Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010 στις 21.00
Ανοικτή συνέλευση Sin remedio
ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ, πιο κοντά από ποτέ…
Σχεδόν 17 χρόνια μετά τη ζαπατίστικη εξέγερση οι ιθαγενικές κοινότητες συνεχίζουν το χτίσιμο της αυτονομίας τους σε συνθήκες πολέμου. Έχουν τεθεί στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς του Μεξικού, ακριβώς γιατί -σε πείσμα των καιρών- επιμένουν στην κοινοκτημοσύνη της γης, την άμεση δημοκρατία και την ανακλητότητα των αντιπροσώπων τους, ενάντια στους «ειδικούς» και τις «πρωτοπορίες»…
Πάντα «από τα κάτω και αριστερά» οικοδομούν μια κοινωνία αλληλεγγύης, βασισμένη στις εξής αρχές:
- να κυβερνάς, υπακούοντας.
- να εκπροσωπείς, όχι να παραγκωνίζεις.
- να χτίζεις, όχι να γκρεμίζεις.
- να προτείνεις, όχι να επιβάλεις.
- να πείθεις, όχι να νικάς.
- όλα για όλους, τίποτα για μας.
Είναι αυτοί οι λόγοι που το Μεξικάνικο κράτος, συνεπικουρούμενο απ΄τις φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις, τους επιτίθεται λυσσαλέα το τελευταίο διάστημα με εκτοπίσεις από τη γη τους, εμπρησμούς σπιτιών & καλλιεργειών, δολοφονίες, βιασμούς, συλλήψεις και εξαφανίσεις αγωνιστών/τριών. Παράλληλα, με τη βοήθεια των ΜΜΕ όλων των πολιτικών τάσεων, συκοφαντεί το Ζαπατίστικο αγώνα και προσπαθεί να τον αφομοιώσει, παρέχοντας οικονομική στήριξη σε όσους ιθαγενείς απαρνηθούν το δικαίωμα τους στην κοινοτική γη και αποκτήσουν τίτλους ιδιοκτησίας. Αυτό είναι και το καίριο σημείο της αντιπαράθεσης, το γεγονός ότι ο αγώνας τους συμπυκνώνει την αντίθεση στο κυρίαρχο ιδεώδες της αγοράς και της δικτατορίας των λίγων. Ο αγώνας των Ζαπατίστας χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά είναι ένα ρήγμα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που αφορά και τους δικούς μας αγώνες. Εδώ είναι που συναντιόμαστε κι εμείς, στην εποχή που ο κόσμος της εργασίας, ο κόσμος των «από κάτω» δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στην Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό.
Το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης βρέθηκε πολλές φορές δίπλα τους, στηρίζοντάς τους πολιτικά και οικονομικά. Γι΄αυτό και τέθηκε κι αυτό στο στόχαστρο της επίθεσης με 2 ακτιβιστές νεκρούς τον Απρίλη του 2010, όταν ένα καραβάνι αλληλεγγύης προσπάθησε να σπάσει τον αποκλεισμό της κοινότητας Σαν Χουάν Κοπάλα στην Οαχάκα και πυροβολήθηκε εν ψυχρώ από τους παραστρατιωτικούς. Η πολιτική της κυβέρνησης Καλντερόν είναι σαφής: για να μην αφήσει το ζαπατίστικο παράδειγμα να εξαπλωθεί πέραν των ορίων της πολιτείας της Τσιάπας, επιτίθεται στρατιωτικά σε όσες κοινότητες επιλέγουν την αυτονομία τους μέσα από την κοινοκτημοσύνη της γης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πολλαπλών επιθέσεων από τη μεριά της κυβέρνησης και όχι μόνο, τη στοχοποίηση της διεθνούς αλληλεγγύης και τους αντίξοους καιρούς, θεωρούμε τη στήριξη των αυτόνομων εξεγερμένων κοινοτήτων ακόμα πιο σημαντική. Αθεράπευτα επίμονοι στον αγώνα τους, λοιπόν, οι ζαπατίστας όλα αυτά τα χρόνια, πεισματάρηδες και εμείς στην αλληλεγγύη. Γι' αυτό και ξαναβρεθήκαμε στο δρόμο της έμπρακτης στήριξης. Η ομάδα μας ονομάζεται "Sin Remedio", που σημαίνει «χωρίς φάρμακο» (κυριολεκτικά) και «δίχως γιατρειά» (μεταφορικά). Στόχος μας η ενημέρωση για το πρόγραμμα της «άλλης υγείας», που ήδη έχουν οικοδομήσει αυτόνομα και η στήριξη του μέσα απ' μια οικονομική καμπάνια για φάρμακα την οποία αρχίσαμε τον περασμένο Μάιο.
επικοινωνία : sinremediogroup@yahoo.com