kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Προσυγκέντρωση για την πανβαλκανική πορεία αλληλεγγύης

Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΣΑΡΩΣΕΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ - Η LIBERTATIA ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΠΟΡΕΙΑ 10/3 // ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΩΣΗ 11.00 LIBERTATIA // ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12.00 ΚΑΜΑΡΑ

Για τη σημασία των αντισυγκεντρώσεων στα συλλαλητήρια για το «μακεδονικό»

Ξεκινώντας από το λεγόμενο «μακεδονικό» ζήτημα, νομίζουμε ότι είναι περιττό να αναφέρουμε ξανά τι έγινε στα δυο συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, ποιες πολιτικές δυνάμεις άντλησαν πολιτική υπεραξία από τον κόσμο που κατέβηκε, πώς ξεπλύθηκε ο φασισμός στον βούρκο της λήθης. Είναι πράγματα που το αντιφασιστικό κίνημα (και η συλλογικότητά μας αντίστοιχα) έχει αναλύσει ενδελεχώς το τελευταίο διάστημα.

Σ' αυτό που θέλουμε να σταθούμε είναι στη σημασία των δημόσιων, ανακοινωμένων αντισυγκεντρώσεων ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, καθώς δείξανε ότι ακόμα και στις χειρότερες μέρες εθνικιστικού παροξυσμού, ο κόσμος του αγώνα θα βρίσκεται στο δρόμο. Λαμβάνοντας υπόψη τον όγκο των συγκεντρώσεων για το μακεδονικό, αλλά χωρίς φόβο, σύντροφοι και συντρόφισσες στάθηκαν στην Καμάρα(21/1) και τα Προπύλαια(4/2) απέναντι στο παραλήρημα εκείνων των ημερών. Αναγνωρίζοντας την ιστορική σημασία τέτοιων γεγονότων, κομμάτι του κινήματος αποφάσισε να μην αφήσει στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό και τον φασισμό να δράσουν ανενόχλητοι στο δημόσιο πεδίο και το κεντρικό πολιτικό σκηνικό και στάθηκε απέναντί τους με τα προτάγματα του διεθνισμού και της ταξικής αλληλεγγύης. Αποφάσισε να εκφράσει τον κόσμο εκείνο που αντιτάσσεται στον εθνικισμό, τον πόλεμο και το μίσος σε καθετί διαφορετικό. Χωρίς να θέλουμε να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα την υπεράσπιση των καταλήψεων, θεωρούμε πως μένουν σε ένα

παθητικό επίπεδο ως προς την κοινωνική απεύθυνση, κάτι το οποίο φυσικά και αναγνωρίζουμε πως δεν έγινε όπως θα έπρεπε στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης. Αυτές οι συγκεντρώσεις πρέπει να μείνουν ως πολιτική και ιστορική παρακαταθήκη για το κίνημα και απαιτείται επιπλέον προσπάθεια ώστε το επόμενο διάστημα να πληθύνουν ποσοτικά και ποιοτικά οι κινήσεις αυτές για να αντιμετωπίσουν στο δρόμο την φασιστική απειλή, να απαντήσουν δημόσια στην εθνικιστική ρητορεία και να αντιπαραταχθούν μαζικά στις φιλοπόλεμες κραυγές μίσους που πληθαίνουν τελευταία στην ευρύτερη περιοχή.

Το πρόταγμα της διεθνιστικής αλληλεγγύηςΕπομένως, ένα από τα δυο βασικά διακυβεύματα αυτή τη στιγμή είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη. Απέναντι στον ολοένα και εντεινόμενο εθνικισμό στην περιοχή των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου πρέπει να στηθούν τα αναχώματα του διεθνισμού και της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων. Όπως έχουμε τονίσει και σε τοποθέτησή μας σχετικά με το μακεδονικό: «Ο διεθνισμός, λοιπόν, αποτελεί την μόνη εφικτή, ενωτική και ειρηνική λύση. Κι αυτό γιατί δεν επιζητεί την εξόντωση πληθυσμών και ολόκληρων λαών. Αντίθετα, προτάσσει την αλληλεγγύη των προλετάριων και των καταπιεσμένων ενάντια σ'αυτούς που μας εκμεταλλεύονται και καταστρέφουν τις ζωές μας. Κι ας μην γελιόμαστε. Μπορεί το περιεχόμενο να αλλάζει, όμως η μορφή της εκμετάλλευσης είναι ίδια και στις δυο πλευρές των συνόρων, όπως και σε κάθε κράτος. Φτωχοποίηση, υποβάθμιση των ζωών μας, αφαίρεση των δικαιωμάτων μας είναι μόνο μερικ

ές από τις πτυχές της επίθεσης που έχουν εξαπολύσει κράτος και κεφάλαιο εναντίον μας. Και η μόνη πραγματική αντίσταση είναι η ταξική-αντικρατική-διεθνιστική.» Και αυτό ακριβώς θα κάνουμε στις 10 του Μάρτη. Δίπλα-δίπλα με συντρόφους και συντρόφισσες από άλλες βαλκανικές -κι όχι μόνο- χώρες θα αναδείξουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται στον παραλογισμό του πολέμου, του μίσους και του εθνικισμού, άνθρωποι που βλέπουν τους πραγματικούς εχθρούς απ' όλες τις πλευρές των συνόρων, που δεν είναι άλλοι από το κράτος και το κεφάλαιο, μαζί με τις εφεδρείες

τους, τους φασίστες και τις παρακρατικές συμμορίες.

Πώς βλέπουμε τον αντιφασισμόΠιστεύουμε ότι πρέπει να δοθούν μαζικές και μαχητικές απαντήσεις απέναντι στην φασιστική απειλή. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν είναι μια αντιπαράθεση δυο «άκρων», όπως πάει να παρουσιαστεί από την κυρίαρχη αφήγηση του κράτους και των ιδεολογικών του μηχανισμών για να συγκαλυφθεί ο ιστορικός ρόλος του φασισμού ως εφεδρείας του υπάρχοντος συστήματος. Αντίθετα, είναι κομμάτι του αγώνα των καταπιεσμένων κομματιών της κοινωνίας ενάντια στους καταπιεστές τους και τις συμμορίες που αυτοί χρησιμοποιούν για να εκφοβίσουν και να καταστείλουν τον κόσμο που αντιστέκεται. Η μάχη αυτή μπορεί να γίνει μόνο με όρους κοινωνικής απεύθυνσης ώστε να πυκνώσουν οι γραμμές του αντιφασιστικού κινήματος, αλλά και μαχητικότητα για να τσακιστούν οι κάθε λογής φασίστες στο δρόμο.

Ενάντια τόσο στη λογική μιας στείρας καταγγελίας της φασιστικής βίας όσο και στη λογική της αντιπαράθεσης με τους φασίστες με χουλιγκανίστικους όρους, προτάσσουμε την περαιτέρω οργάνωση των αντιφασιστών και αντιφασιστριών με ταξικά, μαχητικά και αντι-ιεραρχικά χαρακτηριστικά. Δίνοντας λύσεις στα ολοένα και αυξανόμενα προβλήματα των καταπιεσμένων κομματιών της κοινωνίας, δημιουργούμε τις δικές μας δομές που παλεύουν για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Λειτουργώντας χωρίς εξουσιαστικές και εκμεταλλευτικές σχέσεις, προετοιμάζουμε το αντιφασιστικό κίνημα για να εντείνουμε τους αγώνες μας με μαζικούς όρους, στήνοντας αναχώματα στον φασισμό και τον εθνικισμό και εξαφανίζοντάς τους από το

δημόσιο πεδίο (εργασιακοί χώροι, σχολεία, σχολές, γειτονιές, πάρκα, πλατείες, γήπεδα).

Σημασία των καταλήψεων και της υπεράσπισής τουςΤο πλήγμα του εμπρησμού μιας κατάληψης, δηλαδή μιας δομής αγώνα και αντίστασης είναι μεγάλο.

Όμως, η ανάδειξη της αλληλεγγύης σε υλικό, ηθικό και πολιτικό επίπεδο και η δύναμη του κινήματος να ανοικοδομήσει ό,τι γκρεμίστηκε από τις καταστροφικές δυνάμεις του φασισμού σε μία μέρα με όλες τις δυνάμεις του συγκεντρωμένες σε ένα σημείο, ξεπερνάει κάθε εμπόδιο, αναδεικνύοντας και το δεύτερο διακύβευμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Δηλαδή αυτό της αλληλεγγύης στις καταλήψεις και της υπεράσπισης των δομών του αγώνα σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Την στιγμή που το τελευταίο διάστημα εντείνονται οι επιθέσεις σε καταλήψεις, στέκια και ελεύθερους κοινωνικούς χώρους από φασιστικές συμμορίες, το κίνημα πρέπει να απαντήσει υπερασπίζοντάς τα. Ακολουθώντας τα γεγονότα που συνέβησαν τις μέρες των δυο συλλαλητηρίων για το «μακεδονικό», οι τελευταίες επιθέσεις στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη, τους οπαδούς της αυτοοργανω-μένης ομάδας της Προοδευτικής Τούμπας, τον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Φαβέλα

στον Πειραιά και την κατάληψη Παναιτωλίου 21 στο Κουκάκι δείχνουν την προσπάθεια να εκφοβιστεί ο κόσμος του αγώνα από τον παρακρατικό εσμό, που πάντα δρα συμπληρωματικά με την κρατική καταστολή. Οι δομές μας, όμως, δεν καλύπτουν απλά στεγαστικές ανάγκες ανθρώπων, αλλά παράλληλα αποτελούν εστίες αντίστασης στο υπάρχον, πεδία δημιουργίας σχέσεων ισότητας, αλληλεγγύης και σεβασμού μεταξύ των καταπιεσμένων και προεικόνισης ενός καλύτερου κόσμου. Γι' αυτό και θα τις υπερασπιστούμε με κάθε μέσο, αναδεικνύοντας την σημασία και τον ρόλο τους. Θέτοντας το θέμα της υπεράσπισης των καταλήψεων και της κατάληψης Libertatia ως κεντρικό στο δρόμο, προπαγανδίζουμε και αναδεικνύουμε το πρόταγμα των καταλήψεων, τον ρόλο τους στο ευρύτερο κίνημα και την κοινωνία και ξεκαθαρίζουμε σε κράτος, κεφάλαιο και φασίστες ότι θα υπερασπιστούμε τις δομές μας, κάνοντας την κατάληψη κοινωνικό όρο.

Για την πορεία στις 10/3Καλούμε τον κόσμο του κινήματος να στηρίξει την πανβαλκανική διεθνιστική πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia, με τα προτάγματα της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της υπεράσπισης των καταλήψεων και των δομών του αγώνα. Σε συνέχιση της αντανακλαστικής πορείας για τον εμπρησμό της κατάληψης μας στις 22/3 και των δράσεων αλληλεγγύης σε όλο τον ελλαδικό χώρο και σε άλλες χώρες, καλούμε συντρόφους και συντρόφισσες από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια στις 10/3 στην Θεσσαλονίκη για να δοθεί μια μαζική απάντηση στον εθνικιστικό παροξυσμό και τις φασιστικές επιθέσεις. Καμία φασιστική επίθεση να μην μείνει αναπάντητη. Η Libertatia θα μείνει!

