Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018 στις 18.30
[Θεσσαλονίκη] Αντιπολεμική διαδήλωση ενάντια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ
Ο πόλεμος ήρθε πολύ κοντά και μας απειλεί όλους
ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ και το ΝΑΤΟ του Θανάτου
Όχι στους Εξοπλισμούς, τα Μνημόνια, τις συμμαχίες με Αίγυπτο-Ισραήλ
Ενάντια στον εθνικισμό - Διεθνισμός των Εργατών και των Λαών
Αντιπολεμικές Διαδηλώσεις ενάντια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, Τετάρτη 11 Ιουλίου
Αθήνα: 18:30 στα Προπύλαια
Θεσσαλονίκη: 18:30 Άγαλμα Βενιζέλου
Μέσα σε λιγότερο από 1 μήνα, οι λαοί κράτησαν δυο φορές την ανάσα τους, παρακολουθώντας τις επιθέσεις των αμερικάνων ιμπεριαλιστών για ν' ανακτήσουν τον έλεγχο στη Μ. Ανατολή (και όχι μόνο): 1) Στον βομβαρδισμό της Συρίας μαζί με τους (αποδυναμωμένους) ιμπεριαλισμούς της Αγγλίας και Γαλλίας, όπου απειλήθηκε ανοιχτή σύγκρουση με τον Ρώσικο ιμπεριαλισμό. 2) Στην απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για μια τεράστια περιφερειακή ή και γενικευμένη ιμπεριαλιστική σύγκρουση.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού, το τελευταίο χαρτί για να επιλύσει τα πολιτικά προβλήματα με τη βία, να ξεπεράσει την κρίση καταστρέφοντας παραγωγικές δυνάμεις (και κυρίως τη ζωντανή εργασία). Σήμερα, εκτός από την οικονομική κρίση των δυτικών ιμπεριαλιστών, έχουμε και τεράστια πολιτική και κοινωνική κρίση, με την ολοένα μεγαλύτερη δυσκολία να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους σ' ένα σχέδιο (μετά την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού, της νέας τάξης, της παγκοσμιοποίησης), να καθυποτάξουν τους υπόλοιπους εκμεταλλευόμενους λαούς. Η ανάδειξη καίριων ανταγωνιστών, που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία τους, έχει οδηγήσει σε κρίση ιμπεριαλιστικής ηγεσίας και ιεραρχίας. Οι ΗΠΑ αποτελούν οικονομικά και εν μέρει πολιτικά γίγαντα με πήλινα πόδια, διατηρούν όμως στρατιωτική υπεροπλία (και θέλουν να την χρησιμοποιήσουν για ν' ανακτήσουν τη θέση τους). Οι «αναδυόμενες» χώρες (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Ρωσία κ.ά.) υποσκελίζουν την Ευρώπη και η Κίνα διεκδικεί την οικονομική πρωτιά. Τέτοιες αλλαγές δεν γίνονται ποτέ «ειρηνικά» στον καπιταλισμό. Η έκρηξη των ενδοϊμπεριαλιστικων ανταγωνισμών είναι αναπόφευκτη, η λυσσαλέα εξόντωση των «αναδυόμενων» είναι καίριας σημασίας για τους παλιούς ιμπεριαλιστές. Αυτές είναι μερικές βασικές αιτίες της νέας «σταυροφορίας» της «πολιτισμένης» Δύσης, ενάντια στους δικούς της εργαζόμενους, στους λαούς όλου του πλανήτη.
Οι ΗΠΑ στοχεύουν στην αποτροπή του «Δρόμου του Μεταξιού», που αλλάζει τους εμπορικούς δρόμους συνδέοντας την Κίνα με Κεντρική Ασία, Ευρώπη και Αφρική, υποσκελίζοντας τον παραδοσιακό Δυτικό δρόμο (δηλ. τον Ατλαντικό ωκεανό). Ήδη αυτό το γιγάντιο σχέδιο της Κίνας έχει φέρει ανατροπές σε βάρος των Δυτικών ιμπεριαλιστών (επενδύσεις, έργα υποδομής κ.λπ. σε πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής). Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ πρωτοστατούν σε μια παγκόσμια κούρσα όλο και πιο επικίνδυνων εξοπλισμών, βάσεων και στρατιωτικής παρουσίας - μια τεράστια απειλή για το μέλλον όλης της ανθρωπότητας.
