kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

9

Ο κόσμος της ισότητας και της ελεύθερης έκφρασης

απέναντι στον κόσμο της συντήρησης και του μίσους

Στη Θεσσαλονίκη είχαμε το θλιβερό προνόμιο να ζήσουμε πριν λίγους μήνες το παραλήρημα των εθνικιστικών συλλαλητηρίων. Είδαμε χιλιάδες ανθρώπους να κατακλύζουν τους δρόμους ενάντια στο δικαίωμα ενός άλλου λαού να ονομάζεται όπως αυτός επιθυμεί. Είδαμε πώς είναι να οπλίζει το χέρι το μίσος. Είδαμε φασίστες να βάζουν φωτιά στην κατάληψη Libertatia. Είδαμε να απειλούνται τα στέκια μας και οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι.

Ακούσαμε χειμαρρώδεις λόγους ιερέων, ποτισμένους στο ομοφοβικό και τρανσφοβικό δηλητήριο. Ακούσαμε κοινοβουλευτικές ομιλίες, από κυβερνητικά και αντιπολιτευτικά χείλη, να ξερνάνε χολή απέναντι σε δικούς μας ανθρώπους. Ενάντια σε εμάς, σε γκέι, λεσβίες και τρανς. Είδαμε να αμφισβητείται το δικαίωμά μας να παιδοθετούμε, εφόσον το επιθυμούμε. Το δικαίωμα να υπάρχουμε και να εκφραζόμαστε δημόσια.

Παρακολουθήσαμε τη δίκη Αμβρόσιου και επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά πως υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Επιβεβαιώσαμε πως, ναι, το φίδι της δικαιοσύνης δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους: αυτούς που οι τράπεζες τους παίρνουν τα σπίτια, αυτές που αγωνίζονται ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση που μας επιβάλλει το σύστημα, τους ανθρώπους του αντικαπιταλιστικού και ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Τις Ηριάννες και τους Τάσους Θεοφίλου αυτού του κόσμου. Τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική. Τους πρόσφυγες που κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή επαναπροωθούνται, χωρίς να τους χορηγείται άσυλο. Ακόμα κι όταν η επιστροφή ενός γκέι ή τρανς πρόσφυγα στον τόπο καταγωγής του ισοδυναμεί με βέβαιο θάνατο. Και την ίδια στιγμή, φυσικά, δεν τολμούν να αγγίξουν τους στυλοβάτες αυτού του συστήματος, τη σάρκα από τη σάρκα του, ιερωμένους βγαλμένους από το πιο σκοτεινό χρονοντούλαπο, άντρες των δυνάμεων καταστολής, ρατσιστές και φασίστες, ακόμα και όταν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία εναντίον τους.

Ως RADicalPrideεπιλέξαμε φέτος να αντιπαραβάλλουμε στον κόσμο της συντήρησης και του μίσους έναν κόσμο ισότητας και ελεύθερης έκφρασης. Ως ένα αυτό-οργανωμένο εγχείρημα που θέλει να πάει ένα βήμα πιο πέρα από τη διεξαγωγή ενός φεστιβάλ υπερηφάνειας, αντιλαμβανόμαστε πως σε έναν κόσμο πολλαπλών καταπιέσεων δεν μπορούμε να εστιάζουμε αποκλειστικά και μόνο στην καταπίεση που βιώνουμε ως λοατκια+1 άνθρωποι. Και θεωρούμε ότι ο μόνος τρόπος για να εκφραστεί αυτός ο κόσμος είναι η αυτο-οργάνωση και οι ανοιχτές συνελεύσεις, σε αντίθεση με τα κλειστά συμβούλια του εταιρικού ThessalonikiPride, όπου οι λίγοι αποφασίζουν και οι πολλές υλοποιούν ως εθελόντριες/ντές.Χωρίς χορηγίες από επιχειρήσεις, προξενεία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, άρα και χωρίς να εξαρτιόμαστε από την πολιτική επιρροή τουςπου στοχεύει στη συστημική ενσωμάτωση των κινημάτων.

