kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

[Νέο Ηράκλειο] Αντιφασιστικο καλεσμα για την 1η Νοέμβρη

Πάνω από μία δεκαετία μετά από την ημερομηνία που έφερε την ταφόπλακα των γραφείων της Χ.Α, οι φασίστες προσπαθούν να επιστρέψουν στο Ηράκλειο με παλιά και νέα πρόσωπα. Εργαλειοποιώντας τη δολοφονία των 2 ναζί, επιδιώκουν να καταλάβουν δημόσιο χώρο, κάτι που περιορίζεται σημαντικά από το αντιφασιστικό κίνημα. Έτσι, φέτος, όπως και κάθε χρόνο, καλούμε όλες/ους/α να συμμετέχουν στα αντιφασιστικά καλέσματα στη πλατεία ηρακλείου. Γιατί σε περίοδο γενικευμένων καπιταλιστικών κρίσεων, οι φασίστες επιχειρούν να λάβουν μέρος από τη πίτα που ξαναμοιράζεται. Ταυτόχρονα, ως αναπόσπαστο μέρος του συντηρητικού στρατοπέδου, προσπαθούν να παίξουν το δικό τους ρόλο, ώστε να βαθύνει ο βούρκος.

Ποιο είναι το πλαίσιο σήμερα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία που λειτούργησε ως μέσο επαναχάραξης των ορίων δυτικού μη δυτικού μπλοκ, η γενοκτονία στη Παλαιστίνη με τη συμμετοχή όλου του δυτικού μπλοκ, η αναζωπύρωση παλιών και η δημιουργία καινούριων πολεμικών μετώπων όπως στο Σουδάν, το Κονγκό και το Πακιστάν, δείχνουν ότι ο παγκόσμιος πόλεμος που μαίνεται, οξύνεται διαρκώς. Ο πόλεμος αποτελεί μία ειδική πολιτική μορφή πειθάρχησης του προλεταριάτου και εργαλείο ξαναμοιράσματος της αγοράς ανάμεσα στα αφεντικά · αποτελεί μία διαχρονική στρατηγική για την αναδιάρθρωση των καπιταλιστικών σχέσεων αφού έχει την ικανότητα να απορροφάει όλους τους ταξικούς, έμφυλους και φυλετικούς ανταγωνισμούς και να τους εκτονώνει στα σφαγεία όπως τα διαμορφώνουν οι μεγάλοι παίχτες του παιχνιδιού: δηλαδή τα κράτη και τα αφεντικά.

Ο πόλεμος εκτός από μορφή πειθάρχησης αποτελεί και μεγάλη μπίζνα αφού συνδέεται άμεσα με το κύκλο εργασιών πολλών κλάδων παραγωγής. Από την βιομηχανία όπλων, την αγροτική παραγωγή, το εφοπλιστικό κεφάλαιο μέχρι και τα πανεπιστήμια, πολλά αφεντικά βλέπουν το πόλεμο ως ευκαιρία. Μία ευκαιρία να αυξήσουν τον τζίρο τους μέσα από τις δεξαμενές χρήματος που τροφοδοτούν την πολεμική διαδικασία (όπως π.χ το Rearm Europe) αλλά και να αυξήσουν τις τιμές και να μειώσουν τους μισθούς μέσω της πρόφασης της έκτακτης ανάγκης που επιβάλλει ο πόλεμος. Όλα τα παραπάνω που αναφέρονται ως πολεμική οικονομία, δεν αποτελούν παρά άμεσους και έμμεσους τρόπους ταξικής υποτίμησης, υποβάθμισης της ζωής και της εργασίας μας.

Όλες αυτές οι διαδικασίες προφανώς και δεν ξεκινούν τώρα. Εδώ και δεκαετίες τα αφεντικά στρέφουν τις κοινωνίες προς τον καπιταλιστικό πόλεμο και μάλιστα με μεθοδικό τρόπο. Από την (αντι)τρομοκρατική εκστρατεία στη μέση ανατολή το 2001, μέχρι τη καπιταλιστική κρίση του 2008 η λογική των κρατών είναι μία: κλιμάκωση του πολέμου στο εξωτερικό, όξυνση του πολέμου στο εσωτερικό. Και ο τρόπος που το καταφέρνουν, είναι μέσω της δημιουργίας εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών, αφού μέσω αυτών αναβαθμίζουν τη καταστολή απέναντι σε όσα βάζουν στο στόχαστρο και συγκροτούν τον εθνικό κορμό προς όλο και πιο συντηρητική κατεύθυνση. Το ελληνικό κράτος μπήκε με τα μπουνια σε ολες αυτές τις διαδικασίες και από "καημενο κράτος - μπανανια" μπορεί πλεον να αυτό παρουσιάζεται ως πυλώνας σταθεροτητας.

