Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017 στις 13.00
Συγκεντρωση αλληλεγγυης στην 22χρονη αυτοδικη απο την Κορινθο
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ 22ΧΡΟΝΗ ΑΥΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ
ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΒΙΑΣΜΟ/
ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΡΙΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΘΜΟ
Ελληναράδες πατεράδες εγγυημένοι μαλάκες. Ή και γιοί. Ή και άγνωστοι. Ή και σύντροφοι. Ή και αφεντικά. Μάλλον σίγουρα αφεντικά.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι κάθε βιασμός είναι μεμονωμένο περιστατικό που συμβαίνει σε αφελείς κοπέλες από άξεστους αγροίκους στα σκοτεινά στενάκια των μεγαλουπόλεων. Ο βιαστής μπορεί να είναι ο καθένας. Το ξέρουμε κι εμείς το ξέρεις κι εσύ. Είναι φαινόμενο ριζωμένο στη συνείδηση της καθημερινότητας από τα σαλόνια της καλής κοινωνίας μέχρι και τα παγκάκια της επαρχίας.
Μάθαμε πως στις 22 Ιουνίου 2016 ένας ευυπόληπτος μεσήλικας στην Κόρινθο πλησίασε δυο κοπέλες με πρόθεση να τις παρενοχλήσει σεξουαλικά, το οποίο και έκανε. Μάθαμε και πώς κατέληξε: αυτός στο χώμα κι αυτή στη φυλακή. Η δικαστής έκρινε και αποφάσισε· δεκαπέντε χρόνια επειδή ήταν πιο γενναία απ' ότι έπρεπε. Στο χώμα από το μαχαίρι που του έμπηξε στο στέρνο, επειδή πήρε τη σωματική της ελευθερία στα χέρια της. Κάτσαμε και μετρήσαμε τις εκπλήξεις μας, τις βρίσκουμε ακόμα μηδέν.
Η αυτοδικία ως απάντηση σπανίζει αλλά είναι η πλέον απαραίτητη. Καμία εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη τους. Το μόνο δίκαιο που εμείς αναγνωρίζουμε ενάντια στους λεβεντομαλάκες αυτού του κόσμου είναι η αυτοδικία.
Και ποιός θα μας ζητήσει το λόγο που περπατάμε με μαχαίρια και pepper spray; Περπατάμε με μαχαίρι γιατί φοβόμαστε ότι κάποιο χέρι θα ξαναπλωθεί, ότι θα ξανακουστεί κάποιο γλοιώδες σχόλιο, ότι δε θα φτάσουμε ποτέ στο σπίτι.
Συγκεντρωνόμαστε γιατί μέρα με τη μέρα, όσο λιγότερο φοβόμαστε να είμαστε γυναίκες στο δρόμο, ένα ακόμα αγοράκι νιώθει την αυτοπεποίθηση να πει στους φίλους του ότι θα μας βίαζε για να φανεί μάγκας, ένα ακόμα αγοράκι φωνάζει με έπαρση κοιτώντας τον κώλο μας από το αμάξι του, ένας ακόμα μας ακολουθεί μέχρι να «τα καταφέρει», μια ακόμα θειά θα δικαιολογήσει το βιασμό λέγοντας «λες και δεν ξέρουμε τι κουνίστρω ήτανε», μια ακόμα τοπική κοινωνία θα δικαιολογήσει την παρέα που βίασε ομαδικά μια κοπέλα λέγοντας πως αυτή είναι «γνωστή πουτάνα», ένας ακόμα καθηγητής καλεί στο σπίτι του τις φοιτήτριές για να τους εξηγήσει καλύτερα τη διάλεξη, ένα ακόμα αφεντικό καλεί την υπάλληλό του να μιλήσουν ιδιαιτέρως στο γραφείο του…
Συγκεντρωνόμαστε για την κοπέλα που πανηγυρικά αθωώθηκαν οι βιαστές της στην Ξάνθη, για την Ειρήνη που την σκότωσε και την έκαψε ο πατέρας της στην Πετρούπολη, για όλες αυτές που το σώμα τους είναι εμπόρευμα-και μάλιστα καταναγκαστικά-, για όλες αυτές που δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν, για όλες αυτές που δεν ήταν αρκετά γενναίες. Συγκεντρωνόμαστε και το φωνάζουμε:
ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΒΙΑΣΤΕΣ
από το Εργαστήριο για την εξάπλωση της Μαύρης Πανώλης