-
Ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή
Η συνεργασία Ιράν-Ρωσίας και οι εξελίξεις στη Συρία έχουν κλονίσει την κυριαρχία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, δίνουν διέξοδο στην ιστορική Περσία μέχρι τη Μεσόγειο, αμφισβητούν τον έλεγχο των Δυτικών ιμπεριαλιστών στους ενεργειακούς πόρους της Μ. Ανατολής, διευκολύνουν τον «Δρόμο του Μεταξιού». Γι' αυτό έχουν μπει στο στόχαστρο ΗΠΑ και Ισραήλ. Η αποτυχία των ΗΠΑ στο Ιράκ, η (έστω καιροσκοπική) «προσέγγιση» της Τουρκίας με Ρωσία και Ιράν (για να αποκτήσει προσβάσεις στη Συρία και να πλήξει τους Κούρδους), έχει αφήσει τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές με μόνους συμμάχους τους Κούρδους, το σκοταδιστικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας (που αντιμάχεται λυσσασμένα το Ιράν), την αποδυναμωμένη Αίγυπτο - και κυρίως το Ισραήλ. Ο συσχετισμός είναι προς το παρόν σε βάρος των ΗΠΑ, που έχουν ανοιχτά τεράστια μέτωπα παγκόσμια. Πιέζουν έτσι να επέμβουν Ισραήλ και Σ. Αραβία, εκβιάζουν την Τουρκία να «σπάσει» με τη Ρωσία και να «ευθυγραμμιστεί» με το ΝΑΤΟ. Το Ισραήλ βρίσκεται σε ανοικτή σύγκρουση με το Ιράν, οι πυραυλικές επιθέσεις ενάντια σε Ιρανικούς στόχους στη Συρία πολλαπλασιάζονται. Η αποτυχία της «αραβικής άνοιξης» στη Συρία (λόγω της επέμβασης των ιμπεριαλιστών αλλά και αδυναμίας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος να την στηρίξει) άφησε ανοικτό πεδίο για την επέκταση του πολέμου δια αντιπροσώπων των ιμπεριαλιστών στην αρχή.
Παρά τον κοινό τελευταίο βομβαρδισμό με Αγγλία και Γαλλία, η απόσυρση από την συμφωνία με το Ιράν μοιάζει να αφήνει τις ΗΠΑ απομονωμένες. Ευρώπη και Ρωσία διακηρύττουν ότι θα συνεχίσουν να στηρίζουν την συμφωνία, αρνούμενες να χάσουν ότι έχουν πετύχει οικονομικά στο Ιράν, να δεχτούν ότι ο «παγκόσμιος χωροφύλακας» ούτε καν τις ρωτάει. Ωστόσο, οι αντιφάσεις και το χάος των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, δείχνουν έλλειψη στρατηγικής, αδυναμία να επιβληθούν, παρά τις αδυναμίες του κινήματος στο εσωτερικό των χωρών τους - και επομένως τη δυνατότητα να ανατραπούν τα σχέδιά τους, από την ανάπτυξη μιας συγκροτημένης (ιδεολογικά και πολιτικά) αντιιμπεριαλιστικής-αντικαπιταλιστικής κίνησης.