Το αφήγημα της σταθερότητας θεμελιώνεται πάνω στην υποτίμηση του προλεταριάτου, το οποίο αυτή τη στιγμή χτυπιέται από παντού. Από τους χώρους εργασίας με την επιβολή του 13ωρου, μέχρι τις δομές της πολιτικής τους συγκρότησης με την απαγόρευση των διαδηλώσεων και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Από τα σύνορα με τις επαναπροωθήσεις και τις συστηματικές μαζικές δολοφονίες μέχρι τα αστυνομικά (και μη) πογκρόμ εναντίον μεταναστών στα μητροπολιτικά κέντρα. Από την «συμπερίληψη» των γυναικών στο στρατό μέχρι τον εγκλωβισμό τους στο μαντρί της οικογένειας και της απλήρωτης οικιακής εργασίας. Από τις πολιτικές εγκληματοποίησης του δημόσιου χώρου και την ποινικοποίηση των απείθαρχων μέχρι τη στοχοποίηση των νέων και το μπούκωμα των φυλακών. Από την στηλίτευση των κουήρ ατόμων μέχρι την περιχαράκωση όλων στο τρίπτυχο πατρίς- θρησκεία- οικογένεια.

Ποιες είναι οι δυνάμεις που δουλεύουν εναντίον μας

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει φανεί και μάλιστα ιστορικά συμπυκνωμένα η κενότητα όλου του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Από το δόγμα "τάξη και ασφάλεια", στο σοσιαλδημοκρατικό "εμπόριο ελπίδας" και πάλι πίσω, αυτό που έχει αποσαφηνιστεί είναι ότι τουλάχιστον στη συγκεκριμένη περίοδο, δεν υπάρχει περιθώριο για πραγματική αντιπολίτευση - άσχετα με το αν, ακόμα και όταν υπήρχε, αυτή η αντιπολίτευση δεν σήμαινε την κατάργηση αλλά την αναδιοργάνωση των όρων εκμετάλλευσης και κυριαρχίας. Από τα μνημόνια, το μεταναστευτικό μέχρι την διαχείριση της πανδημίας, όποιος θέλει να "κυβερνήσει" σημαίνει ότι είναι διατεθειμένος να αναλάβει προσωπικά το βάθεμα της φρίκης. Παρόλα αυτά, η πολιτική αγορά είναι κορεσμένη από επίδοξους διαχειριστές που υπόσχονται να φέρουν την "αλλαγή" (ή όποια λέξη σκαρφίζονται κάθε φορά), ενώ κάθε φορά που εκλέγονται κλαίγονται για το πόσο δεμένα είναι τα χέρια τους και πόσο τελικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Και προφανώς δεν μιλάμε για τις άπειρες διασπάσεις της ΝΔ ή της αριστεράς, αλλά και για τους ίδιους τους φασίστες που όλοι μαζί επιμένουν εμφατικά: το πρόβλημα δεν είναι οι καπιταλιστικές σχέσεις, αλλά η πολιτική τους διαχείριση.

Το πολιτικό σκηνικό έτσι, είναι γεμάτο από αυτούς που πληρώνονται για να παραμυθιάζουν αλλά και με αυτούς που απολαμβάνουν να παραμυθιάζονται. Το θέατρο της πολιτικής όμως, μπορεί να είναι κενό, αλλά επιτελεί μία λειτουργία: την προληπτική διαχείριση του πολιτικού κόστους. Μέσα από τις διασπάσεις και την απλή αλλαγή επωνυμίας αυτού που προηγουμένως φωνάζανε ως "προδότη", το εκλογικό κοινό μπορεί να ανακατανέμεται διαρκώς ∙ένα εκλογικό κοινό που όσο και να κλαίγεται εκ των υστέρων, επιλέγει να σώζει το πολιτικό σύστημα κάθε φορά που αυτό περνάει κρίση - και μάλιστα εθελοντικά.

Εκεί που καταλήγουμε λοιπόν, είναι ότι όσο το εκλογικό σώμα στερείται τα μέσα κατανόησης της πραγματικότητας και η κοινωνία συντηρητικοποιείται, η δημόσια συζήτηση θα συνεχίζει να στρέφεται στο αν ο μεγάλος υπαίτιος της υποτίμησης που βιώνουμε σήμερα είναι οι μετανάστες, οι "μασόνοι" ή η "κρατική ευαισθησία" απέναντι σε αυτούς που ορίζονται ως "εγκληματίες". Όσο αδυνατούμε να αποκωδικοποιήσουμε την κατάσταση, τόσο θα διογκώνεται η πολιτική αγορά και θα πολλαπλασιάζεται η βλακεία, γιατί δεν αναγνωρίζει ότι ειδικά οι σχέσεις ανάμεσα σε δεξιά και άκρα δεξιά, είναι σχέσεις συνεργασίας και σύγκρουσης. Σχέσεις που χτίζονται πάνω στην ίδια κατεύθυνση, μονοπωλούν τον δημόσιο λόγο με επιφανειακά μαλώματα σε ζητήματα τακτικής και καταλήγουν -αν και φαινομενικά διαφορετικές - να συγκροτούν ένα ενιαίο κύκλωμα που έχει ένα μόνο στόχο: να μας έχει μονίμως με το κεφάλι κάτω και να λέμε και ευχαριστώ.

