ενός άδειου κτιρίου, μέχρι ομοβροντία πανηγυρισμών από τους ρουφιάνους των καθεστωτικών μέσων για τη «μεταμόρφωση της Νομικής». Οι δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού περι «πάταξης της ανομίας στα πανεπιστήμια» συμπλήρωσαν το κλίμα συμμόρφωσης της σχολής με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Τα συντρόφια με ανακοινώσεις, συνελεύσεις και συνεχή καλέσματα στον χώρο της Νομικής δεν παύουν να διεκδικούν τον χώρο, παρά το κλίμα τρομοκρατίας που επιχειρείται να δημιουργηθεί με λοκ άουτ και έντονη αστυνομική παρουσία.

Πάγιος στόχος του κράτους είναι να δημιουργήσει ένα πανεπιστήμιο πλήρως υποταγμένο στις ανάγκες της αγοράς και του πολέμου, όπου άσυλο θα έχουν μόνο το επενδυτικό κεφάλαιο των εργολαβιών και τα ερευνητικά προγράμματα της αστυνομίας, του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών που διεξάγονται σε βάρος Παλαιστινίων, μεταναστ(ρι)ών και όσων πολεμάει ο εθνικισμός και ο καπιταλισμός της Δύσης. Παράλληλα, με τα σχέδια του "επιχειρηματικού πανεπιστημίου", στο στόχαστρο της επίθεσης βρίσκονται και οι ίδιες οι κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις των φοιτητ(ρι)ών και του κόσμου που οργανώνεται και δρα εντός τους, με τις διοικήσεις πολλών εξ αυτών να απαγορεύουν πολιτικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις όπως και την ίδια την είσοδο στους δημόσιους χώρους τους. Χτυπώντας τους αυτοοργανωμένους χώρους και τις καταλήψεις, κράτος και κεφάλαιο προωθούν τα σχέδιά τους για τη δημιουργία ενός πανεπιστημίου-υπηρέτη των οικονομικών συμφερόντων των μεγάλων εταιρειών και των πολεμικών σχεδίων του ελληνικού και νατοϊκού στρατού, ενός πανεπιστημίου αποστειρωμένου, ενός πανεπιστημίου-φυλακή και βούρκου χωρίς τέλος. Απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση, η υπεράσπιση του χαρακτήρα τους ως κέντρα συνάντησης και ζύμωσης, η υπεράσπιση των δυναμικών φοιτητικών αγώνων ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, οι ανακαταλήψεις, η επιμονή στην παραμονή κόσμου του αγώνα εντός αυτών παρά την καταστολή, τις συλλήψεις και τις διώξεις, είναι αγκάθια στην κρατική στρατηγική ισοπέδωσης και εκμηδένισης κάθε φωνής αμφισβήτησης και αντίστασης.

