kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αγώνες των κρατουμένων του Κολαστηρίου

Συγκέντρωση-Μοτοπορεία για κολαστήριο

...Οι ειδικές συνθήκες κράτησης και νοσηλείας στο Κολαστήριο που έχουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 100 ανθρώπων τα τελευταία 5 χρόνια, αποτελεί ένα κομμάτι του κρατικού δόγματος περί «σωφρονισμού». Οι διακηρυγμένες ανθρωπιστικές ευαισθησίες των κυβερνώντων μετασχηματίζονται σε ανεπαρκή νομοθετήματα, κατασκευασμένα έτσι ώστε να αφήνουν πάντα ορθάνοιχτο το παράθυρο στην εκδικητική και τιμωρητική νοοτροπία του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος. Ενός συστήματος που δεν αποσκοπεί στον σωφρονισμό και στην επανένταξη, αλλά στην εξόντωση και την ισοπέδωση όσων θεωρούνται αναλώσιμοι. Εξαιτίας της δημοσιότητας που πήρε το Κολαστήριο, το κράτος, με σκοπό να καλύψει τις ρωγμές στο ανθρωπιστικό του προσωπείο, προχώρησε σε αμυντικές κινήσεις αποδόμησης του αγώνα μας,αποκορύφωμα των οποίων ήταν μια θεματική εκπομπή στην κρατική τηλεόραση... Αυτή τη στιγμή τα μόνα μας όπλα είναι η επιμονή στο δίκαιο του αγώνα μας, τον οποίο σκοπεύουμε να συνεχίσουμε με ό,τι μέσο διαθέτουμε ως ασθενείς κρατούμενοι του ΝΚΚ και η αλληλεγγύη των «έξω»...
Ασθενείς Κρατούμενοι
του Νοσοκομείου Κρατουμένων Κορυδαλλού

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1566726/

"Νοσοκομείο" κρατουμένων φυλακών Κορυδαλλού:
ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ

Το -μόνο κατ' όνομα- νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού «Άγιος Παύλος» έχει γίνει γνωστό για τις απάνθρωπες συνθήκες "νοσηλείας" στις οποίες βρίσκονται οι κρατούμενοι. Η εξουσία, που αναγκάστηκε (ως αποτέλεσμα του ντόρου που έχει κατ' επανάληψη ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα γύρω από το ζήτημα) να προβεί σε εξαγγελίες περί εξανθρώπισης των συνθηκών που επικρατούν εκεί, πέτυχε, ίσως, τη δημιουργία κάποιων "ανθρωπιστικών" εντυπώσεων. Στην πράξη, παρόλα αυτά, δεν υλοποίησε ούτε κατ' ελάχιστο τις εξαγγελίες τις. Οι κρατούμενοι συνεχίζουν να ζουν την «κόλαση επί γης», με φαινόμενα καθημερινού, κατ' ουσία, βασανισμού των ασθενών κρατουμένων, συχνά με συνέπεια ακόμα και τον θάνατο τους. Κάθε θάνατος στο κολαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού είναι μία ακόμα κρατική δολοφονία.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα, τα βασικά αιτήματα που θέτουν οι τρόφιμοι του κολαστηρίου είναι η ένταξη του Άγιου Παύλου στο ΕΣΥ (δηλαδή η μετεξέλιξη του σε -έστω και στοιχειωδώς- νοσοκομείο) και η κανονικοποίηση της αποφυλάκισης λόγω υγείας, που τώρα βρίσκεται εξ ολοκλήρου στην αυθαίρετη διάθεση της «δικαιοσύνης» με αποτέλεσμα να πεθαίνει, με σχεδόν σταθερό ρυθμό, ένας άνθρωπος τον μήνα.

Η εγκληματική απάθεια την οποία επιδεικνύει το κράτος στους φυλακισμένους δεν είναι τυχαία. Όντας ένα απομονωμένο κομμάτι στον πάτο του ζοφερού βαρελιού της καταστολής, οι άρρωστοι κρατούμενοι δεν συνιστούν από μόνοι τους υποκείμενο με οποιοδήποτε ενδιαφέρον/συμφέρον από τη μεριά της κυβέρνησης.