-
Κάτω οι πατριδοκάπηλοι και πολεμοκάπηλοι Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης
Η ανάφλεξη της νοτιοανατολικής Μεσογείου μεγαλώνει με την ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου (Ισραήλ, Κύπρος, Αίγυπτος και ίσως νότια της Κρήτης). Έτσι η χώρα μας (πέρα από την απάνθρωπη διαχείριση του προσφυγικού) εμπλέκεται ακόμα πιο άμεσα στον πόλεμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ολόκληρη η αστική τάξη και τα πολιτικά της επιτελεία, ΝΔ , Κίνημα Αλλαγής κ.λπ., μετά την απόλυτη υποταγή στους δανειστές και τα μνημόνια για να διασώσουν τον ελληνικό καπιταλισμό σε βάρος των εργαζομένων, ανακάλυψαν άλλη μια διέξοδο, προσοδοφόρα γι' αυτούς, αλλά καταστροφική για μας. Τη μετατροπή της Ελλάδας σε προγεφύρωμα των πολεμικών σχεδίων των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε ενεργειακό κόμβο των ΗΠΑ, σε στήριγμα του Ισραήλ,ώστε να «υποταχθεί» η περιοχή και να απομονωθεί-περιοριστεί η Ρωσία. Στο όνομα της «σύγκρουσης» της Τουρκίας με τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές και της απομόνωσής της, έσπευσαν να παραδώσουν στις ΗΠΑ βάσεις και υποδομές για να διεξάγουν τον βρώμικο πόλεμό τους στην Συρία. Συμμαχούν με το Ισραήλ (τον σφαγέα των Παλαιστινίων, Λιβανέζων, Σύριων), την αιματοβαμμένη δικτατορία της Αίγυπτου. Σχεδιάζουν αγωγούς που μέσω Κύπρου, Κρήτης και Πελοποννήσου θα καταλήγουν στην Ιταλία, παρακάμπτοντας άλλους πιο εύκολους δρόμους. Παραχώρησαν στις ΗΠΑ τη δυνατότητα κατασκευής σταθμού υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη, για να υποδέχεται το σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ, ενώ προχωρεί η κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ (θα μεταφέρει το αέριο του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη) και του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB (θα μεταφέρει το αέριο των ΗΠΑ προς Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη, αναιρώντας την εξάρτησή τους απ' τη Ρωσία, κάνοντας την Ελλάδα πύλη διείσδυσης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην νοτιοανατολική Ευρώπη). Γι' αυτό προσπαθούν να συμφωνήσουν με τη γειτονική Μακεδονία, ώστε να ενταχτεί σε ΝΑΤΟ και ΕΕ! Οι ιμπεριαλιστές θέλουν έτσι να εκτοπίσουν τη Ρωσία από τα Βαλκάνια, όσο και την προσπάθεια της Κίνας να βρει διέξοδο στην Ευρώπη. Παρά την πώληση του λιμανιού του Πειραιά στους Κινέζους, η ΕΕ προσπαθεί με κάθε τρόπο να μπλοκάρει την κινεζική διείσδυση και η ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται (ιδιωτικοποιήσεις υπέρ ευρωπαϊκών και αμερικανικών συμφερόντων).
Με λίγα λόγια, η ελληνική αστική τάξη και τα άθλια επιτελεία της για μια ακόμα φορά προσδοκούν οφέλη από τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές, μη διστάζοντας να θυσιάσουν τον ελληνικό λαό, ως κρέας για τα κανόνια, συμμετέχοντας σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, ως θεματοφύλακας των ιμπεριαλιστών στην περιοχή (ιδιαίτερα απέναντι στην Τουρκία). Ας σκεφτούμε όμως την τραγωδία της Κύπρου, την πρόσφατη παράδοση του Αφρίν στους Τούρκους και του Κιρκούκ στους Ιρακινούς, παρά την υποτιθέμενη στήριξη των Κούρδων από τις ΗΠΑΟι ιμπεριαλιστές δε θα διστάσουν προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους να διαπράξουν τα χειρότερα εγκλήματα
-
«Στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός» - Αντιπολεμικό Αντιιμπεριαλιστικό κίνημα τώρα
Ο κίνδυνος για τους έλληνες εργαζόμενους και τη νεολαία είναι τεράστιος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όλη η συμμορία του «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ» θα επιχειρήσουν να αναπτύξουν όλα τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τους πολέμους των ιμπεριαλιστών: 1. Μνημόνια Διαρκείας - με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. 2. Δηλητηρίαση του λαού από τη δημαγωγία για «το έθνος και τον πολιτισμό μας», την «ανωτερότητά» του απέναντι στους άλλους λαούς. Ένταση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. 3. Κυριαρχία μιας ακροδεξιάς ρητορικής, φασιστικοποίηση της κοινωνίας - μια χούντα με κοινοβουλευτικό μανδύα ή και χωρίς αυτόν. 4. Δραστικός περιορισμός των δημοκρατικών, πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. 5. Εξοπλισμοί σε βάρος των κοινωνικών δαπανών, στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας.