Όσο κι αν η μιντιακή προπαγάνδα παλεύει να πείσει ότι αυτές οι κατασταλτικές επιχειρήσεις αφορούν μια περιθωριακή ομάδα κουκουλοφόρων επικίνδυνη για την κοινωνία, το ψέμα τους είναι τόσο μεγάλο που δεν καταφέρνει να κρυφτεί. Η φτώχεια και η ακρίβεια, το ξεπούλημα της αυτονόητης ανάγκης για στέγαση σε funds, τα ολοένα και αυξανόμενα «εργατικά ατυχήματα» λόγω υπερεντατικοποίησης της εργασίας και της αδιαφορίας για την ασφάλεια των εργαζομένων, διαμορφώνουν τη συνθήκη της διαρκούς έκτακτης ανάγκης. Οι καθημερινές δολοφονίες μεταναστριών και προσφύγων στα σύνορα, στα εργασιακά κάτεργα και τα αστυνομικά τμήματα, η λεηλασία της φύσης, η εκμετάλευση των μη ανθρώπινων ζωών και η αναπαραγωγή της πατριαρχίας και της σεξιστικής βίας, οι γεωπολιτικές ανακατάταξεις, η ανάπτυξη πολεμικών οικονομιών, το ξαναμοίρασμα του κόσμου μέσα από αιματηρές πολεμικές συγκρούσεις, η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού με την πλήρη συναίνεση της «πολιτισμένης» Ευρώπης, συνθέτουν μια ρευστή και έκρυθμη κοινωνική πραγματικότητα που το κράτος πρέπει να διαχειριστεί προς όφελός του. Οι πολιτικές αφηγήσεις και πράξεις που αμφισφηβητούν, υπονομεύουν και απειλούν στο εδώ και στο τώρα τη λειτουργία και την ύπαρξή του, ορίζουν τον εσωτερικό εχθρό, ο οποίος πρέπει να εξουδετερωθεί. Γι' αυτό αναβαθμίζουν διαρκώς το ποινικό τους οπλοστάσιο που, μετά την ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα - Κώδικα ποινικής δικονομίας και την ακραία αυστηροποίηση των ποινών, ενισχύει το συνολικότερο τιμωρητικό κλίμα που θρέφει ρατσιστικά αισθήματα, στοχοποιεί ακόμα περισσότερο την πολιτική δράση, ποινικοποιεί τις προσωπικές και συντροφικές σχέσεις, και εν τέλει επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά την ταξική διάσταση της δικαιοσύνης. Γι' αυτό οξύνουν την καταστολή δίνοντας το ελεύθερο στους κάθε λογής μπάτσους να βασανίζουν, να χτυπάνε, να βιάζουν. Γι' αυτό γεμίζουν τις φυλακές δημιουργώντας αβίωτες συνθήκες εγκλεισμού. Για να εμπεδωθεί ο φόβος, για να καμφθούν οι αντιστάσεις.

Οι ρίζες όμως της επαναστατικής προοπτικής είναι τόσο βαθιές όσο η ιστορία. Ο αναρχικός χώρος, μέσα από μια μακρά ιστορία πολύμορφης κινηματικής δράσης, έχει βρεθεί πολλές φορές στο κέντρο της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους. Γνωρίζουν καλά ότι δεν ξεμπερδεύουν μαζί μας όσους τόνους λάσπης και αστυνομίας κι αν εξαπολύσουν, γιατί - αντίθετα με τις κρατικές αφηγήσεις - αποτελούμε οργανικό κομμάτι των κοινωνικών αντιστάσεων και των επαναστατικών παραδόσεων που είναι βαθιά χαραγμένες στη συλλογική μνήμη και που επιδιώκουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στο εδώ και στο τώρα, διεκδικώντας έναν κόσμο αλληλεγγυής, ισότητας και ελευθερίας.

Στηρίζουμε το κάλεσμα σε συγκέντρωση-πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και για την υπεράσπιση των καταλήψεων, την Πέμπτη 5/6, 17:30, στην Νομική.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΒΙΛΕΣ, ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΝΟΠΛΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους
και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1636291/

από κατάληψη εξωστρεφή

Την πέμπτη 5/6 στηρίζουμε την συγκέντρωση/πορεία ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και για την υπεράσπιση των καταλήψεων στις 17:30 στην νομική επί της Σόλωνος η οποία διοργανώνεται απο το αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο Νομικής

Μπάτσοι-πρυτάνεις-υπουργοί-δήμαρχοι-επιχειρηματίες ακούστε το καλά

τα πανεπιστήμια-οι πλατείες- τα πάρκα- οι Λόφοι και όλοι οι ελεύθεροι χώροι

θα συνεχίσουν να είναι πεδία πολιτικής και ανατρεπτικής δράσης, χώροι συνεύρεσης και κοινωνικοποίησης