Στις μεσαιωνικές συνθήκες που αντικρίζουμε στο κολαστήριο μπορούμε να δούμε και τη δυστοπική εικόνα της κατάρρευσης του δημόσιου συστήματος υγείας, το τέλος του δρόμου μιας νεοφιλελεύθερης επιβολής η οποία έχει ήδη διανύσει αρκετό δρόμο.

Η Ιστορία του σωφρονισμού, ή, γενικότερα, η ιστορία της καταστολής, είναι η ιστορία του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού: Βαριές ποινές με αποκορύφωμα τη ρητή ή/και συχνά άρρητη θανατική καταδίκη και ποινικοποίηση συμπεριφορών που προηγουμένως θεωρούνταν κανονικές, από τη μια, όταν αυξάνονται και "πλεονάζουν" για το σύστημα οι εργατικοί πληθυσμοί, χαμηλές ποινές κι ελαστικότητα, από την άλλη, μετά από πολέμους, καταστροφές κι επιδημίες που μειώνουν το κλάσμα της προσφερόμενης εργασίας προς αυτήν που το κεφάλαιο έχει ανάγκη να εκμεταλλευτεί.

Ο μετα-φορντικός καπιταλισμός, αναδιαρθρώνοντας ριζικά το εργασιακό μοντέλο, ελαστικοποιώντας τις εργασιακές μας συνθήκες και τις ζωές μας- χρειάζεται όλο και λιγότερους εργαζομένους για να αναπαραχθεί. Συνεπώς με όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της τάξης μας να δουλεύει σε διάφορες μορφές ελαστικής ή μαύρης εργασίας ή και να πετιέται εκτός της παραγωγικής διαδικασίας, όλο και περισσότεροι και περισσότερες μερικώς εργαζόμενοι/ες, με σπαστό ωράριο/ με μπλοκάκια/ ή ακόμα και οι «τυχεροί» με πλήρη απασχόληση των 490 € δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες για την επιβίωση τους.

Σε χρόνο ενεστώτα, και όσο βαθαίνει η κρίση, η διαδικασία αυτή θα επιταχύνεται, δημιουργώντας μια στρατιά αποκλεισμένων και στερούμενων ως και τα στοιχειώδη, ενός κομματιού των από-τα-κάτω που επιβιώνει στα όρια της νομιμότητας, αναπαραγόμενος μέσω της επαιτείας ή της «παραβατικής» δραστηριότητας. Η υπαγωγή αυτού του κομματιού στον κύκλο της μαύρης οικονομίας είναι παράλληλα και η απαρχή της συσσώρευσης πολλών εξ αυτών στη συνθήκη του εγκλεισμού. Μια ματιά στην ιδιαίτερη ταξική διαστρωμάτωση της μαύρης οικονομίας φανερώνει πως, πέραν του συμπληρωματικού της χαρακτήρα ως προς την επίσημη, δεν διαφέρει σε τίποτα δομικά από την τελευταία: αναλώσιμοι-ευκαιριακοί εργάτες του εγκλήματος, μισθωτοί εργάτες των αφεντικών της μαύρης οικονομίας (πρεζέμπορων, νονών της νύχτας κλπ) στη βάση της πυραμίδας, βαρόνοι του εγκλήματος στην κορυφή της.