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΝΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ Ο,ΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ

ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΠΟΥ ΧΑΙΡΕΤΟΥΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΑ

ΣΤΙΣ ΥΨΩΜΕΝΕΣ ΓΡΟΘΙΕΣ ΣΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ, ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΣΑΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Συλλογικότητα για τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

Πανβαλκανική Διεθνιστική Πορεία Αλληλελεγγύης

Συγκέντρωση 12:00 Καμάρα / Προσυγκέντρωση 11:00 Κατάληψη Libertatia

πηγή : http://libertatiasquat.blogspot.gr/2018/03/li…

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ (13/2/18) ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ (13/2/18) ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

Την Τρίτη 13 Φλεβάρη 2018, η Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 έγινε στόχος μιας ακόμη εμπρηστικής-δολοφονικής απόπειρας. Στις 3 τα ξημερώματα εκτοξεύτηκαν στα παράθυρα του κατειλημμένου κτιρίου τρεις μολότωφ από φασιστάκια, τα οποία αμέσως μετά διέφυγαν επιδιδόμενα στο άθλημα της τρεχάλας με αξιοσημείωτες επιδόσεις, αντιστρόφως ανάλογες με τις αξιοθρήνητες επιδόσεις τους στις ρίψεις. Μία από τις μολότωφ βρέθηκε άθικτη ενώ δυο άλλες αργόσβηναν μέσα σε λιμνούλες από την βροχή στον κήπο της κατάληψης.

Η αλήθεια είναι ότι τους περιμέναμε από μέρα σε μέρα τους φασίστες μετά από το εθνικιστικό συλλαλητήριο στις 4 Φεβρουαρίου στο Σύνταγμα, μιας κι εκείνη ειδικά τη μέρα προφανώς και δεν θα μπορούσαν να έρθουν. Μετά από τόσες ώρες ορθοστασίας για να παρακολουθήσουν με ρίγη συγκίνησης την ακροδεξιόστροφη βουτιά του Μίκη Θεοδωράκη στον εθνικιστικό βόρβορο (αγκαλιά με τους επιγόνους του Σκαλούμπακα, των χαφιέδων και των βασανιστών του), την επίθεσή τους στο κατειλημμένο θέατρο Εμπρός, όπου και αποκρούστηκαν, και την ατυχή προσπάθεια προσέγγισής τους στα Εξάρχεια όπου μάλλον αποδεκατίστηκαν, θα πρέπει να ήταν αποκαμωμένοι.

Πρέπει ωστόσο να πούμε και δυο πράγματα παραπάνω ξεκαθαρίζοντας τη θέση μας σε σχέση αφενός με το ζήτημα των φασιστικών απειλών και επιθέσεων από έναν ορισμένο αριθμό παρακρατικών στους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα και αφετέρου με το ευρύτερο ζήτημα που ανέκυψε με τα μαζικά συλλαλητήρια της νεκραναστημένης από το βαθύ κράτος εθνικοφροσύνης, με αφορμή το λεγόμενο Μακεδονικό, για μια ακόμη φορά μετά τα εθνικιστικά συλλαλητήρια του 1992 (όπου σημειώθηκε μεταξύ άλλων και η πρώτη επίθεση παρακρατικών στην Καταληψη ΛΚ37, για να ακολουθήσουν πολλές άλλες στα χρονικά διαστήματα μεταξύ των κατασταλτικών επιθέσεων του επίσημου κράτους).

Η περιφρούρηση των επιμέρους πολιτικών και κοινωνικών χώρων αγώνα μπορεί να είναι μια απάντηση απέναντι σε ενδεχόμενες επιθέσεις φασιστικών παρακρατικών ομάδων κρούσης εκεί που θα εκδηλωθούν. Αλλά μια τέτοια διάταξη αυτοάμυνας των επιμέρους χώρων είναι κατά βάση μια αυτοπεριορισμένη αμυντική επιλογή και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μια συνολική πολιτική απάντηση σε αυτά καθαυτά τα μαζικά εθνικιστικά συλλαλητήρια που επιβάλλονται κυριαρχώντας καταθλιπτικά στον δημόσιο χώρο και στον δημόσιο λόγο, μέσα από τα οποία αναδύονται πολλαπλάσιοι κίνδυνοι και απειλές -από αυτούς που συνιστούν μερικές δράκες παρακρατικών-, στην πιθανή προοπτική κατάρρευσης της επιβεβλημένης αλλά επισφαλούς κοινωνικής ειρήνης στο εσωτερικό ή/και κλιμάκωσης των οξυμένων ανταγωνισμών στο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Πέρα λοιπόν από την συνήθη γενικότερα περιφρούρηση των επιμέρους χώρων αγώνα και ως άμεση και κατά μέτωπο απάντηση στα εθνικιστικά συλλαλητήρια -και όχι απλά σε ομάδες φασιστοειδών που θα κινούνταν έξω από το σωρό- απαιτούνταν κάτι περισσότερο από μια αυτοπεριορισμένη και κατακερματισμένη αμυντική διάταξη. Κι αυτό το απρόβλεπτο για τα συνήθη κι αναμενόμενα, το θαρραλέο και προκλητικό πολιτικό βήμα μέσα στην καταθλιπτική ατμόσφαιρα της εθνικιστικής έξαρσης και των παραληρημάτων των Άνθιμων, των Φραγκούληδων και των άλλων καραγκιόζηδων (με τις ρατσιστικές κορόνες τους περί των "γυφτοσκοπιανών" όπως αρέσκονται να αποκαλούν τους σλαβομακεδόνες), το έκαναν οι σύντροφοι/ισσες που σήκωσαν και στήριξαν τη Διεθνιστική Αντιφασιστική Συγκέντρωση στην Καμάρα στις 21 Γενάρη 2018.

Από τη μεριά μας και εμπνεόμενοι από αυτό το πρώτο βήμα μιας κεντρικής πολιτικής απάντησης και δημόσιου καλέσματος αγωνιστικής συσπείρωσης και κινητοποίησης απέναντι στα εθνικιστικά συλλαλητήρια που υποκινούνται και κατευθύνονται από το βαθύ κράτος με τις πολυποίκιλες εφεδρείες του (σωματεία, συλλόγους και οργανώσεις παραστρατιωτικές, παραθρησκευτικές κλπ)), και μη βλέποντάς την απαγορευτική για τη συνήθη επιλογή περιφρούρησης των χώρων μας (αναλόγως και των διαθέσιμων δυνάμεων), ανταποκριθήκαμε θετικά στο κάλεσμά τους και τα πολιτικά καθήκοντα των ημερών απέναντι στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και στηρίξαμε από την αρχή μέχρι το τέλος τη Διεθνιστική Αντιφασιστική Συγκέντρωση που κάλεσαν στα Προπύλαια της Αθήνας στις 4 Φλεβάρη πολιτικές ομάδες, καταλήψεις, στέκια, σύντροφοι/ισσες, όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 2.000 αγωνιστές και αγωνίστριες. Το αν και πως ή πόσοι περιφρουρούσαμε ταυτοχρόνως τους χώρους μας, σε ό,τι μας αφορά, δεν έχει κάποιο νόημα να αναφέρεται, γιατί σε τελική ανάλυση ο αμυντισμός, ο κατακερματισμός και ο αυτοπεριορισμός του καθένα συντρόφου στη φάση του δεν βλέπουμε να εμπεριέχουν κανένα ιδιαίτερο πρόταγμα. Η επιλογή μας δεν εξαντλούνταν στην περιφρούρηση ενός χώρου και η προτεραιότητά μας -για την διεμβόλιση της επιχειρούμενης απόλυτης κυριάρχησης του ταξικού εχθρού και των εφεδρειών του στον δημόσιο χώρο και τον δημόσιο λόγο, με τη δική μας πολιτική παρέμβαση και τον δικό μας λόγο ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, τον φασισμό και τον πόλεμο-, βρισκόταν τη συγκεκριμένη μέρα στην συγκέντρωση των Προπυλαίων και αυτή την κίνηση θεωρούμε εμείς προταγματική και εμπνευστική για τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του μέλλοντος για ακόμα μαζικότερες και δυναμικότερες, οργανωμένες και συντεταγμένες κινητοποιήσεις.

Κατά συνέπεια λοιπόν, και με βάση την κίνησή μας και όσα προηγήθηκαν, δεν μας εντυπωσιάζει καθόλου που λίγες μέρες μετά από τη διεθνιστική αντιφασιστική συγκέντρωση στα Προπύλαια εμφανίστηκαν μέσα στη νύχτα τα παρακρατικά κοπρόσκυλα με σκοπό να πυρπολήσουν την κατάληψη της ΛΚ37.

Να προσθέσουμε, τέλος, σχετικά με τον εμπρησμό της κατάληψης Libertatia στις 21 Γενάρη ότι, εδώ και δεκαετίες σημειώνονται φασιστικές επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους αγώνα, ορισμένοι εκ των οποίων κάηκαν ολοσχερώς εξαιτίας τέτοιων επιθέσεων. Καμιά όμως φασιστική επίθεση δεν έμεινε αναπάντητη και όλοι οι χώροι με την αμέριστη πολιτική, ηθική και υλική στήριξη των αλληλέγγυων, αποκαταστάθηκαν πλήρως και έμειναν (χωρίς διάφορες μεμψιμοιρίες που στοχεύουν στην απομείωση της συνεισφοράς τους και των πολιτικών επιλογών τους, και στη συγκεκριμένη περίπτωση της θαρραλέας Διεθνιστικής Αντιφασιστικής Συγκέντρωσης στην Καμάρα απέναντι στο εθνικιστικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης). Αυτό οφείλεται να γίνει με την Καταληψη Libertatia και αυτό θα γίνει.-

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ!

Η ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ, Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

ΣΤΗΝ ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

ΣΤΙΣ 10 ΜΑΡΤΗ 2018 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

(ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 19 ΚΑΙ ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ)

Κατάληψη Λ. Καραγιάννη 37

30 χρόνια στους δρόμους της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης και της μαχητικής αντίστασης

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1583991/

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΚΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΜΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

Μέσα στις συνθήκες προϊούσας αποσύνθεσής του, το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται· εντείνει την καταστολή, προωθεί τη σεξιστική βία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό με στόχο τον κατακερματισμό του σώματος των καταπιεσμένων· διαχέει τη μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό και τον φασισμό με στόχο την καθυπόταξη του «εσωτερικού εχθρού» κραδαίνοντας την απειλή εξωτερικών κινδύνων και προτάσσοντας τη φαντασιακή κοινότητα εθνικών συμφερόντων κυρίαρχων και κυριαρχούμενων στη θέση της πραγματικής κοινότητας διεθνιστικών συμφερόντων της τάξης των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών.

Η ανακίνηση του «μακεδονικού ζητήματος» και η όξυνση των κρατικών ανταγωνισμών στο χώρο των Βαλκανίων στα πλαίσια της στρατηγικής των ΗΠΑ για σταθεροποίηση της κυριαρχίας τους στην περιοχή δε μπορούν παρά να πυροδοτούν εντάσεις, όπως αυτές που εκφράστηκαν πρόσφατα με τη διοργάνωση εθνικιστικών συλλαλητηρίων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, συλλαλητηρίων τα οποία συνοδεύτηκαν από επιθέσεις φασιστών σε αυτοοργανωμένες δομές αγώνα (Εμπρός, ΕΚΧ Σχολείο) με αποκορύφωμα τον εμπρησμό της κατάληψης Libertatia στη Θεσσαλονίκη. Επιθέσεις οι οποίες συνεχίστηκαν, όπως εκείνη μελών της Χρυσής Αυγής στο στέκι Φαβέλα στον Πειραιά και η αποτυχημένη απόπειρα εμπρησμού της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37 στην Αθήνα.

Σε αυτό το εθνικιστικό παραλήρημα, αντιτάσσονται τα πιο προωθημένα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας: αναρχικοί και αναρχικές, αντιφασίστες και αντιφασίστριες, νεολαίοι που διοργάνωσαν και συμμετείχαν στα διεθνιστικά αντιφασιστικά συλλαλητήρια της 21ης Γενάρη στη Θεσσαλονίκη και της 4ης Φλεβάρη στην Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia έγινε τη στιγμή που οι σύντροφοι της κατάληψης συμμετείχαν στην αντιφασιστική συγκέντρωση στην Καμάρα.