Κάτω τα ξερα σας απο τις καταλήψεις

Εξω οι μπάτσοι απο τον Λόφο Στρέφη

Γνωρίζουμε πολύ καλά οτι μας φοβούνται ,οπως κάθε τι εξεγερμένο που φέρνει την δική τους καταστροφή μέσα απο την δική μας δημιουργία ,οι εικόνες που χτίζουμε με συντροφικότητα και αλληλεγγύη ειναι το δικο τους θάψιμο. Η Εξουσία, πολεμά κάθε τι αυτοοργανωμένο, γιατί σε κάθε καπιταλιστική κοινωνία που νωσεί, η αυτοοργανωση είναι το μόνο αντίδοτο. Σε έναν κόσμο που μας θέλει απομονωμένα πελατάκια που ζουν για να καταναλώνουν, η δυνατότητα των από τα κάτω να βρεθούν και να καλύψουν της ανάγκες τους έξω από εμπορευματικές λογικές, πάει κόντρα σε κάθε κυρίαρχη αξία. Υπενθυμίζουν πως μια άλλη ζωή είναι εφικτή και πως η συνύπαρξη δεν υποκαθίσταται με λεφτά και καριέρες. Ως αγωνιζόμενα απο τα κάτω έχουμε κάνει τις δικές μας επιλογές οι οποίες δεν χωράνε μόνο σε λέξεις αλλά κυρίως σε πράξεις, είμαστε εδώ και θα παραμείνουμε εδώ μαχόμενα για όλα αυτά που μας ανήκουν που μας δίνουν ανάσες ελευθερίας και δημιουργίας απέναντι στην καθημερινή βία κράτους κεφαλαίου. Είμαστε ακόμη ο ανθός της κοινωνίας αποκομμένος απο κάθε σάπιο και κακομοιριασμένο καμμάτι του καπιταλισμού, πιστεύουμε στον κόσμο της αυτοοργάνωσης της αυτοδιάθεσης της διαφορετικότητας της αλληλεγγύης και της ζύμωσης. Δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε ποτέ κάποιο φορεμένο και νοσηρό προιόν του υπάρχοντος επιβαλόμενου κόσμου της κυριαρχίας ολίγων και εκλεκτών χαρτογιακάδων.

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1636287/

ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΛΕΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ & ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

Οι πανεπιστημιακές κοινότητες και τα πανεπιστήμια τους δέχονται εκ νέου την επιθετική πολιτική του κράτους και των εταιρειών. Νέα επιχειρηματικά σχέδια, εκστρατείες αποστείρωσης και απονέκρωσης κάθε πολιτικής έκφρασης, κάθε αυτοοργανωμένης δομής και δραστηριότητας εντός τους. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί στρατοπεδεύουν για να τηρήσουν την "τάξη και την ασφάλεια". Καμία μέριμνα για τις πραγματικές ανάγκες και ζητήματα που υπάρχουν, μόνο για τις δουλειές των αφεντικών.

Όλη αυτή η συνθήκη έχει ξεκινήσει από την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και συνεχίστηκε με τις συνεχιζόμενες εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων. Όποιος και οποία αντιστέκεται έρχεται αντιμέτωπος/-η με πειθαρχικά, δικαστήρια και επιθέσεις σε φοιτητικές δράσεις και πορείες. Πρόσφατα παραδείγματα στο σήμερα είναι οι εκκενώσεις στο Στέκι Φυσικού στη Θεσσαλονίκη και ΑΚΝ.

Από πλευράς μας, ως δομή νεολαίας και αγωνιζόμενος κόσμος εντός των πανεπιστημίων , θα είμαστε απέναντι σε κάθε πλάνο εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και ανάπλασης των χωρών μας. Θα υπερασπιστούμε τους αυτοοργανωμένους χώρους μας εντός και εκτός πανεπιστημίων κόντρα στην προσπάθεια τρομοκράτησης.

10-100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Δομή Νεολαίας ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ.

Mail: sykaexpro_squaext@riseupex.net

Twitter: @Prosfygika

Blog: sykaprosquat.noblogs.org