Το κολαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού είναι μια μικρή πτυχή της ευρύτερης κόλασης που είναι οι φυλακές. Αλλά κάθε μέρα που το κολαστήριο λειτουργεί, συντελείται ένα έγκλημα.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΘΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΘΗΝΑ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ:
16:30 Πλατεία Εξαρχείων
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
18:00 Πάρκο Δημαρχείου Κορυδαλλού Λ. Λαμπράκη, Δίπλα στις φυλακές.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ
18:00, Καμάρα

ΛΑΜΙΑ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
18.30, πλατεία Ελευθερίας

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

****://anarchist-federation.gr
info@anarchist-federation.gr
twitter: htt*s://twitter.com/anarchistfedGr
fb: htt*s://w*w.facebook.com/anarxikiomospondia2015/

πηγή : email που λάβαμε στις 18 Δεκέμβριος 21h

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ

Όσο αφορά το τι συμβαίνει στο κολαστήριο, το πως λειτουργεί και πιο είναι το
ιστορικό του δεν έχουμε κάτι να προσθέσουμε. Τα κείμενα των ''κολασμένων'',
των συντρόφων/ισσων, όπως και το βίντεο, είναι ενδεικτικά στο
γιατί αποκαλέστηκε κολαστήριο.

Σύσσωμοι ανθρωπιστές και δημοκράτες κάθε είδους, με την συνδρομή των
καθεστωτικών μέσων, προσπαθούν σε κάθε εποχή να μας πείσουν για τα προνόμια
που απολαμβάνει ο πολιτισμός μας, για το ότι οι θανατικές ποινές, οι
βασανισμοί και ο εξευτελισμός ανήκουν στο παρελθόν.

Παρ' όλα αυτά εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι τίποτα δεν τέλειωσε και με κάθε
ευκαιρία πρωτίστως οι άνθρωποι που ζουν στην αφάνεια γίνονται αποδέκτες της
πραγματικότητας που έχει κάθε κράτος στον πυρήνα του, πίσω από όλες τις
μάσκες που πλασάρει. Η ιστορία των καταπιεσμένων και των αντιστεκόμενων
φανερώνει την ιστορία της καταπίεσης και της καταστολής όταν οι
πρώτοι αποκτούν την δυνατότητα να μιλήσουν και να δράσουν.

Έτσι και εμείς με την σειρά μας αποφασίζουμε να αγωνιστούμε δίνοντας βήμα
στην φωνή αυτών που βρίσκονται στις παρυφές αυτής της κόλασης,
αντιλαμβανόμενοι ότι λίγα μας χωρίζουν από την κατάστασή τους και πως η
περίπτωση φυλάκισης μας και σωματικής μας εξουδετέρωσης παραμονεύει κάθε
στιγμή από όταν αποφασίσαμε να κρατήσουμε αδιάλλακτη στάση απέναντι στην
πολεμική μηχανή του κράτους.

Σεβόμαστε και στηρίζουμε τα αιτήματα των κρατουμένων-ασθενών για μετατροπή του κολαστηρίου σε στοιχειώδη νοσοκομείο και την αποφυλάκιση των βαριά πασχόντων. Τα αποδεχόμαστε όμως μέσα από την προοπτική της καταστροφής κάθε χώρου εγκλεισμού. Κάθε αγώνας που είναι ικανός να συγκροτήσει συλλογικά υποκείμενα, κάθε αγώνας που ενώνει τις φωνές και τα
σώματα των καταπιεσμένων, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην υπέρβαση της
εξουσίας και της εκμετάλλευσης.

Καλούμε την παρασκευή 23/12/16

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ:
16:30 Πλατεία Εξαρχείων

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
18:00 Πάρκο Δημαρχείου Κορυδαλλού Λ. Λαμπράκη, Δίπλα στις φυλακές.

Μαύρο-πολύχρωμο

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1567063/

Κολαστήριο: δεν άλλαξε τίποτα

Σχεδόν τρία χρόνια μετά την απεργία πείνας των κρατουμένων ασθενών στο Κολαστήριο του Αγ. Παύλου στις φυλακές Κορυδαλλού, οι συνθήκες διαβίωσής τους επιδεινώθηκαν. Η αλλαγή κυβέρνησης στο μεσοδιάστημα επιβεβαίωσε την αδιατάρακτη συνέχεια του κράτους και σε αυτό το πεδίο. Αναδημοσιεύουμε λοιπόν το κείμενο που είχαμε αναρτήσει γι' αυτή την περίσταση, παραμένει άλλωστε επίκαιρο, και καλούμε την Παρασκευή 23/12 στη Μοτοπορεία (Πλ. Εξαρχείων, στις 16.30) και στη Συγκέντρωση (Πάρκο Δημαρχείου Κορυδαλλού, Λ. Λαμπράκη, Δίπλα στις φυλακές, στις 18:00).

