Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016 στις 18.00
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ '08: Εξέγερση ενάντια στην κρατική καταστολή. Ανάμεσα στα πλήθη των ταξικά καταπιεσμένων και εξεγερμένων, βρίσκονται άτομα με διαφορετικές έμφυλες και πολιτικές ταυτότητες, μετανάστριες/ες, μαθήτριες/ες που αγνόησαν την καταπίεση των θεσμών της οικογένειας και του σχολείου και βγήκαν στους δρόμους σπέρνοντας το άγχος στους πατριδόπληκτους.
Τα μπάσταρδα στα οδοφράγματα δεν πιστεύουμε ότι η 6η Δεκέμβρη είναι μια ημερομηνία με επετειακό χαρακτήρα. Για μας είναι η αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε τα εξεγερσιακά υποκείμενα και τις συλλογικές μαχητικές αντιστάσεις, ενάντια στον κόσμο του Κεφαλαίου, του Κράτους, του εθνικισμού και της πατριαρχίας. Για μας είναι η αφορμή να μην ξεχάσουμε πως όταν πλησιάζει η ώρα που το Κράτος κάνει χρήση του λεγόμενου δικαιώματός του στη βία, εμείς θα είμαστε εκεί για τη δική μας πολιτική βίαιη αντίσταση.
Θεωρούμε ότι οι αντιστάσεις γίνονται δυνατές μόνο όταν οι εξουσίες καθίστανται ορατές και ο ανταγωνισμός οξύνεται. Η κάθε κοινωνική σχέση αμφισβητείται και ανατρέπεται στη βάση μιας άρνησης. Έτσι λοιπόν, δημιουργούμε ένα μπλοκ διαφορετικό, των Άλλων, για να γίνουν ορατά τα σώματα μας στο δρόμο. Οι όροι μπαίνουν πλέον από μας και για εμάς. Με τη συλλογική επινοητικότητα στοχεύουμε στο να γίνει ορατή η μη-αρρενωπή βία, όχι σαν αυτή που θα ανταγωνίζεται την αρρενωπή, αλλά σαν αυτή που θα την ακυρώνει. Βάζουμε μπροστά τις επιθυμίες, τα βιώματα και τους στόχους μας, διαλύοντας έτσι την ουσιοκρατική αντίληψη περί βίας. Διαχωρίζουμε τη θέση μας από την πασιφιστική στάση, που αντιλαμβάνεται τη βία μόνο ως κρατική και πατριαρχική, αλλά και από τη στάση που θέλει την κινηματική βία να πραγματώνεται μέσα από την ανδρική τιμή, τις αρρενωπές επιτελέσεις «ένας προς έναν» και την ανάδειξη της μυϊκής δύναμης. Αφήνουμε τις/τους εαυτές /εαυτούς μας να αλληλεπιδράσουν με συντρόφισσες/συντρόφους και να νιώσουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη μεταξύ τους.
Ως μπάσταρδα, απεχθανόμαστε την καθαρότητα που προτάσσεται από το έθνος και τον καταπιεστικό θεσμό της οικογένειας. Ως μπάσταρδα στα οδοφράγματα, θα κατέβουμε στις 6 Δεκέμβρη για να καταλάβουμε τους μάτσο δρόμους, τις μάτσο συγκρούσεις και να τοποθετήσουμε τα σώματά μας πλάι πλάι.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ '16: Τα υποκείμενα είναι ακόμα εδώ, οργισμένα και μπάσταρδα.
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ @ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝ@
ΜΕΧΡΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΧΩΡΑΕΙ ΟΛ@*
*τους γκέι, τις τρανς, τις χοντρές, τις ανάπηρες, τις μετανάστριες, τους πιο δειλούς, τις λιγότερο έμπειρες, τους λιγότερο μάτσο
Μπάσταρδα στα οδοφράγματα | Το μπλοκ των Άλλων
πηγή : email που λάβαμε στις 1 Δεκέμβριος 05h
πηγή : email που λάβαμε στις 1 Δεκέμβριος 05h
Η νεολαία και η εργατική τάξη μπροστά σε μια μάχη!
Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος: 6 Δεκεμβρίου, 6μμ, κτίριο Παπαστράτου (Θόλος)
Γενική απεργία: 8 Δεκεμβρίου, 10πμ, Ταχυδρομείο Βόλου
Δεν μπορούν πλέον να κοροϊδέψουν κανένα! Η νεολαία βρίσκεται εκ νέου στο στόχαστρο οκτώ χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Είναι ψεύτικες οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για δίκαιη ανάπτυξη, ρύθμιση του χρέους, υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, για δουλειά στους νέους. Μετά τις δηλώσεις υποταγής στον εκπρόσωπο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, την ίδια στιγμή που μετέτρεψε την Αθήνα σε ένα απροσπέλαστο φρούριο, θολώνει για άλλη μια φορά τις "κόκκινες" γραμμές γύρω από το νέο εργασιακό νομοσχέδιο.