Στεκόμαστε με συντροφικότητα και αλληλεγγύη δίπλα σε γυναίκες, cis2και τρανς, που υφίστανται διακρίσεις και βία. Στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα σε όλους αυτούς που οι συστημικές πολιτικές, η πατριαρχία και μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχουν θέσει στο περιθώριο. Στεκόμαστε με συντροφικότητα δίπλα σε πρόσφυγες που καταφτάνουν στην Ελλάδα μισοπνιγμένοι και στοιβάζονται στα camps, αποκομμένοι/ες από τον κοινωνικό ιστό της πόλης. Στεκόμαστε δίπλα σε μετανάστριες που έχουν παγιδευτεί σε έναν κυκεώνα γραφειοκρατίας προκειμένου να εξασφαλίσουν «χαρτιά νόμιμης διαμονής». Δίπλα σε μουσουλμάνους και μουσουλμάνες, που καλούνται να αντιμετωπίσουν το κύμα ισλαμοφοβίας των ρατσιστών, ξενοφοβικών και φασιστών, που ξεσπάει πάνω τους. Δίπλα στις Ισραηλίτισσες και τους Ισραηλίτες3 της πόλης μας, που ζουν υπό την απειλή της ρητορικής μίσους του αντισημιτισμού.

Σε αντίθεση, επομένως, με το σύνθημα «Θεσσαλονίκη - πόλη ελληνική», που ακούσαμε την περίοδο των συλλαλητηρίων να βγαίνει από πολλά στόματα και είδαμε να αναγράφεται σε εθνικιστικές αφίσες, που βρώμιζαν τους δρόμους της πόλης μας:

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…

Η πόλη όσων σέβονται απόλυτα το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των άλλων και όσων αναγνωρίζουν ότι στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας υπάρχει μια χώρα, που οι κάτοικοί της επιλέγουν να την ονομάζουν Δημοκρατία της Μακεδονίας. Είναι η πόλη που δε μιλάει για «αλυτρωτισμό του Συντάγματος της γείτονος χώρας», γιατί έχει δει τις επεκτατικές κινήσεις του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και έχει ζήσει από πρώτο χέρι τις εθνοκαθάρσεις σε μειονότητες (από τον «Μακεδονικό Αγώνα» μέχρι τους 54.000 Εβραίους που στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης). Οι διαφορές μας με το γειτονικό μακεδονικό λαό, τις οποίες προφασίζονται οι Έλληνες εθνικιστές «απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου», με στόχο να ποτίζουν την κοινωνία της πόλης με μισαλλοδοξία και εθνικισμό, είναι αμελητέες έως ανύπαρκτες μπροστά στα κοινά μας προβλήματα.Πόσο μάλλον διαφορές που να καθιστούν αδύνατο να συνυπάρχουμε με τους Μακεδόνες και τους υπόλοιπους γειτονικούς λαούς, με άτομα δηλαδή που καταπιέζονται κοινωνικά και οικονομικά εξίσου με εμάς και με τα οποία μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς και κάνουμε κοινούς αγώνες.

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι...

Μία πόλη που δεν αποδέχτηκε ποτέ την κοινωνική νομιμοποίηση που έδωσαν τα συλλαλητήρια σε εθνικιστές και φασίστες να διακηρύξουν τον πατριωτισμό τους σε βάρος εθνικών μειονοτήτων, που ζούνε ως «φαντάσματα» στο παρασκήνιο, όπως οι Μακεδόνες της Φλώρινας, Πέλλας και Εορδαίας και οι Τούρκοι της Θράκης. Αντίθετα, είναι η πόλη που αποδέχεται ότι τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων είναι πραγματικοί άνθρωποι με σάρκα και οστά, με διαφορετική εθνική συνείδηση από την ελληνική, στους οποίους θα έπρεπε να αναγνωρίζονται πλήρη δικαιώματα ελεύθερης έκφρασης. Έχουν γλώσσα, τραγούδια, παραδόσεις, ιστορία. Είναι οι «μη Έλληνες το γένος» μαχητές του εμφυλίου, και οι απόγονοί τους που, 70 χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, δεν έχουν ακόμη το δικαίωμα να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους.

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι...