Η επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την ομιχλώδη και λανθασμένη πολιτική των ρεφορμιστών, κύρια του ΚΚΕ - που πρωτοστατεί στα αστικά συνθήματα για «υπεράσπιση των συνόρων», «εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα» κ.λπ. Αυτή η «πατριωτική» πολιτική είναι ολόψυχη στοίχιση με τον αστικό εθνικισμό, προδοσία των εργαζομένων και του σοσιαλισμού. Δεν έχει τίποτα κοινό με την πραγματική προστασία των λαών από τους κινδύνους ενός πολέμου. Δεν έχει τίποτα κοινό με την πολιτική των διεθνιστών, τη μόνη πραγματικά κομμουνιστική, για διέξοδο με την ανατροπή αυτών που γεννούν τον πόλεμο, με την επιβολή επαναστατικών Κυβερνήσεων των Εργαζομένων.
Πρώτο καθήκον μας είναι η υπεράσπιση όλων των δημοκρατικών ελευθεριών, η συνέχιση της ταξικής πάλης με αμείωτη ένταση, η απόκρουση της καταστολής (από την αυτοάμυνα των αγώνων μας, μέχρι την πάλη μέσα στον στρατό). Πρέπει να αποκρούσουμε κάθε προσπάθεια δήθεν πατριωτικής προετοιμασίας, απροκάλυπτου ή καλυμμένου μιλιταρισμού. Να αναπτύξουμε ένα μαζικό κίνημα ενάντια στον πόλεμο, με αντιιμπεριαλιστική και αντικαπιταλιστική συνείδηση. Με επιτροπές εργαζόμενων και νέων σε γειτονιές, σχολές, χώρους δουλειάς. Με ενωτικά αιτήματα (π.χ. ενάντια στις εξοπλιστικές δαπάνες, κλείσιμο των βάσεων, έξοδο απ' το ΝΑΤΟ κ.λπ.). Για ένα πραγματικό μέτωπο δράσης των οργανώσεων και κομμάτων της εργατικής τάξης. Ένα κίνημα όχι μόνο προπαγανδιστικό, αλλά που θα παλεύει να εμποδίσει πραγματικά τον πόλεμο (απεργίες, μπλοκαρίσματα δρόμων, βάσεων αεροδρομίων). Να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη και συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς, για να διώξουμε τους ιμπεριαλιστές, να ανατρέψουμε τις αντιδραστικές άρχουσες τάξεις. Σε μια διεθνή προοπτική ενάντια στην κρίση του κεφαλαίου και τους πολέμους του ιμπεριαλισμού, να αντιτάξουμε μια διεθνή εξέγερση για την ανατροπή του καπιταλισμού. Το σύνθημα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ.
-
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
πηγή : http://www.okde.gr/archives/7770
Στις 11 και 12 Ιούλη 2018 πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγμή η αμερικανική (και όχι μόνο) πολεμική μηχανή επιχειρεί στο μέτωπο της Συρίας, όπου συγκρούεται με τα Ρωσικά συμφέροντα, ενώ παράλληλα το αμερικανικό κράτος αποσύρεται από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, κάτι που ανοίγει για δρόμο για μία νέα γενικευμένη πολεμική σύγκρουση.