Είναι σαφές πως βρισκόμαστε στις παραμονές ακόμα μιας κυβερνητικής συνθηκολόγησης, που όσα συζητούνται τώρα, τα έχει υπογράψει από το καλοκαίρι του 2015, όταν δεσμευόταν πάνω στην περίφημη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τα εργασιακά και τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.
Το νέο εργασιακό πέρα από βαθιά αντεργατικό και αντιλαϊκό δεν αποτελεί λύση στο βασικό πρόβλημα της ανεργίας, αδιέξοδο για τη νέα γενιά.
Μέσα σε καθεστώς γενικευμένης ανεργίας και επισφαλούς/ελαστικής εργασίας, με τις σχολές και τα σχολεία μας να καταρρέουν υπό το βάρος της υποχρηματοδότησης, μια νέα υποταγή της κυβέρνησης στις απαιτήσεις των δανειστών δε μπορεί παρά να αποτελεί πράξη πολέμου προς όλη τη νεολαία!
Η επέτειος της εξέγερσης του Δεκέμβρη και η πανεργατική απεργία πρέπει να βρεί το νεολαιίστικο κίνημα σε θέσεις μάχης. Με καταλειμμένες σχολές και συντονισμό με το εργατικό κίνημα, για την ανατροπή της κυβέρνησης από τα κάτω και τα αριστερά.
Πέρασαν οκτώ χρόνια από την εξέγερση του 2008, οκτώ χρόνια κρίσης και λιτότητας, οκτώ χρόνια μαχών της νεολαίας. Μέσα σε όλη αυτή την περίοδο έχουμε συσσωρεύσει πολύτιμη εμπειρία. Η εμβληματική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ακόμα τρομάζει το σύστημα. Οι χιλιάδες νεολαίοι, μετανάστες και εργάτες που κατέκλυσαν τους δρόμους όλης της Ελλάδας δεν κατέβηκαν στο δρόμο μονάχα για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου.
Η δολοφονία του έγινε η αφορμή για να εκφραστεί η οργή της νεολαίας ενάντια στο σύστημα σε μια εξέγερση. Ας είμαστε εμείς σήμερα που θα ξαναζωντανέψουμε την εξέγερση κάνοντας πράξη το σύνθημα που είχε γραφτεί τότε στους τοίχους της Αθήνας "Βάρκιζα τέλος". Τέρμα στη συνθηκολόγηση, τέρμα στη λογική του μικρότερου κακού που μας καλεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ακολουθήσουμε!
Τους τελευταίους μήνες έχουν δοθεί αρκετοί αγώνες, βέβαια αναντίστοιχοι της επίθεσης της κυβέρνησης, όπως η επιτυχημένη κινητοποίηση των ΦΣ με αποκορύφωμα το τριημέρο 15-17/11, οι μαζικές μαθητικές κινητοποιήσεις, οι εργατικοί αγώνες του τελευταίου διαστήματος, το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.
Είναι καθήκον των δυνάμεων της νεολαίας το τριήμερο 6-8/12 να γίνει το σημείο συνάντησης των αγώνων της νεολαίας με τους αγώνες του εργατικού κινήματος, αλλά και της απαίτησης για πολιτικές λύσεις που θα ξεπερνούν το αίσθημα προδοσίας από την κυβέρνηση και θα προωθούν την πολιτική ανεξαρτησία του κινήματος της νεολαίας και της εργατικής τάξης.
Η επιτυχία των διεκδικήσεων του κινήματος απαιτεί τον πολιτικό προσανατολισμό του στην ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την ανατροπή του συστήματος. Για να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές ηγεσίες, όλο το μαχόμενο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα πρέπει να οργανώσει μια πανελλαδική συνάντηση ώστε να αποφασιστεί από κοινού ένα πρόγραμμα πάλης διεξόδου από τη καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια και να αποφασιστούν άμεσες δράσεις, πέρα από τα όρια της τυπικής διαμαρτυρίας.
Ας γίνει τριήμερο 6-8/12 αφετηρία νέων αγώνων, όχι για την τιμή των όπλων, αλλά για να προωθηθούν δικά μας όργανα πολιτικής, ανταγωνιστικά στην αστική εξουσία, για την εργατική εξουσία.