Ο εθνικισμός και ο φασισμός αποτελούν την πιο ωμή έκφραση του κρατικού ολοκληρωτισμού. Για τις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων, η εθνικιστική αφήγηση επιφυλάσσει τα χειρότερα: πίσω από τον καθαγιασμό του ρόλου της γυναίκας ως σεμνής και αφοσιωμένης μητέρας κρύβεται η θλιβερή πραγματικότητα της μετατροπής της σε φορέα γέννησης ζωών που προορίζονται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κρατικού και καπιταλιστικού μηχανισμού, πόσο μάλλον σε μια εποχή που τα σύννεφα του πολέμου στην περιοχή των Βαλκανίων μοιάζουν να πυκνώνουν. Η υποβάθμιση της γυναίκας, συναφής με τη φασιστική ρητορική του διαχωρισμού σε «ανώτερα» και «κατώτερα» όντα με βάση χαρακτηριστικά όπως το φύλο και η φυλή, αποτελεί το ιδεολογικό άλλοθι για την παροχή φθηνής εργατικής δύναμης σε καιρούς κρίσης. Ο καπιταλισμός είναι ένα εξουσιαστικό οικονομικό σύστημα, το οποίο επωφελείται από αυτούς τους διαχωρισμούς. Σε αυτό το σημείο, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε τις μετανάστριες και τις γυναίκες πρόσφυγες, το πιο κατατρεγμένο κομμάτι των κοινωνικά αποκλεισμένων, που γίνονται ο βασικός αποδέκτης της μισαλλόδοξης ρητορικής και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Οι γυναίκες που εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους λόγω του πολέμου ή της οικονομικής εξαθλίωσης, αντιμετωπίζονται ως ανεπιθύμητοι πληθυσμοί στους οποίους τα πάντα επιτρέπονται: ο εγκλεισμός τους σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ο βιασμός ως καθημερινή πραγματικότητα, η εξαναγκαστική πορνεία από τα διεθνή κυκλώματα των δουλεμπόρων του trafficking, η μετατροπή τους σε βορά για τα αφεντικά ως φθηνό εργατικό δυναμικό στις χώρες προορισμού.

Ο εθνικιστικός και φασιστικός ολοκληρωτισμός συνίστανται μεταξύ άλλων στην άρνηση οποιασδήποτε άλλης ταυτότητας πέραν της εθνικής. Σε αυτό το πλαίσιο, το να είσαι γυναίκα και να αγωνίζεσαι για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης πραγμάτων συνιστά ένα διπλό «έγκλημα»: το «έγκλημα» παραβίασης της «γυναικείας φύσης» η οποία προορίζει τη γυναίκα για το ρόλο της μητέρας που τροφοδοτεί τις δυνάμεις του έθνους και το «έγκλημα» αμφισβήτησης της «εθνικής ενότητας» μέσω της ανάδειξης των ανταγωνιστικών συμφερόντων κυρίαρχων και κυριαρχούμενων, εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Από αυτή την άποψη, δεν είναι τυχαία η «ειδική μεταχείριση» που επιφυλάσσουν οι δυνάμεις καταστολής στις αγωνιζόμενες γυναίκες, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον βασανισμό των συλληφθεισών της αντιφασιστικής μοτοπορείας στον Αγ. Παντελεήμονα το 2012 καθώς και την στοχευμένη επίθεση σε συντρόφισσά μας που συμμετείχε στην αντιφασιστική διαδήλωση της στη Θεσσαλονίκη το περασμένο καλοκαίρι.

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα που μας επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, προτάσσουμε την οργανωμένη και συγκροτημένη παρουσία στο δρόμο, προκειμένου να αντιτάξουμε την ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, την οργανωμένη ταξική αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων γυναικών και ανδρών για την ανατροπή του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, χωρίς εκμετάλλευση, διακρατικούς πολέμους και αποπροσανατολιστικούς ανταγωνισμούς.

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΜΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ

LIBERTATIA ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΜΑΡΤΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Προσυγκέντρωση μπροστά στη Libertatia στις 11 π.μ.

Συγκέντρωση στην Καμάρα στις 12 το μεσημέρι

Ομάδα ενάντια στην Πατριαρχία

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση-Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : email που λάβαμε στις 8 Μάρτιος 16h

Κείμενο παρουσίασης της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Libertatia και Κάλεσμα για τις 10/3

Η ανακίνηση του Μακεδονικού ζητήματος και τα συλλαλητήρια ήταν αναμενόμενο ότι θα συσπειρώσουν το πιο μισαλλόδοξο και εθνικιστικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που βρήκαν επιτέλους τις πλάτες για να εκφράσουν δημόσια τον εθνικιστικό λόγο και τις πρακτικές τους. Εκείνη την μέρα όμως η μάζα του κόσμου που συγκεντρώθηκε στον Λευκό Πύργο ουσιαστικά συνυπήρξε αρμονικότατα μαζί τους, χειροκροτώντας τους. Όπως συνέβαινε και στις μεγάλες "πατριωτικές" συγκεντρώσεις των Ναζί στην μεσοπολεμική Γερμανία. Εκπροσωπήθηκαν όλες οι αποχρώσεις του συντηρητισμού, με την φονταμεταλιστική Εκκλησία, τους κομματικούς σχηματισμούς της ΝΔ αλλά και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, τους διάφορους ένστολους -παραστρατιωτικούς και στρατιωτικούς- και τους οργανωμένους Ναζί να αποτελούν την αιχμή του δόρατος και τους υπόλοιπους να τους κάνουν τις πλάτες. Δυνάμεις δηλαδή που εκφράζουν το βαθύ κράτος και προσπαθούν να επιβάλλουν κοινωνικά την εθνικιστική ρητορική, λειτουργώντας ως πόλος έκφρασης μισαλλόδοξων αφηγήσεων. Από αυτό το συνονθύλευμα ξεπήδησε και η ομάδα ακροδεξιών και οπαδών που έκαψε την κατάληψη Libertatia, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό χωρίς την κοινωνική νομιμοποίηση όλων αυτών των "μη φασιστών".

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης καλέστηκε από την πολιτική ομάδα της κατάληψης Libertatia και είναι ανοιχτή σε πολιτικές συλλογικότητες και άτομα να την στηρίξουν. Ο σκοπός της είναι διττός, από τη μία η ανοικοδόμηση του κατεστραμμένου κτηρίου και από την άλλη η πολιτική υπεράσπιση της κατάληψης ως επαναστατικής δράσης. Δεν θέλουμε να καταλάβουμε κάποιο άλλο κτήριο, παρόλο που αυτό θα ήταν ευκολότερο, γιατί για εμάς η διαδικασία της ανοικοδόμησης έχει πολιτική και συμβολική βαρύτητα. Θεωρούμε πως εκπροσωπούμε τις δυνάμεις της δημιουργίας, σε αντίθεση με την καταστρεπτική μανία του φασισμού.

Παρά την θεσμική παρανομία της πράξης, η κατάληψη είναι ένα μέσο για πολλούς σκοπούς. Η Libertatia στέγαζε τις ανάγκες ανθρώπων χωρίς την διαμεσολάβηση της εκμετάλλευσης του ενοικίου, ανθρώπων που προέρχονταν από εμπόλεμες ζώνες ή χώρες που επικρατεί η απολυταρχία, ντόπιοι προλετάριοι/ιες, μέλη της lgbtqi+ κοινότητας, αλλά και γενικότερα άτομα με στεγαστικές ανάγκες στεγάστηκαν στο κτήριο. Ήταν ένας χώρος πολιτικής ζύμωσης, συνδιαλλαγής και συνάντησης, ένας χώρος που φιλοξένησε συζητήσεις και εκδηλώσεις για τον αντιφασισμό, τον αντισεξισμό, την εργασία. Ένας χώρος όπου ξεκίνησε και ρίζωσε η δομή αυτομόρφωσης της κατάληψης, μια πραγματικά οριζόντια διαδικασία διάχυσης της γνώσης, σε αντίθεση με τον ακαδημαϊσμό της αυθεντίας. Ταυτόχρονα - και όχι αποκομμένα απ' τον πολιτικό χαρακτήρα του χώρου - στεγάζονταν πολιτιστικές δράσεις και ομάδες, όπως η ομάδα κινηματογραφικών προβολών, μουσικού αυτοσχεδιασμού και η ανοιχτή βιβλιοθήκη. Το κοινό σημείο όλων των παραπάνω ήταν το είδος των σχέσεων που τους έδιναν ζωή, αντιιεραρχικές σχέσεις σεβασμού. Όλα αυτά υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, γιατί η Libertatia θα μείνει.

Για εμάς λοιπόν οι καταλήψεις δεν είναι τα ντουβάρια τους, αλλά οι άνθρωποι - είναι οι σχέσεις που δομούνται εντός τους. Είναι μετερίζια αγώνα που μας βγάζουν στον δρόμο, είναι δομές του κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Είμαστε εμείς που επιλέγουμε να στεγαζόμαστε πολιτικά, να δραστηριοποιούμαστε κοινωνικά και πολιτισμικά, και να ζούμε σε απελευθερωμένους χώρους, κοινωνικοποιώντας μέσα από αυτούς το λόγο και τις πρακτικές μας.

Η Libertatia δεν κάηκε, γιατί η Libertatia είμαστε εμείς. Και είναι αυτός ο άσβεστος πόθος για ένα νέο κόσμο που θα την ξαναχτίσει.

Παμβαλκανική Διεθνιστική Πορεία

Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Libertatia 10/3

Προσυγκέντρωση Libertatia 11.00

Συγκέντρωση Καμάρα 12.00

Συνέλευση αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1584077/

Κάλεσμα στην Πανβαλκανική Διεθνιστική Πορεία Αλληλεγγύης (Θεσσαλονίκη Σάββατο 10 Μάρτη)

Συμμετέχουμε στην Πανβαλκανική Διεθνιστική Πορεία Αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη

Στηρίζουμε την Κατάληψη LIBERTATIA Υλικά - Ηθικά - Πολιτικά

Με Οργάνωση στη Βάση και Ενότητα στην Δράση

τσακίζουμε τον φασισμό και τα τάγματα εφόδου του.

Σάββατο 10 Μάρτη

Συγκέντρωση Καμάρα στις 12.00 - Προσυγκέντρωση Κατάληψη Libertatia στις 11.00

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

πηγή : http://taksiki-antepithesi.espivblogs.net/arc…

Κάλεσμα της κατάληψης Mundo Nuevo στην Πανβαλκανική Διεθνιστική Πορεία Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Libertatia στις 10/3

Στις 21/1 διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη συγκέντρωση για το "Μακεδονικό" από δυνάμεις, διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά με κοινό χαρακτηριστικό την λειτουργία τους ως πόλος συσπείρωσης συντηρητικών αντανακλαστικών. Δυνάμεις που εκφράζουν το βαθύ κράτος και προσπαθούν να επιβάλλουν κοινωνικά την εθνικιστική ρητορική, από κομματικούς σχηματισμούς της ΝΔ, την συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, εκκλησιαστικές οργανώσεις μέχρι τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χ.Α και άλλες φασιστικές ομάδες.

Συλλογικότητες του αναρχικού και αντιφασιστικού κινήματος επέλεξαν την ίδια μέρα να βρεθούν στο δρόμο δημόσια, καλώντας διεθνιστική- αντιφασιστική συγκέντρωση στην Καμάρα, στήνοντας ανάχωμα στον εθνικισμό και σπάζοντας τον μονόλογο του κράτους και των συμμοριών του.

Κατά την διάρκεια του μακεδονικού συλλαλητηρίου ομάδα φασιστών επιτέθηκε μαζί με τα ΜΑΤ στον ΕΚΧ Σχολείο, προσπάθησε να προσεγγίσει την αντιφασιστική συγκέντρωση της Καμάρας και πυρπόλησε την κατάληψη Libertatia.

Στις 4 Φλεβάρη που διοργανώθηκε αντίστοιχα συγκέντρωση για το "Μακεδονικό" στο Σύνταγμα, συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις και σύντροφοι/ισσες βρέθηκαν πάλι στο δρόμο, στην συγκέντρωση των Προπυλαίων, δημόσια, μαζικά, οργανωμένα και μαχητικά ενάντια στην προέλαση του εθνικισμού, του πολέμου και του φασισμού.