Αυτή τη στιγμή ο παγκόσμιος καπιταλισμός βιώνει άλλη μια δομική κρίση υπερσυσσώρευσης, η οποία προκύπτει ξεκάθαρα μέσα από τις εγγενείς εσωτερικές του αντιφάσεις. Θεμελιώδες χαρακτηριστικό του καπιταλισμού είναι η συσσώρευση κέρδους διαμέσου της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας και της φύσης. Η επέκταση και η αναπαραγωγή του κεφαλαίου είναι απαραίτητη συνθήκη για τη διαιώνιση του καπιταλισμού. Τα κράτη όπως και το κεφάλαιο είναι επεκτατικά, με το κάθε ένα από αυτά να θέλει να επεκτείνει την ακτίνα εξουσίας και επιρροής του. Για να μπορέσει να επιβιώσει μέσα στον ανταγωνισμό της αγοράς, το κεφάλαιο πρέπει να εξαπλωθεί και να βρει διεθνείς διόδους επενδύσεων. Ο πιο άμεσος τρόπος ώστε να επιτευχθεί αυτό είναι ο πόλεμος.
Καθώς περνάει ο καιρός και οι ανταγωνισμοί μεταξύ κρατών -και κυρίως των μεγάλων δυνάμεων- γίνονται όλο και πιο έντονοι , η πιθανότητα ενός πολέμου διευρυμένων διαστάσεων είναι αρκετά μεγάλη. Άλλωστε πόλεμος τοπικών διαστάσεων διεξάγεται ήδη και μάλιστα κοντά σε μας -βλέπουμε καθημερινά τους βομβαρδισμούς από ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία και καθεστώς Άσαντ στη Συρία-. Το μεγάλο στοίχημα του πολέμου, είναι ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενέργειας κυρίως στη Μέση Ανατολή αλλά και την ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο. Οι «μεγάλοι παίχτες» στη σκακιέρα του ελέγχου της ενέργειας είναι τα κράτη που βρίσκονται ψηλά στην πυραμίδα της ιμπεριαλιστικής ιεραρχίας όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Βέβαια σε αυτό το παιχνίδι δευτερεύοντα αλλά σημαντικό ρόλο παίζουν και οι περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Ισραήλ, Τουρκία, Ιράν, τα ισχυρά κράτη της Ε.Ε), έχοντας καταφέρει όμως να αποκτήσουν σχετικά υψηλή διαπραγματευτική ισχύ μπροστά στις υπερδυνάμεις. Η Ελλάδα θέλοντας να αποδείξει ότι αποτελεί «πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης» στην Ανατολική Μεσόγειο επενδύει στο πλασάρισμα σε διεθνείς συμμαχίες, στις ΗΠΑ δηλαδή. Παρόλα αυτά οι πιθανότητες να εμπλακεί το ελληνικό κράτος σε έναν πόλεμο με το τουρκικό είναι βάσιμες. Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες του ανταγωνισμού μεταξύ των δυο αυτών κρατών για την επικράτηση του ενός η του άλλου επί των ενεργειακών πηγών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Θαλάσσια οικόπεδα, ΑΟΖ, εναέριος χώρος, υφαλοκρηπίδες κοκ είναι μόνο λίγες από τις αφορμές ώστε να υπάρξει διένεξη και κατ' επέκταση ένας εθνικός πόλεμος. Αλλά για εμάς, αυτού του είδους ο πόλεμος σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο: σημαίνει πόλεμος για τα συμφέροντα των αφεντικών μας.
Σε μια εποχή που οι πολεμικοί σχεδιασμοί πυκνώνουν και σιγά-σιγά φαίνεται πως προσεγγίζουν και την ίδια τη "Δύση" (π.χ. Ουκρανία), οι απανταχού καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι αυτοί που προορίζονται να γίνουν βορά στα κανόνια των κυρίαρχων. Ο πόλεμος αποτελεί μια δίοδο για το κεφάλαιο, ώστε να μπορέσει να εξέλθει από τη δομική κρίση υπερσυσσώρευσης που ο ίδιος ο καπιταλισμός γέννησε, καταστρέφοντας σταθερό και μεταβλητό κεφάλαιο -μέσα παραγωγής και εργάτες/τριες δηλαδή-, διαμορφώνοντας καινούριες αγορές με επιχειρηματικές ευκαιρίες υπέρογκης κερδοφορίας, ώστε να εκμεταλλευτούν οι καπιταλιστές πρώτες ύλες και εργάτες με εντελώς περιφρονητικούς και εξοντωτικούς όρους, για να μπορέσει το κεφάλαιο να ανασυγκροτηθεί και να αναπτυχθεί μετά από μια εκτενή περίοδο καταστροφής, πατώντας πάνω στα πτώματα του διεθνούς προλεταριάτου.
