Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012 στις 20.00
Εκδήλωση-συζήτηση με μετανάστες για τα προβλήματά τους
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ
Εδώ και πολλούς μήνες οι "σκούπες" εναντίων των μεταναστών μικροπωλητών έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο σε διάφορα μέρη της Θεσσαλονίκης, όπως η πλατεία της Ροτόντας, η παραλία, η Τσιμισκή και αλλού. ΟΠΚΕ, ΜΑΤ, δημοτόμπατσοι και ασφαλίτες μαζεύονται οργανωμένα, μέρα μεσημέρι, και εξαπολύουν κυνηγητά με στόχο την κατάσχεση και καταστροφή του εμπορεύματος, ενώ παράλληλα τρομοκρατούν ή και συλλαμβάνουν τους μετανάστες μικροπωλητές. Την ίδια στιγμή έχουμε και διάφορες "ενώσεις πεζών" που με τις δράσεις τους κλείνουν το μάτι σε αυτές τις επιθέσεις, και στην ουσία δίνουν άλλο ένα έναυσμα στην αστυνομία ώστε να "καθαρίσει" τις πλατείες από τους μετανάστες και το εμπόρευμα τους. Για εμάς οι επιθέσεις αυτές είναι κομμάτι της ιδεολογίας της εθνικής ενότητας που έχει δημιουργηθεί στη συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε. Μία εθνική ενότητα που χωράει πολλούς.
Από τη μία πλευρά υπάρχει μία κοινοβουλευτική ροπή προς ακροδεξιές θέσεις, τα αφεντικά που βλέπουν στην κρίση άλλη μία ευκαιρία για περαιτέρω υποτίμηση των εργασιακών συνθηκών και διάφοροι άλλοι πρόθυμοι για θυσίες ώστε «η Ελλάδα να γίνει πάλι μεγάλη και τρανή». Είναι αυτοί οι ίδιοι που ιδεολογικά στοχοποιούνε τους μετανάστες ως κάτι ξένο και απειλητικό που πρέπει να διωχθεί, ενώ στην πραγματικότητα αποσκοπούνε στην ακραία υποτίμηση της εργασίας και της ζωής τους. Ένας αποδιοπομπαίος τράγος βολικός για κάθε πρόβλημα της καθημερινότητας: για την εγκληματικότητα, για την "άσχημη εικόνα των πεζοδρομίων", για τα όλο και λιγότερα κέρδη των εμπορικών καταστημάτων.
Από την άλλη υπάρχει ένα πατριωτικό συνονθύλευμα που περιλαμβάνει εθνικιστές τύπου Σπίθα μέχρι την άκρα αριστερά, οι οποίοι για χάρη μίας "εθνικής αντίστασης στην ξένη κατοχή" (Δ.Ν.Τ., τρόικα κλπ.), έχουν βάλει (συνειδητά ή μη) κοινωνικά κομμάτια όπως οι μετανάστες στο περιθώριο. Φοβούμενοι ότι ένας λόγος υπέρ των μεταναστών θα οξύνει τα συντηρητικά αντανακλαστικά των ενδεχόμενων ψηφοφόρων τους, έχουν αναγάγει το μεταναστευτικό από ζήτημα σε πρόβλημα. Ως γνήσιοι διαμεσολαβητικοί και αφομοιωτικοί μηχανισμοί έχουν βάλει μπροστά εθνικοπατριωτικές ιδεολογίες, κάνοντας γαργάρα την ταξική διάσταση του ζητήματος. Λες και το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα ίδια τα αφεντικά, οι κάθε λογής δυνάστες της καθημερινότητας μας, που με αφορμή την κρίση βρίσκουν κάθε ευκαιρία για να υποτιμάνε όλο και περισσότερο τις ζωές μας.
Όλη αυτή η εθνική ρητορεία, από το ακροδεξιό "έξω οι ξένοι" μέχρι το αριστερό "είμαστε όλοι έλληνες", έχει στρώσει το κατάλληλο χαλί ώστε το κράτος να μεγιστοποιήσει τις πλέον ολοκληρωτικές μορφές επίθεσης ενάντια στους μετανάστες. Τα χερσαία και πλωτά στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι επιθέσεις και εκκενώσεις χώρων διαμονής μεταναστών, το τείχος στον Έβρο, οι "σκούπες" στα κέντρα των πόλεων, οι καθημερινές δολοφονίες στα σύνορα και οι βιασμοί στα αστυνομικά τμήματα, είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν την εικόνα της πολιτικής του ελληνικού κράτους για το πώς διαχειρίζεται τη μεταναστευτική εργασία. Τα ανθρωποκυνηγητά των μεταναστών μικροπωλητών είναι απλά άλλο ένα κομμάτι αυτής της επίθεσης, μίας συνολικής οπτικής που θέλει το μετανάστη σε ένα καθεστώς εξαίρεσης και διαρκούς παρανομίας, ευάλωτο σε κάθε μορφή βίας.
Σ' αυτήν, λοιπόν, την περίοδο που διανύουμε, είναι πιο επιτακτικό όσο ποτέ να εντείνουμε την επίθεση σε αυτό το ιδεολογικό στρώμα ρατσισμού που πάει να αναπτυχθεί. Ξέρουμε ότι η δική μας "έξοδος από την κρίση" δεν είναι αυτή που θέλει εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, όλους μαζί, να κάνουν θυσίες για το καλό του έθνους. Αν βλέπουμε κάπου αυτήν την "έξοδο", αυτή βρίσκεται στους κοινούς αγώνες ντόπιων-μεταναστών που αναπτύσσονται, στις συναντήσεις ανθρώπων που αγωνίζονται για τις καθημερινές τους ανάγκες, στους αγώνες του αύριο που έρχονται. Κομμάτι όλων αυτών είναι και η έμπρακτη εναντίωση στα καθημερινά πογκρόμ των μεταναστών μικροπωλητών. Να σπάσουμε τη σιωπή που υπάρχει μέχρι σήμερα, να μην αφήσουμε τις πλατείες να γίνουν σκηνικά για ανθρωποκυνηγητά, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις. Ενάντια σε μία φιλανθρωπική οπτική που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως θύματα, να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στην υποτίμηση όλων μας, χωρίς να παραβλέπουμε τις διαφορετικές αφετηρίες και βιώματα του καθενός μας. Τα σημεία συνάντησης μας θα είναι αυτά στα οποία στην πράξη θα καταργηθούν οι ρατσιστικές πολιτικές. Σημεία όπως η απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών του 2011, ο αγώνας των Αιγύπτιων αλιεργατών στη Μηχανιώνα το 2010, η δυναμική απάντηση στη δολοφονία του Τόνυ Όνουα το 2007. Σημεία όπου, μαζί, οικοδομούμε έναν κόσμο αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΕΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9/3, 20.00, στην Κατάληψη ΥΦΑΝΕΤ:
Εκδήλωση-συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες μικροπωλητές
ΣΑΒΒΑΤΟ 10/3, 11.30, ΠΛ.ΡΟΤΟΝΤΑΣ:
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες μικροπωλητές
Να σταματήσουμε τις επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας
Φάμπρικα * Υφανέτ