Μετά το πέρας του μακεδονικού συλλαλητηρίου ομάδα φασιστών επιτέθηκε ανεπιτυχώς στο κατειλημμένο θέατρο εμπρός.

Την στιγμή που οι πολιτικές εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης των από τα κάτω εντείνονται στο εσωτερικό, οι διακρατικοί ανταγωνισμοί οξύνονται προοιωνίζοντας πολεμικές συρράξεις και ο εθνικισμός στα Βαλκάνια αποκτά όλο και πιο πρόσφορο έδαφος μέσα από τις πολιτικές των κυρίαρχων, εμείς οφείλουμε να προτάξουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη, τον αντιφασιστικό αγώνα, την ταξική και κοινωνική χειραφέτηση και αυτοοργάνωση.

Θεωρούμε ωστόσο αναγκαίο να εξηγήσουμε την θέση μας πως η κατάληψη είναι μετερίζι του αγώνα και πως μόνο μέσα από την κίνηση και την δημόσια δράση μπορούμε να ενισχύσουμε τις δομές μας και κατ' επ'εκταση το κίνημα. Επιλέξαμε στις 21/1 να βρεθούμε στο δρόμο, συμμετέχοντας στην διεθνιστική- αντιφασιστική συγκέντρωση στην Καμάρα ως πρώτο και αναγκαίο βήμα απέναντι στα εθνικιστικά συλλαλητήρια που κατευθύνονται από το βαθύ κράτος, θέτοντας ως πολιτικό καθήκον μας να αρθρώσουμε δημόσια την φωνή των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου που αντιμάχονται τον εθνικισμό και τον πόλεμο. Η μη παρουσία μας στον δρόμο εκείνη την ημέρα θα υποδήλωνε την απόλυτη κυριάρχηση του κράτους και των συμμοριών του , θα επιβεβαίωνε στην περίπτωση έλλειψης της πολιτικής μας παρέμβασης πως κανείς εκείνη την μέρα δεν βγαίνει στον δρόμο, δεν συγκροτεί το αντίπαλο δέος στον εθνικισμό, δεν καλεί αγωνιστές και αγωνίστριες να σταθούν πλάι πλάι όλοι μαζί απέναντι στο τέρας. Για εμάς το εθνικιστικό συλλαλητήριο δεν μεταφράζεται μόνο σε φασιστικές συμμορίες αλλά στον κεντρικό σχεδιασμό του βαθέως κράτους να συσπειρώσει όλα τα συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας, να επιβάλλει την εθνικιστική ρητορική, να φλερτάρει με τον πόλεμο μέσω των διακρατικών ανταγωνισμών. Μόνη της η περιφρούρηση των δομών μας θα αποτελούσε μια αμυντικής φύσεως θέση, σύμφωνα με την οποία θα λείπαμε από το δημόσιο πεδίο, θα μονοπωλούσε ο εθνικισμός, μεμονωμένοι αγωνιστές/στριες δεν θα είχαν ένα αγωνιστικό σημείο αναφοράς και συμμετοχής και εν τέλει ο καθένας θα επέλεγε την κίνησή του με μόνο δεδομένο τον κατακερματισμό και την δική του "υπόθεση". Η δυναμική της ίδιας της παρουσίας των αντιφασιστών/στριων εκείνη την μέρα στον δρόμο μπροστά σε ένα τεράστιο πλήθος συντηρητικών κομματιών της κοινωνίας μέσα στα οποία υπήρχαν και φασίστες, είναι τόσο μεγάλη και καθόλου προβλέψιμη για όσους περίμεναν οτι οι αριθμοί θα εμποδίσουν τον κόσμο του αγώνα να υπερασπιστεί την πόλη από τα καθάρματα.

Αυτό έπραξε και η κατάληψη Libertatia, αυτό πράξαμε μαζί. Ακόμα θέλουμε να προσθέσουμε οτι ο εμπρησμός της κατάληψης μπορεί να έγινε κατά την διάρκεια του συλλαλητηρίου αλλα δεν είναι ο μοναδικός που έχει συμβεί.Και σίγουρα δεν θα είναι ο τελευταίος αν έχουμε την θεώρηση οτι οι δομές μας υπερασπίζονται με μόνη την παρουσία μας εντός αυτών. Οι δομές μας υπάρχουν γιατί δίνουμε κάθε μέρα μάχες, γιατί εμπνέουμε τον κόσμο να αγωνιστεί για μια ζωή με αξιοπρέπεια, γιατί οι δομές μας είμαστε εμείς. Και όσο υπάρχουμε εμείς, οι ιδέες μας και ο αγώνας θα υπάρχουν και αυτές, θα μεγαλώνουν, θα πληθαίνουν, θα οικοδομούνται ξανά.

Έχουμε να δηλώσουμε λοιπόν πως καμία φασιστική επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη. Ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia σίγουρα δεν θα μείνει αναπάντητος. Όσο για την αλληλεγγύη μας δεν ταλαντεύεται καθόλου, δεν βρίσκει θολά σημεία, είναι αμέριστη, υλική, πολιτική και ηθική. Αλληλεγγύη ρητή, απτή και αδιαπραγμάτευτη.

Από τους δρόμους της Σόφια μέχρι τις διεθνιστικές- αντιφασιστικές συγκέντρωσεις της Καμάρας και των Προπυλαίων να σαρώσουμε τον εθνικισμό και τον φασισμό, να συντρίψουμε το κράτος και το κεφάλαιο. Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις μας, ως δομές του κοινωνικού και ταξικού αγώνα, ως ορμητήρια που μας βγάζουν στον δρόμο, ως τα σπίτια μας, ως χώρους κοινωνικοποίησης των προταγμάτων μας και οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας για την οποία αγωνιζόμαστε, αυτής της ισότητας, της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

Πανβαλκανική διεθνιστική πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia Σάββατο 10/3

Προσυγκέντρωση στην κατάληψη Libertatia 11.00

Συγκέντρωση στην Καμάρα 12.00

Κατάληψη Mundo Nuevo

πηγή : email που λάβαμε στις 22 Φεβρουάριος 03h

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΜΒΑΛΚΑΝΙΚΗ / ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

Το τελευταίο διάστημα η ανακίνηση του "Μακεδονικού" ζητήματος αποτελεί το γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο καλλιεργείται επιμελώς η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός , ο εθνικισμός και ο κοινωνικός εκφασισμός. Η επαναφορά του ζητήματος σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, συνδέεται άμεσα με τους οξυμένους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς σε παγκόσμια κλίμακα και κατ' επέκταση με τους νατοϊκούς σχεδιασμούς των Η.Π.Α στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Μέσα σε αυτό το κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο, τα εθνικιστικά συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα συντονίζονται από μια σειρά θρησκευτικών οργανώσεων, στρατιωτικών συλλόγων, νεοναζιστικών ομάδων και κομματικών μηχανισμών, επιδιώκοντας να αφυπνίσουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Σ' αυτόν τον εθνικιστικό και μισαλλόδοξο εσμό των συλλαλητηρίων, φασιστικές γκρούπες βρήκαν την ευκαιρία να βρεθούν στο δημόσιο πεδίο και να επιτεθούν στο περιθώριο τους στοχοποιώντας τις δομές του κόσμου του αγώνα. Έτσι, στις 21 Γενάρη στη Θεσσαλονίκη γίνεται επίθεση χωρίς επιτυχία στην κατάληψη "ΕΚΧ Σχολείο" και στην κατάληψη Libertatia που καίγεται ολοσχερώς. Στις 4 Φλεβάρη στην Αθήνα έγινε επίθεση στο ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός και αποκρούστηκε από την περιφρούρηση του χώρου, ενώ στο ίδιο πλαίσιο εντάχθηκε και στις 13 Φλεβάρη η αποτυχημένη εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Απέναντι στα εθνικιστικά συλλαλητήρια καλέστηκαν από αναρχικούς/ες, αντιφασίστες/αντιφασίστριες και αγωνιστές/στριες αντιφασιστικές-διεθνιστικές συγκεντρώσεις, επιχειρώντας να θέσουν κινηματικά αναχώματα στην προσπάθεια επιβολής στην κοινωνία της εθνικιστικής και μισαλλόδοξης ρητορικής. Μέσω συντεταγμένης και οργανωμένης παρουσίας μας στον δρόμο, σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, καταφέραμε να σπάσουμε το μονόλογο που επιδίωκε να προωθηθεί από τους μηχανισμούς του κράτους , και να προτάξουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη ως όπλο των λαών και τους αγώνες των από κάτω, ενάντια στον πόλεμο και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Έχοντας ως παρακαταθήκη τις διεθνιστικές-αντιεθνικιστικές συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα στηρίζουμε την Παμβαλκανική Διεθνιστική διαδήλωση αλληλεγγύης στην Κατάληψη Libertatia στην Θεσσαλονίκη στις 10 Μαρτίου.

Απέναντι σε ένα χρεωκοπημένο ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά σύστημα που το μόνο που έχει να υποσχεθεί είναι η περαιτέρω φτώχεια και εξαθλίωση και ο πόλεμος, η μόνη ρεαλιστική λύση των πληβείων όλου του κόσμου είναι η οργάνωση στην βάση για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Έχοντας ως όραμα την κοινωνική επανάσταση , πορευόμαστε στα μονοπάτια της Αυτοοργάνωσης, της Αλληλεγγύης και της Ισότητας, στον δρόμο για την συντριβή του κράτους και κεφαλαίου.

Η LIBERTATIA ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ , ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Σάββατο 10 Μαρτίου προσυγκέντρωση στις 11:00 π.μ. στην Κατάληψη Libertatia και συγκέντρωση 12:00 μ.μ στην Καμάρα

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

πηγή : http://saktx.espivblogs.net/2018/02/24/καλεσμ…

Δεν πιστεύουμε σε εθνικούς μύθους. Δεν κάνουμε πλάτες στους φασίστες.

«Καμιά κυβέρνηση στον κόσμο δεν θέλει να τσακίσει στ' αλήθεια τον φασισμό, γιατί οι αστοί θα χρειάζεται να καταφεύγουν σε αυτόν κάθε φορά που θα τους γλιστράει η εξουσία από τα χέρια.»

Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι

Τον τελευταίο μήνα το «μακεδονικό» έχει αναδειχθεί στην επικαιρότητα ως βασικό θέμα. Οι τελευταίες γεωπολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια που υποδαυλίζονται από τις διακρατικές συγκρούσεις των αντιμαχόμενων συμφερόντων Η.Π.Α. - Ρωσίας με σκοπό την οικονομική επιρροή και επικυριαρχία στη βαλκανική χερσόνησο, μετουσιώνονται στην επικείμενη ένταξη της Δημοκρατίας της Μακεδονίας αρχικά στο ΝΑΤΟ και σε δεύτερο χρόνο στην Ε.Ε., αναμοχλεύοντας, ως αποτέλεσμα, τους εκατέρωθεν εθνικισμούς, ελληνικό και μακεδονικό.