Για να μπολιάσουμε τις άμεσες διεκδικήσεις με τα πολιτικά αιτήματά μας, για τη διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση της οικονομίας με εργατικό έλεγχο. Για την προετοιμασία μιας γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας, που θα είναι η κοινή κοίτη για τη νεολαία, εργαζόμενους και άνεργους να δοθεί η μάχη από κοινού. Για να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση από τα κάτω και τα αριστερά.
ΕΕΚ
πηγή: http://eekmag.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html
Κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ…
Σ' αυτό τον τόπο, ιστορικά ο Δεκέμβρης είναι δυσκολοχώνευτος μήνας για την αστική κυριαρχία… Όσο κι αν μανιασμένα προσπαθούν επι 8 χρόνια να περιθωριοποιήσουν και συκοφαντήσουν τα ταξικά και κοινωνικά υποκείμενα που βγήκαν οργισμένα στους δρόμους, όσο και να προπαγανδίζουν συνεχώς την θεωρία των «βανδαλισμών», είτε φανερά και ξεδιάντροπα, είτε μέσα από πολιτικάντικους πλαστούς διαχωρισμούς, εμείς που ζήσαμε τον Δεκέμβρη είμαστε ακόμα εδώ και θα παραμείνουμε εδώ, στο δρόμο. Όσες χιλιάδες λαμπάκια κι αν ανάψουν οι μαφιόζοι πάνω από τα κεφάλια μας, όσα πλαστικά λούνα-πάρκ κι αν στήσουν στην πόλη για να κοιμήσουν και αλλοτριώσουν τις συνειδήσεις των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, εμείς που ανασάναμε το δροσερό αεράκι της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, εμείς που πνιγήκαμε από τον χημικό πόλεμο που μας εξαπέλυσαν οι έμμισθοι μπράβοι της κυριαρχίας, τα πιστά στρατιωτάκια κράτους και κεφαλαίου, εμείς που παλέψαμε και συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στη λήθη, ενάντια στην ανάθεση σε «σωτήρες», ενάντια στην υποταγή, κατεβαίνουμε και πάλι στο δρόμο.
Είμαστε στο δρόμο και όχι στις καρέκλες κάποιων κομματικών γραφείων, ούτε κάποιων υπουργείων, ούτε ροκανίζουμε κάποιο παχυλό κρατικό μισθό. Είμαστε εμείς που βλέπουμε τη ζωή μας να βυθίζεται μέσα στην φτώχεια και την εξαθλίωση, μέσα στην ανεργία και την εργασιακή επισφάλεια που μας επιβάλλει με την βία η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Είμαστε εμείς που στεκόμαστε εχθρικά και μαχητικά απέναντι στο ρατσισμό, στο σεξισμό, στο φασισμό και στις κυρίαρχες και φασίζουσες εθνοπατριωτικές αφηγήσεις. Είμαστε εμείς που δεν σκύψαμε σιωπηλά και συναινετικά το κεφάλι, μπροστά στα δεκάδες σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που χτίζει η αριστερά του κεφαλαίου στην ελλαδική επικράτεια, για να φυλακίζει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες/στριες. Είμαστε εμείς που αρνούμαστε τις ορατές και αόρατες καταπιέσεις που προσπαθεί να μας επιβάλλει τόσο η κυριαρχία όσο και η πατριαρχία. Είμαστε εμείς που δεν γονατίζουμε υποτακτικά μπροστά στο καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού κράτους και κεφαλαίου, μπροστά στη σύγχρονη δυστοπία. Επιλέγουμε να κατέβουμε ξανά στο δρόμο, γιατί τα τέρατα της κυριαρχίας και της πατριαρχίας στέκουν ακόμα όρθια μπροστά μας σαν τείχος. Και όπως όλα τα τείχη στην ανθρώπινη ιστορία πρέπει κι αυτά να πέσουν. Πρέπει να γίνουν ερείπια για να ανοίξει το φωτεινό μονοπάτι προς την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση. Γιατί κανένας άλλος κόσμος δεν είναι εφικτός, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός. Γιατί έχουμε χίλιους λόγους να μην ξεχνάμε, χιλιάδες λόγους για να μην συγχωρούμε.
Καλούμε στη συγκέντρωση-πορεία της 6ης Δεκέμβρη στις 18:00' στο «Θόλο», με το μπλόκ των Ⓐλλων.
Αναρχική Συλλογικότητα mⒶnifesto
πηγή: https://manifesto-volos.espivblogs.net/2016/12/05/%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%ba%ce%ad%ce%bc%ce%b2%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%89%cf%83%ce%b5-%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%ad/