Η πόλη που αναγνωρίζει ότι τα συλλαλητήρια ήταν το ιδανικό έδαφος για τις φασιστικές επιθέσεις σε δομές του αντιφασιστικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος. Ήταν το ιδανικό έδαφος για να μη συλληφθεί ούτε ένας από όσους έκαψαν την κατάληψη Libertatiaκαι επιχείρησαν να βανδαλίσουν τον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο. Ήταν το ιδανικό έδαφος για την αγνόηση της κοινωνικής και οικονομικής εξαθλίωσης που επιβάλλει το σύστημα, επιχειρώντας παράλληλα να κατευθύνει την κοινωνική οργή στον εκτός των συνόρων εχθρό. Έναν εχθρό, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Εμείς απέναντι στη μισαλλοδοξία και την εθνικιστική επιθετικότητα προτάσσουμε τη συντροφικότητα και την ένωση των αγώνων και καταδικάζουμε τον εθνικισμό και το φυλετικό μίσος απ' όπου κι αν προέρχονται.

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…

Μια πόλη που δίνει «άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες». Μια πόλη που τους καλωσορίζει και τους δέχεται σαν «δικούς της» ανθρώπους. Όχι απλά γιατί έχει πολυπολιτισμικό παρελθόν, αλλά γιατί σιχαίνεται τον πόλεμο στον οποίο συμμετέχει το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτό που θέλουμε πρώτα απ' όλα είναι να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία και την υπόλοιπη Μέση Ανατολή, που έχει ξεκληρίσει ολόκληρους λαούς και έχει οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και τα σκλαβοπάζαρα των διακινητών. Θέλουμε να καταργηθεί η FRONTEXνα πέσει ο φράχτης στον Έβρο, να ανοίξουν άμεσα τα σύνορα και να διασφαλιστεί ασφαλές πέρασμα για τους πρόσφυγες και τις μετανάστριες, να σταματήσει το Αιγαίο να είναι ένα απέραντο νεκροταφείο ψυχών.Θέλουμε να καταργηθεί η επαίσχυντη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, να σταματήσει η διακρατική συνεργασία και η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο κατά των μεταναστών, να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να ηττηθεί η ελληνική πολεμική μηχανή. Θέλουμε για όσο χρόνο μένουν στην Ελλάδα να εντάσσονται στην κοινωνία, να μένουν σε σπίτια και όχι σε παραπήγματα, κοντέινερ, στρατόπεδα και σκηνές. Να κυκλοφορούν ανάμεσά μας και να περπατάμε κι εμείς δίπλα τους, να δουλεύουμε μαζί. Τα παιδιά τους να κάθονται στα ίδια θρανία με τα δικά μας παιδιά, να παίζουν και να ονειρεύονται το μέλλον μαζί.Θέλουμε να ζουν κάτω από ανθρώπινες συνθήκες, να μετακινούνται ελεύθερα όπου και όπως επιθυμούν. Θέλουμε να μπορούν να φύγουν προς όποια χώρα της Ευρώπης επιλέξουν, θέλουμε να τους χορηγείται άσυλο και είμαστε ξεκάθαρα απέναντι σε κάθε επιχείρηση απέλασης ή επαναπροώθησής τους. Λοατκια+, πρόσφυγες και μετανάστριες είμαστε μαζί.Και το εννοούμε.

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…

Μια πόλη που θέλει «Ρομά και μετανάστριες σ' όλες τις γειτονιές». Θέλει τις γυναίκες, cisκαι τρανς, να μπορούν να περπατούν ελεύθερες στον δρόμο. Γυναίκες που θα αντιστέκονται στην καθημερινή εκμετάλλευση, πειθάρχηση και βία που ασκείται εναντίον τους. Που θα αντιστέκονται στην παραβίαση της αυτοδιάθεσης των σωμάτων τους στους χώρους δουλειάς, όπου η εργοδοσία με τις πλάτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης νομιμοποιούν τις απολύσεις εγκύων, στους χώρους της κοινωνικής αναπαραγωγής, όπου σε πολλές χώρες της Ευρώπης ποινικοποείται η έκτρωση και πραγματοποιείται μια ωμή πειθάρχηση του γυναικείου σώματος.Γυναίκες που αντιλαμβάνονται τη μητρότητα σα δικαίωμα και όχι σαν υποχρέωση. Γυναίκες που βρέθηκαν χτυπημένες ή κακοποιημένες από τη σεξιστική βία των συντρόφων τους και τα παραβιαστικά σχόλια της κοινωνίας και της κυρίαρχης τοξικής αρρενωπότητας. Γυναίκες που δικάζονται ή φυλακίστηκαν επειδή σήκωσαν ανάστημα στους βιαστές τους και φώναξαν ότι στους βιασμούς συναινούν κοινωνίες ολόκληρες.