Από τη συγκέντρωση της 21ης Γενάρη στη Θεσσαλονίκη και από τα γεγονότα που ακολούθησαν, αλλά και την αντίστοιχη της 4ης Φλεβάρη στην Αθήνα μέχρι και τώρα, ο φασιστικός εσμός κατάφερε μετά από καιρό να βγει και να εκφραστεί στο δημόσιο χώρο επιχειρώντας να ανασυνταχθεί. Το πλήθος που συγκεντρώθηκε στον Λευκό Πύργο απαρτιζόταν από δηλωμένους φασίστες (βλ. φωτογραφίες στελεχών της Χρυσής Αυγής, Α.Μ.Ε, Ιερός Λόχος κτλ), εκκλησιαστικούς και παραστρατιωτικούς παράγοντες, εθνικόφρονες, επαγγελματίες πολιτικούς της δεξιάς και όχι μόνο, γκρουπούσκουλα νεοναζιστικών σχηματισμών και κομμάτων, αθλητικών ομάδων και ελληνόψυχους νοικοκυραίους. Τα συλλαλητήρια αυτά αποτέλεσαν ευνοϊκό έδαφος ψηφοθηρίας, καθώς και για το χτίσιμο πολιτικής καριέρας για κάθε λογής καιροσκόπους. Επίσης, οφείλουμε να καταδείξουμε πως ορισμένα κομμάτια της αριστεράς (βλ. ΚΟΕ, Πλεύση Ελευθερίας, ΛΑΕ) είτε παρευρέθησαν στις εθνικιστικές μαζώξεις, είτε τοποθετήθηκαν γραπτώς με πατριωτικές αναφορές επί του θέματος, συνθέτοντας ένα ρεσιτάλ πολιτικής ξεφτίλας, ψαρεύοντας για ψήφους στα θολά νερά του πατριωτισμού. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, μιας και οι συγκεκριμένοι κομματικοί φορείς αποτελούν την επιτομή του ρεφορμισμού και της εθνικής ομοψυχίας εξ αριστερών. Τα πιο αντιδραστικά τμήματα του όχλου των δύο συλλαλητηρίων πραγματοποίησαν επιθέσεις σε κόσμο και δομές του αγώνα. Αρχικά, επιχείρησαν να προσεγγίσουν την αντισυγκέντρωση της Καμάρας και στη συνέχεια με τη συνδρομή της αστυνομίας επιτέθηκαν στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Σχολείο, από όπου απωθήθηκαν από την περιφρούρηση της κατάληψης, και έπειτα στην κατάληψη Libertatia, τη στιγμή που οι σύντροφοι/ισσες της κατάληψης ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη να αντιπαραταχθούν απέναντί τους δημόσια στο δρόμο, παρευρισκόμενοι στην αντισυγκέντρωση της Καμάρας μαζί με πλήθος αντιφασιστών. Οι ζημιές της πρώτης επίθεσης αποκαταστάθηκαν, αλλά η δεύτερη επίθεση είχε ως αποτέλεσμα τον εμπρησμό ολόκληρου του κτηρίου. Παρόμοια συμβάντα διαδραματίστηκαν και στην εθνικιστική συγκέντρωση της 4ης Φλεβάρη στην Αθήνα, με τη διπλή αποτυχημένη -λόγω της περιφρούρησης - επίθεση στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός και την αναίτια επίθεση των μπάτσων στην περιφρούρηση των γραφείων του ΝΑΡ.

Σε αυτό το διάστημα ήμασταν στη δυσάρεστη θέση να δούμε τις οδυνηρές, αλλά βαθιά ρεαλιστικές συνέπειες του εθνικισμού και του μισαλλόδοξου φασιστικού δηλητηρίου. Ο κόσμος που διαδήλωσε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια δεν έβγαλε βέβαια τσιμουδιά όταν του πετσόκοβαν τον μισθό και τη σύνταξή του, δε σηκώθηκε από τον καναπέ στην ψήφιση των μνημονίων, δεν αντέδρασε στην κοινωνική και ταξική υπονόμευση του. Ήταν εκεί όμως, για να υπερασπιστεί την προσωπική και εθνική του υπερηφάνεια, να διαδηλώσει για την Μακεδονία του πλάι σε φασίστες. Σίγουρα δεν ήταν όλος αυτός ο όχλος φασίστες. Στάθηκε όμως χωρίς καμιά ενόχληση δίπλα σε φασίστες, παρέχοντάς τους το πάτημα τόσο για να εμφανιστούν στον δημόσιο χώρο, όσο και για να επιτεθούν σε δομές του ανταγωνιστικού κινήματος. Όλος αυτός ο κόσμος εκούσια ή ακούσια συναίνεσε στο θέριεμα του εθνικισμού και στις επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι φασίστες. Γιατί τον ηγεμονικό ρόλο στα δύο συλλαλητήρια τον είχαν ξεκάθαρα οι φασιστικές και εθνικιστικές ομαδοποιήσεις, οι οποίες είχαν έναν συγκροτημένο πολιτικό άξονα, τον οποίο προώθησαν στα συλλαλητήρια.

Η εθνική ενότητα, το κεντρικό στοιχείο, δηλαδή, αυτών των συλλαλητηρίων, επικυρώνει την παραχώρηση διαταξικής ειρήνης από μεριάς των υποτελών τάξεων, λειτουργώντας ως μοχλός ταξικής αλλοτρίωσης για την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης προς τις υλικές, κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις μεταξύ αυτών που βρίσκονται στη βάση και εκείνων που είναι στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Οι κυρίαρχοι, θέλουν να μας πουν με λίγα λόγια πως όλοι ανεξαιρέτως της κοινωνικής και ταξικής μας θέσης, έχουμε από κοινού τα ίδια συμφέροντα, τα λεγόμενα εθνικά συμφέροντα, παραγράφοντας πως οι λίγοι ζουν από την εργασία και την εκμετάλλευση των πολλών. Η εθνική ενότητα είναι το άγημα του κεφαλαίου για τη διαιώνιση της υποτέλειας των καταπιεσμένων, που κλιμακώνεται επιθετικά δια του εθνικισμού. Γι' αυτό και ο πατριωτισμός λειτουργεί ως προθάλαμος του εθνικισμού.

Από το πανηγύρι των συλλαλητηρίων δεν έλειπε και ο απόστρατος αξιωματικός Φραγκούλης Φράγκος που ήταν υπερασπιστής του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και υπήρξε μάρτυρας υπεράσπισης σε ΟΥΚαδες, οι οποίοι σε παρέλαση είχαν φωνάξει φασιστικά συνθήματα. Τώρα δήλωσε ότι επιθυμεί να δημιουργήσει ένα καινούριο ακροδεξιό κόμμα, μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή», όπου θα συσπειρώσει όλους αυτούς τους αντιδραστικούς κύκλους. Καμία έκπληξη δεν πρέπει, όμως, να μας προξενούν όλα τα παραπάνω. Διαχρονικά ο φασισμός λειτουργεί ως αρωγός του κράτους και του κεφαλαίου για να επιβάλλει την κοινωνική σιγή και την διασφάλιση της κυρίαρχης κανονικότητας σε περιόδους έντονης αποσταθεροποίησης του κρατούντος πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Αποτελεί την ύστατη λύση, την πιο επιθετική εφεδρεία του κεφαλαίου, που ανακαλείται από τους καπιταλιστές, ώστε να διασώσουν και να διευρύνουν τα κλονιζόμενα συμφέροντά τους, υπάγοντας την κοινωνία κάτω από την μπότα του ολοκληρωτισμού, στρατιωτικοποιώντας τις εργασιακές σχέσεις, σχηματοποιώντας μια εφιαλτική δυστοπία με τη δύναμη της επιβολής των όπλων και της απανθρωποποίησης.

Το σούσουρο των συλλαλητηρίων δεν άργησε να φτάσει και στις σχολές μας. Οι φιλοεθνικιστικές και αντικομμουνιστικές αναρτήσεις συμφοιτητών/τριών μας στη σελίδα του Φιλολογικού στο facebook, η φασαρία μέσα στις σχολές και τα φασιστικού τύπου συνθήματα που κατά καιρούς γράφονται στους τοίχους των σχολών μας, είναι μόνο μερικά αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Στην ίδια κατεύθυνση, πρέπει να αναφερθεί η καθηγήτρια από το ΠΑΜΑΚ, η οποία καλούσε, μέσω του ιδρυματικού της λογαριασμού mail, τους φοιτητές/τριες της στο συλλαλητήριο, εκφράζοντας ανοιχτά εθνικιστικές απόψεις, καταχρώμενη την κοινωνική θέση που έχει μέσα στο πανεπιστήμιο. Έχουμε μάτια όμως και βλέπουμε τι γράφεται και τι διαδίδεται τόσο στην ίδια τη σχολή, όσο και στα συναφή με αυτήν γκρουπ στα social media. Δηλώνουμε ρητά και θα περάσουμε και στην πράξη, πως η διάχυση της εθνικιστικής ρητορικής στους χώρους όπου κινούμαστε, φοιτούμε, κοινωνικοποιούμαστε και αγωνιζόμαστε, δε θα γίνει ανεκτή ούτε κατ' ελάχιστον.

Όλοι εμείς, οι φοιτητές/τριες, οι νέοι/ες οφείλουμε να παλέψουμε ενάντια στις φασιστικές προκλήσεις, ενάντια στη λήθη και την καταστροφή που αυτές προωθούν. Ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia δεν είναι τυχαίος, αλλά αποτυπώνει με τις πιο σκληρές εικόνες την ουσία της φασιστικής - εθνικιστικής αφήγησης, την καταστροφή που γεννά η εθνικιστική μισαλλοδοξία. Οι αντιφασίστες/τριες οφείλουμε να υψώσουμε οδοφράγματα αντίστασης ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και φασίστες. Η διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών των Βαλκανίων αποτελεί επιτακτική ανάγκη και είναι η μοναδική απάντηση που έχουμε να δώσουμε απέναντι στους εθνικισμούς. Οι καταπιεσμένοι/ες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να εντείνουμε τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη ενάντια στα σχέδια της κυριαρχίας. Να δημιουργήσουμε μέσα στις σχολές μας και στις γειτονιές μας ισότιμες σχέσεις βασισμένες στην αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια, απαλλαγμένες από κάθε είδους εθνικούς διαχωρισμούς.

• Μικροφωνική συγκέντρωση: Πέμπτη 1/3 στις 12:00, είσοδος Παλιάς Φιλοσοφικής
• Συγκέντρωση - Πορεία: Τετάρτη 7/3 στις 11:00, Πρυτανεία Α.Π.Θ.
• Διεθνιστική πορεία ενάντια σε κάθε εθνικισμό και αλληλεγγύης στην Libertatia:

Σάββατο 10/3

Συγκέντρωση: 12:00, Καμάρα

Προσυγκέντρωση: 11:00, κατάληψη Libertatia (Λ. Στρατού 19 και Σαρανταπόρου)

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ

Η LIBERTATIA ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής

πηγή : email που λάβαμε στις 27 Φεβρουάριος 02h

Τσακίζουμε τους φασίστες. Δε θα γίνουμε ούτε αυλικοί ούτε θεατές τους.

Από την Κυριακή 21/1 το φάντασμα του φασισμού πλανιέται -πιο φανερά πλέον- πάνω από την ελλαδική επικράτεια. Σε μια περίοδο που σπάνια βλέπουμε κόσμο στο δρόμο να διαδηλώνει (π.χ. για την ψήφιση καινούριων οικονομικών μέτρων, για το δικαίωμα στην στέγαση κτλ.) μεγάλο ήταν το πλήθος που συμμετείχε στο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη για το 'Μακεδονικό', για να υπερασπιστεί ό,τι τελευταίο του έχει μείνει να νιώθει δικό του, το όνομα της εθνικής υπερηφάνειας του. Ήταν όλοι αυτοί φασίστες; Σίγουρα όχι. Όλοι οι φασίστες όμως ήταν εκεί. Η σύσταση του πλήθους που απάρτιζε το σώμα των συλλαλητηρίων (Θεσσαλονίκη 21/1 και Αθήνα 4/2) ήταν ετερόκλητη. Το οργανωμένο τμήμα του συλλαλητηρίου, αυτό με τα σαφώς συγκροτημένα πολιτικά χαρακτηριστικά, δηλαδή οι ακροδεξιές και φασιστικές γκρούπες και κόμματα, ήταν αυτό που ηγεμόνευσε και επέβαλε στα δύο συλλαλητήρια το πολιτικό πλαίσιο, στο οποίο εκούσια ή ακούσια συναίνεσαν και οι παρευρισκόμενοι. Γιατί αυτά που συνέβησαν δε θα μπορούσαν να συμβούν χωρίς την προπαγάνδιση των ΜΜΕ και τις «πλάτες» του συμμετέχοντος κόσμου.

