Πέμπτη 5 Ιουνίου 2025 στις 19.00
(αλλαγή τοποθεσίας) Συνέλευση για την εκπ. αναδιάρθρωση & την καταστολή στα ΑΕΙ
Σημείωση Kinimatorama: Η κουβέντα που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα στις 7 στην ΑΣΟΕΕ θα πραγματοποιηθεί στο Κάτω Πολυτεχνείο.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε για άλλη μια φορά την καταστολή στην φοιτητική κοινότητα και την κοινωνική βάση ευρύτερα. Οι συνεχείς επιθέσεις κατά των κατειλημμένων χώρων εντός και εκτός πανεπιστημίων ακολουθούνται από απειλές από την πλευρά του κράτους προς όλο τον αγωνιζόμενο κόσμο. Οι πρώτες δηλώσεις περί παύσης της φοιτητικής ιδιότητας σε περίπτωση που συλληφθείς εντός πανεπιστημίου και η πλήρης διαγραφή αν κριθείς ένοχος συνοδεύονται με πλήθος ψεμάτων για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα: η δήθεν επίθεση από τον διδακτορικό στο ΕΜΠ που εν τέλει ξεκίνησε από την κυλικειάρχισσα και φίλη του πρύτανη για μια αφισοκόλληση, η εκκένωση του ΑΚΝ στις 19/05 για να μην πραγματοποιηθεί η μικροφωνική, η αποτύπωση των χώρων μας ως βρώμικους και χώρους ανομίας αντί για περιβάλλοντα κοινωνικής αντίστασης και άλλα πολλά. Μέσα από ολα αυτά κράτος, μπάτσοι και πρυτανικές αρχές χτίζουν το κατάλληλο περιβάλλον για την επέλαση της επιτήρησης των ζωών μας όλο και περισσότερο. Το κατάλληλο κλίμα για την επιβολή καμερών, τουρνικέ και μπάτσων στα πανεπιστήμια• ένα σχέδιο που έχει μείνει στα χαρτιά εδώ και δεκαετίες λόγω των αγώνων των καταπιεσμένων μερών της κοινωνίας. Στο ΕΜΠ και συγκεκριμένα στα κτίρια επί της Πατησίων η παρακολούθηση μέσω καμερών έχει ήδη ξεκινήσει να πραγματοποιείται• στο ΕΚΠΑ κόπηκαν τα απαραίτητα κονδύλια για να στηθεί η μονάδα ασφαλείας και προστασίας, ενώ στις ΦΕΠΑ έχει ήδη πραγματοποιηθεί η τοποθέτηση τουρνικέ, η είσοδος εντός του κτιρίου με κάρτα και καταγραφή στοιχείων.
Ποια όμως είναι τελικά η δουλειά των πρυτανικών αρχών και του κράτους;
Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση έρχεται σε μια περίοδο που τα φοιτητικά κινήματα και ο κόσμος που οργανώνεται εντός αυτών καταστέλεται λόγω της ανάγκης του να αντιτεθεί στην νέα πραγματικότητα που αυταρχικά μας επιβάλλεται. Το ελληνικό κράτος θέλοντας να τραβήξει την προσοχή απο τα προβλήματα και τις ανησυχίες που προκαλεί με τις πολιτικές του, αποφασίζει να εστιάσει στα μέτρα για την ασφάλεια εντός των σχολών. Η ασφάλεια που θέλουν όμως να θεσπίσουν δεν αφορά τα φοιτητά και αυτό γίνεται εμφανές με τις πρώτες κιόλας κινήσεις τους (με την κοπή των πόμολων των εξωτερικών πορτών του κτηρίου της νομικής που έχουν πρόσβαση στο προαύλιο αποτρέποντας την χρήση του κτηρίου ως έξοδο κινδύνου όπως ήταν σχεδιασμένο σε περίπτωση ανάγκης). Η ασφάλεια στην οποία αναφέρονται μάλλον περιορίζεται στην διατήρηση της εικόνας των ελληνικών πανεπιστημίων ως χώρους πειθάρχησης, καριερισμού, καθαρότητας, καθώς όσο αυτά διατηρούνται εντός των πανεπιστημίων και κάθε φωνή αντίθετη απο αυτή της εξουσίας φιμώνεται, τα ελληνικά πανεπιστήμια γίνονται όλο και πιο ελκυστικά προς επενδύσεις.