Ο ρόλος των εθνικιστικών ομάδων

Πάνω σε αυτή τη βάση, αναλύουμε και τη δράση των εθνικιστικών ομάδων, οι οποίες συγκροτούνται πάνω σε τρία κύρια σημεία: την στοχοποίηση των μεταναστών, των LGBTQ, και το anti-antifa/αντικομμουνισμό. Αλλά γιατί αυτά τα σημεία, ακόμα και αν παρουσιάζονται ως αντιπολίτευση από την άκρα δεξιά, είναι σε πλήρη εναρμόνιση με την υπάρχουσα κρατική ατζέντα;

1) Οι φασίστες μιλάνε για συνωμοσίες περί "μεγάλης αντικατάστασης" (1) επειδή η φτώχεια από την επέλαση του κεφαλαίου και οι πολεμικές διαδικασίες που συχνά τα ίδια τα δυτικά κράτη ξεκινούσαν ή εμπλεκόντουσαν, έχει αναγκάσει μία τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού να εγκαταλείψει το τόπο κατοικίας του. Οι φασίστες λένε, ότι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ από βίτσιο ή επειδή υπάρχει σχέδιο από διάφορες μυστικές δυνάμεις, την ώρα που τα κράτη σε όλο το πλανήτη έχουν κηρύξει κυριολεκτικό πόλεμο στους μετανάστες. Τι λένε λοιπόν οι φασίστες όταν παρουσιάζουν την μεταναστευτική διαχείριση σαν πληρωμένες διακοπές; "Αν χρειαστεί, σκοτώστε τους κιόλας, σκοτώστε περισσότερους, λιώστε τους ολοκληρωτικά".

2)Αντίστοιχα, οι φασίστες, τα LGBTQ άτομα τα παρουσιάζουν ως παρέκκλιση, ως ανωμαλία ή ως ηθικό ξεπεσμό, σαν ένα σύγχρονο φαινόμενο που προέκυψε από ένα ακόμα οργανωμένο σχέδιο από διάφορες μυστικές δυνάμεις - που πάλι δεν προσδιορίζουν. Λένε ότι το κράτος προωθεί τα LGBTQ άτομα που έχουν παρασυρθεί, αφού "πώς γίνεται να έγιναν ξαφνικά όλοι γκέι", και δεν αναγνωρίζουν αφενός ότι η διαχρονική αορατότητα των ατόμων αυτών ήταν μέχρι πρότινος κρατικά μεθοδευμένη και αφετέρου ότι η τωρινή ορατότητα προκύπτει από έναν συνδυασμό κεκτημένων αγώνων και επαναχάραξης της δυτικής κρατικής στρατηγικής.

3) Τέλος, λένε για αριστερή ηγεμονία, για "πόλεμο στους εθνικιστές" από το κράτος και προνομιούχα μεταχείριση των αριστερών και των συνδικαλιστών, επειδή σε ελάχιστες από τις άπειρες καφρίλες τους το κράτος κυριολεκτικά δεν μπορούσε παρά να δώσει για τα μάτια του κόσμου, την ελάχιστη των ποινών. Λένε για πόλεμο στους εθνικιστές, την ώρα που έχει στηθεί μία τεράστια βιομηχανία διώξεων με καθημερινές πλέον δικογραφίες, απέναντι σε όποιο πραγματικά αγωνίζεται. Κυριολεκτικά, μόνο τον τελευταίο μήνα, οι διώξεις απέναντι σε άτομα του ανταγωνιστικού κινήματος, ξεπερνούν τις διώξεις που έχει υποστεί η άκρα δεξιά, τις τελευταίες 5 δεκαετίες.

Σε όλα τα παραπάνω, το μοτίβο είναι κοινό: κλάψα που μετατρέπεται σε κυνισμό και αγελαία επιθετικότητα. Οι φασίστες μπορούν να μην πάρουν ποτέ χαμπάρι τι συμβαίνει αφού είναι ιστορική εμπειρία ότι το να τους κάνουμε να "καταλάβουν" είναι χαμένος χρόνος. Γιατί οι συνωμοσίες περί "σχεδίων αντικατάστασης" και woke agenda έχουν ένα λογικό υπόστρωμα μόνο στο βαθμό που οργανώνουν με μεταφυσικούς όρους διάφορους κοινωνικούς φόβους, έμφυλα προνόμια και άγχη διατήρησης δύναμης - κάτι που δεν αποτελεί παρά καμουφλάρισμα μίας γενικευμένης σύγκρουσης συμφερόντων. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε από την άλλη όλα εμείς είναι ότι αυτό που συνιστά το δικό μας μεγάλο "μυστικό σχέδιο" συνοψίζεται σε ένα και μόνο πράγμα: Οι φασίστες χάνουν δύναμη μόνο όσο εμείς ανακαλύπτουμε τη δική μας.

Για αυτούς τους λόγους και πολλούς ακόμα, καλούμε σε συγκέντρωση/πορεία ενάντια στις φασιστικές μαζώξεις, στην Πλατεία Ηρακλείου το Σάββατο 01/11/2025, στις 6:30 μμ.

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.

Φενέκ αναρχική/αντιεξουσιαστική συλλογικότητα Ηρακλείου/Ν. Ιωνίας.