Ένα πράγμα όμως καταλάβαμε από εκείνες τις μέρες. Ακόμη κι αυτοί που δεν χαιρετάνε ναζιστικά, που δεν ζωγράφιζαν αγκυλωτούς σταυρούς στο Σύνταγμα, στάθηκαν όμως δίπλα σε κείνους, νομιμοποιώντας τους, έτσι, κοινωνικά και παρέχοντας κάλυψη. Από αυτές τις μέρες κρατούμε ως παρακαταθήκη του αντιφασιστικού κινήματος, τις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις, τις αντίστοιχες περιπολίες και περιφρουρήσεις στεκιών, καταλήψεων και γειτονιών, από αναρχικούς και αριστερούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Από την άλλη δεν μπορούμε να παραγράψουμε πως με τις πλάτες του πλήθους και την αρωγή των μπάτσων, συνέβησαν τα εξής: επίθεση στον ΕΚΧ Σχολείο, επίθεση και ολοσχερές κάψιμο της κατάληψης Libertatia από φασίστες και μερίδα οπαδών του ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη, επίθεση στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός από φασίστες, καθώς και αναίτια επίθεση με χημικά στο στέκι του ΝΑΡ από δυνάμεις των ΜΑΤ, στην Αθήνα. Σε απάντηση στις επιθέσεις και τον εμπρησμό μίας κατάληψης, έγινε στη Θεσσαλονίκη την επόμενη του συλλαλητηρίου, πορεία με συμμετοχή τουλάχιστον 2.000 φοιτητών, γειτόνων, αναρχικών, κομμουνιστών και αντιφασιστών γενικότερα, η οποία και χτυπήθηκε από την αστυνομία, μετρώντας και 5 συλλήψεις. (ειρωνεία: δεν απαγγέλθηκε καμία απολύτως κατηγορία για τον εμπρησμό ενός κτιρίου στο κέντρο της πόλης). Η εθνικιστική δίνη που προέκυψε με αφορμή το μακεδονικό, καθώς και η σχετική κοινωνική νομιμοποίηση που έλαβαν φασιστικές ομάδες και κόμματα κατά τα δύο εθνικιστικά συλλαλητήρια, τους έδωσαν θάρρος για να βγουν από τις τρύπες τους. Πρόσφατα, μάλιστα, επιτέθηκαν σε παίκτες και οπαδούς της αυτοοργανωμένης ποδοσφαιρικής ομάδας Προοδευτικής Τούμπας μετά από τη λήξη αγώνα στο γήπεδο της Σταυρούπολης, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Φαβέλα, στον Πειραιά, καθώς και στην κατάληψη Παναιτωλίου 21 στο Κουκάκι.

Φασισμός - εθνικισμός σε Ελλάδα και Μακεδονία:

Πολλά έχουμε ακούσει και συνεχίζουμε να ακούμε για το όνομα. Και με βάση αυτό, έχουν ακουστεί πολλές φωνές που υπερασπίζονται τα «εθνικά μας συμφέροντα. Τι λένε όμως αυτές οι αφηγήσεις περί εθνικής ενότητας και ομοψυχίας; Ότι φτωχοί και πλούσιοι, αφεντικά και εργάτες/άνεργοι, όλοι ανεξαιρέτως έχουμε τα ίδια συμφέροντα, επειδή είμαστε «Έλληνες πολίτες». Αυτό το υπερβατικό αφήγημα, ουδεμία σχέση έχει με την υλική πραγματικότητα που βιώνουμε, όπως άλλωστε συμβαίνει και με το ίδιο το έθνος, που αποτελεί φαντασιακή κατασκευή της κυριαρχίας, ώστε να αλυσοδέσει τους απόκληρους αυτού του κόσμου και να τους καταδικάσει στην εξαχρείωση και την εξόντωση προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ειρήνη των «κάτω» με τους «πάνω», καθώς οι δεύτεροι, οι επενδυτές, οι επιχειρηματίες, τα πολιτικά κεφάλια, ζουν εις βάρος μας, γεννούν και εδραιώνουν ένα καθεστώς οικονομικής εκμετάλλευσης, πολιτικής ανελευθερίας και κοινωνικής καταπίεσης. Για αυτό και υπερασπιζόμαστε το σύνθημα: 'η εθνική ενότητα με αίμα είναι βαμμένη'. Γιατί, απλά, κάποιοι που καίνε μία κατάληψη αναρχικών στο όνομα της Ελλάδας, αύριο μπορούν, αν τους δώσουμε τη δύναμη, να χτυπήσουν τον Αφγανό συμμαθητή σου, τον γκέι φίλο σου, να σε υποτιμήσουν επειδή είσαι γυναίκα. Κι αυτό είναι ο πυρήνας του φασισμού, το μίσος για τον άλλο, για οτιδήποτε αντιβαίνει στην τάξη και την κανονικότητα. Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι ολέθριο λάθος για τους καταπιεζόμενους να αντιμετωπίζουν τους φασίστες ως γραφικούς ή να θεωρούν πως ο φασισμός θα ηττηθεί μέσω της αμέλειας, της επιμόρφωσής των νεοναζί ή ότι θα τον αποτελειώσει η ίδια η αστική δικαιοσύνη.

Προφανώς, δεν ανεχόμαστε τον φασισμό σε όποια γωνιά του χάρτη κι αν αυτός εμφανίζεται, γι' αυτό και δεν υποτιμούμε τις εθνικιστικές φωνές της γείτονας χώρας. Όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα, αναπαράγεται ψευδώς η ελληνικότητα της Μακεδονίας μέσα από την εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, την εκκλησία και τα αστικά κόμματα, στη Δημοκρατία της Μακεδονίας καλλιεργείται η πεποίθηση ότι τα εδάφη τους φτάνουν νοτιότερα. Από τους πυροδοτούμενους εθνικισμούς, οι καταπιεσμένοι δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα. Ίσα-ίσα, είναι αυτοί που θα γίνουν κρέας στα κανόνια των αφεντικών τους σε ενδεχόμενες πολεμικές συρράξεις, είναι αυτοί που πληρώνουν και θα συνεχίσουν να πληρώνουν από την τσέπη τους τα εξοπλιστικά των κρατών και την κρίση που γέννησε το ίδιο το κεφάλαιο, για το συμφέρον του οποίου, οι ίδιοι μετατρέπονται σε χρήσιμα πιόνια ή μαριονέτες. Τα κράτη και οι καπιταλιστές έχουν όμως κάθε λόγο για να επενδύουν στον εθνικισμό, έστω και κεκαλυμμένα.

Πανεπιστήμια:

Ο δημόσιος διάλογος γύρω από το ζήτημα του ονόματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ήταν φυσικό ότι δεν θα μπορούσε παρά να αγγίξει και το κομμάτι της κοινωνίας που εμείς συναναστρεφόμαστε λίγο παραπάνω. Από τον εθνικιστικό παροξυσμό μέχρι και αριστερών οργανώσεων με αναφορά στους πανεπιστημιακούς αγώνες, μέχρι τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, τους καθηγητές-τριες, το πανεπιστήμιο με μία λέξη. Μ' αυτό εννοούμε, ότι όπως ξεσπούσαν διενέξεις από τη Βουλή μέχρι τις καφετέριες για το αν η Μακεδονία είναι ελληνική, αν το ζήτημα του ονόματος είναι στην τελική υπαρκτό ζήτημα κ.ο.κ., αυτό συνέβη και στις σχολές του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ.

Έτσι, οι δύο μεγάλες κατηγορίες θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οι εξής: οι μεν που πραγματικά δεν τους απασχολεί το ζήτημα της ονοματοδοσίας μίας χώρας, που εν προκειμένω είναι γειτονική, και οι δε που, σαν φάλτσες φωνές από το παρελθόν, με κούφια επιχειρήματα προσπαθούν να πείσουν, τους εαυτούς τους προπαντός, ότι το ζήτημα της 'πατρίδας' τους είναι το μέγιστο προσωπικό τους ζήτημα, αυτή την περίοδο. Εμείς, συντασσόμαστε με τους πρώτους, αλλά δεν ξεχνάμε πως ότι δεν απασχολεί εμάς, την ίδια στιγμή αποτελεί και πηχυαίο τίτλο των ειδήσεων των 20.00. Αν δεν αντιδράσουμε απέναντι του, αν δεν συντάξουμε τις φωνές μας απέναντι σε άλλες, αν δεν συζητήσουμε και δεν πείσουμε τους γύρω μας, αν δεν εθελοτυφλούμε, θα δούμε τους φασίστες να έρπονται όσο κάνουμε τα στραβά μάτια. Όχι πολύ μακριά μας. Και όχι μόνο με φάλτσες φωνές πια, αλλά και με τη δύναμη της βίας.

Για να σχολιάσουμε και την άλλη πλευρά, απλώς να φέρουμε το παράδειγμα μίας καθηγήτριας του ΠΑΜΑΚ. Εν είδει καλέσματος στο συλλαλητήριο, εκείνη χρησιμοποίησε το πανεπιστημιακό της email, προκαλώντας φυσικά αντιδράσεις από φοιτητές της που δεν ανέχτηκαν την κατάχρηση εξουσίας από μεριάς της.

Κάθε τολμηρή προσπάθεια να γίνει μια μεγάλη αλλαγή

στις υπάρχουσες συνθήκες,

κάθε υψηλό όραμα νέων δυνατοτήτων

για την ανθρώπινη φυλή έχει ονομαστεί

ουτοπία.

Κάπου εδώ οφείλουμε να πούμε και τι τελικά προτείνουμε εμείς μέσα στον παροξυσμό των ημερών. Οφείλουμε να πούμε ότι δε θα να συμμετάσχουμε στα γεωπολιτικά παιχνίδια στρατηγικής κανενός. Δε θα ανεχτούμε να μας ταΐζουν με έθνος και φυλή για να ξεχάσουμε τα πραγματικά μας προβλήματα και να μας αντιμετωπίζει ο οποιοσδήποτε από τις σχολές ως τα έδρανα της Βουλής σαν πιθανούς ψηφοφόρους που πρέπει να κερδίσουν με πύρινους λόγους και ταξίματα μέχρι την επομένη των εκλογών. Αντίθετα, υπερασπιζόμαστε και προτάσσουμε τις συνελεύσεις μας, τους αγώνες μας, τα στέκια και τις καταλήψεις μας ως τη βάση του χτισίματος, από κοινού και οριζόντια, ενός άλλου κόσμου ελευθερίας, ισότητας, κοινοκτημοσύνης και αλληλεγγύης, μια κοινωνία που θα διέπεται από την αυτοοργάνωση σε όλες τις πτυχές της, έχοντας ως επίκεντρο την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και την ολιστική αυτοπραγμάτωση του κάθε ατόμου.

Γιατί στην κατάληψη Libertatia που κάηκε πριν λίγο καιρό από άσβεστο μίσος, όπως και σ' άλλες σ' αυτή την πόλη, έχουμε βρεθεί και θα ξαναβρεθούμε για να μοιραστούμε συλλογικά και να τις υπερασπιστούμε. Γιατί δομές σαν τη Libertatia, πρεσβεύουν πολλά περισσότερα από τοίχους και σκεπές. Αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς, οι οποίοι προς δυσχέρεια των εμπρηστών, δεν μπορούν να καούν. Στην καταστροφή η μόνο απάντησή μας θα είναι η δημιουργία. Δημιουργία δυνατότερων σχέσεων εντός του αντιφασιστικού κινήματος, δημιουργία συλλογικών οριζόντιων διαδικασιών ενάντια στο τέρας του φασισμού, δημιουργία ισχυρότερων πολιτικών συνειδήσεων και αντανακλαστικών, δημιουργία αλληλέγγυων σχέσεων με την κοινωνία και τέλος δημιουργία στον κατειλημμένο χώρο της Libertatia, οι διαδικασίες αναδόμησης του κτιρίου της οποίας έχουν ήδη αρχίσει.