80 χρόνια τώρα πήξαμε στους ευφημισμούς

Στο Άουσβιτς και στο Νταχάου τα πράγματα πάνε καλά. Τραίνα πάνε κι έρχονται και τα στρατόπεδα εργασίας παράγουν ισχύ για την πατρίδα. Βέβαια, πάνε γεμάτα και γυρίζουν άδεια, αλλά τι να κάνουμε, αυτά έχουν οι συγκοινωνίες. Μεταφέρουν εργάτες που γεννήθηκαν με κάποια ελαττώματα: Εβραίοι, Σλάβοι, Ρομά, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλοι. Δεν πειράζει, η εργασία θα τους απελευθερώσει από τα δεινά τους. Οι κάτοικοι στις γύρω περιοχές δεν ξέρουν, δεν νομίζουν, δεν φαντάζονται. Σίγουρα δεν βλέπουν τους μαζικούς τάφους, έχει ομίχλη στο βουνό, δεν τους μυρίζει καμένη ανθρώπινη σάρκα, στη Γερμανία είναι δριμύς ο Χειμώνας και θα είναι κρυωμένοι. Μετά ήρθε ο ιστορικός του μέλλοντος για να τους υποστηρίξει: δεν φταίνε, συγχωρεμένοι να 'ναι, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Οι δε στρατιώτες των Ες-ες απλώς εκτελούσαν διαταγές. Μετά ήρθε ο πολιτικός και υποσχέθηκε ότι δεν θα ξαναέχουμε Άουσβιτς και Νταχάου, η κοινωνία έμαθε, ωρίμασε και αντιδρά. Είχε δίκιο, δεν ξαναείχαμε τόσο μαζικά στρατόπεδα εξόντωσης.

Αντίθετα, το μάτι της κοινωνίας συνηθίζει εύκολα στο μικρό: πολλά μικρά Νταχάου, πολλά μικρά Άουσβιτς, αλλά καθημερινά. Από το Φαρμακονήσι και τα κέντρα κράτησης μεταναστών του πατρώου Ξένιου Δία μέχρι το σωφρονιστικό νοσοκομείο του Κορυδαλλού, ο κρατικός ναζισμός ανακάμπτει και απελευθερώνει: τους μετανάστες από το δύστυχο χρώμα τους και την έλλειψη χαρτιών, τους ασθενείς που κρατούνται τσουβαλιασμένοι στο κολαστήριο του Αγίου Παύλου από τις χρόνιες παθήσεις τους και την αντικοινωνική τους συμπεριφορά.

Η δυσωδία όμως δεν προέρχεται από τους χρονίως πάσχοντες του σωφρονιστικού νοσοκομείου του Κορυδαλλού, αλλά από την κακοφορμισμένη, προεκλογικά νεκρωμένη συνείδηση των κρατικών θεσμών, των πολιτικών κομμάτων, των δικαστικών αρχών και της κοινωνίας, η οποία για ακόμα μία φορά (κάνει ότι) δεν βλέπει, δεν γνωρίζει, δεν αντιλαμβάνεται. Εμείς όμως μπροστά στα βασανιστήρια και τη μαζική εξόντωση των κρατουμένων ασθενών -και όχι ασθενών κρατουμένων- δεν θα περιμένουμε κανέναν ιστορικό του μέλλοντος να διαβεβαιώσει ότι κάποιοι άνθρωποι πρέπει να σωφρονίζονται μέχρι του αργού και βασανιστικού τους θανάτου, αλλά ενώνουμε τη φωνή μας με τους απεργούς του Αγίου Παύλου και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση και αξιοπρεπή νοσηλεία όλων των κρατουμένων χρονίως πασχόντων, χωρίς εξαιρέσεις, και το κλείσιμο της αποθήκης ανθρώπων του Αγίου Παύλου.