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1638143/

1η ΝΟΕΜΒΡΗ: ΜΕΡΑ ΤΑΞΙΚΗ - ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ | Συγκέντρωση Σάββατο 1/11 - Σταθμός ΗΣΑΠ Νέο Ηράκλειο

1η ΝΟΕΜΒΡΗ: ΜΕΡΑ ΤΑΞΙΚΗ - ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ

Συγκέντρωση Σάββατο 1/11 - 18:30 - Σταθμός ΗΣΑΠ Νέο Ηράκλειο (πλατεία)

Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια μετά την ένοπλη επίθεση στο Ν. Ηράκλειο εναντίον νεοναζί της Χρυσής Αυγής ως δίκαιη απάντηση στις δολοφονίες ντόπιων και μεταναστών από ναζιστικά τάγματα εφόδου και φασίστες και δεκαπέντε περίπου χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης που συνέβαλε καθοριστικά στην άνοδο του φασιστικού φαινομένου και την αναρρίχηση ακροδεξιών κομμάτων σε όλον τον κόσμο.

Στην Ελλάδα, η έλευση της οικονομικής κρίσης που διαρκεί μέχρι σήμερα, η μνημονιακή περίοδος και η φτωχοποίηση που -μεταξύ άλλων- επήλθε σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής βάσης, αλλά κυρίως στο ντόπιο και πολυεθνικό προλεταριάτο, ανέσυραν και πάλι από το σκοτάδι τις χειρότερες εκδοχές του ελληνικού φασισμού, του βαθιά ριζωμένου επί δεκαετίες συντηρητισμού, ρατσισμού και μεγαλοϊδεατισμού. Είναι προφανές πως το εγχώριο φασιστικό φαινόμενο δεν γεννήθηκε το 2009, κάθε άλλο. Όμως σίγουρα η περίοδος αυτή αξίζει να μελετηθεί και ξεχωριστά. Η ελληνική ακροδεξιά -με κυρίως όχημα την Χ.Α.- γνώρισε μέρες μεγάλης άνθησης και εμφανίστηκε δυναμικά, πέραν του κοινοβουλίου, στον δημόσιο χώρο, στο δρόμο.

Οι φασίστες σε κάθε ιστορική συγκυρία προσπαθούν να παρουσιαστούν σαν «αντισυστημικοί», προβάλλοντας ένα προφίλ «εναντίωσης» στη παγκοσμιοποίηση και τον «εθνικό εκφυλισμό», με στόχο να ενεργοποιήσουν τα αλλοτριωμένα μικροαστικά αντανακλαστικά. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι κάτι παραπάνω από θεματοφύλακες του σημερινού τρόπου κοινωνικής οργάνωσης και παραγωγής που υποτίθεται πως πολεμούν, καθώς ο βασικός τους ρόλος μέσα στη σύγχρονη αστική δημοκρατία είναι η έμπρακτη αντιεξέγερση. Κράτος και φασίστες αλληλοσυμπληρώνονται, με τους δεύτερους να προωθούνται από τους μηχανισμούς του πρώτου όποτε υπάρχει η ανάγκη για επαναδιαπραγμάτευση του κοινωνικού συμβολαίου, χωρίς αυτό να σημαίνει (όπως έχει φανεί ιστορικά) ότι, ανάλογα με τις συνθήκες, δεν θα επιχειρήσουν να αυτονομηθούν και να δράσουν για τα δικά τους συμφέροντα. Αποτελούν την προέκταση της κρατικής καταστολής επιχειρώντας να ανακατευθύνουν τις κοινωνικές συγκρούσεις με αντιδραστικό τρόπο, κάνοντας έτσι σε πρώτο χρόνο τη δουλειά που το «επίσημο» κράτος δε θέλει να κάνει. Αποτελούν τα τσιράκια των αφεντικών, κάτι που έχουν αποδείξει με συνέπεια και στον ελλαδικό χώρο, ειδικά την τελευταία δεκαετία. Όταν σακάτευαν στο ξύλο εργάτες γης στη Μανωλάδα, στον Ασπρόπυργο, στο Πέραμα, στο Μενίδι με τις ευλογίες της αστυνομίας και των τοπικών φορέων. Όταν ίδρυαν εργοδοτικά σωματεία, όπως αυτό του Α. Νικόλα στο Πέραμα, και τσάκιζαν εργάτες στο ξύλο στο λιμάνι με τις ευλογίες του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Όταν πραγματοποιούσαν επίσημες επισκέψεις στην πρεσβεία της Κίνας για να αναλάβουν δράση για τα αφεντικά της cosco. Όταν δολοφονούσαν τον Λουκμάν στα Πετράλωνα, τον Φύσσα στον Πειραιά, όταν τσακίζανε μετανάστες στον Α. Παντελεήμονα, επιτίθονταν σε αναρχικούς και άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες σε περιόδους έντασης της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης, εκεί που το κράτος όπλιζε τους συνοδοιπόρους του.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, το αντιφασιστικό κίνημα, με τον μαχητικό αντιφασισμό να παίζει κεντρικό ρόλο, έδωσε την απάντηση στον φασιστικό οχετό. Χτύπησε τους φασίστες όπου τους βρήκε, έδωσε μάχες σε κάθε γωνιά του ελλαδικού χώρου, διεξήγαγε μια μεγάλης κλίμακας αντιφασιστική προπαγάνδα και παρήγαγε ριζοσπαστικό, επαναστατικό, αντιφασιστικό λόγο. Οι θεωρητικές επεξεργασίες, οι δυνάμεις, τα ρίσκα, η αυτοθυσία των αντιφασιστών και των αντιφασιστριών κράτησαν τον αντιφασιστικό χαρακτήρα του δημοσίου χώρου και έστειλαν τους νεοναζί και τους υπόλοιπους ακροδεξιούς -και πάλι- μακριά από τον δρόμο. Η εκτέλεση των δύο χρυσαυγιτών νεοναζί στο Ν. Ηράκλειο αποτελεί κομβική στιγμή του μαχητικού αντιφασισμού, καθώς κατάφερε να αποδυναμώσει τους φασίστες και να αναχαιτίσει σημαντικά την εξάπλωση της ιδεολογίας και της δράσης τους.