Έξω από τη Libertatia, λοιπόν, στα αμφιθέατρα, τα γρασίδια και τα καμαράκια, πιστεύουμε ότι αν η γνώση είναι δύναμη, τότε η συλλογική μας ιστορική γνώμη θα γίνει γνώση που διατρανώνει το μήνυμα ενάντια στους επίπλαστους διαχωρισμούς των λαών, τα σύνορα, το μίσος. Κι ας αφήσουμε πίσω μας το τελευταίο, βαθιά εξουσιαστικό, προπύργιο του πατριωτισμού. «Πατρίδα» μας είναι οι ρίζες μας. Κι οι ρίζες μας είναι πολυεθνικές και σίγουρα ανθρώπινες.

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

τσακίζουμε τον φασισμό με ακηδεμόνευτους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

στην καταστροφή η μόνη μας απάντηση θα είναι η δημιουργία

Τετάρτη 7/3

Συγκέντρωση:

12:00, Πρυτανεία Α.Π.Θ.

Σάββατο 10/3

Προσυγκέντρωση: 11:00, κατάληψη Libertatia (Λεωφόρος Στρατού 19 & Σαρανταπόρου)

Συγκέντρωση: 12:00, Καμάρα

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere

Κάλεσμα για την αντιφασιστική διεθνιστική πανβαλκανική πορεία στην Θεσσαλονίκη

Σάββατο, 10 Μαρτίου

11:00 Προ-Συγκέντρωση στην Κατάληψη της Libertatia

12:00 Καμάρα

Μετά από μια έντονη περίοδο εχθρότητας και επιθέσεων σε καταλήψεις από κρατικούς και φασίστες (Termita, Empros, Karagiannh, Panetoliou, Anw Katw, Favela) είναι σαφές ότι οι καταλήψεις είναι πάντα ένας κύριος στόχος για τους εχθρούς της ελευθερίας. Ιδιαίτερα μετά τη μαζική συνάντηση στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα και το εθνικιστικό παραλήρημα για τη Μακεδονία, οι νεοφασιστές αποφάσισαν ότι έχουν υποστήριξη και άρχισαν να επιτίθενται με τo μίσος ως όπλο τους.

Είναι κοινότοπο μετά από αυτά τα εθνικιστικά ζητήματα και τις αλληλεπιδράσεις, η διάδοση του δεξιού εξτρεμισμού λόγω της κοινωνικής νομιμοποίησης που τυγχάνει. Αισθανόμαστε καταληψίες υπεύθυνοι για τη βελτίωση του κινήματος των καταλήψεων και όχι μόνο και πιστεύουμε ότι πρέπει να δώσουμε άμεσες απαντήσεις σε αυτές τις ενέργειες και επιθέσεις.

Πρέπει να τους κάνουμε να κατανοήσουν ότι δεν δεχόμαστε τις πρακτικές τους, την παρουσία τους και οτι αυτοί θα πρέπει να φοβούνται, όχι εμείς. Για να μην τους δώσουμε ούτε μια ίντσα δημόσιου χώρου και παρουσίας, πρέπει να αυξήσουμε την δυναμική και τη σημαντικότητα των απελευθερωμένων χώρων(στεγαστικές καταλήψεις η όχι, τόποι συνάντησης, αυτο-οργανωμένες δομές κ.λπ.)

Δεν πρέπει ποτέ να εφησυχαζόμαστε γιατί πάντα θα επιτήθενται … πάντα θα προσπαθούν να εξαφανισουν και να κατεδαφίσουν κάτι που δεν καταλαβαίνουν, κάτι παράξενο, κάτι που φοβούνται. Δομές που προσπαθούν να ενώσουν και να μην χωρίσουν ανθρώπους ανά φύλο ή εθνικότητα, ηλικία ή τάξη κλπ.

Καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος τους που βασίζεται σε ψέματα, εξαπάτηση και μίσος θα πέφτει κάθε φορά που μας αντιμετωπίζουν. Όλοι τους υπηρέτες του καπιταλισμού και των χρημάτων. Κρύβοντας την απληστία τους πίσω από τις δημοκρατικές ή καλοπροαίρετες πατριωτικές ιδεολογίες …

Γεμίζουμε αηδία βλέπωντας αυτό το Matrix, αυτό το παράδοξο θέατρο και τους μαριονετίστες που κινούν τα σχοινιά στο παγκόσμιο σκηνικό. Βλέπουμε την κυβέρνηση που προσπαθεί να πείσει τόσους όσους οτι εργάζεται για το καλό αυτής της γης και οτι θέλει να δώσει λύση σε μια καλή γειτνίαση με την Μακεδονία και δεν λένε σε κανέναν για το αγωγό αερίου που πρέπει να περάσει από τη Μακεδονία και την Αμερική που προσπαθεί να σαμποτάρει τη Ρωσία και γι 'αυτό πιέζει την Ελλάδα να διορθώσει τα πάντα με τους γείτονες, ώστε να μπορούν να αποδεχθούν τη Μακεδονία στην παγκόσμια κλίκα τους.

Βλέπουμε τους ανθρώπους εδώ να διαμαρτύρονται στους δρόμους για ένα όνομα και μια κληρονομιά ενός ιμπεριαλιστή μαζικού δολοφόνου, του λεγόμενου μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι άνθρωποι που δαγκώνουν κάθε δόλωμα και αποσπούνται συνεχίζοντας να αγνοούν απερίσκεπτα το τι γίνεται πίσω από τις κουρτίνες, επειδή δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα ή τα φοβούνται.

Παρόλα αυτά, θα αντιταχθούμε σε οποιεσδήποτε επιθέσεις σε αυτοοργανωμένες δομές και συντρόφουςκαι δεν θα αφήσουμε όλα αυτά χωρίς απάντηση. Κανείς δεν θα καταφέρει να κάμψει τη βούληση και τις πεποιθήσεις μας. Σας αφήνουμε στην άγνοιά σας και στο μίσος σας και συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ένα καλύτερο μαχητικό αύριο.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΣ

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΡΥΦΤΕΙ

ΕΑΝ ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΕΝΑΝ ΜΑΣ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΟΛΟΥΣ

ROSA DE FOC

πηγή : https://rosadefoc.noblogs.org/el/post/2018/03…

Κοινό κάλεσμα Αναρχικών και Αντιφασιστικών Οργανώσεων από τα Βαλκάνια, 10/3

Common calling of Anarchist and Antifascist Balkan Organizations to the internationalist - antifascist demonstration in solidarity with Libertatia squat | 10 March Thessaloniki

Internationalist solidarity to sweep war, nationalism and fascism by expressing solidarity with libertatia squat which was burned on 21/1 by a fascist group during the gathering for the macedonia issue. Walking the way that was opened by the antifascist, anti-nationalist meeting in kamara which put a barrier to the advance of nationalism and fascism we call at 10/3 in the Thessaloniki in the balkan-internationalist day of solidarity with libertatia.

Pro-meeting, libertatia squat 11.00

Meeting, Kamara 12.00 '

Anarchist Political Organization | Federation of Collectives (Greece)

Antifa Sofia (Bulgaria)

Social Centre "Dunja" (Republic of Macedonia)

Solidarnost (Republic of Macedonia)

Federation for Anarchist Organizing (Slovenia)

Κοινό κάλεσμα Αναρχικών και Αντιφασιστικών Οργανώσεων από τα Βαλκάνια στη διεθνιστική - αντιφασιστική διαδήλωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia | 10 Μάρτη Θεσσαλονίκη

Η διεθνιστική αλληλεγγύη να σαρώσει τον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον φασισμό. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην κατάληψη Libertatia που κάηκε στις 21/1 από φασιστική ομάδα κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό ζήτημα. Βηματίζοντας πάνω στον δρόμο που ανοίχτηκε από την αντιφασιστική - αντιεθνικιστική συγκέντρωση της Καμάρας η οποία έστησε ένα οδόφραγμα ενάντια στην ανάπτυξη του φασισμού και του εθνικισμού καλούμε για συμμετοχή και υποστήριξη στις 10 Μάρτη στη βαλκανική-διεθνιστική μέρα αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia.

Προσυγκέντρωση: 11.00 στην κατάληψη LIBERTATIA

Συγκέντρωση: Καμάρα 12.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων | (Ελλάδα)

Antifa Sofia (Βουλγαρία)

Social Centre "Dunja" (Δημοκρατία της Μακεδονίας)

Solidarnost (Δημοκρατία της Μακεδονίας)

Federation for Anarchist Organizing | (Σλοβενία)

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1585001/

Πανό για την προπαγάνδιση της παμβαλκανικής διεθνιστικής πορείας αλληλεγγύης στη κατάληψη Libertartia στις 10/3

Παμβαλκανική - Διεθνιστική Πορεία Αλληλεγγύης στην Κατάληψη LIBERTATIA

Ενάντια σε Κράτη, Κεφάλαιο, Φασίστες και Αφεντικά

10/3 Προσυγκέντρωση 11:00 LIBERTATIA / Συγκέντρωση 12:00 Καμάρα Θες/νικη

Με αφορμή την εκταφή του «μακεδονικού», εθνικιστικές και εκκλησιαστικές γκρούπες βρήκαν την ευκαιρία και προσπαθούν να επαναφέρουν στο κοινωνικό πεδίο την σάπια και συντηρητική ρητορική τους.

Απέναντι στις παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις που ενθαρρύνθηκαν από όλο αυτό το συρφετό, προτάσουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη, τον μαχητικό αντιφασισμό και τον αγώνα ενάντια σε κράτος και αφεντικά.

Για την υπεράσπιση των καταλήψεων και των δομών του αγώνα που αποτελούν ένα από τα πεδία όπου η ταξική και κοινωνική οργάνωση των «από τα κάτω» θα χτίσει τις άμυνες αλλά και θα αντεπιτεθεί σε ότι καταπιέζει, εκμεταλλεύεται και λεηλατεί την κοινωνία και τις ζωές μας.

Στηρίζουμε την παμβαλκανική διεθνιστική πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη Libertatia.

Για να δοθεί μια μαζική απάντηση στον εθνικιστικό παροξυσμό.

Καμία φασιστική επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη.

Η Libertatia θα μείνει. Ο φασισμός δεν θα περάσει.

Πάνω στα συντρίμμια της εξουσίας, είναι ο τόπος που ο κόσμος του αγώνα θα χτίσει την αταξική κοινωνία.

Κιάτρα

kiatexra@espivex.net

http://kiatra.espivblogs.net

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1585012/

Ενάντια στα κράτη, το κεφάλαιο και τον εθνικισμό. Πανβαλκανική πορεία Θεσσαλονίκη 10 Μάρτη

Προκήρυξη για το μακεδονικό ζήτημα και κάλεσμα στην Πανβαλκανική Διεθνιστική-Αντιφασιστική πορεία στην Θεσσαλονίκη στις 10.3. Αλληλεγγύη στη Libertatia .

Προσυγκέντρωση 11πμ στην κατάληψη Libertatia, Συγκέντρωση 12μμ Καμάρα

Μπορείς να κατεβάσεις την προκήρυξη σε PDF από εδώ

Ενάντια στα κράτη, το κεφάλαιο και τον εθνικισμό: Μια άλλη ανάγνωση για το «Μακεδονικό»

Την προηγούμενη περίοδο αναδείχθηκε ξανά στην δημόσια ατζέντα το -ξεχασμένο κατά τα άλλα- Μακεδονικό ζήτημα με επίδικο, αυτή τη φορά, την είσοδο της γειτονικής χώρας στο Ν.Α.Τ.Ο. και στην Ε.Ε. στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους με άλλα κυρίαρχα καπιταλιστικά μπλοκ για τις ζώνες επιρροής στα βαλκάνια. Έτσι ένα κομμάτι του ντόπιου αστικού πολιτικού συστήματος σπεύδει να δηλώσει διαθέσιμο να βρει μία λύση στο ονοματολογικό, ενώ ένα άλλο παίζει εκ του ασφαλούς το χαρτί του εθνικισμού για ψηφοθηρικούς κυρίως λόγους, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να αμφισβητείτην κυρίαρχη στρατηγική πρόσδεσης στο ευρω-ατλαντικό μπλοκ.