Tι συμβαίνει στα "Δημόσια" Πανεπιστήμια;
Βρισκόμαστε στο ύστερο στάδιο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Μιας σειράς νομοσχεδίων, μεταρρυθμίσεων, αναθεωρήσεων που ξεκινάνε δεκαετίες πριν και εντατικοποιούνται όλο και περισσότερο φτάνοντας στο σήμερα. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα παραπάνω μέτρα για την εκπαίδευση συνοδεύονται με αμέτρητα ακόμα που αφορούν την εργασία, το μεταναστευτικό, το περιβάλλον, την υγεία, τον ποινικό κώδικα, τις μεταφορές, το ρεύμα, ακόμα και το νερό. Τι εξυπηρετείται όμως συγκεκριμένα στο πεδίο της εκπαίδευσης με όλες αυτές τις αλλεπάλληλες αλλαγές; Είναι η πλήρης αποστείρωση των πανεπιστημίων μοναδικός σκοπός ; Σίγουρα σύμφωνα με εμάς είναι ο βασικότερος. Καταστολή δεν είναι μόνο τα πειθαρχικά, το ν+2, οι διαγραφές φοιτητών, συλλήψεις και κάμερες. Καταστολή για εμάς είναι και ό,τι συνοδεύεται και ό,τι προκύπτει από όλα αυτά, η εντατικοποίηση, καταστολή είναι και τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, ή η αναθεώρηση του αρθρου 16. Όλες αυτές οι αλλαγές δεν πάνε να απαγορεύσουν μόνο τον αγώνα εντός των σχολών αλλά και την δυνατότητα φοίτησης γενικά, με την ολοένα και μεγαλύτερη όξυνση των ταξικών φραγμών.
Με τελεσίγραφο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη το 2019 για οικειοθελή εκκένωση των καταλήψεων εντός 15ημερών, το κράτος εξαπέλυσε ολομέτωπη επίθεση στους κατειλημμένους χώρους, η οποία κλιμακώνεται μέχρι και σήμερα. Μερικές από τις καταλήψεις που εκκενώθηκαν ήταν οι Ματρόζου και Παναιτωλείου στο Κουκάκι, η Βανκούβερ Απαρτμάν στην ΑΣΟΕΕ, η Δερβενίων και Gare στα Εξάρχεια, το στέκι Βιολογικού στην Θεσσαλονίκη και η Ντουγρού στην Λάρισα. Τρία χρόνια μετά οι Terra Incognita και Mundo Nuevo στην Θεσσαλονίκη. Από τον Αύγουστο του 2023 ξεκινάει ένα ακόμη μπαράζ εκκενώσεων αυτή την φορά για τις καταλήψεις Ζιζάνια, Στέκι Άνω Κάτω Πατησίων, Ευαγγελισμό στην Κρήτη, Καλιαρντά στην νομική και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου το οποίο γκρέμισαν. Ένα χρόνο μετά το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων, το Παπασωτηρίου και το Γραμμικό στην Πολυτεχνειούπολη καθώς και το Μηχανουργείο, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αρχιτεκτονικής και η κατάληψη Carthago στο συγκρότημα της Πατησίων. Το κράτος συνεχίζει εκκενώνοντας τις καταλήψεις Ρασπράβα και Εξωστρεφή στα Εξάρχεια και τον Ευαγγελισμό. Ακολουθούν το στέκι Φυσικού στο ΑΠΘ, το οποίο εν τέλη γκρεμίζεται και το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής. Η μαχητική υπεράσπιση και οι ανακαταλήψεις από τον κόσμο του κινήματος βάζουν αναχώματα και ανατρεπουν τα σχέδια του κράτους στις συγκυρίες πλήρους προώθησης του δόγματος «νόμος και τάξη» από το κράτος και τα καθεστωτικά ΜΜΕ τα οποία με λασπολογία και παραπληροφόρηση βαπτίζουν τις καταλήψεις «άνδρα ανομίας, γιάφκες, ορμητήρια τρομοκρατών».
Γιατί επιλέγουμε την κατάληψη ως μέσο;
Οι καταλήψεις πέρα από άμεση αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας και της εμπορευματοποίησης, αποτελούν εδαφικοποίηση των συντροφικών μας σχέσεων, νησίδες αγώνα και αντίστασης, χώρους πολιτικής ζύμωσης και αυτοοργάνωσης στους οποίους η εξουσία του κράτους απουσιάζει. Είναι ανάσες ελευθερίας στο μικροαστικό και ρεφορμιστικό τρόπο ζωής που θέλει να μας επιβάλλει το κράτος. Είναι οι χώροι στους οποίους η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και οι ιδέες
μας μεταβαίνουν από την θεωρία στην πράξη. Αποτελούν οδοφράγματα και επίθεση στις πρακτικές κράτους-κεφαλαίου που καταπιέζουν και ευτελίζουν τις ζωές μας. Για αυτά και ακόμη περισσότερα οι καταλήψεις δεν παραδίδονται αλλά μάχονται.
Στα μέτρα που προσπαθεί να επιβάλλει το κράτος εμείς απαντάμε με συλλογικούς αγώνες ενάντια στην καταστολή και την πειθάρχιση εντός των πανεπιστημιακών χώρων. Ως ελευθεριακά σχήματα και κατειλημμένοι χώροι εντός των σχολών, καλούμε σε συνέλευση την Πέμπτη 5/6 στην ΑΣΟΕΕ στις 7μμ. για οργάνωση και συνδιαμόρφωση γύρω απο το ζήτημα της εκπαιδευτικής αναδιαρθρωσης και της κρατικής καταστολής στα πανεπιστήμια.
Ανοιχτή συνέλευση για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την καταστολή στα πανεπιστήμια