Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013 στις 12.00
Στην καθημερινή συνθήκη που ζούμε, τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά. Πέρα από το γεγονός ότι η διαβίωση γίνεται όλο και δυσκολότερη, ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι/ες με τη μιζέρια του ατομικισμού, τη βία του πατριωτισμού και του ρατσισμού, το ζόφο του σεξισμού και της ομοφοβίας. Η εξουσία, το κράτος και τ΄ αφεντικά, επιχειρούν μία γενικευμένη εκκαθάριση των αντιστεκόμενων κομματιών, εκείνων που θεωρούνται μη-κανονικοί, μη-παραγωγικοί, αλλόκοτοι, με στόχο τον πλήρη έλεγχο πάνω στην κοινωνία.
Στη Θεσσαλονίκη πιο συγκεκριμένα, υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια μια σημαντική άνοδος του συντηρητισμού και του θρησκευτικού παροξυσμού. Από τους πύρινους λόγους του Άνθιμου κατά του γκει πραιντ μέχρι τις ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια των νοικοκυραίων στις περισσότερες γειτονιές της πόλης, από τις επιθέσεις και μαζικές προσαγωγές σε τρανς στο Βαρδάρη μέχρι τις εκκενώσεις δύο μεγάλων καταλήψεων τα τελευταία 2 χρόνια(κατάληψη Δέλτα, κατάληψη ορφανοτροφείου) και από τα επεισόδια ρατσιστικής βίας μέχρι το κυνήγι των μικροπωλητών από τους μπάτσους, αυτή η πόλη δεν παύει να μας υπενθυμίζει το πραγματικό της πρόσωπο.
Παρόλ' αυτά, σ' αυτήν την πόλη που ζουμε, έχουμε μάθει να υπάρχουμε, να αγωνιζόμαστε και να δημιουργούμε τις δομές που μας βοηθούν να σταθούμε απέναντι σε όλη αυτή την βαρβαρότητα. Σημαντικό μέρος αυτών των δομών είναι και οι καταλήψεις. Οι καταλήψεις είναι ανοιχτοί χώροι όπου συναντιόμαστε, πλάθουμε κόσμους πέρα απ' αυτόν της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας και καταστρώνουμε σχέδια για την καταστροφή αυτής της πραγματικότητας. Στο εδώ και το τώρα. Οι χώροι αυτοί είναι πολύμορφοι και αποτελούν ορμητήρια και σημεία συνάντησης όπου οι μοναχικές μας καταπιέσεις δημιουργούν συλλογικές αρνήσεις. Αρνήσεις στο εμπόρευμα, τον εθνικισμό το σεξισμό. Για όλους αυτούς τους λόγους οι καταλήψεις αποτελούν στόχο της καταστολής.
Σ' ένα τέτοιο χώρο επιλέγουμε και εμείς, η συνέλευση του μωβ καφενείου, να στεγαζόμαστε. Στο κατειλημμένο εργοστάσιο της Υφανετ.Το μωβ καφενείο είναι μια συλλογικότητα που ασχολείται με τις έμφυλες σχέσεις ως σχέσεις εξουσίας, με το φεμινιστικό, gay, lesbian, bi, queer, trans κίνημα. Σ αυτό το χώρο, κάθε Τετάρτη, εδώ και τέσσερα χρόνια, λειτουργεί καφενείο με προβολές, συζητήσεις, συναυλίες, πάρτυ κ.α. Προσπαθούμε να δημιουργούμε ασφαλή σημεία συνάντησης και σχέσεις χωρίς τη διαμεσολάβηση του εμπορεύματος.
Το μωβ γεννήθηκε μέσα στην Υφανέτ. Σε ένα χώρο ανοιχτό και εύφορο, όπου ένα εγχείρημα μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να εκβιάζεται από τη λογική του χρήματος, του κέρδους, του θεάματος. Σ' ένα χώρο αγώνα όπου δόθηκε το κατάλληλο έδαφος να συζητήσουμε για τη δημιουργία μιας δομής που θα παλεύει ενάντιαστις έμφυλες ταξινομήσεις και την πατριαρχία. Άλλωστε η κατάληψη και η οικειοποίηση χώρων μέσα στην πόλη είναι και δικό μας πρόταγμα. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάτι το τέλειο, το δωσμένο και το αυτονόητο στην πορεία της συμμετοχής ενός εγχειρήματος σε μία κατάληψη. Είναι μια συνεχής διαδικασία απ' όπου μέσα από τριβές και διεκδικήσεις, αποκτάς την αίσθηση του εφικτού, ερχόμενη σε επαφή με τη συλλογικοποίηση και την αυτοοργάνωση.
Στις καταλήψεις, στους αυτοοργανωμένους χώρους, στα στέκια και στα κοινωνικά κέντρα αισθανόμαστε ότι μπορούμε ν' αναπνέουμε, να δυναμώνουμε και να οργανώνουμε την αντεπίθεση. Αυτοί οι χώροι είναι κομμάτια των επιλογών μας, στεγάζουν τις έκφυλες επιθυμίες μας και κουβαλάνε τις αναμνήσεις και τα όνειρά μας. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ζωών μας και ως τέτοιες θα τις υπερασπιστούμε.
Μωβ καφενείο
κάλεσμα : συνέλευση αδιαμεσολάβητου αγώνα φυσικού
για την υπεράσπιση των κοινωνικών
αγώνων και των χώρων που τους πράττουν
Στις γειτονιές μας και στις πόλεις μας υπάρχουν χώροι και κτήρια υπό κατάληψη που χρησιμοποιούνται από ομάδες ανθρώπων σύμφωνα με τις πολιτικές και κοινωνικές τους ανάγκες. Οι μόνιμες αυτές καταλήψεις των κτηρίων αποτελούν ελευθεριακούς χώρους που λειτουργούν με γνώμονα τις συνελεύσεις και την αδιαμεσολάβητη δράση των ανθρώπων που τις απαρτίζουν. Ο λόγος και οι κοινωνικές δράσεις που παράγονται μέσω συνελεύσεων, συζητήσεων και εκδηλώσεων πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου αποτελούν προϊόν αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και αντιεραρχικών δομών, ενώ ταυτόχρονα το κύριο χαρακτηριστικό της οργάνωσης του χώρου και της ζωής μέσα στις καταλήψεις είναι η αλληλεγγύη, το μοίρασμα και η αυτοδιαχείριση τους από τις ομάδες ανθρώπων που συμμετάσχουν σε αυτές.
Σήμερα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την καταστολή της λειτουργίας των χώρων αυτών. Κάποιοι έχουν ήδη δεχθεί επιθέσεις και εκκενωθεί από την αστυνομία τον τελευταίο χρόνο ενώ και άλλοι απειλούνται με εκκένωσή. Ο κατάλογος των καταλήψεων που έχουν δεχθεί καταστολή περιλαμβάνει ήδη τη Βίλλα Αμαλίας, τη κατάληψη Σκαραμαγκά και τα πολιτικά στέκια της ΑΣΟΕΕ και του πολυτεχνείου στην Αθήνα, το Παράρτημα και το Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα, την Αντιβίωση στα Γιάννενα, το Ορφανοτροφείο στη Θεσσαλονίκη, τις εστίες στην Ηγουμενίτσα, τη Βάλβειο Βιβλιοθήκη στο Μεσολόγγι καθώς και άλλα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια εντός πανεπιστημίων. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια συγκυρία όπου η ύπαρξη αυτοοργανωμένου αγώνα δε θα μπορούσε παρά να "ενοχλεί" τα συμφέροντα του κράτους, σε μια συγκυρία που ο καπιταλισμός δημιουργεί στις κοινωνίες μας συνθήκες κανιβαλισμού, εντατικοποίησης, ανθρώπινης αποξένωσης και καταπίεσης, σε μια συγκυρία που οι επιθέσεις της αστυνομίας και του φασισμού οξύνονται.
Είμαστε αλληλέγγυες/οι και στηρίζουμε των αγώνα των χώρων αυτών για τη συνέχιση της ύπαρξης και της λειτουργίας τους και τη διαφύλαξη των κοινωνικών αγώνων που παράγονται μέσω αυτών. Θεωρούμε ότι η επίθεση που δέχονται πλήττει και εμάς τους ίδιους σαν αγωνιζόμενους/ες, διότι αν και δεν ταυτιζόμαστε πλήρως πολιτικά ο αγώνας μας έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά, άρα δεν μπορούμε να παραβλέπουμε τη συμβολή τους και στους δικούς μας αγώνες.
Τέλος όσον αφορά τον προβληματισμό που μπορεί να τεθεί για το ότι η κατάληψη ενός δημόσιου ή ιδιωτικού κτηρίου είναι παράνομη σύμφωνα με τους νόμους των κυρίαρχων, απαντάμε λέγοντας ότι δε διαχωρίζουμε τις πράξεις σε παράνομες και νόμιμες αλλά σε "ηθικές" και "ανήθικες" σύμφωνα με το αν μπορούν ή όχι να ενισχύσουν και να προωθήσουν τον αγώνα για μια ελεύθερη κοινωνία.
μπροστά στην αυξανόμενη καθημερινή βαρβαρότητα
ή θα μοιραστούμε τον αγώνα,
ή θα μοιραστούμε τον κανιβαλισμό
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Σάββατο 5/10, ώρα 12:00, Καμάρα
3/10/2013
συνέλευση αδιαμεσολάβητου αγώνα φυσικού