Τα τελευταία χρόνια, φασιστικές ομάδες επιχειρούν να ξανακάνουν ορατή την παρουσία τους στον δρόμο, πραγματοποιώντας επιθέσεις, κατά κύριο λόγο, ενάντια σε μετανάστες, μετανάστριες και μη ετεροκανονικά άτομα. Σταθερό σημείο αναφοράς τους αποτελεί η επέτειος της εκτέλεσης των δύο φασιστών συνοδοιπόρων τους, οπότε και επιχειρούν να πατήσουν πόδι στη γειτονιά του Ν. Ηρακλείου αλλά και του κέντρου της Αθήνας. Οι αντιφασιστικές δυνάμεις σταθερά και με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια στέκονται εμπόδιο στις φασιστικές τους φιέστες, με την αστυνομία να επιτίθεται επανειλημμένα στους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες, με αποκορύφωμα την άγρια επέμβαση στην αντιφασιστική πορεία το 2020 στο Γαλάτσι και τη δολοφονική αστυνομική επίθεση σε αντιφασίστρια κατά τη διάρκεια της προπερσινής αντιφασιστικής συναυλίας στο Ν. Ηράκλειο.

Το κίνημα καλείται να μπει ανάχωμα και στα φετινά σχέδια των φασιστών να καταλάβουν, έστω και για λίγο, τον δημόσιο χώρο, σε μια ιδιαίτερη και τεταμένη συγκυρία σε παγκόσμιο επίπεδο. Τη στιγμή που το ενδεχόμενο γενίκευσης ενός παγκοσμίου πολέμου εξαιτίας της παρατεταμένης και διεθνούς οικονομικής κρίσης αναδεικνύει τον αντιδραστικό χαρακτήρα του συστήματος, η ανάπτυξη εθνοφρουράς στην Ουάσιγκτον αποτελεί μια ξεκάθαρα στρατιωτική επίδειξη δύναμης εναντίον του πλεονάζοντος πληθυσμού. Εναντίον των μεταναστών, των άστεγων και του πιο φτωχοποιημένου τμήματος της εργατικής τάξης (των ντελιβεράδων) .

Πέραν των ΗΠΑ, το σύνολο σχεδόν των σύγχρονων υπερδυνάμεων κυβερνώνται από αυταρχικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα που επιβάλλουν ακραία καταπίεση στις κοινωνίες τους και οργανώνουν, με εντατικούς ρυθμούς, πολεμικές οικονομίες και ιμπεριαλιστικά σχέδια. Πολεμικές οικονομίες οργανώνονται, με ολοένα και εντατικότερους ρυθμούς και εντός της «δημοκρατικής» Ευρώπης με τις δαπάνες για το όποιο κοινωνικό κράτος έχουν απομείνει να μεταφέρονται σε τερατώδη εξοπλιστικά προγράμματα. Σε τέτοιο περιβάλλον, η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά βλέπει να πληθαίνουν οι γραμμές της σε ένα σημαντικό κομμάτι των χωρών της ηπείρου οι οποίες κυβερνώνται ήδη ή και αναμένεται να κυβερνηθούν στο άμεσο μέλλον από φασιστικά κόμματα. Η ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη ατζέντα εκφράζεται, έτσι, και εντός της Ε.Ε από κόμματα του κεφαλαίου που επιδιώκουν μια ακόμα πιο αυταρχική και αιμοβόρα πολιτική διαχείριση της κρίσης.

Την ίδια στιγμή και στην ίδια γραμμή, η κυβέρνηση της ΝΔ, με αιχμή του δόρατος τους χυδαίους ακροδεξιούς υπουργούς της επιχειρεί να επιβάλλει την αντιμεταναστευτική ατζέντα με έναν πρωτόγνωρο για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα τοξικό πολιτικό λόγο -που αποτυπώνεται υλικά και στο πρόσφατο, ρατσιστικό νομοσχέδιο του Υπ. Μετανάστευσης- στοχεύοντας στην απανθρωποποίηση τους και στρώνοντας το έδαφος για τις εξελισσόμενες και επικείμενες δολοφονίες τους στα σύνορα και τα θαλάσσια ύδατα όπως εκείνη του ναυαγίου της Πύλου αλλά και εντός της ενδοχώρας και των μητροπόλεων, σε φυλακές, δρόμους και αστυνομικά τμήματα όπως αυτή του Μοχάμεντ Καμραν που δολοφονήθηκε από την ΕΛ.ΑΣ ένα χρόνο πριν στο Α.Τ Άγιου Παντελεήμονα. Το ελληνικό κράτος απειλεί, ρητά πλέον, μετανάστριες και πρόσφυγες ότι οι συνθήκες ζωής τους εντός της χώρας θα γίνονται ολοένα και πιο εφιαλτικές.

