Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016 στις 18.00

Συνέλευση για συντονισμό δράσεων ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία

Από την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας...

Από τις αρχές του 2014, τέθηκε σε ισχύ ένας από τους διακαείς πόθους των αφεντικών, με την υπογραφή των τότε αλλά και των μετέπειτα κυβερνώντων. Τέθηκε σε ισχύ η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στον κλάδο του εμπορίου. Ένα από τα πιο ξεδιάντροπα επιχειρήματα που ακούστηκαν σε μια εποχή που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας με δυσκολία επιβιώνει, ήταν ότι ο κόσμος θέλει περισσότερες ώρες και μέρες τα μαγαζιά ανοιχτά ώστε να προλαβαίνει να ψωνίζει. Τελικά μετά από ένα διάστημα πειραματικών σταδίων και διαβουλεύσεων από την μία και αγώνα από την άλλη, έχει θεσμοθετηθεί η λειτουργία των καταστημάτων για 8 Κυριακές τον χρόνο. Αυτός ο νόμος ανοίγει την πόρτα τόσο για να μεγαλώσει ο αριθμός των εργάσιμων Κυριακών, ανάλογα με τα κέρδη που βλέπουν οι εργοδότες ότι μπορεί να αποκομίσουν, όσο και για την επιβολή της Κυριακάτικης εργασίας σε όλους τους κλάδους, συνεπώς για την ολοκληρωτική μας υποταγή στους νόμους της αγοράς. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας μπορεί να αυξάνει το κέρδος για τους εργοδότες αλλά για τους εργαζόμενους δεν επιφέρει τίποτα άλλο πέρα από τη διόγκωση της εκμετάλλευσης που υφίστανται και την περαιτέρω σμίκρυνση του ελεύθερου χρόνου τους. Πρόκειται στην ουσία για ένα πισωγύρισμα ενός αιώνα στο επίπεδο των εργατικών δικαιωμάτων, αφού η Κυριακάτικη αργία κερδήθηκε το 1910 μετά από την εκδήλωση αγώνων και συγκρούσεων με τα αφεντικά και τα κράτη.

...ως την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου στους εκμεταλλευόμενους

Δεν είναι όμως το μόνο. Τα τελευταία χρόνια με αφορμή το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η αναπαραγωγή του κεφαλαίου συνεπάγεται το τσάκισμα των περισσότερων εργατικών κατακτήσεων του παρελθόντος, καταργώντας το ένα εργατικό δικαίωμα μετά το άλλο, με σκοπό την αύξηση των κερδών των εργοδοτών από την εντεινόμενη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Μέσω της διαρκούς εντατικοποίησης και υποτίμησης της εργασίας έχει επιβληθεί στην ουσία ένας εργασιακός μεσαίωνας. Κομμάτι αυτού αποτελεί και η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Όπως κομμάτι του αποτελούν οι "λευκές νύχτες", τα ελαστικά και τα απελευθερωμένα ωράρια, οι μειώσεις στους μισθούς, η καθυστέρηση ή η μη καταβολή των υπερωριών, των δώρων ακόμα και των δεδουλευμένων, η μαύρη εργασία, τα προγράμματα voucher και τα 5μηνα, οι απολύσεις, οι αντισυνδικαλιστικοί νόμοι, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κ.α...

Το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης...

Ακόμα μεγαλύτερη βουτιά στον εργασιακό μεσαίωνα θα είναι η ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νόμου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αντιμετωπίζοντας το ζήτημα του ασφαλιστικού από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων καταλαβαίνουμε ότι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν είναι απλά μια σύνταξη-προνοιακό επίδομα (κηδείας).

- Ο χωρισμός της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική σημαίνει στην μεν πρώτη περίπτωση ότι πρόκειται για σύνταξη φιλοδώρημα, αλλά ακόμα και αυτό υπό προϋποθέσεις. Στη δε δεύτερη περίπτωση θα προκύπτει βάσει ασφαλιστικών εισφορών. Πράγμα που με χιλιάδες ανθρώπους χωρίς δουλειά και άλλους με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και αφεντικά που ολοένα εκβιάζουν για μαύρη εργασία, μοιάζει με κοροϊδία! Επιπλέον με αυτό τον τρόπο μετατρέπουν ένα συλλογικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση. Έτσι κράτος και αφεντικά ξεμπερδεύουν με μηδαμινά ποσά, διώχνουν στην πραγματικότητα από πάνω τους το κόστος της ασφάλισης, οδηγώντας σε πολύ μικρές συντάξεις, σε εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Η σύνταξη θα προκύπτει από τον υπολογισμό των μισθών όλου του εργάσιμου βίου και όχι μόνο της τελευταίας πενταετίας, το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι μικρότερο με αποτέλεσμα και η ανταποδοτική και η συνολική σύνταξη να είναι πολύ μικρότερες από τα σημερινά δεδομένα, ενώ ταυτόχρονα καταργείται το κατώτερο όριο σύνταξης.
- Το καλοκαίρι ψηφίστηκαν ολέθριες αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 έτη (ή 62 έτη για 40 χρόνια εργασίας), συνοδευόμενες από περικοπές σε συντάξεις επικουρικές, ΕΚΑΣ και εφάπαξ.
- Η λεηλασία των ταμείων δεν προήλθε από εμάς, τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, αλλά συνδέεται με την ίδια τη λειτουργία του κράτους και του κεφαλαίου (τζογάρισμα των αποθεματικών, δομημένα ομόλογα, «κούρεμα» του PSI, αποπληρωμή του ΔΝΤ, εργοδοτική εισφοροδιαφυγή κ.α.). Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που θα κατατεθεί, το επόμενο διάστημα, στη Βουλή προς ψήφιση θα αποτελέσει ταφόπλακα της κοινωνικής ασφάλισης.

...Να είναι η αρχή της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης

Ενάντια στη μοιρολατρία και το φόβο που θέλουν να μας επιβάλουν, καλούμαστε να δείξουμε έμπρακτα και συλλογικά την αγωνιστικότητά μας, να ενισχύσουμε την από τα κάτω οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς. Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, κόντρα στη λογική της ανάθεσης. Να συναντηθούμε με συναδέλφους από άλλους κλάδους και προλεταριακά στρώματα που πλήττονται και βλέπουν το ασφαλιστικό από ταξική σκοπιά και όχι συντεχνιακά. Απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση του συστήματος απαντάμε σύμφωνα με τις πραγματικές μας ανάγκες για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, να κρατηθούμε όρθιοι, να αλλάξουμε τους ταξικούς συσχετισμούς και να αντεπιτεθούμε, παίρνοντας πίσω αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει, τον κλεμμένο κοινωνικό πλούτο.

Κάλεσμα σε συνέλευση την Τετάρτη 16/3 στις 18.00 στον Ελευθεριακό χώρο sabot (Γκαρπολά 4) στο Μπιτ Παζάρ για τη διοργάνωση δράσεων ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία τις δύο επόμενες Κυριακές που τα μαγαζιά θα μείνουν ανοιχτά (24/4 και 8/5).

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα "απελευθερωμένα" ωράρια στη Θεσσαλονίκη

επικοινωνία: sintexonismoskexiriakis@exespiv.neext

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1556599/