Πριν περάσουμε, όμως, στην ανάλυση των γεγονότων, και γιατί χωρίς βασική ιστορική γνώση είμαστε καταδικασμένα έρμαια στην κυρίαρχη εθνικιστική προπαγάνδα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε με την εξής παραδοχή: Ιστορικά η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας υπήρξε για πολλούς αιώνες μία πολυπολιτισμική και πολυεθνοτική περιοχή, στην οποία κατοικούσε μία πανσπερμία διαφορετικών λαών και εθνοτήτων, υπό την κυριαρχία πολλών και διαφορετικών κρατών και αυτοκρατοριών ανά τα χρόνια. Η υπαγωγή και η διαίρεση της σε έθνη κράτη, όπως και η αφομοίωση του πληθυσμού της στα κυρίαρχα εθνικά μπλοκ, ήταν μια μακρά διαδικασία πνιγμένη στο αίμα. Αναγκαστικές εθνικοποιήσεις, εθνοκαθάρσεις, πόλεμοι, απαγόρευση έκφρασης της πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητας υπήρξαν κάποιες από τις κυρίαρχες πρακτικές. Έτσι φυσικά κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενος άνθρωπος καταλαβαίνει, πως οι γελοιότητες περί άμεσης ιστορικής συνέχειας των σημερινών κατοίκων της ελλάδας από το αρχαίο βασίλειο του μεγάλου Αλεξάνδρου δεν έχουν καμία βάση, ιστορική ή επιστημονική.Μέσα σε αυτό το καμίνι διεργασιών διαμορφώθηκε και η (σλαβο)μακεδονική ταυτότητα, καθώς και η αντίστοιχηεθνική μειονότητα μέσα στα όρια του ελληνικού κράτους. Κατά τη δεκαετία του '40 συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά του φασισμού μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και αργότερα στον εμφύλιο πλαισίωσε τις δυνάμεις του ΔΣΕ. Αποτέλεσμα αυτής της στάσης ήταν ένας νέος γύρος διώξεωνμετά την λήξη του εμφυλίου εξαναγκάζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της να καταφύγει στις γειτονικές χώρες των Βαλκανίων.

Κάνουμε αυτήν την σύντομη ιστορική αναδρομή για να καταδείξουμε πως ιστορικά η Μακεδονία ως γεωγραφική περιοχή δεν υπήρξε ενιαίαυπό την κυριαρχία ενός κράτους και έτσι έφτασε και στο σήμερα να μοιράζεται ανάμεσα σε τουλάχιστον τρία (Μακεδονία, Βουλγαρία, Ελλάδα). Ως εκ τούτου το κεντρικό σύνθημα που προβάλλεται από τον ελληνικό εθνικισμό «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» είναι ντε φάκτο επεκτατικό και επιθετικό προς τους υπόλοιπους λαούς που κατοικούν στη γεωγραφική αυτή περιοχή και ως τέτοιο φυσικά εκλαμβάνεται από όλους εκτός της ελληνικής επικράτειας.

Όσον αφορά τονπερίφημο «αλυτρωτισμό» του γειτονικού κράτους απέναντι στο ελληνικό, για τον οποίο σύσσωμο κραυγάζει όλο το «πατριωτικό τόξο», δεν αποτελεί παρά μία ακόμα στρεβλωτική εθνική αφήγηση. Αν κάποιος θελήσει πραγματικά να ανοίξει τα μάτια του και να αντικρίσει την πραγματικότητα θα δει πως ο συσχετισμός ισχύος σε ένα εύρος τομέων (οικονομικό, διπλωματικό, στρατιωτικό κ.α.) είναι συντριπτικός υπέρ του ελληνικού κράτους. Γίνεται συνεπώς ξεκάθαρο πως αυτή η παραφιλολογία έγκειται στη σφαίρα της φαντασίας και το μόνο που εξυπηρετεί είναι να δικαιώνει την ατζέντα της Ελλάδας, που προβάλλεται σαν θύμα, στην προσπάθεια της να επιβάλει τους δικούς τηςόρους επίλυσης του ζητήματος. Είναι μείζονος σημασίας να αντιληφθούμε πως σε αυτή την αντιπαράθεση τον ρόλο του ισχυρού παίχτη στην περιοχή κατέχει το ελληνικό κράτος και κεφάλαιο, το οποίο σημειωτέων κάνει χρυσές business και κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά σε ξένες επενδύσεις στο κράτος της Μακεδονίας. Πρέπει να αποτινάξουμε τον εθνικό μύθο της αδύναμης πλην τίμιας ψωροκώσταινας, που όλοι την επιβουλεύονται. Το ελληνικό είναι ένα καπιταλιστικόκράτος, μέλος και εταίρος των παγκόσμια κυρίαρχων στρατιωτικών (ΝΑΤΟ) και οικονομικών (ΕΕ, Ευρωζώνη)υπερεθνικών οργανισμών, το οποίο πλασάρει τον εαυτό του σαν πυλώνα σταθερότητας και πιστό σκυλί του δυτικού καπιταλισμού στην περιοχή με τα ανάλογα οφέλη.

Η κορύφωσηόλου αυτού του εθνικιστικού κλίματος, που δημιουργήθηκε με βάση το Μακεδονικό, ήρθε με τα δύο συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Εκεί,κάτω από το σύνθημα-ομπρέλα «Μακεδονία Γη Ελληνική» συνυπήρξαν αρμονικά ναζιστικές ομάδες, η επίσημη ελληνορθόδοξη εκκλησία και όλες οι αιρέσεις της, δήμαρχοι και πολιτιστικοί σύλλογοι, παραστρατιωτικές ομάδες και εκπρόσωποι του βαθέως κράτους, αποτυχημένοι καραβανάδες, «αγνοί πατριώτες» και κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» όπως οι ΑΝΕΛ, η ΝΔ και η Ένωση Κεντρώων.

Μέσα από αυτόν τον χυλό διάφορες φασιστικές ομάδες βρήκαν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν επιθέσεις στον κόσμο του αντιθεσμικού/αντικαπιταλιστικού αγώνα. Στη Θεσσαλονίκη αρχικά επιτέθηκαν στην κατάληψη «Ελεύθερος Κοινωνικός χώρος- Σχολείο», όπου και απωθήθηκαν από την ομάδα που την περιφρουρούσεκαι στη συνέχεια επιτέθηκαν σε δύο φάσεις στην κατάληψη Libertatia, με τελικό αποτέλεσμα τον ολοσχερή εμπρησμό της. Στην Αθήνα αντίστοιχα επιχείρησαν να επιτεθούν στην κατάληψη «Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός», όπου επίσης απωθήθηκαν από την περιφρούρηση του κτιρίου. Οι επιθέσεις αυτές δεν περιορίστηκαν μόνο τις μέρες των συλλαλητηρίων, αλλά συνεχίστηκαν και τις επόμενες με την επίθεση στους οπαδούς της αυτοοργανωμένης-αντιφασιστικής ομάδας «Προοδευτική Έκρηξη Τούμπας» στη Θεσσαλονίκη από φασιστοχούλιγκανς και την επίθεση τάγματος της Χρυσής Αυγής στον «Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Φαβέλα» στον Πειραιά, αφήνοντας και στις δύο περιπτώσεις πίσω τους και τραυματίες.

Θα πρέπει να επισημάνουμε πως το πλήθος που πλαισίωσε τα δύο εθνικιστικά συλλαλητήρια δεν είναι άμοιρο ευθυνών, αφού επέλεξε να σταθεί δίπλα δίπλα με τους φασίστες και έδρασε ως πλυντήριο για τις φασιστικές επιθέσεις που εξαπολύθηκαν από τους κόλπους του. Το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία έδωσε το βήμα στους κατά τ' άλλα εξαφανισμένους το τελευταίο διάστημααπό την κεντρική πολιτική σκηνή φασίστες να εξαπολύσουν επιθέσεις σε όσους και όσες ορθώνουν αναχώματα στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Αποτέλεσε μια πρώτης τάξης άσκηση για την συγκρότηση ενός ακροδεξιού πόλου στο δρόμο, με χαρακτηριστικά κινήματος.

Όλος αυτός ο εθνικιστικός παροξυσμός εν μέσω κοινωνικής εξαθλίωσης, γενικευμένης φτωχοποίησης, ταξικής ήττας και κινηματικής νηνεμίας έρχεται να παίξει ένα συγκεκριμένο ρόλο. Από τη μία προσπαθεί να στρέψει τη λαϊκή δυσαρέσκεια προς τους άλλους λαούς, και σε ακίνδυνους για το κεφάλαιο οδούς, να συσκοτίσει την πραγματικότητα της ταξικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης και να αθωώσει τους πραγματικούς υπεύθυνους. Σε δεύτερη φάση έρχεται να ισοπεδώσει κάτω από την μπότα της εθνικής ενότητας και ομοψυχίας κάθε αγωνιστική διεκδίκηση και κάθε φωνή που ορθώνει έναν διεθνιστικό λόγο, να ανασύρει το ιδεολόγημα του ρατσισμού ώστε να διαιρέσει και να διασπάσει την ενότητα του προλεταριάτου και τέλος να βαφτίσει ως «εσωτερικό εχθρό» και να εξαπολύσει ευθεία επίθεση στα πιο ριζοσπαστικά και αγωνιστικά κομμάτια του.

Με βάση όλα τα παραπάνω αποτελεί καθήκονστο σήμερα για όλο το ανταγωνιστικό κίνημα να ορθώσει τον δικό του λόγο και διευρύνει τη δημόσια παρουσία του. Να υψώσει τείχος ενάντια στον ελληνικό εθνικισμό, να παλέψει ενάντιαστο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και να μπει ανάχωμα στους πολεμικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή. Μόνος πραγματικός σύμμαχος σε αυτή τη μάχη είναι αυτοί με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια συμφέροντα ανεξαρτήτως καταγωγής και τόπου διαμονής. Αυτοί, μαζί με τους οποίους πρέπει να στεκόμαστε ενάντια στην κυρίαρχη ρητορική που μας καλεί σήμερα να στραφούμε ο ένας απέναντι στον άλλονκαι αύριο πρόθυμα να γίνουμε κρέας για τα κανόνια για τα συμφέροντα των αφεντικών. Να πιάσουμε το νήμα των απαντήσεων που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα με τις δύο αντιεθνικιστικές συγκεντρώσεις τις ημέρες των συλλαλητηρίων, τις αντιφασιστικές περιπολίες στις γειτονίες, τη μαζική πορείατην επομένη του εμπρησμού της Libertatia και τη μαζική αντιφασιστική πορεία στον Πειραιά. Να κρατήσουμε ψηλά τις σημαίες του ταξικού ανταγωνισμού και της ταξικής αλληλεγγύης ενάντια στην κυρίαρχες επιταγές που θέλουν να επιβάλουντην εθνική αφήγησησαν καθολικότητα. Να υπερασπιστούμε τις κινηματικές δομές, τις καταλήψεις και τους ανθρώπους μας ενάντια στην φασιστική απειλή, που επιχειρεί να σηκώσει ξανά κεφάλι και ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους-κεφαλαίου.

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 10/3

11:00 Κατάληψη Libertatia, 12:00 ΚΑΜΑΡΑ

Πέλοτο

πηγή : http://peloto.espivblogs.net/2018/03/07/maked…