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…

Μια πόλη που θέλει ανθρώπους ελεύθερους, εξοπλισμένους με το απόλυτο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματός τους. Θέλει την αποβολή του στίγματοςγια τους ανάπηρους. Για τις οροθετικές στον HIVκαι τις ηπατίτιδες Β και C. Για τους ανθρώπους με διαγνωσμένη ψυχική πάθηση. Ανθρώπους κάθε σωματότυπου. Ανθρώπους που επιθυμούν να προσδιορίζονται με οποιαδήποτε έμφυλη ταυτότητα και άλλ@ πάλι που δεν αισθάνονται να χωράνε σε κανένα έμφυλο δίπολο, καθώς είναι εξαιρετικά περιοριστικό για αυτ@.Ανθρώπους που έλκονται από άτομα του ίδιου φύλου ή όχι. Ανθρώπους που θέλουν να εκφράζουν το όποιο φύλο τους καταπώς επιθυμούν. Ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ίντερσεξ4 άτομα, που ζουν ανάμεσά μας αθέατοι/ες, έχοντας εξαιρεθεί και από το νόμο για την ταυτότητα φύλου που ψηφίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο.

Θέλει τους ανθρώπους των κινημάτων, της αριστεράς, της αντιεξουσίας και της αντισυστημικής πολιτικής οικολογίας. Εργαζόμενες και άνεργους. Ετερόφυλα ζευγάρια, που επιλέγουν να έχουν παιδιά ή όχι. Ομόφυλα ζευγάρια, που θα πρέπει να εξοπλίζονται νομικά με τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θέλουν να έχουν παιδιά ή όχι. Πολύχρωμες οικογένειες. Ανθρώπους σε πολυσυντροφικές σχέσεις. Ανθρώπους που πιστεύουν σε θρησκεία -σε οποιαδήποτε θρησκεία- και ανθρώπους χωρίς θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μια πόλη αρκετά μεγάλη και ανοιχτή, για να χωράει ντόπιους και ξένους. Έλληνες και μετανάστριες. Ελληνίδες και πρόσφυγες.

Η «δικιά μας» Θεσσαλονίκη, λοιπόν, είναι μια πόλη που χωρά όλους αυτούς τους όμορφα διαφορετικούς ανθρώπους. Ποιους δεν χωράει;Δεν χωράει ανθρώπους με καρδιές γεμάτες μίσος για καθετί διαφορετικό, για καθετί που αποκλίνει από τη δική τους στρεβλή «κανονικότητα». Δεν χωράει ρατσιστές, σεξιστές, ομοφοβικούς, τρανσφοβικούς, αμφιφοβικούς, πολυφοβικούς5 και φασίστες. Δεν χωράει ανθρώπους που ακούν τα τύμπανα του πολέμου και ενθουσιάζονται. Που αφιονίζονται και τα μυαλά τους κατακλύζονται από παραληρηματικές Μεγάλες Ιδέες και κλίνουν τη λέξη «πατρίδα» σε όλες τις πτώσεις.

Η «δικιά μας» Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πολύχρωμη και δυσανεκτική στην κοινωνικά κατασκευασμένη «κανονικότητα».

Κι επειδή είναι και«δικιά μας», ΔΕΝ τους τη χαρίζουμε και ΔΕ θέλουμε να μιλάνε στο όνομά της.