Μέχρι την πραγματική ωρίμανση των ανθρώπινων κοινωνιών και το γκρέμισμα κάθε φυλακής, η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

Σημ. Δεν μπήκαν εισαγωγικά στις δύο πρώτες παραγράφους, γιατί πράγματι για κάποιους «ανθρώπους» όλα αυτά δεν είναι ευφημισμοί αλλά περιγραφές για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα.

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1567124/

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ 23/12/2016

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΧΩΡΟΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Το Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού γνωστό ως Κολαστήριο είναι η πτέρυγα μελλοθανάτων των ελληνικών φυλακών. Η CPT (Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων) σε πρόσφατη έκθεσή της που δημοσιεύτηκε την 1η Μαρτίου 2016, το χαρακτήρισε «χωματερή» για τους ασθενείς κρατουμένους (§ 89). Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξέδωσε τον Ιούλιο του 2015 καταδικαστική απόφαση για τις άθλιες συνθήκες κράτησης, ενώ εκκρεμούν και άλλες προσφυγές ασθενών κρατουμένων. Επιπλέον το υπουργείο Δικαιοσύνης, στα πλέον πρόσφατα δημοσιευθέντα στατιστικά στοιχεία, εμφανίζει το Νοσοκομείο του Κορυδαλλού με πληρότητα 288% (173 κρατούμενοι σε 60 θέσεις την 16η Δεκεμβρίου 2016), γεγονός που μάλλον δεν ευνοεί την εύρυθμη λειτουργία του ως καταστήματος κράτησης, πολύ περισσότερο ως νοσοκομείου. Υπό αυτές τις συνθήκες, η είδηση για έναν ακόμη νεκρό κρατούμενο του Κολαστηρίου, επαναλαμβάνεται νομοτελειακά σχεδόν κάθε μήνα.

Χωρίς την παροχή κατάλληλης και επαρκούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους ασθενείς κρατουμένους, ώστε να υπερισχύει η πρώτη ιδιότητα της δεύτερης, και χωρίς την παράλληλη θεσμοθέτηση και εφαρμογή ευνοϊκών διατάξεων για την υφ' όρον απόλυση, κάθε «βελτίωση» παραμένει προσχηματική. Η όποια διάταξη ψηφίζεται και μένει μόνο στα χαρτιά (όπως η ένταξη του ΝΚΚ στο ΕΣΥ) ή αποσκοπεί στο να «αναβαθμίζει νομοθετικά τον ρόλο του δικαστή» (αιτιολογική έκθεση άρθ. 23 του ν. 4356/2015) αντί του ασθενούς, κινείται σαφώς προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Η υγεία και η ζωή των ασθενών κρατουμένων δεν είναι δυνατόν να εξαρτώνται ούτε από ένα σωφρονιστικό σύστημα που μόνο τέτοιο δεν είναι, ούτε από την κρίση δικαστικών λειτουργών που υπεισέρχονται στον ρόλο του γιατρού.

Ως Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των ασθενών κρατουμένων και ζητάμε την άμεση μετατροπή του κολαστήριου Άγιος Παύλος σε μονάδα υγείας με ουσιαστική παροχή υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων συμμετέχει επίσης στη Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Αγώνες των Κρατουμένων του Κολαστηρίου και στο πλαίσιο αυτό, καλεί στη συγκέντρωση την Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016 στο πάρκο Δημαρχείου Κορυδαλλού δίπλα στις φυλακές στις 18:00 και στην προσυγκέντρωση-μοτοπορεία από την πλατεία Εξαρχείων στις 16:30.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

πηγή: http://www.tokeli.gr/2016/12/23122016.html