Την ίδια στιγμή, η εξελισσόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και η αντίσταση του που αποτελεί τον αιμοδότη για την σύγχρονη αντισιωνιστική - αντιφασιστική πάλη μας υπενθυμίζει, απέναντι σε εκείνους που αντιλαμβάνονται τον φασισμό ως μια «μαύρη σελίδα» της ιστορίας, ότι αποτελεί όχι ένα εξωιστορικό φαινόμενο ή μια «ανορθογραφία» του καπιταλιστικού συστήματος αλλά την «τελική λύση» που πάντα βρίσκεται στη φαρέτρα του..

Αγωνιζόμαστε για να μην περάσει ως οδοστρωτήρας ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός των πολέμων, των στρατοπέδων κράτησης, των εργατικών δολοφονιών της φτώχειας, επιχειρώντας να συνεχίσουμε εκείνη τη μαχητική αντιφασιστική παράδοση που μέσα σε διαφορετικές εποχές και ιστορικούς χωροχρόνους καταφέρνει να συνδέει το νήμα που ενώνει τις καταπιεσμένες και διαχωρίζει τον καταπιεστή από τον καταπιεσμένο.

Συγκέντρωση Σάββατο 1/11 - 18:30 - Σταθμός ΗΣΑΠ Νέο Ηράκλειο (πλατεία)

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

Αντιφασίστες/αντιφασίστριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας και του Πειραιά

Εικόνες:

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1638170/

Έξω οι ναζί απ' τις γειτονιές μας!

Αντιφασιστική συγκέντρωση & πορεία, ΣΑΒΒΑΤΟ1 Νοέμβρη, 6 μμ, Πλατεία ΗΣΑΠ Ηρακλείου!

Κάθε χρόνο την 1η Νοέμβρη φασιστικές γκρούπες προσπαθούν να στήσουν ναζιστική «φιέστα» στο Ηράκλειο, για να διαχύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να προβούν σε επιθέσεις σε κόσμο της γειτονιάς. Εργαζόμενοι και νεολαία του Ηρακλείου δεν θα τους αφήσουν

Σε μια περίοδο που υπάρχει εκλογική άνοδος της ακροδεξιάς στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ευρώπης, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι ξανά αναγκαίος.

Υπεύθυνη για την άνοδο της ακροδεξίας είναι η μονιμοποίηση των πολιτικών του ρατσισμού, του εθνικισμού και των πολεμικών εξοπλισμών που προωθούν κυβερνήσεις, ΕΕ και οι άρχουσες τάξεις.

Η ΕΕ μέσω του ReArm Europe αυξάνει τις πολεμικές δαπάνες ενώ ταυτόχρονα περικόπτει τις κοινωνικές. Εντείνει τη αυταρχικοποίηση της κοινωνίας, προσπαθώντας να μειώσει στις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού. ΕΕ και ΝΑΤΟ στηρίζουν εδώ και δύο χρόνια τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ.

Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να παίξει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στις πολεμικές επιδιώξεις του κράτους-τρομοκράτη τόσο στην Παλαιστίνη όσο και στα υπόλοιπα κράτη της περιοχής. Δικαιολογεί, μάλιστα, τη «στρατηγική συμμαχία», με αφορμή τον πολεμοκάπηλο ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Προχωρά σε ένα όργιο αυταρχισμού απέναντι σ΄ όποιον αγωνίζεται. Φοβάται την λαϊκή οργή για το έγκλημα των Τεμπών, τη συνενοχή στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και τη φτωχοποίηση του λαού.

Εντείνει την ρατσιστική πολιτική ειδικότερα μετά το νέο νόμο που ποινικοποιεί τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο της πολιτικής των κλειστών συνόρων που γεννά εγκλήματα όπως το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου.

Η ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης θέλει να διασπάσει την εργατική τάξη για τα συμφέροντα των αφεντικών. Ντόπιοι και μετανάστες εργάτες δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, ανεξάρτητα από φυλή, έθνος, φύλο, σεξουαλικότητα και ταυτότητα φύλου!

Την ίδια στιγμή το σύστημα επιχειρεί να ρίξει στα «μαλακά» τους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου δείχνει πως χρειάζεται επαγρύπνηση και μαχητική αντιμετώπιση σε όλα τα πεδία.

Την ώρα που η κυβέρνηση επιβάλλει τη 13ωρη εργασία, με μισθούς πείνας, καταργώντας κάθε δικαίωμα των εργαζομένων, οι φασίστες δρουν ως απεργοσπάστες και τραμπούκοι της εργοδοσίας για να αυξάνονται τα κέρδη των αφεντικών.

Μέσα σε αυτήν την συγκυρία η ακροδεξιά μπορεί να πλασάρεται ως μια δήθεν αντισυστημική δύναμη, όμως, αποτελεί εφεδρεία και πιο ακραία έκφρασή του συστήματος.

Για τους παραπάνω λόγους θα είμαστε και φέτος στο δρόμο την 1η Νοέμβρη στη γειτονιά του Ηρακλείου! Δε θα επιτρέψουμε καμία παρουσία και πρόκληση φασιστών στις γειτονιές μας.