Ως αναρχικοί δεν πρόκειται να πολεμήσουμε για λογαριασμό των αφεντικών. Δεν πρόκειται να στρέψουμε τις κάννες των όπλων προς τα ταξικά μας αδέλφια, από τα οποία μας χωρίζουν μόνο με τεχνητό τρόπο και από τα πάνω συνοριογραμμές, έθνη και θρησκείες, για να ενισχύεται με αυτόν τον τρόπο ο αποπροσανατολισμός των από τα κάτω από την πολιτική καταπίεση και την οικονομική εκμετάλλευση που υφίστανται και να διαιρούνται οι ίδιοι μεταξύ τους παρά την κοινότητα των υλικών τους συμφερόντων. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο συμμετέχουμε είναι ο ασταμάτητος κοινωνικός και ταξικός πόλεμος, απόληξη του οποίου επιζητούμε να είναι η κοινωνική επανάσταση που θα κατακρημνίσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου για να καταστήσει εφικτή την πανανθρώπινη ακρατική και εξισωτική συνύπαρξη και τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση πάνω στις βάσεις του ελευθεριακού κομμουνισμού.
Για να δηλώσουν ακριβώς αυτό, τη ρητή άρνηση τους να πολεμήσουν για τα συμφέροντα των αφεντικών τους και τη ρητή τους αποστροφή στην ιδέα να σηκώσουν όπλο απέναντι σε οποιονδήποτε καταπιεσμένο, οποιασδήποτε εθνικότητας, πολλοί σύντροφοι σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν το δρόμο της ολικής άρνησης στράτευσης (δηλαδή να μην υπηρετήσουν στο στρατό με οποιοδήποτε «εναλλακτικό τρόπο»). Αυτή η απόφαση ενοχλεί κάθε κρατικό μηχανισμό ανά τον κόσμο, καθώς αμφισβητεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η ίδια του η ύπαρξη: τη συσπείρωση του «λαού» γύρω από μια εθνική ιδέα - με σκοπό πάντα τη συγκάλυψη της ταξικής εκμετάλλευσης. Απέναντι σε αυτό το ιδεολόγημα που το μόνο που κάνει είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου εμείς απαντάμε ότι δεν υπάρχουν Έλληνες και ξένοι. Υπάρχουν μόνο προλετάριοι, που λιώνουν κάτω από τα γρανάζια της μισθωτής σκλαβιάς, όπως λιώνουν κάτω από τις ρόδες των τανκς, μέχρι να σταθούν όρθιοι και να τσακίσουν τον κόσμο των αφεντικών.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΕΝΩΝ - ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ, ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
την ημέρα διεξαγωγής της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες
ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ, 18:30, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_thess@hotmail.com
http://www.libertasalonica.wordpress.com
Πορεία ενάντια στο ΝΑΤΟ, τους εθνικισμούς και τους πολέμους
Συνεδριάζει η βαρβαρότητα…
Στις 11-12 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Σε αυτό πρωθυπουργοί και πρόεδροι των 29 κρατών της βορειοατλαντικής συμμαχίας θα συζητήσουν τις διαδικασίες ένταξης νέων μελών όπως -κυρίως- η Μακεδονία, και αργότερα η Γεωργία και η Ουκρανία, το αίτημα των Η.Π.Α. για να αυξηθούν κατακόρυφα οι εξοπλιστικές δαπάνες για όλα τα μέλη πάνω από το 2% του ΑΕΠ της κάθε χώρας -ένας στόχος που η Ελλάδα ακόμα και σε περίοδο κρίσης συνεχίζει να πιάνει-, την εξέλιξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων και της πολεμικής ετοιμότητας του οργανισμού μέσω της δημιουργίας νέων διοικητικών μονάδων, τις εξελίξεις του πολέμου στη Συρία, τις νέες συμμαχίες και επεμβάσεις στην Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην Αφρική, την συνέχεια των περιπολιών ενάντια στους μετανάστες στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