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…

Μια πόλη που σέβεται και θυμάται όσους έδωσαν μέχρι και το αίμα τους, για να μπορούν κάποιοι άλλοι να ζουν σε λίγο καλύτερες συνθήκες. Είναι μια πόλη που σέβεται και θυμάται τη Μαριέλε Φράνκου, τη βραζιλιάνα ακτιβίστρια που δολοφονήθηκε επειδή μιλούσε για όσους και όσες δεν έχουν φωνή. Για τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς, για τα παιδιά στις εξαθλιωμένες φαβέλες των μεγαλουπόλεων. Μια γυναίκα που δε δίστασε να τα βάλει με το κράτος, τη σεξιστική και πατριαρχική ετεροκανονικότητα, την αστυνομική αυθαιρεσία, τη βία και την καταστολή. Μια ανοιχτά κουίρ λεσβία, στοιχείο το οποίο τα ΜΜΕ απέκρυψαν επιμελώς ακόμη και μετά τη δολοφονία της. Παραήταν ενοχλητικό. Έπρεπε να αποσιωπηθεί. Και, όταν αναγκαστικά βγήκε στην δημοσιότητα, «έπρεπε» να ξεχαστεί.

Το 2οΑυτό-οργανωμένο Prideτης Θεσσαλονίκης τη θυμάται, ωστόσο, και τη σέβεται. Το φετινό RADicalPrideείναι αφιερωμένο στη μνήμη της. Σέβεται αυτήν και εμπνέεται από τον αγώνα που έδωσε, δολοφονημένη για όλα όσα πίστευε.

Για να το συμπυκνώσουμε:

Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…

Μια πόλη για όλες, όλ/@ και όλους που «δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό». Είναι μια πόλη που χωρά όσες αντιστέκονται στη σεξιστική βία, όσους πάνε κόντρα σε κοινωνικά κατασκευασμένα στερεότυπα, όσ@ αποδομούν εθνικούς μύθους, όσους αναγνωρίζουν τους πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες ως ανθρώπους με ίσα δικαιώματα, όσ@ προβάλλουν το αντίδοτο της συντροφικότητας απέναντι στο δηλητήριο του θρησκευτικού μίσους. Είναι μια πόλη για όσες περιθωριοποιούν τις ρατσιστικές φωνές, για όσους παλεύουν με σκοπό να αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικού πολέμου, και υψώνουν συνθήματα αλληλεγγύης ικανά να σκεπάσουν τα φασιστικά ουρλιαχτά.

Η Θεσσαλονίκη που θέλουμε εμείς -σε πείσμα όσων επιχειρούν να της φορέσουν έναν εθνικιστικό, ρατσιστικό και θρησκευτικό μανδύα-, είναι μια πόλη που μπορεί να φωνάξει με περηφάνια:

«Θεσσαλονίκη πόλη αντιφασιστική

Λοατκια+ και μετανάστριες είμαστε μαζί»

2οΑυτοοργανωμένο ThessalonikiPride

για τις διεκδικήσεις των λοατκια+
και την απελευθέρωση φύλου και σεξουαλικότητας

1 λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφί, τρανς, κουίρ, ίντερσεξ, ασέξουαλ και οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα δε συμπεριλαμβάνεται σε αυτές.

2 cis ή μη τρανς είναι τα άτομα που η αντίληψή τους για το φύλο τους (ταυτότητα φύλου) συμφωνεί με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση.

3 Ως Ισραηλίτες αυτοπροσδιορίζονται Έλληνες υπήκοοι εβραϊκού θρησκεύματος.

4 Περίπου 1 στα 1.500 παιδιά (χωρίς αυτές οι στατιστικές να είναι καθόλου έγκυρες, μιας και δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή) γεννιούνται με ακαθόριστο ανατομικό φύλο. Δηλαδή παιδιά που είτε έχουν και αντρική και γυναικεία φυσιολογία, είτε μέρος και των δύο.

(πληροφορίες από σχετικό άρθρο της Πρωτοβουλίας κατά της Ομοφοβίας Ξάνθης)

5 Ο όρος πολυφοβία πλάστηκε κατά το ομοφοβία και το τρανσφοβία, για να δηλώσει τις διακρίσεις και προκαταλήψεις εις βάρος των πολυσυντροφικών ανθρώπων.

(πληροφορίες από το blog polyamorygr.wordpress.com)

9

"Θεσσαλονίκη - πόλη αντιφασιστική

λοατκια+ και μετανάστριες είμαστε μαζί"

Πολύχρωμη ΠΟΡΕΙΑ Ελεύθερης Έκφρασης

πηγή : email που λάβαμε στις 25 Απρίλιος 19h