Να μπλοκάρουμε την δράση τους, αλλά και να ανατρέψουμε το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης που τους γεννά και τους στηρίζει!

- ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

- ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΝΑΖΙ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

- ΣΥΝΟΡΑ ΑΝΟΙΚΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ - ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ - ΑΣΥΛΟ, ΣΤΕΓΗ, ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

- ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΚΑΜΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

- ΤΕΜΠΗ - ΠΥΛΟΣ - ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής - ριζοσπαστικής αριστεράς & συλλογικότητες

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
Αντιφασιστικές - αντικρατικές κινητοποιήσεις 31/10 και 1/11/2025

«…Στη διαρκή διεθνή αποσταθεροποίηση και τους κλυδωνισμούς των συστημικών πολιτικών σταθερών, γεννιούνται οι μεγάλες δυνατότητες της επαναστατικής χειραφέτησης. Απέναντί τους συγκροτείται ήδη η αντεπαναστατική ακροδεξιά και φασιστική έκφανση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού για να μπει ως έσχατος φραγμός στην εξέλιξη της κοινωνικής ιστορίας, που προχωρά μέσα από την αδιάκοπη πάλη για ελευθερία και ισότητα. Πόλεμος και φασισμός, αυτή είναι η «απάντηση» του συστήματος στην συνολική και βαθιά του κρίση, στις ίδιες του τις αντιφάσεις, που τις προκαλεί η αθεράπευτη σύγκρουση που επιβάλλει η βασική του αρχή, η εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο». (απόσπασμα από τη Διακήρυξη του 2ου συνεδρίου της ΑΠΟ, 12/2016)

Μπροστά στην προοπτική έκφρασης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής που ακολούθησε τη δολοφονία του Π.Φύσσα, το κράτος παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Τόσο ο θεσμικός "αντι"φασισμός που επιχείρησε να ξεπλύνει το κράτος από την ευθύνη του ενορχηστρωτή της παρακρατικής δράσης των νεοναζί και να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων, όσο και η ίδια η παρακρατική δράση στο πεζοδρόμιο βρήκαν απέναντι τους τη σθεναρή, αποφασιστική, διαρκή και ανυποχώρητη αντιφασιστική δράση. Οι μαζικές και μαχητικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις ήταν ο πραγματικός φραγμός στην άνοδο των φασιστών και στις επιθέσεις που πραγματοποιούσαν, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν μπει ισχυρά αναχώματα στην επέλασή τους στο δημόσιο πεδίο. Από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις αντίστασης και μνήμης για τον Π.Φύσσα και τον Σ. Λουκμαν, τις μαχητικές συγκεντρώσεις σε διάφορες στιγμές της δίκης της ΧΑ (με κορυφαίο παράδειγμα τη συγκέντρωση και τις συγκρούσεις που ξέσπασαν με φασίστες και μπάτσους εντός της δικαστικής αίθουσας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης του Στεκιού Αντίπνοια), τις κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και τις εδαφικές μάχες στις γειτονιές, μέχρι τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον πόλεμο. (απόσπασμα από την ανακοίνωση - κάλεσμα της ΑΠΟ για την 1η Νοέμβρη 2023)