…και η ελληνική αστική τάξη τρίβει τα χέρια της
Το Ελληνικό κράτος, μέλος -ταυτόχρονα με την Τουρκία- του NATO από το 1952, έχει ήδη συμμετάσχει σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο και προσφέρει εδάφη στους "συμμάχους" για να ανεφοδιαστούν, να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν νέες αποστολές "εδκημοκρατισμού" βαμμένες στο αίμα των εκατομμυρίων νεκρών, τραυματιών, προσφύγων που προκαλούν οι πόλεμοι που το ΝΑΤΟ έχει πυροδοτήσει άμεσα ή έμμεσα τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα, βελτιώνει τις σχέσεις του με τη δικτατορία της Αιγύπτου, την Κύπρο, και το Ισραήλ (που δεν σταματά να λεηλατεί και να δολοφονεί τους Παλαιστίνιους), με αναβάθμιση των κοινών ενεργειακών, οικονομικών, στρατιωτικών προοπτικών και σχέσεων μιας και τα 4 αυτά κράτη θέλουν έξω από το παιχνίδι των ΑΟΖ της περιοχής την Τουρκία. Ταυτόχρονα, κι ενώ αυξάνει τις ενέσεις εθνικισμού και μιλιταρισμού στα μετόπισθεν των κοινωνικών σχέσεων, μετατρέπει τον ελλαδικό χώρο σε μία απέραντη πολεμική βάση του ΝΑΤΟ και το Αιγαίο σε πάρκινγκ του στόλου των Η.Π.Α. και της συμμαχίας (Σούδα, Άκτιο, Άραξος, Αλεξανδρούπολη, Σύρος, Κάλυμνος, Λάρισα, Θεσσαλονίκη κ.α.). Παραγγέλνει νέες φρεγάτες, νέα πολεμικά πλοία, νέους πυραύλους για να κινηθούν οι βιομηχανίες όπλων της συμμαχίας, ενώ εμείς αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις βασικές μας ανάγκες (τροφή, νερό, περίθαλψη, ενέργεια, στέγαση, μετακινήσεις).
Η διεύρυνση του χώρου επιρροής του ΝΑΤΟ αλλά και της Ε.Ε., έφερε στην επιφάνεια και το περιβόητο "Μακεδονικό". Στην γειτονική χώρα, όπου η εργατική τάξη ζει και εργάζεται σε συνθήκες πολύ χειρότερες από τις δικές μας, οι κυβερνώντες διαμηνύουν πως οι συνθήκες ζωής θα βελτιωθούν με την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.. Στην από εδώ πλευρά τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από πλευράς κυβερνώντων. Ο Τσίπρας δήλωσε στους εξίσου πατριώτες αντίπαλους: "Πατριωτισμός είναι να κάνουμε την Ελλάδα ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων" και κλείνοντας κάποια παλιά "εθνικά κεφάλαια" θέλει να ανοίξει σε λίγο καιρό το ζήτημα της μονομερούς κήρυξης ΑΟΖ που θα γεννήσει περισσότερη ένταση με την Τουρκία, η οποία αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, δεν περνάει και την καλύτερη περίοδο των σχέσεων της με τις Η.Π.Α., τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Εθνικισμός: το alter ego και κόκκινο χαλί του ιμπεριαλισμού
Την ίδια στιγμή, μερικές χιλιάδες υποκινουμένων από την εκκλησία, από λέσχες στρατιωτικών και μπάτσων, από δεξιούς και ακροδεξιούς κομματικούς μηχανισμούς, χαϊδεμένοι ακόμα και από γραφικούς στυλ Αριστερού Ρεύματος, Λαϊκής Ενότητας και ΚΟΕ διαδηλώνουν για την αποκλειστικό προσδιορισμό "Ελληνική" πίσω από τον όρο "Μακεδονία". Παραχαράσσοντας την πολυφυλετική και πολυπολιτισμική ιστορία των Βαλκανίων, ξεχνώντας τις εθνοκαθάρσεις των Σλαβομακεδόνων στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τη συνεργασία των "Μακεδονομάχων" με την Οθωμανική αυτοκρατορία ενάντια στις κοινωνικές εξεγέρσεις των ντόπιων κατοίκων της περιοχής, και επιδεικτικά διαγράφοντας από την ιστορία το ότι η Μακεδονία τους προηγούμενους αιώνες είχε έκταση μεγαλύτερη από την Ελληνική και ότι η εδώ περιοχή εξελληνίστηκε μετά από διωγμούς και βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών μετά το 1922, αυτός ο περιπλανώμενος θίασος νομιμοποιεί μία δράκα φασιστών που στοχοποιούν και επιτίθενται: σε μετανάστες, σε ομοφυλόφιλους, σε αγωνιζόμενους, σε καταλήψεις. Αυτές είναι οι επιθέσεις τους τις τελευταίες εβδομάδες στη Θεσσαλονίκη και προφανώς ούτε λόγος για το ΝΑΤΟ που επέβαλλε αυτή τη συμφωνία, για το κομμάτι του Ελληνικού κεφαλαίου που είδε τα συμφέροντά του να ταυτίζονται με αυτήν. Είναι οι ίδιοι οι "Μενουμευρώπηδες" του 2015, οι συκοφάντες κάθε εργατικού αγώνα, τα ποίμνια του κάθε παπά, οι φιλοχουντικοί, οι νοικοκύρηδες, η περιβόητη μεσαία τάξη, οι Ελληναράδες. Ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχει αναφορά στο NATO και στο ρόλο που έχει διαδραματίσει σε αυτή τη συμφωνία από κάποιους εθνικιστές αριστερής απόχρωσης, η συνέχεια γίνεται ακόμα πιο απελπιστική. Άλλωστε η πατριωτική ρητορική, η επίκληση στο "εθνικό" καλό και δίκαιο συνηθίζει να γεννάει τέρατα. Από την πρόσδεση στο άρμα της Ρωσίας ή της Κίνας, μέχρι τις εξυπνάδες που λένε πως "εμείς δεν θέλουμε τη συμφωνία" για να μπλοκάρουμε την άνοδο της επιρροής του ΝΑΤΟ, η γελοιότητα δίνει και παίρνει. Είναι οι ίδιοι που μιλάν για εθνική συστράτευση απέναντι στους "δανειστές" και στους θεσμούς, για παραγωγική ανασυγκρότηση και επενδύσεις , για αποχώρηση μόνο από την Ευρωζώνη σε πρώτη φάση και για αναθεώρηση (;) των σχέσεων με το ΝΑΤΟ λες και αυτό σημαίνει κάτι.
Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη για όσους και όσες την αντικρίζουν από ταξική σκοπιά: Το μπλοκάρισμα των πολέμων και των σχεδιασμών της σύγχρονης "Ιεράς συμμαχίας" του ΝΑΤΟ και της οικονομικής αυτοκρατορίας της Ε.Ε. προϋποθέτει, αν τουλάχιστον θέλει να κινείται σε απελευθερωτική κατεύθυνση και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις αγωνίες της παγκόσμιας εργατικής τάξης, την ταυτόχρονη πάλη ενάντια σε κάθε μορφή εθνικισμού, σε κάθε είδους επίκληση σε οποιοδήποτε έθνος.
Οι προλετάριοι της Ελλάδας και της Τουρκίας, των Βαλκανίων, της Μέσης ανατολής και όλου του κόσμου, έχουμε έναν κοινό εχθρό που βρίσκεται μέσα στις ίδιες μας τις χώρες και μέσα στις οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές συμμαχίες τους. Αν δε θέλουμε να πνιγούμε μέσα στο ίδιο μας το αίμα και το αδιέξοδο που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις και οι εθνικοί πόλεμοι -και οι δύο γέννημα θρέμμα του κράτους και του καπιταλισμού-, οφείλουμε να οργανωθούμε διεθνιστικά, οριζόντια, ταξικά και μαχητικά.
ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΓΕΝΝΑΝΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΗ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ, ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/7 18:30 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά