Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013 στις 12.00
Αντικρατική, αντικαπιταλιστική, αντιφασιστική πορεία
κάλεσμα : Αναρχικοί/ες αντιφασίστες/τριες
Κράτος & κεφάλαιο γεννούν τον φασισμό
Αντικρατική / Αντιφασιστική Πορεία
Η δημοκρατία σημαδεύει, οι φασίστες εκτελούν
Και ξαφνικά όλοι ξυπνήσανε. Τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, έφεραν την ελληνική κοινωνία απέναντι σε μία συγκλονιστική διαπίστωση: ότι η χρυσή αυγή αποτελεί μια συμμορία η οποία δολοφονεί και ξυλοκοπεί τόσο μετανάστες στα πλαίσια μιας εθνικιστικής-ναζιστικής ιδεολογίας, όσο και όσους αντιτάσσονται συνειδητά σε τέτοιου τύπου λογικές. Οι αποκαλύψεις-σοκ συνεχίστηκαν με τις αδιανόητες μαρτυρίες ότι η χρυσή αυγή συνεργαζόταν και καλυπτόταν από την αστυνομία και το κράτος.
Στην πλούσια δράση της οργάνωσης πέρα από τα εθνικιστικά και λαϊκίστικα παραληρήματα, τα συσσίτια και τις αιμοδοσίες μόνο για Έλληνες κτλ, τα οποία στόχο είχαν να συσπειρώσουν κόσμο απέναντι σε έναν ανύπαρκτο εχθρό, συμπεριλαμβανόταν και άμεση εμπλοκή με τη ντόπια και ξένη μαφία, πουλώντας προστασία και ελέγχοντας το παρεμπόριο που υποτίθεται αντιμάχονταν. Την ίδια ώρα που κατέστρεφαν πάγκους μεταναστών μικροπωλητών μπροστά στις κάμερες σε λαϊκές και κεντρικούς δρόμους, συντονίζαν και εκμεταλλεύονταν το συγκεκριμένο αλισβερίσι στις περιοχές της επιρροής τους.
Και τώρα ξαφνικά η δημοκρατία επιτίθεται στα παρακλάδια της προφασιζόμενη άγνοια για μια κατάσταση που η ίδια γέννησε και συντήρησε. Πόσες φορές είδαμε τα όργανα της τάξης να προστατεύουν και να χαριεντίζονται με μέλη της χρυσής αυγής, που παριστάνοντας τους αγανακτισμένους πολίτες επιτίθονταν σε μετανάστες, αντιφασίστες, απεργούς, διαδηλωτές, ομοφυλόφιλους κτλ; Πόσες φορές είδαμε τους δικαστικούς λειτουργούς να ξεπλένουν τη νεοναζιστική δράση επιτρέποντας έτσι τη συνέχισή της; Πόσες φορές τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης παρουσίασαν τα «ανδραγαθήματά» τους αποιδεολογικοποιώντας τη δράση τους και εισάγοντάς τους ως ένα κομμάτι του σύγχρονου lifestyle; Πόσες φορές ακούσαμε γύρω μας τη φράση «μια χρυσή αυγή τους χρειάζεται» από ανθρώπους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι με μεγάλη ευκολία παρέκαμπταν την εγκληματική δράση αυτής της οργάνωσης, χαρίζοντάς της το ρόλο του εξυγιαντή του δημόσιου βίου;
Το έργο είναι γνωστό και το έχουμε ξαναδεί. Η δημοκρατία σε εποχές κρίσης πάντα χρησιμοποιεί τις ακροδεξιές εφεδρείες της για να καταστείλει τις κοινωνικές εντάσεις και να επιβάλλει τα σχέδιά της. Από τη δημοκρατία της Βαϊμάρης, την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι τη λατινική Αμερική, όπου και όποτε υπήρχαν δυνατά ριζοσπαστικά κινήματα απέναντι στον καπιταλισμό, τα ακροδεξιά τάγματα εφόδου με την προτροπή του κράτους, τσάκιζαν και κατέστειλαν τις όποιες μορφές αντίδρασης με δολοφονίες, εξαφανίσεις και βασανιστήρια. Κι αφού το κράτος εκπληρώσει τους σχεδιασμούς του (ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές μισθών κτλ) εμφανίζεται ως λυτρωτής κι εξυγιαντής της δημοκρατίας αποσύροντας από την ενεργό δράση την παρακρατική παραφυάδα που το ίδιο δημιούργησε.
Ο φασισμός λοιπόν δεν έρχεται από τον ουρανό, γεννιέται από το ίδιο το σύστημα. Η συνειδητοποίηση του ατόμου τόσο σε ταξικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, και όχι η ανάθεση στα ημίμετρα της δημοκρατίας είναι αυτή που θα οδηγήσει στην κοινωνική απελευθέρωση. Στη δημιουργία δηλαδή μιας αταξικής κοινωνίας απαλλαγμένης από κάθε είδους διαχωρισμούς, όπου η εργασία δεν θα είναι δουλεία και οι ανθρώπινες σχέσης θα είναι ισότιμες.
«Δεν πολεμάμε τον φασισμό μαζί με την κυβέρνηση, αλλά σε πείσμα της κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί την καταστροφή του φασισμού, γιατί η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη να βρίσκει καταφύγιο σε αυτόν, κάθε φορά που βλέπει την εξουσία να της φεύγει από τα χέρια»
Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι
επικοινωνία : asanf@espiv.net
κάλεσμα : Ανοιχτή συνέλευση Αναρχικών Νέας Φιλαδέλφειας