Για ακόμη μια φορά οι αναρχικοί/ές, το αντιφασιστικό κίνημα να βάλουν ανάχωμα, υπερασπιζόμενοι κάθε σπιθαμή γης απέναντι στις νεοναζιστικές φιέστες και τα φασιστικά τάγματα εφόδου που θα επιχειρήσουν να εμφανιστούν στο δημόσιο χώρο με αφορμή την επέτειο της εκτέλεσης των δύο νεοναζί στο Ν. Ηράκλειο το 2013.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τον κοινωνικό ρόλο των φασιστικών μορφωμάτων, καθώς και πως ο φασισμός βρίσκεται στον πυρήνα του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος και διαχέεται μέσα από την κυρίαρχη ιδεολογία. Γι' αυτό και επιλέγουμε ηθικά και πολιτικά σε κάθε πεδίο να αντιπαλεύουμε την ακροδεξιά ρητορική, να στεκόμαστε απέναντι στα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα την αγαστή συνεργασία κράτους, θεσμών και φασιστών, όπως αποτυπώνεται παραδειγματικά με τις διαχρονικές κατασταλτικές επιθέσεις τα τελευταία χρόνια των αντιφασιστικών συγκεντρώσεων στην περιοχή του Ν. Ηρακλείου, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη μανιώδη επίθεση των μπάτσων με χημικά και ξύλο αδιακρίτως, τις απειλές και τα βασανιστήρια σε βάρος αντιφασιστών/στριών, αναρχικών και παρευρισκομένων και τις συλλήψεις 13 αγωνιστών/τριών την 1η Νοέμβρη 2020 στο Γαλάτσι και τον βάναυσο τραυματισμό ανήλικης αντιφασίστριας στο Ν. Ηράκλειο στις 28/10/2023 από τους ένστολους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ. Παρά, όμως, τις απαγορεύσεις των αντιφασιστικών συγκεντρώσεων, τις κρατικές κατασταλτικές επιθέσεις και τους βασανισμούς, τις διώξεις αναρχικών και αντιφασιστών και την κρατική πριμοδότηση των φασιστικών συμμοριών, ο κόσμος του αγώνα όλα αυτά τα χρόνια έχει καταφέρει να βρίσκεται στους δρόμους, θέτοντας αναχώματα στην επιχείρηση των παρακρατικών συμμοριών να επανεμφανιστούν στο δημόσιο πεδίο, όπως συνέβη την 1η Νοέμβρη 2023 με τους χιλιάδες αντιφασίστες κόντρα στην αποτυχημένη προσπάθεια των ντόπιων φασιστών να πραγματοποιήσουν πανευρωπαϊκή φασιστοσύναξη.
Το κράτος συνεπές στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας του, επιχειρεί να διαρρήξει καθετί συλλογικό, να σβήσει τη μνήμη αγώνων του παρελθόντος και να συντρίψει όποιον σήμερα ορθώνει ανάστημα στη διαρκώς κλιμακούμενη κρατική βία. Η καταστολή του αναρχικού κινήματος και οι διώξεις αγωνιστών/τριών, η αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, οι επιθέσεις σε χώρους αγώνα, η επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα και οι συνεχιζόμενες κρατικές επιθέσεις και δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων- μεταναστών, αποτελούν μέρη του κατασταλτικού πλέγματος του κράτους για την καθυπόταξη της κοινωνίας και των αντιστάσεών της.
Το μένος της κρατικής πολεμικής μηχανής και της προπαγανδιστικής της στρατηγικής για διαρκή επαναφορά και επικράτηση στον δημόσιο λόγο εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων, οι συνθήκες ανέχειας και εξαθλίωσης που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά, ταυτόχρονα με την καλλιέργεια της μισαλλοδοξίας και της εξατομίκευσης που προωθείται μέσα από τον κυρίαρχο λόγο, τους πολιτικούς εκφραστές του και τα μιντιακά τους φερέφωνα είναι που δημιουργούν το πρόσφορο έδαφος για τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, βαδίζοντας χέρι-χέρι με την ανάπτυξη και ζύμωση των φασιστικών μορφωμάτων και την απόπειρα εμφάνισής και αναγωγής τους σε κυρίαρχους παίκτες εντός του κοινωνικού πεδίου.
Έτσι, την κρατική δολοφονική και ρατσιστική αντιμεταναστευτική πολιτική, τις εν ψυχρώ δολοφονίες, τους βασανισμούς και τις κακοποιήσεις σε αστυνομικά τμήματα και μπλόκα και το κατασταλτικό δόγμα «Νόμος και Τάξη» που στοχεύουν στο τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, στην τρομοκράτηση και τη διάχυση του φόβου στην κοινωνία, συνεπικουρούν οι αντεπαναστατικές νεοναζιστικές εφεδρείες με επιθέσεις σε αγωνιστές, σε χώρους αγώνα και απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Ως αναρχικοί/ες να σταθούμε απέναντι στα παρακρατικά τάγματα εφόδου στις γειτονιές, στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους εργασίας. Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό κερδίζεται στους δρόμους και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό, του αγώνα ενάντια στις ανισότητες, την ιεραρχία, τους διαχωρισμούς, τον κοινωνικό εκφασισμό, τη μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό και τον κρατικό ολοκληρωτισμό. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να αποτελέσει φραγμό στον φασισμό, απέναντι στον καθεστωτικό "αντιφασισμό" και στις επιδιώξεις του κρατικού μηχανισμού για την εδραίωση της θεωρίας των δύο άκρων να αγωνιστούμε οργανωμένα, συλλογικά, μαχητικά και από τα κάτω, με όπλο μας τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη για την ανατροπή του καταπιεστικού-εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννά και θρέφει τον φασισμό, για την Κοινωνική Επανάσταση, για την Αναρχία!

-Δεν ξεχνάμε τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμαν, του Πετρίτ Ζιφλέ, του Σιράζ Σαφτάρ.
-Δεν ξεχνάμε τις εκατοντάδες παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος προσφύγων και μεταναστών. Ούτε τους χιλιάδες πνιγμούς, τα pushbacks, τις δολοφονίες στα σύνορα, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και την επιχείρηση εξόντωσής τους από τους κρατικούς μηχανισμούς.
-Δεν ξεχνάμε τις δεκάδες θρασύδειλες νεοναζιστικές επιθέσεις σε καταλήψεις, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και σε αναρχικούς, αριστερούς και αντιφασίστες αγωνιστές. Ούτε τις σφαίρες, τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς από τους ένστολους δολοφόνους της δημοκρατίας στα αστυνομικά μπλόκα, τα τμήματα, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τις γειτονιές.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

| Αντιφασιστική - Αντικρατική Διαδήλωση |
Σάββατο 1η Νοέμβρη, Πλατεία Ν. Ηρακλείου 18.30

| Στηρίζουμε την Αντιφασιστική - Αντικρατική Συγκέντρωση |
Παρασκευή 31 Οκτώβρη, Εφετείο Αθηνών, 9.00 (ημέρα απολογίας του υπαρχηγού της νεοναζιστικής συμμορίας της Χ.Α.)

τοπικός συντονισμός Αθήνας | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : email που λάβαμε στις 28 Οκτωβρίου 12h